Rajd Safari 1976

Rajd Safari 1976
4 th runda 1976 Rajdowych Mistrzostw Świata
Poprzedni Poprzednia runda Następna runda następujący
Generał
Redagowanie 24 th edycja East African Safari Rally
Kraj organizujący Kenia
Przestarzały 15-19 kwietnia 1976
Dystans 4950 km
Powierzchnia głównie ziemia, błoto i skały, fragmenty rzadkiej smoły
Drużyny 64 na starcie, 17 na mecie
Podium
Klasyfikacja kierowców
1. Joginder Singh
2. Robin Ulyate 3. Andrew Cowan
Ranking drużynowy
1. Mitsubishi
2. Mitsubishi 3. Mitsubishi
Rajd Safari
Poprzedni Rajd Safari 1975 Rajd Safari 1977 następujący

Rallye Safari 1976 ( 24-cia East African Safari ), zakwestionował od 15 do19 kwietnia 1976, to trzydziesta piąta runda Rajdowych Mistrzostw Świata (WRC) rozgrywanych od 1973 roku i czwarta runda Rajdowych Mistrzostw Świata z 1976 roku (WRC).

Kontekst przed wyścigiem

Mistrzostwa świata

Safari, tradycyjnie rozgrywane w okresie wielkanocnym, jest czwartą z dziesięciu rund mistrzostw świata konstruktorów z 1976 r., Tuż przed Rajdem Maroka , drugim afrykańskim wydarzeniem w kalendarzu. Zawody mistrzowskie są zarezerwowane dla samochodów następujących kategorii:

Tylko zespoły Lancii i Opla rywalizują przez cały sezon, pozostali producenci obecni w rajdach ograniczają swoją obecność na imprezach, przynosząc im korzyści komercyjne. Fiat po trzech pełnych sezonach zawiesił swój program wyścigowy, poświęcając się opracowaniu nowego 131 Abartha . Scuderia Lancia, zatytułowana w 1974 i 1975 roku, jest ponownie faworytem w 1976 roku, Stratos , rywalizujący w każdym terenie, wygrywając dwa z trzech już rozegranych wyścigów.

Test

„Safari Rallye” powstał w 1953 r. Pod nazwą „Coronation Safari” w hołdzie królowej Anglii, koronowanej rok wcześniej. Toczone na torach Kenii i Tanzanii , brytyjskich kolonii do początku lat 60. XX wieku , impreza utrzymywała się po uzyskaniu niepodległości przez te dwa kraje, zdobywając w ciągu dziesięciu lat międzynarodowy rozgłos, oferując znakomite korzyści handlowe dla zilustrowanych tam producentów. Trudności i pułapki toru od dawna stanowią poważną przeszkodę dla europejskich załóg w starciu z lokalnymi mieszkańcami, którzy są bardziej zadowoleni z doskonałej znajomości terenu, a jedynie Finn Hannu Mikkola (zwycięzca Ford Escort w 1972 r.) I Szwed Ove Andersson ( zwycięzca w 1975 roku na Peugeocie 504 ) złamali dotychczas dominację afrykańskich pilotów.

Kurs

Pierwszy etap

Nairobi - Mombasa - Nairobi, 2103 km, od 15 do16 kwietnia

Drugi krok

Nairobi - Meru - Nairobi, 876 km, od 17 do18 kwietnia

Trzeci krok

Nairobi - Kitale - Nakuru - Nairobi, 1971 km, od 18 do19 kwietnia

Zaangażowane siły

Scuderia Lancia zatrudniony trzy Stratos HF z grupy 4 (odwrotna centralny V6, 12 zaworów, 2400 cm 3 , 240 KM), specjalnie przygotowane do Safari płyt pancernych wymienny, wałów korbowych ze stali opony Pirelli zbrojonych ścian bocznych. Tak wyposażone samochody ważą ponad tonę. Ze względu na niezawodność preferowano wersje 12-zaworowe w porównaniu z wersjami 24-zaworowymi o mocy 270 koni mechanicznych. Trzy Stratos są w rękach Sandro Munariego i Björna Waldegårda , wspieranych podczas tego konkretnego wydarzenia przez kenijskiego zawodnika Vic Preston Jr.

Trzy Kadett GT / E grupy 2 zostały zgłoszone przez Euro Händler Team dla Waltera Röhrla , Rauno Aaltonena i Edgara Herrmanna . W wersji Safari są wyposażone w duże orurowanie i ważą 1030 kg w stanie pustym. Dwulitrowe silniki, przygotowane przez Irmschera , rozwijają moc od 170 do 180 koni mechanicznych (wobec 240 dla wersji z grupy 4). Odnotowujemy również obecność Kenijczyka Davindera Singha w grupie Ascona 2.

Zwycięzca tutaj w zeszłym roku, francuski producent po raz kolejny przeznaczył znaczne środki na rzecz Kenii. Dwa coupe 504 V6 z grupy 4 otrzymali Timo Mäkinen i Hannu Mikkola . To chrzest bojowy dla tych samochodów z 2,7-litrowym sześciocylindrowym silnikiem (225 koni mechanicznych przy 7000 obr / min), które ważą 1250 kg bez ładunku. Trzy sedany 504 grupy 2 (ponad 1300 kg, dwulitrowy silnik, 170 koni mechanicznych) są również obecne w rękach Jean-Pierre'a Nicolasa , Simo Lampinena i tanzańskiego Berta Shanklanda . Wszystkie pięć samochodów fabrycznych jest wyposażonych w opony Michelin .

Zespół Jogindera, który oficjalnie reprezentuje Mitsubishi Kenya, wynajął cztery sedany Lancer 1600 Group 4 (około 1000 kg 1600 cm 3 , 170 koni mechanicznych, opony Yokohama ). Zwycięzca imprezy w 1965 i 1974 roku, Joginder Singh jest wspierany przez Andrew Cowana , Robina Ulyate i Kenjirō Shinozukę .

Podobnie jak w roku ubiegłym najliczniej reprezentowanym producentem jest Datsun , z dwudziestoma pięcioma samochodami na starcie, w tym pięcioma fabrycznymi coupe Violet Group 4 z silnikami dwulitrowymi (trzy w wersji 16-zaworowej o mocy 205 koni mechanicznych dla Harry'ego Källströma , Zully Remtulla i Howard Lawrence-Brown, dwa w wersji 8-zaworowej, 170 KM, dla Shekhara Mehty i Hansa Schüllera ). Oficjalnie nazywany w Afryce „710”, Violet ma opony Dunlop .

Były zwycięzca Robin Hillyar ma oficjalnego Escorta RS1800 Group 4 (dwa litry, około 230 KM), wyposażony w opony Dunlop.

Przebieg wyścigu

Pierwszy etap

Nairobi - Kalii

Wyjazd z Nairobi w czwartek o 16:00. Ten bardzo długi etap (ponad 2100 km) rozgrywa się na południu kraju, a zawodnicy muszą w nocy pokonać Mombasę nad brzegiem Oceanu Indyjskiego , aby w piątek po południu wrócić do Nairobi. Jest początek pory deszczowej i błoto czeka na 64 załogi przez większość trasy. Pierwszy sektor nie przedstawia żadnych szczególnych trudności, a faworyci do kontroli czasu Sultana Hamuda bez znaczącej kary, z wyjątkiem Lancii, gdzie Björn Waldegård musiał się poddać, koło zamachowe jego Stratosa pękło po zaledwie 160 kilometrach! Jego kolega z drużyny Vic Preston nie jest dużo lepszy, stracił już trzy kwadranse i wszelkie szanse na dobrą zabawę z powodu problemów z karmieniem. Druga sekcja, choć prowadzona po stosunkowo suchych torach, jest znacznie bardziej selektywna, a na następnej kontroli najmniej ukarane są dwa coupé 504 , Timo Mäkinen objął prowadzenie w rajdzie z jedną minutą przewagi nad swoim kolegą z drużyny Hannu Mikkolą i trzema na Stratos de Sandro Munari . Za tymi trzema europejskimi załogami lokalni kierowcy Shekhar Mehta ( Datsun ) i Joginder Singh ( Mitsubishi ) są w doskonałej pozycji w oczekiwaniu, podobnie jak Jean-Pierre Nicolas (sedan 504), bardzo wygodny dla swojego pierwszego udziału. Wśród faworytów Simo Lampinen , zaskoczony nadejściem deszczu, wyszedł lekko i stracił ponad godzinę, usuwając swoją 504 z rowu.

