Garos

Ten artykuł jest szkicem dotyczącym gminy w Pyrénées-Atlantiques .

Możesz dzielić się swoją wiedzą, doskonaląc ją ( jak? ). Baner {{projekt}} można usunąć, a artykuł ocenić jako znajdujący się w fazie „Dobry start”, gdy ma wystarczającą ilość encyklopedycznych informacji o gminie.
Jeśli masz jakiekolwiek wątpliwości, warsztaty czytelnicze w ramach projektu Communes de France są do Twojej dyspozycji, aby Ci pomóc. Zajrzyj również na stronę pomocy, aby napisać artykuł z gminy Francja .

Garos
Garos
Ratusz Garos
Administracja
Kraj Francja
Region Nowa Akwitania
Departament Pireneje Atlantyckie
Miasto Pau
Międzywspólnotowość Wspólnota gmin Luys en Béarn
Mandat burmistrza
Jean-Marc Theulé
2020 -2026
Kod pocztowy 64410
Wspólny kod 64234
Demografia
Ludność
miejska
260  mieszk. (2018 wzrost o 10,64% w porównaniu do 2013 r.)
Gęstość 22  mieszk./km 2
Geografia
Informacje kontaktowe 43°30′26″ północ, 0°28′19″ zachód
Wysokość Min. 94  m
Maks. 236  m²
Powierzchnia 12,06  km 2
Rodzaj gmina wiejska
Obszar atrakcji Pau
(gmina korony)
Wybory
Oddziałowy Kanton Artix i Pays de Soubestre
Ustawodawczy Trzeci okręg wyborczy
Lokalizacja
Geolokalizacja na mapie: Nouvelle-Aquitaine
Zobacz na mapie administracyjnej Nouvelle-Aquitaine Lokalizator miasta 14.svg Garos
Geolokalizacja na mapie: Pyrénées-Atlantiques
Zobacz na mapie topograficznej Pyrénées-Atlantiques Lokalizator miasta 14.svg Garos
Geolokalizacja na mapie: Francja
Zobacz na mapie administracyjnej Francji Lokalizator miasta 14.svg Garos
Geolokalizacja na mapie: Francja
Zobacz na mapie topograficznej Francji Lokalizator miasta 14.svg Garos

Garos jest francuski gmina , znajduje się w dziale z Pireneje Atlantyckie w tym regionie Nouvelle-Aquitaine .

Geografia

Sytuacja

Garos znajduje się na północny wschód od departamentu, na północ od Béarn i oddalonego o dwadzieścia pięć kilometrów miasta Pau .

Dostęp

Miasto jest obsługiwane przez drogi departamentalne D262, D271, D279 i D946 .

Hydrografia

Ziemie miasta są nawadniane przez Luy i jego dopływ, strumień Larritou .

Miejscowości i przysiółki

Gminy przygraniczne

Gminy graniczące z Garos
Piets-Plasence-Moustrou Cabidos Arzacq- Arraziguet
Morlanne Garos Louvigny
Rosół ,
Uzan
Larreule Fichous-Riumayou

Pogoda

Klimat, który charakteryzuje miasto, został w 2010 roku zakwalifikowany jako „zmieniony klimat oceaniczny”, zgodnie z typologią klimatów Francji, która następnie ma osiem głównych typów klimatów we Francji metropolitalnej . W 2020 roku miasto wyłania się z tego samego typu klimatu w klasyfikacji ustanowionej przez Météo-France , która obecnie ma tylko pięć głównych typów klimatu we Francji kontynentalnej. Jest to strefa przejściowa między klimatem oceanicznym a klimatem górskim i półkontynentalnym. Różnice temperatur między zimą a latem zwiększają się wraz z odległością od morza, opady deszczu są mniejsze niż nad morzem, z wyjątkiem obrzeży płaskorzeźb.

Wśród parametrów klimatycznych, które pozwoliły na ustalenie typologii 2010 r., znalazło się sześć zmiennych dla temperatury i osiem dla opadów , których wartości odpowiadają danym miesięcznym dla normy z lat 1971-2000. W poniższej ramce przedstawiono siedem głównych zmiennych charakteryzujących gminę.

Gminne parametry klimatyczne w latach 1971-2000
  • Średnia roczna temperatura: 13,4  °C
  • Liczba dni z temperaturą poniżej -5  ° C  : 1,4 dnia
  • Liczba dni z temperaturą powyżej 30  °C  : 7 dni
  • Roczna amplituda termiczna: 14,3  ° C
  • Roczna akumulacja opadów: 1143  mm
  • Liczba dni opadów w styczniu: 12,2 dni
  • Liczba dni opadów w lipcu: 7,7 d

Wraz ze zmianą klimatu zmienne te ewoluowały. Badanie przeprowadzone w 2014 r. przez Dyrekcję Generalną ds. Energii i Klimatu, uzupełnione badaniami regionalnymi, w rzeczywistości przewiduje, że średnia temperatura powinna wzrosnąć, a średni spadek opadów, przy jakkolwiek silnych zróżnicowaniach regionalnych. Zmiany te mogą być rejestrowane w stacji meteorologicznych z meteorologicznych France najbliższego „Pomps” w miejscowości Pomps zlecenie w 1974et co oznacza 6  kilometry w linii prostej , w którym średnia roczna temperatura wynosi od 13,7  ° C i ilość opadów 1034,1  mm w latach 1981-2010. Na najbliższej historycznej stacji meteorologicznej „Pau-Uzein”, w miejscowości Uzein , oddanej do użytku w 1921 r. i oddalonej o 12  km , średnia roczna temperatura zmienia się o 13,2  °C w okresie 1971-2000, przy 13,4  °C. C w latach 1981-2010, następnie w 13,8  °C w latach 1991-2020.

Planowanie miasta

Typologia

Garos jest gminą wiejską, ponieważ wchodzi w skład gmin o małym lub bardzo małym zagęszczeniu w rozumieniu siatki gęstości gmin INSEE .

Ponadto gmina jest częścią obszaru atrakcji Pau , którego jest gminą w koronie. Obszar ten, obejmujący 228 gmin, jest podzielony na obszary od 200 000 do mniej niż 700 000 mieszkańców.

Zagospodarowanie terenu

Zagospodarowanie przestrzenne gminy, odzwierciedlone w bazie danych europejskiej okupacji biofizycznej gleby Corine Land Cover (CLC), charakteryzuje się znaczeniem obszarów rolniczych (83,8% w 2018 r.), w proporcji identycznej jak w 1990 r. (83,8%). Podział szczegółowy w 2018 r. przedstawia się następująco: niejednorodne użytki rolne (58,7%), grunty orne (25%), lasy (16,2%), łąki (0,1%).

IGN także udostępnia narzędzie online do porównania ewolucji z czasem użytkowania gruntów w miejscowości (lub terytoriów w różnych skalach). Kilka epok są dostępne jako map lub zdjęć lotniczych: na mapie Cassini ( XVIII th  wieku), na mapie Staff (1820-1866) oraz w bieżącym okresie (1950 do chwili obecnej).

Toponimia

Nazwa miejsce Garos wspomniano w XII th  wieku (tytuły Orderu Świętego Jana z Jerozolimy ) i pojawia się w formach Guaros (1342 notariusze Pardies ) i Gayros (1385 dokumentu spis Béarn).

Toponim Corbun występuje w formach Corbuü (1343, trybuty z Béarn ), Corbun de Jago i Courbun (odpowiednio 1538 i 1675, reforma Béarn).

Toponim Jagou występuje w formach Jago (1343 komentarzami z Béarn ) Jaguo (1538 reform Béarn) i Jagon (1749 regulacji Parlamentu Navarre F).

Historia

Paul Raymond zauważa, że gmina Garos i przysiółek Jagou obaj mieliśmy świecki opactwo, wasalem viscounty z Béarn i że Baliwatem od Garos, zwany także Baliwat Morlanne , w 1343 włączone gminy i wsie cassaigne , Caubios , Corbun, Garos, Jagou, Morlanne, Moustrou i Riumayou . Garos było także stolicą Soubestre . W 1385 r. wybuchło 89  pożarów .

Garos, podobnie jak sąsiednie miasto Bouillon, było średniowiecznym ośrodkiem garncarstwa. Produkcja prowadzona była w domu przez kobiety i stanowiła dodatkowe źródło utrzymania gospodarstwa. Ta produkcja zakończyła się około 1930 roku.

