Meble narodowe

Meble narodowe Historia
Fundacja 1800
Poprzednik Koronna osłona mebli
Rama
Rodzaj Służba o kompetencjach krajowych
Forma prawna Służba zdekoncentrowana z kompetencjami narodowymi ministerstwa - z wyłączeniem Obrony
Siedzenie Rue Berbier-du-Mets (1)
Kraj  Francja
Informacje kontaktowe 48 ° 50 ′ 02 ″ N, 2° 21 ′ 03 ″ E
Organizacja
Kierunek Hervé Lemoine (od2018)
Przynależność Ministerstwo Kultury
Stronie internetowej www.mobiliernational.culture.gouv.fr
Identyfikatory
SYRENA 160000147

Mobilier narodowy to serwis z francuskiego kompetencji krajowych załączonym do ogólnego kierunku artystycznego tworzenia francuskiego Ministerstwa Kultury , a na którym zależy na produkcji gobelinów , na produkcję Beauvais , na produkcję SAVONNERIE w Paryżu i Lodève i Narodowego warsztaty koronkarskie w Puy-en-Velay i Alençon .

Historyczny

Przed Mobilier national

Pod koniec średniowiecza , „Posiadanie zamków królewskich była kluczowym zagadnieniem dla dworu królewskiego, który wystawił się poprzez wystawy ze zbiorów dzieł sztuki, głównie srebra i tkaniny” . Wędrowny dwór wymaga zatem królewskiej służby odpowiedzialnej za zakulisowe dostarczanie mebli i gobelinów do różnych rezydencji królewskich, a także ich służących (przede wszystkim ministrów), aby umożliwić to niemal stałe przedstawienie. Odpowiedzialność spoczywa na ogół meble do kamerdynera natomiast utrzymanie i opiekę ceremonialnych gobeliny i zasłony jest powierzone tapicerów, funkcje te mają tendencję do scalania XVII th  wieku i stają się lokaje-Tapicerzy.

W ramach Ancien Régime , Henryk IV stworzył Royal Garde-Meuble w 1604 r., administrację królewską, którą Colbert zreorganizował w 1663 r. pod nazwą Garde-Meuble de la Couronne i która po kilku miejscach przeniosła się w 1772 r. do specjalnie zaprojektowanego budynku. utworzony, Hôtel du Garde-Meuble, obecny Hôtel de la Marine w Paryżu.

Stłumiony podczas rewolucji, 30 rok floréal VI (19 maja 1798), administracja ta odrodziła się w 1800 roku pod nazwą Garde-Meuble des Consuls, a następnie Imperial Furniture w 1804. Po kilku innych ruchach przeniosła się z 1852 do 1937 na 103 quai d'Orsay, co odpowiada dzisiejszej ziemi zajmowanej przez hui przy muzeum Quai Branly .

1870 do dnia dzisiejszego

Po upadku Drugiego Cesarstwa w 1870 r. przybrała swoją obecną nazwę – Meble Narodowe . Rozproszenie zbiorów między różnymi ministerstwami, administracjami i pałacami zostało następnie spotęgowane przez pożary w Pałacu Tuileries i Château de Saint-Cloud .

Na jego terenie przy 103 quai d'Orsay, częściowo przebudowanym w 1884 r. , muzeum jest otwarte dwa dni w tygodniu w czwartki i niedziele, aby „kolejno pokazywać publiczności serię gobelinów i cenne meble. meble narodowe” .

W 1892 r. administrator Garde-Meuble National Édouard-Thomas Williamson jest autorem katalogu zbiorów muzeum. III e Rzeczpospolita zarządzana przez prawo27 lipca 1893 r., wykonanie inwentaryzacji mebli znajdujących się w rezerwach.

W 1901 roku Luwr przejął dekretem rządowym część kolekcji i rzadkich eksponatów, wcześniej zgromadzonych w Musée du Garde-Meuble.

W 1937 roku Mobilier national opuścił teren Quai d'Orsay, aby pomieścić Centre des Métiers Wystawy Powszechnej z 1937 roku i został zainstalowany w nowym budynku wybudowanym przez Auguste'a Perreta na dawnych ogrodach fabryki Gobelins .

W 1959 r. Mobilier national został przydzielony do ministra właściwego do spraw kultury, aw 1982 r. został oddany pod nadzór Delegatury Sztuk Plastycznych Ministerstwa Kultury.

