Luanda

Luanda
Luanda
Luanda
Administracja
Kraj Angola
Województwo Luanda
Demografia
Miły Luandais
Populacja 8 330 000 mieszk  . (2020)
Gęstość 3445  mieszk./km 2
Geografia
Szczegóły kontaktu 8°50′18″ południe, 13°14 °04″ wschód
Wysokość 6  mln
Obszar 241 800  ha  = 2418  km 2
Lokalizacja
Geolokalizacja na mapie: Angola
Zobacz na mapie administracyjnej Angoli Lokalizator miasta 14.svg Luanda

Luanda (francuska pisownia Louanda ), dawniej São Paulo da Assunção de Loanda , jest kapitał z Angoli w Afryce Południowej . Miasto położone jest w północno-zachodniej części kraju na wybrzeżu Oceanu Atlantyckiego i cieszy się suchym tropikalnym klimatem.

Luanda została założona przez portugalskich żeglarzy w dniu25 stycznia 1575w naturalnym porcie sprzyjającym powstaniu portu. Stało się, od 1627 roku, stolica administracyjna portugalskiej kolonii w Angoli . Jego populacja, długo w stagnacji, zaczęła silnie rosnąć w latach 30. XX w. Kiedy Angola uzyskała niepodległość w 1975 r., miasto liczyło 600 000 mieszkańców, w tym duży kontyngent Portugalczyków osiadłych w centralnych dzielnicach, którzy w tym czasie opuścili kraj. Długa wojna domowa w Angoli (1975-2002) doprowadziła do ucieczki ludności uchodźczej ze zniszczonej przez walki wsi: w 2008 roku populacja miasta osiągnęła około 5 mln, czyli prawie 30% ludności. Całkowita populacja bardzo dużego kraju (1,25 mln) km²). Luanda boryka się obecnie z problemami wielkich metropolii Trzeciego Świata, które doświadczyły niepohamowanego wzrostu demograficznego: przewaga slumsów , niepewność, ograniczony dostęp do bieżącej wody (mniej niż 50% populacji).

Luanda jest głównym ośrodkiem gospodarczym kraju i koncentruje działalność usługową i przemysłową. Od 2002 roku dzięki odnowionemu pokojowi obywatelskiemu i pieniądzom naftowym wydobywanym ze złóż położonych niedaleko stolicy, ta ostatnia odnotowała szczególnie znaczący wzrost w budownictwie. Port eksportuje główne produkty kraju: rafinowaną na obrzeżach miasta ropę naftową i jej pochodne, rudę żelaza , kawę oraz produkty rybołówstwa .

Fabuła

Okres kolonialny

Miasto zostało założone w 1576 roku przez Paulo Dias de Novais , portugalskiego żeglarza, pod nazwą São Paulo da Assunção de Luanda . Po zejściu na ląd na wyspie Cabo znalazł dość dużą rdzenną ludność i założył tam pierwsze skupisko portugalskich osadników: siedemset osób, w tym trzystu pięćdziesięciu żołnierzy, mnichów, kupców i urzędników.

Do tego czasu Portugalczycy z Sao Taomé próbowali handlować z ludami kontynentu, ale w 1508 roku nadal nie udało im się importować niewolników, ale rozwinęli handel z Luandą w pierwszej połowie XVI wieku. Handel ten daje początek regulacjom i pozwala narodom wasalnym Konga zdobyć władzę.

Już w 1562 roku król Konga podjął w Lizbonie kroki w celu zablokowania bezpośredniego związku między białymi a Angolami, których uważał za swoich wasali, podczas pierwszej wizyty Novais w stolicy króla Angoli. Zatem obecność Europejskiej w Angoli rozpoczął się w ostatniej ćwierci XVI -tego  wieku , przez dwóch bardzo różnych białych spółek: Europejczyków i tych z Luanda São Salvador, żyjących w symbiozie z czarnymi, gdzie ci - tu przyjąć ich religię i naukę, pod warunkiem, że Biali zgodzą się żyć pod zwierzchnictwem Konga.

