Cagnano | |||||
Panorama marynarki wojennej Porticciolo. | |||||
Administracja | |||||
---|---|---|---|---|---|
Kraj | Francja | ||||
Jedna zbiorowość terytorialna | Korsyka | ||||
Okręgowy okręg wyborczy | Górna Korsyka | ||||
Miasto | Bastia | ||||
Międzywspólnotowość | Wspólnota gmin Cap Corse | ||||
Mandat burmistrza |
Katarzyna Catoni 2020 -2026 |
||||
Kod pocztowy | 20228 | ||||
Wspólny kod | 2B046 | ||||
Demografia | |||||
Miły | Cagnanais | ||||
Ludność miejska |
162 mieszk. (2018 ) | ||||
Gęstość | 11 mieszkańców/km 2 | ||||
Geografia | |||||
Informacje kontaktowe | 42°52′34″ północ, 9°25 °50″ wschód | ||||
Wysokość | 300 m min. 0 m Maks. 1068 m² |
||||
Powierzchnia | 14,72 km 2 | ||||
Rodzaj | Gmina wiejska i nadmorska | ||||
Obszar atrakcji |
Bastia (gmina koronna) |
||||
Wybory | |||||
Oddziałowy | Czapka Korsyka | ||||
Lokalizacja | |||||
Geolokalizacja na mapie: Korsyka
| |||||
Cagnano jest francuski gmina znajduje się w działach okręgu z Haute-Corse i terytorium wspólnoty z Korsyki . Należy on do starej studni w Luri , w Cap Corse .
Cagnano to gmina położona w centrum wschodniej fasady Cap Corse , jednej z dziesięciu gmin kantonu Capobianco, którego stolicą jest Rogliano .
Gminy przygranicznePodobnie jak wiele innych miasteczek Cap Corse , Cagnano zajmuje całą małą dolinę, wyżłobienie we wschodniej fasadzie półwyspu, w strumieniu Misinco, zorientowane z zachodu na wschód ze zboczy Serra, schistous grzbiet Cap , do jego ujścia w Morzu Tyrreńskim .
Na stromych krawędziach doliny otwartej na morze, krajobraz przedstawia kilometry ścian nośnych zbudowanych przez człowieka, aby mieć tarasy uprawne znane lokalnie jako lenze .
Granice terytorialneGmina małoobszarowa (14,72 km 2 ), jej granice można określić następująco:
Miejska sieć hydrograficzna jest rzadka. Wszystkie rzeki są dopływami Morza Tyrreńskiego .
Dwie inne małe rzeki przybrzeżne wpływają do morza, na południe od ujścia rzeki Misinco:
Boki dolin potoku Guadone i jego dopływu, potoku Fiumicellu, otoczone drogami D 132 i D 432, pokryte są małym zielonym zagajnikiem dębowym. Powyżej roślinność tworzą dęby ostrolistne, ozdobne jesiony , drzewa oliwne i kasztanowce. Ozdobny jesion lub „jesion kwitnący” lokalnie tworzy las łęgowy małych strumieni w dolinach.
Z powodu częstych i gwałtownych pożarów, które niszczą ten obszar Cap Corse, zwykle pod koniec okresu letniego, duża część północnych i południowych grzbietów została zdemaskowana i zachowana, aby służyła jako przegrody przeciwpożarowe.
Do Cagnano można dostać się tylko drogą. W 1829 r. rozpoczęto budowę drogi łączącej Bastia z Macinaggio , obecną drogą D 80 okrążającą Cap Corse. Odcinek Porticciolo - Santa Severa został zbudowany w 1843 roku.
Aby dostać się bezpośrednio do Ortale centrum Luri, należy jechać drogą D 132 na północ od Porticciolo, a następnie po 2,5 km skręcić w D 432 na skrzyżowaniu tych dwóch dróg. Ta ostatnia pozwala udać się do Suare, następnie do Ortale, a następnie do Piazze lub dotrzeć do innych wiosek i wiosek Cagnano.
Od zachodu przez miasto przebiega droga D 32. Pozwala dotrzeć do Luri na północy przez przełęcz Serra (305 m ) i Pietracorbara na południu, mijając ruiny kaplicy San Cervone; ale część południowa nie jest utwardzona.
TransportNie ma środków publicznego transportu pasażerskiego. Przez RD 80, skrzyżowanie D 80 / D 132 na północ od Porticciolo jest oddalona 22 km na południowy z Bastia , miasto z portem handlowym, A stacja z CFC , a lotnisko w Bastia Poretta który wynosi 55 km .
