Michel patryks

Michel patryks

Narodziny	25 maja 1917 r. Cabourg ( Calvados )
Śmierć	4 maja 1973 r. Gonneville-sur-Scie ( Seine-Maritime )
Pogrzeb	Gonneville-sur-Scie
Imię urodzenia	Michel Charles Georges Patrix
Narodowość	Francuski
Czynność	Malarz i grawer
Trening	Atelier André Lhote, Académie de la Grande Chaumière
Mistrz	André Lhote , Othon Friesz
Ruch	Grupa Drabinowa , Młode Malarstwo , Szkoła Paryska
Wpływem	Kubizm , ekspresjonizm
Małżonka	Annie Aubrun-Patrix (pseudonim pisarski: Annie Guével)
Dziecko	Blaise Patrix , Laurent Patrix, Édouard Patrix, Thomas Stern
Nagrody	Nagroda za Młode Malarstwo , 1949

Michel Patrix jest francuskim malarzem figuratywnym i grawerem urodzonym w25 maja 1917 r.w Cabourg ( Calvados ), należące do drugiej Szkoły Paryskiej , on kolejno mieszkał przy 7 ulicy Fundlandia Popincourt w 11 th  arrondissement , przy 63 bis, rue Dulong w 17 th  arrondissement , w Reilly ( Oise ) i Gonneville- sur- Scie ( Seine-Maritime ), gdzie zmarł4 maja 1973 r..

Biografia

Młodość

Michel Patrix, którego ojciec jest inżynierem, wynalazcą i producentem obrabiarek stolarskich, będzie przywoływał rozmiłowanych w muzyce rodziców, zafascynowanych sztuką „z wyjątkiem mojej kariery” . Po osiedleniu się rodziny w Castelsarrazin , Michel kontynuował naukę w College of Doctrinaires of Brive-la-Gaillarde , gdzie otrzymał zachętę od swojego nauczyciela rysunku, który towarzyszył mu przy malowaniu akwarel z motywem: „nie zrobił”. Nie zapomnij, potwierdza Serge Lucas, ten nauczyciel rysunku, który zmęczony swoimi piosenkami za karę zabrał go pewnego czwartku na akwarelę. Miał trzynaście lat, to była miłość od pierwszego wejrzenia » . W tym samym czasie lubi odwiedzać opactwo Saint-Pierre de Moissac , muzeum Toulouse-Lautrec w Albi , Muzeum Augustów w Tuluzie , Muzeum Ingresa w Montauban, gdzie kopiuje rysunki Jeana Auguste Dominique Ingres .

Po uzyskaniu bakalaureatu z filozofii (kategoria, którą również chciałby realizować), potwierdził swoje powołanie jako artysta, zrywając w tym celu z rodzicami i osiedlając się w Bordeaux , ćwiczył sukcesywnie, aż do swojej mobilizacji od lutego 1937 (Siły Powietrzne w La Réole ) do lipca 1940, zawody dokera, robotnika fabrycznego, przedstawiciela, kierownika rzeźni, „a nawet biurokraty” .

Grupa drabinowa

W Paryżu, dokąd przybył w 1941 r., uczęszczał do pracowni André Lhote , a następnie Othona Friesza, kiedy dołączył do założonej w 1942 r. Scale Group , tak zwanej dla jej członków zwyczaju wspinania się po drabinie w celu obserwowania dachów Paryża , oraz zebranie razem z nim, w małym warsztacie oddanym do ich dyspozycji na drugim piętrze Académie de la Grande-Chaumière , malarzy Geneviève Asse , Jacques Busse , Jean-Marie Calmettes, Ernest-René Collot , Jean Cortot , Daniel Dalmbert i Christiane Laran, a także rzeźbiarz Jacques Dufresne. Jeśli obserwujemy obecność członków grupy w salonie dla Under 30. listopad 1943 - Pierre du Colombier zauważa „Michel Patrix, elegancką kolorysty, który ośmiela się walki u człowieka” - Éric Mercier nie brakuje do „ Podkreśl znaczenie Grupy Skali w latach 1945-1950: stanowi ona wówczas jedną z nielicznych i być może jedyną figuratywną grupę ukonstytuowaną spontanicznie bez jakiejkolwiek zewnętrznej ingerencji, takiej jak grupa kupców czy krytyków. Nakreślił pierwszą figuratywną estetykę wywodzącą się zarówno z wielkich starszych przełomu wieków, jak iz lat wojny” .

Po mieszkaniu pod adresem avenue de Saxe 59, a następnie ze swoim przyjacielem Jean-Marie Calmettesem w 1943 przy bulwarze Edgar-Quinet w 1943, w 1945 przy rue du Pot-de-Fer 7 , Michel Patrix przeniósł się do 7, rue Neuve-Popincourt w 1947 r. W 1951 r. każdy z artystów Grupy Scale otrzymał zamówienie, w ramach obchodów dwutysięcznego Paryża, na dużą kompozycję przeznaczoną do dekoracji fryzu wnętrza browaru La Coupole (prace pozostaną w miejsce tam do połowy lat 60.). Michel Patrix został wybrany do Nagrody Krytyków w tym samym roku 1951, a następnie w 1952 (rok, w którym poślubił Annie Aubrun), Generalna Dyrekcja Sztuki i Literatury przyznała mu stypendium podróżnicze na pobyt w Ouessant . Nie zrywając więzów przyjaźni, ostatnia wystawa Scale Group odbyła się w Le Havre w 1953 roku: „każdy podąża własną ścieżką i rozwija swój własny styl” , lub dla Michela Patrixa „ta solidna konstrukcja, z kolorami umiejętnie zaaranżowanymi w umiejętnie skonstruowanym obszary, ilustrujące jego pewne poczucie monumentalności” .

