Puisserguier

Puisserguier
Puisserguier
Widok wsi ze wzgórza Saint-Christophe.
Herb Puisserguier
Heraldyka
Administracja
Kraj Francja
Region Oksytania
Departament Herault
Miasto Béziers
Międzywspólnotowość Wspólnota Gmin Sud-Hérault
( siedziba główna )
Mandat burmistrza
 Jean-Noël Badenas
2020 -2026
Kod pocztowy 34620
Wspólny kod 34225
Demografia
Miły Puisserguiérains
Ludność
miejska 		2974  mieszk. (2018 wzrost o 4,61% w stosunku do 2013 r.)
Gęstość 105  mieszk./km 2
Geografia
Informacje kontaktowe 43°22′07″ północ, 3°02′29″ wschód
Wysokość 88  m
min. Maks. 39  m
205  m²
Powierzchnia 28,27  km 2
Jednostka miejska Puisserguier
(miasto odosobnione)
Obszar atrakcji Béziers
Wybory
Oddziałowy Kanton Saint-Pons-de-Thomières
Ustawodawczy piąty okręg wyborczy
Lokalizacja
Geolokalizacja na mapie: region Occitanie
Zobacz na mapie administracyjnej regionu Oksytanie Lokalizator miasta 14.svg Puisserguier
Geolokalizacja na mapie: Hérault
Zobacz na mapie topograficznej Hérault Lokalizator miasta 14.svg Puisserguier
Geolokalizacja na mapie: Francja
Zobacz na mapie administracyjnej Francji Lokalizator miasta 14.svg Puisserguier
Geolokalizacja na mapie: Francja
Zobacz na mapie topograficznej Francji Lokalizator miasta 14.svg Puisserguier

Puisserguier w oksytańskiej Puègserguièr jest francuski gmina znajduje się w dziale z Herault w regionie oksytańskiej . Jej mieszkańcy nazywani są Puisserguiérains .

Geografia

Puisserguier to miasto w zachodniej części departamentu Herault, położone w kantonie Capestang , około dwudziestu kilometrów na północny zachód od Béziers .

Widzimy płaskorzeźbę typową dla równiny Langwedocji:

Od północnego zachodu nad miastem dominuje wapienny i skalisty płaskowyż pokryty garrygą, którego kulminacja znajduje się na wysokości 208 metrów w miejscu zwanym Les Trois-Tables. Z miejsca na miejsce, miejsce jest obsadzone winoroślą na bardzo kamienistej glebie. Płaskowyż przecinają rowy wykopane przez bardzo aktywne strumienie podczas jesiennych deszczy (strumienie Marcousse, Baume, Monplaisir, Bouscade…). Na tym płaskowyżu znajduje się wioska La Manière.

Wioska Puisserguier, zbudowana na planie obwodnicy , położona jest u podnóża wzgórza Saint-Christophe, na które można się wspinać drogą D 134, oraz wzgórz Puech de Cafiès i Puech de Saint-Paul.

Na obszarze gminy produkowane są lokalne wina (vin de pays ze zboczy Fontcaude) oraz wina klasyfikowane jako AOC Saint-Chinian , głównie czerwone (carignan, merlot, syrah, grenache, cabernet-sauvignon) i kilka białych (chardonnay, marsanne) .

Liczne winnice rozsiane są wokół terroir miasta. Większość z tych obszarów sięgają „złotego wieku” uprawy winorośli w Biterrois , w XIX th  wieku i początku XX th  wieku, kiedy winnic południowej Francji przewidzianym miliony hektolitrów wina zwykłej jakości.

Puisserguier jest nawadniane przez dopływ Orb , Lirou , który doświadcza reżimu wadi i częstych powodzi jesienią. Na północ od wioski, w kierunku Creissan , znajduje się Gourg de Fichoux, naturalna przepaść zawsze wypełniona świeżą wodą nawet latem.