1 st styczeń +2.003Mobilier national stał się usługą o kompetencjach krajowych .

Misje

Jej misją jest wyposażenie oficjalnych budynków Republiki Francuskiej ( Pałac Elizejski , Hôtel de Matignon , niektóre ministerstwa i ambasady za granicą  itp. ), do których wypożycza niektóre przedmioty ze swojej kolekcji. Ma ponad 200 000, pochodzący z XVII -tego  wieku do dzisiaj. 75 000 z nich ma wartość zabytkową, w tym kilka tysięcy obiektów prestiżowych lub cennych. Przechowują także zagraniczne flagi używane na przyjęciach zagranicznych dygnitarzy.

Odpowiada również za konserwację i konserwację tych obiektów, w ramach siedmiu warsztatów artystycznych: renowacja gobelinów , renowacja dywanów, tapicerki, gobelin ozdobnych, stolarki w siedziskach, szafek i żyrandoli - brąz.

W 1964 r. André Malraux , ówczesny minister kultury, zorganizował warsztat badawczy i twórczy w ramach Mobilier national: ARC .

Te główne misje zostały określone dekretem z dnia 23 lutego 1980.

Fabryki i warsztaty krajowe

Mobilier national zostały załączone:

Impregnowanie

Od momentu powstania instytucji, administracja generalna Mebli Państwowych przeprowadzała okresowo inwentaryzację jej bogactwa. Pierwszego znanego spisu dokonał Gédéon Berbier du Mets , po tym, jak Colbert mianował go szefem Królewskiego Garde-Meuble . Inwentaryzacja prowadzona od 1950 roku jest obecnie skomputeryzowana.

Jedną z ważnych misji placówki jest regularna weryfikacja fizycznej obecności udostępnianych towarów, na jej odpowiedzialność, w celu uniknięcia „zaginięć” podczas wypożyczeń dla różnych organizacji (około 180 000 pożyczek).

Kolejne obserwacje Trybunału Obrachunkowego , a zwłaszcza jego raport publiczny 1996 , prowadził premierowi czasu, Alain Juppé , aby opublikować okrągła,24 czerwcaw danym roku, po czym Dekret n O  96-750 z20 sierpnia 1996 r.utworzyła komisję (CRDOA) odpowiedzialną za nadzór nad weryfikacją wszystkich depozytów mebli i dzieł sztuki przyznanych przez Dyrekcję Muzeów Francji, Narodowe Muzeum Sztuki Nowoczesnej, Państwowe Meble, Fundusz Narodowej Sztuki Współczesnej. Prace nowej komisji rozpoczęły się wMarzec 1997i od tego czasu okresowo zgłaszano do właściwych organów liczne nieprawidłowości, a następnie składano skargi.

W 2007 r. , na krótko przed swoim odejściem, ówczesny premier Dominique de Villepin zlecił sporządzenie ogólnego spisu inwentarza, który został przekazany jego następcy François Fillon , który umożliwił komisji weryfikacyjnej i spisowi inwentarzowemu odnotowanie zniknięcia. ponad 17 000 sztuk, czyli około 19,1  % wypożyczonych obiektów.

Niedawno Trybunał Obrachunkowy w swoim raporcie z 2014 r. wskazuje, że 625 obiektów, a także 32 dzieła wypożyczone przez muzea narodowe, zostały zgłoszone jako „niewidoczne” , co Trybunał Obrachunkowy utożsamia z czystymi „zaginięciami”. .

Ze wskaźnikiem strat 26%, Ministerstwo Spraw Zagranicznych wypada najgorzej. Najłatwiej splądrować bogato wyposażone ambasady. Zwłaszcza w Europie Wschodniej, gdzie obiekty z francuskiej reprezentacji zostały znalezione na Naschmarkt  (PL) rynku w Wiedniu , Austria .

Siedzenie

Jego depozyt znajduje się 1 rue du Berbier Mets w 13 th  dzielnicy Paryża ( dzielnica Croulebarbe ), w budynku w zbrojonego betonu zbudowany w 1936 przez Auguste Perret na dawnych ogrodach gobelinów .

