Balagueres

Balagueres
Balagueres
Wieża św . Katarzyny .
Administracja
Kraj Francja
Region Oksytania
Departament Ariege
Miasto Saint-Girons
Międzywspólnotowość Wspólnota gmin Couserans-Pyrénées
Mandat burmistrza
 Jean-Claude Roques
2020 -2026
Kod pocztowy 09800
Wspólny kod 09035
Demografia
Miły Balaguerois
Ludność
miejska 		196  mieszk. (2018 spadek o 2% w porównaniu do 2013 r.)
Gęstość 11  mieszkańców/km 2
Geografia
Informacje kontaktowe 42°57′02″ północ, 1°02′40″ wschód
Wysokość Min. 467  m
Maks. 1253  m²
Powierzchnia 17,84  km 2
Jednostka miejska gmina wiejska
Obszar atrakcji Saint-Girons
(gmina korony)
Wybory
Oddziałowy Kanton Zachodni Couserans
Ustawodawczy Pierwszy okręg wyborczy
Lokalizacja
Geolokalizacja na mapie: region Occitanie
Zobacz na mapie administracyjnej regionu Oksytanie Lokalizator miasta 14.svg Balagueres
Geolokalizacja na mapie: Ariège
Zobacz na mapie topograficznej Ariège Lokalizator miasta 14.svg Balagueres
Geolokalizacja na mapie: Francja
Zobacz na mapie administracyjnej Francji Lokalizator miasta 14.svg Balagueres
Geolokalizacja na mapie: Francja
Zobacz na mapie topograficznej Francji Lokalizator miasta 14.svg Balagueres

Balaguères jest francuski gmina , znajduje się w dziale z Ariège w tym Occitanie regionu .

Jej mieszkańcy nazywani są Balaguérois.

Geografia

Sytuacja

Miasto graniczy od północnego zachodu z departamentem Haute-Garonne . Saint-Girons jest 16  km na wschód na D618, Saint-Gaudens 41  km na północny-zachód, Tuluza 100  km na północny-północny-wschód. Granica hiszpańska znajduje się 17  km na południe w linii prostej .

Gmina Couserans w Pirenejach jest częścią regionalnego parku przyrodniczego Ariège Pyrenees .

Hamlety

To dość duże miasto nie ma wioski noszącej swoją nazwę, jest to mała dolina z różnymi wioskami, w tym Balagué, Agert, Vignau, Alas ...

Gminy przygraniczne

Balaguères graniczy z jedenastoma innymi gminami, z których dwie znajdują się w departamencie Haute-Garonne .

Gminy graniczące z Balaguères
Francazal
( Haute-Garonne ,
przy czworokątu ) 		Cazavet Montgauch ,
Moulis
Urau
( Górna Garonna ) 		Balagueres [1] Engomer
Buzan ,
Villeneuve 		Argein Cescau ,
Arrout

Hydrografia

Miasto jest podlewane przez Lez , z dopływem z Salat .

Geologia i ulga

Powierzchnia gminy wynosi 1784  ha; jego wysokość waha się od 467 do 1253  metrów .

Trasy komunikacyjne i transport

Dojazd drogami departamentalnymi D 618 i D 204.

Najbliższy wjazd na autostradę A64 znajduje się 25  km na północ od Saint-Martory .

Pogoda

Gminne parametry klimatyczne w latach 1971-2000
  • Średnia roczna temperatura: 11,3  ° C
  • Liczba dni z temperaturą poniżej -5  ° C  : 5,2 dni
  • Liczba dni z temperaturą powyżej 30  °C  : 5,5 dnia
  • Roczna amplituda termiczna: 14,8  ° C
  • Roczna akumulacja opadów: 1030  mm
  • Liczba dni opadów w styczniu: 10,3 d
  • Liczba dni opadów w lipcu: 6,8 d

