Kościół ewangelicki Kamerunu
Ten artykuł jest szkicem dotyczącym protestantyzmu i Kamerunu .
Możesz dzielić się swoją wiedzą doskonaląc ją ( jak? ) Zgodnie z zaleceniami odpowiednich projektów .
| Kościół ewangelicki Kamerunu | |
.jpg)
| |
| Generał | |
|---|---|
| Orientacja | zreformowany-prezbiterianin |
| Zarządzanie | Prezbiteriański system synodalny |
| Struktura | 22 regiony synodalne |
| Terytorium | Kamerun |
| Prezydent | Jean Samuel Hendje Toya |
| Przynależność |
Rada Kościołów Baptystycznych i Ewangelickich Kamerunu (CEBEC) Rada Kościołów Protestanckich Kamerunu (CEPCA) Światowa Wspólnota Kościołów Reformowanych (WCRC) |
| Fundacja | |
| Przestarzały | 10 marca 1957 |
| Lokalizacja | Duala |
| Pochodzenie i ewolucja | |
| Z | Reformowany Kościół Francji |
| Figury | |
| Członkowie | 2,5 miliona |
| Ministrowie | 700 pastorów i ewangelistów |
| Szkoły podstawowe | 178 |
| Szkoły średnie | 12 |
| Uniwersytety | Wydział Teologii Protestanckiej Yaoundé Protestancki Instytut Teologiczny w Ndoungué |
| Różnorodny | |
Ewangelicki Kościół Kamerunu ( EWG ) jest jednym z głównych kościołów protestanckich w Kamerunie . Jest członkiem Rady Kościołów Protestanckich Kamerunu (CEPCA) oraz członkiem-założycielem Wspólnoty Misyjnych Kościołów (Cévaa). Jej siedziba znajduje się w Duala .
Historia
EEC jest Kościołem zrodzonym z działań misyjnych podejmowanych przez protestantów afro-jamajskich, za którymi podążało kilka towarzystw misyjnych: Baptystyczne Towarzystwo Misyjne , Misja Bazylejska i Towarzystwo Misji Ewangelickich z Paryża . Jej siedziba znajduje się w Duala .
Stało się autonomiczne w 1957 r. i obchodziło swoje pięćdziesiąte urodziny w dniu 10 marca 1957. Został uznany przez państwo dekretem prezydenckim nr 74/853 z14 października 1974 r.
Organizacja
Kościół Ewangelicki Kamerunu działa zgodnie z prezbiteriańskim systemem synodalnym .
Organizuje i reguluje swoje działania poprzez Biblię , liturgię, szczególną konstytucję, przepisy wewnętrzne i różne teksty szczegółowe. Organami centralnymi EWG są:
- Synod Generalny
- Generalna Rada Synodalna i jej komisje
- Krajowy Urząd Kościoła i jego Wydziały Techniczne,
- Biegli Rewidenci.
EWG prowadzi swoją działalność poprzez swoje organy terytorialne i centralne, utworzone przez Synod Generalny Kościoła, w szczególności:
- Parafia i jej komponenty
- Dystrykt
- Region synodalny
Od uchwał 57 th Synodu Generalnego, 1 st Biennale odbędzie się w Jaundemarzec 2014EWG ma dwadzieścia jeden regionów synodalnych:
- Region synodalny Wouri-Center
- Region Synodu Wouri-Północ i Południowo-Zachodni
- Region Synodu Południowego Wouri
- Wschodni Region Synodalny
- Region Synodalny Dalekiej Północy i Mayo Banyo
- Synod Południowy 12
- Południowo-Środkowy Region Synodalny
- Region synodalny Mifi
- Region synodalny Koung-Khi
- Synodalny region Hauts Plateaux
- Bambutos i północno-zachodni region synodalny
- Region synodalny Menoua
- Synodalny region Sanaga Morski i Ocean
- Region synodalny Nkam
- Synodalny region Nde i Mbam oraz Inoubou
- Region synodalny Haut-Nkam
- Region synodalny Mougo-Nord
- Region Synodalny Mougo-Center
- Region synodalny Mougo-Sud
- Synodalny region Noun-Nord
- Rzeczownik-Sud region synodalny
Od miesiąca Lipiec 2016EWG zajmie 22 regiony Synodical związku z decyzją podjętą na 58 th Synodu Generalnego Synodu podzielić obszar na dalekiej północy i Mayo BANYO na pół, tworząc regionie północno Synodu i daleko na północ i regionu synodalnych Adamaoua.
Menedżerowie i biura
Od 1957 roku na czele ruchu religijnego wybierane są kolejne urzędy.
