La Celle-sur-Loire

La Celle-sur-Loire
Administracja
Kraj	Francja
Region	Bourgogne-Franche-Comté
Departament	Nièvre
Miasto	Cosne-Cours-sur-Loire
Międzyspołeczność	Wspólnota gmin Loire, Vineyards i Nohain
Mandat burmistrza	Danielle Roy 2.020 -2.026
Kod pocztowy	58440
Kod wspólny	58044
Demografia
Ludność miejska	819  mieszk. (2018 )
Gęstość	39  mieszk./km 2
Geografia
Informacje kontaktowe	47 ° 28 ′ 23 ″ na północ, 2 ° 55 ′ 50 ″ na wschód
Wysokość	Min. 132  m Maks. 233  m
Powierzchnia	21,17  km 2
Rodzaj	Gmina wiejska
Obszar atrakcji	Cosne-Cours-sur-Loire (gmina w koronie)
Wybory
Oddziałowy	Kanton Cosne-Cours-sur-Loire
Ustawodawczy	Pierwszy okręg wyborczy
Lokalizacja
Geolokalizacja na mapie: Bourgogne-Franche-Comté La Celle-sur-Loire Geolokalizacja na mapie: Nièvre La Celle-sur-Loire Geolokalizacja na mapie: Francja La Celle-sur-Loire Geolokalizacja na mapie: Francja La Celle-sur-Loire

La Celle-sur-Loire jest francuski gmina znajduje się w Nièvre działu w tym regionie Burgundia, Franche-Comté .

Geografia

Lokalizacja

La Celle-sur-Loire znajduje się na starym Nationale 7 , około 7 kilometrów na północ od Cosne-Cours-sur-Loire .

Gminne gminy

Planowanie miasta

Typologia

La Celle-sur-Loire jest gminą wiejską, ponieważ należy do gmin o małym lub bardzo małym zagęszczeniu w rozumieniu miejskiej siatki gęstości INSEE .

Ponadto miasto jest częścią atrakcyjnego obszaru Cosne-Cours-sur-Loire , którego jest miastem w koronie. Obszar ten, obejmujący 30 gmin, został podzielony na obszary poniżej 50 000 mieszkańców.

Toponimia

Historia

Jest to obecność kaplicy poświęconej na VIII th  wieku św Remi że wioska zawdzięcza swoją nazwę: Cella Sancti Remigii (La Celle-Saint-Rémi).

Ta wieś od wieków ma dość niezwykłą historię.

Szczególnie możemy wskazać drogę rzymską , wciąż widoczną w kierunku Neuvy-sur-Loire .

Teksty mówią nam, że to właśnie tutaj Pépin Le Bref , ojciec Karola Wielkiego i mąż Berthe au Grand Pied , przyjmuje w Wielkanoc 768 wysłanników kalifa z Bagdadu Al-Mansur , być może w miejscu Château des Barres, którego możemy nadal widzę ślady przy wejściu do wioski.

W średniowieczu na brzegach Loary powstał duży port dla prosperującego handlu tamtych czasów. Saint-Vérains byli panami La Celle-sur-Loire i Asnois .

Datowanie kościół z XVI TH i XVII -tego  wieku poniósł wiele razy o straszliwych powodzi nad Loarą.

W okresie pierwszego imperium marszałkowie Bertrand i Macdonald regularnie przebywali w La Celle-sur-Loire. Mimo szkockiego pochodzenia rodzina Macdonald mieszkała w pobliskim mieście Sancerre . Sam mieszkał w zamku Courcelles-le-Roi w Beaulieu-sur-Loire . Lubił spokój miasta i interweniował na rzecz jego mieszkańców.

Polityka i administracja

Lista kolejnych burmistrzów

Kropka		Tożsamość	Etykieta	Jakość
Brakujące dane należy uzupełnić.
Marzec 2001	Marzec 2008	Marie-Claude Agogue
Marzec 2008	W toku (od kwietnia 2014)	Danielle Roy	płyta DVD	Przeszedł na emeryturę

Demografia

Ewolucja liczby mieszkańców jest znana ze spisów ludności przeprowadzanych w gminie od 1793 r. Od 2006 r. Legalne populacje gmin są publikowane corocznie przez Insee . Spis powszechny opiera się obecnie na corocznym zbieraniu informacji dotyczących kolejno wszystkich terytoriów miejskich przez okres pięciu lat. W przypadku gmin liczących mniej niż 10 000 mieszkańców co pięć lat przeprowadza się badanie spisowe obejmujące całą populację, a legalne populacje w kolejnych latach szacuje się za pomocą interpolacji lub ekstrapolacji. W przypadku gminy pierwszy wyczerpujący spis objęty nowym systemem został przeprowadzony w 2006 r.

