Fenouillet (Pireneje Wschodnie)

Ten artykuł jest szkicem dotyczącym gminy w Pirenejach Wschodnich i Pirenejach .

Możesz dzielić się swoją wiedzą, doskonaląc ją ( jak? ). Baner {{projekt}} można usunąć, a artykuł ocenić jako będący na etapie „Dobrego Startu”, gdy ma wystarczającą ilość encyklopedycznych informacji o gminie.
Jeśli masz jakiekolwiek wątpliwości, warsztaty czytelnicze w ramach projektu Communes de France są do Twojej dyspozycji, aby Ci pomóc. Zajrzyj również na stronę pomocy, aby napisać artykuł z gminy Francja .

Fenouillet
Fenouillet (Pireneje Wschodnie)
Fenouillet i Castel Sabarda.
Herb Fenouillet
Herb
Administracja
Kraj Francja
Region Oksytania
Departament Pireneje Wschodnie
Miasto Prades
Międzywspólnotowość Wspólnota gmin Agly-Fenouillèdes
Mandat burmistrza
Jean-Louis Raynaud
2020 -2026
Kod pocztowy 66220
Wspólny kod 66077
Demografia
Miły Fenolhetencs, Fenolhetencques
Ludność
miejska
89  mieszk. (2018 wzrost o 7,23% w porównaniu do 2013 r.)
Gęstość 4,7  mieszk./km 2
Geografia
Informacje kontaktowe 42 ° 47 ′ 36 ″ północ, 2 ° 22 ′ 52 ″ wschód
Wysokość 444  m
min. 373  m
Maks. 1208  m²
Powierzchnia 18,76  km 2
Rodzaj gmina wiejska
Obszar atrakcji Gmina z wyłączeniem atrakcji miasta
Wybory
Oddziałowy Dolina Agly
Lokalizacja
Geolokalizacja na mapie: region Oksytanietanie
Zobacz na mapie administracyjnej regionu Oksytanie Lokalizator miasta 14.svg Fenouillet
Geolokalizacja na mapie: Pireneje Wschodnie
Zobacz na mapie topograficznej Pirenejów Wschodnich Lokalizator miasta 14.svg Fenouillet
Geolokalizacja na mapie: Francja
Zobacz na mapie administracyjnej Francji Lokalizator miasta 14.svg Fenouillet
Geolokalizacja na mapie: Francja
Zobacz na mapie topograficznej Francji Lokalizator miasta 14.svg Fenouillet

Fenouillet lub Fenolhet w Occitan jest francuski gmina znajduje się w dziale z Pireneje Wschodnie , w tym Occitanie regionu .

Jej mieszkańcy nazywani są Fénolhetenc .

Geografia

Lokalizacja

Gmina Fenouillet znajduje się w kantonie Vallée de l'Agly iw okręgu Prades , w naturalnym regionie Fenouillèdes . Graniczy z departamentem Aude od strony zachodniej i graniczy na północ od Caudiès-de-Fenouillèdes , na wschód od Fosse i na południe od Vira .

Gminy przygraniczne

Gminy graniczące z Fenouillet
Caudiès-de-Fenouillèdes
Puilaurens
( Aude )
Fenouillet [2] Dół
Gincla
( Aude )
Vira

Geologia i ulga

Miasto jest sklasyfikowane w strefie sejsmiczności 3, odpowiadającej sejsmiczności umiarkowanej.

Hydrografia

Trasy komunikacyjne i transport

Pogoda

Gminne parametry klimatyczne w latach 1971-2000
  • Średnia roczna temperatura: 12,4  ° C
  • Liczba dni z temperaturą poniżej -5  ° C  : 0,1 d
  • Liczba dni z temperaturą powyżej 30  °C  : 6,4 dni
  • Roczna amplituda termiczna: 14,9  °C
  • Roczna akumulacja opadów: 964  mm
  • Liczba dni opadów w styczniu: 8,4 d
  • Liczba dni opadów w lipcu: 4,7 d

Klimat, który charakteryzuje miasto, został zakwalifikowany w 2010 r. jako „zmieniony klimat śródziemnomorski”, zgodnie z typologią klimatów Francji, która następnie ma osiem głównych typów klimatów we Francji metropolitalnej . W 2020 roku miasto wyłoniło się z typu „klimatu śródziemnomorskiego” w klasyfikacji ustanowionej przez Météo-France , która obecnie ma tylko pięć głównych typów klimatów we Francji kontynentalnej. Dla tego typu klimatu zimy są łagodne, a lata gorące, ze znacznym nasłonecznieniem i częstymi silnymi wiatrami.

