Louvigny (Pireneje Atlantyckie)

Ten artykuł jest szkicem dotyczącym gminy w Pyrénées-Atlantiques .

Możesz dzielić się swoją wiedzą, doskonaląc ją ( jak? ). Baner {{projekt}} można usunąć, a artykuł ocenić jako znajdujący się w fazie „Dobry start”, gdy ma wystarczającą ilość encyklopedycznych informacji o gminie.
Jeśli masz jakiekolwiek wątpliwości, warsztaty czytelnicze w ramach projektu Communes de France są do Twojej dyspozycji, aby Ci pomóc. Zajrzyj również na stronę pomocy, aby napisać artykuł z gminy Francja .

Louvigny
Louvigny (Pireneje Atlantyckie)
Wejście do wsi.
Administracja
Kraj Francja
Region Nowa Akwitania
Departament Pireneje Atlantyckie
Miasto Pau
Międzywspólnotowość Wspólnota gmin Luys en Béarn
Mandat burmistrza
Anita Vergoin
2020 -2026
Kod pocztowy 64410
Wspólny kod 64355
Demografia
Ludność
miejska
139  mieszk. (2018 wzrost o 8,59% w porównaniu do 2013 r.)
Gęstość 20  os./km 2
Geografia
Informacje kontaktowe 43°30′46″ północ, 0°26′32″ zachód
Wysokość Min. 97  m
Maks. 239  m²
Powierzchnia 7,02  km 2
Rodzaj gmina wiejska
Obszar atrakcji Pau
(gmina korony)
Wybory
Oddziałowy Kanton Artix i Pays de Soubestre
Ustawodawczy Trzeci okręg wyborczy
Lokalizacja
Geolokalizacja na mapie: Nouvelle-Aquitaine
Zobacz na mapie administracyjnej Nouvelle-Aquitaine Lokalizator miasta 14.svg Louvigny
Geolokalizacja na mapie: Pyrénées-Atlantiques
Zobacz na mapie topograficznej Pyrénées-Atlantiques Lokalizator miasta 14.svg Louvigny
Geolokalizacja na mapie: Francja
Zobacz na mapie administracyjnej Francji Lokalizator miasta 14.svg Louvigny
Geolokalizacja na mapie: Francja
Zobacz na mapie topograficznej Francji Lokalizator miasta 14.svg Louvigny

Louvigny (w Béarnais Lobinhèr lub Loubigné ) to francuski gmina , znajduje się w dziale z Pireneje Atlantyckie w tym regionie Nouvelle-Aquitaine .

Geografia

Ujednoznacznienie

Trzy inne gminy noszą tę samą nazwę: Louvigny w departamencie Moselle , Louvigny w departamencie Calvados i Louvigny w departamencie Sarthe .

Sytuacja

Louvigny znajduje się na północny wschód od departamentu, na północ od Béarn i oddalonego o dwadzieścia kilometrów miasta Pau .

Dostęp

Miasto jest obsługiwane przez drogi departamentalne D 32 i D 270.

Hydrografia

Ziemie miasta są nawadniane przez Luy , dopływ rzeki Adour , oraz przez jej dopływy strumienie Riumayou i Larritou .

Miejscowości i przysiółki

Gminy przygraniczne

Gminy graniczące z Louvigny
Arzacq- Arraziguet Winnice
Garos Louvigny Mialos
Fichous-Riumayou

Pogoda

Klimat, który charakteryzuje miasto, został w 2010 roku zakwalifikowany jako „zmieniony klimat oceaniczny”, zgodnie z typologią klimatów Francji, która następnie ma osiem głównych typów klimatów we Francji metropolitalnej . W 2020 roku miasto wyłania się z tego samego typu klimatu w klasyfikacji ustanowionej przez Météo-France , która obecnie ma tylko pięć głównych typów klimatu we Francji kontynentalnej. Jest to strefa przejściowa między klimatem oceanicznym a klimatem górskim i półkontynentalnym. Różnice temperatur między zimą a latem zwiększają się wraz z odległością od morza, opady deszczu są mniejsze niż nad morzem, z wyjątkiem obrzeży płaskorzeźb.

Wśród parametrów klimatycznych, które pozwoliły na ustalenie typologii 2010 r., znalazło się sześć zmiennych dla temperatury i osiem dla opadów , których wartości odpowiadają danym miesięcznym dla normy z lat 1971-2000. W poniższej ramce przedstawiono siedem głównych zmiennych charakteryzujących gminę.

Gminne parametry klimatyczne w latach 1971-2000
  • Średnia roczna temperatura: 13,6  °C
  • Liczba dni z temperaturą poniżej -5  ° C  : 1,8 dnia
  • Liczba dni z temperaturą powyżej 30  °C  : 7 dni
  • Roczna amplituda termiczna: 14,6  °C
  • Roczna akumulacja opadów: 1136  mm
  • Liczba dni opadów w styczniu: 11,8 dni
  • Liczba dni opadów w lipcu: 7,7 d

Wraz ze zmianą klimatu zmienne te ewoluowały. Badanie przeprowadzone w 2014 r. przez Dyrekcję Generalną ds. Energii i Klimatu, uzupełnione badaniami regionalnymi, w rzeczywistości przewiduje, że średnia temperatura powinna wzrosnąć, a średni spadek opadów, przy jakkolwiek silnych zróżnicowaniach regionalnych. Zmiany te mogą być rejestrowane w stacji meteorologicznych z meteorologicznych France najbliższego „Pomps” w miejscowości Pomps zlecenie w 1974et o 8  kilometrów w linii prostej , w którym średnia roczna temperatura wynosi od 13,7  ° C i ilość opadów 1034,1  mm w latach 1981-2010. Na najbliższej historycznej stacji meteorologicznej „Pau-Uzein”, w miejscowości Uzein , oddanej do użytku w 1921 roku i oddalonej o 13  km , średnia roczna temperatura zmienia się o 13,2  °C w latach 1971-2000, przy 13,4  °C. C w latach 1981-2010, następnie w 13,8  °C w latach 1991-2020.

Planowanie miasta

Typologia

Louvigny jest gminą wiejską, ponieważ wchodzi w skład gmin o małej lub bardzo małej gęstości w rozumieniu siatki gęstości gmin INSEE .

Ponadto gmina jest częścią obszaru atrakcji Pau , którego jest gminą w koronie. Obszar ten, obejmujący 228 gmin, jest podzielony na obszary od 200 000 do mniej niż 700 000 mieszkańców.

Zagospodarowanie terenu

Zagospodarowanie przestrzenne gminy, odzwierciedlone w bazie danych europejskiej okupacji biofizycznej gleby Corine Land Cover (CLC), charakteryzuje się znaczeniem gruntów rolnych (89,7% w 2018 r.), w proporcji identycznej jak w 1990 r. (89,7%). Podział szczegółowy w 2018 r. przedstawia się następująco: grunty orne (46,8%), łąki (21,7%), niejednorodne użytki rolne (21,2%), lasy (10,3%).

IGN także udostępnia narzędzie online do porównania ewolucji z czasem użytkowania gruntów w miejscowości (lub terytoriów w różnych skalach). Kilka epok są dostępne jako map lub zdjęć lotniczych: na mapie Cassini ( XVIII th  wieku), na mapie Staff (1820-1866) oraz w bieżącym okresie (1950 do chwili obecnej).

Toponimia

Toponim Louvigny (w Béarnais Lobinhèr ) występuje w formach Vicecomitatus Lupiniacensis (ok. 984, kartularz opactwa Larreule ), Lobinhom (1272, Recognitiones feodorum ), Castrum de Lovinherio (1307, role Gascon ), La baronie de Lobinher ( 1443 ) , kontrakty Carresse'a), Lobinhe (1513, notariusze Garos ), Louvignher (1552, tytuły Escout ) i La compté de Lovignier (1675, reforma Béarna ).

Jego nazwa pochodzi od Bearn jest Lobinhèr lub Loubigné .

Toponim Beyrie został wymieniony w 1863 r. przez słownik topograficzny Béarn-Pays Basków.

