Argein

Argein
Argein
Ratusz.
Administracja
Kraj Francja
Region Oksytania
Departament Ariege
Miasto Saint-Girons
Międzywspólnotowość Wspólnota gmin Couserans-Pyrénées
Mandat burmistrza
 Denis Lourde
2020 -2026
Kod pocztowy 09800
Wspólny kod 09014
Demografia
Miły argentyński
Ludność
miejska 		193  mieszk. (2018 wzrost o 1,05% w porównaniu do 2013 r.)
Gęstość 17  mieszkańców/km 2
Geografia
Informacje kontaktowe 42 ° 55 ′ 56 ″ północ, 0 ° 59 ′ 36 ″ wschód
Wysokość 534  m
min. 517  m
Maks. 1675  m²
Powierzchnia 11,09  km 2
Jednostka miejska gmina wiejska
Obszar atrakcji Saint-Girons
(gmina korony)
Wybory
Oddziałowy Kanton Zachodni Couserans
Ustawodawczy Pierwszy okręg wyborczy
Lokalizacja
Geolokalizacja na mapie: region Occitanie
Zobacz na mapie administracyjnej regionu Oksytanie Lokalizator miasta 14.svg Argein
Geolokalizacja na mapie: Ariège
Zobacz na mapie topograficznej Ariège Lokalizator miasta 14.svg Argein
Geolokalizacja na mapie: Francja
Zobacz na mapie administracyjnej Francji Lokalizator miasta 14.svg Argein
Geolokalizacja na mapie: Francja
Zobacz na mapie topograficznej Francji Lokalizator miasta 14.svg Argein

Argein ( Argen de Coserans w Occitan) to francuski gmina , znajduje się w dziale z Ariège w tym Occitanie regionu .

Jej mieszkańcy nazywani są Argénois.

Miasto jest częścią gminy Couserans - Pyrenees i regionalnego parku przyrodniczego Ariège Pyrenees .

Geografia

Gmina położona w Pirenejach w Couserans na Bouigane , położona w dolinie Bellongue pomiędzy szczytami Arraing (1674  m npm) na wschodzie i Moussaou (1675  m ) do Where is. Droga RD 618 przecina wieś w kierunku przełęczy Portet-d'Aspet .

Gminy przygraniczne

Gminy graniczące z Argein
Villeneuve Balagueres Trasa
Aucazein Argein Audressein ,
Sor
Bonac-Irazein Balacet
(przez Czwórstyk ) 		Salsein

Przysiółki i miejscowości

Do osady należą: Estrade, Burra, Bardère, Bach i Juncalas (przysiółki obory, czyli jonchaie w języku francuskim).

Pogoda

Gminne parametry klimatyczne w latach 1971-2000
  • Średnia roczna temperatura: 11,3  ° C
  • Liczba dni z temperaturą poniżej -5  ° C  : 6,3 dni
  • Liczba dni z temperaturą powyżej 30  °C  : 5,9 dni
  • Roczna amplituda termiczna: 15  °C
  • Roczna akumulacja opadów: 1150  mm
  • Liczba dni opadów w styczniu: 10 dni
  • Liczba dni opadów w lipcu: 8,1 d

Klimat, który charakteryzuje miasto, został zakwalifikowany w 2010 r. jako „zmieniony klimat oceaniczny”, zgodnie z typologią klimatów Francji, która następnie ma osiem głównych typów klimatów we Francji metropolitalnej . W 2020 roku miasto wychodzi z typu „klimatu górskiego” w klasyfikacji ustanowionej przez Météo-France , która obecnie ma tylko pięć głównych typów klimatów we Francji kontynentalnej. W tym typie klimatu temperatura gwałtownie spada w zależności od wysokości. Minimalne zachmurzenie zimą i maksymalne latem. Wiatry i opady różnią się znacznie w zależności od miejsca. Na zachód od departamentu klimat oceaniczny z atlantyckimi wlotami powietrza powoduje zakłócenia, które podlewają płaskorzeźby.

Wśród parametrów klimatycznych, które pozwoliły na ustalenie typologii na rok 2010, znalazło się sześć zmiennych dla temperatury i osiem dla opadów , których wartości odpowiadają danym miesięcznym dla normy z lat 1971-2000. Siedem głównych zmiennych charakteryzujących gminę przedstawiono w ramce obok.

