Możesz pomóc, dodając odniesienia lub usuwając niepublikowaną zawartość. Zobacz stronę dyskusji, aby uzyskać więcej informacji.
Odczyt na (na yomi: ondoku (音読 ) ( Kyūjitai :音讀) lub on'yomi / na yomi (音読み ) "Fonetycznego odczyt", znaczny kanji , wynika z fonetyki kilku form starożytnych języków chińskich , takich jak archaiczny chiński używany w czasach dynastii Tang lub wu , grupa językowa używana w Hanzhou . Współistnieje z czytającym kun lub kun-yomi (訓 読 み, „czytanie semantyczne”), co nie oznacza nie powracaj do znaczenia kanji w języku chińskim przy użyciu jednej lub więcej japońskiej wymowy (jeśli istnieją).
Te same rozróżnienia są stosowane w interpretacji koreańskiego hanja (chińskie znaki han z języka koreańskiego), są one następnie nazywane chosŏn hanjaeum ( 조선 한자음 ,朝鮮 漢字 音) w byłej zjednoczonej Korei i Korei Północnej oraz hanguk hanjaeum ( 한국 한자음 ; hanja :韓國 漢字 音) w Korei Południowej, a czasem w starożytnej Korei.
Wreszcie w Wietnamie, gdzie wietnamski , język Mon-Khmer języków austro-azjatyckich , od dawna jest zapisywany chińskimi znakami, zwanymi Ch are nho lub Hán tự , a także chińską wymową.
Przejście od fonemu chińskiego do fonemu japońskiego nie było łatwe, języki mówione były bardzo różne - japoński należał do języków japońskich , podczas gdy różne języki wschodnich Chin należą do grupy języków chińskich . -Tybetański . Te dźwięki czasami został przekształcony akcentem skoku lub długich samogłosek , specyficznych dla języków japońskiego, albo zniknęły. Do tego musimy dodać fakt, że zapożyczenia zostały dokonane w różnym czasie iz różnych chińskich języków lub dialektów oraz że oba języki ewoluowały (zarówno w mowie, jak i piśmie), mandaryński, nowy język, ustandaryzowany na koniec dynastii Qing (1644 - 1912) odszedł od języków chińskich, które były używane do tworzenia tej wymowy. Ky zmieniło się w j itd.
Jednak możemy czasami odnoszą czytanie na i wymowa w języku mandaryńskim do tego samego sinogram , jak „anioł” (天使), który jest odczytywany Tenshi w języku japońskim i tiānshǐ w mandaryńskim.
Czytanie na jest bardzo często wykorzystywane do tworzenia słów składających się z kilku kanjis (dość często terminów literackich czy naukowych). W tym miejscu możemy porównać to do grecko - łacińskich korzeni używanych przez Francuzów lub do francuskich korzeni języka angielskiego od czasu inwazji Normanów przez Wilhelma Zdobywcę .
Jest również używany w nazwach zwyczajowych używanych do określenia rodzaju miejsc i niektórych świętych miejsc lub miejsc mocy, takich jak Fuji-san (富士山 ) ( Góra Fuji , a nie Fuji-yama, mongolski : fùshì shān ), Tōkyō shi (東京 市 ) ( (ltc) ; (cmn) , długie samogłoski są powszechne w Tōkyō i Dōngjīng).
On'yomi dzieli się ogólnie na cztery typy:
Kanji | Znaczenie | średniowieczny chiński (API) |
Trwać | Kan-on | Tō-on | Kan'yō-on |
---|---|---|---|---|---|---|
明 | znakomity | mˠiæŋ | myō | mei | min | * |
行 | iść | ɦˠæŋ | gyo | kō | rok | * |
極 | niezwykle | ɡɨk̚ | goku | kyoku | * | * |
珠 | Perła | t͡ɕɨo | * | shu | * | ju , zu |
度 | poziom | dɑk̚ | zrobić | taku | do | * |
Kilka innych przykładów: