Trichloroetylen | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Identyfikacja | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Nazwa IUPAC | 1,1,2-trichloroeten | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Synonimy |
Trichlor (o) etylen |
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
N O CAS | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
N O ECHA | 100,001,062 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
N O WE | 201-167-4 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
PubChem | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
UŚMIECHY |
C (= C (Cl) Cl) Cl , |
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
InChI |
InChI: InChI = 1 / C2HCl3 / c3-1-2 (4) 5 / h1H |
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Wygląd | bezbarwna ciecz o charakterystycznym zapachu | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Właściwości chemiczne | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Brute formula |
C 2 H Cl 3 [Izomery] |
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Masa cząsteczkowa | 131,388 ± 0,008 g / mol C 18,28%, H 0,77%, Cl 80,95%, |
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Moment dwubiegunowy | 0,80 D | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Średnica molekularna | 0,529 nm | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Właściwości fizyczne | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
T ° fuzja | -73 ° C | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
* Temperatura wrzenia | 87 ° C | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Rozpuszczalność | w wodzie o temp.20 ° C : 1 g l −1 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Parametr rozpuszczalności δ | 18,8 MPa 1/2 ( 25 ° C ) | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Masa objętościowa |
1,5 g cm- 3 , Pary gęstsze od powietrza |
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Temperatura samozapłonu | 410 ° C | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Granice wybuchowości w powietrzu | 8 - 10,5 % obj | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Nasycenie prężności par | przy 20 ° C : 7,8 kPa | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Punkt krytyczny | 50,5 bara , 298,85 ° C | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Termochemia | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
C p |
równanie:
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Właściwości elektroniczne | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
1 energia re jonizacji | 9,46 ± 0,02 eV (gaz) | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Właściwości optyczne | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Współczynnik załamania światła | 1,475 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Środki ostrożności | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
SGH | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Niebezpieczeństwo H315, H319, H336, H341, H350, H412, H315 : Działa drażniąco na skórę H319 : Działa drażniąco na oczy H336 : Może wywoływać uczucie senności lub zawroty głowy H341 : Podejrzewa się, że powoduje wady genetyczne (podać drogę narażenia, jeżeli definitywnie udowodniono, że żadna inna droga narażenia nie prowadzi do takiego samego zagrożenia) H350 : Może powodować raka (wskazać drogę narażenia, jeżeli definitywnie udowodniono, że żadna inna droga narażenia nie powoduje takiego samego zagrożenia) H412 : Działa szkodliwie na organizmy wodne, powodując długotrwałe skutki |
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
WHMIS | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
D1B, D2A, D2B , D1B : Materiał toksyczny mający poważne skutki natychmiastowe przewozu towarów niebezpiecznych: Klasa 6.1 Grupa III D2A : bardzo toksyczny materiał powodując inne efekty toksyczne rakotwórcze: IARC grupa 2A D2B : toksyczny materiał mający inne efekty toksyczne podrażnienie oczu u ludzi zwierzęcia; podrażnienie skóry u zwierząt; mutagenność u zwierząt Ujawnienie na poziomie 0,1% zgodnie z kryteriami klasyfikacji |
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
NFPA 704 | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
1 2 0 | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Transport | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
60 : materiał toksyczny lub wykazujący niewielki stopień toksyczności Numer UN : 1710 : TRICHLORETYLEN Klasa: 6.1 Kod klasyfikacyjny: T1 : Substancje toksyczne bez dodatkowego zagrożenia: Organiczne, ciecze; Etykieta: 6.1 : Substancje toksyczne Pakowanie: Grupa pakowania III : substancje niskiego niebezpieczeństwa. |
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Klasyfikacja IARC | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Grupa 2A: Prawdopodobnie rakotwórczy dla ludzi | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Inhalacja | wyprowadzić na świeże powietrze, możliwie resuscytację krążeniowo-oddechową | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Skóra | zdjąć zabrudzoną odzież, wyprać dużą ilością wody, zgłosić się do lekarza | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Oczy | myć dużą ilością wody trzymając otwarte powieki, zgłosić się do okulisty | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Przyjmowanie pokarmu | nie pić, nie wywoływać wymiotów, zgłosić się do lekarza. | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Ekotoksykologia | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
LogP | 2.42 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Próg zapachu | niska: 0,5 ppm wysoka: 167 ppm |
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Jednostki SI i STP, chyba że określono inaczej. | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Trójchloroetylen jest organiczny związek o wzorze cząsteczkowym C 2 H Cl 3 i wzór strukturalny ClCH = CCI 2 .
W nomenklaturze IUPAC nazywa się go 1,1,2-trichloroetenem ; jest także nazywany trichloroetylen , trichloroetan , trichlorethene , acetylen , etylen lub etylen trójchlorek , trilene w potocznym skrócie trichlo lub trójchlorooctowy .
Jest to cząsteczka etenu , w której trzy atomy wodoru zostały zastąpione atomami chloru . Jest stosowany głównie w przemyśle, w którym jego użycie jest regulowane.
W 1995 r. Trichloroetylen został sklasyfikowany jako „ prawdopodobny CMR ” (wcześniej był klasyfikowany jako „możliwy CMR”) przez Międzynarodową Agencję Badań nad Rakiem (IARC). Zostało to zatwierdzone przez Dyrektywę Europejską 2001/59 / WE Komisji z dnia6 sierpnia 2001dostosowanie dwudziestego ósmego dostosowania do postępu technicznego dyrektywy 67/548 / EWG. Od tego czasu został sklasyfikowany jako „rakotwórczy” ( Grupa 1 ) przez IARC9 października 2012.
Działa drażniąco na skórę i błony śluzowe , jest toksyczny dla ośrodkowego układu nerwowego: wdychany w dużych ilościach (ponad 3000 ppm ) może spowodować śpiączkę, a nawet śmierć w ciągu kilku minut. Zgłoszono liczne przypadki chorób zawodowych spowodowanych długotrwałym kontaktem.
W obecności płomienia lub w temperaturze powyżej 120 ° C może się rozłożyć na trzy niezwykle toksyczne gazy:
Jeśli jednak sam jest niepalny, jego opary mogą być wybuchowe po zmieszaniu z powietrzem (są cięższe od powietrza). Woda oraz niektóre metale ( aluminium ) powodują rozkład trójchloroetylenu z wytworzeniem kwasu solnego. Kwas solny można zneutralizować dodając stabilizatory.
Powinna ona być przechowywana w dobrze wentylowanych, w temperaturze pomiędzy 15 ° C a 25 ° C . Należy posługiwać się nim w dobrze wentylowanym środowisku, w rękawicach i okularach ochronnych. Narodowy Instytut Badań i Bezpieczeństwa (INRS) zaleca stosowanie PVA ( alkoholu winylowego ) rękawiczki . W razie przypadkowego narażenia skóry i błon śluzowych zabrudzoną odzież należy zdjąć, wyprać obficie wodą i zasięgnąć porady lekarza.
Ustalono istotny związek między narażeniem na trichloroetylen a ryzykiem rozwoju choroby Parkinsona .
Zgodnie z przepisami europejskimi jego stosowanie jest zabronione dla osób w stężeniu większym niż 0,1%. W przemyśle trzeba było go wcześniej wymienić21 kwietnia 2016 r (z wyjątkiem wnioskowanego wcześniej zwolnienia 21 października 2014) przez inne produkty, takie jak tetrachloroetylen (lub perchloroetylen ), chlorek metylenu (lub dichlorometan (DCM)), inne pochodne węglowodorów ( ketony , alkohole itp.), niektóre mieszaniny zawierające fluoroalkany lub fluoroetery lub ponownie ze stabilizowanymi mieszaninami na bazie n - bromek propylu (nPB).
