Puycelsi

Ten artykuł jest projekt dotycząca gminy z Tarn .

Możesz dzielić się swoją wiedzą, doskonaląc ją ( jak? ). Baner {{projekt}} można usunąć, a artykuł ocenić jako znajdujący się w fazie „Dobry start”, gdy ma wystarczającą ilość encyklopedycznych informacji o gminie.
Jeśli masz jakiekolwiek wątpliwości, warsztaty czytelnicze w ramach projektu Communes de France są do Twojej dyspozycji, aby Ci pomóc. Zajrzyj również na stronę pomocy, aby napisać artykuł o gminie Francja .

Puycelsi
Puycelsi
Puycelsi widziane od północy.
Herb Puycelsi
Herb
Administracja
Kraj Francja
Region Oksytania
Departament Tarn
Miasto Albi
Międzywspólnotowość Aglomeracja Gaillac Graulhet
Mandat burmistrza
 Claude Labranque
2020 -2026
Kod pocztowy 81140
Wspólny kod 81217
Demografia
Ludność
miejska 		451  mieszk. (2018 spadek o 2,59% w porównaniu do 2013 r.)
Gęstość 12  mieszkańców/km 2
Geografia
Informacje kontaktowe 43 ° 59 ′ 38 ″ północ, 1 ° 42 ′ 39 ″ wschód
Wysokość 280  m
min. 132  m
Maks. 367  m²
Powierzchnia 39,2  km 2
Rodzaj gmina wiejska
Obszar atrakcji Gmina z wyłączeniem atrakcji miasta
Wybory
Oddziałowy Kanton Winnic i Bastides
Ustawodawczy Drugi okręg wyborczy
Lokalizacja
Geolokalizacja na mapie: region Oksytanietanie
Zobacz na mapie administracyjnej regionu Oksytanie Lokalizator miasta 14.svg Puycelsi
Geolokalizacja na mapie: Tarn
Zobacz na mapie topograficznej Tarny Lokalizator miasta 14.svg Puycelsi
Geolokalizacja na mapie: Francja
Zobacz na mapie administracyjnej Francji Lokalizator miasta 14.svg Puycelsi
Geolokalizacja na mapie: Francja
Zobacz na mapie topograficznej Francji Lokalizator miasta 14.svg Puycelsi
Znajomości
Stronie internetowej Oficjalna strona

Puycelsi (w Occitan Puègcèlsi ) to francuska gmina położona w departamencie Tarn , w regionie Occitanie .

Geografia

Lokalizacja

Puycelsi graniczy z departamentem Tarn-et-Garonne i znajduje się w pobliżu lasu narodowego Grésigne . Miasto położone jest w północno-zachodniej części departamentu Tarn , 20 km na północny zachód od Gaillac i 29 km na wschód od Montauban .

Gminy przygraniczne

Puycelsi graniczy z siedmioma innymi gminami, w tym dwiema w departamencie Tarn-et-Garonne .

Gminy graniczące z Puycelsi
Puygaillard-de-Quercy
( Tarn-et-Garonne ) 		Larroque
Monclar-de-Quercy
( Tarn-et-Garonne ) 		Puycelsi Castelnau-de-Montmiral
La Sauzière-Saint-Jean Salvagnac Lisle-sur-Tarn

Hydrografia

Wioska położona jest na skalistym zboczu z widokiem na dolinę Vère ze 150 m . Przez miasto płynie Tescounet .

Trasy komunikacyjne i transport

Żadna usługa transportu publicznego nie obsługuje gminy. Najbliższa stacja to stacja Gaillac .

Pogoda

Gminne parametry klimatyczne w latach 1971-2000
  • Średnia roczna temperatura: 12,8  ° C
  • Liczba dni z temperaturą poniżej -5  ° C  : 2,7 d
  • Liczba dni z temperaturą powyżej 30  °C  : 11,7 dni
  • Roczna amplituda termiczna: 15,8  °C
  • Roczna akumulacja opadów: 851  mm
  • Liczba dni opadów w styczniu: 10,2 dni
  • Liczba dni opadów w lipcu: 5,9 dni

Klimat, który charakteryzuje miasto, został zakwalifikowany w 2010 r. jako „klimat basenu południowo-zachodniego”, zgodnie z typologią klimatów we Francji, która wówczas miała osiem głównych typów klimatów we Francji metropolitalnej . W 2020 roku miasto wychodzi z typu „zmienionego klimatu oceanicznego” w klasyfikacji ustanowionej przez Météo-France , która obecnie ma tylko pięć głównych typów klimatów we Francji metropolitalnej. Dla tego typu klimatu jest to strefa przejściowa między klimatem oceanicznym a klimatem górskim i klimatem półkontynentalnym. Różnice temperatur między zimą a latem zwiększają się wraz z odległością od morza, opady deszczu są mniejsze niż nad morzem, z wyjątkiem obrzeży płaskorzeźb.

