Olmeta-di-Tuda

Olmeta-di-Tuda
Olmeta-di-Tuda
Widok na wieś.
Administracja
Kraj Francja
Jedna zbiorowość terytorialna Korsyka
Okręgowy okręg wyborczy Górna Korsyka
Miasto Calvi
Międzywspólnotowość Wspólnota gmin Nebbiu - Conca d'Oro
Mandat burmistrza
 Piotr Agostini
2020 -2026
Kod pocztowy 20232
Wspólny kod 2B188
Demografia
Ludność
miejska 		514  mieszk. (2018 wzrost o 22,67% w porównaniu do 2013 r.)
Gęstość 30  mieszk/km 2
Geografia
Informacje kontaktowe 42° 36 ′ 44 ″ północ, 9° 21 ′ 16 ″ wschód
Wysokość 300  m
min. Maks. 26  m
804  m²
Powierzchnia 17,4  km 2
Rodzaj gmina wiejska
Obszar atrakcji Bastia
(gmina koronna)
Wybory
Oddziałowy Biguglia-Nebbio
Lokalizacja
Geolokalizacja na mapie: Korsyka
Zobacz na mapie administracyjnej Korsyki Lokalizator miasta 14.svg Olmeta-di-Tuda
Geolokalizacja na mapie: Korsyka
Zobacz na mapie topograficznej Korsyki Lokalizator miasta 14.svg Olmeta-di-Tuda
Geolokalizacja na mapie: Francja
Zobacz na mapie administracyjnej Francji Lokalizator miasta 14.svg Olmeta-di-Tuda
Geolokalizacja na mapie: Francja
Zobacz na mapie topograficznej Francji Lokalizator miasta 14.svg Olmeta-di-Tuda

Olmeta-di-Tuda jest francuski gmina znajduje się w działach okręgu z Haute-Corse i terytorium wspólnoty z Korsyki . Wieś należy do starożytnego Pite z Rosolo z którego jest historycznie stolica, w Nebbio .

Geografia

Sytuacja

Olmeta-di-Tuda znajduje się w środkowo -wschodniej części Nebbio , przylegającej do gminy Biguglia na południe od aglomeracji Bastia , w obszarze miejskim Bastia .

Gminy przygraniczne

Geologia i ulga

Geologia

Miasto położone jest w En-Deçà-des-Monts ( w języku korsykańskim Cismonte ) lub „Corse schisteuse” w północno-wschodniej części wyspy. Grunt spoczywa głównie na gnejsach drugorzędnego południowego grzbietu Serra di Tenda .

W swojej pracy Géologie de la Corse D. Holland wskazuje na podłużny rowek biegnący od okolic Patrimonio do Oletty , utworzony przez nieprawidłowe kontakty w drugiej warstwie. Rowek ten jest ograniczony od wschodu przez lśniące łupki, na zachodzie przez osady neogenu, podczas gdy w centrum znajduje się szereg egzotycznych osadów, które mają nienormalny kontakt z tymi pierwszymi.

Na południe od Monte di Tuda (340  m ) znajduje się niewielka masa różowego granulitu, skruszonego, na północny zachód którego znajdują się osady triasu, retyku i liasu; całość pokrywają wapienie numulityczne, a następnie zwykłe serie osadów numulitycznych, a mianowicie: łupki wapienne, piaskowce i łupki piaskowcowe.

Ulga

Jej terytorium ma kształt odwróconego trójkąta, którego wysokość, reprezentowaną w osi północ-południe drogą D 62 z Monte di Tuda do przełęczy Santo Stefano i przedłużoną drogą D 82, podział na dwie prawie równe sektory:

  • górzysty sektor na wschodzie, część schistose ridge Cap Corse, który rozciąga się od Serra di Pigno na południu, przez Teghime , Lancone i masyw Stella, z masywem San Petrone . Linia grani, której kulminacją jest szczyt Zuccarello (955  m n.p.m. ), a która przecina gminę, obejmuje górę San Giovanni, najwyższy szczyt gminy o wysokości 804  m n.p.m. Ten sektor jest przecinany przez Bevinco przez niezwykłe wąwozy, zwane "  Paradą Lancone  ";
  • równina na zachodzie, część Conca d'Oro, bogata aluwialna równina, od której pochodzi nazwa kantonu Conca-d'Oro . Zachodni kraniec obszaru jest nawadniany przez Aliso . Około 2,5  km na wschód znajduje się jezioro Padula .