Gminy graniczące z Puisserguier
Cebazan Cazedarnes
Creissan Puisserguier Cazouls-lès-Béziers
Czterdzieści Capestang Maureilhan

Hydrologia

Miasto jest nawadniane przez Lirou i jego dopływy, sporadycznie, bardzo suche latem. Utrzymanie basenu Lirou i jego koryta zostało powierzone międzygminnemu stowarzyszeniu planowania Lirou, obecnie zintegrowanemu z mieszanym syndykatem doliny Orb.

Na zachodzie, w kierunku wioski La Manière, znajduje się Gourg de Fichous, naturalny otwór wodny. Na tym obszarze zlokalizowane są odwierty hydrologiczne w zwierciadłach wody umożliwiające zaopatrzenie miasta w wodę pitną (odwierty Fichous i Manière).

Pogoda

Puisserguier ma klimat śródziemnomorski ( klimat Csa do Csb według klasyfikacji Köppena ), charakteryzujący się suchymi i gorącymi latami. Deficyt wody trwa w przybliżeniu od 15 maja do 15 sierpnia; okresy deszczu występują wiosną, a zwłaszcza jesienią. Liczba dni deszczowych, częściowo połączone z żeglarza , południowo-wschodnim wiatru jest stosunkowo niska (około 80 dni w roku). Średnia roczna temperatura wynosi około 15  °C .

Stacja otwarta na1 st lipca 1977 i zamknięte na 31 lipca 2014 r., znajdował się na terenie sąsiedniego miasta Cazouls-lès-Béziers , zamiast trzech kątów, na wysokości 97  m .

Prognoza pogody
Miesiąc Sty. luty Marsz kwiecień może czerwiec Lip. sierpień wrz. Październik Listopad grudzień rok
Średnia minimalna temperatura ( °C ) 3,3 3,3 5,7 7 11,6 14,8 17,2 17 14 11.2 6,7 3,9 9,7
Średnia temperatura (°C) 7,4 7,9 10,7 12,9 16,9 20,7 23,5 23,1 19,7 15,8 10,8 8 14,8
Średnia maksymalna temperatura (° C) 11,6 12,6 15,7 18 22,2 26,6 29,8 29,3 25,4 20,4 14,9 12 19,9
Rekord zimno (° C) -15 -9,2 -7,6 -1 2,8 6,5 9 8 5.2 −2,7 -7 -9,3 -15
Rekord ciepła (° C) 21,8 23 29,5 31 37,3 38,7 41 40,2 36,4 33,5 24,2 23,5 41
Opady ( mm ) 60 70,5 42,3 58,3 48,5 35 22,7 41,1 71,8 100,6 78,4 62,5 691,7
Źródło: Normy i zapisy z lat 1981-2010 w Cazouls-lès-Béziers


Trasy komunikacyjne i transport

Przez wieś przebiega sieć dróg: D 612 (dawniej RN 112 ), D 16, D 134, a nawet D 37E3.

Znajduje się tam stary nieczynny dworzec kolejowy, niegdyś używany przez Lokalną Kolej Interesową.

Przysiółki i miejscowości

Historia

Prehistoria, starożytność

2800 pne  : nekropolia z epoki żelaza została zaktualizowana podczas prac prowadzonych w 2003 roku w celu utworzenia strefy aktywności gospodarczej na terenie gminy, na skraju drogi RN112 , w kierunku Béziers , zwanej „nekropolią Rouquette”. Ta nekropolia obejmuje ponad 250 grobowców, wszystkie w niezwykłym stanie zachowania. Są one przeważnie okrągłe, a poza tym prostokątne. W niektórych grobowcach znajdowały się przedmioty: strzałki, broszki, brzytwy, urny pogrzebowe zawierające ludzkie prochy... Nekropolia znajdowała się wówczas w centrum wsi, a jej mieszkańcy krążyli wokół, niszcząc swoje domy za każdym razem, gdy ziemi już nie było. wystarczająco wydajne, aby wyżywić populację, zanim przeniosą się do innego puèg (wzgórza w Occitan ) na trzy lub cztery pokolenia. I tak do około 500 p.n.e. Pod koniec wykopalisk przeprowadzonych w 2003 r. kwestia konserwacji nekropolii wywołała wiele dyskusji. Najbardziej ekscentryczną propozycją był z pewnością pomysł zbudowania supermarketu z przeźroczystą płytą, aby móc podziwiać groby podczas zakupów. Wreszcie archeolodzy, po zebraniu jak największej ilości informacji, zrobieniu zdjęć i szkiców, woleli, aby miejsce to zostało ponownie zakopane pod nasypami, aby uniknąć niszczenia nekropolii pod wpływem erozji lub wilgoci.

