Jean Signovert

Jean Signovert

Narodziny	24 kwietnia 1919 Paryż 11 th
Śmierć	6 kwietnia 1981 Paryż 16 th
Imię urodzenia	Jean Émile Signovert
Narodowość	Francuski
Czynność	malarz , grawer
Trening	Szkoła Sztuk Pięknych Saint-Étienne
Mistrz	Abel Renault
Ruch	Abstrakcja geometryczna , School of Paris
Nagrody	Nagroda Fénéon 1950

Jean Signovert jest malarzem abstrakcyjnym , rysownikiem i rytownikiem z École de Paris , urodzonym dnia24 kwietnia 1919 w Paryżu, gdzie zmarł 6 kwietnia 1981.

Biografia

Młody Jean Signovert bez ojca przygotowywał się do uzyskania prawa jazdy mechanika, które uzyskał w 1939 roku, uczęszczając do warsztatu Abla Renault, który wprowadził go do grawerowania. Wraz z II wojną światową wszystko dobiegło końca w 1939 roku, kiedy został zmobilizowany, by wznowić działalność dopiero w 1943 roku, kiedy wstąpił do École des beaux-arts de Saint-Étienne .

To jego przyjaciel Roger Chastel , poznany w 1946 roku, przedstawił Jean Signovert Aimé Maeghtowi , który natychmiast i na stałe wystawił go w swojej nowej galerii. Opanowując rysunek i grawerowanie, ale także z temperamentem „żartującego i delikatnego parigota, który naturalnie przyciąga przyjaźnie” , Signovert szybko przeniknął do świata artystów ( Georges Braque , Jacques Villon , Henri Laurens , Alberto Giacometti , Nicolas de Staël , Alexander Calder , Roger Bissière , Jean Arp ...) niż pisarzy ( Francis Ponge , Pierre Reverdy , René Char ...). W tym samym czasie w Galerie Maeght powstała grupa młodych abstrakcyjnych malarzy i rzeźbiarzy, którą Maeght regularnie wystawiał pod nazwą Les main éblouies i gdzie Jean Signovert dołączył do Pierre'a Dmitrienko , Bernarda Quentina , Serge'a Rezvaniego , Roberta Baudinière'a, Raymonda Masona i Jacques Lanzmann , galeria rozpoczyna cykliczny przegląd Derrière le Miroir, którego dyrektorem był wówczas Jacques Kober i którego numer 59, wydany w 1957 roku, zostanie wzbogacony o oryginalne litografie Jeana Signoverta. Jacques Kober, Jean Signovert i Pierre Golendorf wspólnie przystąpili do tworzenia Éditions Réclame Paris, która choć miała ulotne życie (1948-1950), opublikowała Paul Éluard , Eugène Guillevic i Aimé Césaire .

Równolegle z tworzeniem dzieła życie Jeana Signoverta poświęca się na ręcznej prasie swojego warsztatu drukowaniu rycin m.in. Georgesa Braque'a , Jeana Arpa , Maurice'a Estève'a , Serge'a Poliakoffa i Oliviera Debré .

W 1980 roku Jean Signovert został mianowany profesorem w École nationale supérieure des beaux-arts , na stanowisko, na które niestety nie miał czasu, umierając wkrótce po otwarciu swojej pracowni. Podczas jego pogrzebu to jego przyjaciel Jacques Busse pochwalił zmarłego: „Profesjonalny artysta, któremu na sercu pokazywał się przez całe życie, przez wiele lat wysuwał na pierwszy plan swój talent grawera. Służba starszym starsi lub bardziej uprzywilejowani towarzysze. Nie tylko nigdy o tym nie pomyślał, ale zawsze z radością zdawał sobie sprawę, że jego znajomość grawerowania z jednej strony ułatwia materialne warunki jego życia jako artysty, z drugiej przynosi wiele cennych przyjaźni. ” .

Wystawy osobiste

• Galeria La Citadella, Ascona , 1950.
• Muzeum Sztuk Pięknych w Poitiers, 1950.
• Galeria Jeanne Bucher, Paryż, 1953.
• Galerie Diderot, Paryż, 1955.
• Galerie Ex-Libris, Bruksela , 1955.
• Hans Rodvin Gallery, Antwerpia , 1958.
• La Hune , Paryż, 1963.
• Galeria Melisa, Lozanna , 1965.
• Pracownia oprawiania René Houziaux, Paryż, październik-listopad 1965.
• Galeria Parnasse, Paryż, 1970.
• Galerie Anne Colin, Paryż, 1972.
• Maison de la culture de Bourges , 1972.
• Muzeum Tavet-Delacour, Pontoise, 1973.
• Galerie Prouté, Paryż, 1974.
• Galerie Christiane Colin, Paryż, 1975.
• Galeria Arcadia, Paryż, 1978.
• Hołd dla Jeana Signoverta , Muzeum Tavet-Delacour , Pontoise, 1982.
• Galerie Callu Mérite, Paryż, 1990.