Hydrografia

Dwie małe przybrzeżne rzeki nawadniają miasto Olmeta-di-Tuda: Aliso, która pasie tylko zachodni kraniec terytorium, oraz Bevinco, która wykopała niezwykłe wąwozy w miejscu zwanym Lancone. Obie są zasilane przez gęstą sieć hydrograficzną, małe suche potoki latem, płynące w tylu małych dolinach.

Na zachodzie, wzdłuż rzeki płynie strumień Salinelle, dopływ Aliso, a następnie płynie przez terytorium przez prawie 1,5  km . Otrzymuje wodę z samego strumienia Campodata zasilanego przez strumień Gué San Nicolao.

Na południowym wschodzie Bevinco, wychodzący z Vallecalle i Rutali, które wyznacza, przecina wąwozy znane jako „Lancone Defile”, graniczące z drogą D 62. Zbiega się z nią kilka małych rzek; wśród nich strumień Fangone, strumień Forne i strumień Sant'Andrea, który wyznacza granicę gminy na wschód od Biguglia . Fontanna znajduje się przy drodze, przy zachodnim wyjściu z Lancone Defile.

Na północnym wschodzie wody kilku potoków w mieście i innych z sąsiedniej Oletty zatrzymywane są przez tamę, Jezioro Padula . Do Olmeta-di-Tuda należy tylko południowo-wschodni kraniec jeziora.

Klimat i roślinność

La Conca d'Oro, podobnie jak całe Nebbio , cieszy się śródziemnomorskim klimatem morskim z umiarkowanymi różnicami temperatur. W tym basenie zima jest cieplejsza, a lato bardziej umiarkowane niż w obszarach niskiego ciśnienia w głębi wyspy. Zimą wpływ morza jest bardzo duży; wyrównuje temperatury. W górach śnieg nie występuje często. Latem moc chłodzenia gór jest słaba, równina Oletta tworzy basen zatrzymujący gorące powietrze.

Opady są obfite wiosną i jesienią, częste burze, chmury pchane przez libeccio , suchy i gwałtowny wiatr, wiejący z zachodu, często mieszany z ponant ( punente ), inny wiatr zachodni. Te wiatry są częstą przyczyną pożarów późnym latem, niszcząc zarośla , suche, wypalone, jałowe krajobrazy i opuszczając dostępne obszary. Zbudowana na stosunkowo niewielkiej wysokości (średnio 300  m ) Olmeta-di-Tuda ma jednak dookoła drzewa kasztanowe, które zazwyczaj rosną na wyższych piętrach. Na zboczach góry San Giovanni (804 m n.p.m. ) zauważa się  brak drzew, które w ostatnich dziesięcioleciach były niszczone przez częste pożary. Wzdłuż drogi pojawia się kilka dębów korkowych , uratowanych przed pożarem przez ich korę. Pod wsią znajdują się gaje dębów ostrolistnych.

Trasy komunikacyjne i transport

Dostęp drogowy

Miasto jest obsługiwane przez drogę D 82, która łączy Saint-Florent z Ortale de Biguglia , przez Oletta, Olmeta-di-Tuda i przełęcz Santo Stefano . Na rondzie przełęczy Santo Stefano, skrzyżowanie D 82 z D 62, która jest drogą prowadzącą na gzyms , łączącą sześć wiosek Nebbio ( Vallecalle , Rapale , Pieve , Sorio , San-Gavino-di-Tenda i Santo-Pietro-di-Tenda ).

Transport

Poza autobusem szkolnym w mieście nie ma komunikacji miejskiej. Wieś leży jednak niedaleko Bastii, regionalnej metropolii. Najbliższa stacja kolejowa na Korsyce to Furiani, oddalona o 14  km . Najbliższe lotnisko to Bastia, oddalone o 20  km . Port handlowy Bastia oddalony jest od obiektu o 25  km .

Planowanie miasta

Typologia

Olmeta-di-Tuda jest gminą wiejską, ponieważ wchodzi w skład gmin o małej lub bardzo małej gęstości w rozumieniu siatki gęstości gmin INSEE .

Ponadto gmina jest częścią obszaru atrakcji Bastia , której jest gminą w koronie. Obszar ten, obejmujący 93 gminy, jest podzielony na obszary od 50 000 do mniej niż 200 000 mieszkańców.

Aż do XVI -tego  wieku głównym społeczność była ROSOLO który stanął u podnóża Monte di TUDA. Osada Olmeta rozwinęła się później, stając się główną wioską.

Stara wieś Olmeta została zbudowana na wysokości około 300  m , na ostrodze skalistego grzbietu połączonego z łupkowym grzbietem w San Giovanni (804  m ). Nowsze domy powstały po obu stronach, wzdłuż drogi resortowej 82, która przecina miasto. Wzdłuż drogi D 62 znajdują się również pojedyncze mieszkania.

