Les Essarts (Wandea)

Ludność miasta jest stosunkowo młoda. Odsetek osób w wieku powyżej 60 lat (17,6%) jest istotnie niższy niż wskaźnik krajowy (21,6%) i wskaźnik departamentalny (25,1%). Podobnie jak rozkłady krajowe i departamentalne, populacja kobiet w mieście jest większa niż populacja mężczyzn. Stawka (50,1%) jest tego samego rzędu wielkości co stawka krajowa (51,6%).

Podział ludności gminy według grup wiekowych w 2007 r. przedstawia się następująco:

• 49,9% mężczyzn (0-14 lat = 20,8%, 15-29 lat = 18,5%, 30-44 lata = 24,1%, 45-59 lat = 20,7%, powyżej 60 lat = 15,8%);
• 50,1% kobiet (0 do 14 lat = 19,3%, 15 do 29 lat = 18,7%, 30 do 44 lat = 22%, 45 do 59 lat = 20,6%, powyżej 60 lat = 19,4%).

Edukacja

W mieście znajdują się dwa przedszkola i szkoły podstawowe (prywatna szkoła Notre-Dame; szkoła publiczna Gaston-Chaissac) oraz prywatna szkoła wyższa dla Les Essarts i okolicznych miejscowości (szkoła Saint-Pierre). Publiczne kolegium Georges-Clemenceau zostaje otwarte na początku roku szkolnego 2015.

Wydarzenia kulturalne i festyny

Zdrowie

Sporty

Głoska bezdźwięczna

Gospodarka

Sklepy

• Jedzenie: 2 supermarkety (Super U, Lidl,) rzeźnik, 2 piekarnie, sklep z winem

• Odzież: szewc, sklep obuwniczy, galanteria skórzana, pralnia chemiczna, pasmanteria.

• Inne sklepy: 6 kawiarni-restauracji, 3 kawiarnie, 5 agencji nieruchomości, 3 ubezpieczycieli, 2 szkoły jazdy, 5 banków, 6 salonów fryzjerskich + 2 fryzjerów w domu, 2 kwiaciarnie, 3 sklepy komputerowe, 1 optyk, 2 agencje notariuszy, 1 drukarnia, 1 księgarnia papiernicza, 2 stacje paliw, 4 ogrodnictwo-żłobki, 1 krawcowa

Turystyka

Środowisko

Les Essarts zdobyło dwa kwiaty w Konkursie Miast Kwiatowych i Wiosek Kwiatowych (zwycięzcy z 2007 roku ).

Lokalna kultura i dziedzictwo

Miejsca i zabytki

• Stary Zamek  : historia zamku datuje czasów rzymskich według wykopaliska przeprowadzone w 1935 roku, który zawarł w tworzeniu suovetaurilia  : ołtarz ofiarny dla imploration boga Marsa. Wtedy to na kopcu zbudowano w czasach feudalnych pierwszy zamek Essarts (prosty drewniany loch). Od XIII -go  wieku, Lords of miejscach nie budować kamienny zamek. W czasie wojen wandejskich (1793-1796) zamek został częściowo zniszczony. Potomkowie rodów Lespinay i Rougé nadal są właścicielami zamku.

• Kościół św Piotra: the kościół został zbudowany w XIX -tego  wieku. Wcześniej znaleziono w tym samym miejscu kościoła romańskiego zbudowany w XI TH i XII th  stulecia. Został podpalony podczas Wojen Wandejskich przez Piekielne Kolumny . Portal starego kościoła nadal istnieje; był transportowany kamień po kamieniu w parku zamkowym.

• Krypta: the krypta , w pobliżu zakrystii dnia XII th  century. W 1971 roku został sklasyfikowany jako zabytek historyczny.

• Myjnia: pierwotnie myjnia była zbiornikiem granitowym , który służył do mycia koni. Później burmistrz Armand de Rougé kazał dobudować pralnię ze zbiornikiem. Kobiety z sąsiedztwa zebrały się tam, aby wyprać ubrania. W 1990 roku został odrestaurowany i obecnie należy do naszego dziedzictwa.

• Stara stacja: w 1898 r. wzdłuż drogi departamentalnej 160, łączącej Cholet z Sables-d'Olonne, poprowadzono linię kolejową . W połowie drogi między La Roche-sur-Yon i Les Herbiers stacja Essarts była jedną z siedmiu stacji na tej linii kolejowej. Pociąg zniknął z Les Essarts w 1950 roku na rzecz innych środków transportu. Stacja stała się siedzibą naczelnika wsi, gdzie w 1955 r. wybudowano wanny i prysznice. Te zamknięte w 1976 roku, obecnie odrestaurowany budynek służy jako dom.

• Młyn Ansonnière: Młyn Ansonnière jest jedną z ostatnich pozostałości po wiatrakach , które kiedyś znajdowały się w mieście. W 1926 Alcide Gautron, ostatni młynarz, zaprzestał działalności. W czasie II wojny światowej Niemcy zajęli go, ufortyfikowali i przekształcili w punkt obserwacyjny. W 1992 roku całość została zakupiona i zrewitalizowana przez gminę.

Dziedzictwo kulturowe

Dziedzictwo naturalne

Heraldyka

Blazon  : Z gronostajów głowa ustach załadowany klastra z winogron srebra liściach Vert , usytuowanej pomiędzy dwoma uszami ruchomych lub właściwości pszenicy głowy.