Anegdota: W 1607 (za panowania Henryka IV), w Garos, cagots (populacja wykluczona z reszty populacji regionu i zmuszona do wykonywania wyłącznie prac związanych z obróbką drewna) odmówiła wykonania trumien i stojaków na ich utrzymanie; wówczas juraci i posłowie miasta wydali zarządzenie, którym zobowiązali kagotów do wykonywania tych prac pogrzebowych na każde wezwanie, i to za stałą pensję, którą zapłaciłby pan domu, w przeciwnym razie doszłoby do śmierci. Krnąbrne cagots podlegały „prawu głównemu”.

Polityka i administracja

Lista kolejnych burmistrzów
Kropka Tożsamość Etykieta Jakość
1995 2001 Jean-Laurent Dupouy    
2001 2008 Jean-Marc Theulé    
2008 2014 Jean-Marc Theulé    
2008 W trakcie Jean-Marc Theulé    
Brakujące dane należy uzupełnić.

Międzywspólnotowość

Garos należy do czterech struktur międzygminnych:

Demografia

Ewolucja liczby mieszkańców jest znana ze spisów ludności przeprowadzanych w gminie od 1793 r. Od 2006 r. legalne populacje gmin są publikowane corocznie przez Insee . Spis opiera się obecnie na corocznym zbieraniu informacji, sukcesywnie dotyczących wszystkich terytoriów miejskich przez okres pięciu lat. W przypadku gmin liczących mniej niż 10 000 mieszkańców co pięć lat przeprowadza się badanie spisowe obejmujące całą populację, przy czym legalne populacje w latach pośrednich są szacowane przez interpolację lub ekstrapolację. Dla gminy pierwszy wyczerpujący spis ludności objęty nowym systemem został przeprowadzony w 2007 roku.

W 2018 r. miasto liczyło 260 mieszkańców, co stanowi wzrost o 10,64% w porównaniu do 2013 r. ( Pyrénées-Atlantiques  : + 2,37%, Francja z wyłączeniem Majotty  : + 2,36%).

Ewolucja populacji   [  edytuj  ]
1793 1800 1806 1821 1831 1836 1841 1846 1851
758 556 724 768 753 719 760 729 723
Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (1)
1856 1861 1866 1872 1876 1881 1886 1891 1896
676 658 627 576 551 540 530 536 502
Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (2)
1901 1906 1911 1921 1926 1931 1936 1946 1954
503 508 450 388 364 358 342 330 292
Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (3)
1962 1968 1975 1982 1990 1999 2006 2007 2012
271 239 203 207 186 191 209 212 230
Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (4)
2017 2018 - - - - - - -
257 260 - - - - - - -
Od 1962 do 1999: ludność bez podwójnego liczenia  ; dla następujących dat: ludność gminna .
(Źródła: Ldh / EHESS / Cassini do 1999 r., następnie Insee od 2006 r.) Histogram rozwoju demograficznego

Gospodarka

Lokalna kultura i dziedzictwo

Dziedzictwo obywatelskie

W mieście znajduje się kościół razem, Motte i Bailey pochodzący z XIV TH i XVI -tego  wieku.

Garos posiada farmy XVIII th i XIX th  stulecia sklasyfikowanych zabytków .

Młyn wsi pochodzi z XIX -tego  wieku.

Dziedzictwo religijne

Kościół św Bartłomieja dnia XIX th  century. Zawiera dziewięć szklanych dachów oraz różne meble i przedmioty z listy Ministerstwa Kultury.

Cmentarz Garos ma discoid stelę z XVIII -tego  wieku.

Dziedzictwo środowiskowe

Garos w sztuce

W poemacie z Aragonii , The poborowy sto wsie , pisząc jako akt oporu intelektualnego potajemnie na wiosnę 1943 roku, podczas II wojny światowej , poeta odnosi się do wsi nazywa Garosse . Ta wioska nie istnieje pod tą pisownią.

