Albigny-sur-Saone | |||||
Stary zamek . | |||||
Herb |
|||||
Administracja | |||||
---|---|---|---|---|---|
Kraj | Francja | ||||
Region | Owernia-Rodan-Alpy | ||||
Departament | Okręg wyborczy w departamencie Rodanu | ||||
Metropolia | Metropolia Lyon | ||||
Miasto | Lyon | ||||
Mandat burmistrza |
Yves Chipier 2020 -2.026 |
||||
Kod pocztowy | 69250 | ||||
Kod wspólny | 69003 | ||||
Demografia | |||||
Miły | Albignolian | ||||
Ludność miejska |
2911 mieszk. (2018 ) | ||||
Gęstość | 1133 inhab./km 2 | ||||
Geografia | |||||
Informacje kontaktowe | 45 ° 51 ′ 56 ″ na północ, 4 ° 49 ′ 56 ″ na wschód | ||||
Wysokość | Min. 167 m Maks. 423 m |
||||
Powierzchnia | 2,57 km 2 | ||||
Rodzaj | Społeczność miejska | ||||
Jednostka miejska |
Lyon ( przedmieście ) |
||||
Obszar atrakcji |
Lyon (gmina koronna) |
||||
Lokalizacja | |||||
Geolokalizacja na mapie: metropolia Lyon
| |||||
Znajomości | |||||
Stronie internetowej | ratusz-albignysursaone.fr | ||||
Albigny-sur-Saône to francuska gmina położona w metropolii Lyonu , w regionie Owernia-Rodan-Alpy .
Jego mieszkańcy nazywani są Albignolais.
Albigny-sur-Saône znajduje się na prawym brzegu Saony , na północno-wschodnim krańcu Monts d'Or Lyonnais, w miejscu, w którym Saona, opuszczając równinę Trévoux , wpływa do wąwozu utworzonego przez zwężenie między Monts d'Or i płaskowyż Dombes , a następnie do Lyonu .
Albigny-sur-Saône znajduje się 15 kilometrów na północ od centrum Lyonu i 10 kilometrów od dzielnicy Vaise .
Miasto zajmuje wschodnią flankę pagórkowatej linii, która rozciąga się na północ od góry Thou , obniżając się do kontaktu z Saoną na północnym krańcu miasta (Villevert). Jego najwyższym punktem jest Crêt d'Albigny , na wysokości 423 m n.p.m., skąd na wschód rozciąga się wyjątkowy widok na płaskowyż Dombes i poza góry Bugey , Île Crémieu i, przy dobrej pogodzie, łańcuch Belledonne na południu - wschód i Mont Blanc na wschodzie.
Serce miasta, znane jako Bourg , gdzie znajduje się kościół i kilka sklepów, znajduje się nieco za Saoną, która tradycyjnie obawia się powodzi. Rozciąga się na zachód przez Górę , na której znajduje się zamek. Krawędź Saony jest wąska i rozszerza się tylko na południe, w dzielnicy nazwanej z tego powodu Równiną . Na samej Saonie do gminy należą dwie wyspy, z których tylko największa, Ile du Rontant , jest połączona z brzegiem kładką i stanowi miejsce do spacerów.
Na północy dzielnica Villevert jest strategicznie położona naprzeciw mostu na Saonie, który łączy miasto z Neuville-sur-Saône, na skrzyżowaniu drogi Villefranche na skraju Saony i drogi prowadzącej w kierunku wnętrza Monts d'Or ( Curis , Poleymieux ).
Ratusz został zainstalowany w XX th wieku do w połowie drogi między Bourg i Villevert, na małej drodze łączącej te okolice od wewnątrz.
Na prawym brzegu Saony:
Na lewym brzegu:
Z Albigny można dotrzeć do Fleurieu tylko jednym z dwóch mostów na Saonie (Neuville lub Couzon), a więc przez jedną z tych gmin.
