Bagnols-les-Bains

Bagnols-les-Bains
Bagnols-les-Bains
Wioska.
Herb Bagnols-les-Bains
Herb
Administracja
Kraj Francja
Region Oksytania
Departament Lozere
Miasto Mende
Gmina Mont Lozère i Goulet
Status Gmina oddelegowana
Zastępca burmistrza Malika Folcher
2020-2026
Kod pocztowy 48190
Kod wspólny 48014
Demografia
Miły Bagnolais
Populacja 209  mieszk. (2014 spadek o -8,73% w porównaniu z 2009 rokiem)
Gęstość 87  mieszk./km 2
Geografia
Informacje kontaktowe 44 ° 30 ′ 24 ″ na północ, 3 ° 39 ′ 57 ″ na wschód
Wysokość Min. 898  m
Maks. 1145  m
Powierzchnia 2,40  km 2
Wybory
Oddziałowy Saint-Étienne-du-Valdonner
Historyczny
Data połączenia 1 st styczeń 2017
Gmina (gminy) integracji Mont Lozère i Goulet
Lokalizacja
Geolokalizacja na mapie: Lozère
Zobacz na mapie administracyjnej Lozère Lokalizator miasta 15.svg Bagnols-les-Bains
Geolokalizacja na mapie: Lozère
Zobacz na mapie topograficznej Lozère Lokalizator miasta 15.svg Bagnols-les-Bains
Geolokalizacja na mapie: Francja
Zobacz na mapie administracyjnej Francji Lokalizator miasta 15.svg Bagnols-les-Bains
Geolokalizacja na mapie: Francja
Zobacz na mapie topograficznej Francji Lokalizator miasta 15.svg Bagnols-les-Bains

Bagnols-les-Bains to dawna gmina francuski , znajduje się w Lozère działu w tym Occitanie regionu . Od tego czasu został zintegrowany 1 st styczeń wykupu w 2017 rw nowym mieście z Mont-Lozère-et-Goulet .

Jego mieszkańcy nazywani są Bagnolais .

Geografia

Lokalizacja

Położone na północnym zboczu Mont Lozère uzdrowisko Bagnols-les-Bains prezentuje swoje solidne domy nad Lotem , w pobliżu Gorges du Tarn i Parku Narodowego Cévennes .

Gminne gminy

Gminy graniczące z Bagnols-les-Bains
Chadenet Bagnols-les-Bains Saint-Julien-du-Tournel
( Mont Lozère i Goulet )

Toponimia

Tradycyjnie nazwa miasta to Banhòus w języku prowansalskim zgodnie z klasycznym standardem i jest wymawiana [ba'ɲɔs].

Historia

Między 390 a 230 pne. J.-C.

Trzy plemiona celtyckie: Cadurques , Rutenes i Gabales, opuszczające Frankonię i brzegi Menu , osiedliłyby się na południu Masywu Centralnego. Gabale osiedlili się w kraju Sewennów. Słowo „Gabales” pochodzi od celtyckiego rdzenia i oznacza „najeźdźców” lub „zdobywców na koniach”.

W górnej dolinie Lot żyzna gleba bogata w minerały przyciągała człowieka i pozwalała mu rozwijać rolnictwo, hodowlę zwierząt, a później surowiec do metalurgii miedzi, brązu i żelaza.

Dzisiaj

Od 1978 roku nowoczesne uzdrowisko spełnia dzisiejsze wymagania dotyczące leczenia uzdrowiskowego. Działanie gorącego źródła ( 41,5  ° C ), siarki i wodorowęglanu, w połączeniu z działaniem zimnego źródła ( 9,5  ° C ) w leczeniu dolegliwości reumatycznych, astmy i alergii układu oddechowego.

W chwali Ośrodek starożytnych depozytów: to już w czasach rzymskich, jak omówiono poniżej (wykopaliska odkryli oryginalnego źródła i jego kwadratowy misa) i Sydoniusz, biskup Clermont, w V -tego  wieku, już posiada właściwości lecznicze Bagnols w liście do przyjaciela. To prefekt Thomas Bluget de Valdenuit około 1824 r. Ponownie uruchomił uzdrowisko, w którym napisał notatkę dotyczącą substancji znalezionych w basenie termalnego źródła Bagnols-les-Bains .

Formalny ślad przejścia Rzymian został zauważony podczas głównych prac prowadzonych w łaźniach termalnych w 1764 r. Przez hrabiego Morangiès, pana i właściciela Bagnols, aw 1837 r. Przez pana Mariusa Richarda. Odkrywamy bowiem sporą ilość rzymskich cegieł, fragmenty ciosanego kamienia ozdobione liśćmi akantu, urny nagrobne, wazony, stare monety oraz pozostałości dawnych basenów zbudowanych w betonie, o wielkiej urodzie.

23 listopada 1857 roku uzdrowisko Bagnols jako pierwsze we Francji zostało uznane przez cesarski dekret za obiekt użyteczności publicznej.

Dekret z 10 sierpnia 1934 r. Ustanowił miasto Bagnols-les-Bains jako stację hydromineralną i klimatyczną i utworzył na tej stacji komorę termiczno-klimatyczną.

Legenda o świętym Enimie

Sainte Énimie , córka Clotaire II i siostra Bon Roy Dagobert , przybyła do Gévaudan w poszukiwaniu źródła, które powinno wyleczyć ją z trądu . Według legendy, przybyłej do Gévaudan procesji nie udaje się odnaleźć Burle, a kobieta, prosząc o drogę do źródła, które może uleczyć, wskazuje na jedno. Jednak anioł wskazuje Enimie, że źródło, w którym się kąpie, nie jest tym poszukiwanym. Była wtedy w Bagnols-les-Bains, gdzie „Bóg czyni potężne rzeczy dla tych, którzy przyjeżdżają szukać zdrowia”.

Na pamiątkę swojej wizyty Bagnols wybrał św. Énimie na swojego patrona.

Polityka i administracja

Lista delegowanych burmistrzów Bagnols-les-Bains
Kropka Tożsamość Etykieta Jakość
styczeń 2017 Maja 2020 Francis Castan DVG Przejście na emeryturę
Maja 2020 W trakcie Malika folcher    
Lista burmistrzów Bagnols-les-Bains
Kropka Tożsamość Etykieta Jakość
1793 1796 Jean Seguin    
         
1805 1808 Colombet    
1808 1813 Vital Jouanain    
Kontynuacja listy burmistrzów
Kropka Tożsamość Etykieta Jakość
1813 1815 Jean Seguin    
1815 1830 Pierre Buisson    
1830 1837 Élie Michel Chevalier    
1837 1840 Jean Champagnac    
1840 1844 Pierre Bouchet    
1844 1852 Jean-Baptiste Anselmne Peytavin    
1852 1855 Hyppolite Ferrand    
1855 1857 Jean-Baptiste Anselmne Peytavin    
1857 1863 Vital Laurans    
1863 1870 Francois Reversat    
1870 1880 André Ferrier    
1880 1880 Francois Reversat    
1880 1919 Clement Chevalier    
1919 1925 Auguste Balmelle    
1925 1926 Clement Chevalier    
1926 1944 Auguste Reversat    
1944 1947 Auguste Balmelle    
1947 1953 Auguste Reversat    
1953 1965 Alphonse Pommier    
1965 1989 Jean Castan    
1989 1995 Henri Ferrier    
1995 2008 Michel Genoulhac    
2008 2008 Francis Marques    
14 kwietnia 2008 19 czerwca 2012 Pierre Bonicel UMP Radny Generalny (2001-2012)
Sierpień 2012 Marzec 2013 Pierre Berbon    
Marzec 2013 22 kwietnia 2013 Didier Roche    
22 kwietnia 2013 4 kwietnia 2014 Didier Roche    
4 kwietnia 2014 grudzień 2016 Francis Castan DVG Przejście na emeryturę
 

