Możesz dzielić się swoją wiedzą doskonaląc ją ( jak? ) Zgodnie z zaleceniami odpowiednich projektów .
Języki chińsko-tybetańskie | |
Region | Azja Wschodnia , Indochiny |
---|---|
Klasyfikacja według rodziny | |
Kody językowe | |
ISO 639-1 | siedzieć |
Glottolog | chińska1245 |
Mapa | |
Języki chińsko-tybetańskie (w kolorze): | |
Te języki chińsko-tybetańskie są rodzina język pochodzący z Azji ( Azji Wschodniej , Azji Południowo-Wschodniej , Azji Środkowej , Azji Południowej ). Skupia języki chińskie (10 języków i 1,35 miliarda użytkowników ) oraz języki tybetańsko-birmańskie (330 języków na 70 milionów użytkowników).
Ideą tego dat grupowych z końca XIX -tego wieku i badań jest wciąż w powijakach. Zbliżenia dokonuje się głównie między językami tybetańsko-birmańskimi a archaicznym chińskim .
Termin „języki chińsko-tybetańskie” budzi kontrowersje ze względu na brak porozumienia co do budowy drzewa (Van Driem) oraz brak pisemnych odniesień ze starożytnego języka tybetańskiego , bo choć chińskie pismo ma ponad 3500 lat, pisma tybetańskie dopiero 1500, skrypt tybetański został stworzony VII th century , dostosowując dewanagari , alphasyllabaire Indian
Na początku XXI th wieku, dwie sprzeczne teorie były aktualne:
W 2019 roku badanie łączące lingwistykę , genetykę współczesnych mówców, bioinformatykę , archeologię , antropologię i historię rolnictwa wykazało, że języki chińsko-tybetańskie powstały w północnych Chinach około 5900 lat temu. Inne badanie sugeruje ekspansję neolitycznych języków chińsko-tybetańskich ze społeczności hodowców prosa w północnych Chinach około 7200 lat temu.
połysk | archaiczny chiński | starożytny tybetański | starożytny birmański | Jingpho | Garo | Limbou | Kinnauri (pl) |
---|---|---|---|---|---|---|---|
a | 一* ʔjit | - | AC | - | - | - | ID |
隻* Tjek sam | gcig | tac | - | - | thik | - | |
z nich | 二* njijs | gnyis | nhac | - | gin-i | nutchi | niš |
trzy | 三* suma | gsum | suma | msūm | git-tam | sumi | suma |
cztery | 四* sjijs | bzhi | liy | Muli | bri | lisi | pə: |
pięć | 五* ŋaʔ | lnga | Sa | musza | boŋ-a | nasi | n / A |
sześć | 六* C-rjuk | lek | chrok | krúʔ | dok | tuksi | uk |
siedem | 七* tsʰjit | - | khu-nac | skurwiel | grzech-i | nusi | štiš |
osiem | 八* gotowy | brgyad | rhac | mə̀tszat | ten | yɛtchi | rəy |
Nowy | 九* kjuʔ | dgu | kuiḥ | Cə̀khù | sku | - | sgui |
dziesięć | 十* gjəp | - | wyrko | - | - | gip | - |
- | bcu | czaj | Shih | ci-kuŋ | - | sy |
Badacz Laurent Sagart proponuje włączenie do zbioru „ sinotybetańsko-austronezyjskiego (w) ” (STAN) z jednej strony języków sinotybetańskich oraz języków austronezyjskich (do których proponuje zaliczyć gdzieś języki Tai-Kadai ). w przeciwnym razie. Języki austronezyjskie, których zasięg jest wyjątkowy (od Madagaskaru po Wyspę Wielkanocną) wywodzą się z Tajwanu.
Języki takie jak wietnamski ( austroazjatycki ) nabyły wspólne słowa poprzez zapożyczenia, ze względu na bliskość i czasową integrację z Cesarstwem Chińskim; Poza tymi zapożyczeniami wysunięto wspólne pochodzenie, ale pozostaje to hipotetyczne (przypuszczenie „wschodnioazjatyckie” Starosty- Sagarta).