Wraz ze zmianą klimatu zmienne te ewoluowały. Badanie przeprowadzone w 2014 r. przez Dyrekcję Generalną ds. Energii i Klimatu, uzupełnione badaniami regionalnymi, w rzeczywistości przewiduje, że średnia temperatura powinna wzrosnąć, a średni spadek opadów, przy jakkolwiek silnych zróżnicowaniach regionalnych. Zmiany te mogą być rejestrowane w stacji meteorologicznych z meteorologicznych France najbliższego „Augirein” o mieście Augirein zlecenie w 1990et co oznacza 6  kilometrów w linii prostej , w którym średnia roczna temperatura wynosi 11,5  ° C , a ilość opadów jest 1188,8  mm w latach 1981-2010. Na najbliższej historycznej stacji meteorologicznej „Saint-Girons”, w miejscowości Lorp-Sentaraille , oddanej do użytku w 1949 r. i oddalonej o 12  km , średnia roczna temperatura zmienia się o 12,2  °C w okresie 1971-2000, przy 12,3  °C dla 1981-2010, następnie w 12,7  ° C przez 1991-2020.

Planowanie miasta

Typologia

Argein to gmina wiejska. W rzeczywistości jest to część gmin o małej lub bardzo małej gęstości w rozumieniu miejskiej siatki gęstości INSEE .

Ponadto miasto jest częścią obszaru atrakcji Saint-Girons , którego jest miastem w koronie. Obszar ten, obejmujący 70 gmin, jest podzielony na obszary poniżej 50 000 mieszkańców.

Zagospodarowanie terenu

Teren miasta, jak wynika z bazy danych europejska okupacja biofizyczna gleba Corine Land Cover (CLC), charakteryzuje się znaczeniem półnaturalnych lasów i środowiska (66,2 % w 2018 r.), w proporcji identycznej jak w 1990 r. (66,3 %). Podział szczegółowy w 2018 r. przedstawia się następująco: lasy (66,1%), łąki (28,3%), niejednorodne tereny rolne (3,2%), tereny zurbanizowane (2,3%), tereny porośnięte roślinnością krzewiastą i/lub zielną (0,1%).

IGN także udostępnia narzędzie online do porównywania zmian w czasie użytkowania gruntów w miejscowości (lub obszarów w różnych skalach). Kilka epok są dostępne jako map lub zdjęć lotniczych: na mapie Cassini ( XVIII th  wieku), na mapie Staff (1820-1866) oraz w bieżącym okresie (1950 do chwili obecnej).

Geologia

Skała znajdująca się pod miastem to głównie łupki żelazne.

Toponimia

Argein pochodzi z prowansalskiego Argen , sam wywodzący się z łacińskiego argentum, i, n. we francuskim srebrze nazwa ta związana jest z eksploatacją kopalni srebra w miejscowości Caours w czasach przedrzymskich i rzymskich (Rzym podbił region między 125 pne a 121 pne J.-C , ponieważ jest częścią Galii transalpejskiej , która stanie się Galią Narbonnaise ). Nazwa przeszłaby formę zbliżoną do prowansalskiego " argent " wymawianego "argint", zanim "t" opadnie z czasem).

Historia

Pochodzenie Argeina wydaje się pochodzić przynajmniej z okresu galijsko-rzymskiego  ; wcześniejsza rejestracja w IV th  wieku odkryto w 1990 roku w kościele św Piotra wskazuje na jego wiek. Argein był w drodze do Saint-Jacques de Compostelle, przybywając z Fanjeaux, aby przekroczyć obecny departament Ariège. 

Kościół Saint-Pierre d'Argein ma dwie nawy, najstarsza część jest sprzed XI wieku, jest podzielony na dwie części, w części zachodniej (z drzwiami wejściowymi od południa od strony cmentarza) służy jako depozyt ( przechowywany jest tam stary karawan, figury świętych, różne rzeźbione kamienie, krzesła itp.), część wschodnia służąca dziś jako zakrystia to pozostałości dawnej funkcji tej części jako miejsca kultu w stylu barokowym stolarki i ołtarza, opłakany stan dachu prowadzi do niszczenia stolarki. Nawa, który jest obecnie praktykowany kult został zbudowany między XVII th  wieku i XIX th  wieku. Witraże sygnowane są przez „L. Victor Gesta in Toulouse” i noszą nazwiska darczyńców, którzy pozwolili na ich powstanie (osobowości wioski), można tam wyczytać rdzenne nazwiska.

Dawny zamek od Castillon , Argein był siedzibą, w 1753 roku, z królewskiej sprawiedliwości z Provost i koszary. Zamek należący do rodziny Meritens, hrabiowie, panów Montegut (baronowie Rozes XIX th  century) dając burmistrza w mieście, był na prawym brzegu Bouigane  : został całkowicie rozebrany do rewolucji.

Podczas reformy kodeksu leśnego z 1829 r. mieszkańcy wzięli udział w tak zwanej „  wojnie Demoiselles  ”.

