Larreule (Pireneje Atlantyckie)

Ten artykuł jest szkicem dotyczącym gminy w Pyrénées-Atlantiques .

Możesz dzielić się swoją wiedzą, doskonaląc ją ( jak? ). Baner {{projekt}} można usunąć, a artykuł ocenić jako znajdujący się w fazie „Dobry start”, gdy ma wystarczającą ilość encyklopedycznych informacji o gminie.
Jeśli masz jakiekolwiek wątpliwości, warsztaty czytelnicze w ramach projektu Communes de France są do Twojej dyspozycji, aby Ci pomóc. Zajrzyj również na stronę pomocy, aby napisać artykuł z gminy Francja .

Larreule
Administracja
Kraj Francja
Region Nowa Akwitania
Departament Pireneje Atlantyckie
Miasto Pau
Międzywspólnotowość Wspólnota gmin Luys en Béarn
Mandat burmistrza
 Filip Lalanne
2020 -2026
Kod pocztowy 64410
Wspólny kod 64318
Demografia
Ludność
miejska 		181  mieszk. (2018 wzrost o 5,23% w porównaniu do 2013 r.)
Gęstość 18  mieszkańców/km 2
Geografia
Informacje kontaktowe 43 ° 28 ′ 44 ″ północ, 0 ° 28 ′ 18 ″ zachód
Wysokość Min. Maks. 104  m
230  m²
Powierzchnia 10,05  km 2
Rodzaj gmina wiejska
Obszar atrakcji Pau
(gmina korony)
Wybory
Oddziałowy Kanton Artix i Pays de Soubestre
Ustawodawczy Trzeci okręg wyborczy
Lokalizacja
Geolokalizacja na mapie: Nouvelle-Aquitaine
Zobacz na mapie administracyjnej Nouvelle-Aquitaine Lokalizator miasta 14.svg Larreule
Geolokalizacja na mapie: Pyrénées-Atlantiques
Zobacz na mapie topograficznej Pyrénées-Atlantiques Lokalizator miasta 14.svg Larreule
Geolokalizacja na mapie: Francja
Zobacz na mapie administracyjnej Francji Lokalizator miasta 14.svg Larreule
Geolokalizacja na mapie: Francja
Zobacz na mapie topograficznej Francji Lokalizator miasta 14.svg Larreule

Larreule (w Béarnais La Reula lub La REULE ) to francuski gmina , znajduje się w dziale z Pireneje Atlantyckie w tym regionie Nouvelle-Aquitaine .

Geografia

Sytuacja

Larreule znajduje się na północny wschód od departamentu, na północ od Béarn i oddalonego o dwadzieścia kilometrów miasta Pau .

Dostęp

Miasto jest obsługiwane przez drogi departamentalne D 262 i D 278.

Hydrografia

Ziemie miasta są nawadniane przez Luy de Béarn i jego dopływy Gez i Uzan .

Miejscowości i przysiółki

Gminy przygraniczne

Gminy graniczące z Larreule
Garos Fichous-Riumayou
Uzan Larreule Lonçon
Mazerolle Momasa

Pogoda

Klimat, który charakteryzuje miasto, został w 2010 roku zakwalifikowany jako „zmieniony klimat oceaniczny”, zgodnie z typologią klimatów Francji, która następnie ma osiem głównych typów klimatów we Francji metropolitalnej . W 2020 roku miasto wyłania się z tego samego typu klimatu w klasyfikacji ustanowionej przez Météo-France , która obecnie ma tylko pięć głównych typów klimatu we Francji kontynentalnej. Jest to strefa przejściowa między klimatem oceanicznym a klimatem górskim i półkontynentalnym. Różnice temperatur między zimą a latem zwiększają się wraz z odległością od morza, opady deszczu są mniejsze niż nad morzem, z wyjątkiem obrzeży płaskorzeźb.

Wśród parametrów klimatycznych, które pozwoliły na ustalenie typologii 2010 r., znalazło się sześć zmiennych dla temperatury i osiem dla opadów , których wartości odpowiadają danym miesięcznym dla normy z lat 1971-2000. W poniższej ramce przedstawiono siedem głównych zmiennych charakteryzujących gminę.