Deszcz się nasilił, a Mäkinen nie wykorzystywał długo swojej pozycji: fiński pilot, który otworzył drogę, zawahał się, czy podążyć za odchyleniem, nieświadomy, czy dotknęło ono konkurentów, i kontynuował z rozpędu. Na jego nieszczęście chodzi o zawalenie się mostu; w nocy pilot dostrzega zagrożenie o wiele za późno i 504 coupe zanurza się w rzece, bez szkody dla załogi, która zdąży wydostać się na czas. Pomimo odzyskania pojazdu przez ciągnik, porzucenie jest jednak nieuniknione, ponieważ komora silnika została całkowicie zalana. Mikkola, który mądrze podążył za odchyleniem i nieco dalej odzyskał dobry tor, zajmuje tym samym pierwsze miejsce, tuż przed Munari. Ale pech będzie kontynuowany przez zespół Peugeota: w następnym sektorze Mikkola ugrzęźnie w omijaniu znaczącego spadku i straci 35 minut, zanim będzie mógł ponownie wyruszyć w trasę. Pod kontrolą Kalii, Lancia z Munari prowadzi na czele, cztery minuty przed Mehtą i pięć nad Joginderem. Na jego Opla , Walter Röhrl wszedł z powrotem do czwartej pozycji, jedenaście minut do lidera i minutę wyprzedzając Nicolas. Na tym etapie imprezy do wyścigu pozostało tylko czterdzieści z sześćdziesięciu czterech startujących.

klasyfikacja pośrednia w Kalii
Poz. Pilot Drugi pilot Samochód Grupa Kary Różnica
1 Sandro Munari Silvio maiga Lancia Stratos HF 4 12 min
2 Shekhar Mehta Mike Doughty Datsun Violet 710 4 16 min + 4 min
3 Joginder Singh David Doig Mitsubishi Colt Lancer 4 17 min + 5 min
4 Walter Röhrl Claes Billstam Opel Kadett GT / E 2 23 min + 11 min
5 Jean-Pierre Nicolas Jean-Claude Lefebvre Peugeot 504 2 24 min + 12 min
6 Howard Lawrence-Brown Derek bruknie Datsun Violet 710 4 39 min + 27 min
Kalii - Mombasa

Po Kalii gwałtownie podwoił się deszcz. Gwałtowny wzrost poziomu wody spowoduje utratę dwunastu z czterdziestu pozostałych w wyścigu zawodników, z których tylko dwudziestu ośmiu zdążyło minąć, zanim tor zostanie odcięty przez wezbrany potok. Si Munari, który otwiera drogę, zdołał przekroczyć ten sektor w dobrych warunkach i kontroluje Kibwesi w wyznaczonym czasie. Mehta, który podąża za nim, stracił tylko dwie minuty, ale poza lukami szybko się poszerzyły, a prawie dwie trzecie z dwudziestu ośmiu ocalałych załóg doznało ponad dziesięciominutowych opóźnień w samym tylko tym sektorze. Trudne warunki drogowe ucierpią również na przekładniach, w szczególności w Oplu, gdzie kolejno Rauno Aaltonen , Edgar Herrmann i Walter Röhrl uszkodzili tylną oś, tylko temu drugiemu udało się wznowić wyścig po naprawie, która kosztowała go dodatkowe trzydzieści osiem minut opóźnienia. . Mikkola, który wciąż może liczyć na nadrobienie zaległości, ma problemy z przednim hamulcem i straci dwadzieścia minut na punkcie serwisowym Mwatate. W Datsun Harry Källström zaczyna mieć problemy z silnikiem, zużywając dużo oleju. Wśród europejskich pilotów tylko Munari i Nicolas zdołali jak dotąd uniknąć pułapek i nadal rywalizować o zwycięstwo z lokalnymi pilotami. Ale na krótko przed Malindi, gdy noc się kończy, a deszcz ustaje, Munari próbuje ominąć szczególnie błotniste przejście po lewej stronie i utknie. Nicolas również straci wszystkie szanse na dobre pojawienie się tam, utknąwszy po prawej stronie toru. Obaj stracą ponad godzinę, aby wydostać się z tego grzęzawiska, rezygnując z jakiejkolwiek szansy na zwycięstwo. Pod kontrolą Malindiego Mehta objął prowadzenie w wyścigu przed Joginderem i właśnie w tej kolejności dołączają do Mombasy wczesnym rankiem, dzieląc w klasyfikacji generalnej dziewięć minut. W wyścigu zostało tylko dwadzieścia sześć samochodów. Pierwsze siedem miejsc zajmują lokalne załogi, które w sumie pokonały trudności trasy znacznie lepiej niż Europejczycy. Trzy godziny neutralizacji pozwolą zawodnikom odpocząć przed powrotem do Nairobi.

