Artigues (Aude)

Ten artykuł jest projekt dotycząca gminy o Aude .

Możesz dzielić się swoją wiedzą, doskonaląc ją ( jak? ). Baner {{draft}} można usunąć, a artykuł ocenić jako znajdujący się na etapie „Dobrego Startu”, gdy ma wystarczającą ilość encyklopedycznych informacji o gminie.
Jeśli masz jakiekolwiek wątpliwości, warsztaty czytelnicze w ramach projektu Communes de France są do Twojej dyspozycji, aby Ci pomóc. Zajrzyj również na stronę pomocy, aby napisać artykuł o gminie Francja .

Artykuły
Artigues (Aude)
Herb Artigues
Herb
Administracja
Kraj Francja
Region Oksytania
dział Aude
Dzielnica Limuzyny
Międzywspólnotowość Wspólnota gmin Aude Pyrenees
Mandat burmistrza
Serge Mounié
2020 -2026
Kod pocztowy 11140
Wspólny kod 11017
Demografia
Miły Artigois
Ludność
miejska
74  mieszk. (2018 spadek o 7,5% w porównaniu do 2013 r.)
Gęstość 12  mieszkańców/km 2
Geografia
Szczegóły kontaktu 42°48′00″ północ, 2°13′00″ wschód′
Wysokość Min. 434  m
Maks. 1204  m²
Obszar 6,38  km 2
Jednostka miejska gmina wiejska
Obszar atrakcji Gmina z wyłączeniem atrakcji miasta
Wybory
Oddziałowy Kanton Górnej Doliny Aude
Ustawodawczy Trzeci okręg wyborczy
Lokalizacja
Geolokalizacja na mapie: region Occitanie
Zobacz na mapie administracyjnej regionu Oksytanie Lokalizator miasta 14.svg Artykuły
Geolokalizacja na mapie: Aude
Zobacz na mapie topograficznej Aude Lokalizator miasta 14.svg Artykuły
Geolokalizacja na mapie: Francja
Zobacz na mapie administracyjnej Francji Lokalizator miasta 14.svg Artykuły
Geolokalizacja na mapie: Francja
Zobacz na mapie topograficznej Francji Lokalizator miasta 14.svg Artykuły

Artigues to francuska gmina położona w departamencie Aude w regionie Occitanie .

Jego mieszkańcy nazywani są Artigois.

Geografia

Lokalizacja

Artigues to miasto położone w Kraju Katarów iw Audoise Pyrenees ( kraj górnej doliny Aude ) 2  km na wschód od Axat , 59  km od Perpignan , 61  km od Carcassonne , 64  km od Font-Romeu i 97  km od Narbonne . Jest historycznie częścią Fenouillèdes .

Gminy przygraniczne

Gminy graniczące z Artigues
Cailla
Klat Artykuły Axat
Roquefort-de-Sault Sainte-Colombe-sur-Guette

Geologia i ulga

Artigues znajduje się w strefie sejsmiczności 3 (sejsmiczność umiarkowana).

Pogoda

Gminne parametry klimatyczne w latach 1971-2000
  • Średnia roczna temperatura: 11,9  °C
  • Liczba dni z temperaturą poniżej -5  ° C  : 1,5 dnia
  • Liczba dni z temperaturą powyżej 30  °C  : 5,6 dni
  • Roczna amplituda termiczna: 14,5  °C
  • Roczna akumulacja opadów: 866  mm
  • Liczba dni opadów w styczniu: 9,3 d
  • Liczba dni opadów w lipcu: 5,7 d

Klimat, który charakteryzuje to miasto, został w 2010 roku zakwalifikowany jako „zmieniony klimat śródziemnomorski”, zgodnie z typologią klimatów Francji, która następnie ma osiem głównych typów klimatów we Francji metropolitalnej . W 2020 roku miasto wyłoniło się z typu „klimatu śródziemnomorskiego” w klasyfikacji ustanowionej przez Météo-France , która obecnie ma tylko pięć głównych typów klimatów we Francji kontynentalnej. Dla tego typu klimatu zimy są łagodne, a lata gorące, ze znacznym nasłonecznieniem i częstymi silnymi wiatrami.

