Muzeum Ingres-Bourdelle

Muzeum Ingres-Bourdelle Obraz w Infoboksie. Muzeum widziane ze Starego Mostu . Ogólne informacje
Rodzaj Muzeum Sztuki
Otwarcie 1828
Powierzchnia 2700 m²
Odwiedzający rocznie 38 303 ( 2003 )67 810 ( 2004 )38 252 ( 2005 )43 093 ( 2006 )50 481 ( 2007 )
Stronie internetowej museeingresbourdelle.com
Kolekcje
Kolekcje Jean Auguste Dominique Ingres
Antoine Bourdelle
Budynek
Ochrona Logo pomnika historycznego Sklasyfikowane MH ( 1910 )
Lokalizacja
Kraj  Francja
Gmina Montauban
Adres 19, rue de l'Hotel-de-Ville
82000 Montauban
Informacje kontaktowe 44 ° 01 01 ″ N, 1 ° 21 ′ 06 ″ E
Geolokalizacja na mapie: Montauban
(Zobacz lokalizację na mapie: Montauban) Mapa punkt.svg
Geolokalizacja na mapie: Tarn-et-Garonne
(Zobacz sytuację na mapie: Tarn-et-Garonne) Mapa punkt.svg
Geolokalizacja na mapie: Francja
(Zobacz sytuację na mapie: Francja) Mapa punkt.svg

Ingres, Bourdelle Muzeum , dawniej Ingres jest muzeum sztuki i archeologii w dawnym ratuszu, który był biskupim pałacu biskupów Montauban , zbudowany w XVII -tego  wieku we Francji .

Po rozległym projekcie remontowym i modernizacyjnym muzeum Ingres-Bourdelle ponownie otwiera swoje podwoje w grudzień 2019. Jedyne na świecie muzeum poświęcone Jean-Auguste-Dominique Ingres , mieści ważną kolekcję rysunków, obrazów Ingresa i rzeźb Antoine Bourdelle .

Historyczny

Wojny stuletniej w XX th  wieku

Podczas gdy Montauban był w rękach Anglików podczas wojny stuletniej , książę Walii, Édouard Plantagenet , postanowił zbudować zamek. Nazywany Czarnym Księciem, nada swoje imię dolnej części zbudowanego przez siebie muzeum: sali Czarnego Księcia. Silne protestanckie miasto podczas wojen religijnych, hugenoci wzmacniają fortyfikacje miasta. Jednak po wznowieniu miasta przez Richelieu obwarowania rozebrano, a zamek zniszczono. Miejsce to staje się pustkowiem.

Wkrótce potem biskup Pierre de Bertier postanowił wybudować pałac biskupi w stylu klasycznym na ruinach dawnego zamku Czarnego Księcia. Budynek nabiera ostatecznego kształtu z dolną częścią średniowiecznego pokoju Czarnego Księcia i górną częścią hotelu w stylu klasycznym, wszystkie z cegły, jedynego materiału dostępnego pod dostatkiem w mieście Montalban. Budowa pałacu biskupiego idzie w parze z budową nowej katedry i ma na celu trwałe przywrócenie katolicyzmu w tym dawnym protestanckim mieście.

Po rewolucji i konfiskaty hotelu Episkopatu przez rewolucjonistów stało Ratusz i jest przypisany do końca XIX XX  wieku w muzeum. Rzeczywiście, w 1851 roku Jean-Auguste-Dominique Ingres przekazał miastu część swoich zbiorów, kopie, prace studenckie, greckie wazy . Sala Ingres została otwarta w 1854 roku. Śmierć Ingresa the14 stycznia 1867 doprowadziło do wzbogacenia muzeum o kolekcję pracowni malarskiej, w szczególności kilka tysięcy rysunków.

Pałac biskupi został uznany za zabytki na mocy dekretu z11 marca 1910.

W związku z nadejściem II wojny światowej wiele dzieł pozostaje ukrytych w Luwrze . W ten sposób muzeum Ingres tymczasowo służyło jako kryjówka dla La Joconde i dużej liczby dzieł z Luwru.

Gruntowna reorganizacja, przeprowadzona w latach 1951-1958, uczyniła z muzeum w Ingres placówkę nowoczesną według ówczesnych koncepcji, wyposażoną w nieistniejące dotąd inwentarze.

XXI th  century, Muzeum Ingres, Bourdelle

Powiększone, zmodernizowane i zdigitalizowane muzeum zajmuje obecnie 2700  m 2 z nowymi przestrzeniami, ulepszoną dostępnością, nową muzeografią, gablotą konserwatorską mieszczącą rysunki Ingresa , całe piętro poświęcone twórczości Antoine’a Bourdelle’a , sale na wystawy czasowe. Muzeum Ingres wykorzystało swoją transformację, aby zmienić nazwę i stać się muzeum Ingres-Bourdelle, oddając w ten sposób hołd dwóm artystom, których narodziło się miasto.

Po 36 miesiącach pracy i zainwestowaniu 13,1 miliona euro muzeum Ingres-Bourdelle ponownie otwiera swoje podwoje dla publiczności 13 grudnia 2019 r.. Remont powierzono firmie architektonicznej Bach N'Guyen.

Muzeum zostaje powiększone o powrót 2 e  korpusu centralnego, publiczne otwarcie poziomu pawilonu 3 E  i utworzenie na dziedzińcu strefy recepcyjnej, zwiększenie powierzchni dostępnych dla publiczności o 700  m 2 , czyli więcej ponad 30% dodatkowej powierzchni.

Muzeum staje się bardziej dostępne dzięki stworzeniu dwóch wind, aby ułatwić dostęp i cyrkulację w muzeum ludzi i dzieł. Recepcja grup ma teraz wydzieloną przestrzeń.

Nowe usługi i przestrzenie są oferowane z salą konferencyjno-audytoryjną, herbaciarnią i księgarnią-butikiem. Otwarta dla publiczności gablota graficzna pozwala na zachowanie zbiorów graficznych muzeum.

Przestrzenie wystaw stałych i czasowych zostały całkowicie przeprojektowane i zreorganizowane, aby podkreślić eksponowane prace i zapewnić odwiedzającym bardziej płynną podróż po kolekcjach.

Kolekcje

Aplikacje Nuvola kpager.svg  Prace przechowywane w muzeum Ingres 

4500 rysunków, 44 obrazy , skrzypce, a także jego osobiste kolekcje i dokumentację, takie jest dziedzictwo muzeum Montauban wokół Ingres . Zainstalowane w budynku sklasyfikowanym jako zabytki w sercu Montauban , muzeum mieści spuściznę Jean-Auguste-Dominique Ingres, cudownego dziecka w kraju. Utworzony na początku XIX -go  wieku i poświęcony Ingres po spuściznę magisterskiej w 1867 roku muzeum ponownie po trzech latach pracy nad kolekcją zakresie daleko poza dwóch artystów, których nazwę nosi.

Oprócz dzieł Ingresa i Bourdelle muzeum posiada również kolekcję obrazów od renesansu do czasów współczesnych, dawniej kolekcję biskupów Montauban, oraz kilka fragmentów lokalnej archeologii datowanych na starożytność lub średniowiecze.

