Cazavet

Cazavet
Cazavet
Widok wsi Cazavet i Pouech.
Administracja
Kraj Francja
Region Oksytania
Departament Ariege
Miasto Saint-Girons
Międzywspólnotowość Wspólnota gmin Couserans-Pyrénées
Mandat burmistrza
 Geneviève Osmond
2020 -2026
Kod pocztowy 09160
Wspólny kod 09091
Demografia
Miły Cazavetois
Ludność
miejska 		213  mieszk. (2018 spadek o 4,91% w porównaniu do 2013 r.)
Gęstość 12  mieszkańców/km 2
Geografia
Informacje kontaktowe 43 ° 00 ′ 10 ″ północ, 1 ° 02 ′ 39 ″ wschód
Wysokość Min. 367  m
Maks. 1247  m²
Powierzchnia 17,93  km 2
Jednostka miejska gmina wiejska
Obszar atrakcji Saint-Girons
(gmina korony)
Wybory
Oddziałowy Kanton Portes du Couserans
Ustawodawczy Drugi okręg wyborczy
Lokalizacja
Geolokalizacja na mapie: region Occitanie
Zobacz na mapie administracyjnej regionu Oksytanie Lokalizator miasta 14.svg Cazavet
Geolokalizacja na mapie: Ariège
Zobacz na mapie topograficznej Ariège Lokalizator miasta 14.svg Cazavet
Geolokalizacja na mapie: Francja
Zobacz na mapie administracyjnej Francji Lokalizator miasta 14.svg Cazavet
Geolokalizacja na mapie: Francja
Zobacz na mapie topograficznej Francji Lokalizator miasta 14.svg Cazavet

Cazavet jest francuski gmina , znajduje się w dziale z Ariège w tym Occitanie regionu .

Jej mieszkańcy nazywani są Cazavetois.

Geografia

Gmina z Pirenejów w aglomeracji Saint-Girons znajduje się w Couserans i regionalnym parku przyrody Pirenejach Ariège .

Graniczy z departamentem Haute-Garonne .

Gminy przygraniczne

Cazavet graniczy z sześcioma innymi gminami, z których dwie znajdują się w departamencie Haute-Garonne .

Gminy graniczące z Cazavet
Prat- Bonrepaux Caumont
Francazal
( Górna Garonna ) 		Kazavet [1] Montgauch
Urau
( Haute-Garonne ,
przez czworokąt ) 		Balagueres

Przysiółki i miejscowości

W 1946 Nomenklatura Hamletów i Dewiacji Ariège wymieniła kilka odchyleń i wiosek wokół Cazavet:

Hydrografia

Miasto jest podlewane przez Gouarège , z dopływem z Salat, a przez Hyder, odrodzenia sieci Belle-Cassagnous.

Geologia i ulga

Powierzchnia gminy wynosi 1793  ha; jego wysokość waha się od 367 do 1247  metrów . Masyw Estelas, który dominuje nad miastem, ma kilkaset przepaści i jaskiń, z których najbardziej godne uwagi są Gouffre Belle (-595), Malabar, Peillot, Le Chien Mort, Haïou, la Buhadère ... te przepaście są niedostępne bez specjalistycznej wiedzy i sprzętu.

Trasy komunikacyjne i transport

Dojazd drogami departamentalnymi D 533 D 33A i D 35.

