André Theuriet

André Theuriet Obraz w Infobox. André Theuriet użytkownika Bastien-Lepage 1878.jpg Funkcje
Fotel 2 Akademii Francuskiej
10 grudnia 1896 -23 kwietnia 1907
Syn Alexandre Dumas Jean Richepin
Prezes
Society of Letters
1888-1889
Jules Claretie Henri de Bornier
Biografia
Narodziny 8 października 1833
Marly-le-Roi
Śmierć 23 kwietnia 1907
Bourg-la-Reine
Pogrzeb Cmentarz Bourg-la-Reine
Imię urodzenia Claude-Adhémar André Theuriet
Narodowość Francuski
Czynność pisarz,
dramaturg,
eseista
Inne informacje
Członkiem Académie de Stanislas
League of the French Fatherland French
Academy (1896-1907)
Nagrody
podpis André Theuriet podpis Bourg-la-Reine (miejsce pochówku Theuriet) .jpg Grób André Theuriet, cmentarz Bourg-la-Reine.

Claude-Adhémar André Theuriet , urodzony dnia8 października 1833w Marly-le-Roi i zmarł dalej23 kwietnia 1907do Bourg-la-Reine , jest francuskim poetą , prozaikiem i dramaturgiem .

Biografia

André Theuriet urodził się w Marly-le-Roi, z ojca Burgunda i matki z Lotaryngii z Bar-le-Duc . W 1838 roku jego ojciec został syndykiem Domen w Bar-le-Duc, cała rodzina przeniosła się. Spędza dużo czasu z babcią, która uczy go czytać. Jedną z jego wielkich przyjemności z dzieciństwa jest odwiedzanie nieco oryginalnej ciotki, która przebiera się za zasłonami i recytuje wersety.

On jest zarejestrowana w mieście biblioteki i jego proza preferencje przejść do Mérimée , Vigny , Balzac aw kwestiach poetyckich do Hugo , Musseta , Vigny'ego , Lamartine'a . Wstąpił do college'u Gilles de Trèves w 1843 roku. Mówi się, że w retoryce tworzy wiersze . W wielkiej tajemnicy skomponował ody , satyry , listy , a swoje pierwsze produkcje spisał w jednym ze swoich klasowych zeszytów zarezerwowanych dla matematyki. Wziął nawet sobie do głowy, że jeden ze swoich wierszy został opublikowany w gazecie miejskiej . Źle go to znosi: jego nauczyciel, słysząc o tym, bawi się na zajęciach, naśmiewając się z jego wersetów . Był w Civray w 1849 roku, gdzie uzyskał tytuł Bachelor of Arts19 lipca 1851 . Zapisał się na Wydział Prawa i wziął udział w konkursie Akademii w 1853 r., Prezentując wiersz 400 wierszy o Akropolu, który zostałby bardzo zauważony. Kilka miesięcy później poznał córkę podprefekta Civray, która zmarła w 1855 roku na dusznicę bolesną . Po ukończeniu studiów w Bar-le-Duc (licencjat z prawa na28 listopada 1855), był zatrudniony w kierownictwie Domen w Auberive od 1856 do 1859 roku jako nadliczbowy do rejestracji i dóbr; w Tours w latach 1859–1863, następnie w Amiens , zanim w 1863 r. został kierownikiem biura rejestrowego w Ministerstwie Finansów . Zaczyna publikować wiersze i opowiadania w Revue des deux Mondes . W 1859 roku poznał mężczyznę, który miał być jego najlepszym przyjacielem: Camille Fistié.

W wojnie 1870 roku , był w 19 th  batalion 2 nd  firmy Sekwany Gwardii Narodowej . W 1871 roku brał udział w bitwie pod Buzenval . W tym samym roku pozna Hélène Narat, swoją przyszłą żonę.

W 1872 roku jego dramat Jean-Marie wystawiono w Théâtre de l'Odéon .

W 1880 roku poślubił Hélène Narat, wdowę po malarzu Gabrielu Lefebvre, znanym artystą Drugiego Cesarstwa. Według François Careza była to „urocza młoda dziewczyna, którą śpiewał - jako kochanka słowika - w Livre de la Payse  ” . W 1893 roku sprzedał swoje mieszkanie n o  30 Rue Bonaparte w Paryżu i kupuje dom na n °  14 Avenue Victor Hugo do Bourg-la-Reine nazwał Bois-Fleuri w pamięci jego nowego Boisfleury .

Wybrany do rady miejskiej w 1894 r. Został burmistrzem miasta 14 kwietniapo śmierci pana Jallona. Miał dwa duże obrazy namalowane przez malarza Menu, aby udekorować salę weselną. Dnia rezygnuje z urzędu17 lutego 1900. Został wybrany członkiem Académie française on10 grudnia 1896, w fotelu Alexandre Dumas fils , i został tam przyjęty przez pisarza Paula Bourgeta . Rada miejska Bourg-la-Reine zleciła Pierre-Adrienowi Dalpayratowi wykonanie dwóch porcelanowych talerzy, które mu zaoferowano. Był także członkiem Académie de Stanislas .