Piwnice

Pierwsza piwnica (poziom -1) oddaje hołd rzeźbiarzowi Antoine Bourdelle , reprezentowanemu we wszystkich swoich epokach przez marmury, brązy, tynki, modele i gotowe prace. Muzeum Montauban posiada największą kolekcję dzieł Bourdelle w regionie: 70 rzeźb i sto grafik pozwalają na przeglądanie wszystkich prac artysty, od jego początków, ilustrujących jego pierwsze kroki jako młodego rzeźbiarza w Montauban, Tuluzie, a następnie Paryżu, aż do końca jego kariery, wokół zestawu wyjątkowego swoim bogactwem i różnorodnością.

Pokój piekarnika

Autor: Antoine Bourdelle

Pokój portretowy

Autor: Antoine Bourdelle

Sale Heraklesa
  • Oryginalny tynk patynowany w kolorze jasnobrązowym, brązowym wystawiony w Salonie Narodowego Towarzystwa Sztuk Pięknych w 1910 roku, nr 723. Oryginalny tynk, który pozostał w pracowni Bourdelle aż do jego śmierci. Praca została podarowana przez wdowę po nim Kleopatrę Bourdelle do muzeum Montauban w 1953 roku.
  • Telemach wpłynęło Pylos przez Nestora , oryginalny tynk, przeznaczone do Grand Prix de rzeźba École des Beaux-Arts de Toulouse ( 2 nd nagroda), w 1883 roku
  • Pierwsze zwycięstwo Hannibala , oryginalnego pasterza, wystawionego na Salonie Paryskim 1885, przejętego przez markizę de Mari i ofiarowanego w tym samym roku Musée de Montauban.
  • Pierwsze zwycięstwo Hannibala , ofiarowane Muzeum Montauban przez Madame Rhodia DUFET-BOURDELLE w 1992 roku.
  • Popiersie Madeleine Charnaux au chignon , 1917 w wieku 15 lat. Zostanie lotnikiem i rzeźbiarzem. Popiersie podarowała muzeum Madame Cléopâtre Bourdelle.
  • L'Effroi , 1909 - Tynk. Wznowienie studium dla jednej z postaci płaskorzeźby zdobiącej podstawę Pomnika Bojowników i Obrońców Tarn-et-Garonne z lat 1870-1871 .
  • Maska Herkulesa Wskrzeszenie głowy wielkiego wojownika z Pomnika Bojowników i Obrońców Tarn-et-Garonne z lat 1870-18711. Dar Pani Rhodii DUFET-BOURDELLE w 2002 roku.
  • Szef Francji , 1925 - Gips. Studium do pomnika La France .
  • Pięć prac związanych z Komisją ds. Pomnika Carlosa Maríi de Alvear w Buenos Aires.
    • Popiersie Wolności , 1918 - Terakota. Komisja ds. pomnika generała Carlosa Maríi de Alvear w Buenos Aires; po ukończeniu posągu konnego w 1915 roku Bourdelle zmierzył się z alegoriami. Mieli ozdobić cztery kąty podstawy pomnika, dwóch mężczyzn dla Siły i Elokwencji, dwie kobiety dla Wolności i Zwycięstwa. La Liberté zapożycza swoje cechy od Amelii Vialars, młodej wieśniaczki z Saint-Antonin. Dar Madame Cléopâtre Boudelle.
    • Tors Mocy , 1916 - Tynk. Zamówiony na pomnik generała Carlosa Maríi de Alvear w Buenos Aires, Bourdelle wykorzystał swoją głowę Apolla jako wzór na głowę Siły.
    • Modele do konnego pomnika generała Alveara , 1913 - Tynk.
    • Tors Zwycięstwa , 1918-1919- Gips. Dar Madame Cléopâtre Boudelle.
  • Samson przed 1899 - Terakota. Projekt, który nie będzie kontynuowany. Zapis Madame Michelet w 1899 roku.
  • Bacchante aux raisins , 1907 - Tynk patynowany. Zapis madame Cléopâtre Bourdelle.
  • Joanna d'Arc Pastoure , 1898 - Brąz. Kopia Montauban odpowiada trzeciej z czterech wersji, które Bourdelle kolejno proponował.
  • Sainte Barbe - Terakota z 1916 r. Zapis Madame Cléopâtre Bourdelle.
  • Séléné leżące - Terakota z 1916 r. Zapis madame Rhodia Dufe-Bourdelle.
  • Popiersie Krishnamurtiego - Terakota 1927. Zapis madame Cléopâtre Bourdelle.
  • Dziewięć prac, wokół płaskorzeźby (metopy) z marmuru na fasadzie teatru Champs Elysées .
    • Studium dla La Danse , 1912 - Gips. Reprezentacja tancerki Isadory Duncan (po prawej). Bourdelle uczestniczył w występie Isadory Duncan w Paryżu w 1909 roku. Całkowicie zafascynowała rzeźbiarza, który uczestniczył w kilku jej przedstawieniach. Pozował go bardzo rzadko. Większość jej szkiców powstała z pamięci, po obejrzeniu występów tancerki.
    • Studium Muzyki 1912 w Plaster
    • La Musique , 1912 Końcowe wykonanie różni się bardzo od poprzedniego studium. Pierwotny wiolonczelista ustąpił miejsca nimfie skrzypek i faunowi, inspirowane Popołudniem Fauna Claude'a Debussy'ego.
    • Apollo i jego medytacja , 1911-12 - Odlew gipsowy.
    • Muza, znana jako rozczochrana Muza , 1912 - Platre.
    • Tragedia , 1912 - Tynk.
    • Komedia , 1912 - Tynk.
    • Rzeźba i Architektura , Tynk, 1912.
    • Taniec , 1912 - Tynk.

  • Telemach otrzymany w Pilos przez Nestora , 1883 - Plaster

  • Pierwsze zwycięstwo Hannibala , 1885 - Plaster

  • Pierwsze zwycięstwo Hannibala , 1885 - Brąz Bron

  • Popiersie Madeleine Charnaux z bułką , 1917 - Terakota

  • Strach , 1909 - Plaster

  • Maska Herkulesa , 1905 - Bonze

  • Głowa Francji , 1925 - tynk

  • Popiersie Wolności , 1918 - Terakota

  • Tułów Mocy , 1916 - Plaster

  • Modele do konnego pomnika generała Alveara, 1913

  • Tors Zwycięstwa , 1918-1919- Plaster

  • Samson , przed 1899 - Terakota

  • Bachantka z winogronami , 1907 - Tynk

  • Joanna d'Arc Pastoure , 1898 - Brąz

  • Sainte Barbe , 1916 - Terakota

  • Leżąca Selene , 1917 - Brąz

  • Popiersie Krishnamurtiego , 1927 - Terakota

  • Studium dla La Danse , 1912 - Plaster

  • Studium muzyczne , 1912 - tynk

  • Muzyka , 1912 - Tynk

  • Apollo i jego medytacja , 1911-12 - Plaster

  • Muza, znana jako rozczochrana Muza , 1912 - Plaster

  • Tragedia , 1912 - Plaster

  • Komedia , 1912 - Plaster

  • Rzeźba i Architektura , 1912 - Tynk

  • Taniec , 1912 - Plaster


W piwnicy muzeum, pozostałości twierdzy z XIV th  wieku domu do najważniejszych zbiorów archeologicznych i lokalnych elementów związanych z historią-od czasów rzymskich.