Gminne parametry klimatyczne w latach 1971-2000
  • Średnia roczna temperatura: 13,5  ° C
  • Liczba dni z temperaturą poniżej -5  ° C  : 1,4 dnia
  • Liczba dni z temperaturą powyżej 30  °C  : 6,5 dnia
  • Roczna amplituda termiczna: 14,4  ° C
  • Roczna akumulacja opadów: 1159  mm
  • Liczba dni opadów w styczniu: 11,9 dni
  • Liczba dni opadów w lipcu: 7,8 d

Wraz ze zmianą klimatu zmienne te ewoluowały. Badanie przeprowadzone w 2014 r. przez Dyrekcję Generalną ds. Energii i Klimatu, uzupełnione badaniami regionalnymi, w rzeczywistości przewiduje, że średnia temperatura powinna wzrosnąć, a średni spadek opadów, przy jakkolwiek silnych zróżnicowaniach regionalnych. Zmiany te mogą być rejestrowane w stacji meteorologicznych z meteorologicznych France najbliższego „Pomps” w miejscowości Pomps zlecenie w 1974et co oznacza 6  kilometry w linii prostej , w którym średnia roczna temperatura wynosi od 13,7  ° C i ilość opadów 1034,1  mm w latach 1981-2010. Na najbliższej historycznej stacji meteorologicznej „Pau-Uzein”, w miejscowości Uzein , oddanej do użytku w 1921 roku i oddalonej o 9  km , średnia roczna temperatura zmienia się o 13,2  °C w latach 1971-2000, przy 13,4  °C w latach 1981- 2010, następnie w 13,8  °C w latach 1991-2020.

Planowanie miasta

Typologia

Larreule jest gminą wiejską, ponieważ wchodzi w skład gmin o małej lub bardzo małej gęstości w rozumieniu siatki gęstości gmin INSEE .

Ponadto gmina jest częścią obszaru atrakcji Pau , którego jest gminą w koronie. Obszar ten, obejmujący 228 gmin, jest podzielony na obszary od 200 000 do mniej niż 700 000 mieszkańców.

Zagospodarowanie terenu

Zagospodarowanie przestrzenne gminy, odzwierciedlone w bazie danych europejskiej okupacji biofizycznej gleby Corine Land Cover (CLC), charakteryzuje się znaczeniem obszarów rolniczych (77,4% w 2018 r.), co odpowiada mniej więcej tym z 1990 r. (77,8%). Podział szczegółowy w 2018 r. przedstawia się następująco: grunty orne (38,6%), lasy (22,3%), niejednorodne tereny rolne (19,5%), łąki (19,3%), tereny zurbanizowane (0,4%).

IGN także udostępnia narzędzie online do porównania ewolucji z czasem użytkowania gruntów w miejscowości (lub terytoriów w różnych skalach). Kilka epok są dostępne jako map lub zdjęć lotniczych: na mapie Cassini ( XVIII th  wieku), na mapie Staff (1820-1866) oraz w bieżącym okresie (1950 do chwili obecnej).

Toponimia

Nazwa miejsce Larreule występuje w postaci Barbapodium , Liserat i Regula ( X p  wieku według Pierre De Marca ) conventus Reulœ Silvestrensis (1291 role GASCÓN ) mostier z Larreule Saubeste (1343 dystrybuujący Béarn ) REULE (1385 Censier Béarna ) i La Reula (1538, reforma Béarna ).

Jego nazwa Béarn to La Reula lub La Réule .

Larreule to toponim pochodzenia gaskońskiego, wywodzący się od łacińskiej nazwy La Regula (reguła) odnoszącej się do starożytnych klasztorów benedyktyńskich. Inny przykład można znaleźć w Larreule , w Hautes-Pyrénées , gdzie znajdowało się również opactwo benedyktynów. La Réole w Gironde ma tę samą etymologię.

Historia

Historia wsi

Historia wsi jest całkowicie związana z historią opactwa benedyktynów, które było jednym z trzech najważniejszych w Béarn. W trzeciej ćwierci XIII -tego  wieku, to mnisi, którzy założyli warowny Larreule u podnóża opactwa, jak założyli sąsiednie domy Mazerolles i Uzan .

Bastyd pozostaje jednak bardzo skromnych rozmiarów. W 1385 r. miał tylko 32 pożary, a 31 w 1549 r. Posiadał fortyfikacje, których rowy są nadal widoczne.