Historia

Louvigny i sąsiednie parafie utworzyły w połowie średniowiecza osobną wicehrabstwo Béarn . Stwierdził w końcu X XX  wieku przez krewnego Hrabiego Biskajskiej została przeniesiona do wicehrabiego Marsan w XIII th  century przed przejściem do rodziny i Andoins de Gramont, szlacheckiej rodziny po Bearn, koniec Starego Reżim . Możemy znaleźć dwa portrety jednej ze swych panów, Paul panem Andoins , wicehrabiego Louvigny, pierwszego barona Béarn i pana Lescun w Conde de Chantilly muzeum , namalowany przez jednego z Jean Clouet za uczniów ( 1 re  połowie XVI th  century). Pod panowaniem „Corisande” d'Andoins w 1555 r. wicehrabstwo zostało utworzone jako hrabstwo przez dodanie baronii Hagetmau .

Paul Raymond zauważa, że ​​Louvigny był częścią subdelegacji Chalosse i Saint-Sever .

Kapituła biskupia Lescara udała się na emeryturę do kościoła Saint-Martin w Louvigny, kiedy w Béarn ustanowiono protestantyzm .

Polityka i administracja

Lista kolejnych burmistrzów
Kropka Tożsamość Etykieta Jakość
1995 2008 Jean-Michel Lacadee    
2008 2014 Jean-Michel Lacadee    
2014 W trakcie Anne Descomps    
Brakujące dane należy uzupełnić.

Międzywspólnotowość

Louvigny należy do czterech struktur międzygminnych:

Demografia

Ewolucja liczby mieszkańców jest znana ze spisów ludności przeprowadzanych w gminie od 1793 r. Od 2006 r. legalne populacje gmin są publikowane corocznie przez Insee . Spis opiera się obecnie na corocznym zbieraniu informacji, sukcesywnie dotyczących wszystkich terytoriów miejskich przez okres pięciu lat. W przypadku gmin liczących mniej niż 10 000 mieszkańców co pięć lat przeprowadza się badanie spisowe obejmujące całą populację, przy czym legalne populacje w latach pośrednich są szacowane przez interpolację lub ekstrapolację. Dla gminy pierwszy wyczerpujący spis objęty nowym systemem został przeprowadzony w 2004 roku.

W 2018 r. miasto miało 139 mieszkańców, co stanowi wzrost o 8,59% w porównaniu do 2013 r. ( Pyrénées-Atlantiques  : + 2,37%, Francja z wyłączeniem Majotty  : + 2,36%).

Ewolucja populacji   [  edytuj  ]
1793 1800 1806 1821 1831 1836 1841 1846 1851
309 325 378 359 383 403 418 421 419
Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (1)
1856 1861 1866 1872 1876 1881 1886 1891 1896
407 336 348 330 341 333 324 304 287
Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (2)
1901 1906 1911 1921 1926 1931 1936 1946 1954
270 273 247 232 212 201 193 194 159
Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (3)
1962 1968 1975 1982 1990 1999 2004 2009 2014
181 167 146 130 137 112 116 121 130
Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (4)
2018 - - - - - - - -
139 - - - - - - - -
Od 1962 do 1999: ludność bez podwójnego liczenia  ; dla następujących dat: ludność gminna .
(Źródła: Ldh / EHESS / Cassini do 1999 r., następnie Insee od 2006 r.) Histogram rozwoju demograficznego

Gospodarka

Kultura i dziedzictwo

Dziedzictwo obywatelskie

W miejscu zwanym Lou Castet znajdujemy pozostałości feudalnego motte (znanego jako Lou Castet), składającego się z rowu i muru obronnego. Pochodzi z XII TH i XIII th  stulecia. Jest to prawdopodobnie siedziba feudalna wicehrabstwa Louvigny , która przetrwała do końca Ancien Regime.

Louvigny ma również gospodarstw XVIII th i XIX th  stulecia, a także młyn z XIX th  wieku.

Dziedzictwo religijne

Obecny kościół Saint Martin pochodzi z połowy XX th  wieku. Zastępuje stary kościół parafialny o tej samej nazwie, zniszczony definitywnie w 1952 roku, który wcześniej znajdował się w miejscu zwanym Lou Castet.

W miejscu zwanym Beyrie jest św Andrzeja Kościół filią parafii w Louvigny aż do roku 1792, który posiada Madonna z Dzieciątkiem (posąg) z końca XVII th  wieku, liszaj stela z XVIII -tego  wieku, jak również różne meble i przedmioty. Obrazem Chrystusa na krzyżu między NMP i św Andrzeja, pochodzący z XVIII th  century i że miał do tego kościoła, zniknął w 1998 roku.

