Feilluns

Uwaga: poza 1720 i 1789 populacja Feilluns jest nadal liczona z populacją Pézilla-de-Conflent w ramach Ancien Régime .

Współczesna demografia

Ewolucja liczby mieszkańców jest znana ze spisów ludności przeprowadzanych w gminie od 1793 r. Od 2006 r. legalne populacje gmin są publikowane corocznie przez Insee . Spis opiera się obecnie na corocznym zbieraniu informacji, sukcesywnie dotyczących wszystkich terytoriów miejskich przez okres pięciu lat. W przypadku gmin liczących mniej niż 10 000 mieszkańców co pięć lat przeprowadza się badanie spisowe obejmujące całą populację, przy czym legalne populacje w latach pośrednich są szacowane przez interpolację lub ekstrapolację. Dla gminy pierwszy wyczerpujący spis objęty nowym systemem został przeprowadzony w 2005 roku.

W 2018 r. miasto miało 68 mieszkańców, co stanowi wzrost o 15,25% w porównaniu do 2013 r. ( Pyrénées-Orientales  : + 2,95%  , Francja z wyłączeniem Majotty : + 2,36%).

Edukacja

W Feilluns nie ma szkoły.

Wydarzenia kulturalne i festyny

• Święto patronalne: ostatni czwartek sierpnia;
• Święto miejskie: 15 sierpnia.

Zdrowie

W mieście nie ma personelu medycznego.

Sporty

Gospodarka

Miasto nie prowadzi handlu.

Lokalna kultura i dziedzictwo

Miejsca i zabytki

Feilluns wyróżnia się tym, że na swoim terytorium nie ma pomnika wojennego .

• Caouno del Moro , dolmen;
• Dolmen skały Arca  ;
• Kościół Saint-Julien des Albas , romański kościół położony w wiosce Les Albas;
• Kościół parafialny Sainte-Marie , kolejny kościół romański.

Osobowości związane z gminą

Heraldyka

	Herb	Sable, szewron Argent, szef tego samego.
	Detale	Oficjalny status herbu pozostaje do ustalenia.

Zobacz również

Bibliografia

Powiązane artykuły

• Lista gmin w Pirenejach Wschodnich
• Lista dawnych gmin Pirenejów Wschodnich

Linki zewnętrzne

• Od wiosek Cassini po dzisiejsze gminy , „  Notice communale: Felluns  ” , na ehess.fr , Szkoła Wyższych Studiów Nauk Społecznych .
• Feilluns na stronie National Geographic Institute

Uwagi i referencje

Notatki i karty

• Uwagi

1. Roczna amplituda termiczna mierzy różnicę między średnią temperaturą lipca i stycznia. Ta zmienna jest powszechnie uznawana za kryterium rozróżniania między klimatem oceanicznym a kontynentalnym.
2. Odległość jest obliczana w linii prostej między samą stacją meteorologiczną a siedzibą miasta.
3. Zgodnie z planem zagospodarowania przestrzennego gmin wiejskich i miejskich opublikowanym w listopadzie 2020 r., w zastosowaniu nowej definicji wsi zwalidowanej na14 listopada 2020 r. w międzyresortowym komitecie wsi.
4. prawny Miejska ludność w życie z dniem 1 st  stycznia 2021, rocznik 2018, zdefiniowane granice terytorialne w życie z dniem 1 st  stycznia 2020 r statystyczny data referencyjna: 1 st  stycznia 2018.

• Karty

1. IGN , „  Ewolucja użytkowania gruntów w mieście na starych mapach i zdjęciach lotniczych.  » , Na remorerletemps.ign.fr (konsultacja 15 kwietnia 2021 r . ) . Aby porównać ewolucję między dwiema datami, kliknij na dole pionowej linii podziału i przesuń ją w prawo lub w lewo. Aby porównać dwie inne karty, wybierz karty w oknach w lewym górnym rogu ekranu.