W 2018 roku miasto liczyło 819 mieszkańców, o 4,21%  mniej niż w 2013 roku ( Nièvre : -4,36%, Francja bez Majotty  : + 2,36%).

Ewolucja populacji   [  edytuj  ]

1793	1800	1806	1821	1831	1836	1841	1846	1851
724	630	575	656	705	728	778	851	801

Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (1)

1856	1861	1866	1872	1876	1881	1886	1891	1896
895	888	962	905	945	899	860	852	802

Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (2)

1901	1906	1911	1921	1926	1931	1936	1946	1954
779	780	700	631	617	602	582	583	577

Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (3)

1962	1968	1975	1982	1990	1999	2006	2011	2016
623	627	660	759	859	798	826	858	836

Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (4)

2018	-	-	-	-	-	-	-	-
819	-	-	-	-	-	-	-	-

Od 1962 do 1999: populacja bez podwójnego liczenia  ; w następujących terminach: ludność miejska .
(Źródła: Ldh / EHESS / Cassini do 1999 r., A następnie Insee od 2006 r. | Recens-prem = 2.) Histogram rozwoju demograficznego

Lokalna kultura i dziedzictwo

Miejsca i zabytki

• Rzymska droga zwana „starą drogą cesarską”, na północ od wioski. Zachowuje część utwardzoną.
• Château des Barres , na południe od wioski. Pozostaje tylko grudka otoczona rowem.
• Saint-Hilaire kościół , witraże 4 th  kwartał XVI th , 1 st  ćwierć XVII th  century.
• Villa des Vernes mówi, że zamek. Teraz warsztat biżuterii.
• Cadoux Stronnictwo Muzeum mieści się w oborze w XV p  wieku krawędź D 907 N 7 starych.
• Brzegi Loary przeznaczone dla wędkarzy, ścieżka dydaktyczna wychodząca z miejscowości Port .
• Mały most na rzece Egg.

• Stara droga cesarska.

• Pozostałości Château des Barres.

• Kościół Saint-Hilaire.

• Kościół Saint-Hilaire.

• Kościół Saint-Hilaire.

• Kościół Saint-Hilaire.

• Pomnik wojenny.

Osobowości związane z gminą

• Marszałkowie Imperium Étienne Jacques Joseph Macdonald i Antoine Joseph Bertrand .
• Wielki kucharz Henri Trottier z Auberge Nivernaise. Auberge Nivernaise prowadził Henri Trottier. Ten mistrz kuchni z Francji, trener, barwna postać i „figura”, ceniony przez całą ludność, od lat gościł wielu celebrytów: malarza Utrillo , jego matkę Suzanne Valadon , Elsę Triolet , towarzyszkę Aragonii , ale także gwiazdy francuskiej telewizji: Léon Zitrone , Guy Lux , Achille Zavatta , Jean Richard , Martin Circus ...
• Drugi dom miał tam folklorysta Jean Drouillet (1911-2005).
• Eric Taffoureau-Millet (28 sierpnia 1962-20 stycznia 2011) wyróżnił się na polu artystycznym, organizując promocję utworu „Valotte” (patrz valotte  (en) ), który był zarówno pierwszym albumem Juliana Lennona, jak i pierwszym albumem nagranym w studiu nagrań Manoir de Valotte w Saint-Benin-d „Azy . Ten światowy sukces w znacznym stopniu przyczynił się do rozwoju turystyki lokalnej i regionalnej (liczne relacje z międzynarodowych kanałów telewizyjnych i audycji radiowych z La Celle-sur-Loire).
  Współpracuje Eric dla ich biografii z Serge Gainsbourg , Vince Taylor w Valotte Records Studio (Le Domaine de la Garenne otrzymała Michelle Mc Cartney, Miss France 1989, oraz szereg angielskich grup skale piosenkarka z angielskich GRUPY londyńskich autobusów, n o  1 z brytyjskiej listy TOP 100, aw latach dziewięćdziesiątych został "Człowiekiem Dekady USA". Produkował koncerty w Londynie w Marquee Club, Dingwall's, Camden Palace. Eric pochodził z bardzo starej rodziny. Charles i Jeanne Millet, jego świetni- dziadkowie mieszkający w Domaine de la Garenne, w miejscu zwanym Potterami, byli znani jako ogrodnicy, a ich sprzęt został przekazany do Muzeum Chłopskiego w Cadoux ( powóz i akcesoria rolnicze). odrestaurowanie wielu dróg, odporny w czasie II wojny światowej , popularny wśród wiolonczelistów, niestety zginął w ataku jako policjant w dyżurnym 5O, odbierając pośmiertnie Medal za akt. Serwis i poświęcenie. Żona Gérarda, Renée Millet, przejęła w latach trzydziestych XX wieku kierunek budowy placów budowy elektryfikacji wsi. Eric Taffoureau-Millet, pasjonat historii, jest ofiarodawcą muzeów Galliera, Sztuki Popularnej i Tradycji Paryża, Narodowego Muzeum Sportu w Parc des Princes . Od ponad dziesięciu lat zajmujący się prawem osób niepełnosprawnych , przedstawił swoją kandydaturę w wyborach prezydenckich w 2002 i 2007 roku za „UWAGA! HANDICAP” (fragmenty LCI , w długich wywiadach z Michelem Fieldem , a także Paulem Wermusem , Françoise Laborde , Paulem Amarem z France Télévisions ). Jest także autorem projektu ustawy „POSTĘPUJE HANDICAP” przeciwko dyskryminacji. Jest członkiem SACEM i Société des gens de lettres de France.