Klimat, który charakteryzuje miasto, został zakwalifikowany w 2010 roku jako „  klimat półkontynentalny  ”, zgodnie z typologią klimatów we Francji, która wówczas miała osiem głównych typów klimatów we Francji metropolitalnej . W 2020 roku miasto wychodzi z typu „klimatu górskiego” w klasyfikacji ustanowionej przez Météo-France , która obecnie ma tylko pięć głównych typów klimatów we Francji kontynentalnej. W tym typie klimatu temperatura gwałtownie spada w zależności od wysokości. Minimalne zachmurzenie zimą i maksymalne latem. Wiatry i opady różnią się znacznie w zależności od miejsca. Na zachód od departamentu klimat oceaniczny z atlantyckimi wlotami powietrza powoduje zakłócenia, które podlewają płaskorzeźby.

Wśród parametrów klimatycznych, które pozwoliły na ustalenie typologii na rok 2010, znalazło się sześć zmiennych dla temperatury i osiem dla opadów , których wartości odpowiadają danym miesięcznym dla normy z lat 1971-2000. Siedem głównych zmiennych charakteryzujących gminę przedstawiono w ramce obok.

Wraz ze zmianą klimatu zmienne te ewoluowały. Badanie przeprowadzone w 2014 r. przez Dyrekcję Generalną ds. Energii i Klimatu uzupełnione badaniami regionalnymi Saint-Girons ”, w miejscowości Lorp-Sentaraille , zlecone w 1949 r. i oddalone o 8  km w linii prostej , gdzie średnia roczna temperatura zmiany z 12,2  °C w okresie 1971-2000, do 12,3  °C w latach 1981-2010, a następnie do 12,7  °C w latach 1991-2020.

Planowanie miasta

Zagospodarowanie terenu

Teren miasta, jak wynika z bazy danych Europejskiej okupacji biofizycznej gleby Corine Land Cover (CLC), charakteryzuje się znaczeniem półnaturalnych lasów i środowiska (68,9 % w 2018 r.), w proporcji identycznej jak w 1990 r. (68,9 %). Podział szczegółowy w 2018 r. przedstawia się następująco: lasy (59,4%), łąki (19,7%), niejednorodne tereny rolnicze (11,4%), środowiska z roślinnością krzewiastą i/lub zielną (9,5%).

IGN także udostępnia narzędzie online do porównywania zmian w czasie użytkowania gruntów w miejscowości (lub obszarów w różnych skalach). Kilka epok są dostępne jako map lub zdjęć lotniczych: na mapie Cassini ( XVIII th  wieku), na mapie Staff (1820-1866) oraz w bieżącym okresie (1950 do chwili obecnej).

Balaguères to wiejskie miasteczko. W rzeczywistości jest to część gmin o małej lub bardzo małej gęstości w rozumieniu miejskiej siatki gęstości INSEE .

Ponadto miasto jest częścią obszaru atrakcji Saint-Girons , którego jest miastem w koronie. Obszar ten, obejmujący 70 gmin, jest podzielony na obszary poniżej 50 000 mieszkańców.

Toponimia

Balaguère to „wiatr południowy”, gorący i silny.

Historia

Balagué i Agert Niestety części z XII p  wieku panowanie z Aspet a wzgórek Engomer, Montgauch , Bareilles i Mauvezin-de Prat . To panowanie staje się w średniowieczu potężną baronią . 12 grudnia 1642 r, Guy d'Encausse, Lord Labastide niedaleko Rieucazé , nabywa Alas-Balagué, które scedował na Jean-Jacques de Solan. W 1667 r. edyktem z kwietnia król Ludwik XIV nakazał wykup osiemnastu parafii rozpoczętych w 1642 i 1643 r.; wszystkie należą do domeny królewskiej . Ale później niektóre są ponownie sprzedawane ( Castelbiague , Pointis-Inard , Alas, Agert, Balagué). Inni pozostali w paréage z królem: Affis (His), Arbas , Ganties , Mauvezin, Montastruc i Rouède. Pozostają definitywnie w rękach króla, jedynego pana: Aspeta , Cheina, Escaicha, Estadensa , Montgauch- Bareillesa i Saleicha .

