Urau

Urau
Urau
Widok dziedzińca.
Administracja
Kraj Francja
Region Oksytania
Departament Górna Garonna
Miasto Saint-Gaudens
Międzywspólnotowość Wspólnota gmin Cagire Garonne Salat
Mandat burmistrza
 Lilian Velasco
2020 -2026
Kod pocztowy 31260
Wspólny kod 31562
Demografia
Miły Uraulais
Ludność
miejska 		121  mieszk. (2018 spadek o 9,7% w porównaniu do 2013 r.)
Gęstość 6,6  mieszk./km 2
Geografia
Informacje kontaktowe 43 ° 01 ′ 01 ″ północ, 0 ° 57 ′ 27 ″ wschód
Wysokość Min. 359  m
Maks. 1260  m²
Powierzchnia 18,45  km 2
Rodzaj gmina wiejska
Obszar atrakcji Gmina z wyłączeniem atrakcji miasta
Wybory
Oddziałowy Kanton Bagnères-de-Luchon
Ustawodawczy ósmy okręg wyborczy
Lokalizacja
Geolokalizacja na mapie: region Oksytanietanie
Zobacz na mapie administracyjnej regionu Oksytanie Lokalizator miasta 14.svg Urau
Geolokalizacja na mapie: Górna Garonna
Zobacz na mapie topograficznej Haute-Garonne Lokalizator miasta 14.svg Urau
Geolokalizacja na mapie: Francja
Zobacz na mapie administracyjnej Francji Lokalizator miasta 14.svg Urau
Geolokalizacja na mapie: Francja
Zobacz na mapie topograficznej Francji Lokalizator miasta 14.svg Urau

Urau jest francuski gmina znajduje się w dziale z Haute-Garonne , w regionie Oksytanii w Comminges .

Jej mieszkańcy nazywani są Uraulais.

Geografia

Gmina położona w Comminges, 26 km na południowy wschód od Saint-Gaudens . Graniczy z departamentem Ariège .

Gminy przygraniczne

Urau graniczy z ośmioma innymi gminami, z których trzy znajdują się w departamencie Ariège .

Gminy graniczące z Urau
Castelbiague Saleich Francazal
Montastruc-de-Salies Urau [1] Cazavet
( Ariège , przez quadripoint )
Fougaron Buzan
( Ariège ) 		Balaguères
( Ariège )

Hydrografia

Geologia i ulga

Powierzchnia gminy wynosi 1845  ha; jego wysokość waha się od 359 do 1260  metrów .

Trasy komunikacyjne i transport

Pogoda

Klimat, który charakteryzuje miasto, został w 2010 roku zakwalifikowany jako „zmieniony klimat oceaniczny”, zgodnie z typologią klimatów Francji, która następnie ma osiem głównych typów klimatów we Francji metropolitalnej . W 2020 roku miasto wyłania się z tego samego typu klimatu w klasyfikacji ustanowionej przez Météo-France , która obecnie ma tylko pięć głównych typów klimatu we Francji kontynentalnej. Jest to strefa przejściowa między klimatem oceanicznym a klimatem górskim i półkontynentalnym. Różnice temperatur między zimą a latem zwiększają się wraz z odległością od morza, opady deszczu są mniejsze niż nad morzem, z wyjątkiem obrzeży reliefów.

Wśród parametrów klimatycznych, które pozwoliły na ustalenie typologii 2010 r., znalazło się sześć zmiennych dla temperatury i osiem dla opadów , których wartości odpowiadają danym miesięcznym dla normy z lat 1971-2000. W poniższej ramce przedstawiono siedem głównych zmiennych charakteryzujących gminę.

Gminne parametry klimatyczne w latach 1971-2000
  • Średnia roczna temperatura: 12,5  °C
  • Liczba dni z temperaturą poniżej -5  ° C  : 5,1 d
  • Liczba dni z temperaturą powyżej 30  °C  : 6,7 dni
  • Roczna amplituda termiczna: 14,8  ° C
  • Roczna akumulacja opadów: 1043  mm
  • Liczba dni opadów w styczniu: 10,4 dni
  • Liczba dni opadów w lipcu: 7,5 dnia