Paulo Dias de Novais poszukiwał wówczas kopalni srebra Cambambe podczas pierwszego z dwóch cyklów historii Luandy, zgodnie z historycznym studium angolskiego miasta. Po przejściu fazy poszukiwania kopalni srebra rozpoczyna się okres handlu niewolnikami. W tym okresie ekspansji terytorium Portugalii pod wojskowymi, a zwłaszcza handlowymi wpływami Luandy, ekspedycje przeciwko Ngolasom doprowadziły do okupacji i zniszczenia Kabasy , stolicy ich królestwa, do pogromu Kongijczyków w Mbwila ( Abuila ) następnie zdobycie Pungu a Ndongo ( Pungo Andongo ) w 1671 roku.

W międzyczasie Manuel Cerveira Pereira kontynuował ekspedycję podjętą przez João Rodriguesa Coutinho w celu odnalezienia kopalni srebra Cambambe i w tym celu przedstawił Cafuxi, soba z regionu Quissamã , według raportu z 1603 roku. faworyzował handel z cudzoziemcami, tolerowany w portach Angoli i pod tym zarzutem więziony i wysyłany do Lizbony . Pod koniec swojej wyprawy w 1603 roku Portugalczycy oficjalnie zdali sobie sprawę, że te kopalnie nie istnieją.

Miasto nie tylko był centrum administracyjnym kolonii Angoli od 1627 roku (z wyjątkiem od 1641 do 1648 roku , kiedy miasto było pod kontrolą holenderskiej West India Company ). Drugi cykl, którego sercem gospodarczym do 1961 roku był port, to rozwój eksploatacji kawy, a następnie industrializacja przemian.

Do 1850 Luanda była ważnym ośrodkiem handlu niewolnikami do Brazylii . Kiedy Angola stała się kolonią portugalską , administracja miasta została podzielona na dzielnice dla białych i dla czarnych. Biali mieszkają w willach ze służbą, podczas gdy Afrykanie mieszkają w chatach. Czarni to głównie Kimbundu i Bakongo . Armia kolonialna monitoruje wjazdy i wyjazdy Afrykanów w europejskich dzielnicach. Podczas Unii Iberyjskiej , w 1618 roku zbudowano Fortaleza de São Pedro da Barra.

W 1889 roku zainaugurowano sieć wodociągową. Po ustanowieniu ustroju republikańskiego w Portugalii w 1910 r. kolonializm wszedł w nową fazę. Republikanie ostro skrytykowali rządy monarchiczne za porzucenie kolonii. Nowy rząd portugalski stworzył następnie szkoły w Angoli . Pierwsza szkoła średnia (Liceu Central de Luanda) została otwarta w 1919 roku . W pierwszych latach salazaryzmu Luanda była kolonią karną, w której przebywało wielu pospolitych przestępców.

Powstanie w Angoli (1961-1974)

ten 4 lutego 1961, grupy częściowo powiązane z Ludowym Ruchem Wyzwolenia Angoli (MPLA) atakują więzienia w Luandzie w celu uwolnienia więźniów politycznych. Jednocześnie zaatakowano komisariaty policji i koszary wojskowe, co doprowadziło do oficjalnego zgonu siedmiu Portugalczyków, czternastu zabitych i pięćdziesięciu rannych po stronie afrykańskiej. Następnego dnia slumsy europejskich dzielnic demonstrują na ulicach krzycząc „ Mata Todos ” (Zabij ich wszystkich!), atakując Afrykanów na ich drodze. ten7 lutegoafrykańskie dzielnice są przedmiotem najazdów odwetowych, które prowadzą do śmierci dwudziestu czterech Afrykanów i trzech osadników.

ten 15 Marca, powstanie zorganizowane przez União das Polpulações de Angola (UPA) wybuchło w północno-zachodniej części kraju, a21 marcastolica Angoli jest domem dla 3850 portugalskich uchodźców. Odcinek4 lutego jest uważany za wyzwalacz buntu w Angoli.

Niezależność

Po odzyskaniu niepodległości w 1975 roku większość portugalskiej ludności opuściła miasto; przybywa wielu Kubańczyków, głównie żołnierzy. Podczas wojny domowej, która nastąpiła po uzyskaniu przez kraj niepodległości, miasto zostało zaatakowane przez siły FNLA i najemników portugalskich. Ataki te zostały odparte przez armię rządową i Kubańczyków podczas bitwy pod Kifangondo . Wojna domowa między MPLA a UNITA skłoniła wielu chłopów (zwłaszcza Ovimbundu) do schronienia się w mieście.