Młode malarstwo

Jest pod przewodnictwem Pierre Descargues z wiceprezesów Paul Rebeyrolle i Gaëtan de Rosnay , że obok Pawła Aïzpiri , Bernard Buffet , Paul Collomba , Michel de Gallard , Pierre Garcia-Fons , Daniel du Janerand , Jean Jansem , Mireille Miailhe , Raoul Pradier i Michel Thompson , Michel Patrix jest9 marca 1953członek komitetu założycielskiego Stowarzyszenia Młodego Malarstwa. Waldemar George zauważa, że ​​artysta „korzysta z pewnej liczby zdobyczy kubizmu: rozbija formy, by wydobyć na światło dzienne ich tajemny mechanizm. Jego chromatyczne pismo ma nieskończenie subtelny, ale precyzyjny wątek pajęczej sieci” . Pierre Imbourg, odwiedzając Salon des Indépendants w kwietniu 1953 r., ze swej strony widział w powieszeniu Michela Patrixa „orgię zdyscyplinowanych kolorów” i zalicza go do „liderów kubistycznej i neokubistycznej szkoły” obok Louisa Marcoussisa. , François Desnoyer i Théo Kerg .

Kuzyni i artyści: Michel i Georges Patrix

Dopiero w 1949 roku Michel Patrix poznał swojego kuzyna, aktora, malarza i projektanta Georgesa Patrixa, który rok po nim uczęszczał do studia Othona Friesza w La Grande Chaumière, bez uściślenia, które skłoniło nauczyciela do promowania zbliżenia. Pojawiły się wtedy nieporozumienia, takie jak w czasopiśmie Arts , obrazy jednego komentowane jako dzieło drugiego lub odwrócenie adresów przez sekretariat Salon de Mai, który wystawiał je obok siebie pod tym samym przypisaniem, od które dodadzą swoje imiona do swoich podpisów: GM Patrix (Georges Michel), jeden stanie się Michel Patrix , a PATRIX , drugi zostanie Georges PATRIX . Krytyk sztuki Denys Chevalier ponownie łączy ich z redakcją czasopisma Arts, gdzie ilustrują artykuł, który jest im powszechnie poświęcony, dwoma rysunkami, portretami jednego wykonanymi przez drugi.

Île-de-Bréhat, Reilly, Gonneville-sur-Scie

Michel Patrix po raz pierwszy wyprowadził się z Paryża, aby mieszkać w Île-de-Bréhat od sierpnia 1953 do czerwca 1954, przyjmując tam przyjaciół takich jak Jacques Baratier , Jacques Busse , Dany Lartigue czy galerystów Jacques Massol , pozostawiając wspomnienia Bretona malarz Guy Bigot  : „był bardzo dobrym malarzem, pełnym zapału, zabawnym i dziwnie smutnym. Mieszkałem w Bretanii i bardzo często spotykaliśmy się w Quimperlé lub Ouessant . Pracował także w Doëlan  ” .

W 1958 artysta ponownie wyjechał z Paryża, tym razem definitywnie, by osiedlić się z rodziną kolejno w Reilly (rue de la Fortelle) i w Gonneville-sur-Scie , wyznaczając czas swoich pejzaży malowanych po naturze, często akwarelą: następnie sadzi sztalugi w Cotentin, w dolinie Sekwany, w Anneville-sur-Scie , w Duclair , w Yport , odkrywa region Dieppe i Zatokę Sommy , a Jean-Paul Crespelle z wizyty w Salonie w Maj 1961, tak wspomina „Patrix, którego Klify są jednym z kawałków odwagi tego salonu” . W rzeczywistości „szaleńczo zakochany w świetle, lubi, gdy bawi się wodą, a potem daje jej przejrzystość z błękitami, ochrami, zieleniami” .

Michel Patrix nie żyje maj 1973spoczywa na cmentarzu w Gonneville-sur-Scie, gdzie jego pochówek jest zbiorową pracą wokół instalacji jego syna, malarza Blaise'a Patrixa oraz pracy rzeźbiarza i ceramika Gila Browaëysa.

Ekspertem uznanym przez jego rodzinę jest Patrick Reynolds.

Składki bibliofilskie

• Jean Cortot (teksty) i Michel Patrix (ryciny), Poésies niekompletne , dwadzieścia oryginalnych akwafort, trzydzieści numerowanych kopii, Éditions du Mouflon, Paryż, 1947.

Wystawy

Wystawy osobiste

• Galerie Visconti, Paryż, 1945, 1953, maj-czerwiec 1958.
• Galerie Roux-Hentschel, Paryż, 1945.
• Galeria Paula Rosenberga , Nowy Jork , 1948, 1949.
• Galerie Drouant-David, Paryż, 1949, 1953, styczeń 1955.
• Galeria Galanis-Hentschel, Paryż, 1950.
• Michel Patrix i Robert Wogensky , Modern Gallery, Nowy Jork, styczeń 1953 (katalog z przedmową Waldemara George'a).
• Galerie Jacques Hamon, Le Havre , marzec-kwiecień 1953, marzec 1962.
• Galeria Współczesna, Miluza , 1956.
• Galerie Paul Raffray, Paryż, 1959, 1961, marzec 1962.
• Bayer Gallery, Nowy Jork, kwiecień-maj 1959.
• Michel Patrix - Akwarele , Galerie Marignan, Paryż, marzec 1962, 1963.
• Galeria Menuisement, Rouen , 1962.
• Galerie France Bertin, Paryż, 1964.
• Centrum Kultury Trie-Château , 1967.
• Claude Robert, licytator, Sprzedaż warsztatu Michel Patrix , Hôtel Drouot , 1971.
• Galerie Kiras, Paryż, listopad 1990, 1993.
• Michel Patrix, radosna wolność malowania - Retrospektywa 1941-1973 , Espace Jacques-Prévert, Mers-les-Bains , maj-czerwiec 2021.

