Możesz dzielić się swoją wiedzą, doskonaląc ją ( jak? ). Baner {{draft}} można usunąć, a artykuł ocenić jako znajdujący się na etapie „Dobrego Startu”, gdy ma wystarczającą ilość encyklopedycznych informacji o gminie.
Jeśli masz jakiekolwiek wątpliwości, warsztaty czytelnicze w ramach projektu Communes de France są do Twojej dyspozycji, aby Ci pomóc. Zajrzyj również na stronę pomocy, aby napisać artykuł o gminie Francja .
św | |||||
Kościół Saint-Etienne w Saint-Estèphe. | |||||
Herb |
|||||
Administracja | |||||
---|---|---|---|---|---|
Kraj | Francja | ||||
Region | Nowa Akwitania | ||||
Departament | Dordogne | ||||
Miasto | Nontron | ||||
Międzywspólnotowość | Wspólnota gmin Périgord Nontronnais | ||||
Mandat burmistrza |
Éric Forgeneuf 2020 -2026 |
||||
Kod pocztowy | 24360 | ||||
Wspólny kod | 24398 | ||||
Demografia | |||||
Miły | Stéphanois | ||||
Ludność miejska |
607 mieszk. (2018 ) | ||||
Gęstość | 28 mieszkańców/km 2 | ||||
Geografia | |||||
Informacje kontaktowe | 45° 35 ′ 30 ″ północ, 0° 39 . 46 ″ wschód | ||||
Wysokość | Min. Maks. 177 m 300 m² |
||||
Powierzchnia | 21,37 km 2 | ||||
Jednostka miejska | gmina wiejska | ||||
Obszar atrakcji |
Nontron (gmina koronna) |
||||
Wybory | |||||
Oddziałowy | Kanton Périgord Vert nontronnais | ||||
Ustawodawczy | Trzeci okręg wyborczy | ||||
Lokalizacja | |||||
Geolokalizacja na mapie: Nouvelle-Aquitaine
| |||||
Saint-Estèphe jest francuski gmina znajduje się w dziale z Dordogne , w regionie Nowego Akwitanii .
Jest częścią regionalnego parku przyrodniczego Périgord-Limousin .
W Périgord Vert , na dalekiej północy departamentu Dordogne , miasto Saint-Estèphe jest nawadniane na południu przez ponad pięć kilometrów przez mały dopływ Bandiat , strumień Doue , którego zbiornik tworzy jezioro 17 hektarów, Grand Étang de Saint-Estèphe .
Terytorium gminy położone jest w całości na granitowej podstawie masywu Piégut-Pluviers .
Jego minimalna wysokość, 177 metrów, znajduje się na południe, poniżej młyna Ligneras , gdzie Doue opuszcza miasto i wpada do Bourdeix . Maksymalna wysokość, 300 metrów, osiąga się na północ, kilkaset metrów na zachód od miejscowości Lacaujamet .
Wioska Saint-Estèphe, przez którą przebiega droga departamentalna 88, znajduje się w odległościach po dużym okręgu , cztery kilometry na południowy zachód od Piégut i siedem kilometrów na północ od Nontron .
Miasto jest również obsługiwane przez drogę departamentalną (RD) 91E3, a od północy przez RD 91 i 92. Na północnym wschodzie szlak turystyczny GR 4 obejmuje dwa krótkie wjazdy do miasta, w Bridarias i Lacaujamet .
Saint-Estèphe graniczy z sześcioma innymi gminami. Na południu jego terytorium znajduje się niecałe 400 metrów od terytorium Nontron .
Bussière- Badil | Busserolle | Piegut-Pluviers |
Etouary | Augignac | |
Bourdeix |
Klimat, który charakteryzuje miasto, został w 2010 roku zakwalifikowany jako „zmieniony klimat oceaniczny”, zgodnie z typologią klimatów Francji, która następnie ma osiem głównych typów klimatów we Francji metropolitalnej . W 2020 roku miasto wyłania się z tego samego typu klimatu w klasyfikacji ustanowionej przez Météo-France , która obecnie ma tylko pięć głównych typów klimatu we Francji kontynentalnej. Jest to strefa przejściowa między klimatem oceanicznym, klimatem górskim i klimatem półkontynentalnym. Różnice temperatur między zimą a latem zwiększają się wraz z odległością od morza, opady deszczu są mniejsze niż nad morzem, z wyjątkiem obrzeży płaskorzeźb.
Wśród parametrów klimatycznych, które pozwoliły na ustalenie typologii na rok 2010, znalazło się sześć zmiennych dla temperatury i osiem dla opadów , których wartości odpowiadają danym miesięcznym dla normy z lat 1971-2000. W poniższej ramce przedstawiono siedem głównych zmiennych charakteryzujących gminę.
