Anguilla | ||||
Herb |
Flaga |
|||
Mapa Anguilli. | ||||
Administracja | ||||
---|---|---|---|---|
Kraj | Wielka Brytania | |||
Status | Brytyjskie Terytorium Zamorskie | |||
Stolica | Dolina | |||
królowa |
Elżbieta II (od 1952 ) |
|||
Premier brytyjski |
Boris Johnson (od 2019 ) |
|||
Gubernator | Dileeni Daniel-Selvaratnam (od 2021) |
|||
Sekretarz generalny |
Ellis Webster (od 2020 ) |
|||
Demografia | ||||
Populacja | 18 090 mieszk. | |||
Gęstość | 199 mieszkańców/km 2 | |||
Główne miasta) | Strona północna , wzgórze południowe , kamienista ziemia , dolina | |||
Języki) | angielski (oficjalny) | |||
PKB ( 2017 ) · PKB na mieszkańca. |
320 milionów dolarów 21 880 dolarów |
|||
Geografia | ||||
Informacje kontaktowe | 18 ° 14 ′ północ, 63 ° 03 ′ zachód | |||
Wysokość | Min. 0 m Maks. 73 m ( Wzgórze Krokusów ) |
|||
Powierzchnia | 9100 ha = 91 km 2 | |||
Główna wyspa (y) | Anguilla | |||
Różnorodny | ||||
Zmiana | Dolar wschodniokaraibski | |||
Strefa czasowa | UTC -4 | |||
Domena internetowa | .uk / .ai | |||
Kod telefoniczny | 1-264 | |||
Hymn |
God Save the Queen (hymn Wielkiej Brytanii) God Bless Anguilla (en) (hymn lokalny) |
|||
Motto |
Jedność, siła i wytrzymałość ( „Jedność, siła i wytrzymałość”) |
|||
Święto narodowe | 30 maja ( Dzień Anguilli , upamiętniający rewolucję 1967 ) | |||
Kod ISO 3166-1 | AIA, AI | |||
Lokalizacja | ||||
Położenie Anguilli na Antylach . | ||||
Geolokalizacja na mapie: Karaiby
| ||||
Znajomości | ||||
Stronie internetowej | www.gov.ai | |||
Anguilla jest Brytyjskim Terytorium Zamorskim , od 1995 roku członkiem stowarzyszonym Organizacji Państw Karaibów Wschodnich .
Wcześniej terytorium było częścią kolonii koronnej Saint Kitts i Nevis-Anguilla z Saint Kitts i Nevis , ale wycofało się w 1967 roku .
Anguilla jest 102 km na południowy 2 archipelag położony 7,2 km na północ od Saint Martin wyspie . To także nazwa głównej wyspy o powierzchni 96 km 2 , która zawdzięcza swoją nazwę swojemu wydłużonemu kształtowi. Wysokość nie przekracza 65 m i kończy się na Krokusowym Wzgórzu . Dog Island i Opuncja to niezamieszkane wyspy otoczone rafami i piaszczystymi plażami. Odległość do południowo-wschodniej części oddziela zaledwie 7 km od Anguilla Bell Point, na Wyspie Świętego Marcina , natomiast 145 km na południowy do zachodniego-północno ma być pokryty dotrzeć do Beef Island , w Brytyjskich Wyspach Dziewiczych .
Loty połączyć Anguilla lotnisku w Puerto Rico i Princess Juliana międzynarodowego lotniska ( Philipsburg Airport , w Saint-Martin na holenderskiej stronie).
Przed przybyciem Europejczyków wyspa była nazywana przez Indian Arawak Malliouhana, „grot strzały” . Pozostawili tam ślady datowane co najmniej na rok 600 ne, w szczególności petroglify na dnie jaskini zwanej Fontanną oraz pozostałości około czterdziestu wiosek. Arawakowie uprawiali maniok, bawełnę, kukurydzę i bataty. Łowili różne odmiany ryb rafowych i skorupiaków.
Pierwsza wzmianka o wyspie przez Europejczyka została dokonana przez Krzysztofa Kolumba w 1493 roku , który nazwał ją Anguilla, prawdopodobnie ze względu na jej wydłużony kształt.