klasyfikacja pośrednia w Mombasie
Poz. Pilot Drugi pilot Samochód Grupa Kary Różnica
1 Shekhar Mehta Mike Doughty Datsun Violet 710 4 23 min
2 Joginder Singh David Doig Mitsubishi Colt Lancer 4 32 min + 9 min
3 Howard Lawrence-Brown Derek bruknie Datsun Violet 710 4 48 min + 25 min
4 Zully Remtulla Nizar Zhivani Datsun Violet 710 4 52 min + 29 min
5 Rob Collinge Robert Coombes Datsun Violet 710 4 53 min + 30 min
6 Bert Shankland Brian Barton Peugeot 504 2 54 min + 31 min
7 Robin ulyate Chris Bates Mitsubishi Colt Lancer 4 56 min + 33 min
8 Andrew Cowan Johnstone syer Mitsubishi Colt Lancer 4 1 godz. 00 min + 37 min
Mombasa - Nairobi

Powrót do Nairobi odbywa się w ciągu dnia. Już nie pada, a zawodnicy nie napotykają na torze większych utrudnień, co nie powoduje zauważalnej zmiany w klasyfikacji. Tylko trzech z dwudziestu sześciu zawodników, w tym załoga Mikkola- Todt , musiało przejść na emeryturę z powodu pękniętej uszczelki głowicy cylindrów. Stratos Munari również doświadczył poważnych problemów z silnikiem, wymagając usunięcia głowic cylindrów, a mistrz Włoch stracił dodatkowe trzy godziny, zapadając się w głębiny tabeli.

klasyfikacja na koniec pierwszego etapu
Poz. Pilot Drugi pilot Samochód Grupa Kary Różnica
1 Shekhar Mehta Mike Doughty Datsun Violet 710 4 30 minut
2 Joginder Singh David Doig Mitsubishi Colt Lancer 4 42 min + 12 min
3 Howard Lawrence-Brown Derek bruknie Datsun Violet 710 4 53 min + 23 min
4 Zully Remtulla Nizar Zhivani Datsun Violet 710 4 58 min + 28 min
5 Rob Collinge Robert Coombes Datsun Violet 710 4 59 min + 29 min
6 Bert Shankland Brian Barton Peugeot 504 2 1 godz. 01 min + 31 min
7 Robin ulyate Chris Bates Mitsubishi Colt Lancer 4 1 godz. 02 min + 32 min
8 Andrew Cowan Johnstone syer Mitsubishi Colt Lancer 4 1 godz. 04 min + 34 min
9 Harry Källström Leif lindqvist Datsun Violet 710 4 1 godz. 14 min + 44 min
10 Yoshio Iwashita Roger Barnard Datsun Violet 710 2 1 godz. 36 min + 1 godz. 06 min
11 Simo lampinen Arne Hertz Peugeot 504 2 1 godz. 37 min + 1 godz. 07 min
12 Hans Schüller Ernie Kleint Datsun Violet 710 4 1 godz. 38 min + 1 godz. 08 min
13 Kenjirō Shinozuka Bob Graham Mitsubishi Colt Lancer 4 1 godz. 54 min + 1 godz. 24 min
14 Walter Röhrl Claes Billstam Opel Kadett GT / E 2 1 godz. 58 min + 1 godz. 28 min
15 Vic Preston Jr John Lyall Lancia Stratos HF 4 2 godz. 15 min + 1 godz. 45 min
16 Jean-Pierre Nicolas Jean-Claude Lefebvre Peugeot 504 2 2 godz. 37 min + 2 godz. 07 min

