Yolande d'Anjou
Yolande d'Anjou.jpg)
Yolande reprezentacja Andegaweńskiego z okna w XV -go wieku, teraz zniknął, który był w kościele Cordeliers Angers. Rysunek Louis boudan kolekcja Roger Gaignières , Paryż, BNF , XVII th wieku.
| Księżna Lotaryngii | |
|---|---|
| 1473 | |
| Poprzednik | Mikołaj z Andegawenii |
| Następca | René II Lotaryngii |
| Księżna Baru | |
| 1480 | |
| Poprzednik | René d'Anjou |
| Następca | René II Lotaryngii |
| Narodziny |
2 listopada 1428 Nancy |
|---|---|
| Śmierć |
23 marca 1483(w wieku 54 lat) Nancy |
| Czynność | Feudacyjny |
| Rodzina | Dom Valois-Anjou |
| Tata | René d'Anjou |
| Matka | Izabela Lotaryńska |
| Rodzeństwo |
Jean II d'Anjou René d'Anjou ( d ) Marguerite d'Anjou Isabelle d'Anjou ( d ) Charles d'Anjou ( d ) Louis d'Anjou Nicolas d'Anjou ( d ) Anne d'Anjou ( d ) |
| Małżonka | W przybliżeniu Ferry II Lotaryngii (w przybliżeniu od1445) |
| Dzieci |
René II z Lotaryngii Joanna z Lotaryngii ( d ) Małgorzata z Lotaryngii Pierre z Lotaryngii ( d ) Mikołaj z Lotaryngii Yolande z Lotaryngii ( d ) |
Yolande d'Anjou , urodzona w Nancy on2 listopada 1428 (z bratem bliźniakiem Nicolasem) i zmarła w tym samym mieście dnia 23 marca 1483, jest księżną Lotaryngii ( 1473 ) i Bar ( 1480 ).
Biografia
Córka René I st of Anjou , króla Neapolu , księcia Anjou , Bar i Lotaryngii, hrabiego Prowansji i Izabeli , księżnej Lotaryngii, została nazwana Yolande na cześć jego dziadka matki Yolande d'Aragon . Jej tytuł księżnej baru może wprowadzać w błąd Yolande de Bar , jej prababkę.
Poślubiła w Nancy w 1445 swojego kuzyna Ferry'ego II z Lotaryngii (1417-1470), hrabiego Vaudémont . Małżeństwo to, rozstrzygnięte w 1431 roku, kładzie kres trwającemu między ojcami obu małżonkom sporze o sukcesję Księstwa Lotaryngii. Jako dzieci mieli:
- Pierre de Lorraine, zmarł w 1451 r .;
- René II Lotaryngii (1451 - 1508), hrabia Vaudémont, książę Lotaryngii i Baru;
- Nicolas de Lorraine , pan Joinville i Bauffremont, zmarł około 1476 roku ;
- Jeanne de Lorraine ( ° 1458 † 1480), żona w roku 1474 z Charles IV Comte du Maine (1436 - 1481);
- Marguerite de Lorraine ( ° 1463 † 1521), wyszła za mąż w 1488 r. za René (1454-1492), księdza d'Alençon ( błogosławiony );
- Yolande de Lorraine, zmarł w 1500 roku , ożenił się w 1497 z Guillaume II , Landgrafa Hesji (1469 - 1509).
W 1473 roku , po śmierci swego bratanka Nicolas I er , książę Lotaryngii , dziedziczy Księstwa Lotaryngii i natychmiast przesyła do syna Rene II . To samo uczyniła w 1480 r. , po śmierci ojca, w księstwie barskim.
Została pochowana wraz z mężem w środku chóru kolegiaty Saint-Laurent de Joinville , która zniknęła w czasie rewolucji, gdzie można było zobaczyć leżące ich postacie, wyrzeźbione w marmurze, którego wygląd znany jest m.in. rytownictwo.
Adaptacje z jego biografii
Życie Yolande d'Anjou było tematem trzech adaptacji, w których „córka króla René” jest przedstawiona jako piękna młoda, niewidoma księżniczka (choć historycznie ta niemoc jest mało prawdopodobna), której rycerz (lub hrabia) dit „Vaudémont” ( odpowiadający hrabiemu Ferry II z Vaudémont ) zakochał się.
