Duala

Duala
Herb Duala
Heraldyka
Duala
Widok z lotu ptaka
Administracja
Kraj Kamerun
Region Region Wybrzeża
dział Wouri
Burmistrz Roger Mbassa Ndine
Demografia
Populacja 3,793 000 mieszk  . (2021)
Gęstość 9251  mieszk./km 2
Geografia
Szczegóły kontaktu 4 ° 03 północ, 9 ° 42 ′ wschód
Wysokość 13  m²
Obszar 41 000  ha  = 410  km 2
Lokalizacja
Geolokalizacja na mapie: Kamerun
Zobacz na mapie administracyjnej Kamerunu Lokalizator miasta 12.svg Duala
Geolokalizacja na mapie: Kamerun
Zobacz na mapie topograficznej Kamerunu Lokalizator miasta 12.svg Duala

Douala to stolica ekonomiczna i główne centrum biznesowe Kamerunu w Afryce Środkowej . Zamieszkane przez 3,7 mln mieszkańców jest jednym z dwóch największych miast w kraju ze stolicą polityczną Jaunde . Miasto rozwija się z portu handlowego na ujściu rzeki Wouri otwartej na Zatokę Gwinei . Stolica Wybrzeża i departament Wouri , ma status gminy miejskiej złożonej z sześciu gmin powiatowych.

Toponimia

Dla zwykłych mieszkańców Douala nazwa tego miasta jest fonetyczną zmianą Ewalé, imienia tytułowego przodka Duali. Wersja ta jest kwestionowana przez Ebélé Wei, który w książce tabu Paradise sekcji zwłok zamordowanego Kultura wyznaje: „Miasto Duala (...) oficjalnie jego obecna nazwa pochodzi od niemieckiego kolonialnego dekretem 1 st stycznia 1901, był już ubrany rytualnie od 1578 r. dzięki łasce jej założyciela Ewalé, kiedy zainstalował swój lud na brzegach Wuri, w miejscu, w którym dobrowolnie ochrzcił Madu M'Ewalé lub ujścia Ewalé (znajdującego się między ujściem rzeki a płaskowyżem Joss, i później rozszerzona w kierunku Aqua Beach, wokół Bonamouti.Madu M'Ewalé stopniowo uproszczona w Madumwalé, następnie w Madumalé, jest formą mnogą Dul'Ewalé, uproszczoną w Duwalé, która z "winy" dopełniacza A od Duwal'A Mbedi stała się Duala Można więc uznać za anegdotę lub prosty kalambur hipotezę sytuującą etymologię Duala na wykrzykniku „Dua, Ala!” („Start, jedź!”), co nie ma nic wspólnego z lądowaniem synów Ewalé i nie tylko mniej z patronimiką przodka nadaną miejscu przez chrzest ”.

Dziś Duala to mozaika różnych grup etnicznych ze wszystkich regionów z Kamerunu .

Geografia

Sytuacja

ikona wideo Wideo zewnętrzne
https://www.youtube.com/watch?v=S2yMdrWzaRw

2019-01-07 Podwójna przez Drone

Port położony na skraju Oceanu Atlantyckiego , na dnie Zatoki Gwinejskiej, u ujścia rzeki Wouri , Douala posiada największy port w kraju i jeden z najważniejszych w Afryce Środkowej. Miasto rozciąga się wzdłuż obu brzegów rzeki. Od października 2017 r. nad rzeką łączony jest drugi most, który łączy oba brzegi.

Pogoda

Klimat Douala jest równikowy  : charakteryzuje się mniej więcej stałą temperaturą około 26°C i bardzo obfitymi opadami, szczególnie w porze deszczowej, od czerwca do października. Powietrze jest prawie stale nasycone wilgocią: 99% wilgotności względnej w porze deszczowej, 80% w porze suchej, „względnej” porze suchej, od października do maja.

Średnia temperatura i opady w Duali - wysokość: 17 m - szerokość geograficzna: 4° 03'N
Miesiąc Sty. luty Marsz kwiecień móc czerwiec Lip. sierpień wrz. Październik Listopad grudzień rok
Średnia minimalna temperatura ( °C ) 24,2 24,5 24,4 24,3 24 23,3 22,8 22,7 22,8 23,1 23,5 24,1 23,6
Średnia maksymalna temperatura (° C) 29,9 30,1 29,9 29,6 29,1 27,8 27 26,8 27,5 28,1 28,8 29,5 28,7
Opady ( mm ) 82 107 227 294 313 310 370 358 352 377 271 113 3174
Źródło: Tabela klimatyczna Duala (w ° C i mm, średnie miesięczne) fr.climate-data.org


Opady te są przyczyną częstych powodzi , co również przyczynia się do rozwoju chorób, takich jak cholera i malaria . Aby zaradzić tym trudnościom, w 2019 r. rozpoczęto projekt odprowadzania wody deszczowej i rozwój kilku dzielnic graniczących z kanalizacją. Odpływy te są pojemnikami wypełnionymi plastikiem i są słabo oczyszczone. Nie spowolniło to powodzi, które co roku paraliżowały miasto od 2000 roku.