Lista urzędników

Wykaz sporządzony z oficjalnych almanachów, akt Legii Honorowej i wskazanej bibliografii. Daty w nawiasach oznaczają, że są to daty, o których wiadomo, że postać pełni te funkcje, okres może rozciągać się przed lub po. Daty bez nawiasów to rzeczywiste daty rozpoczęcia lub zakończenia.

Koronna osłona mebli

Stewardzi
  • 1604-? : Etienne de La Font, Sieur de La Motte, audytor Izby Obrachunkowej w Rouen, steward mebli koronnych listami polecającymi z28 listopada 1604.
  • 16 ?? - 16 ?? : Jacob de La Font, daty nieznane
  • 31 stycznia 1620 r-1627: Jean Dujon, sieur de La Vallée d'Assigny (? -1652), generalny skarbnik lekkiej kawalerii, zarządca mebli koronnych
  • 1627-1642: Pierre Bonnard (?-1642), generalny kontroler podatków w ogólności Paryża, generalny zarządca mebli Korony
  • 1642-1658: Roger Bonnard, generalny zarządca mebli Crown
  • 1658-1662: Paul Dujardin, generalny zarządca mebli Crown
  • 1662-31 grudnia 1663 r : Prosper Bauyn, Sieur d'Angervillier (? -1700), generalny zarządca mebli Crown
  • 31 grudnia 1663 r-11 lutego 1707: Gédéon Berbier du Metz (1626-1709), zarządca i kontroler generalny mebli Crown. Na ulicy, gdzie Narodowy Meble znajduje się w 13 th  dzielnicy nosi jego imię
  • 11 grudnia 1707-11 października 1711 :
  • 11 października 1711-22 grudnia 1719 : Moïse-Augustin de Fontanieu (1662-1725), sekretarz króla, dyrektor generalny handlu, zarządca i kontroler generalny mebli koronnych
  • 22 grudnia 1719-26 września 1767 : Gaspard Moïse Augustin de Fontanieu (1694-26 września 1767), doradca parlamentu paryskiego, intendent i generalny kontroler zachowanych mebli koronnych (1717-22 grudnia 1719), w tytule (22 grudnia 1719-26 września 1767)
  • 26 września 1767-27 maja 1784 r : Pierre-Élisabeth de Fontanieu (1731-1784), zarządca i kontroler generalny mebli Crown
  • 27 lutego 1784-20 sierpnia 1792 r : Marc-Antoine Thierry de Ville-d'Avray (1732-1792), pierwszy kamerdyner królewski, intendent i generalny kontroler mebli Korony, komisarz generalny Domu Króla w Departamencie Przechowywania Mebli w Korona przetrwania (16 sierpnia 1783-27 lutego 1784), w tytule (27 lutego 1784-20 sierpnia 1792 r)
Gwardia Generalna
  • 1616- ?: Jacques Valetz, skarbiec mebli królewskich
  • 1630: Nicolas de Jacquinot, strażnik mebli królewskich
  • 1629-1651: Jean Gaboury, skład mebli i tapicer dla króla
  • 1651-Marzec 1653: Charles Moysnier, Generalny Strażnik Mebli Koronnych
  • Marzec 1653-1665: Henri Guillain, lokaj królowej, główny strażnik mebli koronnych
  • 26 lipca 1665 r-1685: Louis Le Cosquino, sieur de Fulvy (? -1685), kustosz generalny mebli koronnych
  • 1 st październik 1685-1693: Charles-Lavinio Turola lub Tourolle (? -1693), skład mebli pałacu Mazarin, generalny kustosz mebli koronnych
  • 7 czerwca 1693 r-12 marca 1701: Dominique-Léonard Turola lub Tourolle (?-1701), kustosz generalny mebli Crown
  • 12 marca 1701-16 grudnia 1704: Macé Courcelles (? -1728), kamerdyner królewski, kustosz generalny mebli koronnych
  • 16 grudnia 1704-17 maja 1728: Claude Nérot (1672-1750), syndyk generalny majątków w Caen następnie w Rouen, urzędnik odpowiedzialny za meble koronne (16 grudnia 1704-1716), kustosz generalny mebli koronnych (12 marca 1716-17 maja 1728)
  • 1742-1748: Charles Tourolle (1693-1748), marszałek domów królewskich, kustosz generalny zachowanych mebli koronnych (1728-1742), tytuł (1742-1748)
  • 1748-8 września 1750: Claude Nérot, General Guard of Crown Furniture
  • 17 września 1750-1753: Philibert Chanousse-Ollivier (1700-1773), główny strażnik mebli koronnych
  • 1753-1764: Jean-François Gentil de Coeur około 1670-1764), kustosz generalny mebli koronnych
  • 12 lipca 1764 r-12 marca 1784: Pierre Randon de Pommery (ok. 1714-1787), syndyk generalny finansów ogólności Soissons, generalny kustosz mebli Korony; Marc-Antoine-François Randon de La Tour (1736-1793), generalny kustosz zachowanych mebli koronnych (2 września 1769-12 marca 1784)
  • 12 marca 1784-1792: Alexandre Lemoine de Crécy (1735-1794), główny strażnik mebli koronnych