Wraz ze zmianą klimatu zmienne te ewoluowały. Badanie przeprowadzone w 2014 r. przez Dyrekcję Generalną ds. Energii i Klimatu, uzupełnione badaniami regionalnymi, w rzeczywistości przewiduje, że średnia temperatura powinna wzrosnąć, a średni spadek opadów, przy jakkolwiek silnych zróżnicowaniach regionalnych. Zmiany te mogą być zapisywane na stacji meteorologicznej z Meteo France najbliższego „Augirein” o mieście Augirein , oddana do użytku w 1990 roku i znajduje się 10  km w linii prostej , gdzie średnia temperatura roczna suma opadów wynosi 11,5  ° C , a kwota opadów w latach 1981-2010 wynosi 1188,8  mm . Na najbliższej historycznej stacji meteorologicznej „Saint-Girons” w miejscowości Senconac w departamencie Ariège , uruchomionej w 1949 r. i oddalonej o 13  km , średnia roczna temperatura zmienia się o 12,2  °C w okresie 1971-2000 , w 12,3  ° C w latach 1981-2010, następnie w 12,7  ° C w latach 1991-2020.

Planowanie miasta

Typologia

Urau jest gminą wiejską, ponieważ wchodzi w skład gmin o małej lub bardzo małej gęstości w rozumieniu siatki gęstości gmin INSEE . Gmina jest również poza atrakcją miast.

Zagospodarowanie terenu

Teren miasta, jak wynika z bazy danych europejska okupacja biofizyczna gleba Corine Land Cover (CLC), charakteryzuje się znaczeniem półnaturalnych lasów i środowiska (80,5% w 2018 r.), w proporcji identycznej jak w 1990 r. (80,5 %). Podział szczegółowy w 2018 r. przedstawia się następująco: lasy (79,1%), łąki (9,8%), niejednorodne tereny rolne (9,7%), środowiska z roślinnością krzewiastą i/lub zielną (1,4%).

IGN także udostępnia narzędzie online do porównania ewolucji z czasem użytkowania gruntów w miejscowości (lub terytoriów w różnych skalach). Kilka epok są dostępne jako map lub zdjęć lotniczych: na mapie Cassini ( XVIII th  wieku), na mapie Staff (1820-1866) oraz w bieżącym okresie (1950 do chwili obecnej).

Toponimia

Historia

W 1871 Urau oddzielono od miasta Saleich . Przed tą datą historia obu wsi jest wspólna. Spis ludności z 1829 r. liczył 1518 mieszkańców, w tym 599 w wioskach Urau, Peyrégué, Courille, Col de Hérégadé, Artigues, Noustens i Urale. W 1846 r. populacja będzie największa i będzie liczyła 1621 mieszkańców.

Kościół św. Maurycego (1821-1879). Zbudowany w 1821 roku, to kościół stoi na miejscu starej kaplicy , jako załącznik do parafii z Saleich . W 1879 r. przeszedł modyfikację i podwyższenie.

Urau zbudowało publiczną inicjatywę sieci Wi-Fi ( rozwój cyfrowy ), która od 2007 roku umożliwia mieszkańcom korzystanie z ofert szybkiego Internetu za pośrednictwem ISP als@tis .

Polityka i administracja

Administracja miejska

Liczba mieszkańców w spisie z 2011 r. waha się od 100 do 499, liczba radnych gmin w wyborach w 2014 r. wynosi jedenastu.

Załączniki administracyjne i wyborcze

Gmina należąca do ósmego okręgu wyborczego Haute-Garonne , wspólnoty gmin Cagire-Garonne-Salat i kantonu Bagnères-de-Luchon (przed redystrybucją departamentów w 2014 r. Urau była częścią byłego kantonu Salies-du-Salat a wcześniej1 st styczeń wykupu w 2017 r, O Wspólnocie gminach kantonu Salies-du-Salat ).

Trendy i wyniki polityczne

Lista burmistrzów

Lista kolejnych burmistrzów
Kropka Tożsamość Etykieta Jakość
marzec 2014   Jean-Louis Plé    
Marzec 2001 2014 Jean-Paul Ortet    
Marzec 1989 2001 Jean Audibert    
Marzec 1971 1989 Edwarda Paturey    
  1971 Mariusz Fouert    
Brakujące dane należy uzupełnić.

Ludność i społeczeństwo

Demografia

Ewolucja liczby mieszkańców jest znana ze spisów ludności przeprowadzanych w gminie od 1866 r. Od 2006 r. legalne populacje gmin są publikowane corocznie przez Insee . Spis opiera się obecnie na corocznym zbieraniu informacji, sukcesywnie dotyczących wszystkich terytoriów miejskich przez okres pięciu lat. W przypadku gmin liczących mniej niż 10 000 mieszkańców co pięć lat przeprowadza się badanie spisowe obejmujące całą populację, przy czym legalne populacje w latach pośrednich szacuje się przez interpolację lub ekstrapolację. Dla gminy pierwszy wyczerpujący spis objęty nowym systemem został przeprowadzony w 2004 roku.