Sala Czarnego Księcia (poziom -2) prezentuje zbiory archeologiczne pozostałości gallo-rzymskich i pozostałości architektonicznych z miasta Montauban. Christ Związany ( XV y do XVI p  wieku) z Montech  ; statuetka zwana skromną Wenus  ; Markiza powiązaniu Abbey Grandselve ( XII y do XIII p  wieku); Płytki terakotowe z lat 1280-1290, ułożone wokół marmurowej płyty grobowej Guilhema Jauffre (zm. 1299) w opactwie Belleperche , biskupa Bazas  ; stolica opactwa Moissac  ; Kamienna maska ​​Herkulesa stanowiąca klucz do wysokiego łuku triumfalnego z lat 1701-1869 przy wejściu do mostu Pont-Vieux w Montauban dla upamiętnienia Pokoju Ryswick (1697).

  • Starożytność i archeologia

  • Pokój Czarnego Księcia

  • Szef Antinousa .

Parter

Pomieszczenia na parterze przeznaczone są na pomieszczenia wystaw czasowych, które prowadzą do muzealnej księgarni-herbaciarni-sklepu.

Z 14 grudnia 2019 r. w 7 czerwca 2020 r. : Wystawa Constellation Ingres Bourdelle , 33 prace, obrazy i rzeźby, zostały wybrane z kolekcji narodowych wokół Jean-Dominique Ingres i Antoine Bourdelle.

I piętro: obrazy z XIX wieku

W salach pierwszego piętra prezentowane są prace Ingresa i jego czasów. Są tu duże kompozycje ujawniające wpływy antyku i Rafaela na jego sztukę, ale także wczesne prace, wykonane w pracowni Davida czy w Académie de France w Rzymie, gdzie był rezydentem, a następnie reżyserem. Kilka malarskich studiów i słynnych portretów, takich jak Madame Gonse, dopełnia przywołanie długiej kariery artysty. Wśród studentów Ingres, którzy śledzą tę prezentację, zwracamy uwagę na hołd złożony Armandowi Cambonowi , malarzowi i przyjacielowi Ingresa, zapalonego kolekcjonera Orientu i przede wszystkim pierwszego dyrektora muzeum Montauban. Z kolei rysunki mistrza prezentowane są rotacyjnie na drugim poziomie, w gablotach z szufladami, których odcienie drewna dębowego tworzą gablotę graficzną umożliwiającą pogodzenie z przedmiotami z antycznych zbiorów Ingresa. Chociaż istnieje kilka miejsc poświęconych Bourdelle – w tym muzeum Bourdelle w Paryżu lub departamentalne muzeum-ogrodnictwo Bourdelle w Égreville  – muzeum Montalbanais jest jedynym muzeum na świecie poświęconym pracy Ingresa. Posiada największą kolekcję rysunków Ingres na świecie i największą kolekcję obrazów mistrza, po muzeum Luwru .

Pokój romantyków

  • Portret młodzieńca , Jacques-Louis David

  • Studium dla tratwy Meduzy, Théodore Géricault

  • Studium Murzyna , Théodore Chassériau, 1836

  • Klasyka i Romantycy , Prosper Debia 1832

  • Drzewo Wolności , Prosper Debia

  • Wazon z piwoniami , Thomas Couture

  • Wazon kwiatów przy konsoli , Eugène Delacroix

Pokój Cambon D' Armand Cambon Francuski malarz, urodzony i zmarły w Montauban. Wykonawca testamentu Ingresa.
  • Poezja chwały i poezja miłości lub Dwie muzy 1846, olej na płótnie, Salon 1849;
  • Republika , 1848, szkic, olej na płótnie. Rusza konkurs wMarzec 1848reprezentować alegorię Republiki w celu „reprodukowania i umieszczania w salach zgromadzeń publicznych i gmin […]” . Jury wybiera około dwudziestu szkiców, w tym Armanda Cambona. W dniach czerwca spowoduje unieważnienia konkursu;
  • Republika , 1848, olej na płótnie (MID.849.1). Ostateczna praca odmówiła udziału w konkursie na figurę Rzeczypospolitej.
  • Śpiąca nimfa (1850), olej na płótnie, Salon 1850;
  • Portret Gustave'a Cambona , 1851, olej na płótnie;
  • Le Billet , 1851, olej na płótnie, Salon 1859;
  • Curieuse lub L'Armoire , 1859, olej na płótnie, Salon z 1859;
  • Studium kwiatów , ok. 1859, olej na płótnie, Salon 1859;
  • Galel 1864, olej na płótnie, Salon 1864;
  • Portret artysty , 1867, olej na płótnie;
  • Za późno lub list , olej na płótnie;
  • Portret młodej dziewczyny lub Po balu ;
  • Dziewczyna z miłością , olej na płótnie.

  • Pokój Cambon

  • Poezja chwały i poezja miłości lub Dwie muzy (1846)

  • Rzeczpospolita (1848), szkic.

  • Śpiąca nimfa (1850)

  • Bilet (1851).

  • Portret Gustawa Cambona (1851).

  • Curieuse lub L'Armoire (1859).

  • Studium kwiatów (ok. 1859).

  • Galel (ok. 1864).

  • Autoportret 1867, olej na płótnie

  • Za późno lub list .

  • Portret młodej dziewczyny lub po balu

  • Dziewczyna z miłościami .

Pokój studencki Ingres

Zdobiących górną część kominka malowaniem przez Armand Cambon , Portret Ingres w wieku siedemdziesięciu dziewięciu lat, w oparciu o autoportretu w Muzeum Sztuki Fogg w Cambridge.

Eugène Amaury-Duval urodzony w Montrouge on16 kwietnia 1808, zmarł w Paryżu dnia 25 grudnia 1885, jest malarzem francuskim; Amaury-Duval jest jednym z pierwszych studentów przyjętych do pracowni Jean-Auguste-Dominique Ingres.

  • Głowa kobiety z 1848 r. (prawdopodobnie siostra artystki Emma ); Głowa anioła i głowa Dziewicy dwa oleje na płótnie z 1865 roku.

Hippolyte Flandrin Francuski malarz przedstawiciel ruchu neoklasycznego. Po uzyskaniu pierwszego Grand Prix de Rome za malarstwo w 1832 r. uczeń Jean-Auguste-Dominique Ingres.

  • Głowa kobiety , olej na płótnie
  • Portret hrabiny Goyon , 1853, olej na płótnie

Paul Flandrin urodził się w Lyonie dnia28 maja 1811 r.i zmarł w Paryżu 6 th na8 marca 1902Jest bratem Auguste'a Flandrina i Hippolyte'a Flandrina, wszystkich trzech malarzy. jest mężem Aline Desgoffe (° v. 1835), w 1852 r. córką malarza Alexandre Desgoffe .