Wystawy zbiorowe

• Salon dla osób poniżej 30. roku życia, Galerie Royale, Paryż, 1941, listopad 1943, listopad 1944, 1947, 1948.
• Salon des Tuileries , Muzeum Sztuki Nowoczesnej miasta Paryża, od 1943 do 1953.
• Salon de May , Paryż, 1945, 1946, 1947, 1950, 1951, 1952, 1953, 1955, 1957, 1958, 1959, 1960, 1961.
• Marsylianka Wyzwolenia, pod patronatem Yvon Bizardel, Dyrektora Sztuk Pięknych, Muzeów i Bibliotek Miasta Paryża , Galeria Roux-Hentschel, Paryż, lipiec 1945 r.
• Scena - Wystawa młodych malarzy , galeria Visconti, Paryż, marzec-kwiecień 1945, maj-czerwiec 1946.
• Groupe de l'Échelle , Galerie Jean Dufresne, Paryż, maj 1946.
• Grupa L'Échelle , galeria Drouant-David, czerwiec-lipiec 1947.
• The Scale Group , Galeria Visconti, 1947.
• Małe formaty - Bernard Buffet , Jean Cortot , Vincent Guignebert , Michel Patrix , Galeria Visconti, Paryż, grudzień 1949 - styczeń 1950.
• Nagroda Operowa , Muzeum Sztuk Zdobniczych , Paryż, 1949-1950.
• Od Maneta do dnia dzisiejszego , Buenos Aires , 1949; Caracas (prezentacja Gastona Diehla ), 1950.
• Malarze i rzeźbiarze Szkoły Paryskiej - Antoni Clavé , Oscar Dominguez , Pablo Picasso , Fernand Léger , Émile Othon Friesz, Henri Laurens i malarze grupy drabiny , La Coupole , czerwiec 1950.
• Salon des Indépendants , Grand Palais , Paryż, 1950, 1953.
• Salon des Jeunes Peintres, następnie de la Jeune Peinture , Paryż, styczeń-luty 1950, 1952, 1954.
• Nowi malarze Paryża - Nowi malarze, 1950-1951 , Muzeum Sztuk Pięknych w Montrealu , styczeń 1951 (późniejsza objazdowa wystawa w kilku muzeach w Kanadzie).
• Cortot , Calmettes, Patrix , galeria Galanis -Hentschel, Paryż, 1951.
• Biennale w Sao Paulo , 1951.
• Wystawa sztuki francuskiej w RPA (organizacja: Galerie Galanis-Hentschel, Paryż), 1951.
• Bimillennium of Paris - Komitet Montparnasse - Wystawa malarzy i rzeźbiarzy Szkoły Paryskiej , La Coupole , Paryż, czerwiec-lipiec 1951.
• 2. Wystawa Kajmanów , La Guérite, Île Sainte-Marguerite , 1951.
• Dwadzieścia osiem młodych kobiet autorstwa dwudziestu ośmiu młodych malarzy , galeria Drouant-David, grudzień 1951 - styczeń 1952: Portret Françoise Dambier (Miss Paris 1951) .
• Młodzi malarze - wystawa malarstwa École de Paris zaaranżowana przez British Council w Paryżu dla Szkockiego Komitetu Rady Sztuki , Biuro Szkockie, Edynburg , 1952.
• Salon d'Automne , Paryż, 1952.
• Jeździectwo portrety - Françoise Adnet , Tony Agostini , Paul Aïzpiri Richard Bellias, Roger Bezombes , Yves Brayer , Bernard Buffet , Philippe Cara COSTEA , Jean Carzou , Antoni Clavé , André Hambourg , Roger Lersy Michel Patrix, Paul Rebeyrolle , Andrés Segovia ... , Galeria Drouant-David, Paryż, grudzień 1952 - styczeń 1953.
• Le groupe de l'Échelle , galeria Jacquesa Hamona, Le Havre, marzec-kwiecień 1953 (katalog z przedmową André Salmona ).
• Kwiaty - dwudziestu pięciu młodych malarzy: Tony Agostini , Paul Aïzpiri , Richard Bellias , Bernard Buffet , Jean Commère , Roger Lersy , Jean Navarre , Michel Patrix , Paul Rebeyrolle , Gaston Sébire , Andrés Segovia ... , galeria Visconti, Paryż, czerwiec 1953.
• 1952 stypendia na podróż z Dyrekcji Generalnej Sztuki i Literatury , Państwowa Szkoła Sztuk Pięknych , Paryż, styczeń 1954.
• Szkoła Paryska , galeria Charpentier , Paryż, 1954.
• Trzydziestu młodych malarzy - Morze , galeria Visconti, Paryż, czerwiec 1954.
• Salon d'Automne w Nancy , 1954.
• malarze francuscy z kolekcji Erica Estoricka  (en)  : Bernard Buffet , Antoni Clavé , Bernard Lorjou , André Marchand , André Minaux , Michel Patrix, Paul Rebeyrolle , Midland Group Gallery  (en) , Nottingham , luty 1955; Newcastle upon Tyne , marzec-kwiecień 1955; York , maj-czerwiec 1955.
• Trzydziestu trzech młodych malarzy - Portrety , galeria Visconti, Paryż, czerwiec 1955.
• Perspektywy malarstwa współczesnego , Muzeum Sztuk Pięknych w Nantes , 1956.
• Zamek Simiane, Valréas , sierpień 1956.
• Prix ​​du Dôme , Paryż, 1956.
• Porównania salonów , Paryż, 1956, 1959, 1960, 1961.
• Biennale de Paris , Pavilion de Marsan , Paryż, 1957.
• VI Światowy Festiwal Młodzieży i Studentów , Moskwa , lipiec-sierpień 1957.
• Festiwal w Brukseli , 1957.
• Malarstwo francuskie XX wieku - kolekcja Erica Estoricka , Galeria Sztuki w Christchurch Te Puna o Waiwhetu  (en) , Christchurch , grudzień 1957.
• Małe formaty - Jacques Busse , Jean Clerté , Jean Cortot , Pierre Dmitrienko , Jean-Claude Forquin, Michel Patrix, Key Sato , Yasse Tabuchi ... , galeria Jacques Massol , grudzień 1957 - styczeń 1958.
• Salon de l'Enclave, Valréas , 1958.
• International Floralies , Pałac CNIT, Paryż, 1959.
• Młodzi autorzy , galeria Montmorency, Paryż, 1959.
• Sztuka współczesna , muzeum Pontoise , 1960.
• Sztuka sakralna , Auvers-sur-Oise , 1960.
• Michel Patrix - Dany Lartigue , galeria Jacquesa Hamona, Le Havre , 1960.
• Wystawa letnia - Alfred Cluzeau, Jean Cocteau , Paul Girol , Michel Patrix… , Galerie Jacques Hamon, Le Havre, lipiec-sierpień 1960.
• Gwasze, akwarele, monotypie - Roland Bierge , Camille Hilaire , Jean-Jacques Morvan , Michel Patrix, Maurice-Élie Sarthou , Galerie Anfora, Paryż, październik-listopad 1960.
• Obrazy kieszonkowe - Lucien Fontanarosa , Pierre Garcia-Fons , Guillemette Morand , Michel Patrix, Éliane Thiollier , Robert Wogensky ... , Galerie Epona, Paryż, grudzień 1960.
• Sztuka figuratywna - Yvette Alde , Bernard Buffet , Jean Carzou , Bernard Lorjou , André Marchand , Michel Patrix, Gabriel Zendel … , Galerie Paul Raffray, Paryż, marzec 1961.
• Miłość - Michel Ciry , Lucien Fontanarosa, Michel de Gallard , Pierre Garcia-Fons, Guillemette Morand, Michel Patrix… , Galerie Epona, kwiecień 1961.
• Prace oferowane przez artystów z Francji i z różnych krajów - Bernard Buffet , Jean Commère , Géula Dagan , Pierre Garcia-Fons , Robert Lapoujade , André Minaux , Yvonne Mottet , Roland Oudot , Michel Patrix , Pablo Picasso , Édouard Pignon , Paul Rebeyrolle , Henry de Waroquier , Jean Weinbaum , Claude Weisbuch , Zachodnioeuropejska Konferencja w sprawie amnestii dla hiszpańskich więźniów i wygnańców politycznych, Maison de la Though French, Paryż, kwiecień-maj 1961.
• Dzisiejszy salon Grands et jeunes, Musée d'Art Moderne de la Ville de Paris , maj 1961, 1962 i Hôtel Martinez, Cannes , sierpień-wrzesień 1961.
• Michel Patrix - Dany Lartigue , Galeria Menuisement, Rouen, 1961.
• Współcześni malarze ze Szkoły Paryskiej (wystawa objazdowa po Maroku zorganizowana przez Gastona Diehla ), Ambasady Francji i Teatru Narodowego Mohammeda V w Rabacie , Muzeum Batha w Fezie , pałaców miejskich Casablanki , Marrakeszu i Tangeru , maj 1962-1963.
• Wystawa zorganizowana na rzecz Generalnego Stanu Rozbrojeniowego , Cercle Volney, Paryż, maj 1963.
• Michel Patrix, akwarele - Guy Lartigue, rzeźby , Galerie France Bertin, Paryż, maj 1963.
• Salon Narodowego Towarzystwa Sztuk Pięknych , Muzeum Sztuki Nowoczesnej Miasta Paryża , 1965.
• Trzej malarze mieszkający w kantonie Éragny-sur-Epte: Camille Pissarro , Jacinthe Pozier, Michel Patrix , ratusz Éragny-sur-Epte , grudzień 1990.
• Wystawa Scale Group , La Coupole , Paryż, maj 2001.
• Odrestaurowane prace , Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Rio de Janeiro , luty-kwiecień 2014.
• La Jeune Peinture - Paul Aïzpiri , Jean-Pierre Alaux , Bernard Buffet , Michel Ciry , Jean Commère , Bernard Gantner , Raymond Guerrier , François Heaulmé , Jean Jansem , André Minaux , Marcel Mouly Michel Patrix, Paul Rebeyrolle , Baron-Martin Muzeum , Gray (Haute-Saône) , lipiec-październik 2017.