Już w 1905 r. w gospodarstwie sadowniczym wyrabiano masło .

Polityka i administracja

Administracja miejska

Liczba mieszkańców w spisie z 2011 r. waha się od 100 do 499, liczba radnych w wyborach 2014 r. wynosi jedenastu.

Załączniki administracyjne i wyborcze

Gmina należąca do wspólnoty Couserans - Pyrénées i kantonu Couserans Ouest (przed redystrybucją departamentalną w 2014 r. Balaguères należała do dawnego kantonu Castillon-en-Couserans ).

Trendy i wyniki polityki

Lista burmistrzów

Lista kolejnych burmistrzów
Kropka Tożsamość Etykieta Jakość
Marzec 1977 W trakcie Jean-Claude Roques PS Przejście na emeryturę
Brakujące dane należy uzupełnić.

Ludność i społeczeństwo

Demografia

Ewolucja liczby mieszkańców jest znana ze spisów ludności przeprowadzanych w gminie od 1793 r. Od 2006 r. legalne populacje gmin są publikowane corocznie przez Insee . Spis opiera się obecnie na corocznym zbieraniu informacji, sukcesywnie dotyczących wszystkich terytoriów miejskich przez okres pięciu lat. W przypadku gmin liczących mniej niż 10 000 mieszkańców co pięć lat przeprowadza się badanie spisowe obejmujące całą populację, przy czym legalne populacje w latach pośrednich szacuje się przez interpolację lub ekstrapolację. Dla gminy pierwszy wyczerpujący spis objęty nowym systemem został przeprowadzony w 2008 roku.

W 2018 r. miasto liczyło 196 mieszkańców, co stanowi spadek o 2% w porównaniu do 2013 r. ( Ariège  : + 0,25%, Francja z wyłączeniem Majotty  : + 2,36%).

Ewolucja populacji   [  edytuj  ]
1793 1800 1806 1821 1831 1836 1841 1846 1851
1,379 731 919 955 1289 1295 1,271 1296 1,308
Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (1)
1856 1861 1866 1872 1876 1881 1886 1891 1896
1224 1134 1199 1,097 1,077 1119 1,056 984 985
Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (2)
1901 1906 1911 1921 1926 1931 1936 1946 1954
895 805 779 643 632 565 474 425 361
Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (3)
1962 1968 1975 1982 1990 1999 2006 2007 2008
314 314 267 223 209 192 194 195 195
Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (4)
2013 2018 - - - - - - -
200 196 - - - - - - -
Od 1962 do 1999: ludność bez podwójnego liczenia  ; dla następujących dat: ludność gminna .
(Źródła: Ldh / EHESS / Cassini do 1999 r., następnie Insee od 2006 r.) Histogram rozwoju demograficznego Ewolucja rangi gminy
według ludności gminy lat: 1968 1975 1982 1990 1999 2006 2009 2013
Pozycja gminy w wydziale 93 128 137 113 134 138 141 141
Liczba gmin w departamencie 340 328 330 332 332 332 332 332

Gospodarka

Certyfikowana ekologiczna produkcja miodu, pyłku, propolisu, mleczka pszczelego na Alas.

Edukacja

Balaguères jest częścią akademii w Tuluzie .

Kultura i święta

Balaguères jest jedną z gmin, które otrzymały Esperanto Green Star , wyróżnienie przyznawane burmistrzów gmin, które identyfikują głośniki na skonstruowanej Esperanto języku .

Balaguères było jedną z lokalizacji filmu Powrót Martina Guerre w 1982 roku, z Nathalie Baye , Gérardem Depardieu i Bernardem-Pierre Donnadieu .

Aktywności sportowe

Turystyka rowerowa , wędkarstwo , myślistwo , speleologia , turystyka .

