Ruda

Ten artykuł jest projekt dotycząca gminy z Haute-Garonne .

Możesz dzielić się swoją wiedzą, doskonaląc ją ( jak? ). Baner {{projekt}} można usunąć, a artykuł ocenić jako będący na etapie „Dobrego Startu”, gdy ma wystarczającą ilość encyklopedycznych informacji o gminie.
Jeśli masz jakiekolwiek wątpliwości, warsztaty czytelnicze w ramach projektu Communes de France są do Twojej dyspozycji, aby Ci pomóc. Zajrzyj również na stronę pomocy, aby napisać artykuł z gminy Francja .

Ruda
Ruda
Widok na centrum wsi.
Administracja
Kraj Francja
Region Oksytania
Departament Górna Garonna
Miasto Saint-Gaudens
Międzywspólnotowość Wspólnota gmin Haut Garonnaises Pireneje
Mandat burmistrza
 Hervé Minec
2020 -2026
Kod pocztowy 31510
Wspólny kod 31405
Demografia
Miły Orois
Ludność
miejska 		108  mieszk. (2018 spadek o 8,47% w porównaniu do 2013 r.)
Gęstość 38  mieszkańców/km 2
Geografia
Informacje kontaktowe 42 ° 58 ′ 34 ″ północ, 0 ° 39 ′ 04 ″ wschód
Wysokość Min. 453  m
Maks. 724  m²
Powierzchnia 2,86  km 2
Rodzaj gmina wiejska
Obszar atrakcji Saint-Gaudens
(gmina koronna)
Wybory
Oddziałowy Kanton Bagnères-de-Luchon
Ustawodawczy ósmy okręg wyborczy
Lokalizacja
Geolokalizacja na mapie: region Oksytanietanie
Zobacz na mapie administracyjnej regionu Oksytanie Lokalizator miasta 14.svg Ruda
Geolokalizacja na mapie: Górna Garonna
Zobacz na mapie topograficznej Haute-Garonne Lokalizator miasta 14.svg Ruda
Geolokalizacja na mapie: Francja
Zobacz na mapie administracyjnej Francji Lokalizator miasta 14.svg Ruda
Geolokalizacja na mapie: Francja
Zobacz na mapie topograficznej Francji Lokalizator miasta 14.svg Ruda

Ruda jest francuski gmina znajduje się w dziale z Haute-Garonne , w regionie Occitan .

Geografia

Miasto Ore znajduje się na prawym brzegu Garonny , u podnóża Pirenejów , w Comminges , 20  km na południowy zachód od Saint-Gaudens . Graniczy z departamentem Hautes-Pyrénées .


Gminy przygraniczne

Gminy graniczące z Ore
Galie Mont-de-Galié Ciężki
Bagiry
( Hautes-Pyrénées ) 		Ruda [1] Antichan-de-Frontignes
Sainte-Marie
( Hautes-Pyrénées ) ,
Saléchan
( Hautes-Pyrénées ) 		Fronsac Frontignan-de-Comminges

Pogoda

Klimat, który charakteryzuje miasto, został zakwalifikowany w 2010 r. jako „klimat obrzeży Montargnard”, zgodnie z typologią klimatów we Francji, która wówczas miała osiem głównych typów klimatów we Francji metropolitalnej . W 2020 roku miasto wychodzi z typu „klimatu górskiego” w klasyfikacji ustanowionej przez Météo-France , która obecnie ma tylko pięć głównych typów klimatów we Francji kontynentalnej. W tym typie klimatu temperatura szybko spada w zależności od wysokości. Minimalne zachmurzenie zimą i maksymalne latem. Wiatry i opady różnią się znacznie w zależności od miejsca.

Wśród parametrów klimatycznych, które pozwoliły na ustalenie typologii 2010 r., znalazło się sześć zmiennych dla temperatury i osiem dla opadów , których wartości odpowiadają danym miesięcznym dla normy z lat 1971-2000. W poniższej ramce przedstawiono siedem głównych zmiennych charakteryzujących gminę.