cytaty

Powiedzenia Michela Patrixa

• „Uważam, że musimy opuścić domenę niefiguratywną na rzecz muzyki pod groźbą popadnięcia w nieco przestarzałą symbolikę. "
• „Osobowość projektanta tworzyw sztucznych to jego niezdarność. Jak powiedział Georges Braque : „kiedy maluję, zawsze mam dwa pomysły, jeden na zniszczenie drugiego”. "

Krytyczne przyjęcie i referencje

• „Patrix, wszystko jest dla niego dobre, aby oddawać się, w górę iw dół płótna i od góry do dołu, w obrazowych radościach razem zmysłowych i zdecydowanie kartezjańskich: prawda o Normandii, ojczyźnie, wszyscy znają, autorstwa Théodore'a Géricaulta i Nicolasa Poussina . Ożywia go gwałtowna miłość koloru do koloru i materii do materii. Wie, że obraz nie jest kalejdoskopem, ale rozumiał, że kształty i czerwienie, objętości i błękity, przedmioty i zielenie składają się na nierozerwalną całość wzajemnych reakcji, przenikania się, opozycji, sojuszy. I tak z butelką, młynkiem do kawy, filiżanką robi coś, co w niczym nie przypomina płaskiej martwej natury, a co raczej należy uznać za balet o intensywnym przepychu. " - Maximilien Gauthier
• „Zaangażowanie kompozycji w sztywność i pionowość znajduje odzwierciedlenie w podpisie z bardzo prostymi, bardzo wąskimi i wysokimi literami, które wyróżniają się na czerwono na zielonym tle. Zielony jest dominującym kolorem w tej martwej naturze; ale zamiast zielonego tła jest to rodzaj zielonej koperty, zeszklonej i przezroczystej, przerywanej w jednym miejscu przez fioletowoniebieskie wiszące i pokrywające świetlistą folią brąz stołu i białe mieniące się kryształy. Kolorystyka trochę przypomina neokubizm, ale monumentalność, choć rozjaśniona, kompozycji, którą można by zakwalifikować jako gotycką, sprzymierza się z troską o optyczną prawdę rzeczy. " - Madeleine Vincent, doktor Uniwersytetu w Lyonie , o obrazie Okrągły stół
• „Dla artystów takich jak Michel Patrix sztuka jest przygodą. To także żywe doświadczenie. Jego działalność jest bezinteresowna. Sytuuje się świadomie na obrzeżach postulatów Szkoły Paryskiej. Odzwierciedla pragnienie wyboru odbiegającego od normy i powołanie całkowicie wymykające się wpływom mody. Jest to osobista i indywidualna aktywność, która ociera się o anarchię. Jest to do pomyślenia tylko w wolnym kraju, który szczyci się ignorowaniem ograniczeń estetycznych. Jak większość malarzy jego pokolenia, Michel Patrix cierpiał (lub cierpiał) z powodu potężnego przyciągania kubizmu, ale przyjął nowy i niezdyscyplinowany stosunek do odkryć swoich poprzedników. Jego pismo pokryte jest kropkami. Jego lina drży i wibruje; składa się z wielu funkcji. Wewnętrzny płomień podważa jej formę i rozbija przegrody: martwe natury i postacie świadczą o tym konflikcie. " - Waldemar George
• „Nadal uważam Michela Patrixa za jednego z najbardziej utalentowanych malarzy swojego pokolenia. " - Emmanuel David
• „Michel Patrix miał najbardziej szlachetną i hojną naturę, jaką znam, a jako malarz był najbardziej uczciwy. ” – GK Charles Warner, Lincoln (Massachusetts)

• „Podziwiałem talent Michela Patrixa, a wielu z nas uważało, że był najbardziej uzdolniony z nas wszystkich… Bardzo mnie zadziwił swoją werwą, błyskotliwością i prawdą jest, że zamieszkiwał go obraz. " - Robert Wogensky
• „Przyjaciel Othona Friesza, którego dość często odwiedzałem w jego warsztacie, zostałem poinformowany, jeszcze przed jego oficjalnym ukonstytuowaniem się, o utworzeniu Grupy Wagi . W tamtych mrocznych czasach ta próba twierdzenia ze strony ostatnich pokoleń przyniosła nową nadzieję. Dlatego od razu ją poparłem i zaprzyjaźniłem się z większością uczestników. Od momentu powstania Salonu de Mai w 1945 roku wszyscy byli zapraszani i byli obecni przez lata. Zawsze darzyłem szczególnym szacunkiem Patrixa, pełnego ducha, gadatliwego i błyskotliwie pokazującego tryskające, odważne malarskie pisarstwo, z umiejętną harmonią. " - Gaston Diehl
• „Ten, który przeżył malarstwo jako przygodę, był jedną z młodych nadziei Szkoły Figuratywnej w Paryżu, zachowując całkowitą wolność zakotwiczoną w powołaniu, które wymyka się wpływom wszelkiej mody. „ - Lydia Harambourg

• „... Malarz z wieloma darami, który miał poczucie monumentalności. Był jednym z najoryginalniejszych przedstawicieli Grupy Drabinowej po ostatniej wojnie . Rzetelnie wykonana sztuka, solidna konstrukcja, bardzo pewna znajomość wartości. " - Gerald Schurr
• „Korzystając z plastycznych podbojów wielkich starszych, Michel Patrix miał tendencję do syntezy ich w nowej tradycji, być może nawet z perspektywy malarzy średniego pokolenia Bazaine'a , Manessiera , Pignona i innych próbujących syntezę Picassa i Henriego. Matisse , nie wyłączając ani zasobów ambitnej, monumentalnej kompozycji, ani zapewnienia trwałości „pięknego zawodu”. " - Jacques Busse

Nagrody i uznanie

• Nagroda za Młode Malarstwo , 1949.
• Nagroda Miasta Oranu (przyznawana przez jury za Nagrodę Drouant-David dla Młodego Malarstwa), 1950.
• Prix ​​des Amis de Montmartre, dzielona z Marcelle Deloron , 1955 (nagroda przyznana przez Edmonda Heuzé restauracji „  À la Mère Catherine  ”, Paryż).

Zbiory publiczne

Brazylia

• Rio de Janeiro Museum of Modern Art , The Créac'h morska , olej na płótnie.
• Muzeum Sztuki w São Paulo .