Pod koniec XX th  wieku, wieś święto powstało Northwest poniżej wsi, a od początku XXI th  wieku, nowy szyi wioska San Štefanů .

Na potrzeby wodne mieszkańców gmina posiada cztery zbiorniki wodne; trzy znajdują się między wioską a przełęczą Santo Stephano, a czwarta przy wschodnim wejściu do Lancone. Na zachód od wsi zainstalowano oczyszczalnię ścieków.

Zagospodarowanie terenu

Teren miasta, jak wynika z bazy danych europejskiej okupacji biofizycznej gleby Corine Land Cover (CLC), charakteryzuje się znaczeniem półnaturalnych lasów i środowiska (85,6% w 2018 r.), co odpowiada mniej więcej tej z 1990 r. ( 87,1%). Podział szczegółowy w 2018 r. przedstawia się następująco: tereny otwarte, z niewielką lub bez roślinności (47,5%), tereny z roślinnością krzewiastą i/lub zielną (35,4%), łąki (7,5%), tereny rolnicze niejednorodne (3,7%), lasy (2,7%), grunty orne (1,8%), tereny zurbanizowane (1,4%).

IGN także udostępnia narzędzie online do porównywania zmian w czasie użytkowania gruntów w miejscowości (lub obszarów w różnych skalach). Kilka epok są dostępne jako map lub zdjęć lotniczych: na mapie Cassini ( XVIII th  wieku), na mapie Staff (1820-1866) oraz w bieżącym okresie (1950 do chwili obecnej).

Toponimia

Historia

antyk

Ślady osadnictwa rzymskiego znaleziono poniżej doliny, w nieistniejącej już wiosce Rosolo. W XVI -tego  wieku ROSOLO (lub Rosoli) dał jej nazwę do Pieve ROSOLO .

Średniowiecze

  • Przez połowie VIII th  wieku - po odejściu Longobardów , zaczynają pierwsze naloty na Saracenów przebywające wybrzeża po masakry mieszkańców. Zniszczą miasto Nebbiu w 824 roku. W tym czasie miasta przybrzeżne zostały opuszczone: niektórzy uciekinierzy dołączyli do góry, inni wyruszyli do Włoch.
  • 1077 - Grzegorz VII pobiera Landulfus , biskupa Pizy , reorganizacji diecezji wyspy. Starożytne Nebbiu , które dało nazwę mikroregionowi, a także biskupstwu, którego miasto było siedzibą, miało za katedrę obecny romański kościół Santa-Maria-Assunta.
  • 1092 - Papież Urban II mianuje arcybiskupa Daibertusa biskupem Pizy, który zostaje metropolitą-suzerena 6 diecezji korsykańskich. Zazdrosna Genua otrzymuje w 1133 roku od papieża Innocentego II te z Nebbio , Mariany i Accii , Pizy zachowując Sagone , Ajaccio i Aléria .
  • 1264 - Giudice i Giovanninello wchodzą w konflikt. O czym świadczy fragment ręką Bulferiego, napisany na20 lipca 1289Giovanninello wysłał do Genui jako prokurator Emanuele Da Mare. Ten ostatni pojawił się przed Oberto Spinola i Corrado d'Oria i podarował im wszystko, co podlegało na Korsyce władzy Giovanninello, w tym zamek Tuda.
  • 1284 - Giovanninello z Pietr'all'Arretta umiera, pozostawiając dwóch synów: Mannone i Ugo. Rollanduccello, syn Orlanda, brata Giovanninello, uciekł do Pizy, gdy Giovanninello zabił swoich braci.
  • Walka między obiema stronami trwała nadal. Wspierany przez Giudice, swego teścia, Rollanduccello przeszedł do Nebbio, zabrał zamek Pietr'all'Arretta od Ugo i Mannone, a następnie zbudował zamek Brumica. Aby postawić się w sytuacji, by mu się oprzeć, Ugo i Mannone zbudowali kolejny w Tudzie.
W końcu Ugo przyszedł umrzeć. Rollanduccello, po utworzeniu inteligencji w zamku Tuda, wszedł do niego w nocy i zabił Mannone'a wraz ze wszystkimi innymi członkami rodziny Giovanninello, z wyjątkiem bękarta Ugo, który został potajemnie uratowany.

Nowoczesne czasy

Około 1520 r. pieve Rosolo liczyło około 600 mieszkańców. Jej zamieszkane miejsca to: Valdecalle, la Fussaggia, Proneta, Rutali, Olmeta, Rozzoli, lo Torreno, lo Piovano, la Prelesca .