Wśród parametrów klimatycznych, które pozwoliły na ustalenie typologii 2010 r., znalazło się sześć zmiennych dla temperatury i osiem dla opadów , których wartości odpowiadają danym miesięcznym dla normy z lat 1971-2000. Siedem głównych zmiennych charakteryzujących gminę przedstawiono w ramce obok.

Wraz ze zmianą klimatu zmienne te ewoluowały. Badanie przeprowadzone w 2014 r. przez Dyrekcję Generalną ds. Energii i Klimatu, uzupełnione badaniami regionalnymi, faktycznie przewiduje, że średnia temperatura powinna wzrosnąć, a średnie opady powinny spaść, jednak przy silnych zróżnicowaniach regionalnych. Zmiany te mogą być zapisywane na stacji meteorologicznej z Meteo France najbliższego „Saint-Louis-et-Parahou” w miejscowości Saint-Louis-et-Parahou zlecenie w 1978et o 10  km na południowy jako linii prostej , gdzie średnia roczna temperatura wynosi 11,3  ° C, a ilość opadów 1071,9  mm w latach 1981-2010. Na najbliższej stacji meteorologicznej historycznego „Carcassonne”, w miejscowości Carcassonne , która została oddana do użytku w 1948 roku i na 47  km , średnie roczne zmiany temperatury od 13,7  ° C na okres 1971-2000, do 14, 1  ° C w latach 1981-2010, następnie w 14,5  °C w latach 1991-2020.

Planowanie miasta

Typologia

Artigues to miasteczko wiejskie. W rzeczywistości jest to część gmin o małej lub bardzo małej gęstości w rozumieniu miejskiej siatki gęstości INSEE . Gmina jest również poza atrakcją miast.

Zagospodarowanie terenu

Teren miasta, jak wynika z bazy danych europejska okupacja biofizyczna gleba Corine Land Cover (CLC), charakteryzuje się znaczeniem półnaturalnych lasów i środowiska (90,2 % w 2018 r.), w proporcji identycznej jak w 1990 r. (90,2 %). Podział szczegółowy w 2018 r. przedstawia się następująco: lasy (90%), niejednorodne tereny rolnicze (9,8%), środowiska z roślinnością krzewiastą i/lub zielną (0,2%).

IGN także udostępnia narzędzie online do porównywania zmian w czasie użytkowania gruntów w miejscowości (lub obszarów w różnych skalach). Kilka epok są dostępne jako map lub zdjęć lotniczych: na mapie Cassini ( XVIII th  wieku), na mapie Staff (1820-1866) oraz w bieżącym okresie (1950 do chwili obecnej).

Toponimia

Jest to toponim, który może mieć dwa znaczenia: albo drewno dębów ostrolistnych ( arte + sufiks -aga ), albo wykarczowana ziemia (odpowiednik artigi prowansalskiej ).

W języku prowansalskim czasownik artigar  oznacza „posprzątać”.

Fabuła

Pierwsza wzmianka o Artigues pochodzi z 958 r. w inwentarzu akt archidiecezji Narbonne . Pewien Radulfe i Chimbergue sprzedają lenno znajdujące się w Artigues klasztorowi Saint-Martin-Lys .

W X wieku panowanie Axat obejmowało Artigues i Cailla . Według akcie sprzedaży Radulfe i Poniżej willa z Artigues jest częścią terytorium Axat w Pagus następnie wicehrabia z Fenouillèdes . W 1165 r. Pierre Arnal de Laprade miał tam warownię, którą przekazał klasztorowi, zostając mnichem. W 1271 arcybiskup Narbonne odzyskuje ziemie klasztoru.

W połowie XV -go  wieku , panowaniem Artigues został zakupiony przez rodzinę Dax , starego rodu z Carcassonne który dał kilka konsulów z miasta do średniowiecza i pozostał obecny w Axat na skraju XX th  wieku. To Arnaud Dax, konsul Carcassonne, który go nabywa, jest również panem Axat , Cailla , La Serpent , Leuc , Trèbes i innych.

Heraldyka

Artykuły
Herb Artigues Herb Oszlifowany w kolorze złotym i lazurowym.
Detale Oficjalny status herbu pozostaje do ustalenia.

