Lista władców Prowansji

W tym artykule wymieniono książąt, hrabiów, a następnie markizy Prowansji . Tytuł hrabiego Prowansji stał się później tytułem grzecznościowym do sądu.

Rektorzy, patrycy i książęta Prowansji Merowingów

Przed 561: rektorzy

561-600: Prowansja z Arles i Prowansja z Marsylii

Po podziale królestwa między synów Clotaire w 561 r. Prowincja Arles zostaje w całości przyłączona do królestwa Gontran , czyli do Burgundii , zgodnie z naturalną solidarnością. Jednak ze względu na znaczenie okna śródziemnomorskiego królowie Austrazji otrzymali korytarz zwany korytarzem Austrozyjskim, który wychodząc z terytorium Owernii przechodzi przez Awinion i kończy się w Marsylii . Tak więc w tym okresie postacie mają jednocześnie obowiązki w Prowansji pod rozkazami Gontrana lub synów Clotaire.

Wiemy z Grégoire de Tours, że król Gontran za swego panowania wyznaczył trzech patrice, najwyraźniej pochodzenia rzymskiego, którzy z kolei interweniują w Prowansji.

Po stronie austriackiej można zidentyfikować następujące postacie:

Kiedy Sigebert zmarł w 575 roku , jego syn Childebert II musiał scedować połowę Marsylii na rzecz Gontranu. W rzeczywistości miasto staje się jednostką prywatną pod zwierzchnictwem dwóch władców, reprezentowanych przez jednego urzędnika zwanego rektorem i mianowanego przez króla Austrii. Ten korytarz obejmuje miasto Arles i jego terytoria. Z kolei region Arles wydaje się być zależny od książąt posiadających szersze uprawnienia terytorialne.

VII th  century : prefekci

Na VII XX  wieku , luki są znaczące. Funkcję rektora z VI -tego  wieku jest zastąpiona praefectus z dodatkową moc, moc do moneta pieniądze oraz Royal złote emisji dobrze reprezentowane między 613 i 662 . Jednak na czele Marseille praefectura wiemy :

675-736: patrices

Pomiędzy końcem VII th  wieku i 736 , tytuł rektora znika na korzyść, że od patrycjusza . W latach 673 - 675 , według Louisa Stouffa , patrycjusz rządził Prowansją w imieniu władców frankońskich, ale nie zasiadał w Arles . Mieszka w Marsylii, która stała się stolicą Prowansji. Złote strajki zniknęły w 675 r. , Zastąpione srebrnymi emisjami, których inicjały pozwoliły odtworzyć chronologię patrice , w szczególności w dziełach Fritza Kienera i Georgesa de Manteyera. Znanych jest również kilka nazwisk z innych źródeł, w szczególności z protokołu spisanego w Digne w 780 roku, zawartego w kartografii Świętego Wiktora .

W 730S , pojawia się również znak, Mauronte nazwie Duke ( 720 - 739 ), który buntuje się przeciwko Karolingów .

Po 739: missi dominici

Tytuł patrice de Provence zostałby zniesiony: albo w 736 roku, w którym Charles Martel najechał dolinę Rodanu ze swoim przyrodnim bratem Childebrandem i zdewastował region, odbierając Arles i Awinion , jednocześnie wypierając księcia Mauronte z powrotem do Marsylii  ; albo w 739 r. , data śmierci Abbona, którego urząd księcia i patrycy, przyćmiewający nową dynastię Karolingów, został zniesiony przez Pepina Łokietka i którego następcy ustanowili, w miejsce tych nieusuwalnych namiestników, inspektorów generalnych oddziałów, zwanych missi dominici , których funkcje były tymczasowe i odwoływalne z woli władcy.

Hrabia Karolingów w Prowansji

Tytuł hrabiego pojawił się ponownie około 780 roku , prawdopodobnie w związku z nową polityką imperialną na południu Francji .