Olmeta w wielkim korsykańskim buncie przeciwko Genui

W okresie od 1729 do 1769, czyli 40 lat, kiedy to na Korsyce interweniowały wojska z kilku krajów (Niemcy, Austria, Anglia, Hiszpania, Genua , Sardynia ), Olmeta była areną wydarzeń politycznych i militarnych. Wielu jej mieszkańców brało czynny udział w konflikcie między Korsykanami a Genueńczykami. Wraz z przedstawicielami wielu społeczności na wyspie przystąpili do zbrojnej walki z okupantem. Oto kilka faktów zaczerpniętych z chronologii napisanej przez AD. Montiego w 1979 roku:

  • 1731 - 29 marca, mieszkańcy Nebbio, pod rozkazami Poletti, Olmety, oblegają Saint-Florent.
- 10 sierpnia, lądowanie wojsk genueńskich. Doria publikuje edykt doży i sejmów, datowany4 sierpnia, który zapewnia Korsykanom ogólne ułaskawienie pod warunkiem, że powrócą do swoich domów, oddadzą broń w ciągu dwóch tygodni i zwrócą fort Saint-Florent i wieżę Mortella. Wykluczono z ułaskawienia z jednej strony 7 osobistości wyspiarskich (Andria Ceccaldi, Luigi Giafferi, Ghjanfrancescu Lusinchi, Carlu Francescu Alessandrini z Canari, Pier'Simone Ginestra, Ghjuvan Tumasgiu Giuliani z Muru i Simone Fabiani z Santa Riparata di Balagna ), a z drugiej strony następujące wspólnoty: Olmeta di Tuda i Oletta, Loretu i U Viscuvatu, Talasani, A Porta i Ficaghja, Carchetu i Pedicroce, Castinetu i Merusaglia, Nuceta, Ruspigliani i I Gatti di Vivariu, Bustanicu, Corscia oraz Calacuccia, Palasca i Spiluncatu, Muru, Santa Riparata di Balagna, Zicavu, Bastelica, Centuri i Mursiglia . - 22 sierpnia, Ghjannatale Natali z Olmety, który dowodził San Fiurenziu , przekazuje fort wojskom niemieckim.
  • 1735 - W kwietniu Genueńczycy blokują drogę do obywateli, którzy chcą zainwestować Capicorsu . Zajmują Olmetę, Barbaggio, Ortale i Luccianę, ale ponoszą ciężką porażkę pod Furiani.
  • 1751 - 6 sierpnia, czterej deputowani, wśród których Orsu Santu Casale d'Olmeta przybył dzień wcześniej do Bastii z Chauvelinem , po podpisaniu aktu poddania się Republice, zostają przyjęci przez Grimaldiego i składają mu hołd Narodu.
  • 1765 - wojska francuskie pod dowództwem hrabiego de Coigny zostają w Olmecie.
  • 1768 - 9 październikawszystkie dostępne wojska francuskie opuściły Bastię, aby pomóc garnizonowi Borgu , podczas gdy pan de Grandmaison, hrabia marszałek de Camp, zaatakował Olmetę, aby stworzyć dywersję. Bitwa trwa przez cały dzień. O zmroku Chauvelin nakazuje odwrót, a pan de Ludre musi skapitulować.
- 9 listopada wojska francuskie zostały zainstalowane w kwaterach zimowych; okupują Capicorsu, Bastia i Biguglia, San Fiurenzu i Oletta i komunikują się ze sobą łańcuchem redut. Placówki Korsykanów znajdują się w Borgu, Lucciana, Muratu, Rapale, Vallecalle i Olmeta .
  • 1769 - 3 maja, De Vaux dowodzi ostrzałem artyleryjskim na Olmetę.
francuski olmeta
  • 1768 - Wraz z cesją Korsyki przez Genueńczyków, wyspa przechodzi pod administrację francuską. Pieve d'Oletta przyjmuje nazwę pieve di Tuda.
  • 1789 - Korsyka jest częścią królestwa Francji.
  • 1790 - Wraz z Rewolucją Francuską utworzono departament Korsyki, a następnie w 1793 departament El Golo (obecnie Haute-Corse).
  • 1793 - Miasto nazywa się Olmeta . Pieve Tudy staje się miastem Tuda.
  • 1801 - Gmina zachowuje nazwę Olmeta, a następnie staje się Olmeta-di-Tuda. Kanton Tuda pozostaje kantonem Tuda.
  • 1828 - Miasteczko Tuda przyjmuje nazwę miejscowości Oletta.