Dziedzictwo środowiskowe

Sprzęt

Osobowości związane z gminą

Uwagi i referencje

Notatki i karty

  1. Roczna amplituda termiczna mierzy różnicę między średnią temperaturą lipca i stycznia. Ta zmienna jest powszechnie uznawana za kryterium rozróżniania między klimatem oceanicznym a kontynentalnym.
  2. Odległość jest obliczana w linii prostej między samą stacją meteorologiczną a siedzibą miasta.
  3. Zgodnie z planem zagospodarowania przestrzennego gmin wiejskich i miejskich opublikowanym w listopadzie 2020 r., w zastosowaniu nowej definicji wsi zwalidowanej na14 listopada 2020 r. w międzyresortowym komitecie wsi.
  4. Pojęcie zlewni miast zastąpiono w październiku 2020 r. starym pojęciem obszaru miejskiego , aby umożliwić spójne porównanie z innymi krajami Unii Europejskiej .
  5. prawny Miejska ludność w życie z dniem 1 st  stycznia 2021, rocznik 2018, zdefiniowane granice terytorialne w życie z dniem 1 st  stycznia 2020 r statystyczny data referencyjna: 1 st  stycznia 2018.
  1. IGN , „  Ewolucja użytkowania gruntów w mieście na starych mapach i zdjęciach lotniczych.  » , Na remorerletemps.ign.fr (dostęp 19 kwietnia 2021 r . ) . Aby porównać ewolucję między dwiema datami, kliknij na dole pionowej linii podziału i przesuń ją w prawo lub w lewo. Aby porównać dwie inne karty, wybierz karty w oknach w lewym górnym rogu ekranu.

