Espédaillac

Artykuł ten jest projektem dotyczącym gminy na terenie Lotu .

Możesz dzielić się swoją wiedzą, doskonaląc ją ( jak? ). Baner {{projekt}} można usunąć, a artykuł ocenić jako znajdujący się w fazie „Dobry start”, gdy ma wystarczającą ilość encyklopedycznych informacji o gminie.
Jeśli masz jakiekolwiek wątpliwości, warsztaty czytelnicze w ramach projektu Communes de France są do Twojej dyspozycji, aby Ci pomóc. Zajrzyj również na stronę pomocy, aby napisać artykuł z gminy Francja .

Espédaillac
Espédaillac
Ratusz w Espédaillac.
Administracja
Kraj Francja
Region Oksytania
Departament Los
Miasto Figeac
Międzywspólnotowość Wspólnota gmin Grand-Figeac
Mandat burmistrza
 Gérard Magne
2020 -2026
Kod pocztowy 46320
Wspólny kod 46094
Demografia
Ludność
miejska 		268  mieszk. (2018 wzrost o 6,77% w stosunku do 2013 r.)
Gęstość 7,7  mieszk./km 2
Geografia
Informacje kontaktowe 44°38′20″ północ, 1°46′24″ wschód′
Wysokość Min. Maks. 255  m
444  m²
Powierzchnia 34,93  km 2
Rodzaj gmina wiejska
Obszar atrakcji Figeac
(gmina korony)
Wybory
Oddziałowy Kanton Causse i Doliny
Ustawodawczy Drugi okręg wyborczy
Lokalizacja
Geolokalizacja na mapie: region Oksytanietanie
Zobacz na mapie administracyjnej regionu Oksytanie Lokalizator miasta 14.svg Espédaillac
Geolokalizacja na mapie: Lot
Zobacz na mapie topograficznej Lotu Lokalizator miasta 14.svg Espédaillac
Geolokalizacja na mapie: Francja
Zobacz na mapie administracyjnej Francji Lokalizator miasta 14.svg Espédaillac
Geolokalizacja na mapie: Francja
Zobacz na mapie topograficznej Francji Lokalizator miasta 14.svg Espédaillac
Znajomości
Stronie internetowej http://www.espedaillac.fr/

Espedaillac jest francuski gmina , znajduje się w dziale z Lot w regionie oksytańskiej .

Geografia

Gmina Quercy położona w regionalnym parku przyrody Causses du Quercy .

Gminy przygraniczne

Gminy graniczące z Espédaillac
Durban Livernon
Quissac Espédaillac [1] Grezes
Blary Marcilhac-sur-Célé
(ponad 60 m) 		Brengues ,
Saint-Sulpice

Pogoda

Klimat, który charakteryzuje miasto, został w 2010 roku zakwalifikowany jako „zmieniony klimat oceaniczny”, zgodnie z typologią klimatów Francji, która następnie ma osiem głównych typów klimatów we Francji metropolitalnej . W 2020 roku miasto wyłania się z tego samego typu klimatu w klasyfikacji ustanowionej przez Météo-France , która obecnie ma tylko pięć głównych typów klimatu we Francji kontynentalnej. Ten typ klimatu, jest strefą przejściową między klimatem oceanicznym a klimatem górskim i klimatem półkontynentalnym. Różnice temperatur między zimą a latem zwiększają się wraz z odległością od morza, opady deszczu są mniejsze niż nad morzem, z wyjątkiem obrzeży płaskorzeźb.

Wśród parametrów klimatycznych, które pozwoliły na ustalenie typologii 2010 r., znalazło się sześć zmiennych dla temperatury i osiem dla opadów , których wartości odpowiadają danym miesięcznym dla normy z lat 1971-2000. W poniższej ramce przedstawiono siedem głównych zmiennych charakteryzujących gminę.

Gminne parametry klimatyczne w latach 1971-2000
  • Średnia roczna temperatura: 11,5  °C
  • Liczba dni z temperaturą poniżej -5  ° C  : 4,1 dni
  • Liczba dni z temperaturą powyżej 30  °C  : 8,9 dni
  • Roczna amplituda termiczna: 16,5  °C
  • Roczna akumulacja opadów: 1007  mm
  • Liczba dni opadów w styczniu: 11,2 dni
  • Liczba dni opadów w lipcu: 6,5 dnia