Podczas pierwszej połowy XIX -go  wieku, Horace François Bastien Sebastiani , hrabia La Porta i Imperium nabywa dwa domy czynił connect z wieżą zbudowany przez francuskiego architekta Louis Visconti . Budynek nosi wówczas nazwę „Zamek Tudy”.

Okres współczesny

Polityka i administracja

Trendy i wyniki polityki

Lista burmistrzów

Lista kolejnych burmistrzów
Kropka Tożsamość Etykieta Jakość
Marzec 2001 2015 Ludwik Sabini PRG Przejście na emeryturę
2015 W trakcie Pierre Agostini . Przejście na emeryturę

Ludność i społeczeństwo

Demografia

Zmiany liczby mieszkańców znane są ze spisów ludności przeprowadzanych w gminie od 1800 r. Od 2006 r. legalne populacje gmin są publikowane corocznie przez Insee . Spis opiera się obecnie na corocznym zbieraniu informacji, sukcesywnie dotyczących wszystkich terytoriów miejskich przez okres pięciu lat. W przypadku gmin liczących mniej niż 10 000 mieszkańców co pięć lat przeprowadza się badanie spisowe obejmujące całą populację, przy czym legalne populacje w latach pośrednich szacuje się przez interpolację lub ekstrapolację. Dla gminy pierwszy wyczerpujący spis objęty nowym systemem został przeprowadzony w 2008 roku.

W 2018 r. miasto miało 514 mieszkańców, co stanowi wzrost o 22,67% w porównaniu do 2013 r. ( Haute-Corse  : + 5,69%, Francja z wyłączeniem Majotty  : + 2,36%).

Ewolucja populacji   [  edytuj  ]
1800 1806 1821 1831 1836 1841 1846 1851 1856
320 492 455 504 493 531 529 518 514
Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (1)
1861 1866 1872 1876 1881 1886 1891 1896 1901
511 507 542 518 488 540 515 521 574
Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (2)
1906 1911 1921 1926 1931 1936 1946 1954 1962
515 532 503 514 515 518 359 306 217
Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (3)
1968 1975 1982 1990 1999 2006 2007 2008 2013
204 150 221 247 291 324 329 333 419
Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (4)
2018 - - - - - - - -
514 - - - - - - - -
Od 1962 do 1999: ludność bez podwójnego liczenia  ; dla następujących dat: ludność gminna .
(Źródła: Ldh / EHESS / Cassini do 1999 r., następnie Insee od 2006 r.) Histogram rozwoju demograficznego

Edukacja

Olmeta nie ma szkoły. Grupa szkolna (przedszkole i szkoły podstawowe) znajduje się w sąsiedniej wsi Oletta. Najbliższe uczelnie znajdują się w Biguglia (6  km ) oraz w Saint-Florent (szkoła ogólnokształcąca) (7  km ). Najbliższa szkoła średnia to liceum im. Paula Vincensiniego w Montesoro (Bastia). W Borgo (10 km ) znajduje się zawodowa szkoła rolnicza  .

Zdrowie

Najbliższy szpital to Szpital Ogólny Bastia, oddalony o 8  km . Klinika ( La Palmola ) znajduje się w Oletcie. Poliklinika Furiani znajduje się 15  km od hotelu . W sąsiedniej miejscowości Oletta znajduje się dwóch lekarzy rodzinnych. To samo dotyczy pielęgniarki, która ma tam swoją praktykę.

Kulty

W mieście jest tylko jedno katolickie miejsce kultu. Kościół parafialny ( Sainte-Marie ) podlega diecezji Ajaccio .

Gospodarka

Rolnictwo jest głównym sektorem działalności Olmety. Jej terytorium graniczy z żyzną równiną Oletta (lub Conca d'Oro ), gdzie na obszarze apelacji Patrimonio sadzi się duże działki winorośli . „Winifikacja, opracowanie, dojrzewanie i pakowanie win mogą być również prowadzone w gminie Olmeta-di-Tuda”, która posiada zezwolenie na produkcję win z Wyspy Piękna i Morza Śródziemnego.

Terroir produkuje również sery ( brocciu ), miód i oliwy z oliwek, pod nazwą IGP lub etykietami.

Lokalna kultura i dziedzictwo

Miejsca i zabytki

Kościół parafialny Sainte-Marie-de-l'Assomption

Kościół parafialny Sainte-Marie-de-l'Assomption znajduje się na skrzyżowaniu drogi D 82 z drogami wiejskimi i cmentarnymi. Jest to budowla w kształcie krzyża łacińskiego z płaską apsydą, złożona z nawy nakrytej sklepieniem koszowo-klamkowym, z dwiema kaplicami bocznymi, zaokrągloną absydą i dachem łupkowym.