Polityka i administracja

Lista kolejnych burmistrzów
Okres Tożsamość Etykieta Jakość
Marzec 2001 2008 Chrześcijańskie domingo    
Marzec 2008 W trakcie Serge Mounie PS  
Brakujące dane należy uzupełnić.

Demografia

Ewolucja liczby mieszkańców jest znana ze spisów ludności przeprowadzanych w gminie od 1793 r. Od 2006 r. legalne populacje gmin są publikowane corocznie przez Insee . Spis jest obecnie oparty na corocznym zbieraniu informacji, sukcesywnie dotyczących wszystkich terytoriów gminy przez okres pięciu lat. W przypadku gmin liczących mniej niż 10 000 mieszkańców co pięć lat przeprowadza się badanie spisowe obejmujące całą populację, przy czym legalne populacje w latach pośrednich szacuje się przez interpolację lub ekstrapolację. W przypadku gminy pierwszy wyczerpujący spis ludności w ramach nowego systemu został przeprowadzony w 2005 r. W 2018 r. gmina liczyła 74 mieszkańców, co oznacza spadek o 7,5% w porównaniu z 2013 r. ( Aude  : + 2,17%, Francja z wyłączeniem Majotty  : + 2,36 %). Ewolucja populacji   [  edytuj  ]
1793 1800 1806 1821 1831 1836 1841 1846 1851
134 139 166 204 198 221 214 206 228
Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (1)
1856 1861 1866 1872 1876 1881 1886 1891 1896
219 209 212 184 176 173 179 181 165
Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (2)
1901 1906 1911 1921 1926 1931 1936 1946 1954
164 162 167 127 125 147 130 125 129
Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (3)
1962 1968 1975 1982 1990 1999 2005 2010 2015
92 102 95 94 83 82 87 83 75
Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (4)
2018 - - - - - - - -
74 - - - - - - - -
Od 1962 do 1999: ludność bez podwójnego liczenia  ; dla następujących dat: ludność gminna .
(Źródła: Ldh / EHESS / Cassini do 1999 r., następnie Insee od 2006 r.) Histogram rozwoju demograficznego

Gospodarka

Miejsca i zabytki

Zainteresowania

Osobowości związane z gminą

Uwagi i referencje

Notatki i karty

  1. Roczna amplituda termiczna mierzy różnicę między średnią temperaturą lipca i stycznia. Ta zmienna jest powszechnie uznawana za kryterium rozróżniania między klimatem oceanicznym a kontynentalnym.
  2. Odległość obliczana jest w linii prostej między samą stacją meteorologiczną a stolicą gminy.
  3. Zgodnie z planem zagospodarowania przestrzennego opublikowanym w listopadzie 2020 r., zgodnie z nową definicją wsi zatwierdzoną w dniu14 listopada 2020 r. w międzyresortowym komitecie wsi.
  4. prawny Miejska ludność w życie z dniem 1 st  stycznia 2021, rocznik 2018, zdefiniowane granice terytorialne w życie z dniem 1 st  stycznia 2020 r statystyczny data referencyjna: 1 st  stycznia 2018.
  1. IGN , „  Ewolucja użytkowania gruntów w mieście na starych mapach i zdjęciach lotniczych.  » , Na remorerletemps.ign.fr (dostęp 12 kwietnia 2021 )