Zobacz też

Bibliografia

• Touchard-Lafosse (Georges) , Historyczna, malownicza i biograficzna Loara: od źródła tej rzeki do ujścia do oceanu , tom III, Paryż, wyd. Adolphe Delahays Libraire, 1858 Dostępne w Internecie

Powiązane artykuły

• Lista gmin w Nièvre

Linki zewnętrzne

Uwagi i odniesienia

Uwagi

1. Według podziału na strefy gmin wiejskich i miejskich opublikowanego w listopadzie 2020 r., Przy zastosowaniu nowej definicji charakteru wiejskiego14 listopada 2020 r w międzyresortowym komitecie ds. wsi.
2. Pojęcie obszaru ciążenia miast zostało zastąpione w październiku 2020 r. Starym pojęciem obszaru miejskiego , aby umożliwić spójne porównanie z innymi krajami Unii Europejskiej .
3. prawny Miejska ludność w życie z dniem 1 st  stycznia 2021, rocznik 2018, zdefiniowane granice terytorialne w życie z dniem 1 st  stycznia 2020 r statystyczny data referencyjna: 1 st  stycznia 2018.

Bibliografia

1. "  urban typologia / Rural  " na www.observatoire-des-territoires.gouv.fr (dostęp na 1 st kwiecień 2021 ) .
2. „  gmina wiejska - definicja  ” , na miejscu Insee (dostęp na 1 st kwietnia 2021 ) .
3. „  Zrozumienie gęstości siatki  ” na www.observatoire-des-territoires.gouv.fr (dostępnego na 1 st kwietnia 2021 ) .
4. "  Wykaz gmin wchodzących w skład obszaru przyciągania Cosne-Cours-sur-Loire  " , na insee.fr (dostęp na 1 st kwietnia 2021 ) .
5. Marie-Pierre de Bellefon, Pascal Eusebio, Jocelyn Forest, Olivier Pégaz-Blanc i Raymond Warnod (Insee), „  We Francji dziewięć na dziesięć osób mieszka w zlewni miasta  ” , na stronie insee.fr ,21 października 2020 r(dostęp na 1 st kwietnia 2021 ) .
6. patrz strona 158 w: Historyczna, malownicza i biograficzna Loara: od źródła tej rzeki do ujścia do oceanu , tom III
7. Organizacja spisu ludności na stronie insee.fr .
8. Departamentalny kalendarz spisu ludności na stronie insee.fr .
9. Od wiosek Cassini do dzisiejszych miast na terenie École des Hautes Etudes en Sciences Sociales .
10. Insee - Populacje prawne gminy w latach 2006 , 2007 , 2008 , 2009 , 2010 , 2011 , 2012 , 2013 , 2014 , 2015 , 2016 , 2017 i 2018 .
11. La Celle sur Loire na terenie dziedzictwa francuskiego