Na początku XX -go  wieku, dwóch nauczycieli i ksiądz obecni są Argein i przysiółków . Ślady kopalni żelaza w Caours.

W 2002 roku młyn Roques zniszczył pożar.

Polityka i administracja

Administracja miejska

Lista burmistrzów

Lista kolejnych burmistrzów
Kropka Tożsamość Etykieta Jakość
przed 1981 Marzec 2001 Guy Dubuc PS  
Marzec 2001 2012 Raymond Junca PS  
2012 W trakcie Denis Lourdes PS Wycofany z nauczania
Brakujące dane należy uzupełnić.

Ludność i społeczeństwo

Demografia

Ewolucja liczby mieszkańców jest znana ze spisów ludności przeprowadzanych w gminie od 1793 r. Od 2006 r. legalne populacje gmin są publikowane corocznie przez Insee . Spis opiera się obecnie na corocznym zbieraniu informacji, sukcesywnie dotyczących wszystkich terytoriów miejskich przez okres pięciu lat. W przypadku gmin liczących mniej niż 10 000 mieszkańców co pięć lat przeprowadza się badanie spisowe obejmujące całą populację, przy czym legalne populacje w latach pośrednich szacuje się przez interpolację lub ekstrapolację. W przypadku gminy pierwszy kompleksowy spis ludności objęty nowym systemem został przeprowadzony w 2004 r. W 2018 r. gmina liczyła 193 mieszkańców, co stanowi wzrost o 1,05% w porównaniu z 2013 r. ( Ariège  : + 0,25%, Francja z wyłączeniem Majotty  : + 2,36% ). Ewolucja populacji   [  edytuj  ]
1793 1800 1806 1821 1831 1836 1841 1846 1851
632 385 632 636 674 779 846 881 837
Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (1)
1856 1861 1866 1872 1876 1881 1886 1891 1896
762 736 767 784 657 624 634 638 626
Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (2)
1901 1906 1911 1921 1926 1931 1936 1946 1954
583 539 515 380 373 335 342 271 262
Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (3)
1962 1968 1975 1982 1990 1999 2004 2009 2014
235 214 211 193 164 149 156 176 196
Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (4)
2018 - - - - - - - -
193 - - - - - - - -
Od 1962 do 1999: ludność bez podwójnego liczenia  ; dla następujących dat: ludność gminna .
(Źródła: Ldh / EHESS / Cassini do 1999 r., następnie Insee od 2006 r.) Histogram rozwoju demograficznego

Gospodarka

Główną działalnością wsi jest hodowla owiec i krów. Do lat pięćdziesiątych firma ścinała drewno w górach i sprowadzała je kolejką linową, której lina nadal biegnie wzdłuż Chemin de la Tire i Pauze. Dziś tartak kupiła firma stolarska specjalizująca się w budowie okien.

W wiosce restauracja „ Aux Délices d'Argein ” (i dostawa do domu), sklep spożywczy „ Au temps de vivre ”, łupek cynkowy dekarz , „ Cyfrowy słoń ”, webmaster i grafik...

Lokalna kultura i dziedzictwo

Miejsca i zabytki

Osobowości związane z gminą

Zobacz również

Bibliografia

Powiązane artykuły

Linki zewnętrzne

Uwagi i referencje

Notatki i karty

  1. Roczna amplituda termiczna mierzy różnicę między średnią temperaturą lipca i stycznia. Ta zmienna jest powszechnie uznawana za kryterium rozróżniania między klimatem oceanicznym a kontynentalnym.
  2. Odległość jest obliczana w linii prostej między samą stacją meteorologiczną a siedzibą miasta.
  3. Zgodnie z planem zagospodarowania przestrzennego opublikowanym w listopadzie 2020 r., zgodnie z nową definicją wsi zatwierdzoną w dniu14 listopada 2020 r. w międzyresortowym komitecie wsi.
  4. Pojęcie obszaru zlewni miast zastąpiono w październiku 2020 r. starym pojęciem obszaru miejskiego , aby umożliwić spójne porównanie z innymi krajami Unii Europejskiej .
  5. prawny Miejska ludność w życie z dniem 1 st  stycznia 2021, rocznik 2018, zdefiniowane granice terytorialne w życie z dniem 1 st  stycznia 2020 r statystyczny data referencyjna: 1 st  stycznia 2018.
  1. IGN , „  Ewolucja użytkowania gruntów w mieście na starych mapach i zdjęciach lotniczych.  » , Na remorerletemps.ign.fr (dostęp 12 kwietnia 2021 )