Wystawy zbiorowe

• Salon dla poniżej 30 lat, Paryż, 1946, 1947.
• Les larges éblouies , Galerie Maeght , Paryż, 1946, 1947, 1948, 1950.
• Czarny to kolor , Galerie Maeght, Paryż, 1946, 1947.
• Young Painting , Galerie Drouant-David, 1947.
• Salon de May , Paryż, od 1947 do 1971.
• Salon des Réalités Nouvelles , Paryż, od 1948 r.
• Salon młodych malarzy, galeria Beaux-Arts, 149, Faubourg Saint-Honoré, Paryż, 1950 (katalog poprzedzony przez Pierre Descargues ).
• Na czterech ścianach , Galerie Maeght, Paryż, 1950.
• Les larges éblouies , Hugo Gallery, Nowy Jork , 1950.
• Trendy , galeria Maeght, Paryż, 1951, 1952.
• School of Paris , Londyn, 1952.
• II th Sao Paulo Biennale 1953.
• Abstrakty: Wystawa rzeźb, obrazów i konstrukcji, w tym prace studentów Wydziału Sztuk Pięknych i Roberta Adamsa , Stephena Gilberta , Barbary Hepworth , Kennetha Martina , Mary Martin  (en) , Bena Nicholsona , Victora Pasmore'a , Nicolasa Schoeffera , Jean Signovert , Hatton Gallery, Newcastle upon Tyne , 1956.
• Kolekcje galerii sztuki współczesnej Muzeum Saint-Étienne: Alexandre Garbell , André Marchand , Jean Signovert ... ,Kwiecień 1963.
• Jean Signovert, Claude Maréchal , centrum kulturalne Valéry-Larbaud, Vichy , 1980.
• Pięćdziesiąt ilustrowanych książek od 1947 r. , BNF, Salle Mortreuil, marzec-Kwiecień 1988.
• Od Bonnard do Baselitz, dziesięć lat wzbogacenia przez Cabinet des estampes , Bibliothèque nationale de France, 1992.
• Abstrakcja-kreacja, sztuka konkretna, sztuka niefiguratywna, nowe rzeczywistości, 1946-1965 , Galerie Drouart, Paryż,Listopad 2008 - styczeń 2009.
• Od CuMo Amiet do Zao Wou-Ki , Pierre i zbierania NANE Cailler odbitek , Pully muzeum , luty-kwiecień 2013.
• Grafiki modernistyczne - Marc Chagall , Le Corbusier , Aristide Maillol , Henri Matisse , Pablo Picasso , Georges Rouault , Jean Signovert , Paxson Gallery, Montana Museum of Art and Culture , University of Montana , Missoula ,Październik 2013 - Luty 2014.
• Nude rysunki, abstrakcje od 1930 do 1950 - Jean Bertholle , Roger Chastel , Maurice Crozet , André Derain , Roger-Edgar Gillet , Georges Kars , Nelly Marez-Darley , Jean Signovert , Galerie Marie-Robin, Paryż, marzec-kwiecień 2018.

Książki ilustrowane

• Gaston Bachelard , Paul Éluard , Jean Lescure , Henri Mondor , Francis Ponge, René de Solier , Tristan Tzara , Paul Valéry , In the glory of the hand , akwaforty Christine Boumeester , Roger Chastel, Pierre Courtin , Sylvain Durand, Jean Fautrier , Marcel Fiorini , Albert Flocon , Henri Goetz , Léon Prébandier, Germaine Richier , Jean Signovert, Raoul Ubac , Roger Vieillard , Jacques Villon , Gérard Vulliamy , Albert-Edgar Yersin , red. „Kosztem amatora” , Paryż, 1949.
• Milarépa , teksty tybetańskie z XI wieku , oryginalne ryciny Georges'a Braque'a i Jean Signovert, wydanie Maeght, 1950.
• Francis Ponge , Le Lézard , oryginalne ryciny Jean Signovert, Éditions Jeanne Bucher 1953 (prezentacja w galerii Jeanne Bucher na30 października 1953).
• André Frénaud , Le tombeau de mon père , oryginalne ryciny Maurice'a Estève wydrukowane przez Jeana Signoverta na jego ręcznej prasie, wydania Galanis, 1964.
• Platon , Parmenides , przekład z języka greckiego Pierre Albert-Birot , oryginalne ryciny Serge Poliakoff wydrukowane przez Jeana Signoverta, La Rose des vents editions, Paryż, 1964.