Anguilla została skolonizowana przez Anglików w 1650 roku , w okresie, kiedy to głównie piraci i korsarze zasiedlili ją i uczynili z niej jaskinię. W 1648 roku Holendrzy osiedlili się niedaleko, na wyspach Tortola i Virgin Gorda , które nadal służyły jako schronienie dla holenderskich piratów, Joost van Dijk , pozostając najbardziej znanym, dał swoje imię jednej z Wysp Dziewiczych. Wszyscy Holendrzy zostali wygnani przez angielskich korsarzy w 1666 roku. Około 1680 roku w Tortoli, a następnie w Anegada i Virgen Gorda osiedlili się angielscy plantatorzy z Anguilli .
W latach 1745 i 1796 na wyspie doszło do dwóch prób inwazji Francji.
Od 1650 do 1882 r. był na przemian administracyjnie związany z Saint-Christophe, położonym około stu kilometrów na południe, za wyspami Saint-Martin i Saint-Barthélemy , lub z Antiguą , 200 km na południowy wschód. Po zniesieniu niewolnictwa w 1834 r. koloniści opuścili wyspę i sprzedali swoją ziemię byłym niewolnikom .
Od 1882 do 1967 Anguilla była częścią kolonii Saint Kitts i Nevis-Anguilla , ale jej ludność regularnie skarżyła się na zapomnienie, w którym Saint Kitts ją pozostawiło. Na przykład nazwa Anguilla została w ten sposób pominięta w inskrypcjach oficjalnych budynków (takich jak gimnazjum Saint-Christophe wspólnej dla trzech wysp) i znaczków pocztowych do 1952 roku.
27 lutego 1967Zjednoczone Królestwo przyznaje status autonomii stowarzyszonemu stanowi Saint Kitts, Nevis i Anguilla. Od początku negocjacji, w połowie stycznia, Anguillianie wyrazili swój sprzeciw, co spowodowało pewną przemoc. 30 majaAnguillais powstają, wypędzają policję z Saint-Christophe i powołują radę ustawodawczą. 16 czerwcaAnguilla jednostronnie wycofuje się z państwa stowarzyszonego.
Stowarzyszenie Kanadyjczyków , kierowane przez Leopolda Kohra , ówczesnego profesora ekonomii w Portoryko , poparło Anguillian w stworzeniu niezależnego państwa. 11 lipca 1967, w referendum w sprawie secesji z Saint Kitts i Nevis zebrano 1813 głosów za i 5 przeciw. Niepodległość ogłaszana jest następnego dnia, ale oczywiście nie jest uznawana przez Wielką Brytanię. Za radą Leopolda Kohra i zgodnie z jego teorią rozwoju endogenicznego, Anguilla odmawia zgody amerykańskim firmom hotelarskim na betonowanie linii brzegowej i odmawia przyznania armatorowi Arystotelesowi Onassisowi budowy prywatnego portu przeładunkowego.
W Styczeń 1968, brytyjski urzędnik zostaje wyznaczony do „wykonywania minimalnych uprawnień administracyjnych” i próby osiągnięcia porozumienia między Anguillą a Saint Kitts. Po fiasku negocjacji, w styczniu 1969 r . Wielka Brytania zorganizowała drugie referendum , w wyniku którego za secesją oddano 1739 głosów, a 4 przeciw. Anguilla ogłosiła się „niezależną republiką” na6 lutego. Zostaje wyznaczony nowy negocjator, przybywa do Anguilli w dniu11 marcai zostaje wydalony tego samego dnia. Osiem dni później19 marca, Wielka Brytania wysyła 315 „Czerwone Diabły” z 16 -tego Brygady Spadochronowej, wspieranej przez śmigłowców : Royal Navy The Royal Air Force i oddział policji Londyn inwestować wyspę „przywrócenia porządku”. Anguillais nie stawiają żadnego oporu poza kilkoma pluciem i obelgami . Brytyjskie nagłówki prasowe na temat „Zatoki Świń”, „Papierowego Blitzkriegu” czy „Wojny w filiżance herbaty”; członek parlamentu brytyjskiego gratuluje premierowi Haroldowi Wilsonowi znalezienia przeciwnika o jego rozmiarach.
