Salechania

Ten artykuł jest projektem dotyczącym gminy w Hautes-Pyrénées i Pirenejach .

Możesz dzielić się swoją wiedzą, doskonaląc ją ( jak? ). Baner {{projekt}} można usunąć, a artykuł ocenić jako znajdujący się w fazie „Dobry start”, gdy ma wystarczającą ilość encyklopedycznych informacji o gminie.
Jeśli masz jakiekolwiek wątpliwości, warsztaty czytelnicze w ramach projektu Communes de France są do Twojej dyspozycji, aby Ci pomóc. Zajrzyj również na stronę pomocy, aby napisać artykuł z gminy Francja .

Salechania
Salechania
Widok części wsi z kościołem Saint-Julien-de-Brioude.
Administracja
Kraj Francja
Region Oksytania
Departament Hautes-Pyrenees
Miasto Bagnères-de-Bigorre
Międzywspólnotowość Wspólnota gmin Neste Barousse
Mandat burmistrza
 Pascal Loustau
2020 -2026
Kod pocztowy 65370
Wspólny kod 65398
Demografia
Ludność
miejska 		263  mieszk. (2018 wzrost o 22,9% w porównaniu do 2013 r.)
Gęstość 64  mieszk./km 2
Geografia
Informacje kontaktowe 42° 57 ′ 24 ″ północ, 0° 37 ′ 55 ″ wschód
Wysokość Min. 459  m
Maks. 1495  m²
Powierzchnia 4,10  km 2
Rodzaj gmina wiejska
Obszar atrakcji Bagnères-de-Luchon
(gmina koronna)
Wybory
Oddziałowy Kanton Doliny Barousse
Ustawodawczy Pierwszy okręg wyborczy
Lokalizacja
Geolokalizacja na mapie: region Oksytanietanie
Zobacz na mapie administracyjnej regionu Oksytanie Lokalizator miasta 14.svg Salechania
Geolokalizacja na mapie: Hautes-Pyrénées
Zobacz na mapie topograficznej Hautes-Pyrénées Lokalizator miasta 14.svg Salechania
Geolokalizacja na mapie: Francja
Zobacz na mapie administracyjnej Francji Lokalizator miasta 14.svg Salechania
Geolokalizacja na mapie: Francja
Zobacz na mapie topograficznej Francji Lokalizator miasta 14.svg Salechania

Saléchan jest francuski gmina znajduje się w dziale z Hautes-Pyrénées , w regionie oksytańskiej .

Geografia

Lokalizacja

Miasto Saléchan położone jest na lewym brzegu Garonny , u podnóża Pirenejów , w Barousse , 25 kilometrów na południe od Saint-Gaudens . Graniczy z departamentem Haute-Garonne (gminy Ore , Fronsac , Esténos i Cierp-Gaud ).

Gminy przygraniczne

Saléchan graniczy z siedmioma innymi gminami, z których cztery znajdują się w departamencie Haute-Garonne . Na południu, między innymi, terytorium miejskie Cierp-Gaud graniczy z obszarem Saléchan prostym czworokątem , na szczycie Cot de Coudous .

Gminy graniczące z Saléchan
Siradan Sainte Marie Ruda ( Górna Garonna )
Teby Saléchan [1] Fronsac (Górna Garonna)
Cierp-Gaud
(Haute-Garonne) 		Esténos (Górna Garonna)

Geologia i ulga

Hydrografia

Pogoda

Klimat, który charakteryzuje miasto, został zakwalifikowany w 2010 roku jako „klimat marginesów Montargnard”, zgodnie z typologią klimatów we Francji, która wówczas miała osiem głównych typów klimatów we Francji metropolitalnej . W 2020 roku miasto wychodzi z typu „klimatu górskiego” w klasyfikacji ustanowionej przez Météo-France , która obecnie ma tylko pięć głównych typów klimatu we Francji metropolitalnej. W tym typie klimatu temperatura szybko spada w zależności od wysokości. Minimalne zachmurzenie zimą i maksymalne latem. Wiatry i opady różnią się znacznie w zależności od miejsca.

Wśród parametrów klimatycznych, które pozwoliły na ustalenie typologii 2010 r., znalazło się sześć zmiennych dla temperatury i osiem dla opadów , których wartości odpowiadają danym miesięcznym dla normy z lat 1971-2000. W poniższej ramce przedstawiono siedem głównych zmiennych charakteryzujących gminę.

Gminne parametry klimatyczne w latach 1971-2000
  • Średnia roczna temperatura: 11,2  °C
  • Liczba dni z temperaturą poniżej -5  ° C  : 6 dni
  • Liczba dni z temperaturą powyżej 30  °C  : 5,5 dnia
  • Roczna amplituda termiczna: 15,4  ° C
  • Roczna akumulacja opadów: 1065  mm
  • Liczba dni opadów w styczniu: 9,6 dni
  • Liczba dni opadów w lipcu: 6,8 d

Wraz ze zmianą klimatu zmienne te ewoluowały. Badanie przeprowadzone w 2014 r. przez Dyrekcję Generalną ds. Energii i Klimatu, uzupełnione badaniami regionalnymi, w rzeczywistości przewiduje, że średnia temperatura powinna wzrosnąć, a średni spadek opadów, przy jakkolwiek silnych zróżnicowaniach regionalnych. Zmiany te mogą być rejestrowane w stacji meteorologicznych z meteorologicznych France najbliższego „Mauleon Barousse” w miejscowości Mauleon Barousse zlecenie w 1995and czyli 5  kilometry w linii prostej , w którym średnia roczna temperatura wynosi 12,3  ° C , a ilość w latach 1981-2010 opady wynoszą 1 121,4  mm . Na najbliższej historycznej stacji meteorologicznej „Tarbes-Lourdes-Pyrénées” w mieście Ossun , oddanej do użytku w 1946 r. i na 59  km , średnia roczna temperatura zmienia się o 12,2  °C w latach 1971-2000, przy 12,6  °C dla 1981-2010, następnie w 12,9  °C w latach 1991-2020.

Trasy komunikacyjne i transport

Można do niego dojechać drogą krajową 125 oraz ze stacji Saléchan-Siradan na linii Montréjeau-Luchon .

Planowanie miasta

Typologia

Saléchan jest gminą wiejską, ponieważ wchodzi w skład gmin o małej lub bardzo małej gęstości w rozumieniu siatki gęstości gmin INSEE .

Ponadto miasto jest częścią obszaru atrakcji Bagnères-de-Luchon , którego jest miastem w koronie. Obszar ten, obejmujący 44 gminy, jest podzielony na obszary poniżej 50 000 mieszkańców.

Zagospodarowanie terenu

Teren miasta, jak wynika z bazy danych europejskiej okupacji biofizycznej gleby Corine Land Cover (CLC), charakteryzuje się znaczeniem lasów i obszarów półnaturalnych (54% w 2018 r.), co odpowiada mniej więcej tej z 1990 r. ( 53,4%). Podział szczegółowy w 2018 r. przedstawia się następująco: lasy (54%), heterogeniczne tereny rolne (21,5%), użytki zielone (15,1%), tereny zurbanizowane (9,3%), grunty orne (0,1%) .

IGN także udostępnia narzędzie online do porównania ewolucji z czasem użytkowania gruntów w miejscowości (lub terytoriów w różnych skalach). Kilka epok są dostępne jako map lub zdjęć lotniczych: na mapie Cassini ( XVIII th  wieku), na mapie Staff (1820-1866) oraz w bieżącym okresie (1950 do chwili obecnej).

Toponimia

Główne informacje można znaleźć w Słowniku toponimicznym gmin Hautes-Pyrénées autorstwa Michela Grosclaude i Jean-François Le Nail, który podaje historyczne nazwy miejscowości:

Etymologia  : starożytna domena, od łacińskiego imienia Salissius i przyrostka -anum > an (co oznacza „domena Salissius  ”).

Nazwa prowansalska  : Saleishan.

Historia

Polityka i administracja

Lista burmistrzów

Lista kolejnych burmistrzów
Kropka Tożsamość Etykieta Jakość
Brakujące dane należy uzupełnić.
przed 1981 1983 Marcel Jouvhomme DVG  
przed 1988 r. ? Jean Lormant    
Marzec 2001 2004 Claude Subercaze    
2004 2008 Jeanne Mechitoua    
Marzec 2008 grudzień 2015 Thierry silny    
grudzień 2015 2020 Andree Lanau    
2020 W trakcie Pascal Loustau    

Załączniki administracyjne i wyborcze

Historia administracyjna Międzywspólnotowość

Saléchan jest częścią społeczności gmin Neste Barousse , utworzonej wstyczeń 2017, który zrzesza 43 gminy.