Gminne parametry klimatyczne w latach 1971-2000
|
Wraz ze zmianą klimatu zmienne te ewoluowały. Badanie przeprowadzone w 2014 r. przez Dyrekcję Generalną ds. Energii i Klimatu, uzupełnione badaniami regionalnymi, w rzeczywistości przewiduje, że średnia temperatura powinna wzrosnąć, a średni spadek opadów, przy jakkolwiek silnym zróżnicowaniu regionalnym. Zmiany te mogą być rejestrowane w stacji meteorologicznych z meteorologicznych France najbliższego „Marthon” w miejscowości Marthon zlecenie w 1991 i znajduje się 17 km w linii prostej , w którym średnia roczna temperatura wynosi 12,2 ° C i ilość opadów wynosi 822,8 mm dla okresu 1981-2010. Na najbliższej historycznej stacji meteorologicznej „Limoges-Bellegarde”, w miejscowości Limoges w departamencie Haute-Vienne , uruchomionej w 1973 r. i na 54 km , średnia roczna temperatura zmienia się o 11,2 °C w okresie 1971-2000, w 11,4 ° C w latach 1981-2010, następnie w 11,8 ° C w latach 1991-2020.
Saint-Estèphe jest gminą wiejską, ponieważ jest częścią gmin o małej lub bardzo małej gęstości w rozumieniu siatki gęstości gmin INSEE .
Ponadto gmina jest częścią obszaru atrakcji Nontron , którego jest gminą w koronie. Obszar ten, obejmujący 19 gmin, jest podzielony na obszary poniżej 50 000 mieszkańców.
Teren miasta, jak wynika z bazy danych Europejskiej okupacji biofizycznej gleby Corine Land Cover (CLC), charakteryzuje się znaczeniem półnaturalnych lasów i środowiska (52,9% w 2018 r.), w proporcji identycznej jak w 1990 r. (52,5 %). Podział szczegółowy w 2018 r. przedstawia się następująco: lasy (52,9%), heterogeniczne tereny rolne (34,9%), użytki zielone (5,6%), wody śródlądowe (3,9%), tereny zurbanizowane (2,6%).
IGN także udostępnia narzędzie online do porównywania zmian w czasie użytkowania gruntów w miejscowości (lub obszarów w różnych skalach). Kilka epok są dostępne jako map lub zdjęć lotniczych: na mapie Cassini ( XVIII th wieku), na mapie Staff (1820-1866) oraz w bieżącym okresie (1950 do chwili obecnej).
Oprócz samego miasta Saint-Estèphe, terytorium składa się z innych wiosek lub przysiółków , jak również miejscowości :
Nazwa miejsca nawiązuje do św. Szczepana , pierwszego męczennika chrześcijaństwa.
Saint-Estèphe pochodzi od Occitan Sent Estefe , odpowiadającego Saint-Étienne.
W Occitan miasto nosi nazwę Sent Estefe .
W miejscu zwanym Badeix The Order Grandmont ustanawia XII th century Priory Notre-Dame i Saint-Jean-holder Łacińskiej , które pozostają znaczne pozostałości.
Nazwa Saint-Estèphe jest podniesione w łacińskiej formie Sanctus Stephanus deus Ledros środku XIII th wieku . Na mapie Cassiniego przedstawiającej Francję w latach 1756-1789 wieś widnieje pod nazwą Saint Étienne de Droux i jako pierwsza pod tą nazwą miasto powstało podczas Rewolucji Francuskiej .
Pod koniec 2001 roku Saint-Estèphe dołączyła do powstałej rok wcześniej wspólnoty gmin zielonego granitu Périgord . To jest rozpuszczane w31 grudnia 2013 r. i zastąpiony w 1 st styczeń 2014przez wspólnotę gmin Haut-Périgord . W1 st styczeń 2017łączy się to ze wspólnotą gmin Périgord Vert nontronnais, tworząc wspólnotę gmin Périgord Nontronnais .
Ludność gminy licząca od 500 do 1499 mieszkańców w spisie z 2017 r., w 2020 r. wybrano piętnastu radnych gminnych .