Curis-au-Mont-d'Or | Neuville-sur-Saone | |
Fleurieu-sur-Saone | ||
Couzon-au-Mont-d'Or |
Miasto graniczy od wschodu z Saoną . Przeszła największym tego powodzi w 1840 roku Pomimo regulacji rzeki w wielu zapór zbudowany w XIX th century , który w 1877 roku jednym z Couzon-au-Mont-d'Or, w niewiele ponad kilometr w dół rzeki, dzielnica La Plaine ponownie doznała poważnych powodzi w latach 1955, 1970, 1977, 1981 i 1983, wymuszając ewakuację domów spokojnej starości.
Żadna inna godna uwagi droga wodna nie podlewa miasta.
Miasto przecina z północy na południe droga departamentalna 51, która łączy Anse z Lyon- Vaise . Jest to bardzo ruchliwa oś ruchu. Na wysokości wioski zainstalowano zabezpieczenia, ale rondo znajdujące się na końcu mostu Neuville jest stale zatłoczone. Droga ta nosi kolejno nazwy quai de Villevert do mostu, następnie quai du Général-de-Gaulle do ronda w pobliżu domu spokojnej starości i wreszcie aleja Henri-Barbusse do wejścia do Couzon .
Naprzeciwko mostu Neuville rue de la Gare (D 73) biegnie na południowy zachód w kierunku Curis i Poleymieux-au-Mont-d'Or . Drugorzędna droga łączy wioskę z Curis na wzgórzu.
Transport kolejowyW mieście znajduje się stacja Albigny-Neuville, która zapewnia usługi typu podmiejskiego z 30 codziennymi usługami w każdym kierunku, działającą od 9 grudnia 2007 r., Która łączy miasto z Vienne przez stację Lyon-Perrache i Mâcon , przez Villefranche-sur-Saône , co godzinę i pół godziny w okresach szczytu, a także stacje Lyon-Part-Dieu i miasto Roanne .
Dawny przystanek Albigny , zlokalizowany w pobliżu wydziałowego domu spokojnej starości, jest obecnie zamknięty. Dla mieszkańców południa miasta najbliższą stacją jest teraz Couzon-au-Mont-d'Or .
Publiczny transport drogowyKilka linii autobusowych sieci TCL obsługuje Albigny-sur-Saône:
Albigny-sur-Saône jest gminą miejską, ponieważ jest częścią gmin o dużej gęstości lub średniej gęstości w rozumieniu miejskiej siatki gęstości INSEE . Należy do miejskiej jednostki z Lyon , mię- działów aglomeracji zawierającej 124 gminy i 1,653,951 mieszkańców na rok 2017, z którego jest podmiejskich gmina . Aglomeracja Lyonu jest drugą co do wielkości aglomeracją we Francji, po Paryżu .
Ponadto gmina jest częścią atrakcyjnego obszaru Lyonu, którego jest gminą w koronie. Obszar ten, obejmujący 398 gmin, jest podzielony na obszary o populacji powyżej 700 000 mieszkańców (z wyłączeniem Paryża).
Podział na strefy gminy, co znalazło odzwierciedlenie w bazie danych Europejskiego okupacyjnej biofizycznych gleby Corine Land Cover (CLC), jest naznaczona znaczenia obszarów sztucznych (51,1% w 2018 roku), pewna część identyczna z 1990 roku (51,1%). Szczegółowy podział w 2018 roku przedstawia się następująco: tereny zurbanizowane (47,2%), wody śródlądowe (19,3%), niejednorodne tereny rolnicze (17%), lasy (12,6%), tereny przemysłowe lub handlowe oraz sieci komunikacyjne (3,9%).
IGN także udostępnia narzędzie online do porównywania zmian w czasie użytkowania gruntów w miejscowości (lub obszarów w różnych skalach). Kilka epok są dostępne jako map lub zdjęć lotniczych: na mapie Cassini ( XVIII th wieku), na mapie Staff (1820-1866) oraz w bieżącym okresie (1950 do chwili obecnej).