W 2018 r. miasto miało 121 mieszkańców, co oznacza spadek o 9,7% w porównaniu do 2013 r. ( Haute-Garonne  : + 6,32%, Francja z wyłączeniem Majotty  : + 2,36%).

Ewolucja populacji   [  edytuj  ]
1866 1872 1876 1881 1886 1891 1896 1901 1906
588 506 503 478 448 434 423 420 420
Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (1)
1911 1921 1926 1931 1936 1946 1954 1962 1968
412 401 336 319 294 263 257 214 190
Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (2)
1975 1982 1990 1999 2004 2009 2014 2018 -
163 142 146 136 138 148 128 121 -
Od 1962 do 1999: ludność bez podwójnego liczenia  ; dla następujących dat: ludność gminna .
(Źródła: Ldh / EHESS / Cassini do 1999 r., następnie Insee od 2006 r.) Histogram rozwoju demograficznego Ewolucja rangi gminy
według ludności gminy lat: 1968 1975 1982 1990 1999 2006 2009 2013
Pozycja gminy w wydziale 297 440 408 400 432 428 426 445
Liczba gmin w departamencie 592 582 586 588 588 588 589 589

Gospodarka

Edukacja

Urau jest częścią akademii w Tuluzie .

Kultura i święta

Od 2007 roku, na początku września, odbywają się „Urauquoises”, wydarzenie kulturalne mające na celu ożywienie pamięci o zwyczajach i tradycjach.

Aktywności sportowe

Polowanie , turystyka ,

Ekologia i recykling

Lokalna kultura i dziedzictwo

Miejsca i zabytki

Osobowości związane z gminą

Aby wejść głębiej

Bibliografia

Powiązane artykuły

Linki zewnętrzne

Uwagi i referencje

Notatki i karty

  1. Roczna amplituda termiczna mierzy różnicę między średnią temperaturą lipca i stycznia. Ta zmienna jest powszechnie uznawana za kryterium rozróżniania między klimatem oceanicznym a kontynentalnym.
  2. Odległość jest obliczana w linii prostej między samą stacją meteorologiczną a siedzibą miasta.
  3. Zgodnie z planem zagospodarowania przestrzennego gmin wiejskich i miejskich opublikowanym w listopadzie 2020 r., w zastosowaniu nowej definicji wsi zwalidowanej na14 listopada 2020 r. w międzyresortowym komitecie wsi.
  4. prawny Miejska ludność w życie z dniem 1 st  stycznia 2021, rocznik 2018, zdefiniowane granice terytorialne w życie z dniem 1 st  stycznia 2020 r statystyczny data referencyjna: 1 st  stycznia 2018.
  1. IGN , „  Ewolucja użytkowania gruntów w mieście na starych mapach i zdjęciach lotniczych.  » , Na remorerletemps.ign.fr (dostęp 14 kwietnia 2021 r . ) . Aby porównać ewolucję między dwiema datami, kliknij na dole pionowej linii podziału i przesuń ją w prawo lub w lewo. Aby porównać dwie inne karty, wybierz karty w oknach w lewym górnym rogu ekranu.

Bibliografia

  1. Mapa IGN pod Géoportail
  2. Katalog geograficzny gmin , publikowany przez Narodowy Instytut Informacji Geograficznej i Leśnej , [ czytaj online ] .
  3. Daniel Joly, Thierry Brossard, Hervé Cardot Jean Cavailhes, Mohamed Hilal i Pierre Wavresky "  typów klimatów we Francji, konstrukcji przestrzennych  ", Cybergéo, European Journal of geografii - European Journal of Geography , n o  501 ,18 czerwca 2010( DOI  https://doi.org/10.4000/cybergeo.23155 , przeczytaj online , dostęp 6 lipca 2021 )
  4. "  Klimat we Francji metropolitalnej  " , na http://www.meteofrance.fr/ ,4 lutego 2020(dostęp 6 lipca 2021 )
  5. „  Definicja normy klimatycznej  ” , na http://www.meteofrance.fr/ (konsultacja 6 lipca 2021 r. )
  6. „  Klimat Francji w XXI wieku – Tom 4 – Scenariusze regionalne: wydanie 2014 dla metropolii i regionów zamorskich  ” , https://www.ecologie.gouv.fr/ (dostęp 12 czerwca 2021 ) .
  7. „  Regionalne Obserwatorium Rolnictwa i Zmian Klimatu (wyrocznia) Occitanie  ” , na occitanie.chambre-agriculture.fr ,2020(dostęp 6 lipca 2021 )
  8. „  Station Météo-France Augirein - metadata  ” , na venteespubliques.meteofrance.fr (dostęp 6 lipca 2021 r. )
  9. „  Orthodromy between Urau and Augirein  ” , fr.distance.to (dostęp 6 lipca 2021 ) .
  10. „  Stacja Meteo-France Augirein – zestawienie klimatyczne – 1981-2010 statystyki i zapisy  ” , na ogólnodostępnej stronie data.meteofrance.fr (dostęp 13 lipca 2021 r . ) .
  11. „  Ortodromia między Urau i Senconac  ” , fr.distance.to (dostęp 6 lipca 2021 ) .
  12. "  Stacja meteorologiczna Saint-Girons - Normy za okres 1971-2000  " , na https://www.infoclimat.fr/ (dostęp 6 lipca 2021 )
  13. "  Stacja meteorologiczna Saint-Girons - Normy za okres 1981-2010  " , na https://www.infoclimat.fr/ (dostęp 6 lipca 2021 )
  14. "  Stacja meteorologiczna Saint-Girons - Normy za okres 1991-2020  " , na https://www.infoclimat.fr/ (dostęp 6 lipca 2021 )
  15. „  Typologia miast / wsi  ” , na stronie www.observatoire-des-territoires.gouv.fr (konsultacja 27 marca 2021 r . ) .
  16. "  gmina wiejska - definicja  " , na tej stronie INSEE (konsultowany w dniu 27 marca 2021 ) .
  17. „  Zrozumienie siatki gęstości  ” , na stronie www.observatoire-des-territoires.gouv.fr (dostęp 27 marca 2021 r . ) .
  18. "  Baza obszarów atrakcyjności miast 2020 r.  " , na insee.fr ,21 października 2020 r.(dostęp 27 marca 2021 r . ) .
  19. Marie-Pierre de Bellefon, Pascal Eusebio, Jocelyn Forest, Olivier Pégaz-Blanc i Raymond Warnod (Insee), „  We Francji dziewięć na dziesięć osób mieszka w obszarze miejskim  ” , na insee.fr ,21 października 2020 r.(dostęp 27 marca 2021 r . ) .
  20. „  CORINE Land Cover (CLC) – Podział obszarów na 15 stanowisk użytkowania gruntów (obszar metropolitalny).  » , W tym miejscu danych oraz badań statystycznych Ministerstwa Ekologicznej Transformacji. (dostęp 14 kwietnia 2021 )
  21. art L. 2121-2 ogólnego kodeksu władz lokalnych .
  22. „  Wyniki wyborów samorządowych i gminnych 2014  ” , na stronie https://www.interieur.gouv.fr/Elections/Les-resultats/Municipales/elecresult__MN2014 (dostęp 21 sierpnia 2020 r . ) .
  23. Organizacja spisu na insee.fr .
  24. Departamentalny kalendarz spisu ludności , na stronie insee.fr .
  25. Od wiosek Cassini po dzisiejsze miasta na terenie École des Hautes Etudes en Sciences Sociales .
  26. Insee - Legalne populacje gminy za lata 2006 , 2007 , 2008 , 2009 , 2010 , 2011 , 2012 , 2013 , 2014 , 2015 , 2016 , 2017 i 2018 .
  27. INSEE , „  Populacja według płci i wieku pięciu lat od 1968 do 2012 r. (od 1990 do 2012 r. dla departamentów zamorskich)  ” , na stronie insee.fr ,15 października 2015 r.(dostęp 10 stycznia 2016 r . ) .
  28. INSEE , „  Populacje prawne 2006 zamorskich departamentów i społeczności  ” , na stronie insee.fr ,1 st styczeń 2009(dostęp 8 stycznia 2016 r . ) .
  29. INSEE , "  Legalne populacje 2009 departamentów i społeczności zamorskich  " , na insee.fr ,1 st styczeń 2012(dostęp 8 stycznia 2016 r . ) .
  30. INSEE , „  Populacje prawne 2013 departamentów i społeczności zamorskich  ” , na stronie insee.fr ,1 st styczeń 2016(dostęp 8 stycznia 2016 r . ) .