Serge Poliakoff

Serge Poliakoff
Narodziny 8 stycznia 1900
Moskwa
Śmierć 12 października 1969(w wieku 69 lat)
Paryż
Pogrzeb Rosyjski cmentarz Sainte-Geneviève-des-Bois
Narodowości sowiecki francuski
Czynność Malarz
Trening Akademia Grande-Chaumière
Reprezentowane przez Stowarzyszenie Praw Artystów
Miejsce pracy Paryż (1923-1969)
Ruch Abstrakcyjny ekspresjonizm
Różnica Nagroda Kandinsky'ego (1947)

Serge Poliakoff , urodzony dnia8 stycznia 1900w Moskwie i zmarł dnia12 października 1969w Paryżu , francuski malarz pochodzenia rosyjskiego , należący do nowej Szkoły Paryskiej .

Biografia

Serge Poliakoff (Sergei Poliakov) jest trzynastym dzieckiem czternastu rodzeństwa. Jego ojciec Kirgiz , który był właścicielem stadnin koni, zaopatrywał wojsko i miał stajnię wyścigową. Matka codziennie zabiera go do kościoła, gdzie fascynują go ikony. Zapisał się do moskiewskiej szkoły rysunku. Opuszczając Rosję w 1918 (lub 1919) przybył w 1920 do Konstantynopola , pozostając z talentem gitarzysty.

Przejeżdżając przez Sofię , Belgrad , Wiedeń i Berlin , Poliakoff osiadł w Paryżu w 1923, gdzie kontynuował występy w rosyjskich kabaretach. W 1929 zapisał się do Académie de la Grande Chaumière . Jego obrazy pozostały akademickie aż do odkrycia w Londynie - gdzie przebywał od 1935 do 1937 - sztuki abstrakcyjnej i świetlistości kolorów egipskich sarkofagów. Wkrótce zaprzyjaźnił się z Kandinskym , Sonią Delaunay i Robertem Delaunay , Otto Freundlichem i Jean-Michelem Coulonem . W 1935 spotyka miłość od pierwszego wejrzenia z Brytyjką Marcelle Preur Loyd, która zostanie jego żoną i najwierniejszym wsparciem (umrze w 1981).

Jego malarstwo wolne od jakiejkolwiek reprezentacji, Poliakoff szybko jest uważany za jednego z najpotężniejszych malarzy swojego pokolenia. W 1947 został przeszkolony przez Jeana Deyrolle w Gordes ( Vaucluse ), zwłaszcza u Schneidera , Gilioli, Victora Vasarely , Dewasne.

Na początku lat 50. przebywał w Hôtel du Vieux-Colombier, niedaleko Saint-Germain-des-Prés , należącym do Louisa Nallarda i Marii Manton , utrzymując się przy życiu grając na bałałajce. Umowa szybko pozwala mu na lepszą stabilność materiału.

W 1954 i 1955 roku, na wniosek poeta i krytyk sztuki Charles Estienne , Serge Poliakoff przeniesiony na lato, z Jean Degottex , René Duvillier i Marcelle Loubchansky w Portsall ( Finistère ).

W 1962 roku na Biennale w Wenecji zarezerwowano salę na jego obrazy, aw tym samym roku Poliakoff został naturalizowany na francuski. Jego prace pojawiają się w większości muzeów europejskich i nowojorskich. Poliakoff pracował również nad ceramiką w Manufacture nationale de Sèvres . Zachęcał Armana do malowania.

W 1965 roku Yves Saint Laurent zaprojektował sukienkę Poliakoff i sukienkę Mondrian.

W 1970 pierwsza wystawa w Muzeum Sztuki Nowoczesnej Miasta Paryża.

W 1972 roku wystawa z Avigdor Arikha , Balthusa , François Heaulmé , Giorgio Morandi , Mark Tobey , w Galerie Hervé Odermatt Paryżu.

W 2006 roku Poliakoff był jednym z malarzy zgromadzonych w Muzeum Luksemburskim ( Senat ) na wystawie L'Envolée lyrique, Paryż 1945-1956 ( Kompozycja en brun , 1947, Ny Carlsberg Glypothek, Kopenhaga; Kompozycja rouge avec rys , 1952, Musée de Cologne, Kompozycja IV , 1954).

Pochowany jest w rosyjskim cmentarzu w Sainte-Geneviève-des-Bois .

W 2013 roku The Musée d'Art Moderne de la Ville de Paris poświęcił znaczną retrospektywę do abstrakcyjnego malarz prawie 150 prac wyprodukowanych między 1946 a 1969 r . Zatytułowany „Serge Poliakoff, sen o formach”, rozpoczyna się18 października 2013 r. i zakończ w dniu 23 lutego 2014. W tym samym roku, galeria Applicat-Prazan pokazując jakieś dwadzieścia utwory Serge'a Poliakoff na 40 th  edycja grupie FIAC .

Zbiory publiczne

Wystawy retrospektywne

Bok

Abstrakcyjna kompozycja Red blue yellow , namalowana w 1954 roku z kolekcji dr Franza Meyera, została wystawiona na aukcji w Christie's w Szanghaju za 1 104 282 $ (7 560 000 juanów) na21 września 2018 r..

Kompozycja abstrakcyjna głównie czerwony , namalowany w 1953 roku oraz z kolekcji swojego przyjaciela Książę Igor Troubetzkoy , został sprzedany na aukcji w Paryżu za 603,200 euroczerwiec 2007.

Bibliografia

Filatelistyka

W hołdzie Poliakoffowi w 1988 roku Poczta Francuska wydała znaczek z reprodukcją jednego z jego dzieł, Kompozycja (1954) (o wartości 5 FF).

Bibliofilia

Filmy

Uwagi i referencje

  1. Katalog wystawy L'Envolée lyrique, Paryż 1945-1956  : ( ISBN  8-8762-4679-7 )
  2. 241 ogłoszenia o 5,220 grobów na cmentarzu w 2 tomach / 2 językach: Friends of Ste Geneviève des Bois i jego otoczenia, The Russian Necropolis Sainte-Geneviève-des-Bois , t.  1, Evry, komunikacja Vulcano,2009 ( ISBN  978-2-9524786-1-8 ) i przetłumaczone na język rosyjski przez Anastasię de Seauve: Общество друзей истории Сент-Женевьев-де-Буа и его окрестностей, пенестностей с franc. Анастасия де Сов, Русский некрополь Сент-Женевьев-де-Буа , t.  2, Evry, komunikacja Vulcano,2009.
  3. informacja o wystawie Poliakoff w Muzeum Sztuki Nowoczesnej miasta Paryża
  4. FIAC: a 40 th  edition bulgotanie , Le Revenu , 25 października 2013
  5. "  Serge Poliakoff  " , na Centrepompidou.fr ( dostęp 26 czerwca 2020 ) .
  6. http://www.pba-lille.fr/Collections/Chefs-d-OEuvre/Peintures-XVI-sup-e-sup-XXI-sup-e-sup-siecles/Skład
  7. http://www.musee-lam.fr/la-collection-en-ligne#/artwork/280000000000937
  8. (w) „  SERGE POLIAKOFF (FRANCJA, 1900-1969), Czerwony Żółty Niebieski  ” na www.christies.com (dostęp 19 czerwca 2020 r. )
  9. Serge Poliakoff: retrospektywa - EK Network TV [wideo]

Załączniki

Powiązane artykuły

Linki zewnętrzne