Wraz ze zmianą klimatu zmienne te ewoluowały. Badanie przeprowadzone w 2014 r. przez Dyrekcję Generalną ds. Energii i Klimatu, uzupełnione badaniami regionalnymi, w rzeczywistości przewiduje, że średnia temperatura powinna wzrosnąć, a średni spadek opadów, przy jakkolwiek silnych zróżnicowaniach regionalnych. Zmiany te mogą być zapisywane na stacji meteorologicznej z Meteo France najbliższego, „Saint-Gery” w miejscowości Saint-Gery Around zlecenie w 1974et który wynosi 23  km na południowy w linii prostej , gdzie średnia roczna temperatura wynosi 14,1  ° C a suma opadów 862,5  mm w latach 1981-2010. Na najbliższej stacji meteorologicznej historycznego „Gourdon”, w miejscowości Gourdon , zleconego w 1961 roku i na 33  km , średnie roczne zmiany temperatury od 12,4  ° C na okres 1971-2000, do 12, 7  ° C w latach 1981 2010, następnie 13,1  °C w latach 1991-2020.

Planowanie miasta

Typologia

Espédaillac jest gminą wiejską, ponieważ jest częścią gmin o małej lub bardzo małej gęstości w rozumieniu siatki gęstości gmin INSEE .

Ponadto gmina jest częścią obszaru atrakcji Figeac , którego jest gminą w koronie. Obszar ten, obejmujący 59 gmin, jest podzielony na obszary poniżej 50 000 mieszkańców.

Zagospodarowanie terenu

Zagospodarowania przestrzennego gminy, co znalazło odzwierciedlenie w bazie danych Europejskiego okupacyjnej biofizycznych gleby Corine Land Cover (CLC), jest naznaczona znaczenia półnaturalnych lasów i środowiska (74,1% w 2018 roku), w proporcji mniej więcej równoważna 1990 ( 73,2%). Podział szczegółowy w 2018 r. przedstawia się następująco: roślinność krzewiasta i/lub zielna (49,2%), lasy (24,9%), niejednorodne tereny rolne (15,4%), łąki (9,5%), tereny zurbanizowane (1%).

IGN także udostępnia narzędzie online do porównania ewolucji z czasem użytkowania gruntów w miejscowości (lub terytoriów w różnych skalach). Kilka epok są dostępne jako map lub zdjęć lotniczych: na mapie Cassini ( XVIII th  wieku), na mapie Staff (1820-1866) oraz w bieżącym okresie (1950 do chwili obecnej).

Toponimia

Toponym Espedaillac opiera się na łacińskim terminem hospitis . Dodano sufiks dzierżawczy -ac , aby oznaczyć członkostwo w domenie . Końcówka -ac pochodzi od galijskiego przyrostka -acon (samo od wspólnego celtyckiego * -āko- ), często zlatynizowanego jako -acum w tekstach. Po łacinie hospes opisuje tego, kto udziela gościnności .

Historia

Szpitalnicy

W średniowieczu panowanie Espédaillac było dzielone między świeckiego lorda (Les Barasc, a następnie Cadaillac) i Zakon Świętego Jana z Jerozolimy . Dom Hospital ( komturii , domus hospitalizowany ) Espedaillac jest poświadczone od XIII th  wieku w wielkim klasztorze Saint-Gilles , a ona stała się członkiem komandorii z Durbans .

Kościół Saint-Blaise d'Espédaillac to dawny kościół komturii joannitów z Saint-Jean-de-Jerusalem. Według księdza Clary (op. Cit.) kościół został przebudowany w XVII wieku, a „nowy” podobno w 1693 roku.

Polityka i administracja

Lista kolejnych burmistrzów
Kropka Tożsamość Etykieta Jakość
1802 1804 Jean Audral    
1804 1805 Jean Richard    
1805 1812 Antoine Moizen    
1812 1813 Jacques Vielhescazes    
1814 1815 Jean Miret    
1815 1821 Jean Clement Capral    
1821 1848 Jacques Vielhescazes    
1848 1856 Jean Antoine Audral    
1856 1859 Jacques Vielhescazes    
1859 1865 Jean Cavalie    
1865 1870 Jules Cassagner    
1870 1884 Jean Pierre Gabriel Audralud    
1884 1900 Edouard Pradie    
1900 1902 Larnaudie    
przed 1988 r. ? Baptysta Bouyssi PCF  
2001 2008 Jean Loret    
2008 2014 Jacques Gorse    
2014 W trakcie Gerard Magne    
Brakujące dane należy uzupełnić.