Albigny to francyzacja łacińskiego Albiniacum , która wyznaczyła własność obywatela rzymskiego imieniem Albinus . Stela do chwały Roman ogólnym Klodiusz Albinus stwierdzono w końcu XVI E wieku zakopane w ziemi w Albigny ale ten natychmiast został uznany za sfałszowany przez historyków czasu. Wiemy, że Clodius Albinus pretendujący do tytułu cesarza został pokonany pod Lugdunum przez Septymiusza Sewera w 197 roku . Ale Clodius Albinus nie mieszkał w Lugdunum. Lokalni historycy uważają, że miejsce to prawdopodobnie otrzymało taką nazwę pod koniec wojny galijskiej . Munatius Plancus rzeczywiście uzyskał od Senatu zezwolenie na dystrybucję ziemi wokół Lugdunum wśród obywateli; nazwa Albinus była na tyle rozpowszechniona wśród Rzymian, że była to nazwa beneficjenta tego miejsca.
Albigny oficjalnie stał się Albigny-sur-Saône w 1962 roku, dołączając do toponimii sąsiednich gmin na lewym brzegu ( Neuville-sur-Saône , Fleurieu-sur-Saône itp.), Podczas gdy większość innych gmin w Monts d ' (8 z 10) wybrał sufiks „au-Mont-d'Or”. Nazwa Albigny pozostaje szeroko stosowana, nie ma co do niej dwuznaczności.
Miejsce Albigny, między Saoną a Mont Thou , święte miejsce Ségusiaves , było najprawdopodobniej odwiedzane kilka wieków przed naszą erą. Celtyckie pochodzenie z cabornes , kamiennych chatach suchych, liczne w okolicy, jest jednak wątpliwe.
Po założeniu Lugdunum , około 40 roku pne. JC , Munatius Plancus zakłada całą serię punktów widokowych w całym mieście; Idealnym miejscem na taką instalację jest zamek, który Albigny stanowi na brzegach Saony. Na płaskowyżu Avoraux została zlokalizowana galijsko-rzymska nekropolia. Rzymska droga łącząca Lugdunum z Mâcon miała przecinać to terytorium. W 20 pne. JC , jeden z akweduktów dostarczających wodę do miasta Lugdunum, został zbudowany od Poleymieux do Fourvière , przechodząc przez teren Albigny. Pozostałości są widoczne w miejscach powyżej około 1350 metrów w południowo-zachodnim narożniku miasta na wzgórzu 305 w miejscach zwanych Traverses , Balaye , Regards , Grolles i Combes .
W V -tego wieku, Burgundów dopisać regionie. Gondebaud czasami mieszka w Albigny. To właśnie tam, że otrzymał Avit , arcybiskupa z Wiednia , który przyszedł, aby przekonać go do konwersji; ten odcinek jest znany jako „Rada Albigny”. Z drugiej strony, tradycja, według której Clovis poznał Clotilde , siostrzenicę Gondebaud, jest bezpodstawna: to jej wysłannicy zauważyli ją, prawdopodobnie w Genewie, która jest jedną ze stolic Gondebaud, a małżeństwo zostało miejsce. miejsce na terytorium franka.
Od 994 roku kaplica Albiniaco jest wymieniona w statucie wyliczenia dóbr Kościoła Metropolitalnego w Lyonie .
W średniowieczu zamek który daty w obecnej formie od 1184 stał się własnością rodziny Albon , potem kanoników-liczy Lyonu, który utworzyły mansaire tam , tytularnym kanonikiem zamku, szlachetny definicji. W 1230 roku zamek został odbudowany przez Pierre'a Bérarda, bratanka Renaud II . Albigny został oszczędzony w 1269 roku, w przeciwieństwie do swojego sąsiada Couzona, splądrowany i podpalony. W 1336 roku Albigny korzystał z franczyzy, w szczególności na rynku Villevert, który konkurował z rynkiem Vimy, zwłaszcza że prom dzierżawiony przez hrabiów armatnich umożliwiał połączenie obu brzegów. W 1361 roku Tard-Wenus, który spustoszył Lyonnais, uniknął Albigny, którego obronę powierzono Humbertowi d'Albonowi w 1365 roku .