Jean-Léon Gérôme urodził się w Vesoul le11 maja 1824 r i zmarł w Paryżu dnia 10 stycznia 1904, jest francuskim malarzem i rzeźbiarzem, członkiem Akademii Sztuk Pięknych. Komponował sceny orientalistyczne, mitologiczne, historyczne i religijne.

  • Portret kobiety , olej na płótnie

Raymond Balze francuski malarz i pastelista, urodzony w Rzymie dnia4 maja 1818 r., zmarł w Paryżu, dnia 26 lutego 1909. Brał udział w dekoracji paryskiego ratusza na zlecenie swego mistrza Ingresa.

  • Dzieciństwo Bachusa, olej na płótnie z 1840

Paul Balze urodził się29 kwietnia 1815 w Rzymie i zmarł w Paryżu dnia 24 marca 1884 r, francuski malarz i kopista sztuki, Paul Balze poznał Ingresa podczas jego pobytu w Rzymie.

  • Pogrzeb Lope de Vegi, olej na płótnie z 1853

Alexandre Desgoffe urodził się w Paryżu dnia2 marca 1805, zmarł w tym samym mieście dnia 27 lipca 1882 r, jest malarzem, który wszedł do warsztatu Ingresa w 1828 roku. Malarz pejzażystek, jako jeden z pierwszych namalował miejsce Barbizon przed 1830 rokiem.

  • Dolina nimfy Egérie Olej na płótnie z 1840 roku wystawiony w tym samym roku na Salonie Paryskim.

Paul Jourdy urodził się w dniu17 grudnia 1805 w Dijon i zmarł dnia 28 października 1856w Paryżu jest francuskim malarzem, uczniem Guillaume Guillon Lethière i Jean-Auguste-Dominique Ingres. Paul Jourdy wygrał 2 nd Prix de Rome w 1828 i Prix de Rome w 18341. Wystawiał portrety i historii malarstwa w Salonie od 1831 do 1853 roku.

  • Akt przy konsoli Olej na płótnie.
Pokój biskupa

Ten pokój poprzedzony przedpokojem jest zarezerwowany wyłącznie dla Ingresa, a zwłaszcza dla jego osobistych kolekcji. Większość prac pochodzi z jego zapisu z 1867 roku.

Pieter Pourbus urodził się w Goudzie w 1523 r. i zmarł w Brugii dnia30 stycznia 1584 rMalarz, rysownik, inżynier i flamandzki kartograf renesansu flamandzkiego, aktywny w Brugii w XVI -tego  wieku  ; dobrze znany ze swoich portretów.

  • Portret mężczyzny olej na płótnie z 1567 roku.

Vittore Carpaccio urodzony około 1465 roku w Wenecji (Włochy) i zmarły w 1525 lub 1526 roku na Capo d'Istria, którego prawdziwe nazwisko brzmi Scarpazza lub Scarpaccia, to włoski malarz narracyjny szkoły weneckiej, naśladowany przez Gentile Belliniego i Lazzaro Bastiani .

  • Adoracja pasterzy , olej na płótnie przed 1526 r.

Roelandt Savery urodzony w Kortrijk w 1576 roku i pochowany dnia25 lutego 1639w Utrechcie jest flamandzkim malarzem renesansowym. Jest jednym z pierwszych artystów, który przedstawił „portret” odosobnionego zwierzęcia i wydaje się być twórcą bukietów jako gatunku malarstwa w 1603 roku.

  • Orfeusz czarujący zwierzęta

Jean Ranc urodził się w Montpellier dnia28 stycznia 1674 r i zmarł w Madrycie dnia 1 st lipca 1735, jest malarzem francuskim, głównie portrecistą dworu hiszpańskiego; zostawia też kilka obrazów zwierząt.

  • Pies wielkiego pana . Portret zwierząt były bardzo skuteczne w XVIII -tego  wieku , niektórzy malarze dokonały specjalność.

Anonimowi autorzy

  • Rodzina Ferdynanda II Wielkiego Księcia Toskanii (1622-1623), olej na płótnie przedstawiający członków rodziny Medici ; Od lewej do prawej: Mattias, Gian Carlo, Francesco i wielki książę Ferdynand II z krzyżem św. księżna Maria Antonina Austrii, Maria Krystyna, Małgorzata, Anna i młody Léopold.
  • Dawniej przypisywany Nicolasowi Poussinowi : wydaje się, że obraz ten jest kopią La Solitude z 1650 r., prawdopodobnie autorstwa Dugheta lub Milleta.

Claude Lefèbvre ochrzczony dnia12 września 1632 r w Fontainebleau i zmarł dnia 25 kwietnia 1675 r w Paryżu jest francuskim malarzem i rytownikiem, znanym z portretów.

  • Portret mężczyzny , temat od dawna uważany jest za portret Moliera na podstawie odręcznej notatki na odwrocie obrazu. Został wystawiony na Powszechnej Wystawie Paryż 1878: Narodowy Portrety , Palais du Trocadéro ( n °  42).

Jean Lemaire (Dammartin-en-Goële, 1598 - Gaillon, 1659) był francuskim malarzem XVII th  century , specjalista w krajobrazie archeologicznym.

  • Krajobraz ze starożytnymi ruinami .

Eustache Le Sueur urodzony w Paryżu dnia19 listopada 1616 r i zmarł w Paryżu dnia 30 kwietnia 1655 r, jest francuskim malarzem i projektantem w stylu barokowym, uważanym za jednego z twórców klasycznego malarstwa francuskiego.

Gaspard Dughet urodził się w Rzymie dnia15 czerwca 1615 r i martwy 27 maja 1675 r w tym samym mieście działa w Rzymie francuski malarz epoki baroku, specjalizujący się w pejzażach o nurcie klasycznym.

  • ogień Tivoli

François-Xavier Fabre urodzony w Montpellier on1 st kwiecień 1766 i zmarł w tym samym mieście dnia 16 marca 1837, baron w 18281, francuski malarz ruchu neoklasycznego.

  • Widok na okolice Florencji

Jan Van Eyck urodził się około 1390 roku prawdopodobnie w Maaseik i zmarł w Brugii dnia9 lipca 1441, jest malarzem urodzonym na terenach podlegających władzy księcia-biskupa Liege Jeana Bawarskiego (1390-1417), który staje się jego protektorem. Słynie z portretów drobiazgowego naturalizmu.

