| Opactwo Saint-Martin-Lys | |
| Prezentacja | |
|---|---|
| Kult | rzymskokatolicki |
| Rodzaj | Opactwo |
| Geografia | |
| Kraj | Francja |
| Region | Oksytania |
| Departament | Aude |
| Gmina | Saint-Martin-Lys |
| Informacje kontaktowe | 42 ° 49 ′ 48 ″ na północ, 2 ° 13 ′ 28 ″ na wschód |
Opactwo Saint-Martin-Lys to starożytne opactwo Benedyktynów między IX TH i XIII th wieków na terytorium imiennika gmina w departamencie Aude we Francji.
Opactwo znajduje się w IX -go wieku w hrabstwie Razès w Pagus następnie wicehrabia z Fenouillèdes . Prawdopodobnie został założony w VIII -go wieku, a nawet wcześniej. Pierwsza wzmianka pochodzi z trzeciego roku panowania Karola Łysego , czyli według jego panowania w Akwitanii około 834 roku. Otrzymuje liczne darowizny od księży, miejscowej szlachty i arystokratów z Fenouillèdes.
Hrabia Guillem I st Besalu , wybitny władca opactwa, przekazał go swojemu bratu Wifred biskupowi Carcassonne przed 1041 rokiem, co ma liczyć na ekskomunikę i anulowanie darowizny.
W 1045 opactwo zostało ponownie konsekrowane w obecności Guifreda, biskupa Carcassonne, konsekrację zatwierdzoną przez arcybiskupa Guifreda z Narbonne , słynnego biskupa Olibę de Vic , a także biskupów Elne , Carcassonne , Béziers , Urgell , Girona i Couserans .
W 1070 roku Bernat II z Besalu przekazał opactwo Saint-Martin i jego posiadłości opactwu Saint-Pons-de-Thomières, na czele którego stał opat Frottard. Saint-Martin stał się wówczas prostym klasztorem do 1271 roku.
W 1249 roku Chabert de Barbaira objął klasztor pod swoją opiekę (niewątpliwie wraz z resztą wicehrabiego Fenouillèdes ).
W 1271 roku arcybiskup Narbonne , rozstrzygając konflikt z opactwem Saint-Pons, odzyskał cały dobytek opactwa Saint-Martin. Logicznie rzecz biorąc, po tej dacie nie ma już przeorów ani mnichów.
W 1573 roku protestanci powstańcy „zniszczył zabudowania opactwa i zabity ostatnie mnichów”, mimo że nie ma śladu religijny zajmujący opactwo po XIII th wieku.
Lista ustalona według Gallia Christiana :
Po 1070 roku klasztor był lokalnie prowadzony przez przeorów wyznaczonych przez opata Saint-Pons, aż do 1271 roku.
Centralny rdzeń posiadłości opactwa znajdował się w Fenouillèdes i składał się z parafii Saint-Michel d'Artosoul (gmina Saint-Martin-Lys ), Notre-Dame de Courondes (obecnie w Cailla ), Saint-Jean de Combret (obecnie w Escouloubre ) i Saint-Stéphane de Boulude w Pays de Sault (obecnie w Marsa ). Opactwo posiadało również ważne prawa i grunty w Caudiès-de-Fenouillèdes , Prats-de-Sournia , Pézilla-de-Conflent , Fenouillet , Saint-Paul-de-Fenouillet , „mas” lub mniej ważnych dóbr w Axat , Cailla , Artigues oraz warzelnie soli w Torreilles en Roussillon .
Grawerowanie z XVIII -tego wieku reprezentuje stan opactwa w tym czasie, co pozwoliło historyk André Bonnery zrekonstruować częściowo architekturę, powołując się także na odkrytych szczątków. Obecnie istnieje tylko kilka sekcji murów, które są bardzo niskie i ponownie wykorzystywane jako ogrodzenia ogrodowe, większość materiałów niewątpliwie została ponownie wykorzystana do budowy obecnej wioski.