Mareil-en-France

Mareil-en-France
Ratusz.
Administracja
Kraj	Francja
Region	Ile-de-France
Departament	Val d'Oise
Miasto	Cyraneczka
Międzywspólnotowość	Wspólnota gmin Carnelle Pays-de-France
Mandat burmistrza	Chantal Romand 2020 -2026
Kod pocztowy	95850
Wspólny kod	95365
Demografia
Miły	Mareillois, Mareillois
Ludność miejska	702  mieszk. (2018 )
Gęstość	100  mieszkańców/km 2
Geografia
Informacje kontaktowe	49°04′00″ północ, 2°26′00″ wschód
Wysokość	155  m min. Maks. 109  m 186  m²
Powierzchnia	7,00  km 2
Rodzaj	gmina wiejska
Obszar atrakcji	Paryż (gmina koronna)
Wybory
Oddziałowy	Kanton Foss
Ustawodawczy	dziewiąty okręg wyborczy
Lokalizacja
Geolokalizacja na mapie: Île-de-France Mareil-en-France Geolokalizacja na mapie: Val-d'Oise Mareil-en-France Geolokalizacja na mapie: Francja Mareil-en-France Geolokalizacja na mapie: Francja Mareil-en-France
Znajomości
Stronie internetowej	http://www.mareil-en-france.fr

Mareil-en-France to francuska gmina znajduje się w dziale z Val-d'Oise , w regionie Île-de-France .

Jej mieszkańcy nazywani są Mareillois (es).

Geografia

Mareil-en-France znajduje się na równinie francuskiej , w pobliżu skrzyżowania Francilienne z RD 316 (dawna krajowa 16), w ortodromicznej odległości 5,4  km na północny zachód od Goussainville i 25  km na północny wschód od Paryża . Odległość drogowa do stolicy wynosi 30  km przez Villiers-le-Sec i RD 316, a lotnisko Roissy-Charles-de-Gaulle 16  km przez Fontenay-en-Parisis i Francilienne. Mareil ma pięć sąsiednich miasteczek, z których największym jest Fontenay, małe miasteczko z kilkoma lokalnymi sklepami i gabinetami lekarskimi.

Gminy graniczące z Mareil-en-France

Épinay-Champlâtreux		Jagny-sous-Bois
Villiers-le-Sec
Le Mesnil-Aubry		Fontenay-en-Paryż

Dojazd do Mareil jest wyjątkowy. Chociaż węzeł między Francilienne i RD 316 znajduje się na terenie gminy, nie ma połączenia między tymi drogami a wioską, z wyjątkiem drogi gminnej Épinay-Champlâtreux, która pozwala zjechać z Mareil na RD 316 w kierunku na północ, w kierunku Luzarches i Chantilly . (Odwrotność jest niedozwolona.) W przeciwnym razie musisz przejść przez Francilienne, aby dotrzeć do RD 316 i wybrać między Fontenay-en-Parisis (na wschodzie) i Villiers-le-Sec (na zachodzie).

Jeśli chodzi o transport publiczny, Mareil jest obsługiwany przez linię R8 Goussainville RER - Mareil, z trzema rejsami w obie strony rano i trzema rejsami w obie strony wieczorem. Rano autobusy kursują non stop między stacją a pętlą linii, a wieczorem, po dotarciu na pętlę, wracają non stop na stację (pętla do Mareil). Na stacji Goussainville, połączenie z RER D jest ustalone. Jeśli chodzi o piesze wędrówki, w mieście napotyka się na przerwanie większości wiejskich ścieżek, które kończą się w środku pól lub przed wałami głównych dróg. Pozostaje jednak Chemin Blanc z Mesnil-Aubry .

Wioska Mareil jest widoczna z daleka dzięki położeniu na południowo-wschodnim zboczu świadka wzgórza 175  m npm, sama wioska jest zbudowana około 155  m , z widokiem na równinę około dwudziestu metrów. W rezultacie w Mareil istnieją punkty widzenia, które pozwalają zobaczyć las Carnelle , las Chantilly i wzgórze Montmélian . Teren gminy to głównie grunty rolne, w tym kilka sadów , ale dzięki obecności kilku małych lasów i żywych żywopłotów lub ścieżek drzew owocowych wzdłuż niektórych ścieżek, krajobraz nie jest monotonny. W Mareil nie ma strumieni, ale jest kilka źródeł. Mareil-en-France jest pełnoprawnym członkiem regionalnego parku przyrodniczego Oise-Pays de France utworzonego dekretem13 stycznia 2004 r..