- La Fille du roi René (duński: Kong Renés Datter ), jednoaktówka stworzona w 1845 roku przez duńskiego dramaturga Henrika Hertza .
- Iolanta , opera w jednym akcie Piotra Czajkowskiego , miała premierę w 1892 roku do libretta Modeste Czajkowskiego po sztuce Henrika Hertza.
- Córka króla René , amerykański film niemy z 1913 roku , będącykroniką przygód córki króla René, oparty na opowiadaniu Henrika Hertza i operze Czajkowskiego.
Sztuka La Fille du Roi René (przedstawiona jako jednoaktowy dramat wodewilowy) autorstwa dramaturga i autora piosenek Gustave'a Lemoine'a jest darmową adaptacją w języku francuskim sztuki Henrika Hertza.
Ewokacje
W oszustwie założonym przez Pierre'a Plantarda i Philippe'a de Cherisey, którzy zdeponowali w Bibliotece Narodowej w połowie lat 60. zestaw maszynopisów , zatytułowany Dossiers secrets d'Henri Lobineau w celu udowodnienia dawnego istnienia Zakonu Przeoratu Sion , Yolande d'Anjou (pod imieniem Iolande de Bar, żony Ferri, znanej jako „Pan Sion-Vaudémont” i której data urodzenia odpowiada) jest przedstawiana jako jeden z „wielkich mistrzów” klasztoru.
Ta bezpodstawna teza historyczna, podjęta przez ezoteryczną książkę The Sacred Enigma napisaną przez Brytyjczyków Michaela Baigenta , Richarda Leigha i Henry'ego Lincolna , zainspirowała także słynną powieść Dana Browna zatytułowaną Kod Leonarda da Vinci . Ta przywołuje księżniczkę w jej relacji poprzez listę zapisaną na starym pergaminie znalezionym przez jednego z bohaterów powieści i określającą ją jako następczynię jej ojca René d'Anjou na czele hipotetycznego bractwa w latach 1480-1483.
Uwagi i referencje
- Książka Google, History of Lorraine ... Augustina Calmeta, tom VI, strona CXV , dostęp 4 kwietnia 2019 r.
- Średniowieczne Ziemie .
- Książka Google Badania nad monetami dziedzicznych książąt Lotaryngii autorstwa Louisa Feliciena Josepha Caignarta de Saulcy , konsultowana 4 kwietnia 2019 r.
- „ Collegiate Church of Saint-Laurent de Joinville ” , na stronie tombes-sepultures.com (dostęp 6 lipca 2021 r. )
- „ Traktat historyczno-krytyczny o pochodzeniu i genealogii Domu Lotaryngii, s. 190-193 ” , na books.google.fr (dostęp 6 lipca 2021 )
- Site Res Musica , artykuł „Nancy, Iolanta powraca do swoich początków Lorraine” , dostęp 4 kwietnia 2019 r.
- Google Books Phenomenology of Space and Time: The Forces of the Cosmos and the ontopoietic genesis of life , książka pierwsza, opublikowana przez Annę-Teresę Tymieniecką , dostęp 4 kwietnia 2019 r.
- Książka Google La fille du roi René , jednoaktowy wodewil-dramat Gustave'a Lemoine'a , konsultacja 4 kwietnia 2019 r.
- Książka Google The Sacred Enigma. Historia Francji i naszej cywilizacji poddana w wątpliwość (fragment) przez Michaela Baigenta, Richarda Leigh i Henry'ego Lincolna , konsultowana 4 kwietnia 2019 r.
- Książka Google, Kod Da Vinci autorstwa Dana Browna (fragment) , dostęp 4 kwietnia 2019 r.
Zobacz również
Bibliografia
- Córka króla René: duński dramat Henrika Hertza, 1872, Hachette ( ISBN 9782012891043 )
- Jean-Michel Matz ( reż. ) And Élisabeth Verry ( reż. ), Król René we wszystkich jego stanach , Paryż, Heritage Publishing, Centre des monuments nationaux,2009, 239 s. ( ISBN 978-2-7577-0069-3 , prezentacja online ).