W sukcesji Bozona, za panowania Ludwika (890-928), wiemy:

Hrabia Arles

Hrabia Prowansji

Hrabstwo Provence jest kontynuacją hrabstwa Arles. W rzeczywistości królowie Burgundii i Prowansji powierzyli zarządzanie swoim królestwem hrabiom, którzy nazywali siebie hrabiami Arles .

Po śmierci Hugues d'Arles Conrad  I st Pacific , król Arles , syn Rudolfa II , rozparcelowanego hrabstwa Arles i wymienił trzy:

Guillaume i Boson eliminują Griffona, a Guillaume umiera bezdzietnie; w rzeczywistości znamy tylko jednego syna, Archimbauda, ​​duchownego, co wyjaśnia brak potomków. W tych warunkach Boson ponownie łączy dawne hrabstwo Arles, które staje się hrabstwem Prowansji. Tytuł hrabiego Arles zostanie przekazany potomkom najstarszego syna Bozona II .

Dynastie Prowansji

947 - 968  : Bozon II z Arles († 968 ), hrabia Arles (949), mąż Constance de Provence .

Hrabstwo Prowansji jest wówczas niepodzielną własnością jego spadkobierców: po śmierci hrabiego jego synowie stają się hrabią. Jeśli hrabia nie ma synów, hrabstwo trafia do córek (lub sióstr), które nie są obdarzone.

Niektórzy hrabiowie uważali się za wystarczająco potężnych, by nazywać siebie Markizem Prowansji . Tytuł ten zostanie ostatecznie ustalony w domu w Tuluzie . Wyginięcie rodu Prowansji u samców w 1093 r. I przeniesienie hrabstwa w kilku domach ( Tuluza , Urgell i Barcelona ) położyło kres reżimowi współwłasności i doprowadziło do wojen Baussenque i dwóch rozbiorów. Pierwsza, w 1125 r. , Będzie między domami Tuluzy (w której znajduje się markiz Prowansji ) i Barcelony (w której znajduje się hrabstwo Prowansja ), wbrew prawom Urgellów, a druga dywizja, około 1150 r . markiza na dwie części między domami w Tuluzie i Urgell (w hrabstwie Forcalquier ).


Starsza gałąź Toulouse House

+ 1249 - +1.271  : Jeanne de Toulouse (zmarł w 1271), Markiza de Provence, hrabinę Tuluzy, jedyną córką poprzedniego i żona Alphonse de Poitiers, brata króla Ludwika IX Francji , który następuje

Kiedy zmarli w 1271 roku, markiz Prowansji, hrabstwa Poitiers i Tuluza wróciły do Filipa III Francji , który przyłączył je do Korony.

Młodsza gałąź

Kiedy umarł, podzielił się między swoimi synami:

Dom Millau-Gévaudan Dom w Barcelonie Pierwsza gałąź Prowansji
  • 1144-1161: regencja Raimonda-Bérengera IV Barcelony (brata Bérengera Raimonda), który jest najczęściej określany jako Raimond-Bérenger II , hrabia regent Prowansji.
Starsza gałąź Druga gałąź Prowansji Pierwszy dom Anjou Joanna z Neapolu adoptuje Louisa d'Anjou na jego następcę. Ten może odziedziczyć tylko po Prowansji. Druga dynastia Anjou
  • 1480 - 1481  : Karol III ( 1436 † 1481 ), hrabia Karol  V z Maine, bratanek poprzedniego, syn Karola IV Anjou, hrabia Maine i Isabelle Luksemburska. Znany jest również jako Karol  III z Prowansji.

Po śmierci Karola  III , jego kuzyn Ludwik XI , król Francji , usunął księcia Lotaryngii René II z sukcesji i zaanektował Prowansję.