Fabuła

Bez pisemnej historii Duala, jak Kamerun i wiele środkowej Afryce, znany jest nam tylko przez zewnętrznych dowodów, bardzo rzadko przed XV -go  wieku.

W IV -go  wieku  pne. AD , kartagiński odkrywca imieniem Hanno biegnie wzdłuż afrykańskiego wybrzeża, odkrywa wysokie góry podczas erupcji, które nazywa „rydwanem bogów”, a następnie zatokę, którą nazywa „rogiem południa”. W ten sposób Hanno odkryłby Górę Kamerun . Dziś jest wątpliwe, czy Kartagińczycy zaszli tak daleko.

Między X TH i XIII th  stulecia, niektóre społeczności (Bakokos i Bassa) przebywał Ngog Lipondo (w Bakokos) lub Ngog Lituba w Bassa przed udaniem się do brzegów rzeki Wouri w regionie Littoral .

W XV -go  wieku, w roku 1472 , portugalskich odkrywców wodzą Fernão do Pó rozpoznać u wybrzeży Kamerunu dzisiaj. W szczególności odkryli dużą górę, a następnie ujście rzeki z dużą populacją krewetek. Chrzczą górę Serra de Fernao do Po i rzekę Rio dos Camaroes (rzekę krewetek). W ten sposób rozpoznaliby Górę Kamerun i ujście Wouri , rzekę przecinającą Dualę.

Hiszpanie przybywają później i wypierają Portugalczyków, ale przyjmują nazwę nadaną przez tego ostatniego, dostosowując ją do hiszpańskiego: Rio de Camarones .

W 1578 r. niedaleko od ujścia osiedlili się Douala , którzy opuścili dorzecze Konga. Nowo przybyli znaleźli tam dwa inne ludy, Bakoko i Bassa .

„Ujście krewetek  ” to niewątpliwie Wouri (wywodzące się od nazwy Ewoli/Ewodi), ponieważ gatunek krewetki znany jako mbeatoe ( Callianassa Turnerana White ) wpada do ujścia co trzy do pięciu lat i najeżdża rzekę, co jest zjawiskiem bardzo zaskakującym.

Portugalczycy osiedlili się na morzu, na wyspie Bioko , którą ochrzcili Fernando Poo i opuścili wybrzeże.

Aż do XIX th  wieku, większość Europejczyków, którzy przyjeżdżają do Kamerunu są przedsiębiorcy, w tym portugalski, hiszpański, holenderski, francuski, Brytyjczyków i Niemców. Kupują kość słoniową, gumę, niewolników (…) w zamian za alkohol, wyroby przemysłowe, proszek (…) od mieszkańców regionu przybrzeżnego, którzy służą jako pośrednicy z wnętrzem kraju. Sytuacja ta trwała do kolonizacji Kamerunu przez Niemców w 1884 roku.

Protektorat, mandaty i kuratela

W 1840 r. Anglik Thomas Buxton stanął na czele brytyjskiej ekspedycji na wybrzeża Afryki Zachodniej. Towarzyszyli mu między innymi przez jamajskiego Pastor John Clarke i jego rodak D r  Książę GK. ten1 st styczeń 1841, wyprawa T. Buxtona zatrzymuje się w Fernando Po ( Malabo  : obecna stolica Gwinei Równikowej ). Jednak biorąc pod uwagę okoliczności wystarczająco sprzyjające ich misji ewangelizacyjnej, ekspedycja zdecydowała się osiedlić na wyspie. Stamtąd, proboszcz Clarke i D r Książę wnikać w górę od ujścia. W ten sposób nawiązują pierwsze kontakty z mieszkańcami. Anglicy zmienili nazwę na Rio de Camarones Cameroon Town .

Po powrocie do Anglii Clarke i Prince rekrutują się do kolejnej afrykańskiej misji. Wśród rekrutów był projektant z doków Admiralicji Dovonport, Alfred Saker .

w Luty 1844, przybył do Fernando Po, Alfred Saker przeprowadza swoją pierwszą konwersję w osobie Thomasa Hortona Johnsona. Ten ostatni towarzyszył mu w następnym roku w jego pierwszej misji jako afrykański pastor z Betel do Kamerunu . ten16 czerwca 1845, Alfred Saker i Johnson osiedlili się na ziemiach króla Akwa , gdzie stulecie świątyni stoi dzisiaj w Duala. W tym samym czasie Joseph Jackson Fuller przybywa do Fernando Po z Jamajki i szybko wnosi decydujący wkład w „  Misję w Afryce  ”.