Usługi publiczne

Wykaz sądów właściwych dla gminy  

Demografia

Ewolucja liczby mieszkańców jest znana ze spisów ludności przeprowadzanych w gminie od 1793 r. Od 2006 r. legalne populacje gmin są publikowane corocznie przez Insee . Spis opiera się obecnie na corocznym zbieraniu informacji, sukcesywnie dotyczących wszystkich terytoriów miejskich przez okres pięciu lat. W przypadku gmin liczących mniej niż 10 000 mieszkańców co pięć lat przeprowadza się badanie spisowe obejmujące całą populację, przy czym legalne populacje w latach pośrednich są szacowane przez interpolację lub ekstrapolację. Dla gminy pierwszy wyczerpujący spis objęty nowym systemem został przeprowadzony w 2005 roku.

W 2018 r. miasto miało 263 mieszkańców, co stanowi wzrost o 22,9% w porównaniu do 2013 r. ( Hautes-Pyrénées  : + 0,14%, Francja z wyłączeniem Majotty  : + 2,36%).

Ewolucja populacji   [  edytuj  ]
1793 1800 1806 1821 1831 1836 1841 1846 1851
481 515 563 567 668 670 733 773 803
Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (1)
1856 1861 1866 1872 1876 1881 1886 1891 1896
748 709 664 627 645 639 614 642 637
Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (2)
1901 1906 1911 1921 1926 1931 1936 1946 1954
665 680 619 464 511 468 469 294 304
Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (3)
1962 1968 1975 1982 1990 1999 2005 2010 2015
286 266 245 246 204 174 216 192 261
Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (4)
2018 - - - - - - - -
263 - - - - - - - -
Od 1962 do 1999: ludność bez podwójnego liczenia  ; dla następujących dat: ludność gminna .
(Źródła: Ldh / EHESS / Cassini do 1999 r., następnie Insee od 2006 r.) Histogram rozwoju demograficznego Ewolucja rangi gminy
według ludności gminy lat: 1968 1975 1982 1990 1999 2006 2009 2013
Pozycja gminy w wydziale 151 122 155 154 197 166 193 187
Liczba gmin w departamencie 479 473 473 474 474 474 474 474

Ludność i społeczeństwo

Edukacja

Miasto jest zależne od akademii w Tuluzie . Ma szkołę w 2019 roku.

Gospodarka

W pobliżu jeziora znajdują się piaskownice Saléchan (Aggregate and Controlled Bétons de la Vallée de Luchon), spółka zależna grupy Daniel.

Inne przedsiębiorstwa zlokalizowane w mieście to: dwa warsztaty samochodowe i karoseria, działalność rolnicza i leśna, murarstwo itp.

Lokalna kultura i dziedzictwo

Miejsca i zabytki

Zabytki sakralne

Kaplica Saint-Julien

Kaplica Saint-Julien sięga XII th  century jest zarejestrowany pod zabytkowych budynków od 1979. Poza północno-zachodnim narożniku, dwie płaskorzeźby Gallo-Roman zostały ponownie wykorzystane w murze. Kaplica byłaby raczej poświęcona Matce Bożej według proboszcza kompleksu parafialnego w La Barousse, a także według jedynego witraża, w którym Matka Boża jest reprezentowana z Ewangelią .

  • Kościół Saint-Julien-de-Brioude.

  • Posąg św. Rocha w oratorium

  • Kaplica św.Juliena.

Budynki i miejsca publiczne

Większość starych budynków (domy, mury itp.) zbudowana jest z kamieni łupkowych ze starego wiejskiego kamieniołomu.

  • Wiele pijących, fontann i umywalni.
  • Jezioro Saléchan . Trzy jeziora o łącznej powierzchni 5 ha powstały na dawnej żwirowni.

  • Dwór, którego górna część wieży służy jako budka lęgowa dla sokołów .

  • Pomnik zmarłych z białego marmuru. Mur i murek zbudowano z kamieni łupkowych pochodzących z wiejskiego kamieniołomu.