Bourbon House

Tytuł grzecznościowy

Bourbon-Naundorff

Genealogia

                              Lotar I pierwszy
cesarz		          
                                                     
                           
                    Ludwik II, młody
cesarz,
król Włoch		                   Lothaire II
King of Lotharingia
                                                   
                    Ermengarde   Boson
Roi w Prowansji		           Berthe
x Théobald
C te d'Arles
   
                                                               
                           
                  Engelberge
x Guillaume  I st
Duke of Aquitaine		       Louis III the Blind
King in Provence
Emperor		     Hugues
C te d'Arles
Król Włoch		   Boson I st
C te d'Arles
                                       
      Rotboald
Noble Maconnais		       Urodzony       Charles-Constantin
C te w Wiedniu		  
       
                                       
            Boson II
C te d'Arles		             Stałość    
             
                                                               
                                     
    Rotboald I st
C te de Provence		                             Guillaume I st
C te de Provence		                  
                                                               
    Rotboald II
C te de Provence		                             Wilhelma II
C te z Prowansji		                  
                                                                     
                                         
Guillaume III
C te de Provence		   Emma
x Guillaume III
C te z Tuluzy		               Guillaume IV
C te de Provence		       Foulques Bertrand
C te de Provence		       Geoffrey I st
C te de Provence		    
                                                                       
           
                                      Guillaume V Bertrand
C te de Provence		   Geoffrey II
C te de Provence		                
                                                                           
                       
    Bertrand I st
C te de Provence		   Pons
C te de Toulouse		                   Adelaide
C tesse de Forcalquier
x Armengol IV d'Urgel		       Bertrand II
M pochodzi z Prowansji		   Gerberge
C tesse de Provence
x Gilbert de Gévaudan		  
                                                                       
    Urodzony   Raymond IV
C te de Toulouse
M is de Provence		   Elvira
z Kastylii		           Guillaume III
C te de Forcalquier		                          
       
                                                                                   
                     
        Bertrand III
C te z Trypolisu
M is de Provence		   Alphonse  I st Jourdain
C te de Toulouse
M is de Provence		           Guigues
C te de Forcalquier		   Bertrand I st
C te de Forcalquier		           Douce I re
C tesse de Provence
x Raimond-Bérenger III
C te de Barcelona		   Étiennette
x Raymond
Seigneur des Baux .
                                                                                     
                             
                Raymond V
C te de Toulouse
M is de Provence		               Bertrand II
C te de Forcalquier		   Guillaume IV
C te de Forcalquier		     Raimond-Bérenger IV
C te z Barcelony		         Bérenger Raimond
C te de Provence
                                                                                   
           
                Raymond VI
C te de Toulouse
M is de Provence		                       Gersende
x Rénier de Sabran		   Alfonso II,
król Aragonii
C te de Provence		   Raimond-Bérenger III
de Provence
C te de Provence		   Raimond-Bérenger II
C te de Provence
                                                                               
                Raymond VII
C te de Toulouse
M is de Provence		                       Gersende
C tesse de Forcalquier		   Alfonso II
C te de Provence		           Sweet II
C tesse de Provence
   
                                                           
                                  Ludwik VIII,
król Francji		           Raimond-Bérenger IV
C te of Provence		    
                                                                 
                     
                Jeanne
C tesse de Toulouse
M ise de Provence		   Alphonse II
C te z Poitiers		   Saint Louis
King of France		   Karol I st z Anjou,
król Sycylii		   Béatrice
C tesse de Provence		    
     
                                                           
                                Philippe III
Król Francji		       Karol II,
król Neapolu
C te de Provence		        
                                                                 
                       
                        Filip IV, piękny
król Francji		   Charles
C te de Valois		   Stokrotka   Robert
Roi de Naples
C te de Provence		    
   
                                                               
                                    Philippe VI,
król Francji		       Karol,
książę Kalabrii		        
                                                               
                                    Jan II
król Francji		       Jeanne
Reine de Naples
C tesse de Provence		        
                                                                 
                   
                            Karol V,
król Francji		           Louis I st
Duke of Anjou
C te de Provence		            
                                                               
                            Karol VI,
król Francji		           Ludwik II,
książę Anjou
C te de Provence		            
                                                                       
                               
                            Karol VII,
król Francji		   Żonaty   Louis III,
książę Anjou
C te de Provence		   René
Duc de Bar
Król Neapolu
C te de Provence		   Karol IV
C te z Maine		  
   
                                                                     
                                Ludwik XI,
król Francji		               Yolande
x Ferry II
C te de Vaudémont		   Karol V,
książę Anjou
C te de Provence		  
                                                                 
                                                    René II
C te de Vaudémont
Duke of Lorraine
Duke of Bar		          

Uwagi i odniesienia

Uwagi

  1. dziewczyna. Ich syn wystąpi z roszczeniami do hrabstwa Prowansji , rozpoczynając tym samym wojny Baussenque .