Wśród parametrów klimatycznych, które pozwoliły na ustalenie typologii 2010 r., znalazło się sześć zmiennych dla temperatury i osiem dla opadów , których wartości odpowiadają danym miesięcznym dla normy z lat 1971-2000. Siedem głównych zmiennych charakteryzujących gminę przedstawiono w ramce obok.

Wraz ze zmianą klimatu zmienne te ewoluowały. Badanie przeprowadzone w 2014 r. przez Dyrekcję Generalną ds. Energii i Klimatu, uzupełnione badaniami regionalnymi, w rzeczywistości przewiduje, że średnia temperatura powinna wzrosnąć, a średni spadek opadów, przy jakkolwiek silnych zróżnicowaniach regionalnych. Zmiany te mogą być zapisywane na stacji meteorologicznej z Meteo France najbliższego „Saint-Louis-et-Parahou” w miejscowości Saint-Louis-et-Parahou zlecenie w 1978et który wynosi 8  km na południowy jako linii prostej , gdzie średnia roczna temperatura wynosi 11,3  ° C, a ilość opadów 1071,9  mm w latach 1981-2010. Na najbliższej stacji meteorologicznej historycznej „Perpignan” w gminie Perpignan , zleciła w 1924 roku i do 43  km , średnia roczna temperatura zmienia się do 15,4  ° C na okres 1971-2000, do 15, 7  ° C na 1981-2010 , następnie w 16,1  °C w latach 1991-2020.

Planowanie miasta

Typologia

Fenouillet jest gminą wiejską, ponieważ wchodzi w skład gmin o małej lub bardzo małej gęstości w rozumieniu siatki gęstości gmin INSEE . Gmina jest również poza atrakcją miast.

Zagospodarowanie terenu

Teren miasta, jak wynika z bazy danych Europejskiej okupacji biofizycznej gleby Corine Land Cover (CLC), charakteryzuje się znaczeniem półnaturalnych lasów i środowiska (87,3 % w 2018 r.), co odpowiada mniej więcej tej z 1990 r. ( 85,7%). Podział szczegółowy w 2018 r. przedstawia się następująco: lasy (58,9%), tereny z roślinnością krzewiastą i/lub zielną (27%), niejednorodne tereny rolnicze (12,7%), tereny otwarte, bez lub z małą roślinnością (1,4%).

IGN także udostępnia narzędzie online do porównania ewolucji z czasem użytkowania gruntów w miejscowości (lub terytoriów w różnych skalach). Kilka epok są dostępne jako map lub zdjęć lotniczych: na mapie Cassini ( XVIII th  wieku), na mapie Staff (1820-1866) oraz w bieżącym okresie (1950 do chwili obecnej).

Toponimia

Formy nazwy

Kraj Fenouillèdes jest cytowany w IX th  wieku pod nazwą Pagus Fenuletus i Pagus Fenioletense . Jak wiele pagusów , bierze swoją nazwę od siedziby lokalnej władzy. Położenie samej Fenouillet jest jednak nadmienić, że XI p  wieku pod nazwą Castellum Fenolieto i XII -tego  wieku w postaci Castrum Fenolet i Rocha , Fonolet i Fenoleto . Następnie spotkanie Fenoletum , Fenolleto i Faynolleto XIII th  century , a następnie Fenollet i Fonollet XIV th  wieku . Od XVIII -tego  wieku , znajdziemy formularze Fenouillet i Fenouilhet .

Obecnie nazwa miasta to Fenolhet po prowansalsku .

Etymologia

Termin Fenoll , od łacińskiego popularnej fenuculus ( „trochę siano”) dała francuskiej koper , Occitan fenolh i katalońskiej Fenoll lub Fonoll . Po zbiorowym sufiksie -etum , teraz -et , nazwa Fenolhet lub Fenollet oznacza miejsce, w którym obfituje koper włoski.

Historia

Klasztor Saint-Pierre de Fenouillet został założony około 1006 roku przez Bernarda Taillefera , hrabiego Besalu i Fenouillet. Jego przywileje potwierdza bulla papieża Serge IV z 1011 r. W 1187 r. klasztor został ustanowiony archidiakonem Fenouillèdes przez arcybiskupa Narbonne Bernarda Gaucelina.