Meble narodowe, meble cesarskie, repozytorium mebli koronnych, krajowe repozytorium mebli

  • 20 sierpnia 1792 r-22 kwietnia 1793 : Jean-Bernard Restout , Dyrektor Krajowego Magazynu Mebli
  • 10 maja 1793 -11 Frimaire rok II (1 st grudzień 1793): François-Louis Bayard, Tymczasowy Inspektor Generalny Państwowej Straży Meblowej
  • 11 Frimaire rok II (1 st grudzień 1793) -14 Fructidor rok II (31 sierpnia 1794): Louis-François Dubois, tymczasowy inspektor Państwowej Straży Meblowej
  • 14 Owocnik rok II (31 sierpnia 1794) - 1 st Brumaire roku V (22 października 1796): François-Louis Bayard, Tymczasowy Inspektor Generalny Państwowej Straży Meblowej
  • 22 Frimaire rok IV (13 grudnia 1795) -26 rok vendémiaire VI (17 października 1797): Nicolas-Auguste Villette, Dyrektor Generalny Krajowego Magazynu Mebli
  • 1797-1804: Martin Lefuel, kontroler administracji wewnętrznej Pałacu Dyrektoriatu Wykonawczego, następnie pałacu konsulów, następnie kustosz mebli pałaców rządowych
  • 13 Brumaire rok XIII (4 listopada 1804 r) -4 lutego 1806 r : Étienne-Jacques Calmelet (1773-1840), administrator Mebli Cesarskich
  • 1806-1814: Alexandre-Jean Desmazis (1768-1841), administrator Mebli Cesarskich
  • 1814-24 lipca 1825 r : Armand Thierry de Ville-d'Avray (1773-1844), pierwszy kamerdyner króla, zarządca Garde-garde de la Couronne
  • 24 lipca 1825 r-1830: Louis-Victoire-Xavier Papillon, baron, a następnie wicehrabia La Ferté (1784-1849), generalny zarządca królewskich sreber i drobnych przyjemności, dyrektor generalny Crown Furniture.
  • 1831-1848: Germain Delavigne (1790-1868), kustosz Crown Furniture, a następnie National Furniture
  • 1 st sierpień 1848-1 st kwiecień 1853 : Louis-Michel Leblond, główny inspektor (8 marca 1832 r-1 st marca 1844), dyrektor, następnie dyrektor inspektor (1 st marca 1848-1 st kwiecień 1853), a następnie Generalny Inspektor (1 st listopad 1853-30 sierpnia 1855)
  • 1 st listopad 1853-1 st wrzesień 1871 : Thomas Moore Williamson (1809-1875), administrator Crown Furniture
  • ?-1874: Narcisse Paul Léon Bidos (1816-.), Główny inspektor zarządzania pałacami narodowymi.
  • 1 st sierpień 1872-31 lipca 1878 r : Charles Joly powiedział kiedyś „Joly de Montesson” (1834-1916), szef urzędu w kierunku budynków cywilnych i pałaców narodowych, kustosz Mobilier national
  • 1 st sierpień 1878-1894: Édouard Thomas Williamson (urodzony w Paryżu 13 października 1839), główny referent w administracji Mebli Koronnych następnie Mebli Państwowych, redaktor w Ministerstwie Robót Publicznych, kurator Mebli Państwowych
  • 4 lub 5 sierpnia 1894 r-29 czerwca 1907 : Henri Théodore Locquet (Paryż, 28 lutego 1847 - Paryż, 29 czerwca 1907), zastępca kierownika urzędu w kierunku budynków cywilnych i pałaców narodowych, administrator państwowej składnicy mebli
  • 1 st sierpień 1907-31 maja 1926 : Ernest Dumonthier (urodzony w Paryżu dnia3 sierpnia 1863 r.), zastępca kierownika urzędu w Ministerstwie Edukacji Publicznej, administrator Mebli Państwowych
  • 1 st czerwiec 1926-14 września 1944 r : Guillaume Janneau (Saint-Nazaire, 1887-1957), inspektor zabytków