Bibliografia

1. dekretu n o  2020-175 z dnia 26 lutego 2020 w sprawie zmiany nazwy miast
2. IGN w programie Géoportail
3. „  Plan trzęsienia ziemi  ” (dostęp 31 stycznia 2017 r . ) .
4. Daniel Joly, Thierry Brossard, Hervé Cardot Jean Cavailhes, Mohamed Hilal i Pierre Wavresky "  typów klimatów we Francji, konstrukcji przestrzennych  ", Cybergéo, European Journal of geografii - European Journal of Geography , n o  501 ,18 czerwca 2010( DOI  https://doi.org/10.4000/cybergeo.23155 , przeczytaj online , dostęp 21 czerwca 2021 )
5. „  Klimat we Francji metropolitalnej  ” , na http://www.meteofrance.fr/ ,4 lutego 2020 r.(dostęp 21 czerwca 2021 )
6. „  Definicja normy klimatycznej  ” , na http://www.meteofrance.fr/ (dostęp 16.10.2020 )
7. „  Klimat Francji w XXI wieku – Tom 4 – Scenariusze regionalne: wydanie 2014 dla metropolii i regionów zamorskich  ” , https://www.ecologie.gouv.fr/ (dostęp 12 czerwca 2021 ) .
8. „  Regionalne Obserwatorium Rolnictwa i Zmian Klimatu (wyrocznia) Occitanie  ” , na occitanie.chambre-agriculture.fr ,2020(dostęp 21 czerwca 2021 )
9. "  Station meteofrance Sournia - metadata  " , na Donneespubliques.meteofrance.fr (dostęp 21 czerwca 2021 )
10. „  Ortodromia między Feilluns a Sournia  ” , fr.distance.to (dostęp 21 czerwca 2021 ) .
11. „  Stacja meteorologiczna Sournia – karta klimatologiczna – 1981-2010 statystyki i ewidencje  ” , na ogólnodostępnej stronie data.meteofrance.fr (konsultowane w Sournia ) .
12. „  Orthodromy between Feilluns and Perpignan  ” , fr.distance.to (dostęp 21 czerwca 2021 ) .
13. "  Stacja meteorologiczna Perpignan - Normy za okres 1971-2000  " , na https://www.infoclimat.fr/ (dostęp 21 czerwca 2021 )
14. "  Stacja meteorologiczna Perpignan - Normy za okres 1981-2010  " , na https://www.infoclimat.fr/ (dostęp 21 czerwca 2021 )
15. "  Stacja meteorologiczna Perpignan - Normy za okres 1991-2020  " , na stronie https://www.infoclimat.fr/ (konsultacja 21 czerwca 2021 )
16. „  Typologia miejska/wiejska  ” , na stronie www.observatoire-des-territoires.gouv.fr (konsultacja 3 kwietnia 2021 r . ) .
17. "  gmina wiejska - definicja  " , na tej stronie INSEE (konsultacje na 3 kwietnia 2021 ) .
18. „  Zrozumienie siatki gęstości  ” , na stronie www.observatoire-des-territoires.gouv.fr (dostęp 3 kwietnia 2021 r . ) .
19. "  Baza obszarów atrakcyjności miast 2020 r.  " , na insee.fr ,21 października 2020 r.(dostęp 3 kwietnia 2021 r . ) .
20. Marie-Pierre de Bellefon, Pascal Eusebio, Jocelyn Forest, Olivier Pégaz-Blanc i Raymond Warnod (Insee), „  We Francji dziewięć na dziesięć osób mieszka w obszarze miejskim  ” , na insee.fr ,21 października 2020 r.(dostęp 3 kwietnia 2021 r . ) .
21. „  CORINE Land Cover (CLC) – Podział obszarów na 15 stanowisk użytkowania gruntów (obszar metropolitalny).  » , W tym miejscu danych oraz badań statystycznych Ministerstwa Ekologicznej Transformacji. (dostęp 15 kwietnia 2021 )
22. Jean Sagnes ( red. ), Le pays kataloński , t.  2, Pau, Nowa regionalna firma wydawnicza,1985, 579-1133  s. ( ISBN  2904610014 ).
23. Prefektura Pirenejów Wschodnich, Lista burmistrzów wybranych w 2008 r. , konsultacja 22 lipca 2010 r.
24. [PDF] „  Lista burmistrzów departamentu Pyrénées-Orientales po wyborach samorządowych i gminnych z 23 i 30 marca 2014 roku  ” , na http://la-clau.net .
25. Organizacja spisu na insee.fr .
26. Departamentalny kalendarz spisu ludności , na stronie insee.fr .
27. Od wiosek Cassini po dzisiejsze miasta na terenie École des Hautes Etudes en Sciences Sociales .
28. Insee - Legalne populacje gminy za lata 2006 , 2007 , 2008 , 2009 , 2010 , 2011 , 2012 , 2013 , 2014 , 2015 , 2016 , 2017 i 2018 .
29. INSEE , „  Populacja według płci i wieku pięciu lat od 1968 do 2012 r. (od 1990 do 2012 r. dla departamentów zamorskich)  ” , na stronie insee.fr ,15 października 2015(dostęp 10 stycznia 2016 r . ) .
30. INSEE , "  Legalne populacje 2006 departamentów i społeczności zamorskich  " , na insee.fr ,1 st styczeń 2009(dostęp 8 stycznia 2016 r . ) .
31. INSEE , „  Populacje prawne 2009 departamentów i społeczności zamorskich  ” , na stronie insee.fr ,1 st styczeń 2012(dostęp 8 stycznia 2016 r . ) .
32. INSEE , „  Populacje prawne 2013 departamentów i społeczności zamorskich  ” , na stronie insee.fr ,1 st styczeń 2016(dostęp 8 stycznia 2016 r . ) .
33. Michel de La Torre , Pireneje Wschodnie: Kompletny przewodnik do swoich 224 gmin , Paryż, Deslogis-Lacoste, Coll.  "Miasta i wsie Francji",1990( ISBN  2-7399-5066-7 ).
34. .