Cagnano jest gminą wiejską, ponieważ wchodzi w skład gmin o małej lub bardzo małej gęstości w rozumieniu siatki gęstości gmin INSEE .
Ponadto gmina jest częścią obszaru atrakcji Bastia , której jest gminą w koronie. Obszar ten, obejmujący 93 gminy, jest podzielony na obszary od 50 000 do mniej niż 200 000 mieszkańców.
Gmina, granicząca z Morzem Śródziemnym , jest również gminą przybrzeżną w rozumieniu ustawy3 stycznia 1986, znane jako prawo przybrzeżne . Odtąd szczególne przepisy urbanistyczne zastosować w celu zachowania naturalnych przestrzeni, miejsc, krajobrazów i równowagi ekologicznej na wybrzeżu , takich jak na przykład zasady inconstructibility, poza zurbanizowanych obszarów, na pasie. Brzegowej 100 metrów, lub więcej, jeśli przewiduje to miejscowy plan urbanistyczny .
Teren miasta, jak wynika z bazy danych europejskiej okupacji biofizycznej gleby Corine Land Cover (CLC), charakteryzuje się znaczeniem lasów i obszarów półnaturalnych (89% w 2018 r.), jednak spadek w porównaniu z 1990 r. (92,4% ). Szczegółowy podział w 2018 r. przedstawia się następująco: środowiska z roślinnością krzewiastą i/lub zielną (66,6%), lasy (17,4%), niejednorodne tereny rolnicze (7,7%), tereny otwarte, bez lub z małą roślinnością (5%), stałe uprawy (1,7%), wody morskie (0,9%), łąki (0,8%).
IGN także udostępnia narzędzie online do porównywania zmian w czasie użytkowania gruntów w miejscowości (lub obszarów w różnych skalach). Kilka epok są dostępne jako map lub zdjęć lotniczych: na mapie Cassini ( XVIII th wieku), na mapie Staff (1820-1866) oraz w bieżącym okresie (1950 do chwili obecnej).
Porticciolo to marynarka wojenna doliny Cagnano, u ujścia małego fiume Veticatu. W przeciwieństwie do sąsiadów Sisco i Pietracorbara, marynarka Porticciolo ma bardzo starą konstrukcję. Przedstawia zespół o autentycznym charakterze, z domami z łupkowymi dachami, zgrupowanymi w tamtym czasie ze względów bezpieczeństwa.
Porticciolo posiadało małą stocznię, z której do 1873 r. wywodziło się wiele żaglowców. W tym czasie Cagnano prowadziło handel z Włochami i innymi portami Kapsztadu oraz posiadało kilka magazynów ( magazinów ). Około 1960 roku na osiem łodzi było jeszcze dziesięciu rybaków. Obecnie pozostał tylko jeden.
Kaplica Sant'Antone stoi pośrodku wsi.
Suare, do której można dotrzeć drogą D 432, to mała wioska założona około 1000 roku przez lordów Delle Suere, którzy zbudowali sąsiedni zamek. Nic nie pozostało z tej twierdzy. Dziś jest to osada Carbonacce.
Około 300 m na północ znajduje się odosobniona kaplica San Sebastianu.
Ghilloni to najbardziej wysunięta na południe wioska Cagnano. Składa się z dwóch części: Ghilloni Suprana i Ghilloni Suttana. Ghilloni Supprana został nazwany Villa Ghilloni XIII th century. Znajduje się tam kaplica Santa Maria Annunziata.
Ortale (lub Ortali), centrum miasta, to mała wioska na południe od Piazze. Swoją nazwę zawdzięcza temu, że kiedyś znajdował się wśród ogrodów i winnic. Znajduje się tam cmentarz i kościół San Fruttuoso z dużą klasycystyczną fasadą frontową, zbudowany na miejscu starszego sanktuarium.
Adamo lub Ladamu, to starożytna wieś, niegdyś zamieszkiwali IX th wieku przez ludzi „brown-skórki”, stąd jego nazwa. Czy byli Saracenami?
Piazze jest najbardziej zaludnioną śródlądową wioską Cagnano. Znajduje się pomiędzy Adamo i Ortale. Znajduje się tam kaplica Sant'Erasmu.
Terre Rosse to średniowieczna osada, położona prawie 500 m na północ od Ortale. Niektórzy twierdzą, że Krzysztof Kolumb , potomek panów z Da Mare , urodził się tam w 1450 roku.
Młyn nadal produkuje mąkę kasztanową i oliwę z oliwek.