Bibliografia

  1. André Bonnery, „Historyczne Razès, trwałość i pęknięcia”,  ANNALS DEL CENTER D'ESTUDIS COMARCALS DEL RIPOLLÈS , 1999, s.  87-103  ( czytaj online )
  2. Mapa IGN pod Géoportail
  3. Plan trzęsienia ziemi
  4. Daniel Joly, Thierry Brossard, Hervé Cardot Jean Cavailhes, Mohamed Hilal i Pierre Wavresky "  typów klimatów we Francji, konstrukcji przestrzennych  ", Cybergéo, European Journal of geografii - European Journal of Geography , n o  501 ,18 czerwca 2010( DOI  https://doi.org/10.4000/cybergeo.23155 , przeczytany online , dostęp 18 czerwca 2021 )
  5. „  Klimat we Francji metropolitalnej  ” , na http://www.meteofrance.fr/ ,4 lutego 2020 r.(dostęp 18 czerwca 2021 )
  6. „  Definicja normy klimatycznej  ” , na http://www.meteofrance.fr/ (dostęp 16.10.2020 )
  7. „  Klimat Francji w XXI wieku – Tom 4 – Scenariusze regionalne: wydanie 2014 dla metropolii i regionów zamorskich  ” , https://www.ecologie.gouv.fr/ (dostęp 12 czerwca 2021 ) .
  8. „  Regionalne Obserwatorium Rolnictwa i Zmian Klimatu (wyrocznia) Occitanie  ” , na occitanie.chambre-agriculture.fr ,2020(dostęp 18 czerwca 2021 )
  9. „  Station Météo-France Saint-Louis-et-Parahou - metadata  ” , na Donneespubliques.meteofrance.fr (dostęp 18 czerwca 2021 r. )
  10. „  Great Circle between Artigues and Saint-Louis-et-Parahou  ” na fr.distance.to (dostęp 18 czerwca 2021 ) .
  11. „  Stacja Météo-France Saint-Louis-et-Parahou – zestawienie klimatyczne – statystyki i dane z lat 1981-2010  ” , na publicznych data.meteofrance.fr (konsultowane w Saint-Louis-et-Parahou ) .
  12. „  Orthodromy between Artigues and Carcassonne  ” , fr.distance.to (dostęp 18 czerwca 2021 ) .
  13. "  Stacja meteorologiczna Carcassonne - Normy za okres 1971-2000  " , na https://www.infoclimat.fr/ (dostęp 18 czerwca 2021 )
  14. "  Stacja meteorologiczna Carcassonne - Normy za okres 1981-2010  " , na https://www.infoclimat.fr/ (dostęp 18 czerwca 2021 )
  15. "  Stacja meteorologiczna Carcassonne - Normy za okres 1991-2020  " , na https://www.infoclimat.fr/ (dostęp 18 czerwca 2021 )
  16. „  Zonage rural  ” , na www.observatoire-des-territoires.gouv.fr (konsultacja 24 marca 2021 r . ) .
  17. "  miejska gmina-definition  " , na tej stronie INSEE (konsultowany 24 marca 2021 ) .
  18. „  Zrozumienie siatki gęstości  ” , na www.observatoire-des-territoires.gouv.fr (dostęp 24 marca 2021 r . ) .
  19. "  Baza obszarów atrakcyjności miast 2020 r.  " , na insee.fr ,21 października 2020 r.(dostęp 24 marca 2021 r . ) .
  20. Marie-Pierre de Bellefon, Pascal Eusebio, Jocelyn Forest, Olivier Pégaz-Blanc i Raymond Warnod (Insee), „  We Francji dziewięć na dziesięć osób mieszka w zlewni miasta  ” , na insee.fr ,21 października 2020 r.(dostęp 24 marca 2021 r . ) .
  21. „  CORINE Land Cover (CLC) – Podział obszarów na 15 stanowisk użytkowania gruntów (obszar metropolitalny).  » , W tym miejscu danych oraz badań statystycznych Ministerstwa Ekologicznej Transformacji. (dostęp 12 kwietnia 2021 )
  22. „  Dziedzictwo cyfrowe online  ” , na mediatheques.legrandnarbonne.com (dostęp 18 czerwca 2017 r. )
  23. Towarzystwo Sztuki i Nauki w Carcassonne, „Pamięć dotyka starszych rodzin miasta” Rodzina Dax
  24. Francis Poudou, Operacja Vilatge al País, Wspólnota Gmin Kantonu Axat , Narbonne,2000, 340  pkt. , s. 209-222
  25. "  Bank herbowy2 - Wszystkie przedmioty dekoracyjne!"  » , On La Banque du Blason2 (dostęp 5 sierpnia 2020 r . ) .
  26. Organizacja spisu na insee.fr .
  27. Departamentalny kalendarz spisu ludności , na stronie insee.fr .
  28. Od wiosek Cassini po dzisiejsze miasta na terenie École des Hautes Etudes en Sciences Sociales .
  29. Insee - Legalne populacje gminy za lata 2006 , 2007 , 2008 , 2009 , 2010 , 2011 , 2012 , 2013 , 2014 , 2015 , 2016 , 2017 i 2018 .

Zobacz również

Powiązane artykuły

Linki zewnętrzne