Wybory parlamentarne wrzesień 2008 wygrywa MPLA (74,93% głosów), a następnie UNITA (18,25%), PRS (1,94%) i ND-Coalition (1,67% głosów).

Geografia

Luanda podzielona jest na dwa główne obszary obejmujące z jednej strony dolne miasto , wokół zatoki Luanda (w tym kolonialne stare miasto, fort i port), a z drugiej strony górne miasto , które odpowiada współczesnej dzielnicy ... Żadna znacząca rzeka nie ma swojego ujścia w Luandzie, ale różne wtórne rzeki odprowadzają wodę deszczową miasta.

Pogoda

Luanda cieszy się tropikalnym klimatem stepowym (BSh według klasyfikacji Köppena ). Średnia roczna temperatura wynosi tam 24  ° C  : średnia letnia w styczniu osiąga 27  ° C , maksymalnie 30  ° C i minimum 24  ° C  ; Średnia lipcowa zimą spada do 21  °C , maksymalnie 24  °C, a minimalnie 18  °C .

Średnia roczna suma opadów wynosi 34,1  cm . Latem , otrzymując lekki wiatr z morza , charakteryzuje się słabym wydzieleń, rzędu 8  cm . Jesień, zdominowana przez silny wiatr wiejący z Namibii i południa kraju, przynosi Luandzie więcej opadów, około 24  cm .

Zima jest bardzo suche, miasto otrzyma silny wiatr południowy-wschód od centrum pustyni kontynentu, w wyniku bardzo małą ilością opadów, osiągając zaledwie 0,1  cm . Sprężyna jest trochę wiatru wiatry tworząc w Luandzie przed rozbieżne północ, pozostawiając Luanda niskich opadów około 4  cm .

Prognoza pogody w Luandzie
Miesiąc Sty. luty Marsz kwiecień móc czerwiec Lip. sierpień wrz. Październik Listopad grudzień rok
Średnia minimalna temperatura ( °C ) 23 24 24 24 23 20 18 18 19 22 23 23 22
Średnia maksymalna temperatura (° C) 28 29 30 29 28 25 23 23 24 26 28 28 27
Rekord zimno (° C) 21 21 21 21 18 15 14 14 17 18 20 19
Rekord ciepła (° C) 33 35 35 34 36 32 29 28 29 32 37 34
Opady ( mm ) 25 36 76 117 13 0 0 0 3 5 28 20 323
Źródło: http://www.bbc.co.uk/weather/world/city_guides/results.shtml?tt=TT000050


Demografia

Mieszkańcy Luandy to głównie plemiona Bantu , takie jak plemiona Ovimbundu , Ambundu czy Bakongo . Istnieje również duża społeczność Métisów i mała społeczność pochodzenia portugalskiego . Wielu Brazylijczyków przybyło niedawno, po ożywieniu gospodarczym po zakończeniu wojny domowej; większość z nich pochodzi ze stanów Pernambuco i Bahia . Brazylia i Angola mają ten sam język portugalski .

Tempo wzrostu populacji znacznie wzrosło od lat 30. XX wieku, z powodu kolonizacji terytorium przez Portugalczyków pod rządami Estado Novo  ; został dodatkowo wzmocniony wraz z przybyciem uchodźców z wojny domowej w 1975 r. i nadal jest niezwykle szybki (podwaja się co dziesięć lat w latach 1960-2000).

Ewolucja demograficzna aglomeracji Luanda
1781 1796 1797 1798 1799 1802 1803 1804 1805 1806 1807
9755 7 204 7 976 8013 6414 6925 6907 6939 8122 8243 6 184
Ewolucja demograficzna konurbacji Luanda, ciąg dalszy (1)
1810 1811 1812 1813 1814 1815 1816 1817 1818 1819 1823
5908 6051 5390 5 140 4947 4648 4689 4490 4506 5 680 6 256
Ewolucja demograficzna konurbacji Luanda, ciąg dalszy (2)
1825 1826 1829 1830 1831 1832 1844 1850 1900 1934 1940
7,209 6 813 5 541 5 345 5708 5,058 5 605 12 565 20 000 18 000 61 000
Ewolucja demograficzna aglomeracji Luanda, kontynuacja (3)
1950 1975 1987 1988 1991 2000 2005 2007 2008 2012 2014
137 000 600 000 1,136 000 1 200 000 2 000 000 3 200 000 2 776 000 4 000 000 4,137,337 5172 900 6 945 386
1975: rok niepodległości Angoli 1991: koniec wojny domowej
2000: szacunki z obserwacji lotniczej Luanda

Językiem urzędowym , który jest również najczęściej używany, jest portugalski , chociaż kilka Bantu Języki są powszechne, szczególnie Kimbundu , ale również Kikongo i Język umbundu .