Bibliografia

  1. Mapa IGN pod Géoportail
  2. Daniel Joly, Thierry Brossard, Hervé Cardot Jean Cavailhes, Mohamed Hilal i Pierre Wavresky "  typów klimatów we Francji, konstrukcji przestrzennych  ", Cybergéo, European Journal of geografii - European Journal of Geography , n o  501 ,18 czerwca 2010( DOI  https://doi.org/10.4000/cybergeo.23155 , przeczytaj online , dostęp 16 czerwca 2021 )
  3. „  Klimat we Francji metropolitalnej  ” , na http://www.meteofrance.fr/ ,4 lutego 2020 r.(dostęp 16 czerwca 2021 )
  4. [PDF] „  Plan Local d'Urbanisme d'Allières - Sprawozdanie z prezentacji  ” , na wxs-gpu.mongeoportail.ign.fr ,4 lutego 2020 r.(dostęp 16 czerwca 2021 r. ) , s.  125
  5. „  Definicja normy klimatycznej  ” , na http://www.meteofrance.fr/ (dostęp 16.10.2020 )
  6. „  Klimat Francji w XXI wieku – Tom 4 – Scenariusze regionalne: wydanie 2014 dla metropolii i regionów zamorskich  ” , https://www.ecologie.gouv.fr/ (dostęp 12 czerwca 2021 ) .
  7. „  Regionalne Obserwatorium Rolnictwa i Zmian Klimatu (wyrocznia) Occitanie  ” , na occitanie.chambre-agriculture.fr ,2020(dostęp 16 czerwca 2021 )
  8. [PDF] „  Zmiany klimatyczne w Pirenejach: skutki, słabości i adaptacja.  » , Na opcc-ctp.org (dostęp 16 czerwca 2021 r . ) .
  9. „  Station Météo-France Augirein - metadata  ” , na Donneespubliques.meteofrance.fr (dostęp 16 czerwca 2021 r. )
  10. „  Orthodromy between Argein and Augirein  ” , fr.distance.to (dostęp 16 czerwca 2021 ) .
  11. „  Stacja Météo-France Augirein – zestawienie klimatyczne – statystyki i zapisy z lat 1981-2010  ” , na ogólnodostępnej stronie data.meteofrance.fr (konsultacja w augirein ) .
  12. „  Orthodromy between Argein and Lorp-Sentaraille  ” , na fr.distance.to (dostęp 16 czerwca 2021 ) .
  13. "  Stacja meteorologiczna Saint-Girons - Normy za okres 1971-2000  " , na https://www.infoclimat.fr/ (dostęp 16 czerwca 2021 )
  14. "  Stacja meteorologiczna Saint-Girons - Normy za okres 1981-2010  " , na https://www.infoclimat.fr/ (dostęp 16 czerwca 2021 )
  15. "  Stacja meteorologiczna Saint-Girons - Normy za okres 1991-2020  " , na https://www.infoclimat.fr/ (dostęp 16 czerwca 2021 )
  16. „  Zonage rural  ” , na www.observatoire-des-territoires.gouv.fr (konsultacja 24 marca 2021 r . ) .
  17. "  miejska gmina-definition  " , na tej stronie INSEE (konsultowany 24 marca 2021 ) .
  18. „  Zrozumienie siatki gęstości  ” , na www.observatoire-des-territoires.gouv.fr (dostęp 24 marca 2021 r . ) .
  19. "  Baza obszarów atrakcyjności miast 2020 r.  " , na insee.fr ,21 października 2020 r.(dostęp 24 marca 2021 r . ) .
  20. Marie-Pierre de Bellefon, Pascal Eusebio, Jocelyn Forest, Olivier Pégaz-Blanc i Raymond Warnod (Insee), „  We Francji dziewięć na dziesięć osób mieszka w zlewni miasta  ” , na insee.fr ,21 października 2020 r.(dostęp 24 marca 2021 r . ) .
  21. „  CORINE Land Cover (CLC) – Podział obszarów na 15 stanowisk użytkowania gruntów (obszar metropolitalny).  » , W tym miejscu danych oraz badań statystycznych Ministerstwa Ekologicznej Transformacji. (dostęp 12 kwietnia 2021 )
  22. Jacques Guerola , „  Argein  ” na www.histariege.com (dostęp 10 marca 2017 )
  23. Organizacja spisu na insee.fr .
  24. Departamentalny kalendarz spisu ludności , na stronie insee.fr .
  25. Od wiosek Cassini po dzisiejsze miasta na terenie École des Hautes Etudes en Sciences Sociales .
  26. Insee - Legalne populacje gminy za lata 2006 , 2007 , 2008 , 2009 , 2010 , 2011 , 2012 , 2013 , 2014 , 2015 , 2016 , 2017 i 2018 .