Bibliografia

  1. P.-A. Luty , Prowansja od początków do roku 1000 , s.  451 .
  2. Biuletyn Akademii Delphine na Gallica
  3. Grégoire de Tours (tłumaczenie Guadet i Taranne), Histoire des Francs , tom 1. Paryż, Jules Renouard , 1836, s.  201 . Według tego biskupa, Agricola, po podziale w 561 r. , Został zastąpiony patrychem przez Celsusa: „Król Gontran, otrzymawszy jak jego bracia część królestwa, odprawił Agricolę le Patrice i oddał jego godność Celsusowi, mężowi wysokiego stopień. postura, szerokie ramiona, energiczne ramiona, dumny w swoim języku, zawsze gotowy do odpowiedzi, biegły w znajomości prawa ... "
  4. Édouard Baratier , Historia Prowansji , str.  93 .
  5. Jean-Baptiste Dubos, Krytyczna historia powstania francuskiej monarchii w Galach . Paryż 1734, księga VI , rozdz. 10: „  Teraz wspomina się w jednym rozdziale Grégoire de Tours, o trzech Rzymianach stworzonych przez króla Gontrana, który miał Burgundię w swoim udziale; wiem, Celsus, Amatus i Eunius Mummolus. Ich imiona wystarczą, by pokazać, że byli Rzymianami, ale nadal wiemy, że Celsus pochodził z tego narodu. Mamy epitafium Sylwii, matki tego Celsusa, i jest powiedziane w tym epitafium, że Sylvia, która miała konsulów wśród swoich przodków, widziała jednego ze swoich synów biskupem, a Celsus, który był drugim, obdarzonym godnością Patrice.  "
  6. P.-A. Luty , Prowansja od początków do roku 1000 , str.  454 .
  7. Antoine-Étienne Mille, Chronologiczne podsumowanie historii kościelnej, cywilnej i literackiej… , s.  186 , tutaj  : (562) „  Ten książę, niezadowolony rolnik , którego Clotaire I er uczynił Patrice Burgundy, unieważnia Celsusa i stawia na jego miejsce.  "
  8. P.-A. Luty , Prowansja od początków do roku 1000 , s.  452 .
  9. Christian Settipani , „Wkład onomastyki w badanie genealogii karolińskich”, w:  Onomastics and Kinship in the Medieval West , Oxford, Linacre College, Unit for Prosopographical Research, wyd.  „Prosopographica and Genealogica / 3”,2000, 310  str. ( ISBN  1-900934-01-9 ) , str.  229.
  10. Christian Settipani , The Ancestors of Charlemagne , Paryż,1989, 170  str. ( ISBN  2-906483-28-1 ) , str.  63.
  11. Christian Settipani , Przodkowie Charlemagne  : 2 th  wydanie, zmienione i poprawione , Oxford, P & G i Prosopographia Genealogica, al.  "Publikacje okolicznościowe / 16",2014( 1 st  ed. 1989), 347  , str. ( ISBN  978-1-900934-15-2 ) , str.  145.
  12. O tej postaci, patrz Pascal Boulhol i in. , Maxime de Riez między historią a legendą (…) . Valensole, Aurorae Libri, 2014, s.  43-58 .
  13. Christian Settipani , The Ancestors of Charlemagne , Paryż,1989, 170  str. ( ISBN  2-906483-28-1 ) , str.  96-7.
  14. Christian Settipani , Przodkowie Charlemagne  : 2 th  wydanie, zmienione i poprawione , Oxford, P & G i Prosopographia Genealogica, al.  "Publikacje okolicznościowe / 16",2014( 1 st  ed. 1989), 347  , str. ( ISBN  978-1-900934-15-2 ) , str.  189-190.