• Mapa miasta.
• Zagospodarowanie terenu

Planowanie miasta

Typologia

Mareil-en-France jest gminą wiejską, ponieważ wchodzi w skład gmin o małej lub bardzo małej gęstości w rozumieniu siatki gęstości gmin INSEE .

Ponadto gmina jest częścią obszaru atrakcji Paryża , którego jest gminą w koronie. Obszar ten obejmuje 1929 gmin.

Toponimia

Marolium w 704, Marul w 1150, Mareuil , Mareil-en-France .

Jego nazwa pochodzi od galijskiego maros , grand i ialos , otwartej przestrzeni.

Historia

Heraldyka

	Herb	Kwartalnie: do 1) Lub do zgięcia Lazur, do 2) Lub do kruka Sable, do 3) Lazur do zręcznej ręki appalized Lub 4) Lazur do szewronu Golden ; z krzyżem Gules wygładzonym na przegrodzie i naładowanym w serce złotej lilii.
	Detale	Oficjalny status herbu pozostaje do ustalenia.

Polityka i administracja

Załączniki administracyjne i wyborcze

Mareil-en-France jest częścią sądu o przykład z Gonesse (od zniesienia Sądu Rejonowego w Écouen wLuty 2008), I wielki autorytet jak również o handel z Pontoise .

Lista burmistrzów

Lista kolejnych burmistrzów

Kropka		Tożsamość	Etykieta	Jakość
Brakujące dane należy uzupełnić.
1890		Stała Mare
Brakujące dane należy uzupełnić.
Marzec 2001	2014	Pierre Coulon
2014	W toku (stan na 29 kwietnia 2014)	Chantal Romand

Demografia

Ewolucja liczby mieszkańców jest znana ze spisów ludności przeprowadzanych w gminie od 1793 r. Od 2006 r. legalne populacje gmin są publikowane corocznie przez Insee . Spis jest obecnie oparty na corocznym zbieraniu informacji, sukcesywnie dotyczących wszystkich terytoriów gminy przez okres pięciu lat. W przypadku gmin liczących mniej niż 10 000 mieszkańców co pięć lat przeprowadza się badanie spisowe obejmujące całą populację, przy czym legalne populacje w latach pośrednich szacuje się przez interpolację lub ekstrapolację. Dla gminy pierwszy wyczerpujący spis ludności objęty nowym systemem został przeprowadzony w 2004 roku.

W 2018 r. miasto liczyło 702 mieszkańców, co stanowi wzrost o 1,01% w porównaniu do 2013 r. ( Val-d'Oise  : + 3,67%  , Francja z wyłączeniem Majotty : + 2,36%).

Ewolucja populacji   [  edytuj  ]

1793	1800	1806	1821	1831	1836	1841	1846	1851
424	468	435	379	377	368	356	402	384

Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (1)

1856	1861	1866	1872	1876	1881	1886	1891	1896
384	403	435	457	510	404	306	310	311

Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (2)

1901	1906	1911	1921	1926	1931	1936	1946	1954
299	335	341	306	283	319	285	281	304

Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (3)

1962	1968	1975	1982	1990	1999	2004	2009	2014
330	315	369	450	475	498	571	675	693

Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (4)

2018	-	-	-	-	-	-	-	-
702	-	-	-	-	-	-	-	-

Od 1962 do 1999: ludność bez podwójnego liczenia  ; dla następujących dat: ludność gminna .
(Źródła: Ldh / EHESS / Cassini do 1999 r., następnie Insee od 2006 r.) Histogram rozwoju demograficznego

Miejsca i zabytki

Pomnik

Mareil-en-France ma na swoim terenie tylko jeden zabytek historyczny .