  • Portret mnicha
Pokój Ingresa
  • Książę Alby w Sainte-Gudule w Brukseli . Obraz powstał na zamówienie księcia Alby. Został stracony w Rzymie w 1815 roku, ale nie ukończony i niedostarczony i pozostaje w warsztacie Ingresa (był tam jeszcze w 1851, por. Magimel).
  • Studium Jezusa wśród doktorów , olej, czerwony i biały ołówek, fragmenty naklejone na płótno i naklejone na drewno, 1866. Jezus wśród doktorów (1842-1852) powstaje pod koniec życia. To ostatnie pokazuje podziw, jakim Ingres zawsze darzył Raphaela . Potrzebnych było blisko 200 studiów przygotowawczych.
  • Roger dostarczający Angelique , wersja owalna z 1841 r.
  • Studium dla Rogera dostarczającego Angélique - Angélique , 1819. Przypisywane Luwrowi przez Office des Biens et Interests Privés w 1950; zdeponowane w Muzeum Ingres w Montauban w 1954 roku.
  • Ewa (z obrazu Loży Watykańskich Rafaela), ok. 1809 r.
  • Pierwsza myśl o ślubie Ludwika XIII , Modello do ślubu Ludwika XIII namalowany we Florencji w 1821 roku i wystawiony na Salonie Paryskim w 1824 roku.
  • Portret Jean-François Giliberta , 1805,
  • Portret Lorenza Bartoliniego , 1805,
  • Portret mężczyzny z kolczykiem , 1804
  • Studium Apoteozy Homera: Głowa Boileau , 1827,
  • Studium dla Apoteozy Homera: Madame de Lauréal i jej syn, około 1815. Madame de Lauréal była kuzynką Madeleine Chapelle, pierwszej żony Ingresa.
  • Popiersie Erasistratusa , ok. 1860. Studium choroby Antiocha lub Antiocha i Stratonice .
  • Portret Ingresa — Hippolyte Flandrin . Portait zdał sobie sprawę, kiedy przybył po Prix de Rome, a przed wyjazdem do tego miasta w 1833 roku.
  • Sen Osjana (1812-1815, następnie 1835).
  • Jezus wśród lekarzy . Zlecony w 1842 roku przez Ludwika Filipa i królową Marie-Amélie do kaplicy Château de Bizy  ; opuszczony ; ukończony w Meung-sur-Loire po tym, jak Ingres uzyskał prawo do dysponowania nim.
  • Portret Madame Gonse (1852) Madame Gonse była córką Monsieur Maille, starego przyjaciela Ingresa. Była jedną z najlepszych przyjaciółek Ingresa, którego była uczennicą (wyciąg kat. Ingres et son temps, 1965).

  • Pokój Ingres

  • Książę Alba w Sainte-Gudule w Brukseli

  • Studium dla Jezusa wśród lekarzy , 1866

  • Roger dostarcza Angelique , 1841

  • Studium dla Rogera dostarczającego Angélique - Angélique, 1819

  • Ewa (po obrazie Loży Watykańskich autorstwa Rafaela), (około 1809)

  • Pierwsza myśl o ślubie Ludwika XIII , 1821

  • Portret Jean-Pierre-François Giliberta , 1805

  • Portret Belvèze-Foulon , 1805

  • Portret Lorenza Bartoliniego , 1805

  • Portret młodzieńca z kolczykiem , 1804

  • szef Boileau ; 1827

  • Madame de Lauréal i jej syn , ok. 1815 r.

  • Popiersie Erasistrate , ok. 1860

  • Portret Ingresa , przed 1833 r. - Hippolyte Flandrin

  • Sen Osjana ; (1813)

  • Jezus wśród lekarzy

  • Portret Madame Gonse , (1852)

Kameralny pokój Ingres
  • Portret Josepha Ingresa, ojca artysty , 1804
  • Autoportret autorstwa Jean-Marie-Josepha Ingresa , inspirowany wcześniejszym portretem z 1804 roku namalowanym przez jego syna
  • Stojący Ingres , 1868 autorstwa Antoine'a Etexa . Pierwszy projekt na konkurs Monument à Ingres przesłany wCzerwiec 1868do Instytutu do osądzenia. Nie zachowany, zostaje zwrócony firmie Etex, która oferuje ją miastu Montauban w latach 1868-1871.
  • Pomnik Ingresa , 1868 -- Alexandre Falguière . Projekt Konkursu na Pomnik Ingresa przedstawiony Instytutowi wCzerwiec 1866do osądzenia. Miejsce 3 e , zostaje wysłane do Montauban w celu zaopiniowania przez Komisję pomnika.
  • Kopia Portretu Ingresa , 1807 autorstwa Marie-Anne-Julie Forestier .
  • Portret Jean-Frédérica Delona autorstwa Jean-Marie-Joseph Ingres . Delon jest malarzem krajobrazu pierwszej połowie XIX th  wieku .
  • Własna - portret z Jean-Auguste-Dominique Ingres , gwasz na papierze; bardzo mało udokumentowane.
  • Madame Ingres , marmurowe popiersie z 1815 r. autorstwa Jean-Pierre Cortot .
  • Popiersie Ingresa , marmur z 1840 r. autorstwa Auguste Ottin
  • Ingres odwiedzający nową szkołę rysunku , 1826 przez prawnika Jean-François Giliberta, malarza i muzyka przyjaciela Ingresa, który uczynił go słynnym portretem.
  • Trzy obrazy z osobistej kolekcji Ingresa.
    • Villa Medici , olej na płótnie z XVIII -tego  wieku przez nieznanego autora.
    • Villa Madame w Rzymie autorstwa Alexandre Desgoffe
    • Warsztaty Ingres w Rzymie w 1818 przez Jean Alaux . Podarowany przez Madame Delphine Ingres w 1886 r. Warsztat znajduje się przy Via Gregoriana w Rzymie, zajmowanym przez Ingresa, gdy opuścił on Académie de France w 1810 r. Na pierwszym planie Madeleine Chapelle, pierwsza żona Ingresa; w tle Ingres trzymający skrzypce. Rozpoznajemy kilka obrazów z jego kolekcji, w tym głowę kobiety przypisywaną Coello oraz obrazy jego ręki: Jezus dający klucze św. Piotrowi, księciu Alby Sainte-Gudule.
  • Popiersie Ingresa autorstwa Bourdelle, brąz z 1098 r.
  • Ingres odwiedza nową szkołę rysunku Jean-François Gilibert.
  • Mnich wykonujący operację trepana , 1652 r. Olej miedziany prawdopodobnie pochodzenia flamandzkiego bez przypisania.
  • Jezus wręcza św. Piotrowi klucze do Raju , 1820


Kolekcja wzorów

4507 rysunków Ingresa, wystawianych rotacyjnie, to jeden z największych skarbów muzeum.

kolekcje antyczne

Ta kolekcja została zgromadzona za życia Ingresa. Starał się skonfrontować podstawowe dla jego nauki oryginalne wzorce antyczne. Wśród tych antyków przeważające miejsce zajmują 54 greckie wazy, nabyte w większości w Rzymie. Malarz zachował serię marmurów, wśród których wyróżnia się Ero po Lysippus , Głowa Antinousa , Głowa Erosa typu Centocelle .

Drugie piętro

Na drugim piętrze jest poświęcony obrazów z XIV -go , XV TH i XVI -go  stulecia szkoły włoskie i Północna ( Tycjan , Giovanni Battista Piazzetta , Tiepolo , Bartholomeus Spranger ) i francuski i szkoły zagraniczne w XVII th  wieku ( Charles Le Brun , Pierre Mignard , Jacob Jordaens , Anton Van Dyck i Albert Cuyp ). Sekcja prezentuje sztuce XVIII -tego  wieku François Boucher dla Jacques-Louis David .