Château Saint-Pierre przyjmuje nazwę klasztoru lub kościoła, która poprzedzała i stał się stolicą w wicehrabiego Fenouillet w XI th wieku aż do zniknięcia Viscount następstwie traktatu Corbeil do 1261 r.

Polityka i administracja

Administracja miejska

Lista burmistrzów

Lista kolejnych burmistrzów
Kropka Tożsamość Etykieta Jakość
1790 1791 Pierre Bès    
1791 1793 François Roucaché    
1793 1795 Louis Merou    
1795 1797 Etienne Merou    
1798 1807 Baptysta Merou    
1808 1821 Pierre Merou    
1821 1826 Etienne Merou    
1826 1831 Pierre Merou    
1831 1834 Etienne Marsal    
1834 1848 Józef Jourda    
1848 1856 Zacharie Merou    
1857 1860 Gabriela Marcerou    
1860 1871 Francois Jourda    
1871 1874 Etienne Merou    
1874 1876 Francois Jourda    
1876 1881 Etienne Merou    
1881 1892 Józef Balmigere    
1892 1895 Benjamin Merou    
1895 1900 Jules Jalibert    
1900 1904 Józef Balmigere    
1904 1908 Augustin Bourrel    
1908 1915 Francois Doumerg    
1915 1919 Etienne Ribes    
1919 1925 Francois Doumerg    
1925 1932 Francois Pons    
1932 1935 Pierre Merou    
1935 1941 Etienne Jalibert    
1941 1942 Raymond Marcerou    
1942 1944 Paul-Marcel Balmigère    
1944 1947 Raymond Marcerou    
1947 1983 Marcel Uteza    
1983 W trakcie Jean-Louis Raynaud    

Ludność i społeczeństwo

Demografia starożytna

Ludność wyrażana jest liczbą pożarów (f) lub mieszkańców (H).

Ewolucja populacji
1709 1720 1788 1789 1790
33 lata 33 lata 162 godz 46 lat 165 godz
(Źródła: Jean-Pierre Pélissier , Parafie i gminy Francji: słownik historii administracyjnych i demograficznych , t.  66: Pyrénées-Orientales , Paryż, CNRS,1986, 378  s. ( ISBN  2-222-03821-9 ))

Współczesna demografia

Ewolucja liczby mieszkańców jest znana ze spisów ludności przeprowadzanych w gminie od 1793 r. Od 2006 r. legalne populacje gmin są publikowane corocznie przez Insee . Spis opiera się obecnie na corocznym zbieraniu informacji, sukcesywnie dotyczących wszystkich terytoriów miejskich przez okres pięciu lat. W przypadku gmin liczących mniej niż 10 000 mieszkańców co pięć lat przeprowadza się badanie spisowe obejmujące całą populację, przy czym legalne populacje w latach pośrednich szacuje się przez interpolację lub ekstrapolację. Dla gminy pierwszy wyczerpujący spis ludności objęty nowym systemem został przeprowadzony w 2007 roku.

W 2018 r. miasto miało 89 mieszkańców, co stanowi wzrost o 7,23% w porównaniu do 2013 r. ( Pyreneje Wschodnie  : + 2,95%  , Francja z wyłączeniem Majotty : + 2,36%).

Ewolucja populacji   [  edytuj  ]
1793 1800 1806 1821 1831 1836 1841 1846 1851
168 142 193 232 241 228 244 251 257
Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (1)
1856 1861 1866 1872 1876 1881 1886 1891 1896
277 218 213 206 176 175 163 151 139
Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (2)
1901 1906 1911 1921 1926 1931 1936 1946 1954
128 130 126 124 109 82 77 68 72
Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (3)
1962 1968 1975 1982 1990 1999 2006 2007 2012
71 56 45 67 76 66 82 84 84
Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (4)
2017 2018 - - - - - - -
89 89 - - - - - - -
Od 1962 do 1999: ludność bez podwójnego liczenia  ; dla następujących dat: ludność gminna .
(Źródła: Ldh / EHESS / Cassini do 1999 r., następnie Insee od 2006 r.) Histogram rozwoju demograficznego Ewolucja rangi gminy
według ludności gminy lat: 1968 1975 1982 1990 1999 2006 2009 2013
Pozycja gminy w wydziale 171 213 176 177 188 188 188 189
Liczba gmin w departamencie 232 217 220 225 226 226 226 226

Edukacja

W Fenouillet nie ma szkoły.