• Kościół św. Marcina , rue de l'Eglise (wpisany na listę zabytków na mocy dekretu21 lutego 1914) Z zewnątrz, tylko z dzwonnicą i zachodniej elewacji połowie XIX -go  wieku są widoczne z domeny publicznej i pozbawione zainteresowania. Reszta kościoła został zbudowany w jednym budynku z początku kampanii w ostatniej ćwierci XVI -tego  wieku i uwieść jednorodność i jakość jego architektury renesansowej . Aranżacja i monumentalna rzeźba noszą artystyczny podpis mistrza murarskiego Nicolasa de Saint-Michel de Luzarches i wykazują uderzające podobieństwo do kościoła Saint-Martin d'Attainville . Podobnie jak wszystkie inne kościoły zbudowane przez tego samego architekta, sklepienie żebrowe i ogólny układ są odziedziczone po architekturze gotyckiej , ale jeśli spojrzymy tylko na podpory, możemy pomyśleć, że jesteśmy w antycznej budowli. Tym, co wyróżnia kościół w Mareil-en-France, jest jego wyjątkowy plan z pełnym obejściem , bez promieniujących kaplic, ale z szeregiem płytkich kaplic wokół kościoła, dzięki przyporom skierowanym do wewnątrz. Jedynym mankamentem jest niedoświetlenie apsydy , ponieważ przy łóżku znajduje się ambit. Niemniej jednak autorzy są zgodni co do uznania kościoła św. Marcina za arcydzieło renesansu we Francji .

Inne elementy dziedzictwa

• Ratusz, rue Regnault / rue Montguichet: wyróżnia się tym, że został zbudowany na cyplu, co wyraźnie wynika z prac ziemnych pod budowę dróg. Rzeczywiście, Mareil znajduje się na południowym skrzydle i na szczycie świadka wzgórza , a rue Montguichet obok ratusza, podobnie jak rue Neuve przed ratuszem, mają znaczny spadek. Mały skwer przed ratuszem nie odpowiada naturalnej rzeźbie terenu. - Dom nie zawsze był ratuszem; pochodzi z 1765 r. i została przejęta przez miasto w 1842 r. z przeznaczeniem na szkołę ratuszową. Skrzydło boczne na zachód było dodatkową salą lekcyjną; został dodany w 1867 r. według planów architekta Boulogne. Styl elewacji z kamienia młyńskiego z użyciem czerwonych cegieł na łańcuchy znajduje się na parterze ratusza, co wskazuje na przeróbkę oryginalnej elewacji z tego samego okresu. W 1871 roku , komora rada została ozdobiona drobnym stolarki w dąb , jeszcze w stanie. W murze oporowym nadal można zobaczyć drzwi i dwa zakratowane okna, wychodzące na sklepione pomieszczenie częściowo wykute w skale: była to wartownia. - Klasa z 1871 roku nie jest już wykorzystywana jako szkoła, ale szkoła podstawowa jest nadal obecna w tym samym miejscu, za ratuszem, w nowoczesnych budynkach (klasy CM1 i CM2 ).
• Obudowa bourgeois nieruchomości „Les Fabriques  ”, RD 47, avenue des Tilleuls (prywatny dead end) i avenue du utwardzania: ten zespół architektoniczny został zlecony przez syryjskiego bankiera Eugène Chaloub i przeprowadzone między 1895 i 1904 , na ziemi cukru fabryka, która zbankrutowała. Architektura każdej z pięciu willi jest inna. Nazywane są "zamkiem", "willą Beauséjour", "willą Maurice", "willą Notre-Dame" i "villa des Sapins". Ta ostatnia, inspirowana chatą , jako jedyna nie zachowuje już swojego pierwotnego wyglądu. Ich architekt nie jest znany, ale widać jego upodobanie do eklektyzmu i historycznego pastiszu . Wszystkie domy i ich budynki gospodarcze zostały wykonane z wielką starannością i wyposażone we wszelkie udogodnienia, ale osiedle wyróżnia się przede wszystkim „salą rekreacyjną” (z teatrem i salą gimnastyczną) wspólną dla wszystkich mieszkańców oraz parkiem krajobrazowym z sadem , ogród warzywny , plantacja jodły , ogród różany , reprodukcja groty Lourdes , sztuczna rzeka z wodospadem, kioski, labirynt i ogrzewana szklarnia. Dywizja posiadała nawet niezależny system zaopatrzenia w wodę . Projekt rozbudowy planowany na 1913 r. nie ujrzał światła dziennego z powodu I wojny światowej , a Chaloub, po utracie żony i dziecka, sprzedał majątek w 1925 r .