Medale

Jean Signovert stworzył medale dla Monnaie de Paris w hołdzie dla malarzy Jean Fautrier, Georges Braque, Alberto Magnelli , Robert Fontené i Roger Chastel.

Krytyczny odbiór

• „Malarz i grafik, Jean Signovert był przede wszystkim badaczem. Jeśli współpracuje z Braque, Arpem, Poliakoffem, Estève i Chastelem na polu grafiki, to sam wyciąga dla siebie lekcje kompozycji, czasem kierując się rygorem geometrycznym, czasem fantazji kształtów i kolorów. " - Gerald Schurr
• „To w setkach tabliczek, które wygrawerował, znajdujemy najczystsze z jego dzieł. Kontynuując rygor francuskiej tradycji, dorobek kubizmu i abstrakcji chciał utrwalić w łatwych artykulacjach szlachetnych form, których dyscyplina czerni i bieli broni przed przypadkowością, ale uwrażliwia bogactwo zdominowanej techniki. Surowość czerni i bieli, którą narzucił sobie grawerując, bo grawerowanie było dla niego przede wszystkim linią, z radością uciekał z niej w swoich obrazach, bo malowanie to była powierzchnia. „ - Jacques Busse

Nagrody i uznanie

• Nagroda Fénéon 1950.

Muzea

• Narodowe Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Paryżu.
• Chalkografia od Luwru .
• Szafa z nadrukami z Biblioteki Narodowej Francji .
• Biblioteka Sztuki i Archeologii w Paryżu.
• Muzeum Tavet-Delacour , Pontoise.
• Muzeum Cambrai .
• Muzeum Sztuk Pięknych Tourcoing .
• Narodowy Fundusz Sztuki Współczesnej .
• International Engraving Guild, Geneva.
• Pully Art Museum (Szwajcaria).
• Victoria and Albert Museum , Londyn .
• Centrum grawerowania i grafiki drukowanej, La Louvière .
• Muzea miejskie Holandii Północnej.
• Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Nowym Jorku.
• University of Michigan Museum of Art, Ann Arbor.
• Muzeum Sztuki Nowoczesnej, Kamakura i Hayama  (en) .

Zbiory publiczne

• Krajowe meble i Manufacture des Gobelins , de Beauvais and de la Savonnerie , Paryż.
• Sekretariat Generalny Rządu , Paryż.
• Ministerstwo Edukacji Narodowej , Paryż.
• Ministerstwo Spraw Zagranicznych , Paryż.
• Ministerstwo ds. Stosunków z Parlamentem, Paryż.
• Centralna Dyrekcja Policji Sądowej w Paryżu.
• Zarządzanie strefowe CRS Paris, Vélizy-Villacoublay .
• Regionalna Izba Obrachunkowa Alzacji w Strasburgu .
• Ambasada Francji w Kinszasie .
• Ambasada Francji w Adenie .
• Pully Art Museum (Szwajcaria).
• Bentley Historical Library  (w środku ) , University of Michigan at Ann Arbor .

Kolekcje prywatne

• Fabiola de Mora y Aragón .
• Pierre Cailler.
• Walter Strachan

Uwagi i odniesienia

1. Lydia Harambourg, L'École de Paris, 1945-1965 - Dictionary of painters , Editions Ides et Calendes, 2010.
2. Jacques Busse, w Bénézit , Gründ 1999, strony 795 i 796.
3. Mężczyźni bez ramion, biografia Jacquesa Kobera
4. Harry N. Adams, Georges Braque: jego praca graficzna , Architecture and Fine Arts Library, 1961
5. Wilhelm F. Arntz, Hans Arp, das graphische Werk, 1912-1966 , Verlag Gertrud Arntz-Winter, 1980
6. Antoine Coron, pięćdziesiąt ilustrowanych książek od 1947 r. , BNF i Centre national des lettres, 1988.
7. Françoise Woimant, Marie Cécile Miessner i Anne Mœglin Delcroix, De Bonnard à Baslitz, grafiki i książki artystyczne , BNF, 1992.
8. Domitille d'Orgeval, Tworzenie abstrakcji, sztuka konkretna, sztuka nie figuratywna, nowe rzeczywistości, 1946-1965 , Katalog, Galerie Drouart, 2008
9. Pully Art Museum, Pierre and Nane Cailler Collection , plik wystawy, 2013
10. Montana Museum of Art and Culture, wystawy 2013-2014
11. Marie-Robin Gallery, Aktowe rysunki, abstrakcje z lat 1930-1950 , prezentacja wystawy, 2018
12. Hans-Jörg Rheinberger, Gaston Bachelard i Albert Flocon, o spotkaniu filozofa z grawerem , w raporcie badawczym 2010-2012 Max Planck Institute for the History od Science
13. Gérald Schurr, Le Guidargus de la peinture , Les éditions de l ' homateur , 1993.
14. Céline Chicha, Raport z dyplomu kuratora Biblioteki , ENSSIB, 2000 Temat: inwentaryzacja oryginalnych rycin z Biblioteki Sztuki i Archeologii.
15. Pully Art Museum, fundusz i kolekcja
16. Center for Engraving and Printed Image, Jean Signovert w inwentarzu kolekcji
17. Muzeum Sztuki Nowoczesnej, Jean Signovert w inwentarzu kolekcji
18. University of Michigan Museum of Art, Jean Signovert w inwentarzu kolekcji
19. Biblioteka Uniwersytetu w Manchesterze, Kolekcja Waltera Strachana