Francja

• Muzeum Zamkowe w Blois , Martwa natura z miską z zielonymi owocami , 1949.
• André-Malraux Museum of Modern Art , Le Havre , Plaża w Yport , olej na płótnie 73x60cm.
• Muzeum Sztuk Pięknych w Lyonie , Okrągły stół , olej na płótnie znany również jako Martwa natura z osetami , 100x100cm, 1953.
• Ratusz Mers-les-Bains , Tło Saint-Valery-sur-Somme , akwarela 35x47cm.
• Petit Palais , Paryż, Martwa natura , olej na płótnie 73x92cm, 1947 (darowizna Maurice Girardin).
• Muzeum Sztuki Nowoczesnej miasta Paryża  :
  • Martwa natura , olej na płótnie, 1947.
  • Klif , akwarela.
• Narodowe Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Paryżu:
  • Kret Ushant , olej na płótnie 1951, 65x92cm, 1951.
  • L'atelier aux deux skrzypce , olej na płótnie, 1951.
• Prefektura Sekwany, Paryż, Falaise , akwarela.
• Narodowy Fundusz Sztuki Współczesnej , Puteaux , w tym depozyty:
  • Trzy Ouessantines , olej na płótnie, 1947, prefektura Ain, Bourg-en-Bresse .
  • Prządka , olej na płótnie, nabycie 1950, ratusz Lyas .
  • Martwa natura , olej na płótnie, nabycie 1945.
  • Martwa natura z miską na zielone owoce , olej na płótnie, nabycie 1950.
  • Martwa natura ze skrzypcami , olej na płótnie, nabycie 1951.
  • Okrągły Stół , olej na płótnie, nabycie 1953.
  • Martwa natura z butelkami , olej na płótnie, nabycie 1962.

Rosja

• Muzeum Sztuk Pięknych im. Puszkina , Moskwa .

Wenezuela

• Muzeum Sztuk Pięknych , Caracas .

Murale

• Brasserie La Coupole , Paryż, 1952.

kolekcje prywatne

• O.
• Henri Adam-Braun.
• Édouard Albert , architekt, Le jardin d'Albert , olej na płótnie 100x81cm.
• Nicolay Amundsen.
• Brabancja.
• Od Braux.
• Bernard Bufet .
• Jacques Busse .
• Henry Clifford.
• Mac Cormick, Saint-Tropez .
• Georges Dambier .
• Emanuela Dawida.
• Gastona Diehla .
• Generał Pierre Fleurquin .
• Doktor Maurice Girardin.
• Maksa Hymansa .
• Skała.
• Zagubiony.
• Ernesta F. Manfreda, Nowy Jork.
• Jacques Massol .
• Bertrama O'Neilla.
• Millarda Shrodera, Nowy Jork .
• Eric Estorick  (w) , Londyn .
• J. Randall Powers, Houston .
• Roberta Reya .
• Elaine Rosenberg.
• Leonce Rosenberga .
• Paul Rosenberg .
• Józefa-Bertholda Urvatera .
• Charles GK Warner, Lincoln, Massachusetts .
• Janine Wolkenberg, Nowy Jork.
• Basil Goulandris  (w) .
• Claude Pérusat, Libourne .
• Jean François Houlé.
• Fryderyka Tillarda.
• Patricka Reynoldsa.