• Duże gospodarstwo z pozostałościami starego zamku Mareil, między ratuszem a kościołem: położone na szczycie wzgórza na sztucznym tarasie, dominuje nad RD 47 z Fontenay-en-Parisis . Z daleka widać wysoki mur oporowy na południowej i wschodniej granicy posiadłości, ze schodami prowadzącymi na dzisiejsze pole uprawne. W domu w XVIII -tego  wieku , zbudowany w kwadrat na końcu południowo stoczni operacyjnego zawiera części starego zamku Mareil XVII th  century częściowo rozebrany w 1793 roku . Niektóre szczątki są również widoczne z drogi. Duży portal na dziedzińcu otwiera się na rue Regnault, na prawo od ratusza. Stajnie i gospoda z czterema półkolistymi łukami mają świetne walory architektoniczne. Ponadto, stara stodoła, sklepiony wielki pokój, jest ostatnią pozostałością dawnego klasztoru na utrzymaniu klasztoru w Gonesse , rozebrany XV th i XVI th  stulecia. Budynki tego dużego niezwykłego gospodarstwa są obecnie w stanie ruiny, a szczegóły dekoracji fasad zaginęły.
• Czujnik źródła, w miejscu zwanym "la Tourelle", na północny zachód od wsi, niedaleko drogi gminnej w kierunku RD 316  : budynek jest przedstawiony jako mała okrągła wieża bez podłóg, zbudowana z chropowatych kamieni, ze stożkowym dachem również kamiennym, ale dziś krytym dachówką płaską. Drzwi otoczone są łańcuchem z ceremonialnych kamieni wielkoformatowych. Wodę ze źródła doprowadzano do wsi rurociągiem, choć trzeba było przeprawić się przez nieckę. Po zerwaniu rurociągu budynek służył jako szałas myśliwski. Grożąca definitywną ruiną wieża została odrestaurowana około 2005 roku przy wsparciu Regionalnego Parku Przyrody Oise-Pays de France . Znajduje się na polu, nie możesz do niego podejść.
• Dom pranie , na północ od cmentarza poza miastem: dorzecze jest teraz całkowicie ukryte przez roślinność, a jej granice piaskowca są prawie niewidoczne. Zadaszona fontanna zasilająca umywalnię jest nadal dość widoczna. Jest to niewielki edykuł z ociosanego kamienia o niewielkiej grubości, przykryty jedną płytą i otwarty od północy. Obok niego schody z kamiennych bloków prowadzą na poziom niecki. Niski mur oporowy, wysoki z suchego kamienia, ogranicza przestrzeń wokół umywalni od wschodu.

• Dwór Notre-Dame, jedna z willi w osiedlu „Les Fabriques”.

• Dom dużej farmy, w której znajdują się pozostałości starego zamku.

• Widok na dwór dużego gospodarstwa i kościół, na wschód od Butte de Mareil.

• Były czujnik źródłowy w miejscu zwanym La Tourelle, między Mareil a RD 316.

• Zadaszona fontanna umywalni, której niecka ukryta jest przez roślinność.

Heraldyka

	Miasto Mareil-en-France nie posiada herbu .

Mareil-en-France w kinie i telewizji

Uwagi i referencje

Uwagi

1. Zgodnie z planem zagospodarowania przestrzennego gmin wiejskich i miejskich opublikowanym w listopadzie 2020 r., zgodnie z nową definicją wsi, zwalidowaną na14 listopada 2020 r. w międzyresortowym komitecie wsi.
2. Pojęcie obszaru zlewni miast zastąpiono w październiku 2020 r. starym pojęciem obszaru miejskiego , aby umożliwić spójne porównanie z innymi krajami Unii Europejskiej .
3. prawny Miejska ludność w życie z dniem 1 st  stycznia 2021, rocznik 2018, zdefiniowane granice terytorialne w życie z dniem 1 st  stycznia 2020 r statystyczny data referencyjna: 1 st  stycznia 2018.