W XV -go wieku , okładki winnicach 30 do 40% działek rolnych terytorium. W tym samym stuleciu w Monts-d'Or zbudowano podziemne przejścia, które służyły jako kanalizacja, gromadzenie wody infiltracyjnej i sieć wody pitnej. W Albigny są dwa, tworzące sieć krzyżową, jedna prowadzi od zamku do miejsca zwanego Accueil, które przecina obecny Place de Verdun, ten, który biegnie pod wzniesieniem Chanoine Roullet i rue Germain na granicy gminy Curis -au-Mont-d'Or do obecnego kościoła. W 1554 r. Dwór imieniem Louis de Labarge umieścił swój herb w głównej sali zamku; później staną się ramionami gminy. W XVII th i XVIII -go stulecia, domy są budowane, w tym jeden o nazwie „Dom” lub „Zamek Caillet”, gdzie znajdują się freski z Danielem Sarrabat teraz wymienione.
W czasie rewolucji zamek, sprzedany jako „ własność narodowa ”, został kupiony przez mieszczanina z Lyonu, a następnie sprzedany burmistrzowi Gandillonowi, który przekazał go miastu. Gmina będzie tam siedzieć od 1844 do 1906 roku , kiedy to powstał obecny ratusz. Dopiero w 1848 r. Na dole wsi wybudowano kościół, który zastąpił kaplicę zamkową, zamkniętą od 1792 r . Ukończony w 1864 r. , Odrestaurowany w 1880 r. Po poważnym pożarze, nadal jest kościołem parafialnym Albigny.
W 1852 r. Budowa linii kolejowej łączącej Paryż z Lyonem wyznacza granicę na terytorium miasta i oddziela miasto od skraju Saony. Dzięki dwóm stacjom na terenie gminy kolej zagraża działalności halte des coches d'eau w Villevert. Założenie tamy Couzon w 1877 r. , Głęboko modyfikując brzeg Saony, zrujnowało port Albigny.
W 1860 r . Miasto zbudowało, na posesji zwanej la Mignonne, żebraczą lokatę , która stała się wydziałowym domem spokojnej starości, a dziś ośrodkiem średniego i długoterminowego pobytu, jest głównym pracodawcą miasta.
XX th century Albigny będzie stopniowo tracić swoje powołanie rolniczą, aby stać się miastem mieszkalnych na obrzeżach miasta Lyon .
Albigny-sur-Saône jest częścią metropolii Lyonu od1 st styczeń 2.015, z czego stanowi 0,5% terytorium.
Pod względem politycznym Albigny-sur-Saône jest miastem prawicowym, chociaż obecny burmistrz nie nosi etykiety politycznej.
W referendum w sprawie Traktatu Konstytucyjnego dla Europy z dnia29 maja 2005Albignolans głosował w większości za konstytucją europejską, z 56,67% głosów „tak” wobec 43,33% „nie”, przy wskaźniku głosów wstrzymujących się na poziomie 27,76% (cała Francja: nie do 54,67% - tak na 45, 33%).
W wyborach prezydenckich we Francji 2007 r. W pierwszej turze prowadził Nicolas Sarkozy z 39,25% lub 524 głosami, następnie Ségolène Royal z 22,55% lub 301 głosami, następnie François Bayrou z 18,28% lub 244 głosami, a na końcu Jean-Marie Le. Pióro z 9,36% lub 125 głosami, żaden inny kandydat nie przekracza progu 5%. W drugiej turze wyborcy oddali 60,60% lub 772 głosy na Nicolasa Sarkozy'ego przeciwko 39,40% lub 502 głosom na Ségolène Royal , co jest wynikiem bardziej na korzyść wybranego prezydenta niż średnia krajowa, która w drugiej turze wynosiła 53,06%. Nicolas Sarkozy i 46,94% dla Ségolène Royal. Frekwencja w wyborach prezydenckich była bardzo wysoka. Zarejestrowanych jest 1545 wyborców, w głosach wzięło udział 85,43% lub 1320 głosów, wstrzymanie się wyniosło 14,56% lub 225 głosów, 3,46% lub 46 głosów było pustych lub zerowych, a ostatecznie oddano 96,52% lub 1274 głosy.