Pogoda

Gminne parametry klimatyczne w latach 1971-2000
  • Średnia roczna temperatura: 12,4  ° C
  • Liczba dni z temperaturą poniżej -5  ° C  : 5,1 d
  • Liczba dni z temperaturą powyżej 30  °C  : 7,1 dnia
  • Roczna amplituda termiczna: 14,5  °C
  • Roczna akumulacja opadów: 964  mm
  • Liczba dni opadów w styczniu: 10,1 d
  • Liczba dni opadów w lipcu: 7 dni

Klimat, który charakteryzuje miasto, został zakwalifikowany w 2010 r. jako „zmieniony klimat oceaniczny”, zgodnie z typologią klimatów Francji, która następnie ma osiem głównych typów klimatów we Francji metropolitalnej . W 2020 roku miasto wychodzi z typu „klimatu górskiego” w klasyfikacji ustanowionej przez Météo-France , która obecnie ma tylko pięć głównych typów klimatów we Francji kontynentalnej. W tym typie klimatu temperatura gwałtownie spada w zależności od wysokości. Minimalne zachmurzenie zimą i maksymalne latem. Wiatry i opady różnią się znacznie w zależności od miejsca. Na zachód od departamentu klimat oceaniczny z atlantyckimi wlotami powietrza powoduje zakłócenia, które podlewają płaskorzeźby.

Wśród parametrów klimatycznych, które pozwoliły na ustalenie typologii na rok 2010, znalazło się sześć zmiennych dla temperatury i osiem dla opadów , których wartości odpowiadają danym miesięcznym dla normy z lat 1971-2000. Siedem głównych zmiennych charakteryzujących gminę przedstawiono w ramce obok.

Wraz ze zmianą klimatu zmienne te ewoluowały. Badanie przeprowadzone w 2014 r. przez Dyrekcję Generalną ds. Energii i Klimatu, uzupełnione badaniami regionalnymi, w rzeczywistości przewiduje, że średnia temperatura powinna wzrosnąć, a średni spadek opadów, przy jakkolwiek silnych zróżnicowaniach regionalnych. Zmiany te można zaobserwować na najbliższej stacji meteorologicznej Météo-France "Saint-Girons", w miejscowości Lorp-Sentaraille , która została oddana do użytku w 1949 roku i oddalona jest o 6  km w linii prostej , gdzie średnia roczna temperatura zmiany z 12,2  °C w okresie 1971-2000, do 12,3  °C w latach 1981-2010, a następnie do 12,7  °C w latach 1991-2020.

Planowanie miasta

Typologia

Cazavet to gmina wiejska. W rzeczywistości jest to część gmin o małej lub bardzo małej gęstości w rozumieniu miejskiej siatki gęstości INSEE .

Ponadto miasto jest częścią obszaru atrakcji Saint-Girons , którego jest miastem w koronie. Obszar ten, obejmujący 70 gmin, jest podzielony na obszary poniżej 50 000 mieszkańców.

Zagospodarowanie terenu

Podział gminy na strefy, jak wynika z bazy danych europejskich zawodów biofizyczna gleba Corine Land Cover (CLC), charakteryzuje się znaczeniem półnaturalnych lasów i środowiska (74,1 % w 2018 r.), w proporcji identycznej jak w 1990 r. (74,1 %). Podział szczegółowy w 2018 r. przedstawia się następująco: lasy (71,2%), łąki (12,4%), niejednorodne tereny rolne (10,9%), środowiska z roślinnością krzewiastą i/lub zielną (2,9%), grunty orne (2,6%).

IGN także udostępnia narzędzie online do porównywania zmian w czasie użytkowania gruntów w miejscowości (lub obszarów w różnych skalach). Kilka epok są dostępne jako map lub zdjęć lotniczych: na mapie Cassini ( XVIII th  wieku), na mapie Staff (1820-1866) oraz w bieżącym okresie (1950 do chwili obecnej).

Toponimia

Historia

Około 1250 r. Guilhem de Seilh był współseigneurem Cazavet.

W Aliou drewno jest kamieniołomem marmuru używanym do 1982 roku, jego wapień to delikatna pasta, różowawo szara, nieregularnie nakrapiana czerwienią i czernią. Wykorzystano go w szczególności do wykonania ołtarza wiejskiego kościoła. Wieś zdominowana jest przez ruiny zamku, o którym pierwsza znana wzmianka pochodzi z 1301 roku poprzez dokument celny Cazaveta z 1301 roku.