Bibliografia

1. Por. [PDF] „  Dziennik Urzędowy Republiki Francuskiej z dnia 15 stycznia 2004 r., s. 1143-1144  ” , na DREAL Picardie (konsultacja 22 listopada 2011 r . ) .
2. „  Typologia miejska/wiejska  ” , na stronie www.observatoire-des-territoires.gouv.fr (konsultacja: 6 kwietnia 2021 r . ) .
3. "  gmina wiejska - definicja  " , na tej stronie INSEE (konsultacje na 6 kwietnia 2021 ) .
4. „  Zrozumienie siatki gęstości  ” , na stronie www.observatoire-des-territoires.gouv.fr (dostęp 6 kwietnia 2021 r . ) .
5. „  Lista gmin tworzących obszar atrakcji Paryża  ” , na stronie insee.fr (konsultacja 6 kwietnia 2021 r . ) .
6. Marie-Pierre de Bellefon, Pascal Eusebio, Jocelyn Forest, Olivier Pégaz-Blanc i Raymond Warnod (Insee), „  We Francji dziewięć na dziesięć osób mieszka w obszarze miejskim  ” , na insee.fr ,21 października 2020 r.(dostęp 6 kwietnia 2021 r . ) .
7. Hippolyte Cocheris, Stare nazwy gmin Seine-et-Oise , 1874, praca umieszczona w Internecie przez Corpus Etampois .
8. http://armorialdefrance.fr/page_blason.php?ville=4408
9. Dekret z dnia 15 lutego 2008 opublikowany w Dzienniku Urzędowym z dnia 17 lutego 2008
10. Siedziba Rady Generalnej - Administracja Val-d'Oise
11. Ministerstwo Sprawiedliwości – Departamentalna Rada Dostępu do Prawa Val-d'Oise
12. "  Burmistrzowie Val-d'Oise  " [PDF] , wybrani urzędnicy Val-d'Oise , prefektura Val-d'Oise,29 kwietnia 2014(dostęp 13 września 2015 r . ) .
13. Organizacja spisu na insee.fr .
14. Departamentalny kalendarz spisu ludności , na stronie insee.fr .
15. Od wiosek Cassini po dzisiejsze miasta na terenie École des Hautes Etudes en Sciences Sociales .
16. Insee — Legalne populacje gminy za lata 2006 , 2007 , 2008 , 2009 , 2010 , 2011 , 2012 , 2013 , 2014 , 2015 , 2016 , 2017 i 2018 .
17. Wskazówka n o  PA00080117 , baza Mérimée , francuskiego Ministerstwa Kultury .
18. Dominique Foussard , „  Mareil-en-France – Saint-Martin  ”, Kościoły Val-d'Oise: Pays de France, dolina Montmorency , Gonesse, Towarzystwo Historii i Archeologii Gonesse i Pays de France, Oprócz tego , będziesz musiał dowiedzieć się o tym więcej.2008, s.  176-178 ( ISBN  9782953155402 ).
19. Catherine Crnokrak , Isabelle Lhomel , Christian Olivereau , Agnès Somers i Jean-Yves Lacôte (zdjęcia) , W kraju Francji: kantony Luzarches, Gonesse i Goussainville. Obrazy dziedzictwa , Cergy-Pontoise, Stowarzyszenie na rzecz dziedzictwa Ile-de-France i Rada Generalna Val d'Oise,1998, 104  pkt. ( ISBN  2-905913-23-1 ) , s.  28, 39, 41 i 47.
20. Charles Taras , "  Prace architekta Nicolas Saint-Michel, XVI th  century w Parisis  ," Bulletin monumentalnego , Paryż, A. Picard, vol.  81,1922, s.  165-188 ( ISSN  0007-473X , czytaj online ) ; str.  179-184 .
21. Yann Audino i Christian Garcia , „  Dziedzictwo gmin Val-d'Oise: Mareil-en-France  ”, zbiór Dziedzictwo gmin Francji , Paryż, Flohic Éditions, tom.  JA,Październik 1999, s.  480-482 ( ISBN  2-84234-056-6 ).
22. „  Historia ratusza-szkoły  ” na stronie Mareil-en-France (strona oficjalna) (dostęp 6 sierpnia 2011 r . ) .
23. Por. „  Szkoła w Mareil  ” , na stronie Mareil-en-France (strona oficjalna) (konsultacja 6 sierpnia 2011 r . ) .
24. Por. W kraju Francji , op. cyt. , s. 81.
25. Zobacz „  Historia farmy  ” i „  Widoki farmy  ” na stronie „  Mareil-en-France (strona oficjalna)  ” (dostęp 6 sierpnia 2011 ) . Mimo tytułu źródło to nie dostarcza jednak informacji o historii folwarku i zamku. Zobacz także W kraju Francji , op. cyt. , s. 70-71.
26. Zobacz „  Historia wsi  ” na Mareil-en-France (strona oficjalna) (konsultacja 6 sierpnia 2011 r . ) .
27. Por . Dziedzictwo gmin Val-d'Oise: Mareil-en-France , op. cyt. , s. 482, z wyjątkiem stanu obecnego.

Zobacz również

Powiązane artykuły

• Kościół św. Marcina w Mareil-en-France
• Lista gmin w Val-d'Oise

Linki zewnętrzne

• Oficjalna strona
• Międzygminne Biuro Turystyczne