Kościół Santa Maria kryje w sobie trzy niezwykłe obrazy, sklasyfikowane jako zabytki historyczne  :

  • Ofiara Abrahama Michelangelo Merisi, datowanego XVII -tego  wieku z dawnej kolekcji Fesch;
  • Chrystus jazdy sprzedawców świątyni z XVII -tego  wieku;
  • Zwiastowanie , obraz ołtarzowy z 1627 r.
Stary klasztor

Nad miastem Olmeta był klasztor Kapucynów , zbudowany w XVI -tego  wieku? ; „Ten został zniszczony niedawno. Składał się z zespołu budynków mieszkalnych, magazynów i kaplicy. Zamknięto ją w 1790 roku” .

Kaplica pogrzebowa rodziny Casale

To grób rodziny Casale, który znajduje się na poboczu drogi, w pobliżu Bocca di San Stefanu . Natomiast Jean Casale , bohater francuskiego lotnictwa, zginął w 1923 roku podczas zlotu lotniczego w Buc, ma swój pomnik w pobliżu miejsca urodzenia i kościoła parafialnego Wniebowzięcia NMP. Został pochowany u podnóża swojego pomnika.

Zamek Tuda

Zamek znajduje się w centrum wsi. Składa się z dwóch domów z XVI th  wieku, przekształcony w XVI th  wieku, który pierwotnie należał do rodu Campocasso i Królewski prokurator Pius Casale. W XIX -tego  wieku, dwa budynki połączone są z czerwonej cegły wieża zbudowana przez architekta Visconti. Marszałek de Lattre de Tassigny założył tam swoją kwaterę główną w 1943 r., kiedy Korsyka została wyzwolona. Zamek jest wymieniony jako zabytek historyczny ze względu na fasady i dachy, schody i zdobiony sufit salonu.

Dziedzictwo kulturowe

Kopalnia miedzi znana jako kopalnia Frangone

Miejsce to zostało odkryte w 1873 roku przez Dominique'a Grimaldiego podczas prac nad otwarciem drogi D62 w Lancone. Angielska firma upoważniona w 1876 r. do prowadzenia badań górniczych, uzyskuje w 1878 r. koncesję znaną jako Frangone. W 1891 roku koncesja Frangone została połączona z koncesją Cardo w ramach londyńskiej New Consolidaded Mining Company Limited . W 1897 r. zostanie postawiony w stan likwidacji. W 1905 został przejęty przez francuską firmę; ale górnictwo zaprzestano w 1909 r. W 1930 r. zniesiono koncesję.

Tylko nieliczne ślady tej operacji wydobywczej są do dziś widoczne. Kopalnia jest ujęta w Generalnym Inwentarzu Dziedzictwa Kulturowego .

Dziedzictwo naturalne

Gmina jest jedyną gminą, której dotyczy dekret prefektury z dnia 13 czerwca 2005 r. w sprawie ochrony biotopu, siedliska przyrodniczego lub obszaru o znaczeniu geologicznym.

Galeria dawnej kopalni Francone

Galeria dawnej kopalni Francone służy jako uprzywilejowane schronienie dla czterech gatunków nietoperzy. Dostęp do niego jest zabroniony przez cały czas i dla jakiejkolwiek osoby.

ZNIEFF

Olmeta-di-Tuda jest jedynym zaniepokojony naturalny obszar ekologicznego, faunistycznych i florystycznych odsetek od 2 -go  pokolenia:

Dawne kopalnie Francone i parada Lancone

Powierzchnia 478  ha prezentuje kryteria walorów zabytkowych, funkcjonalnych, naukowych, krajobrazowych i geomorfologicznych (owady, ssaki, ptaki, gady, płazy i rośliny).

W wapiennych klifach stara kopalnia miedzi w Francone składa się z trzech stumetrowych galerii, z których jedna znajduje się wzdłuż drogi departamentalnej D82 w wąwozie Lancone.

Natura 2000 Miejsca zainteresowania społeczności (Dir. Habitat) Jamy nietoperzy Castifao, Muracciole, Olmeta di Tuda i Coggia-TemuliWnęki te mieszczą SIC dyrektywy „Siedliska, fauna, flora” o powierzchni 21  ha , wpisane do Krajowego Spisu Dziedzictwa Przyrodniczego pod numerem FR9400613 – Nietoperze w Castifao, Muracciole, Olmeta di Tuda i Coggia-Temuli . Specjalna strefa ochronna (Dir. Birds) Grzbiety Teghime-Poggio d'Oletta

Obszar o powierzchni 258  ha obejmuje część terytorium gminy Olmeta-di-Tuda. Jest on określany jako specjalny obszar ochrony na zlecenie17 marca 2008dla gatunków ssaków (Chiroptera). Znajduje się na terenie prywatnym.