Backgammon graczy przez Christoffela Jacobsz van der Laemen malarza flamandzkiego, urodzony w Brukseli w 1606 roku i zmarł w Antwerpii22 września 1651 r. Card Players autorstwa Antoniego Palamedesza to holenderski malarz Złotego Wieku. Znany jest z malarstwa portretowego i scen rodzajowych. Silenus and the Four Seasons, dzieło wykonane w pracowni Jacoba Jordaensa dość późno po 1640 roku. Rękę Jordaensa można rozpoznać w trębaczu i staruszce; pozostałe dane prawdopodobnie zawdzięczamy współpracownikom. Myśliciel lub Fauna w medytacji . Głowa Fauna Fragment zniszczonej kompozycji mitologicznej: „tylko pozostałości obrazu przedstawiającego Jowisza i nimfę Antiope, zniszczonego przez malarza Serine z Tuluzy z powodu nagości postaci. Ta głowa jest wykonana z modelu znanego Jordaensowi z różnych obrazów mistrza.
  • Koronacja cesarza Karola V w Bolonii, autor anonimowy po Gaspard de Crayer . Obraz w depozycie w Luwrze od 1872 roku.
  • Dwie śpiewaczki w światłocienia przez Rutilio Manetti włoski malarz szkoły Sieny.
  • Święty wojownik ok. 1610 r. - ostatnio przypisywany hiszpańskiemu malarzowi i grafikowi epoki baroku José de Ribera . Jest jednym z przedstawicieli tenbryzmu i neapolitańskiej szkoły malarskiej .
  • Exodus Hebrajczyków autorstwa Otto van Veena malarza manierystycznego i flamandzkiego teoretyka sztuki, urodzony w 1557 w Leiden (Leiden) i zmarły6 maja 1629w Brukseli. Znany jest przede wszystkim z tego, że w latach 1594-1598 był mistrzem Pierre-Paul Rubens .
  • Scena duszpasterska autorstwa Jacoba Gerritsza. Malarz Cuypa i holenderski ilustrator (Zjednoczone Prowincje) Złotego Wieku.
  • Wioska pod śniegiem autorstwa Fransa de Mompera Flamandzkiego malarza i rysownika.
  • Biczowanie przez Pierre Subleyras francuskiego malarza mistrza Antoine Rivalz.
  • Noli me tangere i Jezus ukazując się Madeleine przez Antoine Rivalz oficjalnego malarza Toulouse, utalentowany portrecista firmie Toulouse opartej XVIII th  wieku i płodny rysownik.


  • Trzy obrazy przedstawiające św. Hieronima
Święty Hieronim pokutnik olej na drewnie autorstwa Fransa Pourbusa Starszego dla odróżnienia go od jego syna Fransa Pourbusa Młodszego, również malarza, urodzonego w Brugii w 1545 r. i zmarłego w Antwerpii19 września 1581 r, obaj flamandzcy malarze. Czytanie św. Hieronima przypisywane José de Ribera . Hieronim w celi Philippe Gautard francuski malarz XVI -tego  wieku urodzonego w Pezenas .
  • Portret młodzieńca - Jan van Calcar renesansowy malarz i ilustrator naukowy. Jego rodzinne miasto znajduje się dziś w Niemczech. Ponieważ odebrał wykształcenie i spędził całe życie jako artysta we Włoszech, można go również uważać za włoskiego malarza.
  • Portret Pierre de Bonzi kardynał arcybiskup Narbonne John Troy francuskiego malarza z końca XVII -tego  wieku .
  • Portret prałata Pierre'a de Bertier po zaginionym obrazie Philippe'a de Champaigne, francuskiego malarza klasycznego i rytownika pochodzenia brabanckiego. Pierre de Bertier był biskupem Montauban w latach 1652-1674. Czynny bojownik kontrreformacji, kazał wybudować nad brzegiem Tarnu pałac biskupi, aby zasygnalizować władzę biskupom. Ten budynek stał się teraz muzeum Ingres-Bourdelle.
  • Portret barona Le Pelletier, prefekta Tarn-et-Garonne autorstwa Louisa-Léopolda Boilly, malarza, miniaturzysty i francuskiego rytownika, znanego przede wszystkim ze scen z życia Paryża w latach po rewolucji. Félix Le Peletier d'Aunay Empire baron, pierwszy prefekt departamentu Tarn-et-Garonne, od 1808 do 1812.
  • Suzanne i starsi autorstwa Charlesa de La Fosse najważniejszy malarzy francuskich, z około 1700 roku i Jean Antoine Coypel Jouvenet.
  • Apollo i Muzy autorstwa Giovanni Antonio Pellegrini weneckiego malarza Rococo , który był aktywny na początku XVIII -go  wieku .
  • Charity przez Francesco Fontebasso weneckiego malarza Rococo , który był aktywny w XVIII -tego  wieku . Dzieła zrabowane podczas ostatniej wojny, odzyskane i przypisane Luwrowi w 1950 r., zdeponowane w Muzeum Montauban w 1955 r.
  • Alegoria do chwały Ludwika XIV – Charles Le Brun Francuski malarz i dekorator, pierwszy malarz króla Ludwika XIV, dyrektor Królewskiej Akademii Malarstwa i Rzeźby oraz Królewskiej Manufaktury Gobelinów. Szczególnie wyróżnił się w dekoracji Pałacu Wersalskiego, a zwłaszcza Sali Lustrzanej. Obraz przedstawiony Montauban pochodzi z pracowni Le Bruna (nr 85 inwentarza po śmierci malarza). Redukcja nieistniejącego już obrazu Le Bruna, który zdobił sufit „Petit Cabinet du Roi” w Luwrze.
  • Apollo w pogoni za Daphne – François Bonnemer Francuski malarz, rysownik i grawer, wybrany do Królewskiej Akademii Malarstwa i Rzeźby dnia5 stycznia 1675 rz odbiorczym utworem Apollo ściga Daphne .
  • Alegoria malarstwa przez Pierre Mignard francuskiego malarza z XVII -tego  wieku ucznia Jean Boucher , Simon Vouet . Prezentowana praca to fragment stropu w małej galerii wersalskiej namalowany przez Pierre'a Mignarda w 1685 roku, zniszczony w 1753 roku na polecenie Ludwika XV. Transponowana z gipsu na płótno przez Picault fils; Odrestaurowanie w 1955 r. Dar Madame Vialetes de Mortarieu w 1843 r.
  • Alegoria Pokoju przez Nicolas-Bernard Lépicié francuskiego malarza z XVIII th  wieku . Seria „pięciu małych alegorycznych obrazów” Lépicié, namalowanych dla Szkoły Wojskowej w 1772 r., została wysłana do Musée des Monuments Français, składu Petits-Augustins,16 kwietnia 1794. Dzieła zrabowane podczas ostatniej wojny, odzyskane i przypisane do Luwru w 1950 r., zdeponowane w Muzeum Montauban w 1955 r.
  • Chłopska rodzina we wnętrzu autorstwa Jacquesa Gamelina .
  • Dwa płótna Jana Peetera Verdussena, (Antwerpia, ok. 1700 - Awinion, 31 marca 1763) Flamandzki malarz, rysownik i rytownik, najbardziej znany ze scen batalistycznych, wydarzeń z życia obozowego i obrazów konnych: Marsz armii i Oblężenie miasta .
  • Alegoria na zalania Tarn w 1766 przez Nicolas-René Jollain znany jako Le Jeune malowane francuskiej wysoko przez Jean-Baptiste Marie Pierre . Obraz został zamówiony u Jollain w 1767 r. przez gminę Montauban, aby uczcić chwałę intendenta ogólności Montauban: Alexisa-François-Josepha de Gourguesa, który brał czynny udział w walce z powodzią miasta w 1766 r.
  • Pięć obrazów podarowanych przez Pierre-Josepha Vialètes de Mortarieu w 1843 r.
Dziewczyna z Kapucynów po Jean-Baptiste Greuze . Portret Ludwika XV jako dziecko po Hyacinthe Rigaud . Duszpasterski przez François Boucher francuski malarz, przedstawiciel stylu rokoko. Marine przez Henry d'Arles francuskiego malarza znanego ze swoich pejzażach morskich i scenami mitologicznymi, ucznia Jean-Joseph Kapeller i Joseph Vernet . Święta Rodzina Jean Valette-Penot Montauban malarz XVIII th  century specjalizuje się w trompe l'oeil .
  • Hippolyte, po spowiedzi teściowej Fedry , przez Étienne-Barthélémy Garniera, francuskiego malarza, drugi w konkursie Prix de Rome w 1787, następnie pierwszy w 1788 z tematem Śmierć Tacjusza . W 1816 r. został wybrany członkiem Akademii Sztuk Pięknych. Obraz pochodzi z 1793 r., wystawiony w Salonie Paryskim w tym samym roku.
  • Dwie stare kopie obrazów po dwóch obrazach Jean-François-Pierre Peyron przechowywanych w Muzeum Augustinów w Tuluzie :
Belizariusz . Kornelia, matka Gracchi .
  • Szkic Belizariusza rozpoznanego przez żołnierza przez Jacques-Louis Davida . Stół skonfiskowany w 1793 r. uważany za szkic Belizariusza Dawida wystawiony na Salonie w 1781 r. i przechowywany do dziś w muzeum w Lille.
  • Portret Ludwika XVI – Joseph-Siffred Duplessis . Oryginał, wyprodukowany w 1776 i wystawiony na Salonie w 1777, uważany jest przez Bellendy'ego (1913) za zaginiony. Znana jest z ryciny Mullera oraz ze szkicu C. de Saint-Aubina do libretta Salon. Jednak kopia Montauban jest w rękach Duplessisa. Ponadto jego niezaprzeczalne walory sprawiają, że jest to bardzo lepsza wersja niż wszystkie znane repliki lub kopie (Carnavalet, Versailles, Besançon, Valenciennes, Louvre). Jest to z pewnością oryginalna kopia, pochodząca raczej z kolekcji królewskich niż z kolekcji Le Tonnelier de Breteuil, biskupa Montauban, jak twierdził Forestié w 1907 roku.
  • Portret Vialètes de Mortarieu , 1843 autorstwa Léona Combesa według Ingresa.

