Buethwiller | |||||
Ratusz i szkoła. | |||||
Herb |
|||||
Administracja | |||||
---|---|---|---|---|---|
Kraj | Francja | ||||
Region | Wielki Wschód | ||||
Społeczność terytorialna | Europejska zbiorowość Alzacji | ||||
Okręgowy okręg wyborczy | Górny Ren | ||||
Dzielnica | Altkirch | ||||
Międzywspólnotowość | Wspólnota gmin Południowa Alzacja Largue | ||||
Mandat burmistrza |
Eric Bringel 2020 -2026 |
||||
Kod pocztowy | 68210 | ||||
Wspólny kod | 68057 | ||||
Demografia | |||||
Ludność miejska |
281 mieszk. (2018 ) | ||||
Gęstość | 73 mieszk./km 2 | ||||
Geografia | |||||
Szczegóły kontaktu | 47 ° 39 ′ 26 ″ północ, 7 ° 09 ′ 00 ″ wschód | ||||
Wysokość | Min. Maks. 279 m 317 m² |
||||
Obszar | 3,84 km 2 | ||||
Rodzaj | gmina wiejska | ||||
Obszar atrakcji |
Miluza (gmina koronna) |
||||
Wybory | |||||
Oddziałowy | Kanton Masevaux | ||||
Ustawodawczy | Trzeci okręg wyborczy | ||||
Lokalizacja | |||||
Geolokalizacja na mapie: Grand Est
| |||||
Buethwiller [ b y t V I L ɛ ʁ ] jest francuski gm się w części administracyjnej z Górny Ren , a od1 st styczeń 2021, na terytorium Europejskiej Wspólnoty Alzacji , w regionie Grand Est .
Gmina ta położona jest w historycznym i kulturowym regionie Alzacji .
Buethwiller to wiejskie miasteczko w północnej części Sundgau , położone 6 km od Dannemarie , 10 km od Altkirch i około dwudziestu kilometrów na południowy zachód od Mulhouse . Sąsiednie gminy są od północy i zgodnie z ruchem wskazówek zegara: Falkwiller , Balschwiller , Eglingen , Hagenbach , Gommersdorf , Wolfersdorf , Traubach-le-Bas i Traubach-le-Haut .
Miasto jest obsługiwane przez drogę departamentalną 25 (tylko ruch lokalny), która łączy się z RD 103, która prowadzi z Dannemarie do Burnhaupt-le-Bas . Autostrada A36 „la Comtoise” oddalona jest od obiektu o 8 km. Najbliższa stacja to Dannemarie na linii Mulhouse-Altkirch-Belfort .
La Largue nawadnia południową część zakazu komunalnego kilkaset metrów od kanału Rodan-Ren, który prawie wyznacza południową granicę zakazu.
Płaskorzeźba, złożona z łagodnie opadających wzgórz, nie jest zbyt mocno zaakcentowana. Najwyższy punkt gminy na 317 metrach znajduje się w lesie Buchwald na zachodzie.
W użytkowaniu gruntów na terenach niezabudowanych dominują zboża i łąki. Część południowa, wokół Largue, stanowi stosunkowo zachowany teren podmokły i jest wymieniony jako „obszar o znaczeniu ekologicznym i krajobrazowym” (określony w planie przestrzeni przyrodniczej Haut-Rhin). Ten sam obszar jest również klasyfikowany jako „niezwykłe tereny podmokłe” i „obszar zainteresowania społeczności” przez sieć Natura 2000 na mocy dyrektywy siedliskowej . Jest również częścią Planu Zapobiegania Ryzykom „ Powodzi ” (PPR) . Granica zagrożenia powodziowego została ustalona przez starostę dla całej doliny Largue w 1998 roku. Dodatkowo miasto jest narażone na ryzyko sejsmiczne (klasa Ib - ryzyko średnie).
Korona „wysokich” sadów, przeznaczonych bardziej na rezerwy ziemi niż na produkcję żywności, otacza wioskę i pełni rolę strefy buforowej dla upraw zbożowych.
Budynki są stosunkowo stare: prawie połowa mieszkań pochodzi sprzed 1949 r. Jednak tempo ostatnich budów w ostatnich latach przyspieszyło (6 mieszkań wybudowanych w 2000 r., 5 w 2001 r., w tym 4 mieszkania zbiorowe na zasób 77 mieszkań w 1999 r. ) według danych regionalnego działu sprzętu. 86% głównych rezydencji zajmują ich właściciele.
Traubach-le-Haut | Falkwiller | Balschwiller |
Traubach-le-Bas | ||
Wolfersdorf | Gommersdorf | Hagenbach |
Buethwiller jest gminą wiejską, ponieważ wchodzi w skład gmin o małej lub bardzo małej gęstości, w rozumieniu miejskiej siatki gęstości INSEE .
Ponadto gmina jest częścią obszaru atrakcji Mulhouse , którego jest gminą w koronie. Obszar ten, obejmujący 132 gminy, jest podzielony na obszary od 200 000 do mniej niż 700 000 mieszkańców.
Zagospodarowanie przestrzenne gminy, odzwierciedlone w bazie danych europejskiej okupacji biofizycznej gleby Corine Land Cover (CLC), charakteryzuje się znaczeniem obszarów rolniczych (84,9% w 2018 r.), proporcjonalnie identycznym jak w 1990 r. (84,9%). Podział szczegółowy w 2018 r. przedstawia się następująco: grunty orne (46,9%), niejednorodne użytki rolne (37,8%), lasy (15,1%), łąki (0,2%).
IGN także udostępnia narzędzie online do porównywania zmian w czasie użytkowania gruntów w miejscowości (lub obszarów w różnych skalach). Kilka epok są dostępne jako map lub zdjęć lotniczych: na mapie Cassini ( XVIII th wieku), na mapie Staff (1820-1866) oraz w bieżącym okresie (1950 do chwili obecnej).
Buethwiller był były posiadanie hrabstwie Ferrette i był częścią seigneury z Thann .
Na mocy traktatu westfalskiego wieś została przyłączona do Francji.
W średniowieczu na południe od wsi znajdował się nieistniejący już wasserburg . Lokalizacja Zakłada się przedmiotem archeologicznych obszaru wrażliwego na podstawie badania dokumentów XVII -tego wieku, który wymienia „załącznik zamku.”
Zamek był własnością Habsburgów trzymanych w warowni przez szlachtę Hagenbach . The Dukes Austrii powstała tam garnizon podczas ich walce Karola Śmiałego w 1474 roku . Ostatnia wzmianka o zamku pochodzi z 1520 roku .
Do ramion z Buethwiller są zdobi następująco:
|
---|
Okres | Tożsamość | Etykieta | Jakość | |
---|---|---|---|---|
przed 1981 | ? | Robert schnoebelen | ||
Marzec 2001 | 2008 | Gerard Bilger | ||
Marzec 2008 | 2014 | André Antz | ||
marzec 2014 | W toku (stan na 31 maja 2020 r.) |
Éric Bringel ponownie wybrany na kadencję 2020-2026 |
||
Brakujące dane należy uzupełnić. |
Gmina zatwierdziła miejscowy plan urbanistyczny wstyczeń 2006. Większość informacji zawartych w tym artykule pochodzi z niego.
Ewolucja liczby mieszkańców jest znana ze spisów ludności przeprowadzanych w gminie od 1793 r. Od 2006 r. legalne populacje gmin są publikowane corocznie przez Insee . Spis jest obecnie oparty na corocznym zbieraniu informacji, sukcesywnie dotyczących wszystkich terytoriów gminy przez okres pięciu lat. W przypadku gmin liczących mniej niż 10 000 mieszkańców co pięć lat przeprowadza się badanie spisowe obejmujące całą populację, przy czym legalne populacje w latach pośrednich szacuje się przez interpolację lub ekstrapolację. Dla gminy pierwszy wyczerpujący spis objęty nowym systemem został przeprowadzony w 2006 roku.
W 2018 r. miasto liczyło 281 mieszkańców, co stanowi wzrost o 6,84% w porównaniu do 2013 r. ( Haut-Rhin : + 0,82%, Francja z wyłączeniem Majotty : + 2,36%).
1793 | 1800 | 1806 | 1821 | 1831 | 1836 | 1841 | 1846 | 1851 |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
227 | 236 | 256 | 261 | 311 | 348 | 334 | 334 | 303 |
1856 | 1861 | 1866 | 1871 | 1875 | 1880 | 1885 | 1890 | 1895 |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
276 | 279 | 303 | 274 | 273 | 252 | 238 | 218 | 228 |
1900 | 1905 | 1910 | 1921 | 1926 | 1931 | 1936 | 1946 | 1954 |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
220 | 254 | 217 | 207 | 196 | 209 | 194 | 198 | 202 |
1962 | 1968 | 1975 | 1982 | 1990 | 1999 | 2006 | 2011 | 2016 |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
174 | 184 | 201 | 218 | 199 | 224 | 273 | 261 | 272 |
2018 | - | - | - | - | - | - | - | - |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
281 | - | - | - | - | - | - | - | - |
Ludność gminy nie widziała znaczącej różnicy od prawie 50 lat. Jego struktura wiekowa wskazuje natomiast na nadreprezentację grupy wiekowej poniżej 20 lat i powyżej 60 lat. Ludność pracująca we wsi to głównie robotnicy (50,6%) lub pracownicy lub zawody średnie (41%). Będą działać w kierunku Mulhouse i jego peryferii (31%), Dannemarie (13%) lub Szwajcarii (9%). Reszta podróży z domu do pracy odbywa się do Altkirch , Hagenbach i na terytorium Belfort .
Gmina oferuje na swoim terenie tylko 16 miejsc pracy (w edukacji, budownictwie i rolnictwie), mniej od 1975 roku. W 2000 roku było jeszcze 7 gospodarstw (wobec 20 w 1979). Uprawy to głównie zboża; uprawa kukurydzy, która jeszcze w 1979 r. nie istniała, stanowi już blisko 40% powierzchni uprawnych.