Carbonacce to wieś położona na północny zachód od Cagnano, na południe od dawnego klasztoru kapucynów Oveglia, zbudowany w XVI th wieku na miejscu starego zamku Oveglia zbudowany w XII th wieku. Twierdza została zniszczona w 1358 r. przez ludowy bunt pod wodzą Sambucucciu z Alandu . Kościół pod wezwaniem Santa Maria Assunta jest obecnie wpisany do rejestru zabytków .
Korsykańska nazwa miasta to Cagnanu / kaˈɲanu / .
Cagnano było kiedyś nazywane Locagnano . Jeśli porównamy jej nazwę z popularnym łacińskim słowem cassanus , możemy sądzić, że w przeszłości dolina była pokryta dębami.
W pobliżu góry E Spelonche na północ od miasta znajduje się zbiorowa nekropolia znana jako „Spelonche”, pochodząca z pierwszego tysiąclecia p.n.e. Ta nekropolia jest świadectwem stosunków handlowych między Cap Corse a Villanovian (przedetruskimi). W 1901 r. z miejsca zniszczonego przez wykopaliska archeologiczne odnaleziono bransolety, naszyjniki, łańcuszki, strzałki, pęsety, wisiorki, brązy, fragmenty amfor etruskich i ceramikę kartagińską.
W akcie z 1155 r. po raz pierwszy pojawia się wzmianka o rodzinie Oveglii. Dotyczyło to sporu między tą rodziną a rodziną Vallerustii o posiadanie niewolnika. „Barulfus Scaccius z Vallerustia pyta Ansaldus z Oveglia wrócić tę kobietę daną mu przez Ansufredus Pino . ” Postacie z tej rodziny, jak Albertus z Ovilia , nazwany na cześć fortyfikacji Oveglia wspomniano w drugiej połowie XII -tego wieku. d'Oveglia zniknęła z pisemnej dokumentacji z lat 1200-1220.
Ansaldo da Mare, admirał floty cesarza Fryderyka II , dwukrotnie, w 1246, a następnie w 1249, nabył fortyfikacje północnej części Przylądka i te należące do Sozo Pevere, który sam je nabył po podziale z Avogari: Motti, Oveglia i Minerbio.
Oveglia została zbudowana na skalnym występie, na niewielkim występie, odciętym murami obwodowymi ustawionymi prostopadle do osi ostrogi, przy czym twierdza tkwiła w tym wale, na początku ostrogi, aby bronić dostępu do niego. Zamek został zbudowany z materiałów in situ ; kamień, wapno i lauze. Posiadał czołg o pojemności od pięciu do dziesięciu m3, który umożliwiał przetrwanie w przypadku oblężenia. Osady znajdowały się w pobliżu zamku, w zasięgu jego wzroku. Podział panowania Mari w 1333 wymienia castrum Oveglia .
Podczas buntu przeciwko panowaniu w latach 1357-1358 ruch powstańczy szybko zdołał zniszczyć wszystkie zamki z wyjątkiem sześciu, które dobrowolnie oszczędzono, by służyły jako siedziba wymiaru sprawiedliwości lub ochrony floty.
Po połowie XIV th wieku, bez śladu Oveglia.
W XVII -tego wieku, Cap Corse miał nie więcej niż:
Dawny okręg terytorialny i religijny, jakim było Cagnano, podlega w ten sposób cywilnemu pobożnemu Capocorso, którego centrum stanowi Rogliano , oraz sądowemu pobożnemu Luri. Na poziomie religijnym Cagnano podlega zwierzchnictwu piévana z Luri, który z powodu stałego zagrożenia barbarzyńskiego został oddany pod zwierzchnictwo biskupa Mariany, rezydującego w Bastii od 1570 roku.
Około 1730 r. Cagnano znalazło się pod zwierzchnictwem Luri, którego władza rozciągała się na dawne zwierzchnictwo San Colombano des Da Mare , które stało się genueńską prowincją Capocorso. Luri był ośrodkiem zarówno pobożności sądowej, jak i tytułowej pobożności religijnej.