Demografia

Ewolucja liczby mieszkańców jest znana ze spisów ludności przeprowadzanych w gminie od 1793 r. Od 2006 r. legalne populacje gmin są publikowane corocznie przez Insee . Spis opiera się obecnie na corocznym zbieraniu informacji, sukcesywnie dotyczących wszystkich terytoriów miejskich przez okres pięciu lat. W przypadku gmin liczących mniej niż 10 000 mieszkańców co pięć lat przeprowadza się badanie spisowe obejmujące całą populację, przy czym legalne populacje w latach pośrednich są szacowane przez interpolację lub ekstrapolację. Dla gminy pierwszy wyczerpujący spis ludności objęty nowym systemem został przeprowadzony w 2007 roku.

W 2018 r. miasto liczyło 268 mieszkańców, co stanowi wzrost o 6,77% w porównaniu do 2013 r. ( Lot  : + 0,1%, Francja z wyłączeniem Majotty  : + 2,36%).

Ewolucja populacji   [  edytuj  ]
1793 1800 1806 1821 1831 1836 1841 1846 1851
1,073 832 858 947 1,066 880 919 918 955
Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (1)
1856 1861 1866 1872 1876 1881 1886 1891 1896
980 1,010 937 851 847 843 786 776 690
Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (2)
1901 1906 1911 1921 1926 1931 1936 1946 1954
617 643 613 567 514 504 502 360 281
Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (3)
1962 1968 1975 1982 1990 1999 2006 2007 2012
251 219 212 260 230 241 255 257 253
Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (4)
2017 2018 - - - - - - -
270 268 - - - - - - -
Od 1962 do 1999: ludność bez podwójnego liczenia  ; dla następujących dat: ludność gminna .
(Źródła: Ldh / EHESS / Cassini do 1999 r., następnie Insee od 2006 r.) Histogram rozwoju demograficznego

Gospodarka

Miejsce produkcji niebieskich Causses .