Kropka | Tożsamość | Etykieta | Jakość | |
---|---|---|---|---|
Brakujące dane należy uzupełnić. | ||||
(1881 lub wcześniej) | Sierpień 1899 | François (lub Xavier François) Marchive | ||
Październik 1899 | maj 1904 | Jean Baptiste Pucelle | ||
maj 1904 | maj 1912 | Francois Faye | ||
maj 1912 | wrzesień 1912 | Jean Baptiste Pucelle | ||
wrzesień 1912 | Listopad 1924 | Pierre Boudoiredo | ||
Listopad 1924 | styczeń 1925 19 | Pierre Calandreau | Zastępca burmistrza | |
styczeń 1925 19 | 1942 | Pierre Calandreau | ||
1942 | Marzec 1959 | Francois Chesson | ||
Marzec 1959 | Marzec 1965 | Martial Fauconnet | ||
Marzec 1965 | Marzec 2001 | René Dutin | PCF | radny generalny kantonu Nontron (1979-2011), poseł (1997-2002) |
Marzec 2001 | luty 2002 | Michel Mappas | ||
kwiecień 2002 | marzec 2014 | Marc Veyssiere | SE następnie PS | Emeryt z edukacji narodowej |
Marzec 2014 (ponownie wybrany w maju 2020) |
W trakcie | Eric Forgeneuf |
W dziedzinie prawa Saint-Estèphe zauważa:
Ewolucja liczby mieszkańców jest znana ze spisów ludności przeprowadzanych w gminie od 1793 r. Od 2006 r. legalne populacje gmin są publikowane corocznie przez Insee . Spis jest obecnie oparty na corocznym zbieraniu informacji, sukcesywnie dotyczących wszystkich terytoriów gminy przez okres pięciu lat. W przypadku gmin liczących mniej niż 10 000 mieszkańców co pięć lat przeprowadza się badanie spisowe obejmujące całą populację, przy czym legalne populacje w latach pośrednich szacuje się przez interpolację lub ekstrapolację. Dla gminy pierwszy wyczerpujący spis objęty nowym systemem został przeprowadzony w 2005 roku.
W 2018 r. miasto miało 607 mieszkańców, co stanowi wzrost o 1,51% w porównaniu do 2013 r. ( Dordogne : -0,84%, Francja z wyłączeniem Majotty : + 2,36%).
1793 | 1800 | 1806 | 1821 | 1831 | 1836 | 1841 | 1846 | 1851 |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
728 | 755 | 870 | 1,085 | 1,094 | 1,086 | 1,080 | 1,115 | 1 146 |
1856 | 1861 | 1866 | 1872 | 1876 | 1881 | 1886 | 1891 | 1896 |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
1,142 | 1,077 | 1,112 | 1,067 | 1,092 | 1148 | 1182 | 1204 | 1,191 |
1901 | 1906 | 1911 | 1921 | 1926 | 1931 | 1936 | 1946 | 1954 |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
1 184 | 1220 | 1183 | 1,078 | 1,022 | 941 | 935 | 829 | 766 |
1962 | 1968 | 1975 | 1982 | 1990 | 1999 | 2005 | 2010 | 2015 |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
745 | 643 | 621 | 612 | 604 | 619 | 590 | 590 | 612 |
2018 | - | - | - | - | - | - | - | - |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
607 | - | - | - | - | - | - | - | - |
Na poziomie przedszkoli i klas podstawowych miasto zorganizowane jest jako międzygminna grupa edukacyjna (RPI) z sąsiednim miastem Augignac .
W 2015 r. wśród ludności gminnej w wieku od 15 do 64 lat ludność pracująca stanowiła 242 osoby, czyli 39,5% ludności gminnej. Liczba bezrobotnych (trzydziestu) wzrosła w porównaniu z 2010 r. (osiemnastu), a stopa bezrobocia tej aktywnej populacji wynosi 12,4%.
W 31 grudnia 2015miasto ma sześćdziesiąt placówek, z których trzydzieści zajmuje się handlem, transportem lub usługami, jedenaście w budownictwie, dziesięć w rolnictwie, leśnictwie lub rybołówstwie, pięć w przemyśle, a cztery w sektorze administracyjnym, edukacji, zdrowiu lub działalności społecznej .
Miasto jest częścią regionalnego parku przyrodniczego Périgord-Limousin od jego utworzenia w 1998 roku, członkostwo odnowione w 2011 roku.
Na południowym wschodzie obszaru gminy doliny rzeki Doue i jednego z jej dopływów są chronione na przejściu przez gminę w ramach naturalnej strefy o znaczeniu ekologicznym, faunistycznym i florystycznym (ZNIEFF) typu I „Doliny Bandiatu”. sieć hydrograficzna „której flora składa się z prawie stu gatunków roślin, z których dwa uważa się za decydujące : rzepik wysoki lub rzepik pachnący ( Agrimonia procera ) i hiacynt drzewny lub hiacynt dziki ( Hyacinthoides non-scripta ).
Ochronie podlegają dwa miejsca przyrodnicze położone wzdłuż rzeki Doue :
GR4 z Royan do Grasse przechodzi na północny wschód od miasta przy Bridarias.
Kilka odcinków Camping Paradis zostało nakręconych przez Laurenta Ournaca na terenie dużego stawu w mieście.
Herb | Lazur, dąb na tarasie Vert*, obciążony dwunastoma żołędziami lub zwieńczony zamkniętą koroną tego samego. | |
---|---|---|
Detale | * Nie przestrzega się zasady sprzeczności kolorów : broń ta jest wadliwa ( vert on azure ). Przyjęto dnia 13 grudnia 2002 r.. |