Gminne parametry klimatyczne w latach 1971-2000
  • Średnia roczna temperatura: 11,5  °C
  • Liczba dni z temperaturą poniżej -5  ° C  : 5,7 dni
  • Liczba dni z temperaturą powyżej 30  °C  : 5,5 dnia
  • Roczna amplituda termiczna: 14,8  ° C
  • Roczna akumulacja opadów: 1092  mm
  • Liczba dni opadów w styczniu: 9,3 d
  • Liczba dni opadów w lipcu: 7,1 d

Wraz ze zmianą klimatu zmienne te ewoluowały. Badanie przeprowadzone w 2014 r. przez Dyrekcję Generalną ds. Energii i Klimatu, uzupełnione badaniami regionalnymi, w rzeczywistości przewiduje, że średnia temperatura powinna wzrosnąć, a średni spadek opadów, przy jakkolwiek silnych zróżnicowaniach regionalnych. Zmiany te mogą być zapisywane na stacji meteorologicznej z Meteo France najbliższego „Mauleon Barousse” w gminie Mauleon Barousse zlecenie w 1995 roku i znajduje się 7  km w linii prostej , gdzie średnia roczna temperatura wynosi 12,3  ° C i tym ilość opadów w latach 1981-2010 wynosi 1 121,4  mm . Na najbliższej historycznej stacji meteorologicznej "Saint-Girons", w miejscowości Senconac , w departamencie Ariège , oddanej do użytku w 1949 r. i na 38  km , średnia roczna temperatura zmienia się o 12,2  °C w okresie 1971-2000, w 12,3  ° C w latach 1981-2010, następnie w 12,7  ° C w latach 1991-2020.

Planowanie miasta

Typologia

Ruda jest gminą wiejską, ponieważ wchodzi w skład gmin o małym lub bardzo małym zagęszczeniu w rozumieniu miejskiej siatki zagęszczenia INSEE .

Ponadto miasto jest częścią obszaru atrakcji Saint-Gaudens , którego jest miastem w koronie. Obszar ten, obejmujący 85 gmin, jest podzielony na obszary poniżej 50 000 mieszkańców.

Zagospodarowanie terenu

Zagospodarowanie przestrzenne gminy, co znajduje odzwierciedlenie w bazie danych europejskiej okupacji biofizycznej gleby Corine Land Cover (CLC), charakteryzuje się znaczeniem gruntów rolnych (49,6% w 2018 r.), niemniej jednak niższym w porównaniu z 1990 r. (58,6%). Podział szczegółowy w 2018 r. przedstawia się następująco: grunty orne (32,7%), lasy (30,8%), heterogeniczne tereny rolne (16,9%), środowiska z roślinnością krzewiastą i/lub zielną (10,6%), tereny zurbanizowane (9%).

IGN także udostępnia narzędzie online do porównania ewolucji z czasem użytkowania gruntów w miejscowości (lub terytoriów w różnych skalach). Kilka epok są dostępne jako map lub zdjęć lotniczych: na mapie Cassini ( XVIII th  wieku), na mapie Staff (1820-1866) oraz w bieżącym okresie (1950 do chwili obecnej).

Historia

Ruda była zamieszkana od czasów rzymskich , a jej nazwa pochodzi od imienia miejscowego boga Horolata.

To było w centrum baronii aż do rewolucji .

Polityka i administracja

Lista kolejnych burmistrzów
Kropka Tożsamość Etykieta Jakość
Brakujące dane należy uzupełnić.
         
Marzec 1989 2008 Jean Lancontrade SE  
Marzec 2008 W trakcie Herve Minec SE następnie UPR Emerytowany inżynier

Gmina wchodząca w skład ósmej dzielnicy Haute-Garonne .

Demografia

Do mieszkańców rudy nazywane są Orois.


Ewolucja liczby mieszkańców jest znana ze spisów ludności przeprowadzanych w gminie od 1793 r. Od 2006 r. legalne populacje gmin są publikowane corocznie przez Insee . Spis opiera się obecnie na corocznym zbieraniu informacji, sukcesywnie dotyczących wszystkich terytoriów miejskich przez okres pięciu lat. W przypadku gmin liczących mniej niż 10 000 mieszkańców co pięć lat przeprowadza się badanie spisowe obejmujące całą populację, przy czym legalne populacje w latach pośrednich szacuje się przez interpolację lub ekstrapolację. Dla gminy pierwszy wyczerpujący spis objęty nowym systemem został przeprowadzony w 2005 roku.