Bibliografia

  1. Sandacz na Louvigny
  2. Mapa IGN pod Géoportail
  3. Daniel Joly, Thierry Brossard, Hervé Cardot Jean Cavailhes, Mohamed Hilal i Pierre Wavresky "  typów klimatów we Francji, konstrukcji przestrzennych  ", Cybergéo, European Journal of geografii - European Journal of Geography , n o  501 ,18 czerwca 2010( DOI  https://doi.org/10.4000/cybergeo.23155 , przeczytaj online , dostęp 10 lipca 2021 )
  4. „  Klimat we Francji metropolitalnej  ” , na http://www.meteofrance.fr/ ,4 lutego 2020 r.(dostęp 10 lipca 2021 )
  5. „  Definicja normy klimatycznej  ” , na http://www.meteofrance.fr/ (konsultacja 10 lipca 2021 r. )
  6. „  Klimat Francji w XXI wieku – Tom 4 – Scenariusze regionalne: wydanie 2014 dla metropolii i regionów zamorskich  ” , https://www.ecologie.gouv.fr/ (dostęp 12 czerwca 2021 ) .
  7. [PDF] „  Regionalne obserwatorium rolnictwa i zmian klimatu (wyrocznia) Nouvelle-Aquitaine  ” , na stronie nouvelle-aquitaine.chambres-agriculture.fr ,2018(dostęp 10 lipca 2021 )
  8. „  Station Météo-France Pomps - metadata  ” , na Donneespubliques.meteofrance.fr (dostęp 10 lipca 2021 r. )
  9. „  Orthodromy between Louvigny and Pomps  ” , fr.distance.to (dostęp 10 lipca 2021 ) .
  10. "  Météo-France Pomps station - arkusz klimatyczny - 1981-2010 statystyki i zapisy  " , na ogólnodostępnej stronie data.meteofrance.fr (konsultowane w pomps ) .
  11. „  Ortodromia między Louvigny i Uzein  ” , fr.distance.to (dostęp 10 lipca 2021 ) .
  12. "  Stacja meteorologiczna Pau-Uzein - Normy za okres 1971-2000  " , https://www.infoclimat.fr/ (dostęp 10 lipca 2021 )
  13. "  Stacja meteorologiczna Pau-Uzein - Normy za okres 1981-2010  " , https://www.infoclimat.fr/ (dostęp 10 lipca 2021 )
  14. "  Stacja meteorologiczna Pau-Uzein - Normy za okres 1991-2020  " , na https://www.infoclimat.fr/ (dostęp 10 lipca 2021 )
  15. „  Typologia miejska/wiejska  ” , na stronie www.observatoire-des-territoires.gouv.fr (konsultacja: 2 kwietnia 2021 r . ) .
  16. "  gmina wiejska - definicja  " , na tej stronie INSEE (konsultowane z 2 kwietnia 2021 ) .
  17. „  Zrozumienie siatki gęstości  ” , na stronie www.observatoire-des-territoires.gouv.fr (dostęp 2 kwietnia 2021 r . ) .
  18. „  Lista gmin tworzących obszar atrakcji Pau  ” , na stronie insee.fr (konsultacja 2 kwietnia 2021 r . ) .
  19. Marie-Pierre de Bellefon, Pascal Eusebio, Jocelyn Forest, Olivier Pégaz-Blanc i Raymond Warnod (Insee), „  We Francji dziewięć na dziesięć osób mieszka w obszarze miejskim  ” , na insee.fr ,21 października 2020 r.(dostęp 2 kwietnia 2021 r . ) .
  20. „  CORINE Land Cover (CLC) – Podział obszarów na 15 stanowisk użytkowania gruntów (obszar metropolitalny).  » , W tym miejscu danych oraz badań statystycznych Ministerstwa Ekologicznej Transformacji. (dostęp 19 kwietnia 2021 )
  21. Paul Raymond , Słownik topograficzny Kraju Basków Béarn
  22. Kartularz opactwa Larreule , według Pierre de Marca , Histoire de Béarn , strona 269
  23. Recognitiones feodorum nr 75 – Archiwa Historyczne Żyrondy
  24. umowy utrzymywane przez Carresse, Bearn notarialnego - rękopis XV p  wieku - Departmental Archives Pirenejskich Atlantyckie
  25. Notariusze Garos – Archiwum Departamentalne Pirenejów Atlantyckich
  26. Tytuły gminy Escout - Archiwum departamentalne Pyrénées-Atlantiques
  27. Rękopis XVI th do XVIII -tego wieku - departamentów Archiwa Pireneje Atlantyckie
  28. Ostau Bearnes, „  Toponimy miast Béarn w pisowni konwencjonalnej  ” [PDF] (dostęp 26 stycznia 2019 r . ) .
  29. Institut Béarnais et Gascon, „  Toponimia gmin Béarn według współczesnej pisowni  ” [PDF] (dostęp 26 stycznia 2019 r . ) .
  30. Jednostka komputerowa prefektury 64, „  Base communale des Pyrénées-Atlantiques – Intercommunalité  ” (dostęp 14 czerwca 2014 r . ) .
  31. Organizacja spisu na insee.fr .
  32. Departamentalny kalendarz spisu ludności , na stronie insee.fr .
  33. Od wiosek Cassini po dzisiejsze miasta na terenie École des Hautes Etudes en Sciences Sociales .
  34. Insee - Legalne populacje gminy za lata 2006 , 2007 , 2008 , 2009 , 2010 , 2011 , 2012 , 2013 , 2014 , 2015 , 2016 , 2017 i 2018 .
  35. Ministerstwo Kultury, baza Mérimée - Zawiadomienie o kompleksie warownym
  36. [1] [2] Ministerstwo Kultury, baza Mérimée - Ogłoszenia dotyczące gospodarstw Louvigny
  37. Ministerstwo Kultury, baza Mérimée – Zawiadomienie o młynie
  38. Ministerstwo Kultury, baza Mérimée – Zawiadomienie o kościele św. Marcina
  39. Por. Mapa Cassini
  40. Ministerstwo Kultury, baza Palissy - Zawiadomienie o Dziewicy z Dzieciątkiem
  41. Ministerstwo Kultury, baza Palissy - Zawiadomienie o steli dyskoidalnej
  42. [3] [4] [5] [6] [7] [8] [9] Ministerstwo Kultury, Baza Palissy - Informacje o meblach kościoła Saint-André
  43. Ministerstwo Kultury, baza Palissy - Zawiadomienie o obrazie kościoła Saint-André

Zobacz również

Powiązane artykuły

Linki zewnętrzne