Meble narodowe

Wraz ze stopniowym dodawaniem Gobelins, Savonnerie, Beauvais, Lodève, Dentelles d'Alençon i Le Puy.

Generalni administratorzy i dyrektorzy
  • 1941-1944: Guillaume Janneau W tym dniu został generalnym administratorem zarówno Mobilier national, jak i National Manufactures des Gobelins, Beauvais, la Savonnerie, które są przy instytucji.
  • 14 września 1944 r-15 marca 1950 : Georges Fontaine (1900-1969), główny kurator działu sztuki Luwru, mianowany generalnym administratorem 14 września 1944 rKarierę zawodową kontynuował jako generalny inspektor edukacji artystycznej w 1950 roku.
  • 15 marca 1950-14 października 1960: Henri Gleizes (1914-2000), administrator generalny
  • 14 października 1960-1963: Michel Florisoone (1904-1973), kustosz muzeów narodowych, administrator generalny
  • 16 grudnia 1963 - 12 września 1991: Jean Coural (1925-2001), kustosz muzeów narodowych, administrator generalny
  • 30 września 1991-1993: Raymond Lachat , inspektor ds. młodzieży i sportu, administrator generalny
  • 3 lutego 1994-2003: Jean-Pierre Samoyault , generalny kurator ds. dziedzictwa, generalny administrator
  • 1 marca 2003-2014: Bernard Schotter , starszy administrator cywilny, administrator generalny
  • Styczeń-lipiec 2015 : Jérôme Poulain, starszy administrator cywilny, sekretarz generalny Mobilier national, tymczasowy administrator generalny styczeń 2015 w 9 lipca 2015
  • 10 lipca 2015-lipiec 2017 : Hervé Barbaret , starszy administrator cywilny, dyrektor
  • 11 lipiec 2017-styczeń 2018 : Catherine Ruggeri , Generalny Inspektor ds. Kultury, p.o. Dyrektora
  • 12 luty 2018 : Hervé Lemoine , generalny kurator dziedzictwa, reżyser
Dyrektorzy kolekcji
  • 1992-1993: Nicole de Reynies (1938-), generalny kustosz dziedzictwa, dyrektor zbiorów
  • 1994-2003: Colombe Samoyault-Verlet (1938-2009), generalny kustosz dziedzictwa, dyrektor zbiorów
  • 2003-2012: Arnauld Brejon de Lavergnée (1945-), generalny kustosz dziedzictwa, dyrektor zbiorów
  • 2012-2018: Christiane Naffah-Bayle (1951-), generalny kustosz dziedzictwa, dyrektor zbiorów
  • Od 2018: Thierry Sarmant (1969-), generalny kustosz dziedzictwa, dyrektor zbiorów

Uwagi i referencje

Uwagi

  1. Procedura rozliczenia rocznego stosowana do Mebli Państwowych, która zdaniem komisji „zawiera odpowiedzialność depozytariuszy i powinna być nierozerwalnie związana z nakazem depozytu”
  2. Poprzednia komisja sprawdzająca powstała dopiero w 1966 roku . W 1996 roku rozszerzono obszar jej kompetencji i na nowo zdefiniowano misję. W odniesieniu do muzeów we Francji sprawdzanie dziesięcioletniej korekty nie było obowiązkowe aż do dekretu z dnia25 maja 2004 r.
  3. Spośród różnych resortów najmniej ostrożne jest Ministerstwo Edukacji Narodowej ze wskaźnikiem 45,7  % . Większość zniknięć jest jednak stara: w przypadku Muzeów Narodowych 60  % strat jest więc sprzed 1945 roku .