Kropka | Tożsamość | Etykieta | Jakość | |
---|---|---|---|---|
Brakujące dane należy uzupełnić. | ||||
ok. 1897 | ? | Paweł Francioni | ||
? | grudzień 1941 (automatyczna rezygnacja) |
Pan Agostini | Odwołany przez rząd Vichy | |
1983 | 1995 | Renée Mariani | ||
1995 | 2001 | Jean-Baptiste Biaggi | FN | |
Marzec 2001 | 2008 | Isabelle Marcadier | płyta DVD | |
Marzec 2008 | Luty 2009 | Alain Michaud | ||
Marzec 2009 | Sierpień 2013 | Charles Jean Ferreri | ||
Sierpień 2013 | marzec 2014 | Róża Marie Pancrazi | ||
marzec 2014 | 4 lipca 2020 r. | Albert Mattei | ||
4 lipca 2020 r. | W trakcie | Katarzyna catoni |
Zmiany liczby mieszkańców znane są ze spisów ludności przeprowadzanych w gminie od 1800 r. Od 2006 r. legalne populacje gmin są publikowane corocznie przez Insee . Spis opiera się obecnie na corocznym zbieraniu informacji, sukcesywnie dotyczących wszystkich terytoriów miejskich przez okres pięciu lat. W przypadku gmin liczących mniej niż 10 000 mieszkańców co pięć lat przeprowadza się badanie spisowe obejmujące całą populację, przy czym legalne populacje w latach pośrednich szacuje się przez interpolację lub ekstrapolację. Dla gminy pierwszy wyczerpujący spis ludności objęty nowym systemem został przeprowadzony w 2004 roku.
W 2018 r. miasto miało 162 mieszkańców, co oznacza spadek o 8,47% w porównaniu do 2013 r. ( Haute-Corse : + 5,69%, Francja z wyłączeniem Majotty : + 2,36%).
1800 | 1806 | 1821 | 1831 | 1836 | 1841 | 1846 | 1851 | 1856 |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
609 | 812 | 750 | 784 | 825 | 938 | 870 | 957 | 879 |
1861 | 1866 | 1872 | 1876 | 1881 | 1886 | 1891 | 1896 | 1901 |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
837 | 904 | 926 | 824 | 802 | 852 | 829 | 935 | 990 |
1906 | 1911 | 1921 | 1926 | 1931 | 1936 | 1946 | 1954 | 1962 |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
662 | 529 | 452 | 530 | 506 | 535 | 435 | 258 | 253 |
1968 | 1975 | 1982 | 1990 | 1999 | 2004 | 2009 | 2014 | 2018 |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
245 | 239 | 183 | 156 | 179 | 196 | 195 | 170 | 162 |
Kościół parafialny San Fruttuosu podlega diecezji Ajaccio .
Cagnano było niegdyś miastem liczącym blisko 1000 mieszkańców w 1875 r. 140 ha obsadzono winoroślą (podczas gdy w 1790 r. 154 ha , 78 ha drzew oliwnych, 12 ha kasztanowców, 10 ha owoców cytrusowych i 500 sztuk bydła, głównie kozy.Miasto miało cztery młyny.W ciągu ostatniego stulecia miasto zostało znacznie wyludnione, wielu Cagnanèsi wyemigrowało na "kontynent", do obu Ameryk, inni zginęli podczas dwóch wojen światowych .
Obecnie winorośl całkowicie zniknęła z wiejskiego krajobrazu. Główną działalnością pozostaje rybołówstwo. Mały port rybacki Cagnano jest trzecim w Cap Corse, po Macinaggio i Centuri.
Cagnano ma niezwykłą atrakcję turystyczną, jego plażę, jedną z rzadkich piaszczystych plaż Cap Corse, graniczącą z D 80. Stosunkowo wąska, jest stale atakowana przez trawy Posidonia, wyrywane i odrzucane przez burze na piasek, gdzie ulegają rozkładowi , hamując jego frekwencję.
Na południe od plaży, u ujścia rzeki Misinco, właściciel nadbrzeżnego hotelu zbudował mały port. Wzniesione nabrzeża i wzniesiony mur oporowy zostały rozebrane na podstawie wyroku wydanego przez apelacyjny sąd administracyjny w Marsylii, w następstwie postępowania wszczętego przez państwo.
Tour de Losso (lub Wieża Osse) jest okrągły gąbki XVI -tego wieku, położony na wybrzeżu w skrajnym południowo-wschodniej części miasta. Dawniej nazywano ją Torre dell'Aquila (wieża orła lub acula di mare, co w języku korsykańskim oznacza rybołowa ).
Zbudowana w 1520 roku, jest jedną z dziesięciu wież, które Cap Corse posiadało w 1530 roku. Genueńczycy narzucili ludności budowę nadbrzeżnych wież kosztem pievi i społeczności. Gdy zbliżały się statki Barbary, mieszkańcy schronili się w tych wieżach trzymanych przez garnizony.
Swoją nazwę wieża zawdzięcza temu, że w jej fundamentach odkryto szkielety, w których powstała cysterna.
Losso Tower wznosi się na trzech poziomach i kończy się tarasem z blankami. Na ostatnim piętrze chodnik z machikułami. W podziemiach wykopano w skale podziemne przejście do przechowywania broni i prochu. Dostęp do niej prowadzą kamienne schody. Należący do prywatnej firmy Société des Sciences Historiques et Naturelles de la Corse budynek został wpisany na listę zabytków na mocy dekretu z 17 grudnia 1926 r.