Rysunki i studia

  • Madeleine Chapelle w ciąży , 1814. Grafit, akwarela, na papierze. Madeleine Chapelle (1782-1849), modystka w Guéret , skontaktowała się z Ingresem przez swoją kuzynkę Adèle de Lauréal w 1813 roku. Po kilku wymianach listów Madeleine postanowiła poślubić łagodnego malarza, który bez wiedzy poprosił ją o rękę. to... Przyjechała do Rzymu we wrześniu, a ślub odbył się w dniu4 grudnia 1813 r., przy kościele San Martino ai Monti. Ingres często brał ją za modelkę.
  • Kobieta z trzema ramionami , 1860 Studium do łaźni tureckiej .

  • Madeleine Chapelle w ciąży , 1814

  • Kobieta z trzema ramionami , 1860

Uwagi i referencje

  1. Turystyka Info Watch , s.  130
  2. Stowarzyszenie Przyjaciół Muzeum Ingres .
  3. Wskazówka n o  PA00095805 , baza Mérimée , francuskiego Ministerstwa Kultury .
  4. Muzea Midi-Pyrénées, muzeum Ingres .
  5. Wskazówka n o  06070001117 , baza Mona Lisa , francuski Ministerstwo Kultury
  6. Wskazówka n o  06070001122 , baza Mona Lisa , francuski Ministerstwo Kultury
  7. Wskazówka n o  06070001108 , baza Mona Lisa , francuski Ministerstwo Kultury
  8. Wskazówka n o  06070001100 , baza Mona Lisa , francuski Ministerstwo Kultury
  9. Wskazówka n o  06070001104 , baza Mona Lisa , francuski Ministerstwo Kultury
  10. Wskazówka n o  06070001106 , baza Mona Lisa , francuski Ministerstwo Kultury
  11. Wskazówka n o  06070001145 , baza Joconde , francuski Ministerstwo Kultury
  12. Wskazówka n o  0607000116 , baza Mona Lisa , francuski Ministerstwo Kultury
  13. Wskazówka n o  06070001164 , baza Mona Lisa , francuski Ministerstwo Kultury
  14. Wskazówka n o  06070001169 , baza Mona Lisa , francuski Ministerstwo Kultury
  15. Wskazówka n o  06070001168 , baza Mona Lisa , francuski Ministerstwo Kultury
  16. Wskazówka n o  06070001166 , baza Joconde , francuski Ministerstwo Kultury Zawiadomienie n o  06070001167 , baza Joconde , francuski Ministerstwo Kultury
  17. Wskazówka n o  06070001170 , baza Mona Lisa , francuski Ministerstwo Kultury
  18. Wskazówka n o  06070001186 , baza Mona Lisa , francuski Ministerstwo Kultury
  19. Wskazówka n o  06070001187 , baza Mona Lisa , francuski Ministerstwo Kultury
  20. Wskazówka n o  06070001191 , baza Mona Lisa , francuski Ministerstwo Kultury
  21. Wskazówka n o  06070001193 , baza Mona Lisa , francuski Ministerstwo Kultury
  22. Wskazówka n o  06070001152 , baza Mona Lisa , francuski Ministerstwo Kultury
  23. Wskazówka n o  06070001204 , baza Mona Lisa , francuski Ministerstwo Kultury
  24. Wskazówka n o  06070001200 , baza Mona Lisa , francuski Ministerstwo Kultury
  25. Wskazówka n o  06070001201 , baza Mona Lisa , francuski Ministerstwo Kultury
  26. Wskazówka n o  06070001208 , baza Mona Lisa , francuski Ministerstwo Kultury
  27. Wskazówka n o  06070001207 , baza Mona Lisa , francuski Ministerstwo Kultury
  28. Wskazówka n o  06070001209 , baza Mona Lisa , francuski Ministerstwo Kultury
  29. Wskazówka n o  06070001206 , baza Mona Lisa , francuski Ministerstwo Kultury
  30. Muzeum Midi-Pyrénées: „Studium dla Republiki” .
  31. Wskazówka n o  06070000194 , baza Joconde , francuski Ministerstwo Kultury
  32. Wskazówka n o  06070000345 , baza Joconde , francuski Ministerstwo Kultury
  33. Wskazówka n o  06070001405 , baza Mona Lisa , francuski Ministerstwo Kultury
  34. Wskazówka n o  00000055181 , baza Joconde , francuski Ministerstwo Kultury
  35. Baza Mona Lisy
  36. Wskazówka n o  06070001296 , baza Mona Lisa , francuski Ministerstwo Kultury
  37. Wskazówka n o  06070003919 , baza Mona Lisa , francuski Ministerstwo Kultury
  38. Wskazówka n o  06070003921 , baza Mona Lisa , francuski Ministerstwo Kultury
  39. Wskazówka n o  06070004421 , baza Mona Lisa , francuski Ministerstwo Kultury
  40. Wskazówka n o  06070007320 , baza Mona Lisa , francuski Ministerstwo Kultury
  41. komunikatu n O  06070029329 , podstawy Joconde , francuskie Ministerstwo Kultury
  42. Wskazówka n o  06070001402 , baza Mona Lisa , francuski Ministerstwo Kultury
  43. Wskazówka n o  00000055158 , baza Joconde , francuski Ministerstwo Kultury
  44. Wskazówka n o  06070001137 , baza Mona Lisa , francuski Ministerstwo Kultury
  45. Wskazówka n o  Joconde06070000313 , baza Joconde , francuski Ministerstwo Kultury