Drugi krok

Dwadzieścia trzy ocalałe załogi opuszczają Nairobi w sobotę o szóstej rano. Ten drugi etap, najkrótszy iw pełni zmagany w ciągu dnia, zabierze ich do Meru , u podnóża góry Kenia , przed powrotem do stolicy wczesnym popołudniem. Brak deszczu ułatwiał przebieg trasy, ale mimo to wiele incydentów zdenerwowałoby oblicze wyścigu. Kilka kilometrów za kontrolą Nyeri Röhrl zderza się z samochodem odcinającym drogę i musi się poddać. Wkrótce potem, podczas przekraczania bardzo błotnistego korytarza, Mitsubishi Cowana ugrzęzło i zostało uderzone przez jego kolegę z drużyny Remtulla, który próbował przezwyciężyć trudność z siłą! Tracą odpowiednio trzydzieści dziewięć i pięćdziesiąt dwie minuty na naprawę i każdą szansę na dobre wykonanie. Już bardzo późno Lancias doświadczają nowych problemów mechanicznych, Munari traci czterdzieści minut z powodu problemów z zawieszeniem, a Preston ponad trzy godziny na naprawę sprzęgła i skrzyni biegów. Do tego czasu, oszczędzony przez pecha, Mehta nadal kontroluje wyścig, ale pod koniec etapu, kiedy dociera do Nairobi, nie może uniknąć opuszczenia pola przez Land Rovera . Chłodnica Datsuna jest przebita, przednia oś otwarta; Zanim jego pomoc przybywa i naprawia, Mehta traci ponad godzinę, spadając na ósme miejsce. Joginder objął prowadzenie i zakończył etap z siedmiominutową przewagą nad Lawrence's Datsun, najszybszym zawodnikiem dnia. Jego kolega z drużyny, Collinge, który awansował na trzecie miejsce dwadzieścia dwie minuty za Joginderem, również walczy o zwycięstwo. Były zwycięzca Bert Shankland , autor bardzo regularnych wyścigów, wspiął się z powrotem na czwarte miejsce za kierownicą swojego 504, tuż za nim uplasował się Mitsubishi Robin Ulyate.

klasyfikacja na koniec drugiego etapu
Poz. Pilot Drugi pilot Samochód Grupa Kary Różnica
1 Joginder Singh David Doig Mitsubishi Colt Lancer 4 52 min
2 Howard Lawrence-Brown Derek bruknie Datsun Violet 710 4 59 min + 7 min
3 Rob Collinge Robert Coombes Datsun Violet 710 4 1 godz. 14 min + 22 min
4 Bert Shankland Brian Barton Peugeot 504 2 1 godz. 18 min + 26 min
5 Robin ulyate Chris Bates Mitsubishi Colt Lancer 4 1 godz. 22 min + 30 min
6 Harry Källström Leif lindqvist Datsun Violet 710 4 1 godz. 31 min + 39 min
7 Andrew Cowan Johnstone syer Mitsubishi Colt Lancer 4 1 godz. 45 min + 53 min
8 Shekhar Mehta Mike Doughty Datsun Violet 710 4 1 godz. 48 min + 56 min
9 Simo lampinen Arne Hertz Peugeot 504 2 1 godz. 52 min + 1 godz. 00 min
10 Kenjirō Shinozuka Bob Graham Mitsubishi Colt Lancer 4 2 godz. 23 min + 1 godz. 31 min
11 Zully Remtulla Nizar Zhivani Datsun Violet 710 4 2 godz. 25 min + 1 godz. 33 min
12 Jean-Pierre Nicolas Jean-Claude Lefebvre Peugeot 504 2 2 godz. 45 min + 1 godz. 53 min