Osobowości związane z gminą

Heraldyka

Uwagi i referencje

Notatki i karty

  • Uwagi
  1. Roczna amplituda termiczna mierzy różnicę między średnią temperaturą lipca i stycznia. Ta zmienna jest powszechnie uznawana za kryterium rozróżniania między klimatem oceanicznym a kontynentalnym.
  2. Odległość jest obliczana w linii prostej między samą stacją meteorologiczną a siedzibą miasta.
  3. Zgodnie z planem zagospodarowania przestrzennego gmin wiejskich i miejskich opublikowanym w listopadzie 2020 r., w zastosowaniu nowej definicji wsi zwalidowanej na14 listopada 2020 r. w międzyresortowym komitecie wsi.
  4. Pojęcie zlewni miast zastąpiono w październiku 2020 r. starym pojęciem obszaru miejskiego , aby umożliwić spójne porównanie z innymi krajami Unii Europejskiej .
  5. prawny Miejska ludność w życie z dniem 1 st  stycznia 2021, rocznik 2018, zdefiniowane granice terytorialne w życie z dniem 1 st  stycznia 2020 r statystyczny data referencyjna: 1 st  stycznia 2018.
  • Karty
  1. IGN , „  Ewolucja użytkowania gruntów w mieście na starych mapach i zdjęciach lotniczych.  » , Na remorerletemps.ign.fr (konsultacja 15 kwietnia 2021 r . ) . Aby porównać ewolucję między dwiema datami, kliknij na dole pionowej linii podziału i przesuń ją w prawo lub w lewo. Aby porównać dwie inne karty, wybierz karty w oknach w lewym górnym rogu ekranu.