Ekologia i recykling

Niewielki pajęczak , palpigrade Eukoenenia pyrenaella , został zaobserwowany tylko w Jaskini św. Katarzyny.

Najbliżej między komunalnych odpadów odbiór centrum jest w Audressein .

Lokalna kultura i dziedzictwo

Miejsca i zabytki

Osobowości związane z gminą

Aby wejść głębiej

Bibliografia

Powiązane artykuły

Linki zewnętrzne

Uwagi i referencje

Notatki i karty

  1. Roczna amplituda termiczna mierzy różnicę między średnią temperaturą lipca i stycznia. Ta zmienna jest powszechnie uznawana za kryterium rozróżniania między klimatem oceanicznym a kontynentalnym.
  2. Odległość jest obliczana w linii prostej między samą stacją meteorologiczną a siedzibą miasta.
  3. Zgodnie z planem zagospodarowania przestrzennego opublikowanym w listopadzie 2020 r., zgodnie z nową definicją wsi zatwierdzoną w dniu14 listopada 2020 r. w międzyresortowym komitecie wsi.
  4. Pojęcie obszaru zlewni miast zastąpiono w październiku 2020 r. starym pojęciem obszaru miejskiego , aby umożliwić spójne porównanie z innymi krajami Unii Europejskiej .
  5. prawny Miejska ludność w życie z dniem 1 st  stycznia 2021, rocznik 2018, zdefiniowane granice terytorialne w życie z dniem 1 st  stycznia 2020 r statystyczny data referencyjna: 1 st  stycznia 2018.
  1. IGN , „  Ewolucja użytkowania gruntów w mieście na starych mapach i zdjęciach lotniczych.  » , Na remorerletemps.ign.fr (dostęp 12 kwietnia 2021 )

