W tradycyjnych chińskich znaków lub tradycyjny chiński , to jeden z dwóch zestawów znaków standardów współczesnego piśmie chińskim. Pojawiły się w okresie dynastii Han ( 206 pne. W 220 AD. ) I wykorzystywane do V XX wieku podczas Północnej i Południowej Dynastii , nazywane są tradycyjne , w przeciwieństwie do innych postaci, uproszczone sinograms , standaryzowaną przez rząd z Ludowa Republika Chińska ( Chiny kontynentalne) na początku lat pięćdziesiątych .
Tradycyjne sinogramy są dziś używane w Hongkongu , Makao , Tajwanie i niektórych emigrantów ze społeczności chińskich, szczególnie tych pochodzących z wyżej wymienionych krajów lub które wyemigrowały przed powszechnym przyjęciem uproszczonych znaków w Chińskiej Republice Ludowej.
Uproszczone znaki są używane w Chinach kontynentalnych , Singapurze i niektórych chińskich społecznościach emigrantów.
Wśród chińskich tradycyjne sinogramy są określane różnymi nazwami, z których każda wiąże się z określonym znaczeniem. Rząd Republiki Chińskiej (Tajwan) nazywa je standardowymi sinogramami lub ortodoksyjnymi sinogramami ( chiński uproszczony :正 体 字 ; chiński tradycyjny :正 體 字 ; pinyin : ), co oznacza, że tradycyjne sinogramy reprezentują całą i poprawną formę znaków . Wręcz przeciwnie, użytkownicy znaków uproszczonych nazywają je złożonymi sinogramami ( chiński uproszczony :繁体字 ; chiński tradycyjny :繁體字 ; pinyin : ) lub, nieformalnie, starymi znakami ( chiński :字 字 ; pinyin : ), z założeniem, że tradycyjne chińskie znaki zostały zastąpione i są przestarzałe.
Chińska Republika Ludowa i Singapur korzystają głównie z systemu uproszczonego, opracowanego przez Chińską Republikę Ludową w latach 50. XX wieku . Jednak ChRL dystrybuuje również materiały przeznaczone do czytania poza Chinami kontynentalnymi, używając tradycyjnych znaków. W przypadku dokumentów, w których oryginał zawiera znaki uproszczone, prosta konwersja może wprowadzić nieścisłości, ponieważ niektóre znaki są uproszczeniem dwóch różnych znaków tradycyjnych. Pisząc ręcznie, większość korzysta z nieformalnych, a czasem osobistych uproszczeń. W większości przypadków zamiast znaków z dużą ilością kresek zostanie użyty znak alternatywny, tak jak 体 dla 體 ( tǐ , ciało). Wbrew powszechnemu przekonaniu większość tych znaków jest częścią tradycyjnej pisowni, ale określa się ją jako nieformalną i mylącą formę uproszczoną (簡寫). Chociaż niestandardowe, znaki te są w większości akceptowane poza szkołami, a niektóre są powszechnie używane, na przykład sinogram tai (台) na Tajwanie w przeciwieństwie do standardowej formy (臺).
Tradycyjne sinogramy są również używane w hanja (języku koreańskim) i współczesnym japońskim ( kanji ).