Mogą to być zatem dwie wioski:

Sprzęt

Osobowości związane z gminą

Uwagi i referencje

Notatki i karty

  1. Roczna amplituda termiczna mierzy różnicę między średnią temperaturą lipca i stycznia. Ta zmienna jest powszechnie uznawana za kryterium rozróżniania między klimatem oceanicznym a kontynentalnym.
  2. Odległość jest obliczana w linii prostej między samą stacją meteorologiczną a siedzibą miasta.
  3. Zgodnie z planem zagospodarowania przestrzennego gmin wiejskich i miejskich opublikowanym w listopadzie 2020 r., w zastosowaniu nowej definicji wsi zwalidowanej na14 listopada 2020 r. w międzyresortowym komitecie wsi.
  4. Pojęcie zlewni miast zastąpiono w październiku 2020 r. starym pojęciem obszaru miejskiego , aby umożliwić spójne porównanie z innymi krajami Unii Europejskiej .
  5. prawny Miejska ludność w życie z dniem 1 st  stycznia 2021, rocznik 2018, zdefiniowane granice terytorialne w życie z dniem 1 st  stycznia 2020 r statystyczny data referencyjna: 1 st  stycznia 2018.
  1. IGN , „  Ewolucja użytkowania gruntów w mieście na starych mapach i zdjęciach lotniczych.  » , Na remorerletemps.ign.fr (dostęp 19 kwietnia 2021 r . ) . Aby porównać ewolucję między dwiema datami, kliknij na dole pionowej linii podziału i przesuń ją w prawo lub w lewo. Aby porównać dwie inne karty, wybierz karty w oknach w lewym górnym rogu ekranu.