Bibliografia

  1. Dekret z dnia 23 grudnia 2002 r. o ustanowieniu krajowych i krajowych producentów Gobelins, Beauvais i Savonnerie w służbie krajowej kompetencji , na stronie legifrance.gouv.fr, konsultacja 24 września 2015 r.
  2. Caroline Vrand „  Tendre” i „destendre”: Posiadanie rezydencji królewskich na koniec średniowiecza  ”, Dostawy historii architektury , n ö  25,2013, s.  109 ( DOI  10.4000 / lha.310 ).
  3. Garde-Meuble de la Couronne i jego włodarze od XVI do XVIII wieku , CTHS,2004, s.  18-19.
  4. The Crown Meble Repository i szafarze XVI TH do XVIII th  wieku Stephane Castelluccio, ( ISBN  2-7355-0554-5 ) , CTHS wydanie, 2004, str.  31
  5. Mobilier national, „  Mobilier national – Petit Historique  ” , Mobilier national (dostęp 25 lutego 2010 r. )
  6. Aleth Tisseau des Escotais, Le Garde-Meuble pod rządami rewolucji i cesarstwa (1792-1815) , Narodowa Szkoła Czarterów,2013( przeczytaj online )
  7. Édouard-Thomas Williamson, „  Musée du Garde-Meuble  ” , na gallica.bnf.fr , 1892(dostęp 6 listopada 2015 r . ) .
  8. Meble Narodowy, „  Pałac Elizejski, Prezydencja Rzeczpospolitej  ” , na furnishings-national.culture.gouv.fr (konsultowany w dniu 22 lutego 2021 ) .
  9. Kolekcje
  10. Claire Bommelaer, „Narodowe meble we wszystkich stanach” , Le Figaro , piątek 24 kwietnia 2015 r., strona 28.
  11. Dekret nr 80-167 z dnia 23 lutego 1980 r. ustalający procedury przechowywania, kontroli i konserwacji przez administrację ogólną mebli państwowych, mebli i przedmiotów ruchomych w budynkach administracyjnych , na stronie legifrance.gouv .fr, dostęp 24 sierpnia , 2014
  12. Mobilier National, „  Mobilier National: Conserver, Inventorier, Inspecter  ” , na stronie Meublesnational.culture.gouv.fr (dostęp 24 września 2015 r . ) .
  13. Dekret nr 96-750 z dnia 20 sierpnia 1996 r. ustanawiający nową komisję do inwentaryzacji depozytów dzieł sztuki , na stronie legifrance.gouv.fr, konsultacja 24 sierpnia 2014 r.
  14. Senat „  Zniknięcie mebli zdeponowanych przez Krajowe Meble, 12 legislatura  ” , na rok 2004 (konsultowane w dniu 25 września 2015 r . ) .
  15. Ministerstwo Kultury , "  W poszukiwaniu zdeponowanych i zaginionych dzieł ze zbiorów narodowych  " , na culture.gouv.fr ,2 czerwca 2014(dostęp 2 grudnia 2020 r . ) .
  16. Jeanne Pavard, „  W obliczu grabieży mebli państwowych państwo musi usprawnić zarządzanie swoim dziedzictwem  ” , na stronie contrepoints.org ,16 lipca 2012(dostęp 24 września 2015 r . ) .
  17. fora France 2, „  Inwentarz mebli narodowych 2007  ” , na forums.france2.fr ,28 maja 2007 r.(dostęp 24 września 2015 r . ) .
  18. Trybunał Obrachunkowy – Regionalne Izby Obrachunkowe, „  Roczne sprawozdanie publiczne 2014  ” , na stronie ccomptes.fr , rok 2014 (konsultacja: 24 września 2015 r . ) .
  19. Dominique Albertini - Liberation, "  Zaginione meble Republiki  " , na liberation.fr ,16 lipca 2014(dostęp 24 września 2015 r . ) .
  20. Roland du Luart – Senat, Komisja Finansów, „  Sprawozdanie informacyjne sporządzone w imieniu Komisji Finansów w sprawie inwentarza dzieł sztuki zdeponowanych w przedstawicielstwach dyplomatycznych  ” , na stronie ladocumentationfrancaise.fr ,czerwiec 2014(dostęp 24 września 2015 r . ) .
  21. Stéphane Casteluccion, jego dwie prace dotyczące stewardów magazynu Crown