Luanda to trzecie co do wielkości portugalskojęzyczne miasto na świecie, po São Paulo i Rio de Janeiro .

Gospodarka

Luanda jest siedzibą głównych firm w kraju, w tym m.in. Angola Telecom , Unitel , Endiama , Sonangol , Linhas Aéreas de Angola i Odebrecht Angola (ten ostatni Brazylijczyk).

Przemysł przetwórczy jest głównym miastem. Działa w sektorach rolno-spożywczym , tekstylnym , cementowym i budowlanym , tworzyw sztucznych , metali , papierosów i obuwia . Obecnie trwa budowa montowni pojazdów SKD (Semi-Knocked-Down-Montage) grupy Volkswagen AG ze swoim afrykańskim partnerem ASGM . Olej , który znajduje się depozyty off-shore w pobliżu, jest rafinowany w mieście, mimo że przemysł ten znacznie ucierpiała z powodu Angoli wojny domowej (1975-2002). Luanda ma doskonały naturalny port. Jej głównym towarem eksportowym jest kawa , bawełna , cukier , diamenty , żelazo i sól . Miasto posiada również duży sektor budowlany , który korzystał z powrotu do stabilności politycznej od 2002 roku, kiedy skończyła się wojna. Wzrost jest w dużej mierze wspierany przez eksploatację ropy naftowej. Miasto jest najbardziej rozwiniętym w kraju i jedynym znaczącym ośrodkiem gospodarczym w Angoli. Rynek nieruchomości jest napędzany przez pojawienie się nowych graczy, wykorzystujących nowoczesne techniki sprzedaży mieszkań online.

Pierwsze centrum handlowe Angoli zostało otwarte w 2007 roku w Luandzie.

Miasto jest regularnie wymieniane jako jedno z najdroższych miast na świecie.

Transport

W mieście znajduje się największe międzynarodowe lotnisko w kraju, Quatro de Fevereiro International Airport .

Linia kolejowa łączy Luandę z Malanje w głębi kraju.

W mieście głównym środkiem transportu są candongueiros (taxi-bus - odpowiednik fula-fula w Brazzaville lub ngombol w Kinszasie); są zwykle pomalowane na niebiesko i biało. Nawiązują również połączenia z innymi miastami w kraju.

Kultura

Muzea

Luanda jest domem dla najważniejszych muzeów w kraju:

Wydarzenia

Karnawał miejski, który ma te same korzenie i rytmy co karnawał brazylijski , jest najbardziej poszukiwany przez turystów.

Miejsca kultu

Wśród miejsc kultu znajdują się głównie kościoły i świątynie chrześcijańskie  : Archidiecezja Luanda ( Kościół Katolicki ), Igreja Evangélica Congregacional em Angola ( Światowa Wspólnota Kościołów Reformowanych ), Igreja Evangelica Reformada de Angola ( Światowa Wspólnota Kościołów Reformowanych ), Angola Baptist Konwencja ( Światowy Sojusz Baptystów ), Kościół Powszechny Królestwa Bożego , Zgromadzenia Boże . Są też meczety muzułmańskie .

Edukacja

W Luandzie znajduje się kilkanaście uniwersytetów, w tym Uniwersytet Agostinho Neto , Katolicki Uniwersytet Angoli , Niezależny Uniwersytet Angoli oraz Politechnika Angoli . Miasto posiada również Liceu Mutu ya Kevela ( Liceu Salvador Correia w czasach kolonialnych); to liceum ma portugalską architekturę kolonialną, jest otoczone parkiem.