W 1872 roku, korzystając z pracy jamajskiego wielebnego Josepha Merricka dotyczącej gramatyki języka Isubu , Alfred Saker przetłumaczył Pismo Święte na język Duala .

Kolonizacja niemiecka (1884-1918)

ten 12 lipca 1884 rTraktat został podpisany z protektoratem królów Douala, wynegocjowanych przez D r  E. Schmidt, przedstawiciel niemieckiej firmy Woermann Linie .

ten 14 lipca 1884 r, niemiecki odkrywca Gustav Nachtigal , pracujący jako konsul swojego kraju w Afryce Północnej, wylądował w ujściu rzeki Kamerun, aby zająć terytorium. Flaga Cesarstwa Niemieckiego jest podciągnięta na Bell Miasta , w obecności przedstawicieli innych wspólnot Douala, takich jak Akwa Town , Hickory Miasta i Deido Miasta , a dokładniej na płaskowyżu Joss. Liczące zaledwie 30 000 mieszkańców miasto, pod niemiecką nazwą Kamerunstadt staje się w latach 1885-1901 stolicą kraju.

W 1888 roku Théodor Christaller założył pierwszą szkołę na płaskowyżu Joss, w miejscu dzisiejszej Duali.

ten 1 st styczeń +1.901, dekretem niemieckiego gubernatora, miasto staje się Dualą. Oryginalna nazwa Kamerunstadt jest przekazywana w całym kraju. Ponadto stolica została przeniesiona do Buéa do 1908 roku, kiedy wróciła do Duali, by w 1910 roku wrócić do Jaunde.

W 1905 roku król August Manga Ndoumbe zbudował pagodę w Bonanjo, dzielnicy miasta. To wciąż symboliczny zabytek miasta: to Pałac Królów Dzwonów .

Spór o interpretację traktatu z 1884 r. między królami Doualą Manga Bell (sierpień Manga Ndoumbe, zm. ok. 1910), Diką Mpondo Akwa a władzami niemieckimi, dotyczący kwestii gruntów, które doprowadziły do ​​wywłaszczeń, doprowadził króla do zamieszek w 1910 r. Następnie tradycyjne władze próbują postawić resztę Kamerunu przeciwko władzom niemieckim. ten8 sierpnia 1914, pod koniec długiego procesu, król ludu Duala, Rudolf Douala Manga Bell , główny inicjator antyniemieckiego spisku i jego sekretarz Ngosso Din, zostają skazani na śmierć i powieszeni.

brytyjskie i francuskie protektoraty

Kiedy wybuchła I wojna światowa , wojska alianckie zaatakowały Kamerun. ten27 września 1914, francuski oddział wspierany przez brytyjskie i francuskie okręty zajmuje Doualę. Wojska francuskie i brytyjskie zajęły miasto doLuty 1916, data wycofania wojsk brytyjskich. Podczas I wojny światowej Francuzi i Brytyjczycy założyli swoją bazę tylną w wiosce Suellaba, niedaleko Duala.

W 1927 r. centralna linia kolejowa połączyła Doualę z Jaunde . W tym samym roku wybudowano także halę handlową na brzegach Besseke, w celu centralizacji handlu i lepszego ściągania podatków.

Podczas II wojny światowej władze Kamerunu początkowo pozostały lojalne wobec państwa francuskiego . W nocy z 25 na26 sierpnia 1940, kapitan Leclerc i jego 22 ludzi lądują na bagnach Douala i gromadzą oddział kapitana Louisa Dio (francuska regularna armia Kamerunu) do sprawy Wolnej Francji . Ten ostatni wracał z Fort-Lamy ( N'Djamena ) z oddziałem senegalskich harcowników .

w wrzesień 1945, w mieście osadnicy otwierają ogień do demonstracji strajkujących, powodując, że miasto przeradza się w zamieszki. Starcia rozszerzyły się, a do ostrzeliwania uczestników zamieszek wykorzystano nawet samolot. Oficjalnie, według władz kolonialnych, liczba ofiar wynosiłaby 8 zabitych i 20 rannych, ale według historyka Richarda Josepha liczba ta byłaby znacznie niższa niż rzeczywistość, a zgony byłyby liczone w dziesiątkach.

To głównie w Duali powstały pierwsze związki zawodowe w Kamerunie po 1945 roku. Również w Douala w 1948 r. powstał Związek Populacji Kamerunu (UPC). W latach 50. szef regionu Douala Léon Salasc dąży do neutralizacji wszelkich sporów poprzez uogólniony nadzór ludności. André Bovar, przewodniczący Zgromadzenia Terytorialnego Kamerunu, wyjaśnia: „Léon Salasc trzymał miasto całkowicie w ręku. Miał bardzo wyrafinowaną służbę wywiadowczą. Do tego stopnia, żeby wiedzieć wśród Europejczyków, kto z kim spał. Kiedy Europejczyk zaprotestował, powiedział mu: wiemy, że spałeś z takimi a takimi. Facet się uspokajał. "

Podobnie jak inne miasta Kamerunu, Douala była w maju 1955 miejscem demonstracji przeciwko aresztowaniu działaczy niepodległościowych. Strzelanina wokół więzienia powoduje, według danych żandarmerii, 7 zabitych i 60 rannych wśród demonstrantów. Niedługo potem spłonęła siedziba Związku Ludności Kamerunu (UPC).

Douala jest regularnie w opozycji z władzą obowiązującą w latach 90 - tych . W 1991 roku operacja martwego miasta doprowadziła do przedterminowych wyborów prezydenckich. John Fru Ndi , ówczesny główny przeciwnik reżimu, poprowadził wybory prezydenckie w Douala w 1992 roku. Jego partia, Front Socjaldemokratyczny , wygrała wybory samorządowe w Duali w 1996 roku.

Po odzyskaniu niepodległości (1960)

Rząd centralny Jaunde „zakręciłby wtedy kran kredytowy” w Douala i zmodyfikował w 1996 r. prawo finansowe, aby scentralizować na poziomie stanowym dochody gminy Douala. Tak więc w latach 1996-2001 miasto Douala otrzymywałoby tylko niewielką część przydzielonego mu budżetu (na przykład w roku podatkowym 1999-2000 miasto otrzymało tylko 800 milionów franków CFA ze swojego budżetu 69 miliardów). Wstrzymanie budżetu miejskiego uniemożliwiłoby utrzymanie sieci drogowej i spowodowało jej pogorszenie. Mówi się, że drogi miasta, nieutwardzone i nieutrzymywane, uległy znacznemu pogorszeniu, przez co niektóre dzielnice są niedostępne dla samochodów w porze deszczowej. Tak samo byłoby z wodociągiem i rynsztokami. Przyczyniłoby się to również do wywołania epidemii cholery , która pojawiła się w mieście w 2004 roku. Ta słaba sieć dróg doprowadziłaby do rozwoju Bensikins , motocyklowych taksówek Duala. Jednak od zwycięstwa CPDM (partii prezydenckiej) w wyborach samorządowych i parlamentarnych w 2002 r. podobno przeprowadzono wiele remontów dróg.

Douala, podobnie jak inne afrykańskie metropolie, nie jest wyjątkiem od miejskiej przemocy, która wybucha podczas zamieszek lub grabieży. W 2000 r. rząd ustanowił „dowództwo operacyjne” do walki z bandytyzmem w Duali, pozwalając armii na interwencję. Dowództwo operacyjne przybiera formę szwadronu śmierci, zabijając ponad tysiąc osób w ciągu kilku miesięcy. W 2001 roku zostanie odkryte, że część zabitych nie była związana z przestępczością zorganizowaną.

Administracja

Mieszana gmina miejska Douala, utworzona w czerwcu 1941 r. dekretem gubernatora Pierre'a Cournarie, przyłączona do Wolnej Francji , została powołana jako gmina o pełnym zakresie usług w 1955 r. Niezależna Federalna Republika Kamerunu ustanowiła gminę ze specjalnym reżimem w 1967 r. kieruje nim Delegat Rządu powołany dekretem prezydenckim w latach 1967-2020.

Miasto Duala ma od 1987 r. status gminy miejskiej (np. gmina miejska ze specjalnym reżimem ). Ten uwłaczający reżim znosi funkcję burmistrza na rzecz delegata rządu mianowanego przez prezydenta. Ustawa konstytucyjna z 18 stycznia 1996 r. modyfikuje ustrój gminy miejskiej , na czele której stoi delegat rządu, ale która tworzy również pięć gminnych gmin miejskich (Douala I, II, III, IV i V) z wybieranymi radami miejskimi. Od 2020 roku burmistrz miasta Duala jest wybierany przez radnych sześciu gmin powiatowych.

Architektura

Na architekturę Douala duży wpływ ma obecność wielu domów i budynków wybudowanych pod okupacją niemiecką, które wciąż istnieją tu i ówdzie, w dzielnicach takich jak Akwa, Bonanjo, Bali, Deido. Zauważamy jednak, że krajobraz ma tendencję do modernizacji wraz z budową wielu budynków od początku 2000 roku.