W 2018 r. miasto miało 108 mieszkańców, co oznacza spadek o 8,47% w porównaniu do 2013 r. ( Haute-Garonne  : + 6,32%, Francja z wyłączeniem Majotty  : + 2,36%).

Ewolucja populacji   [  edytuj  ]
1793 1800 1806 1821 1831 1836 1841 1846 1851
363 439 439 487 508 484 516 521 510
Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (1)
1856 1861 1866 1872 1876 1881 1886 1891 1896
505 505 503 505 381 374 413 370 355
Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (2)
1901 1906 1911 1921 1926 1931 1936 1946 1954
347 317 293 205 182 170 169 187 166
Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (3)
1962 1968 1975 1982 1990 1999 2005 2010 2015
166 143 129 122 108 109 100 119 108
Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (4)
2018 - - - - - - - -
108 - - - - - - - -
Od 1962 do 1999: ludność bez podwójnego liczenia  ; dla następujących dat: ludność gminna .
(Źródła: Ldh / EHESS / Cassini do 1999 r., następnie Insee od 2006 r.) Histogram rozwoju demograficznego

Przed rewolucją było 300 komunikantów.

Populacja osiągnęła maksimum w 1846 r. (521 mieszkańców), a następnie zmniejszała się do 2005 r. ze 100 mieszkańcami.

W 2009 roku miasto zajmował 464 th rangę w populacji około 589 gmin, które mieli dział.

Lokalna kultura i dziedzictwo

Miejsca i zabytki

Osobowości związane z gminą

Ochrona środowiska

Obszar Natura 2000 Łańcuchy wapienne Piemontu Commingeois jest od 2007 r. klasyfikowany jako specjalna strefa ochrony ; o powierzchni 6198  ha obejmuje część gminy Ruda.

Zobacz również

Powiązane artykuły

Linki zewnętrzne

Uwagi i referencje

Notatki i karty

  1. Roczna amplituda termiczna mierzy różnicę między średnią temperaturą lipca i stycznia. Ta zmienna jest powszechnie uznawana za kryterium rozróżniania między klimatem oceanicznym a kontynentalnym.
  2. Odległość jest obliczana w linii prostej między samą stacją meteorologiczną a siedzibą miasta.
  3. Zgodnie z planem zagospodarowania przestrzennego gmin wiejskich i miejskich opublikowanym w listopadzie 2020 r., w zastosowaniu nowej definicji wsi zwalidowanej na14 listopada 2020 r. w międzyresortowym komitecie wsi.
  4. Pojęcie zlewni miast zastąpiono w październiku 2020 r. starym pojęciem obszaru miejskiego , aby umożliwić spójne porównanie z innymi krajami Unii Europejskiej .
  5. prawny Miejska ludność w życie z dniem 1 st  stycznia 2021, rocznik 2018, zdefiniowane granice terytorialne w życie z dniem 1 st  stycznia 2020 r statystyczny data referencyjna: 1 st  stycznia 2018.
  1. IGN , „  Ewolucja użytkowania gruntów w mieście na starych mapach i zdjęciach lotniczych.  » , Na remorerletemps.ign.fr (dostęp 14 kwietnia 2021 r . ) . Aby porównać ewolucję między dwiema datami, kliknij na dole pionowej linii podziału i przesuń ją w prawo lub w lewo. Aby porównać dwie inne karty, wybierz karty w oknach w lewym górnym rogu ekranu.

Bibliografia

  1. Mapa IGN pod Géoportail
  2. Daniel Joly, Thierry Brossard, Hervé Cardot Jean Cavailhes, Mohamed Hilal i Pierre Wavresky "  typów klimatów we Francji, konstrukcji przestrzennych  ", Cybergéo, European Journal of geografii - European Journal of Geography , n o  501 ,18 czerwca 2010( DOI  https://doi.org/10.4000/cybergeo.23155 , przeczytaj online , dostęp 6 lipca 2021 )
  3. "  Klimat we Francji metropolitalnej  " , na http://www.meteofrance.fr/ ,4 lutego 2020(dostęp 6 lipca 2021 )
  4. „  Definicja normy klimatycznej  ” , na http://www.meteofrance.fr/ (konsultacja 6 lipca 2021 r. )
  5. „  Klimat Francji w XXI wieku – Tom 4 – Scenariusze regionalne: wydanie 2014 dla metropolii i regionów zamorskich  ” , https://www.ecologie.gouv.fr/ (dostęp 12 czerwca 2021 ) .
  6. „  Regionalne Obserwatorium Rolnictwa i Zmian Klimatu (wyrocznia) Occitanie  ” , na occitanie.chambre-agriculture.fr ,2020(dostęp 6 lipca 2021 )
  7. „  Station Météo-France Mauléon-Barousse - metadata  ” , na Donneespubliques.meteofrance.fr (dostęp 6 lipca 2021 r. )
  8. „  Orthodromy between Ore and Mauléon-Barousse  ” , na fr.distance.to (dostęp 6 lipca 2021 ) .
  9. „  Stacja Météo-France Mauléon-Barousse – karta klimatologiczna – 1981-2010 statystyki i ewidencje  ” , na publicznych data.meteofrance.fr (dostęp 13 lipca 2021 r . ) .
  10. „  Orthodromy between Ore and Senconac  ” , fr.distance.to (dostęp 6 lipca 2021 ) .
  11. "  Stacja meteorologiczna Saint-Girons - Normy za okres 1971-2000  " , na https://www.infoclimat.fr/ (dostęp 6 lipca 2021 )
  12. "  Stacja meteorologiczna Saint-Girons - Normy za okres 1981-2010  " , na https://www.infoclimat.fr/ (dostęp 6 lipca 2021 )
  13. "  Stacja meteorologiczna Saint-Girons - Normy za okres 1991-2020  " , na https://www.infoclimat.fr/ (dostęp 6 lipca 2021 )
  14. „  Typologia miast / wsi  ” , na stronie www.observatoire-des-territoires.gouv.fr (konsultacja 27 marca 2021 r . ) .
  15. "  gmina wiejska - definicja  " , na tej stronie INSEE (konsultowany w dniu 27 marca 2021 ) .
  16. „  Zrozumienie siatki gęstości  ” , na stronie www.observatoire-des-territoires.gouv.fr (dostęp 27 marca 2021 r . ) .
  17. "  Baza obszarów atrakcyjności miast 2020 r.  " , na insee.fr ,21 października 2020 r.(dostęp 27 marca 2021 r . ) .
  18. Marie-Pierre de Bellefon, Pascal Eusebio, Jocelyn Forest, Olivier Pégaz-Blanc i Raymond Warnod (Insee), „  We Francji dziewięć na dziesięć osób mieszka w obszarze miejskim  ” , na insee.fr ,21 października 2020 r.(dostęp 27 marca 2021 r . ) .
  19. „  CORINE Land Cover (CLC) – Podział obszarów na 15 stanowisk użytkowania gruntów (obszar metropolitalny).  » , W tym miejscu danych oraz badań statystycznych Ministerstwa Ekologicznej Transformacji. (dostęp 14 kwietnia 2021 )
  20. „  Hervé Minec, burmistrz Rudy jest kandydatem w wyborach parlamentarnych – Le Petit Journal  ”, Le Petit Journal ,29 stycznia 2018( przeczytaj online , konsultacja 25 lutego 2018 ).
  21. Organizacja spisu na insee.fr .
  22. Departamentalny kalendarz spisu ludności , na stronie insee.fr .
  23. Od wiosek Cassini po dzisiejsze miasta na terenie École des Hautes Etudes en Sciences Sociales .
  24. Insee - Legalne populacje gminy za lata 2006 , 2007 , 2008 , 2009 , 2010 , 2011 , 2012 , 2013 , 2014 , 2015 , 2016 , 2017 i 2018 .
  25. Narodowe Muzeum Historii Naturalnej , „  INPN-FSD Natura 2000-FR7300885-Limestone chains of Piedmont Commingeois – Description  ” , na stronie inpn.mnhn.fr (dostęp 25 listopada 2018 r . ) .