Uwagi i referencje

1. Bernard Dorival, „Michel Patrix”, Malarze XX wieku od kubizmu do abstrakcji, 1914-1957 , Éditions Pierre Tisné, 1957, s. 165.
2. Serge Lucas, „W Gonneville sur Scie Michel Patrix przygotowuje sprzedaż 165 swoich prac”, Paris-Normandie , 30 października 1971.
3. Jacques Busse, Dictionary Bénézit , Grund, 1999, tom 10, strony 637-638.
4. Éric Mercier, „Dossier: the 1940s – The Scale Group”, La Gazette de l'Hotel Drouot , nr 2, 13 stycznia 2006, s.  129 .
5. Pierre du Colombier , "Les Beaux-Arts - Le Bel wieku", Comoedia , 27 listopada 1943 r.
6. Éric Mercier, Lata 50. - Młode malarstwo , Tom I: Alternatywa figuratywna , ArtAcatos, 2010, „Grupa drabiny”, s.  90-96 .
7. Éric Mercier, Lata 50 - Młode Malarstwo , tom II: Panorama Młodego Malarstwa , „Michel Patrix” s.  306-311 .
8. „Nagroda w regionach - Rekord dla Michel Patrix, Cannes, 5 sierpnia 2006: Scena kawiarniana , 200x200 cm, 1951, kolekcja Emmanuel David, 31 525 euro”, La Gazette de l'Hotel Drouot , nr 31, wrzesień 15 2006, s.  121 .
9. Francis Parent i Raymond Perrot, Salon Młodego Malarstwa - Historia, 1950-1983 , Éditions Jeune Peinture, 1983, strona 12.
10. Waldemar George, „Młodzi malarze: Michel Patrix”, Sztuka i przemysł , nr XX, s. 15.
11. Pierre Imbourg, „W Grand Palais, Salon des Indépendants: cubistes et néo-cubistes”, Journal de l' Amateur d'art , nr.
12. Denys Chevalier, „Podwójna tożsamość: wąsy i obraz odróżniają dwoje Patrix”, Arts , 27 kwietnia 1949.
13. Guy Bigot, list do Annie Aubrun-Patrix , 7 stycznia 1991 r., cytowany w broszurze Michel Patrix - Wystawa , wydanej przez miasto Mers-les-Bains, 2020.
14. Jean-Paul Crespelle "Strzeżcie się malowanie - W klubie Salon de Mai, lustro mody, malarzy rozpocząć U-turn" France-Soir , 20 maj 1961.
15. Patrick Reynolds, „Michel Patrix”, Muzeum Prywatne
16. „Wystawy w Paryżu – A zasypane kijami: Michel Patrix”, Connaissance des arts , nr 75, maj 1958, s.  117 .
17. Jean-Paul Crespelle, „Wystawy: Patrix”, France-Soir , 29 stycznia 1955.
18. Bernard Esdras-Gosse, „Michel Patrix w Galerie Jacques Hamon”, Paris-Normandie , 5 marca 1962.
19. MD, „W Galerii Jacquesa Hamona – obrazy Michela Patrixa”, Free Haven , 7 marca 1962.
20. Annie Guével, Jest tylko sąd ostateczny - Codzienne życie żony malarza , Éditions Hubert Julia, 1985, s.  135-136 .
21. Gazeta Hôtel Drouot , piątek, 5 listopada 1971.
22. Anne-Sophie Marquetty, „Mers-les-Bains: retrospektywa Michela Patrixa w przestrzeni Jacques-Préverta”, L'Informateur , nr 3984, 27 maja 2021, s.  31
23. MétiZ'trip, Le Tréport, Michel Patrix Exhibition, przestrzeń Jacques-Prévert, Mers-les-Bains , film (źródło: YouTube; czas trwania: 3'31")
24. Waldemar George (przedmowa), Marsylianka Wyzwolenia - Katalog , wydania Galerie Roux-Hentschel, lipiec 1945 r.
25. Frank Elgar (przedmowa), Stage 1945 i Stage 1946 , katalogi, wydania Galerie Visconti, 1945, 1946.
26. Pierre Descargues, Pierwszy Salon Młodych Malarzy - Katalog , edycje Galerie Beaux-Arts, 140, faubourg Saint-Honoré, Paryż, styczeń 1950.
27. Robert Tyler Davis, Yves Sjöberg i Jacques Lassaigne, Nowi malarze Paryża - Nowi malarze, 1950-1951 , edycje Muzeum Sztuk Pięknych w Montrealu, 1950.
28. Maximilien Gauthier (Prefacja) i Jacques Busse (biografie wykonawców), Cortot, Calmettes, Patrix , edycjach Galerie Galanis-Hentschel, 1951.
29. Komitet Montparnasse, Wystawa malarzy i rzeźbiarzy Szkoły Paryskiej , katalog sprzedawany w profilu dzieł 14 i 6 okręgów, czerwiec 1951.
30. „Dziesięć portretów”, Paris-Match , 15 grudnia 1951: do artykułu dołączona jest fotografia przedstawiająca razem dziesięciu tych malarzy, ich modeli i ich obrazy, w tym Micka Micheyla i Patachou , Paula Aïzpiriego i Nicole Courcel , Paula Rebeyrolle i Aline Adet, Michel Patrix i Françoise Dambier, Dany Lartigue i Brigitte Auber , Antoni Clavé i Mireille Lefèbvre