  46. Wskazówka n o  06070000044 , baza Mona Lisa , francuski Ministerstwo Kultury
  47. Wskazówka n o  06070000256 , baza Mona Lisa , francuski Ministerstwo Kultury
  48. Wskazówka n o  06070000290 , baza Joconde , francuski Ministerstwo Kultury
  49. Wskazówka n o  06070000144 , baza Joconde , francuski Ministerstwo Kultury
  50. Wskazówka n o  06070000180 , baza Joconde , francuski Ministerstwo Kultury
  51. Wskazówka n o  06070000056 , baza Mona Lisa , francuski Ministerstwo Kultury
  52. Wskazówka n o  06070000262 , baza Mona Lisa , francuski Ministerstwo Kultury
  53. Wskazówka n o  06070000111 , baza Mona Lisa , francuski Ministerstwo Kultury
  54. Wskazówka n o  06070000054 , baza Mona Lisa , francuski Ministerstwo Kultury
  55. Wskazówka n o  06070000254 , baza Mona Lisa , francuski Ministerstwo Kultury
  56. Wskazówka n o  06070000118 , baza Mona Lisa , francuski Ministerstwo Kultury
  57. Wskazówka n o  06070000086 , baza Mona Lisa , francuski Ministerstwo Kultury
  58. Wskazówka n o  06070000137 , baza Joconde , francuski Ministerstwo Kultury
  59. Wskazówka n o  06070000139 , baza Joconde , francuski Ministerstwo Kultury
  60. komunikatu n O  06070000138 , podstawy Joconde , francuskie Ministerstwo Kultury
  61. Wskazówka n o  06070000083 , baza Mona Lisa , francuski Ministerstwo Kultury
  62. komunikatu n O  06070000318 , podstawy Joconde , francuskie Ministerstwo Kultury
  63. Wskazówka n o  06070000173 , baza Mona Lisa , francuski Ministerstwo Kultury
  64. Wskazówka n o  06070000258 , baza Mona Lisa , francuski Ministerstwo Kultury
  65. Wskazówka n o  06070000238 , baza Mona Lisa , francuski Ministerstwo Kultury
  66. Wskazówka n o  06070000208 , baza Mona Lisa , francuski Ministerstwo Kultury
  67. Wskazówka n o  06070000233 , baza Mona Lisa , francuski Ministerstwo Kultury
  68. Wskazówka n o  06070000124 , baza Mona Lisa , francuski Ministerstwo Kultury
  69. Wskazówka n o  06070000067 , baza Mona Lisa , francuski Ministerstwo Kultury
  70. Wskazówka n o  06070000273 , baza Mona Lisa , francuski Ministerstwo Kultury
  71. Wskazówka n o  06070000077 , baza Mona Lisa , francuski Ministerstwo Kultury
  72. Wskazówka n o  00000055174 , baza Joconde , francuski Ministerstwo Kultury
  73. Wskazówka n o  06070000369 , baza Mona Lisa , francuski Ministerstwo Kultury
  74. Wskazówka n o  06070000185 , baza Mona Lisa , francuski Ministerstwo Kultury
  75. Baza Rose Valland
  76. Wskazówka n o  06070000146 , baza Mona Lisa , francuski Ministerstwo Kultury
  77. Wskazówka n o  06070000061 , baza Mona Lisa , francuski Ministerstwo Kultury
  78. Wskazówka n o  06070000165 , baza Mona Lisa , francuski Ministerstwo Kultury
  79. Valland różowa baza
  80. Wskazówka n o  06070000120 , baza Mona Lisa , francuski Ministerstwo Kultury
  81. Wskazówka n o  06070000282 , baza Mona Lisa , francuski Ministerstwo Kultury
  82. Wskazówka n o  06070000281 , baza Mona Lisa , francuski Ministerstwo Kultury
  83. Wskazówka n o  06070000135 , baza Mona Lisa , francuski Ministerstwo Kultury
  84. Wskazówka n o  06070000128 , baza Mona Lisa , francuski Ministerstwo Kultury
  85. Wskazówka n o  06070000235 , baza Mona Lisa , francuski Ministerstwo Kultury
  86. Wskazówka n o  06070000064 , baza Joconde , francuski Ministerstwo Kultury
  87. Wskazówka n o  06070000141 , baza Joconde , francuski Ministerstwo Kultury
  88. Wskazówka n o  06070000275 , baza Joconde , francuski Ministerstwo Kultury
  89. Wskazówka n o  06070000123 , baza Joconde , francuski Ministerstwo Kultury
  90. Wskazówka n o  06070000188 , baza Mona Lisa , francuski Ministerstwo Kultury
  91. Wskazówka n o  06070000189 , baza Mona Lisa , francuski Ministerstwo Kultury
  92. Wskazówka n o  06070000088 , baza Mona Lisa , francuski Ministerstwo Kultury
  93. Wskazówka n o  06070000102 , baza Mona Lisa , francuski Ministerstwo Kultury
  94. Wskazówka n o  06070001380 , baza Mona Lisa , francuski Ministerstwo Kultury
  95. Wskazówka n o  06070008275 , baza Mona Lisa , francuski Ministerstwo Kultury
  96. Wskazówka n o  06070007977 , baza Mona Lisa , francuski Ministerstwo Kultury

Załączniki

Bibliografia

  • Jean-Michel Garric "Archeologia w muzeum Ingres-Bourdelle Montauban" Archeologia , N O  582grudzień 2019, s.  60-65 .

Linki zewnętrzne