Jego żona zmarła 2 września 1901.

André Theuriet jest pisarzem, który śpiewa o ziemi, lasach, małych burżuazyjnych miasteczkach z zadziwiającą łatwością obcowania ze wszystkimi krajami, do których prowadzi go jego zawód. Tak więc w Lotaryngii , Argonne , Haute-Marne, Touraine i Poitou jest uważany za dziecko kraju.

Opublikował wiele powieści o Bar-le-Duc, kraju Auberive , Touraine i Poitou, Sabaudii - spędził kilka lat w Talloires nad brzegiem jeziora Annecy - i Argonne. Fabuła jego powieści jest często konwencjonalna, a bohaterowie, których charakter jest od początku ustalony i prawie się nie zmienia, ucieleśniają wszystkie wielkie uczucia tamtych czasów, czasem w sposób stereotypowy, umiarkowany moralnie i politycznie. Autor jest również podejrzliwy wobec nowicjuszy i demagogów, rewolucjonistów i reakcyjnych arystokratów oraz faworyzuje postacie szczere i uczciwe, za co szczęśliwe, przyzwoite społecznie małżeństwo często jest wynagradzane. Ale jego praca pozostawia dokładne i wierne świadectwo codziennego życia w miastach i wsiach prowincji, gdzie pasje wydają się potęgowane przez krajobrazy, w których się rodzą, i liryzm autora. Theuriet dobrze zna naturę i nie ma sobie równych w swoim pokoleniu, aby malować akademickim piórem, trzeba przyznać, piękny krajobraz.

„Niebo, które było zamglone od rana, miejscami przejaśniało; rozbłyski słońca nagle oświetlały czasem łąkę, czasem jedno ze zboczy lasu. To przerywane oświetlenie nadawało krajobrazowi krótkotrwałego wiosennego blasku. Dyskretna pieśń rudzików, liliowe kwiaty lampek nocnych rozsianych po łąkach wciąż dodawały iluzji. Części, które pozostały w cieniu, nie miały zresztą mniej wyrazistego koloru: purpurowy brąz dzikich gruszy, krwistoczerwony wiśni, bladozłoty jawor i srebrzyste wzniesienia rozrzuconych wierzb. jasne plamy na drzewach, wciąż zielone listowie dębów i płowe piegi buków. Od czasu do czasu, przy najmniejszym powiewie powietrza, nagłe zrzucenie kilku osik przypominało lot delikatnych białych motyli. "

-  Królowa Lasu

Miał raka okrężnicy i umarł dalej23 kwietnia 1907. Został pochowany na cmentarzu Bourg-la-Reine (w oddziale 3).

Bez dzieci, opuścił swój majątek do swoich przyjaciół i Pan M mi Archambault de Beaune, którzy żyli z parą i opiekował się nim po śmierci żony.

Pracuje

Poezja

Powieści i opowiadania

Wstępy

Teatr

Nagrody

Nagrody

Daniny

Muzyka

Uwagi i odniesienia

  1. współczesnych autorów: literaturoznawstwa: Paul Verlaine, Anatole France, André Theuriet Maurice Maeterlincka, Paul Deroulede / François Carez przez François Carez , Editions Demarteau (Liège), 1897, 331 stron
  2. Xavier Lenormand, Historia ulicach Bourg-la-Reine , str.  18 .
  3. Według Xaviera Lenormanda, op. cit.
  4. „  André THEURIET (1833-1907)  ” , w Académie française (dostęp 14 czerwca 2009 )
  5. (en) „  THEURIET Claude Adhemar Andrew  ” , na stronie internetowej Komitetu i naukach historycznych (CTHS) (dostęp: 25 października 2013 )
  6. gdzie będzie odwiedzał malarza Alberta Besnarda
  7. Philippe Chaplain, „André Theuriet (1833-1907)”, w : Wielkie postacie na cmentarzu Bourg-la-Reine , wyd. Biblioteka Towarzystwa Historycznego Bourg-la-Reine, n o  7, 2007, s.  4-9 .
  8. André Theuriet, Opowieści z życia codziennego. Les œillets de Kerlaz , A. Lemerre, 1887, dostępne pod adresem https://gallica.bnf.fr/ark:/12148/bpt6k68818d/f5.image.r=Ploudaniel.langFR
  9. Nestor Urechia , W rumuńskich Karpatach: Bucégi , Paryż, Plon ,1906( SUDOC  056477848 )

Załączniki

Bibliografia

Ikonografia

Linki zewnętrzne