Wszystkie możliwe podstawniki mają zalety i wady. Niektóre są łatwopalne (alkohole, ketony, estry, glikol etylenowy, glikol propylenowy) i wymagają inwestycji w maszyny, aby uniknąć ryzyka pożaru. Inne mają oznaczenie ryzyka H351: „prawdopodobnie powodują raka” (perchloroetylen i dichlorometan). Mieszaniny na bazie fluoroalkanów / fluoroeterów są bardzo drogie; jeśli są niepalne (składają się głównie z trans-1,2-dichloroetylenu i pochodnych fluorowanych), z drugiej strony są czynnikami odpowiedzialnymi za globalne ocieplenie. Niepalne mieszaniny bromku n- propylu są skuteczne pod względem odtłuszczania i nieszkodliwe dla środowiska, ale zostały sklasyfikowane jako H360FD („mogą uszkodzić płodność i nienarodzone dziecko”) i podejrzewa się, że są rakotwórcze.
Wszystkie te rozpuszczalniki są powszechnie stosowane w maszynach do odtłuszczania parą, których rozsądny dobór pozwala znacznie ograniczyć wartości graniczne ekspozycji (komora otwarta lub zamknięta, jedna lub dwie komory odtłuszczające, zamknięty obieg destylacyjny itp.)
Komitet naukowy Unii Europejskiej odpowiedzialny za dopuszczalne wartości narażenia zawodowego (SCOEL lub CSLEP) zaleca następujące wartości graniczne dla trójchloroetylenu: średnio 10 ppm (54,7 mg / m 3 ) przy dziennym narażeniu wynoszącym 8 godzin i 30 ppm ( 164,1 mg m- 3 ) na krótką, piętnastominutową ekspozycję.
Trichloroetylen jest szkodliwy dla zdrowia w przypadku połknięcia. Powoduje uczucie pieczenia w jamie ustnej i gardle, a następnie ból brzucha oraz objawy przedmiotowe i podmiotowe depresji ośrodkowego układu nerwowego. Przypadkowe połknięcie od 30 ml do 50 ml powoduje osłabienie mięśni, wymioty i utratę przytomności lub majaczenie, ale ofiara dochodzi do siebie w ciągu dwóch tygodni. Nie odnotowano wpływu na serce, wątrobę i nerki. Tylko w jednym przypadku spożycie mniej niż 50 ml było śmiertelne w wyniku niewydolności nerek i wątroby. Niektóre z opisanych szkodliwych skutków, na przykład wpływ na wątrobę, mogą być spowodowane innymi chemikaliami (stabilizatorami) dodanymi do trichloroetylenu.
Maksymalne dopuszczalne stężenie trójchloroetylenu w wodzie pitnej wynosi 0,005 mg l −1 .
Dwie główne interesujące cechy trichloroetylenu to:
Stosuje się go szeroko do odtłuszczania części metalowych czyszczenia na sucho odzieży - szczególnie jako środek do usuwania plam domowego pod marką Sassi - i wyodrębnianie produktów organicznych. Był używany jako środek znieczulający pod nazwami trilene i ercylene przez Roberta i Carrière w latach pięćdziesiątych .
Zwykle jest stopniowo zastępowany przez mniej niebezpieczne produkty i jest już zakazany dla osób fizycznych w Unii Europejskiej .
Trichloroetylen jest stosowany głównie do odtłuszczania parą części metalowych w przemyśle samochodowym i metalowym. Jest również stosowany jako składnik kleju i rozpuszczalnika w produktach do usuwania farb, smarach, farbach, lakierach, pestycydach, środkach do czyszczenia na zimno metali, gum i elastomerów. Stosowany jest jako chłodziwo niskotemperaturowe oraz półprodukt chemiczny w produkcji farmaceutyków, chemicznych środków zmniejszających palność i insektycydów. Jest stosowany w fosforanowaniu metali, przetwórstwie tekstyliów, produkcji chlorku winylu i operacjach lotniczych.
Trichloroetylen należy do kategorii 2 substancji rakotwórczych (dyrektywa Unii Europejskiej w sprawie substancji niebezpiecznych) z oznaczeniem ryzyka R45 „może powodować raka”. To właśnie europejscy eksperci zdecydowali na posiedzeniu ( 28 th dostosowania do postępu technicznego) z25 stycznia 2001, potwierdzając tym samym rekomendację grupy roboczej Unii Europejskiej odpowiedzialnej za klasyfikację, pakowanie i oznakowanie. Trichloroetylen należał do kategorii 3 substancji rakotwórczych, oznaczonych jako R40 „Podejrzenie działania rakotwórczego - niewystarczające dowody”. W 2014 roku został sklasyfikowany jako rakotwórczy dla ludzi przez IARC .
Podobnie jak inne lotne substancje chemiczne występujące w powszechnie używanych produktach, które można legalnie kupić niedrogo, trójchloroetylen jest używany ze względu na jego działanie psychoaktywne , szczególnie przez dzieci i młodzież, którzy wdychają go przez nos („ wąchanie ”), przez usta („ parskanie ”) ”), rozpylić go bezpośrednio do gardła lub nosa („ odkurzyć ”) lub na szmatkę, aby wdychać („ sapanie ”) lub wdychać zapachy w woreczku („ worki ”).
EfektyTo przekierowanie użycia szybko wywołuje efekty psychotropowe . Intensywność jego działania zależy od jego składu, wdychanej ilości, czasu inhalacji, miejsca wdychania (zamknięte, otwarte, otwarte powietrze) oraz możliwej tolerancji wypracowanej przez użytkownika.
„Wdychane rozpuszczalniki działają na ośrodkowy układ nerwowy, wywołując objawy pod wpływem alkoholu . U niektórych konsumentów dochodzi do zaburzeń percepcyjnych, które mogą prowadzić do halucynacji, a następnie do senności ”. Stan ten nazywany jest „ebri-narkotycznym” i czasami może po nim wystąpić nudności lub ból głowy lub zawroty głowy, a nawet prowadzić do utraty przytomności . „Wąchane rozpuszczalniki wywołują niezwykle szybkie efekty, w których następuje faza euforii , zaburzenia czucia (czasami sięgające nawet halucynacji wzrokowej), a na końcu fazę uspokojenia , czasami ze snem i śpiączką . Mogą powodować uzależnienie psychiczne i fizyczne oraz tolerancję . Przede wszystkim mają działanie neurotoksyczne , prowadzące do pogorszenia zdolności umysłowych ”. Wydaje się, że trójchloroetylen jest psychiczny, ale nie fizyczny.
Każdy rozpuszczalnik podjął „wysokie ryzyko nagłej śmierci z powodu zaburzeń rytmu serca . Wielokrotnie przyjmowane rozpuszczalniki mogą powodować nieodwracalne zmiany neurologiczne (w szczególności zapalenie wielonerwowe ), nerkowe , żołądkowe, a nawet pneumologiczne .
„Trichloroetylen działa drażniąco na górne drogi oddechowe, oczy i skórę. Wdychanie wysokich stężeń trójchloroetylenu powoduje aż do śmierci depresję ośrodkowego układu nerwowego, podrażnienie oskrzeli i zaburzenia rytmu serca. Po spożyciu pojawiają się zaburzenia trawienne, neurologiczne, serca i układu oddechowego, które często są poważne. Powtarzające się narażenie przez drogi oddechowe może powodować uszkodzenia neuropsychiczne, czasami ciężkie. Przy wielokrotnym kontakcie obserwuje się podrażnienie skóry. Wydaje się, że trójchloroetylen wpływa na układ odpornościowy i odgrywa rolę w chorobie zarostowej żył płucnych. Dane epidemiologiczne wskazują na rakotwórcze działanie trójchloroetylenu na nerki; słabsze związki przyczynowe ustalono dla raka wątroby i chłoniaka nieziarniczego . "
- INRS.
UżytkownicyMałe w populacji dorosłych eksperymenty częściej spotyka się na dzieciach, młodzieży i młodych dorosłych z różnych warstw społecznych i etnicznych. „Nadużywanie substancji lotnych jest szczególnie powszechnym problemem globalnym wśród mniejszości i zmarginalizowanych populacji”.
Status prawnyPodobnie jak kleje , poppersy ( alifatyczne alkiloazotyny ) i inne rozpuszczalniki, trójchloroetylen podlega reżimowi prawnemu mającemu zastosowanie do produktów sklasyfikowanych jako środki odurzające i podlega substancjom zidentyfikowanym przez Światową Organizację Zdrowia (WHO) jako podatne na uzależnienie od lotnych rozpuszczalników .
We Francji sprzedaż trójchloroetylenu jest zabroniona nieletnim dekretem z 4 maja 1985.
Obecne prawodawstwo europejskie dotyczące ochrony pracowników przed zagrożeniami dla zdrowia (w szczególności dyrektywa w sprawie czynników chemicznych 98/24 / WE i dyrektywa 2004/37 / WE w sprawie czynników rakotwórczych) nie nakłada obowiązkowych minimalnych wymagań dotyczących kontroli zagrożeń dla zdrowia pracowników podczas stosowania lub w trakcie cyklu życia trichloroetylenu. Jeżeli jednak toczące się dyskusje na temat dyrektywy w sprawie czynników rakotwórczych miałyby przynieść wiążącą wartość granicznego narażenia pracowników na trójchloroetylen, należy ponownie rozważyć ten wniosek.
Dyrektywa 1999/13 / WE w sprawie emisji rozpuszczalników i dyrektywa 2010/75 / UE w sprawie emisji przemysłowych nakładają wiążące minimalne wymagania dotyczące emisji trójchloroetylenu do środowiska w przypadku niektórych czynności, w tym obróbki powierzchni. Jednak te wymagania nie mają wpływu na działalność, w której zużycie rozpuszczalnika jest niższe od określonego progu.
Rozporządzenie Komisji Europejskiej nr 348/2013 / UE zmieniające rozporządzenie REACH (1907/2006 / WE), poprzez włączenie trichloroetylenu do załącznika XIV rozporządzenia REACH, spowoduje zakaz stosowania tej substancji w Europie w 21 kwietnia 2016 r, wynika to z jego właściwości rakotwórczych (kat. 1B). Wnioski o zezwolenia w przypadkach, w których substancji nie można zastąpić substancją, można przekazać ECHA do dnia21 października 2014.
Wody gruntowe są jedynym źródłem wody dla 25-30% kanadyjskiej populacji, czyli 7,1 miliona Kanadyjczyków. Gmina Shannon , gmina prowincji Quebec ( Kanada ) przeprowadza analizy i stwierdza, że poziom wód gruntowych jest zanieczyszczony trójchloroetylenem (TCE), co powoduje wzrost zachorowań na raka w tym regionie. Niemniej jednak National Institute of Public Health of Quebec podaje w raporcie, że analiza danych nie pozwoliła na stwierdzenie istnienia znacznego przekroczenia między zachorowalnością na raka a potencjalną ekspozycją na TCE. Mieszkańcy miasta zdecydowali się wytoczyć pozew zbiorowy przeciwko rządowi Kanady, ponieważ ten wiedział o problemie od 30 lat.
Klastra raka ( białaczkę i inne), obejmujące lotne związki organiczne oddawanego przez czyszczenia na sucho firmy , w tym trójchloroetylen, 1,2-dichlorethylene , perchloroetylen , dichlorometan i chlorku winylu , została odkryta w obozie Lejeune , North Carolina .
Niektóre rośliny, w tym rośliny występujące w ogrodach, są zdolne do pochłaniania dużych ilości zanieczyszczeń organicznych, a czasem ich degradacji, na przykład poprzez mechanizmy detoksykacji przeciwko trichloroetylenowi, który jest toksyczny i genotoksyczny. Topola jest jedną z nich.
Głównymi metodami odkażania gleb i wód gruntowych, na które wpływa trójchloroetylen, są metody mechaniczne (odpowietrzanie / spryskiwanie) umożliwiające napowietrzenie środowiska i przeniesienie TCE do fazy gazowej wychwyconej na powierzchni i poddanej obróbce węglem aktywnym), chemiczne poprzez utlenianie chemiczne ( nadmanganian potasu / sodu, nadsiarczan sodu) lub redukcja chemiczna (żelazo zerowartościowe) lub biologiczna (odchlorowanie bioanaerobowe) poprzez wtryskiwanie do wód gruntowych źródła węgla (mleczan, melasa, mikroemulsyjny olej sojowy itp .). Ta ostatnia metoda (bioanaerobowa) jest obecnie preferowana przez firmy zajmujące się odkażaniem, ponieważ nie jest bardzo droga i pozwala na osiągnięcie bardzo dobrych poziomów odkażania wód gruntowych.
Fongoremédiation jeden z roztworów badanych.
fito oczyszczania jest innym potencjalnie komplementarne: topola mogłyby mieć dodatkowy potencjał fito-oczyszczania gleby w miejscu (innych gatunków może również ewentualnie mieć taką możliwość).
Badania przeprowadzone w latach 90. ubiegłego wieku na topolach mieszańcowych ( Populus trichocarpa x P. deltoides; klony H1-11 i 50-189, sadzone w glebie nawadnianej wodą celowo zanieczyszczoną trójchloroetylenem) wykazały, że topole te absorbowały TCE i degradowały jego część na kilka znane odpady metaboliczne: trichloroetanol, kwas trichlorooctowy i kwas dichlorooctowy). Inną część (mniej niż 5% podczas jednego z eksperymentów, ale tempo to może mieć inny charakter) ewakuowano poprzez ewapotranspirację („fitowolatyzację”, zwykle mierzoną w uprawie szklarniowej) w mierzalnych ilościach. Jest to rzeczywiście biodegradacja, która nie jest wynikiem działania bakterii ryzosfery lub grzybów symbiontów topoli (które istnieją również gdzie indziej dla pewnej liczby zanieczyszczeń), ponieważ w laboratorium czyste kultury komórek topoli rozkładają trójchloroetylen. , produkując te same metaboliczne produkty pośrednie, a po wystawieniu na działanie trójchloroetylenu znakowanego radioaktywnym węglem-14 (znacznik), te hodowle komórkowe również wytwarzały znakowany radioaktywnie dwutlenek węgla, co wskazuje, że rzeczywiście istnieje zdegradowany trójchloroetylen na poziomie komórkowym. Sadzonki topoli posadzone w glebie zanieczyszczonej TCE wytwarzały te same metabolity. Wydaje się, że stopień natlenienia ryzosfery ma niewielkie znaczenie.
Ekstrakcja wzrasta wraz z ewapotranspiracją (indeksem metabolicznym) i dlatego jest skuteczna tylko podczas sezonu wegetacyjnego, ale z pozornie bardzo dobrą wydajnością: „co najmniej 95% TCE usunięte” w przypadku rozpuszczonego TCE w przepływie wody wpływającej do komórek drzewa.
Jednak TCE musi być wystarczająco rozcieńczony, ponieważ jest toksyczny dla komórek topoli, które zabija powyżej określonej dawki.
Trichloroetylen to pojawiające się zanieczyszczenie, które jest problematyczne dla środowiska, dzikiej przyrody i ludzi. Powstaje w wyniku działalności przemysłowej człowieka i stopniowo kumuluje się w przyrodzie, powodując znaczne szkody. Gromadzenie się trójchloroetylenu w wodach podziemnych jest jednym z głównych problemów wpływających na podziemną wodę pitną w małych gminach . Dlatego ważne jest, aby mierzyć trójchloroetylen w wodach gruntowych lub powierzchniowych. W tym celu możemy użyć techniki analitycznej, takiej jak chromatografia gazowa sprzężona ze spektrometrem mas z analizą stosunku izotopów (IR): P & T-GC-MS IR.
Przed analizą próbki wód gruntowych przechowywano w temperaturze 4 ° C w szklanych pojemnikach uszczelnionych teflonem . Aby oznaczyć trójchloroetylen, najpierw stosuje się pompę ekstrakcyjną offline , której rolą jest wstępne zatężenie lotnego analitu organicznego.
Najpierw próbka 500 ml zawarta w pojemniku na próbkę ze stali nierdzewnej jest przenoszona do pojemnika ekstrakcyjnego ze stali nierdzewnej poprzez otwarcie zaworu (V1).
Następnie pojemnik ekstrakcyjny miesza się mechanicznie z prędkością 120 obrotów na minutę . Zawór (V2) jest otwarty, a lotny związek organiczny, trichloroetylen, przechodzi przez rurkę ze stali nierdzewnej ogrzaną do 50 ° C, aby zapobiec kondensacji pary wodnej podczas ekstrakcji. Cały zespół jest wykonany ze stali nierdzewnej, aby zapobiec adsorpcji związku organicznego. Następnie stosuje się system czterokapilarny (C), aby uniknąć wstecznej dyfuzji związku.
W tym punkcie, parę wodną i końcowej trójchloroetylen uwięzione w łapaczu (T1 i T2), które są chłodzone ciekłym azotem do -196 ° C . Pierwsza klapa (T1) jest zanurzona w 50% w ciekłym azocie, podczas gdy druga klapa (T2) jest zanurzona w 100% w ciekłym azocie. Uzasadnieniem jest to, że gdy oba włazy są całkowicie zanurzone, wydajność ekstrakcji zmniejsza się o 50%, ponieważ pary wodne zamarzają i blokują przepływ pary).
Z 500 ml samej próbki wody gruntowej, 0,4 ml jest uwięzione w pułapce (T1) iw tej objętości zawarty jest lotny związek organiczny, trójchloroetylen. Wiedząc, że związek jest prawie całkowicie uwięziony w pierwszej pułapce, druga pułapka nie jest niezbędna do ekstrakcji. Pułapka (T1) zawierająca wstępnie zatężony analit jest przechowywana i podłączona do systemu analizy P & T- GC - MSIR . Analit ogrzewano w temperaturze 250 ° C przez jedną minutę i jest termicznie desorbowano z wysięgnika i przesyłane w strumieniu helu do kriogenicznego urządzenia do -120 ° C . Następnie ten ostatni jest podgrzewany, a hel przesyła analit do GC (w celu dokonania rozdziału chromatograficznego).
Separacja odbywa się w temperaturze 40 ° C przez 2 min , 50 ° C z szybkością 2 ° C / min, 50 ° C przez 4 min , 100 ° C z szybkością 8 ° C / min, 100 ° C przez 2 min , 210 ° C z szybkością 40 ° C / min i ostatecznie 210 ° C przez 3,5 min . Po oddzieleniu związków organicznych są one analizowane za pomocą MSIR. Za pomocą spektrometru mas stosującego stosunek izotopów można określić sygnaturę izotopową trójchloroetylenu. Umożliwia określenie zawartości 13 C i 12 C przy stosunku 13 C / 12 C. Przy zastosowaniu techniki pompy ekstrakcyjnej procent odzysku waha się od 80 do 110%. Granica oznaczalności był 1,4 ug L -1 dla wysięgnika i obniżono do 0,24 ug l -1 połączeniu z pompą ekstrakcji.