Polityka i administracja

Administracja miejska

Liczba mieszkańców w spisie z 2011 r. waha się od 100 do 499, liczba radnych w wyborach 2014 r. wynosi jedenastu.

Załączniki administracyjne i wyborcze

Gmina wchodząca w skład wspólnoty Couserans - Pyrénées i kantonu Portes du Couserans (przed redystrybucją departamentalną w 2014 r. Cazavet była częścią dawnego kantonu Saint-Lizier ).

Trendy i wyniki polityki

Lista burmistrzów

Lista kolejnych burmistrzów
Kropka Tożsamość Etykieta Jakość
przed 1872   Guillaume Ortet    
przed 1988 r. ? Pierre Salles    
Marzec 2001 2014 Jacques Dupuy    
marzec 2014 W trakcie Genevieve Osmond SE Na emeryturze
Brakujące dane należy uzupełnić.

Ludność i społeczeństwo

Demografia

Ewolucja liczby mieszkańców jest znana ze spisów ludności przeprowadzanych w gminie od 1793 r. Od 2006 r. legalne populacje gmin są publikowane corocznie przez Insee . Spis opiera się obecnie na corocznym zbieraniu informacji, sukcesywnie dotyczących wszystkich terytoriów miejskich przez okres pięciu lat. W przypadku gmin liczących mniej niż 10 000 mieszkańców co pięć lat przeprowadza się badanie spisowe obejmujące całą populację, przy czym legalne populacje w latach pośrednich szacuje się przez interpolację lub ekstrapolację. Dla gminy pierwszy wyczerpujący spis ludności objęty nowym systemem został przeprowadzony w 2004 roku.

W 2018 r. miasto miało 213 mieszkańców, co oznacza spadek o 4,91% w porównaniu do 2013 r. ( Ariège  : + 0,25%, Francja z wyłączeniem Majotty  : + 2,36%).

Ewolucja populacji   [  edytuj  ]
1793 1800 1806 1821 1831 1836 1841 1846 1851
583 465 567 636 733 715 726 727 771
Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (1)
1856 1861 1866 1872 1876 1881 1886 1891 1896
665 652 627 608 568 532 529 516 508
Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (2)
1901 1906 1911 1921 1926 1931 1936 1946 1954
502 505 504 403 403 385 359 320 319
Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (3)
1962 1968 1975 1982 1990 1999 2004 2009 2014
269 240 199 181 185 181 184 212 225
Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (4)
2018 - - - - - - - -
213 - - - - - - - -
Od 1962 do 1999: ludność bez podwójnego liczenia  ; dla następujących dat: ludność gminna .
(Źródła: Ldh / EHESS / Cassini do 1999 r., następnie Insee od 2006 r.) Histogram rozwoju demograficznego Ewolucja rangi gminy
według ludności gminy lat: 1968 1975 1982 1990 1999 2006 2009 2013
Pozycja gminy w wydziale 74 78 83 89 94 87 85 100
Liczba gmin w departamencie 340 328 330 332 332 332 332 332

Gospodarka

Edukacja

Cazavet jest częścią akademii w Tuluzie .

Kultura i święta

Festiwal Celtie d'Oc to inicjatywa wymyślona przez wolontariuszy Komitetu Festiwalowego Cazavet, a następnie prowadzona przez stowarzyszenie Celtie d'Oc , utworzone w 2005 roku. Jego celem jest animacja dla mieszkańców wsi i okolic. gdzie prezentowane są zespoły muzyki celtyckiej .

Aktywności sportowe

W pobliżu wioski Cazaux znajduje się miejsce ćwiczeń paralotniarskich, do którego odwołuje się Francuska Federacja Lotów Swobodnych . Cazavet jest szczególnie interesujący dla doświadczonych grotołazów. Jaskinia Aliou podlega uregulowanemu dostępowi na mocy prefekturalnego dekretu o ochronie biotopów, który zabrania jej zwiedzania od 1 marca do 30 września ( http://inpn.mnhn.fr/espace/protege/FR3800355/ ).