  22. Aleth Tisseau des Escotais, „Le Garde-MOBILITE pod Revolution i Empire (1792-1815). Instytucja królewska w kontekście republikańskim, a potem cesarskim” (teza ze szkoły statutowej ).
  23. Pierre Branda, Napoleon i jego ludzie: Dom Cesarza , 1804-1815, Fayard, 2011, 584 s. ; Mathieu Da Vinha, Raphaël Masson, Versailles: Historia, słownik i antologia , Robert Laffont, 2015, 1292 s.
  24. Imperialny Almanach 1813 .
  25. Almanach Królewski, 1826  ; 1827  ; 1828  ; 1829  ; [1] .
  26. Almanach Królewski, 1832  ; 1835  ; 1839  ; 1844  ; 1845  ; 1847 .
  27. Imperialny Almanach, 1853.
  28. Urodzony w Londynie 5 czerwca 1809 r.
  29. Imperial Almanac 1854 i 1868 (bez imienia, prawdopodobnie to on); Akta Legii Honorowej  ; Państwowe archiwum meblowe, ewidencja personelu.
  30. Narodowy Almanach 1873.
  31. Almanach Narodowy  ; Akta Legii Honorowej .
  32. Akta Legii Honorowej  ; Almanach Narodowy, 1879  ; 1886 .
  33. Marius Vachon, Château de Saint-Cloud, jego pożar w 1870  : Inwentaryzacja prac , 2016. Almanach narodowy 1879 . Almanach narodowy 1886 pod tytułem administratora. Almanach narodowy 1887 pod tytułem kustosza. Zobacz też: Imperialny Almanach 1868 .
  34. Akta Legii Honorowej (wskazujące na objęcie urzędu 4 sierpnia); Archiwum Mebli Państwowych, rejestr rejestrowy, z datą przyjazdu 5 sierpnia.
  35. Akta Legii Honorowej.
  36. Akta Legii Honorowej  ; Państwowe Archiwum Meblowe, ewidencja personelu.
  37. Archiwum mebli krajowych: Zastępca administratora Narodowego meble w 1923 roku i reżyser w 1926 roku zajmuje się również tymczasowo z funkcji dyrektora krajowego zakładu Beauvais, 1 st stycznia 1935 i Sevres w 1 st stycznia 1937 roku o As 1 st styczniu 1941 roku zastępca szefa krajowego meble i krajowych gobeliny, Beauvais, Sèvres. Zawieszony 14 września 1944 roku został przywrócony 29 sierpnia 1945 i możliwość dochodzenia swoich praw do świadczeń emerytalnych z dnia 14 września 1945 roku produkcja des Gobelins, w pierwszej połowie XX th  wieku .
  38. Archiwum Mobilier national.
  39. Journal Officiel n o  239 z dnia 12 października 1991 roku, strona 13420.
  40. JORF nr 38 z 15 lutego 1994, strona 2614.
  41. JORF nr 44 z 21 lutego 2003 r., strona 3207, tekst nr 61.
  42. JORF nr 0169 z 21 lipca 2017 r., tekst nr 40.
  43. „  Hervé Lemoine, nowy dyrektor Mobilier national  ” , na Meublesnational.culture.gouv.fr ,12 lut 2018(dostęp 10 marca 2018 r . ) .
  44. JORF nr 0020 z dnia 25 stycznia 2018 r., tekst nr 57.

Zobacz również

Bibliografia

  • Edouard-Thomas Williamson, The Furniture of Art of the National Furniture, wybór najpiękniejszych dzieł , 1888
  • Stéphane Castelluccio, Jednostka Straży Korony i szafarze XVI TH do XVIII th  century , Paryż, CTHS 2004
  • Henri Gleizes, Za kulisami w Mobilier National , Paryż, Olivier Orban , 1983
  • Jean-Pierre Samoyault, Narodowy Meble i krajowych Gobelins i Beauvais w IV th Rzeczypospolitej, zamówień i zakupów , Narodowe Centrum Sztuk Wizualnych 1997
  • Aleth Tisseau des Escotais, „Le Garde-Meuble w okresie rewolucji i cesarstwa (1792-1815): instytucja królewska w kontekście republikańskim, a następnie imperialnym”, teza National School of Charters, 2013
  • Jules Guiffrey , Ogólny spis mebli koronnych za Ludwika XIV (1663-1715) , Paryż, 1885-1886:

Linki zewnętrzne