W budowie jest makieta nekropolii. Wykonano odlew grobu w skali 1. Modele, dokumenty fotograficzne i komputerowe są widoczne w Château de Puisserguier.

Średniowiecze

Puisserguier to krąg . Około roku 1000 narodziły się pierwsze wioski zbudowane na planie obwodnicy w Langwedocji, zwłaszcza w regionie Béziers. Wioski zbudowane na planie koła wydają się wówczas łatwiejsze do ufortyfikowania. Wokół wioski wznoszone są mury obronne.

Obieg Puisserguier nie jest dokładnie okrągły: ma kształt tarczy herbowej, a jego obwód ma ponad 750 metrów długości. W zagrodzie nie było wieży do obrony wsi. Jedyną wieżą była wówczas baszta zamku. Na północ od wałów wykopano rowy, których głębokość nie jest znana. Rowy te mogły również służyć jako kanały ściekowe w historii wsi i były stopniowo zasypywane. Dziś pokrywa je esplanada obsadzona platanami.

Zamontowano troje drzwi: Porte de la Font na północnym wschodzie, Porte Neuve na północnym zachodzie i nachylenie portalu na południu. Wprawdzie zachowały się czwarte drzwi, które otwierają się na obecną esplanadę aleją Georges-Jean Girvès, ale nie były przeznaczone dla mieszkańców wioski, ponieważ były prywatne (i były kilkakrotnie zamurowywane pod naciskiem konsulowie wiejscy).

XIV th  century, obecny budynek kościoła, obecnie pod wezwaniem św Pawła (St Thomas w średniowieczu).

Okres nowożytny

1615: na szczycie wieży kościoła św. Pawła zostaje podniesiony dzwon.

XVII th  century: Budowa klasztoru św Krzysztofa, na wzgórzu o tej samej nazwie, dwa kilometry na północ od wsi; kaplica została zbudowana na pozostałościach kurhanu ze starożytnej rzymskiej świątyni.

1790: Puisserguier zostaje przyłączony do diecezji Montpellier i nie jest już zależny od arcybiskupstwa Narbonne.

Okres współczesny

1850: budowa mostu nad Lirou.

1858: zamknięcie cmentarza na trasie de Béziers. Na jego miejscu powstanie ogród publiczny.

1885: wzniesienie pomnika przedstawiającego Mariannę i Prawa Człowieka na końcu esplanady. Ta rzeźba z brązu została wykonana przez Pierre-Julesa Gourpa, urodzonego w 1857 roku w Laurens , w jego paryskiej firmie "Fabrique de Bronzes d'Art et d'Ameublements".

1936: inauguracja piwnicy spółdzielczej.

1944: Maquis de Fontjun . Bojownicy ruchu oporu z Puisserguier brali czynny udział w tej makii, niektórzy zostali schwytani przez Niemców i rozstrzelani w Béziers 7 czerwca 1944 r.

Najnowsza historia (od 1945)

1953: katastrofalne powodzie w grudniu.

1971: zamknięcie linii kolejowej i stacji Puisserguier.

1975: rozbiórka części kościoła św. Pawła.

1979: przeniesienie ratusza do dawnej rezydencji Abelanetów. Stary ratusz, znajdujący się na placu kościelnym, zostanie później przekształcony w osiedle socjalne.