Urząd wybrany w 2013 roku do maj 2017 składa się z:
- Generalny Prezydent: Pastor Isaac Batomé Henga
- 1 st wiceprezes: Pastor Richard Priso Moungole
- 2 nd koordynator wiceprezes prac: Były członek Kościoła Jean-Us Tchinda
- 3 E wiceprezes finansów: Stary kościół Theodore Nsangou
- Sekretarz Generalny: Rev. D R John Samuel Hendje Toya
Na Synodzie Generalnym w Ngaoundéré w 2017 r. zostaje wybrany nowy urząd, przewodniczącym EWG zostaje Jean Samuel Hendje Toya, który uzyskuje 205 głosów przeciw 168 dla Richarda Priso Moungole.
| Lata | Prezydenci | Wiceprezydenci | Wiceprzewodniczący (świeccy) | Sekretarze (proboszcz) | Skarbnik (świecki) |
|---|---|---|---|---|---|
| 1957 - 1962 | Paweł dżokej | dr Jean Kotto | Czarny Moutongo | ||
| 1962 - 1970 | Elie Mondjo | Filip Kouotou | Daniel Doumbé Eyango | dr Jean Kotto | Emmanuel Ekwa Bebe |
| 1970 - 1977 | Elie Mondjo | Filip Kouotou | Daniel Doumbé Eyango | dr Jean Kotto | Gilbert Jonathan Moukouri Elessa |
| 1977 - 1987 | dr Jean Kotto | Mojżesz Lamere | dr Paul Tchakounte | Karol Emanuel Njike | Gilbert Jonathan Moukouri (do 1983) Thomas Dimite |
| 1987 - 1992 | Mojżesz Lamere | Eugeniusz Mallo | Dr Paul Tchakounte | Karol Emanuel Njike | Samuel kondji |
| 1992 - 1999 | Karol Emanuel Njike | Joseph Mfochive | Dr Paul Tchakounte (kadencja przerwana w 1998 r. po jego zawieszeniu przez Zarząd) | Hans Edjenguele Ngoupa | Samuel kondji |
| 1999 - 2004 | Joseph Mfochive | Izaak batomen | Dr Daniel Sighaka | Pierre Gobina Mbale | Louis Lucien Mandengue |
| 2004 - 2005 | Joseph Mfochive | Izaak batomen | Abraham Sassum | Pierre Gobina Mbale (2004-2006)
Richard Moungole Priso (wybrany w 2006 roku do 50 -go Synodu Generalnego Bangangté |
Chrispo Bian |
| 2006 - 2008 | Izaak batomen | Abraham Ngoumun | Abraham Sassum | Richard Priso Moungole | Chrispo Bian |
| 2008 - 2017 | Izaak batomen | Richard Priso Moungole | Jean-Us Tchinda | Dr Jean Samuel Hendje Toya | Dr Théodore Nsangou |
| od 2017 | Jean-Samuel Hendje Toya | Bernard kopp | Ngalle Mbonjo | Filip Nguette | Denise Fampou |
Zobacz również
Bibliografia
- Konstytucja Kamerunskiego Kościoła Ewangelickiego zatwierdzona przez Nadzwyczajny Synod Generalny, który odbył się w Mbouo Bandjoun dnia 27 lipca 2010, 8 pkt.
- Konstytucja Kamerunskiego Kościoła Ewangelickiego zatwierdzona przez Synod Generalny 1958 , Kościół Ewangelicki, Douala, 1959, s. 15.
- Konstytucja Kamerunskiego Kościoła Ewangelickiego zatwierdzona przez Synod Generalny (9-13 marca 1977) , Duala, 1982, 23 s.
- Jean-Paul Messina i Jaap van Slageren, Historia chrześcijaństwa w Kamerunie. Od początków do współczesności , Karthala, Paryż, CLÉ, Jaunde, 2005, 452 s. ( ISBN 9782845866874 )
- Jaap van Slageren, Początki Kościoła ewangelickiego w Kamerunie: misje europejskie i rodzime chrześcijaństwo , red. CLE, Jaunde, 1972, 297 s.
Powiązane artykuły
Uwagi i referencje
- oficjalna strona internetowa EWG
- Historia na stronie BMS , strona konsultowana online 19.05.16.
- Misjonarze Towarzystwa Misji Ewangelickich w Paryżu 1822-1971 .
- Archiwizacja wirtualnych wystaw .
- Miejsce zreformowanych kościołów protestanckich w Szwajcarii .
- Oficjalna strona 57 th CEA Ogólnego Synodu
- oficjalna strona Parafii Cinquantenaire
- Emmanuel Batamag, Afrik.com, Kościół Ewangelicki Kamerunu ma nowego prezydenta , 22 maja 2017