Historia opactwa

Opactwo Benedyktynów powstał pod koniec X th  wieku przez kilku panów Biskajskiej , był przez wieki jednym z trzech najważniejszych z Béarn, a że od Lucq-de-Béarn i Sauvelade . Wzbogaceni licznymi darowiznami, mnisi wzbogacają swoje posiadłości, oczyszczając ziemię i zakładając bastidy, które mają służyć jako ich punkty wsparcia.

Opaci pełnią ważną rolę w diecezji Lescar, od której są uzależnieni, i zasiadają w stanach Béarn. Co więcej, to Jacques de Foix, biskup Oloron , biskup Lescar, ale także opat Larreule i Saint-Volusien de Foix, ochrzcił przyszłego Henryka IV w wielkiej sali zamku Pau .

Jednak opactwo już trudności finansowe na koniec XIV th  wieku, wiedział powolny spadek w XV -go  wieku. Wydarzenia związane z wojnami religijnymi zadają mu straszliwy cios, gdy protestanckie wojska Montgomery , zlecone przez Joannę d'Albret, by odzyskać Béarn okupowane przez królewską armię katolicką, w dużej mierze zniszczą opactwo, podczas gdy jego własność zostanie wkroczona.

Opactwo zostało ponownie otwarte dopiero w 1620 roku, ale nigdy nie odzyskało dawnej świetności. W 1773 r. ostatni zakonnicy opuścili opactwo, które zostało oficjalnie zlikwidowane, a jego archiwa przeniesiono do sąsiedniego biskupstwa Lescar, gdzie zniknęli w czasie rewolucji. Jego majątek został przekazany seminarium duchownemu w Pau . W tym okresie, w latach 1790 i 1791, zabudowania klasztorne uległy zniszczeniu i pozostał tylko kościół.

Polityka i administracja

Lista kolejnych burmistrzów
Kropka Tożsamość Etykieta Jakość
1995 2008 Gabriel Cassou    
2008 2014 Philippe Lalanne    
2014 W trakcie Philippe Lalanne    
Brakujące dane należy uzupełnić.

Międzywspólnotowość

Larreule należy do czterech struktur międzygminnych:

Demografia

W 1385 roku Larreule miał 32 pożary .

Ewolucja liczby mieszkańców jest znana ze spisów ludności przeprowadzanych w gminie od 1793 r. Od 2006 r. legalne populacje gmin są publikowane corocznie przez Insee . Spis opiera się obecnie na corocznym zbieraniu informacji, sukcesywnie dotyczących wszystkich terytoriów miejskich przez okres pięciu lat. W przypadku gmin liczących mniej niż 10 000 mieszkańców co pięć lat przeprowadza się badanie spisowe obejmujące całą populację, przy czym legalne populacje w latach pośrednich są szacowane przez interpolację lub ekstrapolację. Dla gminy pierwszy wyczerpujący spis objęty nowym systemem został przeprowadzony w 2006 roku.

W 2018 r. miasto liczyło 181 mieszkańców, co stanowi wzrost o 5,23% w porównaniu do 2013 r. ( Pyrénées-Atlantiques  : + 2,37%, Francja z wyłączeniem Majotty  : + 2,36%).

Ewolucja populacji   [  edytuj  ]
1793 1800 1806 1821 1831 1836 1841 1846 1851
396 414 360 461 425 489 470 493 485
Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (1)
1856 1861 1866 1872 1876 1881 1886 1891 1896
478 427 402 377 384 376 371 346 315
Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (2)
1901 1906 1911 1921 1926 1931 1936 1946 1954
312 284 285 252 274 249 228 188 187
Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (3)
1962 1968 1975 1982 1990 1999 2006 2011 2016
193 186 156 157 160 187 159 163 182
Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (4)
2018 - - - - - - - -
181 - - - - - - - -
Od 1962 do 1999: ludność bez podwójnego liczenia  ; dla następujących dat: ludność gminna .
(Źródła: Ldh / EHESS / Cassini do 1999 r., następnie Insee od 2006 r.) Histogram rozwoju demograficznego

Larreule jest częścią obszaru miejskiego Pau .

Gospodarka

Kultura i dziedzictwo

Dziedzictwo obywatelskie

Jest zbudowany Larreule do gospodarstwa XIX th  wieku. Młyn pochodzi z tego samego okresu.