Brytyjscy spadochroniarze zostali szybko zastąpieni przez inżynierów, którzy naprawili skutki 150 lat zaniedbań ze strony Saint-Christophe'a. Rozpoczęcie15 września 1969, status Anguilli staje się bardzo niejasny. Teoretycznie przyłączony w tym momencie do stowarzyszonego stanu Saint Kitts, Nevis i Anguilla, który aktywnie go ignoruje (na przykład od 1969 r. Siły obronne wymieniają tylko Saint Kitts i Nevis w ich imieniu), jest regulowane bezpośrednio przez „umowy przejściowe” z Wielką Brytanią. To tylko19 grudnia 1980 że Anguilla została uznana za odrębną kolonię od Saint Kitts, przed przyjęciem konstytucji na 1 st kwiecień 1982 co zapewnia mu autonomię.
1 st April +1.982Anguilla przyjmuje konstytucję, która czyni z niej odrębne terytorium brytyjskie. W 1985 roku Anguilla dołączyła do Organizacji Państw Karaibów Wschodnich . Konstytucja zostaje zmieniona w dniu30 maja 1990. Od 2006 r. trwają konsultacje mające na celu opracowanie reformy konstytucyjnej.
Gubernator jest mianowany przez rząd brytyjski. Stanowisko to od tego czasu zajmuje Dileeni Daniel-Selvaratnam18 stycznia 2021.
Zgromadzenie ma siedem wybieranych członków dwóch członków urzędu i dwa wyposażone.
Anguilla jest podzielona na piętnaście dzielnic .
Tradycyjne rodzaje działalności, takie jak hodowla bydła, rybołówstwo przybrzeżne (437 ton w 2003 r.), w tym produkcja homarów , produkcja soli i budowa łodzi, zostały wyparte przez przemysł turystyczny (47 000 odwiedzających w 2003 r.), który zapewnia dwie trzecie PKB . Anguilla jest również gospodarzem 6500 firm, zwłaszcza finansowych, przyciąganych przez korzystny system podatkowy : 0% podatku, ale koszty tworzenia są wysokie.
Dolar wschodniokaraibski (XCD) i dolar (USD) notowane są tam.
PNB w 2002 r. wynosił 112 mln USD. W 1999 r. wartość eksportu wyniosła 2,6 mln USD, a importu 80,9 mln USD.
6 września 2017 r.wyspa została zniszczona przez huragan Irma .
W lipiec 2020, Anguilla ma szacunkową populację 18090. Anguilla miała około 6500 mieszkańców w czasie swojej rewolucji w 1967 roku, 9660 w 1992 roku i około 15000 w 2011 roku.
Według Pew Research Center w 2010 r. 90,6% mieszkańców Anguilli stanowili chrześcijanie , głównie protestanci (84,2%) iw znacznie mniejszym stopniu katolicy (5,7%). Ponadto 2,9% populacji praktykuje popularną religię .
Do 1903 r. w Anguilli używano brytyjskich znaczków pocztowych z Wysp Podwietrznych . Od 1903 do 1952 obowiązywały te z kolonii Saint Kitts i Nevis , a nazwa Anguilla pojawiła się w legendzie znaczków dopiero w 1952 roku. Jednak w 1950 roku nadrukowano poprzednie znaczki z okazji trzylecia brytyjskiej kolonizacji Anguilli .
W 1967 roku, podczas powstania niepodległościowego w Anguilli, wydrukowano znaczki z Saint-Christopher-Nevis-Anguilla „Anguilla Niepodległa”. W 1971 r. wydawane lokalnie znaczki noszą tytuł „Komisarz Jej Królewskiej Mości w Anguilli”. Pierwsze znaczki legalnie noszące nazwę Anguilla zostały wydane na Wielkanoc 1981 i przedstawiają postacie z Walt Disney Company . Na znaczkach Anguilla widnieje portret brytyjskiego władcy lub jego królewski monogram .
W ramach usługi pocztowej Anguilla komisja wybiera tematy programu filatelistycznego, których znaczki są następnie zatwierdzane przez Ministerstwo Spraw Zagranicznych i Wspólnoty Narodów oraz brytyjskiego suwerena. Drukarkę wybiera poczta ( House of Questa, a od 2000 roku Cartor ). Niektórzy agenci filatelistyczni mają specyficzne powiązania z Anguillą, jak na przykład brytyjska firma John Lister z 1967 roku.
Anguilla ma dla kodów: