Mistrzostwa Świata Samochodów Turystycznych

Mistrzostwa Świata Samochodów Turystycznych Opis obrazu WTCC_logo.png. Generał
Sport wyścigi motorowe
kreacja 1987
Zanik 2017
Inne nazwy) Mistrzostwa Świata Samochodów Turystycznych (WTCC)
Organizatorzy FIA
Eurosport Events - KSO
Wydania 14
Kategoria Turystyka
Okresowość Roczny
Narody świat
Status uczestników Sterowniki
Niezależne Sterowniki
Oficjalna strona internetowa fiawtcc.com

Nagrody
Posiadacz tytułu Thed Björk
Więcej tytułów Yvan Muller (4)
Aplikacja Crystal Clear kworldclock.pngAby zapoznać się z ostatnimi konkursami, zobacz:
World Touring Car Championship 2017

Mistrzostwa Świata Samochodów Turystycznych (w języku angielskim  : Świat Touring Car Championship , czy WTCC ) był mistrzostwa wyścigów samochodowych. Sprzeciwiał się dużym samochodom produkcyjnym, zwanym „turystyką”.

Pierwsza edycja Mistrzostw Świata Samochodów Turystycznych została zorganizowana w 1987 r. , A następnie w 2005 r. Rozpoczęto nowe mistrzostwa, oparte na samych Mistrzostwach Europy ( ETCC ) utworzonych w 2001 r. I rozgrywanych do 2017 r. W tym dniu FIA zdecydowała aby połączyć WTCC (World Touring Car Championship) z inną konkurencyjną serią, TCR International Series w celu zreformowania Pucharu Świata Samochodów Turystycznych (WTCR).

Historyczny

WTCC

Pierwsza wersja mistrzostw

Pierwsza wersja WTCC została uruchomiona w 1987 roku, biorąc udział w mistrzostwach FIA ETCC, które istnieją od 1963 roku. Po udanym pierwszym sezonie Ford Sierra RS 500 duetu Klaus Ludwig - Klaus Niedźwiedź wygrał w klasyfikacji generalnej, mistrzostwo zostało przerwane, w szczególności ze względu na nowe specyfikacje techniczne wymagane przez FIA na 1988 r., których producenci nie zatwierdzili. W latach 1993-1995 FIA organizowała Puchar Świata Samochodów Turystycznych .

Powrót WTCC (2005-2017) Lata 2005-2009

W 2005 roku narodziły się FIA WTCC (World Touring Car Championship), które przejęło ETCC. Tym samym stają się trzecimi mistrzostwami świata FIA , po Formule 1 i WRC . Organizatorem tych mistrzostw jest angielska firma organizacyjna KSO (Kigema Sport Organisation Ltd.), spółka zależna europejskiego kanału telewizyjnego Eurosport , która jest również odpowiedzialna za transmisję wyścigów na żywo. Samochody spełniają przepisy Super 2000 (benzyna i olej napędowy).

WTCC opiera swój sukces na bardzo żywych wyścigach, ich bardzo krótkim czasie trwania wynoszącym 50 kilometrów i bez konieczności tankowania, zmuszając pilotów do maksymalnego ataku. W weekend organizowane są dwa wyścigi. Chociaż rozgrywany jest głównie w Europie , jeden wyścig odbywa się w Meksyku, a ostatnia runda mistrzostw odbywała się na słynnym torze w Makau do 2014 roku.

W 2005 roku oficjalnie zgłosiło się pięciu producentów: BMW , Alfa Romeo , SEAT , Chevrolet i Ford . BMW wygrał oba mistrzostwa w 2005 roku (kierowcy i producenci). Honda i Peugeot były również obecne w tej dyscyplinie za pośrednictwem prywatnych zespołów. Andy Priaulx na BMW, aktualny mistrz Europy, wygrywa tę pierwszą edycję.

Alfa Romeo postanawia pod koniec 2005 roku oficjalnie i czasowo wycofać się z mistrzostw. Jednak w 2006 roku trzy Alfy Romeo z zeszłego roku nadal były półoficjalnie zgłaszane przez zespół N. Technology , który w poprzednich latach wystawiał samochody oficjalne. Ten sezon 2006 będzie pełen napięcia: jedenastu różnych kierowców wygrało, a przed ostatnim weekendem w Makau, dziewięciu kierowców może zdobyć tytuł. Mimo to Andy Priaulx zachowuje swój tytuł, podobnie jak w 2007 roku pomimo silnej konkurencji Seata. Po raz pierwszy w Porto organizowana jest runda portugalska .

W 2008 roku zadebiutowała runda w Japonii na Aidzie . Alfa Romeo definitywnie opuściwszy mistrzostwa, zespół N.Technology zwrócił się do Hondy i wsiadł do samochodu z trzeciego weekendu mistrzostw w Walencji przez Brytyjczyka Jamesa Thompsona . Mimo zwycięstwa partnerstwo nie zostanie przedłużone w następnym sezonie. To Seat León wygrywa mistrzostwa, Seat staje się pierwszym producentem wyposażonym w silnik Diesla, który wygrał mistrzostwa świata FIA. Francuz Yvan Muller zostaje mistrzem świata pilotów. W tym sezonie odnotowano rekordową liczbę zwycięskich kierowców: 14 w 24 wyścigach.

Od 2009 roku Maroko organizuje również imprezę w Marakeszu . Seat ponownie jest producentem do pokonania w 2009 roku, Gabriele Tarquini nieznacznie pokonuje swojego kolegę z drużyny Yvana Mullera .

Pod koniec 2009 roku BMW Motorsport ogłosiło, że w 2010 roku zgłosi tylko dwa samochody dla Augusto Farfusa i Andy'ego Priaulxa , dlatego Jörg Müller i Alessandro Zanardi opuścili mistrzostwa. W międzyczasie Seat Sport ogłosił, że wycofuje się z WTCC, ale będzie nadal zapewniać wsparcie techniczne prywatnym zespołom, które chcą nabyć ich modele. SR-Sport zgłosił cztery Seat TDI dla posiadacza tytułu Gabriele Tarquini , Tiago Monteiro , Jordi Gené i zwycięzcy kategorii niezależnej z 2009 roku, Toma Coronela Rickarda Rydella, z drugiej strony bez kierownicy.

Lata 2010-2013

W nowej dekadzie pojawia się Chevrolet. Były mistrz Yvan Muller dołączył do amerykańskiego producenta i zostaje pierwszym kierowcą, który odzyska tytuł na pokładzie Chevroleta Cruze . W 2011 roku jedynym oficjalnym producentem obecnym jest Chevrolet, a Seat i BMW były obecne na zasadzie półprywatnej, pomimo krótkiej obecności Volvo . Dominacja Chevroleta dobiegła końca, wygrali 21 z 24 wyścigów, a Yvan Muller zdobył swój trzeci tytuł, a jego koledzy z drużyny Robert Huff i Alain Menu w zasadzce. Ich dominacja trwała nadal w 2012 roku, ale WTCC przyciągnęło ponad pół miliarda widzów i rozegrano nową rundę poza Europą, po raz pierwszy mistrzostwa zatrzymały się w Stanach Zjednoczonych. Robert Huff, ledwo pokonany przez Yvana Mullera w 2011 roku, tym razem zdobył tytuł z 12 punktami przewagi nad Alainem Menu.

Chevrolet zapowiada oficjalne wycofanie się z końcem 2012 roku, ale nadal jest obecny, zatrudniony przez brytyjskiego producenta Ray Mallock Ltd , z m.in. Yvanem Mullerem za kierownicą, który zdobywa czwarty tytuł mistrza świata, pomimo obecności oficjalnego producenta Lada i Honda . Honda zdobył również mistrzostwo producenta sterownika i n o  1 Gabriele Tarquini jest najbliższy konkurent do Francuzów o tytuł.

Ostatnie lata (2014-2017)

Plik 25 czerwca 2013Citroën ogłasza swoje przybycie do mistrzostw WTCC od 2014 roku z Sébastienem Loebem jako kierowcą na pokładzie C-Élysée . Yvan Muller będzie kolegą z drużyny mistrza świata w rajdach, podobnie jak Argentyńczyk José María López . Z tej okazji Citroën prosi o wprowadzenie w WTCC nowych przepisów technicznych zwanych TC1. Niniejsze rozporządzenie oferuje samochody mocniejsze i bardziej wydajne pod względem aerodynamiki.

Plik 11 kwietnia 2014, Citroën Racing bierze udział po raz pierwszy w swojej historii w WTCC. Wchodzą trzy samochody, a za kierownicami siedzą Sébastien Loeb, Yvan Muller i José María López . Trzy C-Elysées wygrał swoje pierwsze okrążenia na torze Moulay El Hassan w Marakeszu, Maroko . Zespół Citroën Racing zdobył tytuły konstruktorów 2014 i 2015, a jego kierowca José María López zdobył oba tytuły kierowców.

To samo dzieje się w 2016 roku, pomimo kilku utrudnień balastowych nałożonych na Lopeza i Citroëna w celu przeciwstawienia się ich dominacji.

W tym samym roku WTCC przeżyło poważny kryzys, ponieważ jeśli Volvo powróciło przez zespół Cyan Polestar, mistrzostwo straciło 2 z 4 zaangażowanych producentów: Citroën, który zdecydował się skupić na swoim zaangażowaniu w WRC , rezygnując z superturystyki, oraz Łada, który z braku zainteresowania mediów swoim wizerunkiem, wycofał się. Do tego dochodzi wycofanie się wielu kierowców, z których niektórzy wybierają TCR, rywalizujące mistrzostwa Supertourism, inni do nowych dyscyplin, takich jak panujący mistrz José Maria Lopez, który podpisuje kontrakt z Toyotą na WEC. Pod koniec sezonu 2016 Yvan Muller ogłosił przejście na emeryturę, decydując się zostać pilotem testowym dla Cyan Polestar.

W sezonie 2017 zmieści się tylko 16 samochodów, minimalna liczba startujących wymagana do rozegrania Mistrzostw Świata FIA. Ten sezon to scena długiego pojedynku pomiędzy Norbertem Micheliszem i Thed Björk. Ten ostatni zostaje mistrzem świata na koniec finału w Katarze. Ten sezon będzie ostatnim, ponieważ pod koniec 2017 roku FIA postanowiła połączyć WTCC (World Touring Car Championship) z inną konkurencyjną serią, TCR International Series, aby zreformować Puchar Świata Samochodów Turystycznych (WTCR).

Format

Wycieczki i kraje

To mistrzostwa rozgrywane głównie w Europie, z imprezami we Francji, Belgii, Niemczech, Portugalii, Węgrzech, Austrii i Rosji. W latach 2005-2014 ostatnia runda mistrzostw odbywała się w Chinach , a dokładniej w Makau . Istnieją również wyścigi w Brazylii (w Kurytybie ), Meksyku (w Puebla ) i Japonii ( Okayama ). Maroko jest również uhonorowany od 2009 roku z zaskarżonej wyścigu w Marrakeszu na tymczasowym torze, po pierwsze, dlatego, że od 1958 roku nie było żadnych międzynarodowych wyścigów samochodowych w kraju. Mistrzostwa pojawiły się epizodycznie w Ameryce Północnej w latach 2012-2013, podczas imprezy w Stanach Zjednoczonych na torze Sonoma Raceway w Kalifornii .

Większość odwiedzanych torów jest zupełnie inna niż te używane przez Formułę 1 , inne to tory Formuły 1, które oferują skróconą i inną trasę (przykłady: tor Suzuka z jego wschodnią trasą lub obwód w Szanghaju i jego krótka ścieżka).

Jeśli te wydarzenia są mniej prestiżowe niż Grand Prix, nie są mniej popularne. Wśród wydarzeń są wyścigi ze starych torów F1, takich jak tor Pau-Ville (w ramach Pau Grand Prix ), tor Boavista (w ramach Grand Prix Porto ) czy tor Paul-Ricard od 2014 roku.

Przebieg testów

Spotkania nazywane są „wyścigami” („  wyścig  ” w języku angielskim, po którym następuje nazwa kraju, na przykład „  Race of Italy  ”, dosłownie „Course d'Italie”).

Weekend rozpoczyna się dwiema bezpłatnymi sesjami treningowymi po 30 minut każda. Potem jest sesja treningowa kwalifikacyjna. Sesja kwalifikacyjna podzielona jest na dwie części: Q1 dla wszystkich kierowców, Q2 dla dwunastu najwyżej sklasyfikowanych kierowców w Q1. Pod koniec II kwartału punkty przyznawane są pierwszym pięciu sklasyfikowanym kierowcom (5, 4, 3, 2, 1).

Dzień wyścigu rozpoczyna się poranną 15-minutową rozgrzewką, po czym następują dwa wyścigi o długości od 50 do 60  km (od 2012 roku). Pierwszy wyścig rozpoczyna się od startu zatrzymanego, kolejność startu na starcie oparta jest na dwunastu najszybszych z Q2. Drugi wyścig ze startu stojącego, jednak w pierwszej dziesiątce w pierwszym starcie biegu w odwrotnej kolejności, natomiast od 11 th każdy kierowca zachowuje swoje miejsce na starcie. Celem jest uczynienie wyścigów bardziej atrakcyjnymi i sprowokowanie powrotu bójkami w wyścigu.

Dystrybucja punktów

Aktualny system oceny

Od 2010

Siatka punktów od 2010 roku
Pozycja 1 ul 2 nd 3 rd 4 th 5 th 6 th 7 th 8 tys 9 tys 10 tys
Zwrotnica 25 18 15 12 10 8 6 4 2 1
Stary system oceniania

Od 2005 do 2009

Karta wyników od 2005 do 2009 roku
Pozycja 1 ul 2 nd 3 rd 4 th 5 th 6 th 7 th 8 tys
Zwrotnica 10 8 6 5 4 3 2 1

Na sezon 1987

Siatka punktów 1987
Pozycja 1 ul 2 nd 3 rd 4 th 5 th 6 th 7 th 8 tys 9 tys 10 tys
Zwrotnica 20 15 12 10 8 6 4 3 2 1

Papiery wartościowe

  • Mistrzostwa Świata Kierowców
  • Mistrzostwa konstruktorów
  • Teams Trophy (sponsorowane przez Yokohama )
  • Independent Drivers Trophy (sponsorowane przez Yokohama )
  • Asian Drivers Trophy (sponsorowane przez Eurosport )

Nagrody

Mistrzostwa Świata Samochodów Turystycznych (WTCC)

Zwycięzcy Mistrzostw Świata Samochodów Turystycznych WTCC
Pora roku Mistrzostwa Świata Samochodów Turystycznych Niezależne trofeum
Mistrz Samochód Zespół Kreator bohaterów Zwycięski kierowca Samochód Zespół Zwycięska drużyna
2005 Andy Priaulx BMW 320i BMW Team UK BMW Marc Hennerici  (en) BMW 320i Wiechers-Sport Proteam Motorsport
2006 Andy Priaulx BMW 320si BMW Team UK BMW Tom Coronel Seat Leon GR Asia GR Asia
2007 Andy Priaulx BMW 320si BMW Team UK BMW Stefano D'Aste BMW 320si Wiechers-Sport Nie przypisano
2008 Yvan Muller SEAT León TDI SEAT Sport SIEDZENIE Sergio Hernandez BMW 320si Scuderia Proteam Motorsport Scuderia Proteam Motorsport
2009 Gabriele Tarquini SEAT Leon 2.0 TDI SEAT Sport SIEDZENIE Tom Coronel SEAT León 2.0 TFSI Inżynieria SUNRED Inżynieria SUNRED
2010 Yvan Muller Chevrolet Cruze LT Chevrolet RML Chevrolet Sergio Hernandez BMW 320si Scuderia Proteam Motorsport Scuderia Proteam Motorsport
2011 Yvan Muller Chevrolet Cruze 1.6T Chevrolet RML Chevrolet Kristian Poulsen BMW 320 TC Zespół Liqui Moly Engstler Zespół Liqui Moly Engstler
2012 Robert sapie Chevrolet Cruze 1.6T Chevrolet RML Chevrolet Norbert Michelisz BMW 320 TC Zengő Motorsport Lukoil Racing
2013 Yvan Muller Chevrolet Cruze 1.6T RML Honda James Nash Chevrolet Cruze 1.6T Inżynieria bambusa RML
2014 José María López Citroën C-Elysée WTCC Citroën Total WTCC Citroën Norbert Michelisz Honda Civic WTCC Zengő Motorsport Lukoil Racing
2015 José María López Citroën C-Elysée WTCC Citroën Total WTCC Citroën Norbert Michelisz Honda Civic WTCC Zengő Motorsport ROAL Motorsport
2016 José María López Citroën C-Elysée WTCC Citroën Total WTCC Citroën Mehdi Bennani Citroën C-Elysée WTCC Sébastien Loeb Racing Sébastien Loeb Racing
2017 Thed Björk Volvo S60 Polestar TC1 Polestar Cyan Racing Volvo Tom Chilton Citroën C-Elysée WTCC Sébastien Loeb Racing Sébastien Loeb Racing