Miejsca i zabytki

Osobowości związane z gminą

Zobacz również

Bibliografia

  1. Mapa IGN pod Géoportail
  2. Daniel Joly, Thierry Brossard, Hervé Cardot Jean Cavailhes, Mohamed Hilal i Pierre Wavresky "  typów klimatów we Francji, konstrukcji przestrzennych  ", Cybergéo, European Journal of geografii - European Journal of Geography , n o  501 ,18 czerwca 2010( DOI  https://doi.org/10.4000/cybergeo.23155 , przeczytany online , dostęp 9 lipca 2021 )
  3. „  Klimat we Francji metropolitalnej  ” , na http://www.meteofrance.fr/ ,4 lutego 2020 r.(dostęp 9 lipca 2021 )
  4. „  Definicja normy klimatycznej  ” , na http://www.meteofrance.fr/ (konsultacja 9 lipca 2021 r. )
  5. „  Klimat Francji w XXI wieku – Tom 4 – Scenariusze regionalne: wydanie 2014 dla metropolii i regionów zamorskich  ” , https://www.ecologie.gouv.fr/ (dostęp 12 czerwca 2021 ) .
  6. „  Regionalne Obserwatorium Rolnictwa i Zmian Klimatu (wyrocznia) Occitanie  ” , na occitanie.chambre-agriculture.fr ,2020(dostęp 9 lipca 2021 )
  7. „  Station Météo-France Saint-Gery – metadata  ” , na stronie datepubliques.meteofrance.fr (dostęp 9 lipca 2021 r. )
  8. „  Orthodromy between Espédaillac and Saint Géry-Vers  ” , na fr.distance.to (dostęp 9 lipca 2021 ) .
  9. „  Stacja Météo-France Saint-Gery – zestawienie klimatyczne – 1981-2010 statystyki i zapisy  ” , na ogólnodostępnych datach.meteofrance.fr (konsultowane w Saint-Gery ) .
  10. „  Orthodromy between Espédaillac and Gourdon  ” , fr.distance.to (dostęp 9 lipca 2021 ) .
  11. "  Stacja meteorologiczna Gourdon - Normy za okres 1971-2000  " , na https://www.infoclimat.fr/ (dostęp 9 lipca 2021 )
  12. "  Stacja meteorologiczna Gourdon - Normy za okres 1981-2010  " , https://www.infoclimat.fr/ (dostęp 9 lipca 2021 )
  13. "  Stacja meteorologiczna Gourdon - Normy za okres 1991-2020  " , na https://www.infoclimat.fr/ (dostęp 9 lipca 2021 )
  14. „  Typologia miejska/wiejska  ” , na stronie www.observatoire-des-territoires.gouv.fr (konsultacja: 29 marca 2021 r . ) .
  15. "  gmina wiejska - definicja  " , na tej stronie INSEE (konsultowany w dniu 29 marca 2021 ) .
  16. „  Zrozumienie siatki gęstości  ” , na www.observatoire-des-territoires.gouv.fr (dostęp 29 marca 2021 ) .
  17. "  Baza obszarów atrakcyjności miast 2020 r.  " , na insee.fr ,21 października 2020 r.(dostęp 29 marca 2021 r . ) .
  18. Marie-Pierre de Bellefon, Pascal Eusebio, Jocelyn Forest, Olivier Pégaz-Blanc i Raymond Warnod (Insee), „  We Francji dziewięć na dziesięć osób mieszka w obszarze miejskim  ” , na insee.fr ,21 października 2020 r.(dostęp 29 marca 2021 r . ) .
  19. „  CORINE Land Cover (CLC) – Podział obszarów na 15 stanowisk użytkowania gruntów (obszar metropolitalny).  » , W tym miejscu danych oraz badań statystycznych Ministerstwa Ekologicznej Transformacji. (dostęp 14 kwietnia 2021 )
  20. Gaston Bazalgues , „  Nazwy gmin Parku  ”, Zeszyty naukowe Regionalnego Parku Przyrodniczego Causses du Quercy , cz.  1,2014, s.  115 ( przeczytaj online )
  21. Albe 2005 , s.  146-159Durban nie był zależny od Wielkiego Przeoratu w Tuluzie, ale jego archiwa były przechowywane w hotelu Saint-Jean w Tuluzie, stąd błąd Edmonda Albe. Zależało to od Saint-Gilles, jeśli odwołamy się do Antoine du Bourg, Histoire du grand prieure de Toulouse , 1883, s.  552 oraz do opata C. Nicolasa, Historia wielkich przeorów i przeoratu Saint-Gilles według rękopisu Jeana Raybauda 1751-1806 , 1906, s. 552 .  114 ..
  22. : Dziedzictwo w Oksytanii, kościół Saint-Blaise d'Espédaillac
  23. "  Burmistrzowie Espédaillac  " , na stronie Francegenweb ,19 lutego 2011(dostęp 26 listopada 2016 r . ) .
  24. Organizacja spisu na insee.fr .
  25. Departamentalny kalendarz spisu ludności , na stronie insee.fr .
  26. Od wiosek Cassini po dzisiejsze miasta na terenie École des Hautes Etudes en Sciences Sociales .
  27. Insee - Legalne populacje gminy za lata 2006 , 2007 , 2008 , 2009 , 2010 , 2011 , 2012 , 2013 , 2014 , 2015 , 2016 , 2017 i 2018 .
  28. Dziedzictwo parceli: kościół parafialny Sainte-Appolonie (Espédaillac)
  29. Dziedzictwo Oksytanii: Kościół parafialny Sainte-Appolonie
  30. Jean Clottes "  The dolmenów partii: ponownego wykorzystania lub zniszczenia czasach  ", Bulletin Prehistorycznego Society Francji , n O  Tome 60 N. 7-81963, s.  438-446 ( czytaj online ).

Notatki i karty

  1. Roczna amplituda termiczna mierzy różnicę między średnią temperaturą lipca i stycznia. Ta zmienna jest powszechnie uznawana za kryterium rozróżniania między klimatem oceanicznym a kontynentalnym.
  2. Odległość jest obliczana w linii prostej między samą stacją meteorologiczną a siedzibą miasta.
  3. Zgodnie z planem zagospodarowania przestrzennego gmin wiejskich i miejskich opublikowanym w listopadzie 2020 r., w zastosowaniu nowej definicji wsi zwalidowanej na14 listopada 2020 r. w międzyresortowym komitecie wsi.
  4. Pojęcie zlewni miast zastąpiono w październiku 2020 r. starym pojęciem obszaru miejskiego , aby umożliwić spójne porównanie z innymi krajami Unii Europejskiej .
  5. prawny Miejska ludność w życie z dniem 1 st  stycznia 2021, rocznik 2018, zdefiniowane granice terytorialne w życie z dniem 1 st  stycznia 2020 r statystyczny data referencyjna: 1 st  stycznia 2018.
  1. IGN , „  Ewolucja użytkowania gruntów w mieście na starych mapach i zdjęciach lotniczych.  » , Na remorerletemps.ign.fr (dostęp 14 kwietnia 2021 r . ) . Aby porównać ewolucję między dwiema datami, kliknij na dole pionowej linii podziału i przesuń ją w prawo lub w lewo. Aby porównać dwie inne karty, wybierz karty w oknach w lewym górnym rogu ekranu.

Bibliografia

Linki zewnętrzne