Demografia

Ewolucję liczby mieszkańców znamy ze spisów ludności przeprowadzanych na terenie gminy od 1793 roku.1 st styczeń 2009, Że populacje prawne gminach są publikowane corocznie w ramach spisu, który jest teraz w oparciu o roczną zbierania informacji, kolejno o wszystkich terytoriów miejskich przez okres pięciu lat. W przypadku gmin liczących mniej niż 10 000 mieszkańców co pięć lat przeprowadza się badanie spisowe obejmujące całą populację, a legalne populacje w kolejnych latach szacuje się za pomocą interpolacji lub ekstrapolacji. W przypadku gminy pierwszy wyczerpujący spis objęty nowym systemem został przeprowadzony w 2004 r.

W 2014 roku miasto liczyło 209 mieszkańców, co oznacza spadek o −8,73% w porównaniu z 2009 r. ( Lozère  : −1,05%, Francja bez Majotty  : 2,49%).

           Ewolucja populacji   [ edytuj ]
1793 1800 1806 1821 1831 1836 1841 1846 1851
380 380 371 402 398 359 386 397 430
           Ewolucja populacji   [ edytuj ] , ciąg dalszy (1)
1856 1861 1866 1872 1876 1881 1886 1891 1896
376 390 417 422 416 470 538 461 403
           Ewolucja populacji   [ edytuj ] , ciąg dalszy (2)
1901 1906 1911 1921 1926 1931 1936 1946 1954
408 370 372 393 369 346 331 320 246
           Ewolucja populacji   [ edytuj ] , ciąg dalszy (3)
1962 1968 1975 1982 1990 1999 2004 2009 2014
232 208 216 240 200 243 245 229 209
Od 1962 do 1999: populacja bez podwójnego liczenia  ; w następujących terminach: ludność miejska .
(Źródła: Ldh / EHESS / Cassini do 1999 r., A następnie Insee od 2006 r.) Histogram rozwoju demograficznego

Lokalna kultura i dziedzictwo

Miejsca i zabytki

Osobowości związane z gminą

Heraldyka

Bagnols-les-Bains

Coat of arms od Bagnols-les-Bains jest: Azure z fontanną sprężynujące srebra zwieńczonym dwoma złotymi gwiazdami

Fontanna w oczywisty sposób nawiązuje do miasta uzdrowiskowego.

Uwagi i odniesienia

Uwagi

  1. Zgodnie z konwencją w Wikipedii zachowano zasadę wyświetlania w tabeli spisowej i na wykresie, dla legalnych populacji po 1999 r., Tylko populacje odpowiadające wyczerpującemu badaniu spisowemu dla gmin mniejszych niż 10 000 mieszkańców, oraz że populacje ludności zamieszkującej lata 2006, 2011, 2016  itd. dla gmin liczących ponad 10 000 mieszkańców, a także najnowsze legalne dane o zaludnieniu opublikowane przez INSEE dla wszystkich gmin.

Bibliografia

  1. Mapa IGN pod Géoportail
  2. Lub siostrzenica według źródeł, chociaż najczęstsza jest siostra: Félix Buffière , Ce tant rude Gévaudan [ szczegóły wydań ], tom I, s.
  3. ok. 391-392 z „la vida de Santa Enimia” Bertrana de Marseille
  4. „ Rada Miejska  z dnia 27 maja 2020 r.  ” , Na stronie internetowej ratusza ,27 maja 2020 r(dostęp 20 czerwca 2020 )
  5. Według FranceGenWeb.org
  6. Zginął na stanowisku.
  7. Unieważnienie przez sąd administracyjny w Nîmes i potwierdzenie tej decyzji przez Radę Stanu .
  8. 1 st  Zastępca Acting
  9. Organizacja spisu ludności na stronie internetowej INSEE.
  10. Departamentalny kalendarz spisu ludności na stronie internetowej INSEE .
  11. Od wiosek Cassini do dzisiejszych miast na terenie École des Hautes Etudes en Sciences Sociales .
  12. Insee - Populacje prawne gminy w latach 2006 2007 2008 2009 2010 2011 2012 2013 2014 .

Zobacz też

Powiązane artykuły