Miejsce archeologiczne Monte di Tuda

Miejsce to znajduje się w Narodowym Inwentarzu Dziedzictwa Przyrodniczego pod nazwą Monte di Tuda.

Osobowości związane z gminą

Uwagi i referencje

Uwagi

  1. w przeciwieństwie do Au-Delà-des-Monts ( Pumonte ) lub granitowej Korsyki na południowym zachodzie
  2. Osady naniesione ze wschodniego regionu Korsyki składają się z dwóch warstw  : u podstawy znajduje się pierwsza warstwa znana jako „łupki błyszczące” lub osady metamorficzne, - łupki błyszczące mają jako swoje podłoże protogin, a spoczywając na niej, znajduje się druga warstwa lub niemetamorficzne osady należące do węgla , permu , triasu , retyku , liasu i że na tym ostatnim gruncie, np. w Nebbio, występuje nummulit
  3. Nazwa „Plaine d'Oletta” obejmuje równiny kilku gmin Nebbio na wschód od Saint-Florent
  4. Zgodnie z planem zagospodarowania przestrzennego gmin wiejskich i miejskich opublikowanym w listopadzie 2020 r., w zastosowaniu nowej definicji wsi, zatwierdzonej na14 listopada 2020 r. w międzyresortowym komitecie wsi.
  5. Pojęcie obszaru zlewni miast zastąpiono w październiku 2020 r. starym pojęciem obszaru miejskiego , aby umożliwić spójne porównanie z innymi krajami Unii Europejskiej .
  6. Po raz pierwszy pojawia się w dokumentacji z 18 czerwca 1149 r.
  7. Castello di Tuda, z sąsiednimi fortyfikacjami Nebbio: Montemagna i Poggio Pinzutu, wszystkie trzy zbudowane są na szczytach wzgórz o wysokości odpowiednio 340, 233 i 153  m – Daniel Istria w Powers oraz fortyfikacje na północy Korsyki: XI th  wieku do XIV th  wieku)
  8. Markiz Camillo Doria, ówczesny minister republiki w Wiedniu, przybył 11 czerwca 1730 r. na Korsykę jako komisarz, któremu Republika nadała pełne uprawnienia wojskowe.
  9. Zgodnie z konwencją podpisaną w Mediolanie 19 lipca 1731 r. między hrabią Daunem w imieniu Karola VI , cesarza Niemiec, a Ippolito de'Mari w imieniu Republiki: cesarz zapewnia Republice ciało 3600 mężczyzn (którzy mogą być w razie potrzeby podwojona) na sumę 26.401 florenów miesięcznie plus sto ecu za zaginionych, zabitych lub dezerterów - AD Monti ADECEC 1979
  10. Pułkownik Henri-François-Hyacinthe de Frolois de Ludre, bratanek księcia Choiseul.
  11. prawny Miejska ludność w życie z dniem 1 st  stycznia 2021, rocznik 2018, zdefiniowane granice terytorialne w życie z dniem 1 st  stycznia 2020 r statystyczny data referencyjna: 1 st  stycznia 2018.