Statua Nowej Wolności

Odrestaurowana w 2007 roku i zaprezentowana na Urban Show w Duala 2007. Rzeźba uważana jest za jeden z symboli miasta.

Dziedzictwo architektoniczne

Dziedzictwo architektoniczne Duala
Nie. Nazwisko Przestarzały Era Funkcjonować Właściciel Stan Geolokalizacja Zdjęcie Detale
1 Rezydencja gubernatora 1891 Niemiecki Administracja Państwo Kamerunu Dobry
2 Stary post 1908-1910 Niemiecki Nielegalna okupacja Państwo Kamerunu Zły (w niebezpieczeństwie)
3 niemiecki szpital 1896 Niemiecki Administracja, siedziba stowarzyszenia i mieszkania Państwo Kamerunu Średnia (obecność skłoterów)
4 Budynki Portu i Służby Celnej Wczesne XX th  century Francuski Administracja Państwo Kamerunu Nadi
5 Dawny posterunek policji w Duala Wczesne XX th  century Niemiecki Administracja Państwo Kamerunu Nadi
6 Pałac Królów Dzwonów znany jako „Pagoda” 1905 Niemiecki Różne prywatne działania Rodzina Duala Bell Zły (w niebezpieczeństwie) 4°02′36″N, 9°41′14″E Pałac Króla Kamerunów.jpg
7 Willa Mandessi Bell 1904-1910 Niemiecki Nielegalna okupacja Rezydencja kupca Davida Mandessi Bell Zły (w niebezpieczeństwie)
8 Dawna siedziba linii Woermann 1927 Francuski Administracja Państwo Kamerunu Średni
9 Izba Handlowa Duala 1927 Francuski Izba Handlowa Państwo Kamerunu Dobry (zagrożony planowanym rozwojem)
10 Stacja Bessengué 1927 Niemiecki Zburzony Państwo Kamerunu Zburzony
11 Oficjalna rezydencja starosty okręgu 1930 Francuski Wysoki Sąd Państwo Kamerunu Dobry
12 Ratusz 1930 (1927?) Francuski Administracja Państwo Kamerunu Dobry
13 Stare budynki szpitala Laquintinie w Akwa 1930-1934 Francuski Szpital Państwo Kamerunu Nadi
14 Sąd w Duali 1930 Francuski Sąd Apelacyjny Państwo Kamerunu Średni (zagrożony planowanym rozwojem)
15 Katedra Saint-Pierre-et-Saint-Paul (Douala) 1936 Francuski Religijny Archidiecezja Duala Dobry (przywrócony)
16 Cerkiew św. Konstantyna i Heleny 1959 Francuski Religijny Grecka społeczność Dobry
17 Świątynia stulecia 1909 (przebudowany 1947) Francuski Religijny Unia Kościołów Baptystycznych Kamerunu Dobry
18 Stela króla Akwa 1935 Francuski Pamiątkowy Państwo Kamerunu Dobry
19 Pomnik w Nachtigal 1886 Niemiecki Pamiątkowy Państwo Kamerunu Dobry
20 Dawny dom dla singli Woermann Linie 1947 Niemiecki Bez Ex-REGIFERCAM Nadi
21 Świątynia Bonalembé 1899 Niemiecki Religijny Kościół ewangelicki Kamerunu Dobry
22 Rodzimy Kościół Baptystów 1849 Niemiecki Religijny Rodzimy Kościół Baptystów Dobry
23 Roślina wodna Bonakouamouang 1894 Niemiecki Zburzony Państwo Kamerunu Zburzony
24 Centralny słup Duala 1952-1957 Francuski Poczta centralna (Bonandjo) Państwo Kamerunu Dobry
25 Budynek Pochard Lata 30. XX wieku Francuski Administracja Państwo Kamerunu Dobry
26 Generalny Skarbiec Duala Wczesne XX th  century Niemiecki Administracja Państwo Kamerunu Średni
27 Receptura miejska Wczesne XX th  century Niemiecki Administracja Państwo Kamerunu Średni
28 Rezydencje urzędników (3) Zakończyć XIX th / na początku XX th  century Niemiecki Administracja Państwo Kamerunu Nadi
29 Pokój imprez 1953 Francuski Pokój imprez Państwo Kamerunu W renowacji
30 Zarząd Kolei Wczesne XX th  century Niemiecki Biuro CAMRAIL Państwo Kamerunu Średni
 

Języki

Kosmopolityczne miasto przyciągające populacje różnych grup etnicznych Kamerunu i Afryki Środkowej, mówi się tam kilkoma językami narodowymi, obok rdzennych języków, takich jak Duala i Bassa .