Wydarzenia kulturalne i festyny

  • Święto patronackie: 14 lipca;
  • Święto gminne: 30 listopada.

Zdrowie

Sporty

Gospodarka

Lokalna kultura i dziedzictwo

Miejsca i zabytki

Osobowości związane z gminą

Heraldyka

Herb Fenouillet Herb W kratkę złoto i lazur.
Detale Oficjalny status herbu pozostaje do ustalenia.

Zobacz również

Bibliografia

  • Laurent Fonquernie , wicehrabiego Fenolheda IX th do XIII th  century historii DEA ed. Pierre Bonnassie , Tuluza, Uniwersytet Toulouse-Le Mirail ,1997
  • Thomas Charpentier , Ludność i mocarstwa w X-XIV wieku. Ewolucja terytorium wokół Château de Fenouillet: Master I, Historia i historia sztuki i archeologii pod reż. François Amigues , Uniwersytet w Perpignan ,2002
  • Thomas Carpenter "  Fenouillet: a środek zasilania przed viscontal XIII p  wieku  " Archéothéma , n O  23,lipiec-sierpień 2012( ISSN  1969-1815 )

Powiązane artykuły

Linki zewnętrzne

Uwagi i referencje

Notatki i karty

  • Uwagi
  1. Roczna amplituda termiczna mierzy różnicę między średnią temperaturą lipca i stycznia. Ta zmienna jest powszechnie uznawana za kryterium rozróżniania między klimatem oceanicznym a kontynentalnym.
  2. Odległość jest obliczana w linii prostej między samą stacją meteorologiczną a siedzibą miasta.
  3. Zgodnie z planem zagospodarowania przestrzennego gmin wiejskich i miejskich opublikowanym w listopadzie 2020 r., w zastosowaniu nowej definicji wsi zwalidowanej na14 listopada 2020 r. w międzyresortowym komitecie wsi.
  4. prawny Miejska ludność w życie z dniem 1 st  stycznia 2021, rocznik 2018, zdefiniowane granice terytorialne w życie z dniem 1 st  stycznia 2020 r statystyczny data referencyjna: 1 st  stycznia 2018.
  • Karty
  1. IGN , „  Ewolucja użytkowania gruntów w mieście na starych mapach i zdjęciach lotniczych.  » , Na remorerletemps.ign.fr (konsultowane 15 kwietnia 2021 r . ) . Aby porównać ewolucję między dwiema datami, kliknij na dole pionowej linii podziału i przesuń ją w prawo lub w lewo. Aby porównać dwie inne karty, wybierz karty w oknach w lewym górnym rogu ekranu.