Dziedzictwo religijne

Kościół św Piotra z opactwa Benedyktynów pochodzi z XII -tego  wieku. Kościół św Piotra ma trzy stolice XII th  stulecia kilka pomników dwadzieścia cztery fałszywy stragany celebransa i różne inne ruchome obiekty i niektóre rzeźby są klasyfikowane .

Dziedzictwo środowiskowe

Sprzęt

Osobowości związane z gminą

Uwagi i referencje

Notatki i karty

  1. Roczna amplituda termiczna mierzy różnicę między średnią temperaturą lipca i stycznia. Ta zmienna jest powszechnie uznawana za kryterium rozróżniania między klimatem oceanicznym a kontynentalnym.
  2. Odległość jest obliczana w linii prostej między samą stacją meteorologiczną a siedzibą miasta.
  3. Zgodnie z planem zagospodarowania przestrzennego gmin wiejskich i miejskich opublikowanym w listopadzie 2020 r., w zastosowaniu nowej definicji wsi zwalidowanej na14 listopada 2020 r. w międzyresortowym komitecie wsi.
  4. Pojęcie zlewni miast zastąpiono w październiku 2020 r. starym pojęciem obszaru miejskiego , aby umożliwić spójne porównanie z innymi krajami Unii Europejskiej .
  5. prawny Miejska ludność w życie z dniem 1 st  stycznia 2021, rocznik 2018, zdefiniowane granice terytorialne w życie z dniem 1 st  stycznia 2020 r statystyczny data referencyjna: 1 st  stycznia 2018.
  1. IGN , „  Ewolucja użytkowania gruntów w mieście na starych mapach i zdjęciach lotniczych.  » , Na remorerletemps.ign.fr (dostęp 19 kwietnia 2021 r . ) . Aby porównać ewolucję między dwiema datami, kliknij na dole pionowej linii podziału i przesuń ją w prawo lub w lewo. Aby porównać dwie inne karty, wybierz karty w oknach w lewym górnym rogu ekranu.