Miasto Douala ma silną mniejszość anglojęzyczną pochodzącą z regionów północno-zachodniego (Kamerun) i południowo-zachodniego (Kamerun), a także z Nigerii i innych anglojęzycznych krajów afrykańskich.

W 2014 roku 63,7% mieszkańców Duali w wieku 15 lat i więcej potrafiło czytać i pisać po francusku, a 76,4% potrafi mówić i rozumieć.

Szacowana liczba frankofonów w 2015 roku w Duala
Szacunkowa całkowita populacja w 2019 r. 4 110 000
Ludność w wieku 15 lat i więcej szacowana w 2015 r. 1 790 000
Odsetek osób potrafiących czytać i pisać po francusku 63,7%
Odsetek osób potrafiących mówić i rozumieć po francusku 76,4%
Liczba niepiśmiennych frankofonów szacowana w 2015 r. 227,330

Populacja

Populacja Douala szacowana jest na 4 miliony mieszkańców w 2015 roku, przy tempie wzrostu 6,4%. Potroiła się w ciągu dwudziestu lat od 1980 do 2000 roku i każdego roku przyciąga ponad 100 000 przybyszów. Jest największym miastem Kamerunu i jedną z 25 najważniejszych aglomeracji w Afryce. Miasto bierze swoją nazwę od grupy etnicznej, która je założyła, Doualowie . Niemniej jednak Douala jest dziś mozaiką różnych grup etnicznych tworzących Kamerun, miasto stojące w obliczu niedawnego wzrostu w wyniku exodusu z obszarów wiejskich, który zmusił setki tysięcy Kamerunów do opuszczenia swoich wsi i osiedlenia się w miastach. Miasto Douala ma 3 tubylcze ludy: Bassa, Dualas i Bakokos.

Ewolucja demograficzna
1916 1920 1924 1927 1931 1933 1935 1937 1939
29 400 26 400 44 500 54 600 37 000 52.600 56 500 79 400 69 800
Ewolucja demograficzna , ciąg dalszy (1)
1941 1944 1947 1949 1954 1956 1976 1987 1991
76 700 73 800 115 500 77,600 192 400 224 300 637 000 810 000 884 000
Ewolucja demograficzna , ciąg dalszy (2)
1999 2001 2014 2020 - - - - -
1 448 300 1 574 978 2 943 000 3 375 000 - - - - -

Edukacja

Departament Wouri ma w 2020 r. 39 publicznych szkół średnich, w tym 32 szkoły średnie i 7 szkół wyższych, 23 francuskojęzycznych i 16 dwujęzycznych, 29 ogólnokształcących i 10 technicznych.

Główne szkoły techniczne

Główne szkoły średnie ogólnokształcące Main

Wyższa edukacja

Miejsca kultu

Wśród miejsc kultu znajdują się głównie kościoły i świątynie chrześcijańskie  : Archidiecezja Duala ( Kościół Katolicki ), Kościół Ewangelicki Kamerunu ( Światowa Wspólnota Kościołów Reformowanych ), Kameruński Kościół Prezbiteriański ( Światowa Wspólnota Kościołów Reformowanych ), Związek Kościołów Baptystycznych Kamerun ( Światowy Sojusz Baptystów ), Misja Pełnej Ewangelii Kamerun ( Zgromadzenia Boga ). Są też meczety muzułmańskie .

Transport

Podróże miejskie charakteryzują się korkami i korkami drogowymi, zapewnia je transport nieformalny, taki jak taksówki motocyklowe, taksówki dzielone i minibusy zwane statkami towarowymi . Z drugiej strony Socatur (kameruńskie przedsiębiorstwo transportu miejskiego) obsługuje około dziesięciu linii autobusowych. Miasto jest połączone transportem lotniczym z Międzynarodowym Portem Lotniczym Duala .

Stacja Douala obsługuje Transcamerounais, która łączy się z Yaoundé i Nkongsamba z Ngaoundéré .

Gospodarka

Port Duala

Miasto Douala stało się gospodarczą stolicą kraju poprzez swój port, który umożliwił rozwój prawie 80% działalności przemysłowej Kamerunu. Sam port odprowadza ponad 95% ruchu portowego w kraju.

Port Duala- Bonaberi jest do dziś głównym portem morskim dla Kamerunu i Środkowoafrykańskiej Wspólnoty Gospodarczej CEMAC .

Głównymi produktami eksportowanymi są drewno (z Kamerunu i Republiki Środkowoafrykańskiej ), owoce (zwłaszcza banany) oraz ropa naftowa.

Duże przedsiębiorstwa

Największe firmy w kraju mają swoje siedziby w Douala, a nie w Jaunde .