31. Patrick-F. Barrer, Historia Salon d'Automne od 1903 do dnia dzisiejszego , Éditions Arts et Images du Monde, 1992.
32. „Wydarzenie obrazkowe: Scale Group (uczniowie Frieszu) wystawione w Jacques Hamon”, Le Havre libre , sobota 28 - niedziela 29 marca 1953.
33. „The Ladder Group at Le Havre”, Dziennik miłośnika sztuki , 10 kwietnia 1953.
34. Éric Mercier, „Lata 50. – malarze syntezy”, La Gazette de l'Hotel Drouot , nr 5, 7 lutego 2003, strony 115-117.
35. "Sztuka: malarzy francuskich poniżej sześćdziesiątki - wystawa wypożyczeniu w Nottingham", The Times , 23 lutego 1955 r.
36. „Sztuka na prowincji: Valréas”, Przegląd Sztuki , 20 sierpnia 1956.
37. Christchurch Art Gallery Te Puna o Waiwhetu, Eric Estorick Collection 1957
38. GM, „Malarstwo: letnia wystawa u Jacquesa Hamona”, Free Haven , 2 lipca 1960 r.
39. Bernard Esdras-Gosse, „Grupa międzysezonowa w Galerie Jacques Hamon”, Paryż-Normandia , 5 sierpnia 1960?
40. Jean Bouret, „Gwasze i monotypy”, Les Lettres française , 17 listopada 1960.
41. HH, „Wystawy – obrazy kieszonkowe”, Dziennik miłośnika sztuki , 10 grudnia 1960.
42. Pierre Gamarra , „Wystawa - Malarze przeciw nocy”, France Nouvelle , 3 maja 1961.
43. „W Rabacie: Szkoła paryska i młodzi malarze marokańscy”, Carrefour , 3 maja 1962.
44. Revue Arts , maj 1963.
45. Heloise Tolipan, Obras restauradas , prezentacja wystawy, Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Rio de Janeiro, 3 lutego 2014
46. Madeleine Vincent, malarstwa XIX TH i XX th stulecia , IAC - wydawnictwa Lyon z CNRS, 1956, s.  384 .
47. Waldemar George, Michel Patrix , Editions de la Galerie Paul Raffray, 1959.
48. Emmanuel David, list do Annie Aubrun-Patrix , 5 lipca 1963, cytowany w broszurze Michel Patrix - Wystawa , wydanej przez miasto Mers-les-Bains, 2020.
49. Charles GK Warner, list do Annie Aubrun-Patrix , 5 maja 1973, cytowany w broszurze Michel Patrix - Wystawa , wydanej przez miasto Mers-les-Bains, 2020.
50. Robert Wogensky, list do Annie Aubrun-Patrix , 6 stycznia 1991, wyciąg z archiwów Madame Aubrun-Patrix cytowany w Michel Patrix - broszura wystawowa , pod redakcją miasta Mers-les-Bains, 2020.
51. Gaston Diehl, list do Annie Aubrun-Patrix , 25 sierpnia 1991, wyciąg z archiwów Madame Aubrun-Patrix cytowany w Michel Patrix - broszura wystawowa , wydana przez miasto Mers-les-Bains, 2020.
52. Lydia Harambourg, L'École de Paris, 1945-1965 - Słownik malarzy , Editions Ides et Calendes 1993.
53. Gérald Schurr, Le Guidargus de la peinture , Les Éditions de l'Amateur, 1996.
54. Revue Arts , 12 maja 1950 r.
55. „Aux Amis de Montmartre”, Dziennik miłośnika sztuki , 25 czerwca 1955.
56. Restauração de parte da coleção Museu de Arte Moderna w Rio de Janeiro sprzed 1978 roku , Edycje Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Rio de Janeiro, 2012, „Michel Patrix”, strony 36-39 i 69-70.
57. „Miasto otrzymuje dzieło Michela Patrixa”, Mers Info , nr 76, lato 2021, s.  21-22
58. André Chamson (przedmowa), Kolekcja Girardina , Éditions du Petit Palais, 1954, nr 269.
59. Muzeum Sztuki Nowoczesnej Miasta Paryża, Martwa natura Michela Patrixa w zbiorach
60. Muzeum Sztuki Nowoczesnej Miasta Paryża, Falaise autorstwa Michel Patrix w zbiorach
61. Narodowe Muzeum Sztuki Nowoczesnej, „Le mole d'Ouessant” Michel Patrix w zbiorach
62. Narodowe Muzeum Sztuki Nowoczesnej, „L'atelier aux deux viins” Michel Patrix w zbiorach
63. Claude Robert, „Michel Patrix – kolekcje prywatne”, Katalog sprzedaży warsztatu Michel Patrix , Hôtel Drouot, 8 listopada 1975 r.
64. Ader Nordmann, Katalog kolekcji Henri Adam-Braun , Hôtel Drouot, Paryż, 29 listopada 2013
65. Christian Hérail, „W tych starych domach po co nowoczesny architekt? », Demeures de France , nr 156, kwiecień 1952.
66. Architectural Digest, Chez J. Randall Powers, Houston