Sport

Piłka nożna jest najpopularniejszym sportem w Luandzie, klubu Atlético Petroleos Luanda o największej liczbie kibiców. Inne główne kluby to Clube Desportivo Primeiro de Agosto , Grupo Desportivo Interclube i Atlético Sport Aviação . Stadion da Cidadela jest największym w mieście. Na Mistrzostwach Świata 2006 połowa piłkarzy reprezentacji narodowej pochodziła z Luandy. W 2010 roku Puchar Narodów Afryki odbył się częściowo w Luandzie, gdzie odbyła się ceremonia otwarcia i finał. Wydarzenia te miały miejsce 11 listopada na Stadionie Narodowym .

Wyścigów jest również bardzo następuje w mieście, w tym rachunku obwód Luanda został otwarty w 1972 roku Naval Klubu Luandzie , założył23 maja 1883 r., jest jednym z najstarszych klubów sportów wodnych w Afryce . Jako stolica, Luanda jest siedzibą wielu narodowych organizacji sportowych, takich jak Angolski Komitet Olimpijski czy Angolski Związek Piłki Nożnej .

Handball samica jest również obecny w krajobrazie sportowego z organizacją CAN 2016 do28 listopada do 7 grudnia 2016. Drużyna Angoli , jedenastokrotny zwycięzca imprezy i organizator, jest jednym z faworytów do ostatecznego zwycięstwa.

Toponimia

Od czasu uzyskania niepodległości ulice i aleje zostały przemianowane. Wiele nazw związanych z okresem kolonialnym zostało zastąpionych nazwami związanymi z walką o niepodległość lub z ikonografią marksistowską. Poniższy wykaz umożliwia dokonanie korespondencji pomiędzy starymi kolonialnymi nazwami a nowymi nazwami ulic Luandy:

Stare nazwiska Nowe nazwy
Avenida Paulo Dias de Novais
Avenida Marginal 		Avenida 4 de Fevereiro
Avenida Praia do Bispo Avenida Agostinho Neto
Avenida dos restaurantes de Angola Avenida Rainha Ginga
Rua Neves Pereira Rua Pedro Felix Machado
Avenida Allvaro Ferreira Avenida do 10 kongresów do MPLA
Generał Rua José Augusto Alves Roçadas Rua Pedro Cardoso
Rua Arthur Torres Rua Moisés Cardoso
Rua Miguel Pereira Forjaz
Rua Serpa Pinto 		Rua Amílcar Cabral
Avenida Serpa Pinto
Avenida da Lisboa 		Avenida Revolucao do outubro
Rua do dr Alfredo Troni Rua Engracia Fragoso
Rua Conde de Ficalho Rua da Liga Africana
Avenida Coronel Artur z Paiva Avenida Rei Katyavala
Alameda Dom João II Alameda Manuel Van Dunem
Alameda Manuel Van Dunem Avenida Ho Chi Minh
Avenida do Brasil Avenida Hoji Ya Henda
Rua Antonio Manuel de Noronha Rua Lourenço Mendes Conceição
Rua José de Anchieta y Llarena Rua Augusto Silvério Ferreira
Avenida Estrada do Catete Avenida Deolinda Rodrigues
Rua Baltazar de Aragao Rua Julio Lacerda
Rua Antonio Nobre Rua Francisco Pereira Africano
Avenida Fernão de Souza Avenida Anibal autorstwa Melo
Rua Barbosa do Bocage Rua Major Marcelino Dias
Avenida General Carmona Avenida Cmdte Che Guevara
Rua do Doutor Sidonio Pais Rua Nicolau Gomes Spencer
Rua Silva Porto Rua Joaquim Kapango
Avenida General Norton de Matos Avenida Komandor Gika
Rua Sa da Bandeira Avenida Cmdr Kwenha
Avenida Antonio Barroso Avenida Presidente Marien Ngouabi
Avenida Brito Godins Avenida Lenin
Avenida Cabral Moncada Avenida Eduardo Mondlane
Rua Dom João III Rua Comandante Aguelles
Rua da Samba Rua dos Herois
Rua Antonio Vieira Rua Helder Neto
Rua Garcia Resende
Rua Oliveira Martins 		Rua Emilio M'Bidi
Rua Antonio Videira Niebezpieczny dowódca Rua
Rua Gastao S. Dias Rua Ferraz Bomboco
Rua Francisco A. Pinto Rua Kateculo Mengo
Rua Veriador Jaime de Amorim Komendant Rua Stona
Rua Dom Miguel de Melo Rua Fryderyk Engels
Rua do dr A. da Cunha Rua Manuel Caldeira
Largo Dom Afonso Henriques Largo Lumege
Largo Serpa Pinto Largo Amilcar Cabral