Bibliografia

  1. „  Zmiana granic terytorialnych okręgów  ” , prefekt Pirenejów Wschodnich .
  2. mapa IGN w programie Géoportail
  3. „  Plan trzęsienia ziemi  ” (dostęp 11 marca 2017 r . ) .
  4. Daniel Joly, Thierry Brossard, Hervé Cardot Jean Cavailhes, Mohamed Hilal i Pierre Wavresky "  typów klimatów we Francji, konstrukcji przestrzennych  ", Cybergéo, European Journal of geografii - European Journal of Geography , n o  501 ,18 czerwca 2010( DOI  https://doi.org/10.4000/cybergeo.23155 , przeczytaj online , dostęp 21 czerwca 2021 )
  5. "  Klimat we Francji metropolitalnej  " , na http://www.meteofrance.fr/ ,4 lutego 2020(dostęp 21 czerwca 2021 )
  6. „  Definicja normy klimatycznej  ” , na http://www.meteofrance.fr/ (dostęp 16.10.2020 )
  7. „  Klimat Francji w XXI wieku – Tom 4 – Scenariusze regionalne: wydanie 2014 dla metropolii i regionów zamorskich  ” , https://www.ecologie.gouv.fr/ (dostęp 12 czerwca 2021 ) .
  8. „  Regionalne Obserwatorium Rolnictwa i Zmian Klimatu (wyrocznia) Occitanie  ” , na occitanie.chambre-agriculture.fr ,2020(dostęp 21 czerwca 2021 )
  9. „  Station Météo-France Saint-Louis-et-Parahou - metadata  ” , na stronie datepubliques.meteofrance.fr (dostęp 21 czerwca 2021 r. )
  10. „  Orthodromy between Fenouillet and Saint-Louis-et-Parahou  ” , na fr.distance.to (dostęp 21 czerwca 2021 ) .
  11. „  Stacja Météo-France Saint-Louis-et-Parahou – zestawienie klimatyczne – statystyki i dane z lat 1981-2010  ” , na publicznych data.meteofrance.fr (konsultowane w Saint-Louis-et-Parahou ) .
  12. „  Orthodromy between Fenouillet and Perpignan  ” , fr.distance.to (dostęp 21 czerwca 2021 ) .
  13. "  Stacja meteorologiczna Perpignan - Normy za okres 1971-2000  " , na https://www.infoclimat.fr/ (dostęp 21 czerwca 2021 )
  14. "  Stacja meteorologiczna Perpignan - Normy za okres 1981-2010  " , na https://www.infoclimat.fr/ (dostęp 21 czerwca 2021 )
  15. "  Stacja meteorologiczna Perpignan - Normy za okres 1991-2020  " , na stronie https://www.infoclimat.fr/ (konsultacja 21 czerwca 2021 )
  16. „  Typologia miejska/wiejska  ” , na stronie www.observatoire-des-territoires.gouv.fr (konsultacja 3 kwietnia 2021 r . ) .
  17. "  gmina wiejska - definicja  " , na tej stronie INSEE (konsultacje na 3 kwietnia 2021 ) .
  18. „  Zrozumienie siatki gęstości  ” , na stronie www.observatoire-des-territoires.gouv.fr (dostęp 3 kwietnia 2021 r . ) .
  19. "  Baza obszarów atrakcyjności miast 2020 r.  " , na insee.fr ,21 października 2020 r.(dostęp 3 kwietnia 2021 r . ) .
  20. Marie-Pierre de Bellefon, Pascal Eusebio, Jocelyn Forest, Olivier Pégaz-Blanc i Raymond Warnod (Insee), „  We Francji dziewięć na dziesięć osób mieszka w obszarze miejskim  ” , na insee.fr ,21 października 2020 r.(dostęp 3 kwietnia 2021 r . ) .
  21. „  CORINE Land Cover (CLC) – Podział obszarów na 15 stanowisk użytkowania gruntów (obszar metropolitalny).  » , W tym miejscu danych oraz badań statystycznych Ministerstwa Ekologicznej Transformacji. (dostęp 15 kwietnia 2021 )
  22. Lluís Basseda , Historyczna toponimia północnej Katalonii , t.  1, Prades, Revista Terra Nostra,1990, 796  s..
  23. Lista burmistrzów z 1793 r. na MairesGenWeb
  24. Prefektura Pirenejów Wschodnich, Lista burmistrzów wybranych w 2008 r. , konsultacja 22 lipca 2010 r.
  25. [PDF] „  Lista burmistrzów departamentu Pyrénées-Orientales po wyborach samorządowych i gminnych z 23 i 30 marca 2014 r.  ” , na http://la-clau.net .
  26. Organizacja spisu na insee.fr .
  27. Departamentalny kalendarz spisu ludności , na stronie insee.fr .
  28. Od wiosek Cassini po dzisiejsze miasta na terenie École des Hautes Etudes en Sciences Sociales .
  29. Insee - Legalne populacje gminy za lata 2006 , 2007 , 2008 , 2009 , 2010 , 2011 , 2012 , 2013 , 2014 , 2015 , 2016 , 2017 i 2018 .
  30. INSEE , „  Populacja według płci i wieku pięciu lat od 1968 do 2012 r. (od 1990 do 2012 r. dla departamentów zamorskich)  ” , na stronie insee.fr ,15 października 2015 r.(dostęp 10 stycznia 2016 r . ) .
  31. INSEE , „  Populacje prawne 2006 zamorskich departamentów i społeczności  ” , na stronie insee.fr ,1 st styczeń 2009(dostęp 8 stycznia 2016 r . ) .
  32. INSEE , "  Legalne populacje 2009 departamentów i społeczności zamorskich  " , na insee.fr ,1 st styczeń 2012(dostęp 8 stycznia 2016 r . ) .
  33. INSEE , „  Populacje prawne 2013 departamentów i społeczności zamorskich  ” , na stronie insee.fr ,1 st styczeń 2016(dostęp 8 stycznia 2016 r . ) .
  34. Michel de La Torre , Pireneje Wschodnie: Kompletny przewodnik do swoich 224 gmin , Paryż, Deslogis-Lacoste, Coll.  "Miasta i wsie Francji",1990( ISBN  2-7399-5066-7 ).