Wśród parametrów klimatycznych, które pozwoliły na ustalenie typologii 2010 r., znalazło się sześć zmiennych dla temperatury i osiem dla opadów , których wartości odpowiadają danym miesięcznym dla normy z lat 1971-2000. Siedem głównych zmiennych charakteryzujących gminę przedstawiono w ramce obok.

Wraz ze zmianą klimatu zmienne te ewoluowały. Badanie przeprowadzone w 2014 r. przez Dyrekcję Generalną ds. Energii i Klimatu, uzupełnione badaniami regionalnymi, w rzeczywistości przewiduje, że średnia temperatura powinna wzrosnąć, a średni spadek opadów, przy jakkolwiek silnych zróżnicowaniach regionalnych. Zmiany te mogą być rejestrowane w stacji meteorologicznych z meteorologicznych France najbliższego „Montricoux” w miejscowości Montricoux zlecenie w 1999and o 12  kilometrów w linii prostej , w którym średnia roczna temperatura wynosi od 13,5  ° C i ilość opadów 740,3  mm w latach 1981-2010. Na najbliższej historycznej stacji meteorologicznej „Montauban” w miejscowości Montauban w departamencie Tarn-et-Garonne , uruchomionej w 1885 roku i oddalonej o 29  km , średnia roczna temperatura zmienia się o 13,6°C w latach 1981-2010 o godz. 14  ° C na lata 1991-2020.

Planowanie miasta

Typologia

Puycelsi jest gminą wiejską, ponieważ wchodzi w skład gmin o małej lub bardzo małej gęstości w rozumieniu siatki gęstości gmin INSEE . Gmina jest również poza atrakcją miast.

Zagospodarowanie terenu

Teren miasta, jak wynika z bazy danych europejskiej okupacji biofizycznej gleby Corine Land Cover (CLC), charakteryzuje się znaczeniem półnaturalnych lasów i środowiska (58,6% w 2018 r.), jednak spadek w porównaniu z 1990 r. (63,2% ). Podział szczegółowy w 2018 r. przedstawia się następująco: lasy (58,6%), niejednorodne użytki rolne (18,2%), łąki (15,2%), grunty orne (7,3%), uprawy trwałe (0,8%).

IGN także udostępnia narzędzie online do porównania ewolucji z czasem użytkowania gruntów w miejscowości (lub terytoriów w różnych skalach). Kilka epok są dostępne jako map lub zdjęć lotniczych: na mapie Cassini ( XVIII th  wieku), na mapie Staff (1820-1866) oraz w bieżącym okresie (1950 do chwili obecnej).

Toponimia

Poświadczony w formie podio celso w 1259. W ramach Ancien Régime, Puicelcy-en-Albigeois [Archiwa konsularne i miejskie do końca II Cesarstwa]

Ten toponim jest czysto łaciński: „podium” oznacza „wysokość, wzgórze” i daje puy lub pe lub pech , puech (i warianty) w zależności od regionu. Druga część „celsus” oznacza „wysoki”.

Puycelsi to zatem „wzgórze, wysoka wysokość”.

Historia

Miasto zostało założone w X XX  wieku przez benedyktynów z opactwa w Aurillac , niedaleko starożytnego prehistorycznego miejscu .

Upragniony miejsce, to poniósł kilka oblężeń, w szczególności przez Simona de Montfort podczas albigensów Crusade ( 1211 - 1213 ). Zamek został rozebrany przy okazji traktatu z Meaux w 1229 roku , a jego ruiny oczyszczono w 1830 roku, aby zagospodarować obecne miejsce Wielkiego Saint-Roch.

Miasto było również oblegane przez pasterzy w 1320 roku oraz przez Anglików w 1386 roku ( Wojna Stuletnia ). Nigdy nie została zdobyta siłą.

W 1791 miasta i parafie Saint-Nazaire-de-Larroque, Saint-Martin-d'Urbens i Notre-Dame-de-Mespel zostały odłączone od terytorium Puycelsi, tworząc gminę Larroque . Wieś, stolica gminy, była do 1850 roku zamożnym miejscem, liczącym prawie 800 mieszkańców. Łączna populacja gminy wraz z przysiółkami dawnych parafii Laval, Saint-Catherine, Lacapelle, Saint-Julien liczyła 2450 mieszkańców. Pierwszej wojny światowej i wiejskich exodus między dwiema wojnami lewo to bezkrwawa. Prawie opuszczona w latach 50. wieś, która dopiero w 1960 r. korzystała z wodociągu, została odrestaurowana przez drugorzędnych mieszkańców, którzy odrestaurowali większość jej domów.