Inne dziedzictwo cywilneKlasztor Oveglia datowanego XV th century XVI TH i XVII -tego wieku. Znajduje się na północny zachód od miasta, 380 m n.p.m. na wschód od Monte Castellu. Przed rewolucją w klasztorze znajdowało się seminarium z około sześćdziesięcioma mnichami i braćmi świeckimi zakonu kapucynów. W czasie rewolucji budynki i grunty zostały sprzedane jako własność narodowa. Kilka lat później kościół powrócił do miasta, a zabudowania klasztorne pozostały własnością prywatną. W 1927 r. zawalił się fragment muru klasztornego.
Klasztor został zbudowany w XVI th wieku na miejscu starego zamku Oveglia zbudowany w XII th wieku, zniszczona w 1358 przez popularnego powstania kierowanego przez Sambucuccio d'Alando . W XVIII -tego wieku od 7 do 16 przebywał zakonnego w klasztorze.
Kaplica Santa Maria Assunta, będąca własnością gminy, jest wpisana do rejestru zabytków na mocy dekretu z dnia 30 stycznia 1990 r., a ruiny dawnego klasztoru sklasyfikowane dekretem z dnia 25 kwietnia 1990 r.
Kościół klasztoru Oveglia zawiera dwie klasyfikowane prace:
Ponadto obraz Dziewica w obłoku cherubinów jest częścią selekcji przedmiotów skradzionych lub wcześniej skradzionych.
Kościół parafialny San FruttuosuDo cmentarza miejskiego przylega kościół parafialny San Fruttuosu in Ortale, położony w dzielnicy Parocchia. Czy istnieje przybytek w rzeźbionego drewna, datowany XVII th wieku, sklasyfikowany zabytek .
Zawiera ona organem początku XVII th century odnowionym w 1972 roku, akustyka są niezwykłe.
Inne dziedzictwo religijneCagnano dotyczy dwóch ZNIEFF z 2 e generacji:
Gaje dębowe ostrolistne w Cap CorseCagnano jest jednym z piętnastu gmin objętych Strefą Naturalnej ekologiczny, fauny i Florystyczny Interest ( 2 nd generacji) (ZNIEFF940004078) o nazwie „Zielona Oaks Cap Corse” o powierzchni 4,112 ha . Te gaje dębu ostrolistnego rozciągają się od gminy Farinole , u podnóża przylądka, do gminy Rogliano na północnym wschodzie i gminy Morsiglia na północnym zachodzie.
„Gmina Cagnano ma mały zielony gaj dębowy, który biegnie wzdłuż dróg D 132 i D 432 między wioskami. Zdominowany przez pasmo górskie Monte Alticcione (1139 m n.p.m.) i nadal na podstawie łupków, obszar ten znajduje się w małej dolinie zajmowanej przez strumień Misinco i jego dopływy między 40 a 350 m n.p.m. Roślinność tworzą dęby ostrolistne, jesiony, drzewa oliwne i kasztanowce. Dziś spłonęła znaczna liczba dębów ostrolistnych. Wzdłuż D 432 rosną nienaruszone dęby korkowe .
Asylwatyczne grzbiety Cap CorseDwadzieścia miast są dotknięte tym ZNIEFF940004076 - ( 2 th generacji) o powierzchni 6373 ha . Obszar obejmuje prawie cały środkowy grzbiet Cap Corse. Południową granicę ZNIEFF wyznacza Col de Teghime ( Barbaggio ); północna granica odpowiada Punta di Gulfidoni na północ od przełęczy Santa Lucia ( Morsiglia i Meria ).
„Pożary są głównym, jeśli nie jedynym powodem asylwańskiego charakteru grzebienia Cap Corse… ZNIEFF jest porośnięty zaroślami, drzewami owocowymi, trawnikami i skalistymi środowiskami. Te środowiska naturalne oferują warunki biotyczne i abiotyczne korzystne dla dziedzictwa fauny i flory… „Asylvatic Crests of Cap Corse” ZNIEFF obejmuje faunę i florę zaklasyfikowaną do dwudziestu pięciu gatunków roślin, kolonię lęgową podkowca małego (Rhinolophus hipposideros), dwie pary orłów przednich (Aquila chrysaetos) i jaszczurka Fitzingera (Algyroides fitzingeri) ” .
Na herbie Cagnano nosi: "Gule z dwoma złotymi lwami zwieńczonymi w antycznej koronie podtrzymującej sosnowy Vert".