Mistrzostwa Świata Samochodów Turystycznych (1987)

Zwycięzcy Mistrzostw Świata Samochodów Turystycznych 1987
Pora roku Mistrzostwa Świata Pilotów Zwycięska drużyna
Mistrz Samochód Zespół
1987 Roberto Ravaglia BMW M3 Schnitzer Motorsport Eggenberger Motorsport

WTCC wygrywa

Ranking obejmujący wszystkie rundy WTCC w nowoczesnej wersji.

Piloci
n O  Pilot Zwycięstwa
1 Yvan Muller 48
2 Robert sapie 29
José María López 29
4 Alain Menu 23
5 Gabriele Tarquini 22
6 Andy Priaulx 18
7 Augusto Farfus 15
8 Tiago Monteiro 11
9 Jörg Müller 10
10 Norbert Michelisz 8
11 Tom Chilton 7
12 Mehdi Bennani 6
Tom Coronel 6
Sebastien loeb 6
15 Rickard Rydell 5
16 Jordi Gené 4
Fabrizio Giovanardi 4
Dirk Müller 4
James Thompson 4
Alessandro Zanardi 4
21 Thed Bjork 3
Michel Nykjær 3
Esteban Guerrieri 3
23 Nicky Catsburg 2
Stefano D'Aste 2
James Nash 2
Felix Porteiro 2
Ma Qinghua 2
29 Yann Ehrlacher 1
Franz Engstler 1
Néstor Girolami 1
Sergio Hernandez 1
Duncan Huisman 1
Nicola Larini 1
Gianni Morbidelli 1
Pepe Oriola 1
Salvatore Tavano 1
Peter Terting 1
Colin Turkington 1
Budowniczy
n O  Stajnie Zwycięstwa
1 Chevrolet 88
2 BMW 60
3 Citroën 57
4 SIEDZENIE 43
5 Honda 20
6 Alfa Romeo 14
7 Lada 6
8 Volvo 5

Uwagi i odniesienia

  1. „  Pozytywny wpływ WTCC  ” , Eurosport ,17 marca 2009
  2. WTCC: BMW ogranicza swoją obecność - Stéphane Gauthier, Racing Forever, 6 grudnia 2009 (wersja archiwalna)
  3. „  SEAT zmienia kierunek swojej działalności  ” , Eurosport ,13 stycznia 2010
  4. „  Monteiro z radością kontynuuje naukę w WTCC  ” , AUTOhebdo ,21 lutego 2010
  5. "  Tarquini z powrotem stawia swój tytuł na linii  " , AUTOhebdo ,19 lutego 2010
  6. (w) "  Pół biliona widzów obejrzało WTCC  " ,5 stycznia 2013
  7. „  Citroën i Loeb angażują się  ” , L'Équipe ,25 czerwca 2013

Załączniki

Powiązane artykuły

Link zewnętrzny