Ekologia i recykling

Między gminami centrum zbiórki odpadów znajduje się w miejscu Casséjoul, położony w miejscowości Mercenac .

Lokalna kultura i dziedzictwo

Miejsca i zabytki

Osobowości związane z gminą

Aby wejść głębiej

Bibliografia

Powiązane artykuły

Linki zewnętrzne

Uwagi i referencje

Notatki i karty

  1. Roczna amplituda termiczna mierzy różnicę między średnią temperaturą lipca i stycznia. Ta zmienna jest powszechnie uznawana za kryterium rozróżniania między klimatem oceanicznym a kontynentalnym.
  2. Odległość jest obliczana w linii prostej między samą stacją meteorologiczną a siedzibą miasta.
  3. Zgodnie z planem zagospodarowania przestrzennego opublikowanym w listopadzie 2020 r., zgodnie z nową definicją wsi zatwierdzoną w dniu14 listopada 2020 r. w międzyresortowym komitecie wsi.
  4. Pojęcie obszaru zlewni miast zastąpiono w październiku 2020 r. starym pojęciem obszaru miejskiego , aby umożliwić spójne porównanie z innymi krajami Unii Europejskiej .
  5. prawny Miejska ludność w życie z dniem 1 st  stycznia 2021, rocznik 2018, zdefiniowane granice terytorialne w życie z dniem 1 st  stycznia 2020 r statystyczny data referencyjna: 1 st  stycznia 2018.
  1. IGN , „  Ewolucja użytkowania gruntów w mieście na starych mapach i zdjęciach lotniczych.  » , Na remorerletemps.ign.fr (dostęp 12 kwietnia 2021 )