Bibliografia

  1. Mapa IGN pod Géoportail
  2. Daniel Joly, Thierry Brossard, Hervé Cardot Jean Cavailhes, Mohamed Hilal i Pierre Wavresky "  typów klimatów we Francji, konstrukcji przestrzennych  ", Cybergéo, European Journal of geografii - European Journal of Geography , n o  501 ,18 czerwca 2010( DOI  https://doi.org/10.4000/cybergeo.23155 , przeczytaj online , dostęp 10 lipca 2021 )
  3. „  Klimat we Francji metropolitalnej  ” , na http://www.meteofrance.fr/ ,4 lutego 2020 r.(dostęp 10 lipca 2021 )
  4. „  Definicja normy klimatycznej  ” , na http://www.meteofrance.fr/ (konsultacja 10 lipca 2021 r. )
  5. „  Klimat Francji w XXI wieku – Tom 4 – Scenariusze regionalne: wydanie 2014 dla metropolii i regionów zamorskich  ” , https://www.ecologie.gouv.fr/ (dostęp 12 czerwca 2021 ) .
  6. „  Regionalne Obserwatorium Rolnictwa i Zmian Klimatu (wyrocznia) Occitanie  ” , na occitanie.chambre-agriculture.fr ,2020(dostęp 10 lipca 2021 )
  7. „  Station Météo-France Mauléon-Barousse - metadata  ” , na stronie datepubliques.meteofrance.fr (dostęp 10 lipca 2021 r. )
  8. „  Great Circle between Saléchan and Mauleon Barousse  ” na fr.distance.to (dostęp 10 lipca 2021 ) .
  9. "  Stacja Météo-France Mauléon-Barousse - karta klimatologiczna - statystyki 1981-2010 i zapisy  " , na publicznych data.meteofrance.fr (konsultowane w mauléon-barousse ) .
  10. „  Orthodromy between Saléchan and Ossun  ” , fr.distance.to (dostęp 10 lipca 2021 ) .
  11. "  Stacja meteorologiczna Tarbes-Lourdes-Pyrénées - Normy za okres 1971-2000  " , na https://www.infoclimat.fr/ (dostęp 10 lipca 2021 )
  12. "  Stacja meteorologiczna Tarbes-Lourdes-Pyrénées - Normy za okres 1981-2010  " , na https://www.infoclimat.fr/ (dostęp 10 lipca 2021 )
  13. "  Stacja meteorologiczna Tarbes-Lourdes-Pyrénées - Normy za okres 1991-2020  " , na https://www.infoclimat.fr/ (dostęp 10 lipca 2021 )
  14. „  Typologia miejska/wiejska  ” , na stronie www.observatoire-des-territoires.gouv.fr (konsultacja: 2 kwietnia 2021 r . ) .
  15. "  gmina wiejska - definicja  " , na tej stronie INSEE (konsultowane z 2 kwietnia 2021 ) .
  16. „  Zrozumienie siatki gęstości  ” , na stronie www.observatoire-des-territoires.gouv.fr (dostęp 2 kwietnia 2021 r . ) .
  17. „  Lista gmin tworzących obszar atrakcji Bagnères-de-Luchon  ” , na stronie insee.fr (konsultacja 2 kwietnia 2021 r . ) .
  18. Marie-Pierre de Bellefon, Pascal Eusebio, Jocelyn Forest, Olivier Pégaz-Blanc i Raymond Warnod (Insee), „  We Francji dziewięć na dziesięć osób mieszka w obszarze miejskim  ” , na insee.fr ,21 października 2020 r.(dostęp 2 kwietnia 2021 r . ) .
  19. „  CORINE Land Cover (CLC) – Podział obszarów na 15 stanowisk użytkowania gruntów (obszar metropolitalny).  » , W tym miejscu danych oraz badań statystycznych Ministerstwa Ekologicznej Transformacji. (dostęp 15 kwietnia 2021 )
  20. Michel Grosclaude i Jean-Francois Le Nail , integrujący pracę Jacquesa Boisgontier, Słownik toponimiczny gmin Górnych Pirenejów , Tarbes, Rada Generalna Górnych Pirenejów,2000, 348  s. ( ISBN  2-9514810-1-2 , informacja BNF n O  FRBNF37213307 )...
  21. Rezygnacja "  Burmistrz zrezygnował  " , na ladepeche.fr ,2 grudnia 2015 r.(dostęp 28 stycznia 2016 ) .
  22. Christine Tellier, „  Andrée Lanau jest nowym burmistrzem  ” , na ladepeche.fr ,11 lutego 2016(dostęp 13 lutego 2016 r . ) .
  23. „  Wykaz sądów właściwych dla Saléchan  ” , na stronie Ministerstwa Sprawiedliwości (dostęp 17 grudnia 2015 r. )
  24. Organizacja spisu na insee.fr .
  25. Departamentalny kalendarz spisu ludności , na stronie insee.fr .
  26. Od wiosek Cassini po dzisiejsze miasta na terenie École des Hautes Etudes en Sciences Sociales .
  27. Insee - Legalne populacje gminy za lata 2006 , 2007 , 2008 , 2009 , 2010 , 2011 , 2012 , 2013 , 2014 , 2015 , 2016 , 2017 i 2018 .
  28. INSEE , „  Populacja według płci i wieku pięciu lat od 1968 do 2012 r. (od 1990 do 2012 r. dla departamentów zamorskich)  ” , na stronie insee.fr ,15 października 2015(dostęp 10 stycznia 2016 r . ) .
  29. INSEE , "  Legalne populacje 2006 departamentów i społeczności zamorskich  " , na insee.fr ,1 st styczeń 2009(dostęp 8 stycznia 2016 r . ) .
  30. INSEE , „  Populacje prawne 2009 departamentów i społeczności zamorskich  ” , na stronie insee.fr ,1 st styczeń 2012(dostęp 8 stycznia 2016 r . ) .
  31. INSEE , „  Populacje prawne 2013 departamentów i społeczności zamorskich  ” , na stronie insee.fr ,1 st styczeń 2016(dostęp 8 stycznia 2016 r . ) .
  32. „  Katalog: Wyniki wyszukiwania  ” na stronie Ministerstwa Edukacji Narodowej (dostęp 31 stycznia 2020 r . ) .
  33. „  Grupa DANIEL, regionalny lider materiałów budowlanych  ” , o Groupe DANIEL (dostęp 16 lipca 2020 r . ) .
  34. „  Entreprises à Salechan (65370)  ” , na entreprises.lefigaro.fr (dostęp 18 lipca 2020 r . ) .
  35. "  Chapelle Saint-Julien  " , zawiadomienie n o  PA00095418, baza Mérimée , francuskiego Ministerstwa Kultury , konsultowany w dniu 7 lipca 2011 r.
  36. "  Płaskorzeźba  " , zawiadomienie n o  PM65000468, bazy Palissy , francuskiego Ministerstwa Kultury , konsultowany w dniu 7 lipca 2011 r.
  37. „  Odkryj – Dziedzictwo naturalne  ” , na OT Neste barousse (dostęp 15 lipca 2020 r . ) .

Zobacz również

Powiązane artykuły

Linki zewnętrzne