Bibliografia

  1. Ulotka sandacza na Larreule
  2. Mapa IGN pod Géoportail
  3. Daniel Joly, Thierry Brossard, Hervé Cardot Jean Cavailhes, Mohamed Hilal i Pierre Wavresky "  typów klimatów we Francji, konstrukcji przestrzennych  ", Cybergéo, European Journal of geografii - European Journal of Geography , n o  501 ,18 czerwca 2010( DOI  https://doi.org/10.4000/cybergeo.23155 , przeczytaj online , dostęp 10 lipca 2021 )
  4. „  Klimat we Francji metropolitalnej  ” , na http://www.meteofrance.fr/ ,4 lutego 2020 r.(dostęp 10 lipca 2021 )
  5. „  Definicja normy klimatycznej  ” , na http://www.meteofrance.fr/ (konsultacja 10 lipca 2021 r. )
  6. „  Klimat Francji w XXI wieku – Tom 4 – Scenariusze regionalne: wydanie 2014 dla metropolii i regionów zamorskich  ” , https://www.ecologie.gouv.fr/ (dostęp 12 czerwca 2021 ) .
  7. [PDF] „  Regionalne obserwatorium rolnictwa i zmian klimatu (wyrocznia) Nouvelle-Aquitaine  ” , na stronie nouvelle-aquitaine.chambres-agriculture.fr ,2018(dostęp 10 lipca 2021 )
  8. „  Station Météo-France Pomps - metadata  ” , na Donneespubliques.meteofrance.fr (dostęp 10 lipca 2021 r. )
  9. „  Orthodromy between Larreule and Pomps  ” , fr.distance.to (dostęp 10 lipca 2021 ) .
  10. "  Météo-France Pomps station - arkusz klimatyczny - 1981-2010 statystyki i zapisy  " , na ogólnodostępnej stronie data.meteofrance.fr (konsultowane w pomps ) .
  11. „  Orthodromy between Larreule and Uzein  ” , fr.distance.to (dostęp 10 lipca 2021 ) .
  12. "  Stacja meteorologiczna Pau-Uzein - Normy za okres 1971-2000  " , https://www.infoclimat.fr/ (dostęp 10 lipca 2021 )
  13. "  Stacja meteorologiczna Pau-Uzein - Normy za okres 1981-2010  " , https://www.infoclimat.fr/ (dostęp 10 lipca 2021 )
  14. "  Stacja meteorologiczna Pau-Uzein - Normy za okres 1991-2020  " , na https://www.infoclimat.fr/ (dostęp 10 lipca 2021 )
  15. „  Typologia miejska/wiejska  ” , na stronie www.observatoire-des-territoires.gouv.fr (konsultacja: 2 kwietnia 2021 r . ) .
  16. "  gmina wiejska - definicja  " , na tej stronie INSEE (konsultowane z 2 kwietnia 2021 ) .
  17. „  Zrozumienie siatki gęstości  ” , na stronie www.observatoire-des-territoires.gouv.fr (dostęp 2 kwietnia 2021 r . ) .
  18. „  Lista gmin tworzących obszar atrakcji Pau  ” , na stronie insee.fr (konsultacja 2 kwietnia 2021 r . ) .
  19. Marie-Pierre de Bellefon, Pascal Eusebio, Jocelyn Forest, Olivier Pégaz-Blanc i Raymond Warnod (Insee), „  We Francji dziewięć na dziesięć osób mieszka w obszarze miejskim  ” , na insee.fr ,21 października 2020 r.(dostęp 2 kwietnia 2021 r . ) .
  20. „  CORINE Land Cover (CLC) – Podział obszarów na 15 stanowisk użytkowania gruntów (obszar metropolitalny).  » , W tym miejscu danych oraz badań statystycznych Ministerstwa Ekologicznej Transformacji. (dostęp 19 kwietnia 2021 )
  21. Paul Raymond , Słownik topograficzny departamentu Basses-Pyrénées , Paryż, Imprimerie Impériale,1863, 208  pkt. ( BNF Ogłoszenie n o  FRBNF31182570 , czytać online )...
  22. Według Pierre'a de Marca , Historia Béarna , s. 267
  23. 1343 rękopis – Archiwum departamentalne Pyrénées-Atlantiques
  24. Censier de Béarn , Departmental Archives of Pyrénées-Atlantiques, rękopis z 1385...
  25. Rękopis XVI th do XVIII -tego  wieku - departamentów Archiwa Pireneje Atlantyckie
  26. Ostau Bearnes, „  Toponimy miast Béarn w pisowni konwencjonalnej  ” [PDF] (dostęp 26 stycznia 2019 r . ) .
  27. Institut Béarnais et Gascon, „  Toponimia gmin Béarn według współczesnej pisowni  ” [PDF] (dostęp 26 stycznia 2019 r . ) .
  28. Jednostka komputerowa prefektury 64, „  Base communale des Pyrénées-Atlantiques – Intercommunalité  ” (dostęp 12 czerwca 2014 r . ) .
  29. Organizacja spisu na insee.fr .
  30. Departamentalny kalendarz spisu ludności , na stronie insee.fr .
  31. Od wiosek Cassini po dzisiejsze miasta na terenie École des Hautes Etudes en Sciences Sociales .
  32. Insee - Legalne populacje gminy za lata 2006 , 2007 , 2008 , 2009 , 2010 , 2011 , 2012 , 2013 , 2014 , 2015 , 2016 , 2017 i 2018 .
  33. Ministerstwo Kultury, baza Mérimée – Zawiadomienie o gospodarstwie
  34. Ministerstwo Kultury, baza Mérimée – Zawiadomienie o młynie
  35. Ministerstwo Kultury, baza Mérimée – Zawiadomienie o kościele Saint-Pierre
  36. Ministerstwo Kultury, baza Mérimée - Zawiadomienie o opactwie
  37. Ministerstwo Kultury, baza Palissy - Informacja o stolicach kościoła Saint-Pierre
  38. [1] [2] Ministerstwo Kultury, baza Palissy - Wzmianki na posągach kościoła Saint-Pierre
  39. Ministerstwo Kultury, baza Palissy - Zawiadomienie o fałszywych stoiskach celebransów
  40. [3] [4] [5] [6] [7] [8] [9] [10] [11] [12] [13] [14] Ministerstwo Kultury, baza Palissy - Wzmianki o meblach św. -Kościół Pierre

Zobacz również

Powiązane artykuły

Linki zewnętrzne