Bibliografia

  1. D. Hollande w Geologii Korsyki , Biuletyn Towarzystwa Nauk Historycznych i Przyrodniczych Korsyki – Imprimerie Allier Frères 16, cours de Saint-André Grenoble, styczeń 1917 – s.  130 .
  2. D. Hollande w Geologii Korsyki s.  155 .
  3. Sandacz , „  Stream arkusz - Ruisseau Salinelle (Y7500540)  ” (dostęp 30 lipca 2014 ) .
  4. Sandacz , „  Stream arkusz - Campodata strumień (Y7501340)  ” (dostęp 30 lipca 2014 ) .
  5. Sandacz , „  Stream arkusz - Ruisseau de Gué San Nicolao (Y7501320)  ” (dostęp 30 lipca 2014 ) .
  6. Sandacz , "  Stream arkusz - Ruisseau de Fangone (Y7311280)  " (dostęp 30 lipca 2014 ) .
  7. Sandacz , „  Stream arkusz - Ruisseau de Forne (Y7311300)  ” (dostęp 30 lipca 2014 ) .
  8. Sandacz , „  Stream arkusz - Ruisseau de Sant'Andrea (Y7311360)  ” (dostęp 30 lipca 2014 ) .
  9. „  Typologia miejska/wiejska  ” , na stronie www.observatoire-des-territoires.gouv.fr (konsultacja 9 kwietnia 2021 r . ) .
  10. "  gmina wiejska - definicja  " , na tej stronie INSEE (konsultacje na 9 kwietnia 2021 ) .
  11. „  Zrozumienie siatki gęstości  ” , na stronie www.observatoire-des-territoires.gouv.fr (dostęp 9 kwietnia 2021 r . ) .
  12. „  Lista gmin tworzących obszar atrakcji Pleyben-Châteaulin  ” , na stronie insee.fr (konsultacja 9 kwietnia 2021 r . ) .
  13. Marie-Pierre de Bellefon, Pascal Eusebio, Jocelyn Forest, Olivier Pégaz-Blanc i Raymond Warnod (Insee), „  We Francji dziewięć na dziesięć osób mieszka w zlewni miasta  ” , na insee.fr ,21 października 2020 r.(dostęp 9 kwietnia 2021 r . ) .
  14. http://m3c.univ-corse.fr/omeka/items/show/1096670 Christian Andreani, Sarah Machline, „Olmeta-di-Tuda”, Médiathèque Culturelle de la Corse et des Corses, konsultacja 31 grudnia 2018, http://m3c.univ-corse.fr/omeka/items/show/1096670
  15. „  CORINE Land Cover (CLC) – Podział obszarów na 15 stanowisk użytkowania gruntów (obszar metropolitalny).  » , W tym miejscu danych oraz badań statystycznych Ministerstwa Ekologicznej Transformacji. (dostęp 28 maja 2021 )
  16. IGN , „  Ewolucja użytkowania gruntów w mieście na starych mapach i zdjęciach lotniczych.  » , Na remorerletemps.ign.fr (dostęp 28 maja 2021 r . ) . Aby porównać ewolucję między dwiema datami, kliknij na dole pionowej linii podziału i przesuń ją w prawo lub w lewo. Aby porównać dwie inne karty, wybierz karty w oknach w lewym górnym rogu ekranu.
  17. Oficjalna strona Urzędu Miasta
  18. Daniel Istria w Powers i fortyfikacje w północnej Korsyce XI th  century XIV th  century
  19. Alerius Tardy - Fascinant Cap Corse - Imprimerie Bastia-Toga 1994
  20. Abbé Letteron  : Historia Korsyki - Tom 1
  21. Elementy słownika nazw własnych Corsica AD. Monti
  22. Wielki bunt Korsykanów przeciwko Genueńczykom 1729-1769 AD Monti ADECEC 1979
  23. ze wsi Cassini do gmin dzisiaj na terenie École des Hautes Etudes en Sciences Sociales .
  24. komunikatu n O  PA00099224 , podstawy Mérimée , francuskie Ministerstwo Kultury .
  25. Organizacja spisu na insee.fr .
  26. Departamentalny kalendarz spisu ludności , na stronie insee.fr .
  27. Insee - Legalne populacje gminy za lata 2006 , 2007 , 2008 , 2009 , 2010 , 2011 , 2012 , 2013 , 2014 , 2015 , 2016 , 2017 i 2018 .
  28. Modyfikacja specyfikacji AOC „Patrimonio”
  29. Wino Olmeta-di-Tuda
  30. Andreani Christian; Machline Sarah, „Kościół parafialny Sainte-Marie znany jako Santa Maria”, Cultural Media Library of Corsica and Corsicans, konsultacja 25 lipca 2016 r., http://m3c.univ-corse.fr/omeka/items/show/1096901
  31. Wskazówka n o  PM2B000386 , bazy Palissy , francuskiego Ministerstwa Kultury .
  32. Wskazówka n o  PM2B000385 , bazy Palissy , francuskiego Ministerstwa Kultury .
  33. Wskazówka n o  PM2B000717 , bazy Palissy , francuskiego Ministerstwa Kultury .
  34. Wskazówka n o  IA2B000453 , baza Mérimée , francuskiego Ministerstwa Kultury .
  35. Arkusz FR3800654 - Galeria byłej kopalni Francone na terenie INPN
  36. ZNIEFF 940030425 - Stare kopalnie Francone i Lancone Parade na terenie INPN ..
  37. FR9400613 .html Arkusz FR9400613 — Jamy nietoperzy w Castifao, Muracciole, Olmeta di Tuda i Coggia-Temuli  w sieci Natura 2000 (konsultowane15 października 2013 r.) .
  38. FR9400600 .html Arkusz FR9400600 - Crêtes de Teghime-Poggio d'Oletta  w sieci Natura 2000 (konsultowane15 października 2013 r.) .
  39. Monte di Tuda na stronie INPN

Zobacz również

Bibliografia

Powiązane artykuły

Linki zewnętrzne