Bliźniacze

Osobowości związane z miastem

Uwagi i referencje

  1. Roman Adrian Cybriwsky, Capital Cities around the World: An Encyclopedia of Geography, History and Culture , ABC-CLIO, USA, 2013, s. 166
  2. „STARE KRÓLESTWO KONGA Z POCHODZENIA Z PÓŹNEGO XIX WIEKU” autorstwa Williama Grahama Listera Randlesa [1]
  3. „Luanda” I. do AmaraL, relacja z lektury Margarido Alfredo w czasopiśmie des Annales w 1970 roku [2]
  4. „Od Bahii do Luandy, przez Goa: odmiany portugalskiego rządu cesarskiego w XVII wieku” Guida Marques w Nuevo Mundo w 2018 roku [3]
  5. Britannica, Luanda , britannica.com, USA, dostęp 28 lipca 2019 r.
  6. (pt) Luanda, od kolonizacji do niepodległości (1975) , strona odwiedzona 31 października 2009 r.
  7. portugalski ultrakolonializm w Angoli i rewolucja 1961 Franza JT Lee, w Rencontres Méditerranéennes , nr 7, Rzym, lipiec-sierpień-wrzesień 1963
  8. Pélissier, René, „Le naufrage des caravelles”, BBF, 1981, nr 5, s. 320-321 , notka bibliograficzna w Biuletynie Bibliothèques de France
  9. https://fr.climate-data.org/location/498/
  10. Ernst Spiess, Szwajcarski Atlas Świata , Szwajcarska Konferencja Dyrektorów Instytucji Publicznych,2005, 238  s. ( ISBN  3-292-00232-X ) Strona 98
  11. (en) POGŁOWIA Historia Luandy w późnej Atlantic slave handlu 1781-1844 (str 50) José C. Curto i Raymond R. Gervais, African Economic History, nr 29 (2001); s. 1-59
  12. (w) Anatomia eksplozji demograficznej: Luanda od 1844 do 1850 autorstwa Jose C. Curto, The International Journal of African Historical Studies; Lot. 32; nr 2/3 (1999); s. 381-405
  13. (w) Angola: Country Studies , Biblioteka Kongresu
  14. (w) Angola na stronie Instytutu Studiów nad Bezpieczeństwem
  15. Ludność i demografia w Angoli na stronie Ambasady Francji w Angoli.
  16. Dane Angoli na Populationdata.net .
  17. (w) Luanda, Angola, jedno z najszybciej rozwijających się miast Afryki , Madapolitics , 4 czerwca 2013
  18. „  Volkswagen odkłada projekt fabryki w Angoli na początek 2010 roku  ” , CCFA,25 lutego 2009
  19. "  Belas Shopping Dados Gerais  " ,2007(dostęp 8 września 2008 )
  20. Le Figaro: bardzo droga Afryka  : Jakie jest miasto na świecie, w którym życie jest najdroższe dla emigrantów? Odpowiedź: Luanda w Angoli, według ankiety przeprowadzonej przez Mercer.
  21. Nova Enciclopedia Barsa . São Paulo: Encyclopaedia Britannica do Brasil Publicações, 2000, v. 1, s. 402.
  22. Britannica, Angola , britannica.com, USA, dostęp 28 lipca 2019 r.
  23. http://www.worldstadiums.com/africa/countries/angola.shtml worldstadiums.com
  24. Puchar Afryki
  25. http://cnluanda.com/clube.html Strona Clube Naval de Luanda
  26. Prefeitura Municipal de Belo Horizonte, „  Belo Horizonte Internacional - Acordos de Cooperação: Cidades Irmãs  ” (dostęp 24 maja 2008 r. )
  27. Câmara Municipal do Porto, „  Geminações e Protocolos de Cooperação  ”
  28. Centrum e-administracji miasta Houston, „  Biznes w Houston? Miasta siostrzane  ”

Załączniki

Bibliografia

Powiązane artykuły

Linki zewnętrzne