W mieście znajduje się również siedziba Afrykańskiego Centrum Badań nad Bananami i Plantanami .

Korupcja i biurokracja

Wszechobecna w Kamerunie korupcja hamuje rozwój gospodarczy Douala. Transport towarów jest regularnie ukierunkowany, ponieważ np. na osi Duala-Bojongo przez Buea znajdują się nie mniej niż 33 punkty kontrolne, na których będzie musiał zapłacić średnio 1000 franków CFA „podatku parafiskalnego”. Tak więc, według Nielsa Marquartda, byłego ambasadora USA w Kamerunie, korupcja w Kamerunie zniechęca do inwestycji w tym kraju.

Ponadto GICAM, związek pracodawców Kamerunu, skarży się na szykany podatkowe i celne, których ofiarami są podobno firmy.

Głoska bezdźwięczna

W Douala współistnieje wiele mediów publicznych i prywatnych, niezależnie od tego, czy są to kanały telewizyjne, radiowe czy prasa drukowana.

Niektóre kameruńskie kanały telewizyjne odbierane w Douala lub nadawane z Douala: CRTV, Spectrum Television (STV 1 i STV 2), Canal 2 international, Equinoxe TV, LMTV. Jednak wiele domów odbiera zagraniczne kanały telewizyjne za pośrednictwem telewizji kablowej lub satelitarnej. Należy jednak zauważyć, że pierwszy prywatny kanał telewizyjny powstał w 1999 roku. Jest nim TV Max, który w rzeczywistości był kablówką, choć pełnił funkcję kanału telewizyjnego. To było na długo przed dekretem N °  158/2000 z dnia 3 kwietnia 2000 ustanawiającego warunki i procedury dotyczące tworzenia i funkcjonowania spółek komunikacji audiowizualnej. Dekret, który interweniował dziesięć (10) lat po ustawie 90 o wolności komunikacji społecznej w Kamerunie.

Niektóre radia kameruńskie odbierane w Douala lub nadające z Douala: FM 94, RTS, Magic FM, RTM, Radio Equinoxe, TBC, CRTV radiostacja krajowa, CRTV radiostacja centrum, radio Venus, radio balafon, RTM, Nostalgie. W ślad za tym powstają radia tematyczne, takie jak Radio Environnement (zajmujące się ochroną przyrody i kierowane przez IUCN Central Africa), Radio „Jest napisane”, Radio Bonne Nouvelle, Radio Vie Nouvelle, Radio Véritas, Radio Reine, Głos Krzyża itp. (radia chrześcijańskie).

Niektóre pisane w Kamerunie gazety dostępne dla ludności Douala: Cameroon Tribune , Le Messager , Mutations , La Nouvelle Expression , Le Jour , Repères, Ouest Littoral .

Niektóre internetowe strony informacyjne dostępne dla ludności: africapresse.com , cameroononline.org , camerounvoice.com , ka-media.org

Od 2005 roku branża medialna Kamerunu doświadczyła bezprecedensowego dynamizmu z rozprzestrzenianiem się różnego rodzaju mediów (radio, prasa drukowana, telewizja, media cybernetyczne). Wydaje się, że ten dynamizm jest również dostrzegany na poziomie ekspresji. W Kamerunie obserwujemy dość mnogie, a nawet zróżnicowane ramy wyrazu. Wyłaniająca się przestrzeń publiczna jako miejsce wymiany, dyskusji czy debaty przybiera również szczególne formy. Jak zauważa Owono Zambo, „można odróżnić formalne ramy przestrzeni publicznej (różne media) od ram nieformalnych (punkty napojowe, targowiska, stowarzyszenia kobiece itp.)”.

Osobowości związane z Duala

Współpraca bliźniacza i międzynarodowa

Douala jest bliźniakiem kilku miast na świecie:

Galeria

Uwagi i referencje

  1. (en) PopulationStat, „  Douala, Cameroon Population  ” , na stronie PopulationStat.com (dostęp 20 kwietnia 2020 r. )
  2. „  Kamerun  ” (dostęp 7 lutego 2016 r . ) .
  3. Jean Philémon Megopé Foondé, Douala. Toponimia, historia i kultury , Jaunde, Ifrikiya, 2011 ( ISBN  9789956473533 ) .
  4. "  Douala  " , na www.cimed.org ,Lipiec 2012(dostęp 14 lutego 2013 )
  5. „Ambasador odwiedza projekt kanalizacji deszczowej w Duali”, Ministerstwo Europy i Spraw Zagranicznych, 31 maja 2019 [1]
  6. pochodzący od P. Salamy, w General History of Africa , tom 2, s.  554
  7. "  Odkrywanie ludzi Mpo'o - Culturebene  ", Culturebene ,10 sierpnia 2012( przeczytaj online , skonsultowano 20 kwietnia 2018 )
  8. Podręcznik historii Kamerunu, infra , s.  58
  9. "  Douala  " , na britannica.com (dostęp 4 sierpnia 2019 )
  10. Wojciech Owona , „  Narodziny Kamerunu (1884-1914)  ”, Cahiers d'études africaines , tom.  13 N O  49,1973, s.  16-36 ( DOI  10.3406 / cea.1973.2724 , czytanie online , dostęp 21 kwietnia 2017 ).
  11. „Historia miasta Duala” (wersja z 6 czerwca 2017 r. w archiwum internetowym ) , na stronie www.douala-guide.net .
  12. Mark Dike DeLancey, Mark W. Delancey, Rebecca Neh Mbuh, Słownik historyczny Republiki Kamerunu , Rowman & Littlefield, USA, 2019, s.  176
  13. Saïd Bouamama, Postacie rewolucji afrykańskiej , La Découverte,2014.
  14. Thomas Deltombe, Manuel Domergue, Jacob Tatsita, KAMERUN!, La Découverte, 2018
  15. "  Instytut Badawczy Teza Rozwojowa: Zaopatrzenie i Dystrybucja Żywności w Douala  " [PDF] ,29 października 2011
  16. PRZEMOC, PRZESTĘPCZOŚĆ I NIEPEWNOŚĆ W DOUALA , Michèle M'PACKO, sierpień 2000
  17. "  Stan zaawansowania: Douala pozostaje martwym miastem, przemoc trwa w Bamendzie, a gdzie indziej pozory spokoju.  » , na stronie cameroon-info.net ,28 lutego 2008.
  18. Juridis okresowe n o  24, Zakon Wysokiego Komisarza terytorium Kamerunu z dnia 25 czerwca 1941 roku , str.  83 , Juridis SA, Jaunde, październik 1995 r.
  19. Ustawa organiczna 55/1489 z dnia 18 listopada 1955 dotycząca reorganizacji gmin we francuskiej Afryce Zachodniej, francuskiej Afryce równikowej, Togo, Madagaskarze i Kamerunie
  20. Język francuski na świecie, 2014, Editions Nathan, s.  30
  21. Język francuski na świecie, 2014, Editions Nathan, s.  31
  22. Virginie Laure Nantchop Tenkap Géocarrefour, Miejskie działania publiczne wystawione na próbę reform usług wodnych w Douala , 2015
  23. Guévart i in., 2006; CUD, 2009
  24. Mapa szkolna Kamerunu, Departament Wouri (konsultowane w 2020 r.)
  25. J. Gordon Melton, Martin Baumann, „Religie świata: kompleksowa encyklopedia przekonań i praktyk”, ABC-CLIO, USA, 2010, s.  484-486
  26. Codatu, Wywiad z Dyrektorem Generalnym Socatur ,1 st marca 2019
  27. Praca dyplomowa Instytut Badawczy ds. Rozwoju: Zaopatrzenie i dystrybucja żywności w Douala , strona 167 i nast.
  28. Mutacje - 8 listopada 2006
  29. „Biuletyn GICAM nr 28-04/2005” (wersja z 28 września 2007 r. w archiwum internetowym ) .
  30. Simon Ngono, Telewizyjne debaty w przestrzeni publicznej w Kamerunie: logika i gry aktorskie , Paryż, Édilivre,17 listopada 2016, 168  pkt. ( ISBN  978-2-334-21534-3 )
  31. Simon Ngono, Telewizyjne debaty w przestrzeni publicznej w Kamerunie: logika i gry aktorskie , Paryż, Édilivre,2016, 168  pkt. ( ISBN  978-2-334-21534-3 , czytaj online ) , s.  62
  32. Owono Zambo, „Przestrzeń wystąpieniach publicznych w Kamerunie: A (wciąż) aktualnego ryzyka” w Simon Ngono, Les Débats televises dans l'Ecole au publicznego Kamerun, Paryż, Édilivre, 2016, gromadzenia, „Classique», 168 pkt. , Paryż, Edilivre,2016, 168  pkt. ( ISBN  978-2-334-21534-3 ) , s.  5
  33. Emmanuel Batamag, „  Kamerun: Kim był Jego Królewska Wysokość Książę René Douala Manga Bell?  » , na afrik.com ,4 stycznia 2013 r..
  34. Osidimbea, miasto Duala
  35. Społeczność miejska Duala, współpraca międzynarodowa

Zobacz również

Bibliografia

Powiązane artykuły

Linki zewnętrzne