Załączniki

Bibliografia

• Maximilien Gauthier (przedmowa) i Jacques Busse (biografie artystów), Cortot, Calmettes, Patrix , Éditions de la galerie Galanis-Hentschel, Paryż, 1951.
• André Salmon , The Scale Group , edycje Galerie Jacques Hamon, Le Havre, 1953.
• Maximilien Gauthier, „Michel Patrix”, Connaissance des arts , 15 lutego 1954.
• Waldemar George , Od Ingresa do współczesności - Kobiece ciała i twarze , Éditions Art et Industrie, 1955.
• Madeleine Vincent, malarstwa XIX TH i XX th stulecia , vol.VII Katalog Lyon Muzeum edytowany przez René Jullian , IAC - wydawnictwa Lyon z CNRS 1956.
• Franz Hofmann, Cywilizacja francuska , Hirschgraben-Verlag, 1956.
• Bernard Dorival , Malarze XX wieku od kubizmu do abstrakcji, 1914-1957 , Éditions Pierre Tisné, 1957.
• Waldemar George, Michel Patrix , Editions de la Galerie Paul Raffray, Paryż, 1959.
• Raymond Nacenta, Szkoła Paryska - malarze Tha i klimat artystyczny Paryża od 1910 , Oldbourne Press, Londyn, 1960.
• Gaston Diehl , Nowoczesne malarstwo na świecie , Flammarion, 1961.
• Bernard Dorival, Współcześni malarze , Mazenod, Paryż, 1964.
• Claude Robert, licytator (fragmenty tekstów Rogera Vrinata, Waldemara George'a, Le Figaro i Connaissance des arts ), Katalog sprzedaży warsztatu Michel Patrix , Hôtel Drouot, Paryż, 8 listopada 1971.
• Francis Parent i Raymond Perrot, Salon Młodego Malarstwa - Historia, 1950-1983 , Éditions Jeune Peinture, 1983.
• Annie Guével ( autoportret Michela Patrix na okładce, portret Michela Patrix autorstwa Blaise Patrix , s.  86 ), Jest tylko ostateczna ocena - Codzienne życie żony malarza , Éditions Hubert Julia, Rouen, 1985.
• Waldemar George (przedmowa), Michel Patrix , edycje Galerie Kiras, Paryż, 1990.
• Patrick-F. Barrer, Historia Salon d'Automne od 1903 do dnia dzisiejszego , Éditions Arts et Images du Monde, 1992.
• Lydia Harambourg , L'École de Paris, 1945-1965 - Słownik malarzy , Editions Ides et calendes, 1993.
• Gérald Schurr , Le Guidargus de la peinture , Les Éditions de l'Amateur , 1996.
• Emmanuel Bénézit , Słownik malarzy, rzeźbiarzy, projektantów i grafików , Gründ, 1999 (artykuł Jacquesa Busse ).
• Jean-Pierre Delarge , Słownik nowoczesnych i współczesnych sztuk plastycznych , Gründ, 2001.
• Éric Mercier, „Lata 50”, La Gazette de l'Hotel Drouot , nr 2, 13 stycznia 2006 r.
• Pierre Basset, Buntownicy sztuki nowoczesnej , Edycje Un pewne, 2009.
• Éric Mercier, Lata 50 - Młode Malarstwo , tom I: Naprzemienność figuratywna  ; tom II: Panorama Młodego Malarstwa , ArtAcatos, 2010.
• Patrick Reynolds, „Michel Patrix”, Restauração de parte da coleção Museu de Arte Moderna do Rio de Janeiro przed 1978 , Edycje Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Rio de Janeiro, 2012.

Filmografia

• Jacques Baratier , La Cité du midi , 1952.

Linki zewnętrzne

• Prywatne muzeum Michel Patrix
• Zasoby dzieł sztuki  :
  • Szeroki
  • (w)  Benezit
  • (w)  Sztuka Wzajemna
  • (pl + nl)  RKDartyści
  • (w)  Unijna lista nazwisk artystów
• Ewidencja organów  :
  • Plik wirtualnego organu międzynarodowego
  • Międzynarodowy identyfikator standardowej nazwy .
  • Biblioteka Narodowa Francji ( dane )
  • Identyfikator WorldCat