Liczba mieszkańców w ostatnim spisie wynosiła od 2500 do 3499, liczba członków rady gminy to 23.
Lista burmistrzówKropka | Tożsamość | Etykieta | Jakość | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Lista burmistrzów od rewolucji francuskiej do wyzwolenia
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
1946 | Marzec 1977 | Elie Guillon | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Marzec 1977 | Marzec 2001 | Henri Saint-Pierre | płyta DVD | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Marzec 2001 | 4 lipca 2020 r | Jean-Paul Colin | płyta DVD | Przedsiębiorca wycofał 14 th Wiceprezesa Metropolis Lyon (2015 →) |
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
4 lipca 2020 r | W trakcie | Yves chipier |
Od 1969 do 2014 roku miasto było częścią miejskiej społeczności Lyonu . Należy również do związku mieszanego Monts d'Or.
Albigny Ringsheim |
Albigny-sur-Saône rozwinęło stowarzyszenia partnerskie z:
Ewolucja liczby mieszkańców jest znana ze spisów ludności przeprowadzanych w gminie od 1793 r. Od 2006 r. Legalne populacje gmin są publikowane corocznie przez Insee . Spis powszechny opiera się obecnie na corocznym zbieraniu informacji dotyczących kolejno wszystkich terytoriów miejskich przez okres pięciu lat. W przypadku gmin liczących mniej niż 10 000 mieszkańców co pięć lat przeprowadza się badanie spisowe obejmujące całą populację, a legalne populacje w kolejnych latach szacuje się za pomocą interpolacji lub ekstrapolacji. W przypadku gminy pierwszy wyczerpujący spis objęty nowym systemem został przeprowadzony w 2005 r.
W 2018 roku miasto liczyło 2911 mieszkańców, co stanowi wzrost o 3,82% w porównaniu do 2013 roku ( Rodan : + 4,48%, Francja bez Majotty : + 2,36%).
1793 | 1800 | 1806 | 1821 | 1831 | 1836 | 1841 | 1846 | 1851 |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
400 | 403 | 350 | 480 | 400 | 403 | 405 | 404 | 380 |
1856 | 1861 | 1866 | 1872 | 1876 | 1881 | 1886 | 1891 | 1896 |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
400 | 839 | 910 | 822 | 898 | 1,003 | 1,075 | 1,124 | 1,205 |
1901 | 1906 | 1911 | 1921 | 1926 | 1931 | 1936 | 1946 | 1954 |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
1,297 | 1,444 | 1,466 | 1,438 | 1 505, | 1,883 | 1 983, | 1,696 | 2 294, |
1962 | 1968 | 1975 | 1982 | 1990 | 1999 | 2005 | 2010 | 2015 |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
2 607, | 2 506, | 2 405, | 2,653 | 2,836 | 2,673 | 2,763 | 2,743 | 2,836 |
2018 | - | - | - | - | - | - | - | - |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
2 911, | - | - | - | - | - | - | - | - |
Znaczącą różnicę między ludnością z 1856 r. I 1861 r. (Ponad dwukrotną) widać w związku z otwarciem w 1860 r. „ Depozytu mendicity ”, przyszłego domu spokojnej starości.
Struktura wiekowaMężczyźni | Klasa wieku | Kobiety |
---|---|---|
148 | 332 | |
166 | 178 | |
342 | 368 | |
283 | 294 | |
341 | 273 |
W Piramida wieku przedstawia nadreprezentacji osób powyżej 75 roku życia, zwłaszcza kobiet, głównie z powodu obecności w średnim i długim pobycie centrum na terenie gminy.