Bibliografia

  1. Sandacz na ogłoszeniu Garosa
  2. Mapa IGN pod Géoportail
  3. Daniel Joly, Thierry Brossard, Hervé Cardot Jean Cavailhes, Mohamed Hilal i Pierre Wavresky "  typów klimatów we Francji, konstrukcji przestrzennych  ", Cybergéo, European Journal of geografii - European Journal of Geography , n o  501 ,18 czerwca 2010( DOI  https://doi.org/10.4000/cybergeo.23155 , przeczytaj online , dostęp 10 lipca 2021 )
  4. „  Klimat we Francji metropolitalnej  ” , na http://www.meteofrance.fr/ ,4 lutego 2020 r.(dostęp 10 lipca 2021 )
  5. „  Definicja normy klimatycznej  ” , na http://www.meteofrance.fr/ (konsultacja 10 lipca 2021 r. )
  6. „  Klimat Francji w XXI wieku – Tom 4 – Scenariusze regionalne: wydanie 2014 dla metropolii i regionów zamorskich  ” , https://www.ecologie.gouv.fr/ (dostęp 12 czerwca 2021 ) .
  7. [PDF] „  Regionalne obserwatorium rolnictwa i zmian klimatu (wyrocznia) Nouvelle-Aquitaine  ” , na stronie nouvelle-aquitaine.chambres-agriculture.fr ,2018(dostęp 10 lipca 2021 )
  8. „  Station Météo-France Pomps - metadata  ” , na Donneespubliques.meteofrance.fr (dostęp 10 lipca 2021 r. )
  9. „  Orthodromy between Garos and Pomps  ” , fr.distance.to (dostęp 10 lipca 2021 ) .
  10. "  Météo-France Pomps station - arkusz klimatyczny - 1981-2010 statystyki i zapisy  " , na ogólnodostępnej stronie data.meteofrance.fr (konsultowane w pomps ) .
  11. „  Orthodromy between Garos and Uzein  ” , fr.distance.to (dostęp 10 lipca 2021 ) .
  12. "  Stacja meteorologiczna Pau-Uzein - Normy za okres 1971-2000  " , https://www.infoclimat.fr/ (dostęp 10 lipca 2021 )
  13. "  Stacja meteorologiczna Pau-Uzein - Normy za okres 1981-2010  " , https://www.infoclimat.fr/ (dostęp 10 lipca 2021 )
  14. "  Stacja meteorologiczna Pau-Uzein - Normy za okres 1991-2020  " , na https://www.infoclimat.fr/ (dostęp 10 lipca 2021 )
  15. „  Typologia miejska/wiejska  ” , na stronie www.observatoire-des-territoires.gouv.fr (konsultacja: 2 kwietnia 2021 r . ) .
  16. "  gmina wiejska - definicja  " , na tej stronie INSEE (konsultowane z 2 kwietnia 2021 ) .
  17. „  Zrozumienie siatki gęstości  ” , na stronie www.observatoire-des-territoires.gouv.fr (dostęp 2 kwietnia 2021 r . ) .
  18. „  Lista gmin tworzących obszar atrakcji Pau  ” , na stronie insee.fr (konsultacja 2 kwietnia 2021 r . ) .
  19. Marie-Pierre de Bellefon, Pascal Eusebio, Jocelyn Forest, Olivier Pégaz-Blanc i Raymond Warnod (Insee), „  We Francji dziewięć na dziesięć osób mieszka w obszarze miejskim  ” , na insee.fr ,21 października 2020 r.(dostęp 2 kwietnia 2021 r . ) .
  20. „  CORINE Land Cover (CLC) – Podział obszarów na 15 stanowisk użytkowania gruntów (obszar metropolitalny).  » , W tym miejscu danych oraz badań statystycznych Ministerstwa Ekologicznej Transformacji. (dostęp 19 kwietnia 2021 )
  21. Paul Raymond , topograficzna Słownik basy Centralne Departament , Paryż, Imprimerie Impériale,1863, 208  pkt. ( BNF Ogłoszenie n o  FRBNF31182570 , czytać online )...
  22. tytuły Orderu św. Jana Jerozolimskiego - Archiwum Departamentalne Haute-Garonne
  23. Notariusze Pardies - Archiwum Departamentalne Pirenejów Atlantyckich
  24. Censier de Béarn , Departmental Archives of Pyrénées-Atlantiques, rękopis z 1385...
  25. rękopis 1343 - Departamentalnych archiwach Pireneje Atlantyckie
  26. rękopis XVI TH do XVIII, XX wieku - Departamentalnych Archives Pirenejskich Atlantyckie
  27. Tytuły Parlamentu Nawarry - Archiwa departamentalne Pyrénées-Atlantiques
  28. Anne Berdoy, "  Garos i Bouillon Prawda na dnie garnka  ", Le festin , tom.  Wydanie specjalne „Archeologiczna Akwitania”,październik 2007.
  29. Dr H.-M. Fay, Historia trądu we Francji. I. Trędowate i cagots Południowego-Zachodu, notatki historyczne, medyczne, filologiczne, a następnie dokumenty , Paryż, godz. mistrz ( czytaj online ) , s. 230.
  30. Jednostka komputerowa prefektury 64, „  Base communale des Pyrénées-Atlantiques – Intercommunalité  ” (dostęp 7 czerwca 2014 r . ) .
  31. Organizacja spisu na insee.fr .
  32. Departamentalny kalendarz spisu ludności , na stronie insee.fr .
  33. Od wiosek Cassini po dzisiejsze miasta na terenie École des Hautes Etudes en Sciences Sociales .
  34. Insee - Legalne populacje gminy za lata 2006 , 2007 , 2008 , 2009 , 2010 , 2011 , 2012 , 2013 , 2014 , 2015 , 2016 , 2017 i 2018 .
  35. Ministerstwo Kultury, baza Mérimée - Zawiadomienie o całym kościele, motte i stoczni drobiu
  36. [1] [2] [3] [4] Ministerstwo Kultury, baza Mérimée – Ogłoszenia dotyczące gospodarstw Garos
  37. Ministerstwo Kultury, baza Mérimée – Zawiadomienie o młynie
  38. Ministerstwo Kultury, baza Mérimée – notatka o kościele Saint-Barthélemy
  39. Ministerstwo Kultury, baza Palissy – Ogłoszenie na oknach kościoła Saint-Barthélemy
  40. [5] [6] Ministerstwo Kultury, baza Palissy - Wzmianki o meblach kościoła Saint-Barthélemy
  41. Ministerstwo Kultury, baza Palissy - Zawiadomienie o steli dyskoidalnej
  42. Louis Aragon , "Le Conscrit des wioski cent", pierwotnie opublikowanych w La Diane française , konsultowane w Pierre Seghers , La Résistance et ses Poètes: Francja, 1940-1945 , Paris: Seghers, 2004 ( 2 nd  edition). ( ISBN  2-232-12242-5 ) , s.  373-375

Zobacz również

Powiązane artykuły

Linki zewnętrzne