Bibliografia

  1. Mapa IGN pod Géoportail
  2. Katalog geograficzny gmin , publikowany przez Narodowy Instytut Informacji Geograficznej i Leśnej , [ czytaj online ] .
  3. Daniel Joly, Thierry Brossard, Hervé Cardot Jean Cavailhes, Mohamed Hilal i Pierre Wavresky "  typów klimatów we Francji, konstrukcji przestrzennych  ", Cybergéo, European Journal of geografii - European Journal of Geography , n o  501 ,18 czerwca 2010( DOI  https://doi.org/10.4000/cybergeo.23155 , przeczytaj online , dostęp 17 czerwca 2021 )
  4. „  Klimat we Francji metropolitalnej  ” , na http://www.meteofrance.fr/ ,4 lutego 2020 r.(dostęp 17 czerwca 2021 )
  5. [PDF] „  Plan Local d'Urbanisme d'Allières - Sprawozdanie z prezentacji  ” , na wxs-gpu.mongeoportail.ign.fr ,4 lutego 2020 r.(dostęp 17 czerwca 2021 r. ) , s.  125
  6. „  Definicja normy klimatycznej  ” , na http://www.meteofrance.fr/ (dostęp 16.10.2020 )
  7. „  Klimat Francji w XXI wieku – Tom 4 – Scenariusze regionalne: wydanie 2014 dla metropolii i regionów zamorskich  ” , https://www.ecologie.gouv.fr/ (dostęp 12 czerwca 2021 ) .
  8. „  Regionalne Obserwatorium Rolnictwa i Zmian Klimatu (wyrocznia) Occitanie  ” , na occitanie.chambre-agriculture.fr ,2020(dostęp 17 czerwca 2021 )
  9. [PDF] „  Zmiany klimatyczne w Pirenejach: skutki, słabości i adaptacja.  » , Na opcc-ctp.org (dostęp 17 czerwca 2021 ) .
  10. „  Station Météo-France Saint-Girons - metadata  ” , na Donneespubliques.meteofrance.fr (dostęp 17 czerwca 2021 )
  11. „  Orthodromy between Cazavet and Lorp-Sentaraille  ” , fr.distance.to (dostęp 17 czerwca 2021 ) .
  12. "  Stacja meteorologiczna Saint-Girons - Normy za okres 1971-2000  " , na https://www.infoclimat.fr/ (dostęp 17 czerwca 2021 )
  13. "  Stacja meteorologiczna Saint-Girons - Normy za okres 1981-2010  " , na https://www.infoclimat.fr/ (dostęp 17 czerwca 2021 )
  14. "  Stacja meteorologiczna Saint-Girons - Normy za okres 1991-2020  " , na https://www.infoclimat.fr/ (dostęp 17 czerwca 2021 )
  15. „  Zonage rural  ” , na www.observatoire-des-territoires.gouv.fr (konsultacja 24 marca 2021 r . ) .
  16. "  miejska gmina-definition  " , na tej stronie INSEE (konsultowany 24 marca 2021 ) .
  17. „  Zrozumienie siatki gęstości  ” , na www.observatoire-des-territoires.gouv.fr (dostęp 24 marca 2021 r . ) .
  18. "  Baza obszarów atrakcyjności miast 2020 r.  " , na insee.fr ,21 października 2020 r.(dostęp 24 marca 2021 r . ) .
  19. Marie-Pierre de Bellefon, Pascal Eusebio, Jocelyn Forest, Olivier Pégaz-Blanc i Raymond Warnod (Insee), „  We Francji dziewięć na dziesięć osób mieszka w zlewni miasta  ” , na insee.fr ,21 października 2020 r.(dostęp 24 marca 2021 r . ) .
  20. „  CORINE Land Cover (CLC) – Podział obszarów na 15 stanowisk użytkowania gruntów (obszar metropolitalny).  » , W tym miejscu danych oraz badań statystycznych Ministerstwa Ekologicznej Transformacji. (dostęp 12 kwietnia 2021 )
  21. art L. 2121-2 ogólnego kodeksu władz lokalnych .
  22. „  Wyniki wyborów samorządowych i gminnych 2014  ” , na stronie https://www.interieur.gouv.fr/Elections/Les-resultats/Municipales/elecresult__MN2014 (dostęp 17 sierpnia 2020 r . ) .
  23. Organizacja spisu na insee.fr .
  24. Departamentalny kalendarz spisu ludności , na stronie insee.fr .
  25. Od wiosek Cassini po dzisiejsze miasta na terenie École des Hautes Etudes en Sciences Sociales .
  26. Insee - Legalne populacje gminy za lata 2006 , 2007 , 2008 , 2009 , 2010 , 2011 , 2012 , 2013 , 2014 , 2015 , 2016 , 2017 i 2018 .
  27. INSEE , „  Populacja według płci i wieku pięciu lat od 1968 do 2012 r. (od 1990 do 2012 r. dla departamentów zamorskich)  ” , na stronie insee.fr ,15 października 2015(dostęp 10 stycznia 2016 r . ) .
  28. INSEE , "  Legalne populacje 2006 departamentów i społeczności zamorskich  " , na insee.fr ,1 st styczeń 2009(dostęp 8 stycznia 2016 r . ) .
  29. INSEE , "  Legalne populacje 2009 departamentów i społeczności zamorskich  " , na insee.fr ,1 st styczeń 2012(dostęp 8 stycznia 2016 r . ) .
  30. INSEE , „  Populacje prawne 2013 departamentów i społeczności zamorskich  ” , na stronie insee.fr ,1 st styczeń 2016(dostęp 8 stycznia 2016 r . ) .
  31. „  Festiwal Celtie d'Oc  ”
  32. "  Site Cazavet  " , na Francuskiej Federacji Wolnych Lotów
  33. “  System krasowy Aliou. Rekordy podziemnej rzeki Aliou: 1969-2016 .  ” .
  34. http://inpn.mnhn.fr/espace/protege/FR3800355/