Albigny-sur-Saône znajduje się w akademii w Lyonie .
W mieście działa przedszkole i miejska szkoła podstawowa , w której na początku roku szkolnego 2009 przyjęło 203 uczniów.
Dwujęzyczna szkoła Montessori w Mont d'Or, położona w Albigny-sur-Saône, jest prywatnym przedszkolem i szkołą podstawową poza umową , świecką i stowarzyszoną. Oferuje pedagogikę Montessori dla dzieci w wieku od 2 do 11 lat. Klasy 2-6 i 6-11 lat są dwujęzyczne z językiem angielskim i francuskim. Dwujęzyczna szkoła Montessori w Mont d'Or została otwarta w 2010 roku z około piętnastoma dziećmi w wieku od 2 do 6 lat. Na początku roku szkolnego 2015 gościło około pięćdziesięciu dzieci ze wszystkich okolicznych gmin.
W 2010 roku w mieście przybyło dwóch lekarzy , dwóch dentystów , dwóch fizjoterapeutów , logopeda , gabinet pielęgniarski i apteka .
Gmina prowadzi bibliotekę, która oferuje zajęcia kulturalne i dysponuje salą wielofunkcyjną „Espace Henri-Saint-Pierre”.
We wrześniu 2011 roku miasto zainaugurowało nowy „dom stowarzyszeń” w odrestaurowanym dawnym krużganku z 1860 roku.
Biblioteka miejska.
Przestrzeń Henri-Saint-Pierre.
Dom stowarzyszeń.
Miasto Albigny-sur-Saône jest częścią katolickiej parafii Saint-Christophe-les-deux-rives de Neuville-sur-Saône , należącej do archidiakona "Rhone-Vert" w zależności od diecezji Lyonu . Ma kościół Narodzenia Notre Dame.
Mediana podatku dochodów gospodarstw domowych w 2006 roku wynosiła 19 648 € , co stawia Albigny-sur-Saône w 3803 th miejsce wśród 30 687 gmin z ponad 50 gospodarstw domowych we Francji metropolitalnej.
Oferta turystyczna obejmuje publiczny przystanek rzeczny w dzielnicy Plaine , nad brzegiem Saony, który umożliwia przejeżdżającym żeglarzom dostęp do restauracji i parków miasta. W pobliżu prywatny port może zaoferować im schronienie na noc, zatankowanie lub naprawienie szkody z pomocą mechanika. W pobliżu znajduje się miejsce do wspinaczki na drzewa , City Aventure . Miasto jest także domem dla szlaków turystycznych i krótkich szlaków turystycznych , zwłaszcza z Crêt d'Albigny .
Albon House, widok ogólny
Dom Albon, fragment ganku i herb rodziny d'Albon
Aktualne broń Albigny-sur-Saône zostały przyjęte podczas III e Rzeczypospolitej i należą do rodziny barki, wzmianka o najstarszej dacie 1536 . Zastępują poprzednią broń, która nie jest już używana, broń armat-hrabiego Ainay .
Dziś można je ozdobić w następujący sposób: co kwartał: do pierwszego Lub do krzyża w słonym lazurze, do drugiego Argent do lwa Sobol, do trzeciego lazura do trzech szewronów Lub do czwartego Lub do chollet Vert, na wszystkie srebrne do paska piasku
|
Następuje pierwotny herb:
Można je ozdobić w następujący sposób: Gules wieża Argent pokryta Lub na tej samej skale, podtrzymywana również przez gryfa Lub i lwa Argent w koronie Lub z falą Vert w podstawie
|
Sztuką jest to, że dungeon Stary Zamek, od srebra , białego w heraldyka odnosząc się do etymologii słowa Albigny ( Albinus , Łacińska, biały), The rockowej od złota do koloru kamieni Monts d'Or, az fali z vert do zielonych wodach Saone , w gryfa i lwa do zwierzchności rozdziału i hrabstwie Lyon.