Bibliografia

  1. „  gminy Balaguères, mapa interaktywny  ” na Géoportail . Aktywowane warstwy „Klasyczne mapy IGN” i „Hydrografia”. Odległości w linii prostej są mierzone za pomocą narzędzia „Zmierz odległość” w zakładce „Narzędzia kartograficzne” po prawej stronie (symbol małego płaskiego klucza).
  2. „  Balaguères  ” , na google.fr/maps . Odległości drogowe pomiędzy dwoma podanymi punktami są obliczane w panelu bocznym (patrz zakładka w lewym górnym rogu ekranu) - kliknij "Trasy".
  3. „  Katalog geograficzny gmin  ” ( Archiwum • Wikiwix • Archive.is • Google • Co robić? ) , na stronie professional.ign.fr , Narodowy Instytut Informacji Geograficznej i Leśnej .
  4. Daniel Joly, Thierry Brossard, Hervé Cardot Jean Cavailhes, Mohamed Hilal i Pierre Wavresky "  typów klimatów we Francji, konstrukcji przestrzennych  ", Cybergéo, European Journal of geografii - European Journal of Geography , n o  501 ,18 czerwca 2010( DOI  https://doi.org/10.4000/cybergeo.23155 , przeczytaj online , dostęp 16 czerwca 2021 )
  5. „  Klimat we Francji metropolitalnej  ” , na http://www.meteofrance.fr/ ,4 lutego 2020 r.(dostęp 16 czerwca 2021 )
  6. [PDF] „  Plan Local d'Urbanisme d'Allières - Sprawozdanie z prezentacji  ” , na wxs-gpu.mongeoportail.ign.fr ,4 lutego 2020 r.(dostęp 16 czerwca 2021 r. ) , s.  125
  7. „  Definicja normy klimatycznej  ” , na http://www.meteofrance.fr/ (dostęp 16.10.2020 )
  8. „  Klimat Francji w XXI wieku – Tom 4 – Scenariusze regionalne: wydanie 2014 dla metropolii i regionów zamorskich  ” , https://www.ecologie.gouv.fr/ (dostęp 12 czerwca 2021 ) .
  9. „  Station Météo-France Saint-Girons - metadata  ” , na Donneespubliques.meteofrance.fr (dostęp 16 czerwca 2021 r. )
  10. „  Wielki krąg między Balaguères a Lorp-Sentaraille  ” na fr.distance.to (dostęp 16 czerwca 2021 r . ) .
  11. "  Stacja meteorologiczna Saint-Girons - Normy za okres 1971-2000  " , na https://www.infoclimat.fr/ (dostęp 16 czerwca 2021 )
  12. "  Stacja meteorologiczna Saint-Girons - Normy za okres 1981-2010  " , na https://www.infoclimat.fr/ (dostęp 16 czerwca 2021 )
  13. "  Stacja meteorologiczna Saint-Girons - Normy za okres 1991-2020  " , na https://www.infoclimat.fr/ (dostęp 16 czerwca 2021 )
  14. „  CORINE Land Cover (CLC) – Podział obszarów na 15 stanowisk użytkowania gruntów (obszar metropolitalny).  » , W tym miejscu danych oraz badań statystycznych Ministerstwa Ekologicznej Transformacji. (dostęp 12 kwietnia 2021 )
  15. „  Zonage rural  ” , na www.observatoire-des-territoires.gouv.fr (konsultacja 24 marca 2021 r . ) .
  16. "  miejska gmina-definition  " , na tej stronie INSEE (konsultowany 24 marca 2021 ) .
  17. „  Zrozumienie siatki gęstości  ” , na www.observatoire-des-territoires.gouv.fr (dostęp 24 marca 2021 r . ) .
  18. "  Baza obszarów atrakcyjności miast 2020 r.  " , na insee.fr ,21 października 2020 r.(dostęp 24 marca 2021 r . ) .
  19. Marie-Pierre de Bellefon, Pascal Eusebio, Jocelyn Forest, Olivier Pégaz-Blanc i Raymond Warnod (Insee), „  We Francji dziewięć na dziesięć osób mieszka w zlewni miasta  ” , na insee.fr ,21 października 2020 r.(dostęp 24 marca 2021 r . ) .
  20. art L. 2121-2 ogólnego kodeksu władz lokalnych .
  21. „  Wyniki wyborów samorządowych i gminnych 2014  ” , na interieur.gouv.fr , Ministerstwo Spraw Wewnętrznych (dostęp 17 października 2020 r . ) .
  22. Organizacja spisu na insee.fr .
  23. Departamentalny kalendarz spisu ludności , na stronie insee.fr .
  24. Od wiosek Cassini po dzisiejsze miasta na terenie École des Hautes Etudes en Sciences Sociales .
  25. Insee - Legalne populacje gminy za lata 2006 , 2007 , 2008 , 2009 , 2010 , 2011 , 2012 , 2013 , 2014 , 2015 , 2016 , 2017 i 2018 .
  26. INSEE , „  Populacja według płci i wieku pięciu lat od 1968 do 2012 r. (od 1990 do 2012 r. dla departamentów zamorskich)  ” , na stronie insee.fr ,15 października 2015(dostęp 10 stycznia 2016 r . ) .
  27. INSEE , "  Legalne populacje 2006 departamentów i społeczności zamorskich  " , na insee.fr ,1 st styczeń 2009(dostęp 8 stycznia 2016 r . ) .
  28. INSEE , "  Legalne populacje 2009 departamentów i społeczności zamorskich  " , na insee.fr ,1 st styczeń 2012(dostęp 8 stycznia 2016 r . ) .
  29. INSEE , „  Populacje prawne 2013 departamentów i społeczności zamorskich  ” , na stronie insee.fr ,1 st styczeń 2016(dostęp 8 stycznia 2016 r . ) .
  30. „  François-Joseph Samiac (1858-1923)  ” , o Bibliotece Narodowej Francji
  31. „  Pierre Samiac  ” , na olympedia.org (dostęp 22 kwietnia 2021 )