Trzeci krok

Ostatni etap, najbardziej górzysty, odbywa się na zachodzie kraju, zawodnicy pokonują pętlę o długości blisko 2000 kilometrów, przejeżdżając przez Kitale , około trzydziestu kilometrów od granicy z Ugandą . Ci, którzy przeżyli, wyruszyli z Nairobi w niedzielę o szóstej rano i dopiero następnego dnia, na początku popołudnia, zakończą swoją podróż. Wyruszywszy ponownie, mimo spóźnienia o pięć godzin, mając na celu jedynie ukończenie wyścigu, Munari poddał się po zaledwie 150 kilometrach, z niesprawnym silnikiem. Collinge, który wciąż mógł odnieść zwycięstwo, wkrótce potem przeszedł na emeryturę z tego samego powodu. Joginder radzi sobie z kontrolą Kisumu wciąż na prowadzeniu, gdy przed Mitsubishi pojawia się widz; pilot nie może nic zrobić, aby uniknąć pieszego, który wkrótce potem umiera. Wyścig zostaje chwilowo zneutralizowany, a policja pozwala Joginderowi wskazać, podczas gdy jego kolega z drużyny Doig pozostaje na miejscu wypadku. Formalności dopełnione, wyścig wznowiony, załoga czołowego Mitsubishi wyjechała bez dodatkowej kary. Pomiędzy Kisumu i Kitale, drużyna Datsun zostanie mocno uderzona, tracąc szansę na zwycięstwo po odejściu Lawrence'a (wtedy na drugiej pozycji około 10 minut od lidera) i jego kolegi z drużyny Mehty, obaj z powodu `` problemu z silnikiem ''. Joginder dołączył do Kitale z wygodną przewagą nad swoim kolegą z zespołu Ulyate i nad 504 Shanklanda, który wyprzedził Cowana, który powrócił za kierownicą trzeciej fabryki Mitsubishi. Japoński producent ma mocną pozycję, z trzema samochodami na pierwszych czterech miejscach. Joginder musi tylko kontrolować wyścig do mety. Ale gdy przygotowujemy się do świętowania zwycięstwa w klanie Mitsubishi, dochodzi do tragedii: główny japoński technik jest ofiarą śmiertelnego wypadku w Kitale, a następnie rozważamy całkowite wycofanie trzech oficjalnych samochodów. Kiedy Nakuru został zneutralizowany , Joginder skontaktował się z prezesem marki, który ostatecznie pozostawił kierowcom i mechanikom wybór kontynuacji wyścigu. Ten ostatni natychmiast się wycofuje, a piloci, wspierani przez lokalnego importera, decydują się na zakończenie imprezy, która nie jest już związana z większą trudnością. I to w pierwszych trzech miejscach Joginder, Ulyate i Cowan dołączają do Nairobi. Cowan wykorzystał problemy z amortyzatorami napotkane przez Shanklanda pod koniec kursu, aby zabezpieczyć hat-tricka japońskiej marce. To trzecie zwycięstwo Jogindera, który zwyciężył już w Kenii w 1965 i 1974 roku.

Generalna klasyfikacja

Poz N O  Pilot Drugi pilot Samochód Kary Różnica Grupa
1 8 Joginder Singh David Doig Mitsubishi Colt Lancer 1 godz. 57 min 4
2 22 Robin ulyate Chris Bates Mitsubishi Colt Lancer 2 godz. 21 min + 24 min 4
3 11 Andrew Cowan Johnstone syer Mitsubishi Colt Lancer 2 godz. 42 min + 45 min 4
4 16 Bert Shankland Brian Barton Peugeot 504 2 godz. 52 min + 55 min 2
5 7 Simo lampinen Arne Hertz Peugeot 504 2 godz. 23 min + 1 godz. 26 min 2
6 33 Kenjirō Shinozuka Bob Graham Mitsubishi Colt Lancer 4 godz. 10 min + 2 godz. 13 min 4
7 10 Harry Källström Leif lindqvist Datsun Violet 710 4 godz. 49 min + 2 godz. 52 min 4
8 12 Zully Remtulla Nizar Zhivani Datsun Violet 710 5 godz. 09 min + 3 godz. 12 min 4
9 2 Jean-Pierre Nicolas Jean-Claude Lefebvre Peugeot 504 5 godz. 11 min + 3 godz. 14 min 2
10 26 Johnny hellier Kanti Shah Alfa Romeo 1750 GTV 7 godz. 14 min + 5 godz. 17 min 2