Załączniki

Bibliografia

• Robert Lebel , Pierwszy przegląd aktualnej sztuki (1937-1953) , Le Soleil Noir, Paryż, 1953.
• Jacques Kober, Za lustrem , nr 59, 1957.
• Harry N. Adams, Georges Braque: jego praca graficzna , wstęp Wernera Hofmanna, Architecture and Fine Arts Library, 1961.
• Katalog grawerowania wklęsłego , Musée d'art moderne de la ville de Paris, ARC, Paryż, 1967.
• Jean Signovert , NE, n ° 40-41, lipiec-Październik 1978.
• Wilhelm F. Arntz, Hans Arp, das graphische Werk, 1912-1966 , Verlag Gertrud Arntz-Winter, 1980.
• Hołd dla Signovert , NE, nr 57, majCzerwiec 1981.
• Edda Maillet, Homage to Jean Signovert , wydania Muzeum Tavet-Delacour, Pontoise, 1982.
• Hervé Chayette, Laurence Calmels i Jean-Pierre Camard, Katalog sprzedaży warsztatu Jean Signovert , hotel Drouot, Paryż,23 października 1987.
• Antoine Coron, Pięćdziesiąt ilustrowanych książek od 1947 r. , Przedmowa Emmanuela Le Roy Ladurie , BNF i Centre national des lettres, 1988.
• Catherine Charbonneaux, katalog sprzedaży warsztatu Jean Signovert , Hôtel Drouot , Paryż,1 st październik 1990.
• Janine Bailly-Herzberg, Słownik grafiki francuskiej (1830-1950) , Paryż, Grafika i rzemiosło / Flammarion, 1985, s.  303 .
• Françoise Woimant, Marie-Cécile Miessner i Anne Mœglin-Delcroix, Od Bonnard do Baselitz, grafiki i książki artystyczne , BNF, 1992.
• Walter F. Strachan, The making of a artist book, Le lézard, Francis Ponge i Jean Signovert w The Private Library , jesień 1993, strony 121–130 .
• Gérald Schurr, Le Guidargus de la peinture , Les éditions de l ' homateur , 1993.
• Emmanuel Bénézit , Słownik malarzy, rzeźbiarzy, projektantów i rytowników , Gründ, 1999, artykuł Jacquesa Busse.
• Jean Pierre Delarge , Słownik współczesnych i współczesnych sztuk plastycznych , Gründ, 2001 ( czytaj online ).
• Domitille d'Orgeval, Tworzenie abstrakcji, sztuka konkretna, sztuka nie figuratywna, nowe rzeczywistości, 1946-1965 , wydania Galerie Drouart, Paryż, 2008.
• Lydia Harambourg , L'École de Paris, 1945-1965 - Słownik malarzy , wydania Ides et Calendes, 2010.

Linki zewnętrzne

• Dokumentacja urzędowa  :
  • Plik wirtualnego organu międzynarodowego
  • Międzynarodowy identyfikator nazwy normy
  • Biblioteka Narodowa Francji ( dane )
  • Biblioteka Kongresu
  • WorldCat Id
  • WorldCat
• Zasoby dzieł sztuki  :
  • AGORHA
  • Szeroki
  • (w)  Bénézit
  • (Nie)  Muzeum Sztuki Nowoczesnej
  • (en + nl)  RKDartists
  • (w)  Związkowa lista nazwisk wykonawców
• Galeria Bertranda Trocmeza, Jean Signovert, biografia
• Hanina Fine Arts, Jean Signovert, biografia (język angielski)