W kontekście zakończenia wojny algierskiej , A osada leśna została zbudowana w 1962 roku z dala od miasta, w miejscu zwanym Janade dla harkis rodzin . Później przekształcony w wioskę letniskową, dziś stał się przysiółkiem mieszkalnym.

Obecnie stała populacja wsi Puycelsi liczy 98 mieszkańców, z czego 30% to obcokrajowcy (Anglicy, Belgowie, Holendrzy, Kanadyjczycy...). Puycelsi liczy 499 mieszkańców (spis opublikowany w 2012 r.), przy zagęszczeniu 12,73 osób na km 2 .

Heraldyka

Prezentacja herbu
Puycelsi

Jej herb to: Lazur z lochami zamkowymi z trzema srebrnymi wieżyczkami .

Polityka i administracja

Lista kolejnych burmistrzów
Kropka Tożsamość Etykieta Jakość
Marzec 1985 Marzec 2001 Claude Bouyssieres PS Radny Generalny Tarn
Marzec 2001 marzec 2014 Henryk Feral    
marzec 2014 W trakcie Claude Labranque    
Brakujące dane należy uzupełnić.

Demografia

Ewolucja liczby mieszkańców jest znana ze spisów ludności przeprowadzanych w gminie od 1793 r. Od 2006 r. legalne populacje gmin są corocznie publikowane przez Insee . Spis opiera się obecnie na corocznym zbieraniu informacji, sukcesywnie dotyczących wszystkich terytoriów miejskich przez okres pięciu lat. W przypadku gmin liczących mniej niż 10 000 mieszkańców co pięć lat przeprowadza się badanie spisowe obejmujące całą populację, przy czym legalne populacje w latach pośrednich są szacowane przez interpolację lub ekstrapolację. Dla gminy pierwszy wyczerpujący spis objęty nowym systemem został przeprowadzony w 2004 roku.

W 2018 r. miasto liczyło 451 mieszkańców, co oznacza spadek o 2,59% w porównaniu do 2013 r. ( Tarn  : + 1,75%  , Francja z wyłączeniem Majotty : + 2,36%).

Ewolucja populacji   [  edytuj  ]
1793 1800 1806 1821 1831 1836 1841 1846 1851
1520 1520 1,730 1876 2026 2082 2 153 2 206 2 145
Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (1)
1856 1861 1866 1872 1876 1881 1886 1891 1896
2 137 2085 2 131 1868 1,833 1,739 1,716 1596 1,594
Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (2)
1901 1906 1911 1921 1926 1931 1936 1946 1954
1443 1215 1,097 844 798 796 770 664 650
Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (3)
1962 1968 1975 1982 1990 1999 2004 2009 2018
503 535 480 442 453 495 494 488 451
Od 1962 do 1999: ludność bez podwójnego liczenia  ; dla następujących dat: ludność gminna .
(Źródła: Ldh / EHESS / Cassini do 1999 r., następnie Insee od 2006 r.) Histogram rozwoju demograficznego

Gospodarka

Usługi i życie lokalne

Kultura i dziedzictwo

Miejsca i zabytki

Osobowości związane z gminą

Inny

We wsi kręcono film dokumentalny „ Sekretne życie wiejskich  zwierząt  ”.

Zobacz również

Bibliografia

TestowanieFikcje

Powiązane artykuły

Uwagi i referencje

Uwagi

  1. Roczna amplituda termiczna mierzy różnicę między średnią temperaturą lipca i stycznia. Ta zmienna jest powszechnie uznawana za kryterium rozróżniania między klimatem oceanicznym a kontynentalnym.
  2. Odległość jest obliczana w linii prostej między samą stacją meteorologiczną a siedzibą miasta.
  3. Zgodnie z planem zagospodarowania przestrzennego gmin wiejskich i miejskich opublikowanym w listopadzie 2020 r., w zastosowaniu nowej definicji wsi zwalidowanej na14 listopada 2020 r. w międzyresortowym komitecie wsi.
  4. prawny Miejska ludność w życie z dniem 1 st  stycznia 2021, rocznik 2018, zdefiniowane granice terytorialne w życie z dniem 1 st  stycznia 2020 r statystyczny data referencyjna: 1 st  stycznia 2018.
Notatki typu „karta”
  1. IGN , „  Ewolucja użytkowania gruntów w mieście na starych mapach i zdjęciach lotniczych.  » , Na remorerletemps.ign.fr (dostęp 12 kwietnia 2021 )