Czołowi ludzie

Wyniki głównych graczy

N O  Pilot Drugi pilot Samochód Grupa Generalna klasyfikacja Klasa. Grupa
1 Björn Waldegård Hans Thorszelius Lancia Stratos HF 4 ab. w 1 ul  etapie (zamachowe) -
2 Jean-Pierre Nicolas Jean-Claude Lefebvre Peugeot 504 2 9 th do 3 godzin 14 minut 3 rd
3 Timo Mäkinen Henry liddon Peugeot 504 V6 coupe 4 ab. w 1 ul  etapie (silnik woda) -
4 Hannu mikkola Jean Todt Peugeot 504 V6 coupe 4 ab. w 1 ul  etapie (uszczelki) -
5 Shekhar Mehta Mike Doughty Datsun Violet 710 4 ab. w 3 -cim  etapie (złamany silnika) -
6 Sandro Munari Silvio maiga Lancia Stratos HF 4 ab. w 3 -cim  etapie (silnik) -
7 Simo lampinen Arne Hertz Peugeot 504 2 5 p do 1 h 26 min 2 nd
8 Joginder Singh David Doig Mitsubishi Colt Lancer 4 1 ul 1 ul
9 Walter Röhrl Claes Billstam Opel Kadett GT / E 2 ab. do 2 -go  stopnia (wypadek) -
10 Harry Källström Leif lindqvist Datsun Violet 710 4 7 th do 2 h 52 min 5 th
11 Andrew Cowan Johnstone syer Mitsubishi Colt Lancer 4 3 III 45 minut 3 rd
12 Zully Remtulla Nizar Zhivani Datsun Violet 710 4 8 th do 3 godzin 12 minut 6 th
14 Rauno Aaltonen Willi-Peter Pitz Opel Kadett GT / E 2 ab. w 1 ul  etapie (różnicowy) -
15 Davinder Singh Ken Taylor Opel Ascona 2 15 e do 11 h 49 min 6 th
16 Bert Shankland Brian Barton Peugeot 504 2 4 th 55 minut 1 ul
17 Vic Preston Jr John Lyall Lancia Stratos HF 4 12 th 10 h 29 min 7 th
20 Edgar Herrmann Jack Simonian Opel Kadett GT / E 2 ab. w 1 ul  etapie (różnicowy) -
22 Robin ulyate Chris Bates Mitsubishi Colt Lancer 4 2 II do 24 minut 2 nd
24 Yoshio Iwashita Roger Barnard Datsun Violet 710 2 14 th do 11 h 26 min 6 th
25 Howard Lawrence-Brown Derek bruknie Datsun Violet 710 4 ab. w 3 -cim  etapie (zawór) -
26 Johnny hellier Kanti Shah Alfa Romeo 1750 GTV 2 10 th do 5 h 17 min 4 th
28 Prem Chauda Pauru Chauda Mitsubishi Colt Lancer 2 11 e do 5 h 20 min 5 th
29 Rob Collinge Robert Coombes Datsun Violet 710 4 ab. w 3 -cim  etapie (silnik) -
30 Robin hillyar Mike Hart Ford Escort RS1800 4 ab. w 1 st  etapie (poza wyścigiem) -
32 Hans Schüller Ernie Kleint Datsun Violet 710 4 ab. do 2 -go  stopnia (utrata koła) -
33 Kenjirō Shinozuka Bob Graham Mitsubishi Colt Lancer 4 6 th do 2 godzin 13 minut 4 th

Klasyfikacja mistrzowska na koniec wyścigu

Klasyfikacja marek
Poz. znak Zwrotnica
MC
POZWAĆ
POR
SAF
ACR
ZNISZCZYĆ
KONIEC
SAN
RÓG
RAC
1 Lancia 50 20 10 20 -
2 Opel 34 10 12 12 -
3 Saab 20 - 20 - -
3 = Mitsubishi 20 - - - 20
5 Toyota 15 - - 15 -
6 Bród 12 8 - 4 -
7 Peugeot 10 - - - 10
7 = Datsun 10 - - 6 4
9 Placet 6 6 - - -
10 Porsche 4 4 - - -
10 = Volvo 4 - 4 - -
12 Mazda 3 - - 3 -
13 Alfa Romeo 2 1 - - 1

Uwagi i odniesienia

  1. Reinhard Klein , Rally , Könemann,1998, 392,  str. ( ISBN  3-8290-0908-9 )
  2. Michel Morelli i Gérard Auriol , Historia rajdów: od 1951 do 1968 , Boulogne-Billancourt, ETAI,2007, 208  str. ( ISBN  978-2-7268-8762-2 )
  3. Revue Auto hebdo n ° 11 - 29 kwietnia 1976
  4. Magazyn L'Automobile nr 359 - maj 1976
  5. Revue Revue Sport auto nr 172 - maj 1976
  6. Revue Auto hebdo n ° 10 - 22 kwietnia 1976