  15. Grégoire de Tours , Histoire des Francs , VIII , 43 tutaj  : „W dwunastym roku panowania króla Childeberta [w 587] Nizier ( Nicetius ) z Owernii został mianowany gubernatorem prowincji Marsylia i innych miast należących do Państwa. "
  16. Grzegorz z Tours , w swojej Histoire des Francs ( VIII , 30), podaje pewne szczegóły: „Król, wysłuchawszy tej wiadomości, wyznaczył księcia Leudégisèle w miejsce Calumniosusa zwanego Agilanem, przekazał mu całą prowincję Arles ( tj. Arles Prowansja) i dał jej ponad cztery tysiące ludzi do strzeżenia jej granic. Nizier ( Nicetius ), książę Owernii, również wyjechał z wojskiem i był odpowiedzialny za określenie granic kraju. " Kronika Frédégaire , 5, mówi nam:" W dwudziestym siódmym roku tego samego panowania (587) Leudégisèle ( Leudisclus ) został mianowany przez Gontrana patrice de Provence. Ogłoszono, że król Childebert miał syna o imieniu Theodebert. „Ze swojej strony Ferdinand Lot w swojej pracy Narodziny Francji http://classiques.uqac.ca/classiques/lot_ferdinand/Naissance_de_la_france/lot_naissance_france.doc” ) wskazuje
     : „Gontran musiał powierzyć księciu Leudégisèle 4000 ludzi broń kraju Arles i wyślij księcia Owernii, Nizier, aby strzegł granicy po stronie Septimanie . "
  17. Louis Maimbourg , Historia pontyfikatu św. Grzegorza Wielkiego . Paryż, 1686, s.  16 , tutaj .
  18. Bruno Dumézil , „Grégoire the Great and the local elites”, s.  10 , tutaj .
  19. Gregory the Great, Registrum epistularum , V, 31, str.  298 , 14-15. Zobacz P. Boulhol, Maxime de Riez między historią a legendą (2014), s.  48 i przyp. 29.
  20. P.-A. lutego ( edytowany przez), La Provence des origines à l'Mil , str.  461 .
  21. Grzegorz z Tours w swojej Histoire des Francs ( VIII , 30) podaje kilka szczegółów: „Król, usłyszawszy te wieści, wyznaczył księcia Leudégisèle w miejsce Calumniosusa zwanego Agilanem …”
  22. Kronika Frédégaire , IV, 89-90.
  23. Louis Stouff , Arles w średniowieczu , s.  19 . Możliwe jednak, że sytuacja była bardziej złożona w okresach Arles Provence .
  24. Jean Lafaurie "monety srebrne Merowingów VII th i VIII th stulecia: Skarby Saint-Pierre-les-Étieux (Cher), Plassac (Gironde) i Nohanent (Puy-de-Dome)," w numizmatyce Przegląd , rok 1969, t. 6, n o  11 s.  98-219 , spec. p.  118 , tutaj  : „Jak można ustalić na podstawie tekstów i opracowań F. Kienera i G. de Manteyera, listę patrices można podsumować następująco: ? - przed 675: Hector, uśmiercony przez Childeryka II ? - około 680: Rocco ok. 681–690 / 691: Bonitus, Agnorius ok. 700: Nemfidius c. 711/714: Antenor, Metranus w kierunku 726-w kierunku 735: Abbo ”.
  25. PA luty (pod redakcją), La Provence des origines à l'An Mil , str.  462 .
  26. P.-A. Luty (pod kierownictwem), La Provence des origines à l'An Mil , str.  461  : Hector zmarł wcześniej20 stycznia 676, data zabójstwa św. Prixa, biskupa Owernii, zabitego 20 stycznia 676 r. w odwecie za własne zabójstwo.