Bibliografia

  1. „  Informacje, odległość i zdjęcia Puycelci  ” , na www.voldoiseau.com (dostęp 11 czerwca 2020 r . ) .
  2. Mapa IGN pod Géoportail
  3. Daniel Joly, Thierry Brossard, Hervé Cardot Jean Cavailhes, Mohamed Hilal i Pierre Wavresky "  typów klimatów we Francji, konstrukcji przestrzennych  ", Cybergéo, European Journal of geografii - European Journal of Geography , n o  501 ,18 czerwca 2010( DOI  https://doi.org/10.4000/cybergeo.23155 , przeczytaj online , dostęp 19 czerwca 2021 )
  4. „  Klimat we Francji metropolitalnej  ” , na http://www.meteofrance.fr/ ,4 lutego 2020 r.(dostęp 19 czerwca 2021 )
  5. „  Definicja normy klimatycznej  ” , na http://www.meteofrance.fr/ (dostęp 16.10.2020 )
  6. „  Klimat Francji w XXI wieku – Tom 4 – Scenariusze regionalne: wydanie 2014 dla metropolii i regionów zamorskich  ” , https://www.ecologie.gouv.fr/ (dostęp 12 czerwca 2021 ) .
  7. „  Regionalne Obserwatorium Rolnictwa i Zmian Klimatu (wyrocznia) Occitanie  ” , na occitanie.chambre-agriculture.fr ,2020(dostęp 19 czerwca 2021 )
  8. "  Station meteofrance Montricoux - metadata  " , na Donneespubliques.meteofrance.fr (dostęp 19 czerwca 2021 )
  9. „  Orthodromy between Puycelsi and Montricoux  ” , fr.distance.to (dostęp 19 czerwca 2021 ) .
  10. „  Stacja meteorologiczna Montricoux – karta klimatologiczna – statystyki i zapisy z lat 1981-2010  ” , na ogólnodostępnej stronie data.meteofrance.fr (konsultacja w Montricoux ) .
  11. „  Orthodromy between Puycelsi and Montauban  ” , fr.distance.to (dostęp 19 czerwca 2021 ) .
  12. "  Stacja meteorologiczna Montauban - Normy za okres 1981-2010  " , na https://www.infoclimat.fr/ (dostęp 19 czerwca 2021 )
  13. "  Stacja meteorologiczna Montauban - Normy za okres 1991-2020  " , na https://www.infoclimat.fr/ (dostęp 19 czerwca 2021 )
  14. „  Typologia miejska/wiejska  ” , na stronie www.observatoire-des-territoires.gouv.fr (konsultacja: 5 kwietnia 2021 r . ) .
  15. "  gmina wiejska - definicja  " , na tej stronie INSEE (konsultacje na 5 kwietnia, 2021 ) .
  16. „  Zrozumienie siatki gęstości  ” , na stronie www.observatoire-des-territoires.gouv.fr (konsultacja 5 kwietnia 2021 r . ) .
  17. "  Baza obszarów atrakcyjności miast 2020 r.  " , na insee.fr ,21 października 2020 r.(dostęp 5 kwietnia 2021 ) .
  18. Marie-Pierre de Bellefon, Pascal Eusebio, Jocelyn Forest, Olivier Pégaz-Blanc i Raymond Warnod (Insee), „  We Francji dziewięć na dziesięć osób mieszka w obszarze miejskim  ” , na insee.fr ,21 października 2020 r.(dostęp 5 kwietnia 2021 ) .
  19. „  CORINE Land Cover (CLC) – Podział obszarów na 15 stanowisk użytkowania gruntów (obszar metropolitalny).  » , W tym miejscu danych oraz badań statystycznych Ministerstwa Ekologicznej Transformacji. (dostęp 12 kwietnia 2021 )
  20. zmiany nazwy miasta dekretem n o  2011-311 22 marca 2011 , obejrzano 25 marca 2011 r.
  21. Prezentacja miasta Larroque na stronie archiwum departamentalnego Tarn.
  22. Organizacja spisu na insee.fr .
  23. Departamentalny kalendarz spisu ludności , na stronie insee.fr .
  24. Od wiosek Cassini po dzisiejsze miasta na terenie École des Hautes Etudes en Sciences Sociales .
  25. Insee - Legalne populacje gminy za lata 2004 , 2006 , 2007 , 2008 , 2009 , 2010 , 2011 , 2012 , 2013 , 2015 , 2016 , 2017 i 2018 .
  26. „  Église Saint-Corneille  ” , na www.pop.culture.gouv.fr (konsultacja 17 lipca 2021 r. )
  27. Biuletyn miejski Puycelsi nr 3, lipiec 2015.
  28. POKUTUJĄCY - Melakarnets
  29. Festival Puycelsi , „  Festival de Puycelsi 2018  ” , na www.festivalpuycelsi.com (dostęp 29 kwietnia 2018 ) .
  30. Sekretne życie wiejskich zwierząt (Télé-Loisirs)
  31. Henri Beulay, „Fantastyczny wszechświat Gudule wystawiony”, La Dépêche , 07.07.2005.

Źródła

Linki zewnętrzne