Osobowości związane z gminą

• Louis Armand, hrabia Lespinay (1789-1869), żołnierz i polityk Vendeen z XIX -tego  wieku .
• Victor Henry, wicehrabia Espinay (1808-1878) był człowiekiem Kościoła i polityczny Vendeen w XIX th  wieku .
• Léon-Jules Lemaître (1850-1905), malarz Szkoły w Rouen , zmarł w Les Essarts.
• Charles de Rougé (1892-1983), pilot i wynalazca.

Wspomnienia

Gmina Essarts posiada stowarzyszenia o różnych celach. Istnieją więc stowarzyszenia sportowe, takie jak Les Korrigans Danse, Essartais Football Club, Essartais Basket-ball lub Pays des Essarts Handball, stowarzyszenia kulturalne i rekreacyjne, takie jak klub muzyczny lub klub shuffleboard ... Na przykład miasto gościł 13 i14 czerwca 2015Mistrzostwa Świata Footmania . Niektóre stowarzyszenia działają w sektorze rolniczym. Jeszcze inne w dziedzinie społecznej, takie jak Telethon. Wreszcie stowarzyszenia reprezentują sektor wojskowy lub edukacyjny.

Miasto Les Essarts jest także miejscem siedzibie zespołu kolarskiego Vendée U , a jazda na rowerze zespołu Suma Direct Energy (w tym byłego lidera Thomas Voeckler wykończone 4 th na koniec Tour de France 2011 ) zarządzanego przez Jean-René Bernaudeau .

Bliźniacze

Canton of Essarts zostało miastem partnerskim z Neunkirchen-Seelscheid , w Niemczech , od 1991 do Bicester w Wielkiej Brytanii od 1992 roku Neunkirchen-Seelscheid znajduje się w kraju związkowym Nadrenia Północna-Westfalia , w pobliżu Kolonii i Bicester w regionie " Oxford , są one również ze sobą powiązane.

Wydarzenia

Gmina Essarts była miastem scenicznym Tour de France w 2005 i 2011 roku.

Przede wszystkim w mieście rozpoczął się drugi etap Tour de France 2005 , łączący Challans z Essarts.

W niedzielę 3 lipca 2011W miejscowości Les Essarts rozpoczął się i zakończył drugi etap wyścigu Tour de France 2011 , drużynowej jazdy na czas . Start był z Vieux-Château , następnie kolarze ruszyli w kierunku Boulogne , Dompierre-sur-Yon i La Merlatière , wrócili do centrum Les Essarts. Przybycie odbyło się w Manoir Park.

Uwagi i referencje

Uwagi

1. Zgodnie z konwencją w Wikipedii zachowano zasadę wyświetlania w tabeli spisu i na wykresie, dla legalnych populacji po 1999 r., tylko populacji odpowiadających wyczerpującemu badaniu spisowemu dla gmin poniżej 10 000 mieszkańców oraz że populacje lata 2006, 2011, 2016  itd. dla gmin powyżej 10 000 mieszkańców, a także najnowszą legalną populację opublikowaną przez INSEE dla wszystkich gmin.

Bibliografia

1. „  Essarts en Bocage na miesiąc przed jego powstaniem  ”, Ouest-France ,8 grudnia 2015( przeczytaj online )
2. „Gmina 21926”, Géofla , wersja 2.1, baza danych Krajowego Instytutu Informacji Geograficznej i Leśnej (IGN) dotycząca gmin we Francji metropolitalnej, 2015 [ czytaj online ] .
3. „Les Essarts”, Katalog geograficzny gmin , teczka Krajowego Instytutu Informacji Geograficznej i Leśnej (IGN) o gminach Metropolii, 2015.
4. Średniowieczne polany i toponimia - Thierry Sabot - 2004 -
5. Blache Jules. Zamiatanie, starożytna praktyka uprawy w Alpach Delfinów. W: Revue de geographie alpejska . 1923, tom 11 N O  3 s. 553-575. doi: 10.3406 / rga.1923.5526 - Dostęp 26 czerwca 2012 r.
6. Jean-Marcel Boudard, „  Ten facet z południa, który popycha bocage  ”, Ouest-Francja ,17 lipca 2015( przeczytaj online )
7. „Lespinay, Louis Armand de”, Słownik Wandejczyków ,15 października 2014 r., na stronie archiwów departamentalnych Wandei [ czytaj online ]
8. „  Yolande Pineau, 44 lata w służbie miastu  ”, Ouest-Francja ,13 listopada 2013 r.( przeczytaj online )
9. Loïc Tissot, „  Freddy Riffaud wybrany na burmistrza przed dwustu Essartais  ”, Ouest-Francja ,1 st kwiecień 2014( przeczytaj online )
10. Organizacja spisu na stronie internetowej INSEE.
11. Departamentalny kalendarz spisu ludności na stronie internetowej INSEE .
12. Od wiosek Cassini po dzisiejsze miasta na terenie École des Hautes Etudes en Sciences Sociales .
13. Insee - Populacje prawne gminy za lata 2006 2007 2008 2009 2010 2011 2012 2013 2014 .
14. "  Ewolucja i struktura populacji  " , na insee.fr (dostęp 13 maja 2011 )
15. „  Wyniki spisu ludności Wandei w 2007 roku  ” [ archiwum of 21 października 2011] , na insee.fr (dostęp 13 maja 2011 r. )
16. Julie L'Hostis, „  Historyczny początek kolegiów Vendée  ”, Ouest-France ,29 sierpnia 2015( przeczytaj online )

Zobacz również

Bibliografia

Powiązane artykuły

• Lista gmin w Vendée
• Essarts-en-Bocage

Linki zewnętrzne

• Oficjalna strona gminy Essarts
• Ewidencja organów  :
  • Plik wirtualnego organu międzynarodowego
  • Biblioteka Narodowa Francji ( dane )