  27. Philip Grierson , Christopher Nugent i Lawrence Brooke, w CNL Brooke, BHIH Stewart, JG Pollard i TR Volk (red.), Badania metody numizmatycznej przedstawione Philipowi Griersonowi . Cambridge GB, Cambridge University Press, 1983 ( ISBN 0521225035 ) , str.  114 , tutaj  : „  … Odmiany przypisywane Patrice of Provence Ansedert lub Austrebert (nr 47-50), a które są generalnie datowane na koniec VII wieku…  ”  
  28. Philip Grierson i Mark Blackburn, Medieval European Coinage. 1: Wczesne średniowiecze ( 5th -10th wieków) . Cambridge GB i Londyn, Cambridge University Press, 1986, s.  147-148 , tutaj .
  29. Jean-Pierre Poly , Prowansja i społeczeństwo feudalne, 879-1166 , s.  143-144  : „Arding, Alaman, następca ostatniego patrycego Abbona, wywłaszczył Kościół Marsylii z trzech jego posiadłości, aby przekazać je swemu wasalowi Isembertowi. "
  30. Frédéric Charles de Gingins la Sarra, Wspomnienia służyć historii Królestw Prowansji i Burgundii-Juranu  ; 1 st  część: bosonids . Lausanne, G. Bridel, 1851, s.  18 , dostępne w Google tutaj .
  31. P.-A. Luty (pod kierownictwem), La Provence des origines à l'An Mil , str.  483 .
  32. Jean-Pierre Poly , Prowansja i społeczeństwo feudalne, 879-1166 , s. ? (sprecyzować).
  33. Paul-Albert Juillet (pod kierownictwem), La Provence des origines à l'An Mil , str.  483  : „Pewien Garin w 841 r. Nosił tytuł księcia Prowansji ( Kron. Akwit. ), Ale jego moc wydaje się być oparta na Lyonnais. "
  34. Pierre Riché , Karolingowie, rodzina, która stworzyła Europę . Paryż, Hachette, 1997, s.  209 .
  35. Według Frédérica de Gingins-La-Serra, Księstwem Arles pod rządami Ludwika  II zarządza hrabia Wojciech. Frédéric de Gingins-La-Sarra, Wspomnienia służące historii królestw Prowansji i Burgundii-Juranu . Lausanne, 1851, s.  43 , tutaj  :
    „… Ten monarcha [Charles-le-Chauve] jednoczy monarchę Prowansji lub Księstwa Arles, które do tej pory było zarządzane w imieniu cesarza Ludwika  II przez hrabiego Wojciecha z tytułem margrabiego ( marchio ). Wydaje się, że zgodnie z zaleceniem papieża Jana VIII książę Boson opuścił margrabiego i hrabinę Rothilde, jego żonę, administrację części Prowansji… ”
  36. Jean-Pierre Poly , Prowansja i społeczeństwo feudalne, 879-1166 , s.  33 .
  37. Nie mylić z Konstancją z Arles , córką Guillaume I er i żoną króla Roberta II Francji .
  38. Blancart, Ikonografia fok i bąbelków… z archiwum wydziałowego Bouches-du-Rhône . Marsylia i Paryż, 1860, pl. 2.
  39. Daty wygasania tytułów mogą się różnić. Jeśli więc weźmiemy pod uwagę, że noc 4 sierpnia 1789 r. Kładzie kres przywilejom, jego tytuł wygasa. Jednak po 1789 roku książę nadal nazywano hrabią Prowansji. Koniec królewskiej na
    21 września 1792można uznać za drugą datę, tak aby tytuł stał się tytułem kurtuazyjnym między 1789 a 1792 rokiem .
    Trzeci jest związany z tytułem Ancien Régime, który nakłada na książąt obowiązek zachowania swoich tytułów do czasu objęcia tronu. W tym przypadku, po śmierci Ludwika XVII w8 czerwca 1795książę zostaje de jure królem „  Ludwikiem XVIII  ”, tracąc tytuły, które są logicznie włączane do królestwa królewskiego .

Zobacz też

Bibliografia

Inspiracje, powieści  :

Powiązane artykuły

Link zewnętrzny