1983: zwycięstwo lokalnego klubu rugby (wówczas Association Sportive Puisserguiéraine) w finale mistrzostw Langwedocji i porażka w półfinale mistrzostw Francji.

1996: śmiertelne powodzie w styczniu.

Grudzień 1995 był szczególnie deszczowy, z wieloma epizodami ulewnych deszczów w Sewennach. Rzeki wylewały, w szczególności Orb w Béziers w dystrykcie Faubourg. Styczeń 1996 był również wyjątkowo mokry, zwłaszcza między 21 a 29 dniem miesiąca, w zachodniej części departamentu Hérault. Gleby są nasycone wodą i nie mogą już wchłonąć przelewu opadów.

Na zachodzie departamentu Hérault, pod koniec dnia, 28 stycznia 1996 r., wybuchła intensywna działalność sztormowa (z masami deszczu uformowanymi nad Zatoką Lwia, na Morzu Śródziemnym). Ta bardzo gwałtowna burza będzie trwała w nocy z 28 na 29, z silnymi nagromadzeniem opadów (ponad 200  mm wody spadło na Puisserguier). W wiosce prąd jest wyłączony przez większość nocy.

Odpływ jest wtedy bardzo ważny, podmokłe gleby przez ponad miesiąc nie mogą już wchłaniać wody. Ogromny strumień błota i wody tworzy się w górę rzeki, na zboczach wzgórza Saint-Christophe. Lawina błotna nagle przecina wioskę, przecinając RN 112 i skręcając ulicami wioski, by połączyć się ze strumieniem Savignol i Lirou , dopływem Orb.

Są cztery ofiary (w tym dwoje dzieci). Uszkodzenia były znaczne: zdewastowana szkoła podstawowa, sklepy i domy zalane i zabłocone, tu i ówdzie zmiecione i piętrzące się dziesiątki pojazdów, poszarpane przez nurt winorośle, przyczepy kempingowe i karuzele, zniszczone, poprzecinane koleinami ulice (w niektórych na ulicach woda przekraczała 2,5 metra wysokości). Odbudowa wioski zajmie kilka tygodni, przy wsparciu wielu wolontariuszy.

W następny poniedziałek w wiosce gości wielu wybranych urzędników: Alaina Juppé , ówczesnego premiera, Jean-Louis Debré i Marcela Roquesa, którzy przybyli wesprzeć ludność oraz burmistrza wioski Francine Sénégas. Wieś otrzymuje również wsparcie z ochrony cywilnej i licznych strażaków. Od tej daty wykonano wiele prac rozwojowych przeciwko powodziom.

1998: 3 października, inauguracja nowej szkoły podstawowej, szkoły Font-Claire, położonej poza wioską, w pobliżu RN112, w kierunku Béziers. Stara szkoła podstawowa została zdewastowana podczas powodzi w 1996 roku (w oczekiwaniu na nową szkołę uczniowie z wioski kształcili się w college'u Paul-Bert w Capestang).

2000: otwarcie rozlewni przy piwnicy spółdzielczej.

2001: narodziny klubu piłkarskiego w Puisserguier, powstałego z połączenia z sąsiednią miejscowością Creissan , Sporting-Olympique-Creissan-Puisserguier, obecnie znanego jako Olympique Midi Lirou. W czerwcu 2008 roku powstał nowy klub: Stowarzyszenie Sportive Midi Lirou Vernazobre, którego terytorium rekrutacyjne rozciąga się na Saint-Chinian .

2005: narodziny klubu rugby ABB.XV, Avenir Bleu et Blanc, porozumienie z wioskami Quarante i Capestang .

2006: MJC de Puisserguier świętuje czterdzieści lat istnienia.

2006: inauguracja nowego domu starców Lou Castellas.

2007: inauguracja nowego Place de la République (dawna szkoła Sainte-Thérèse).

2008: inauguracja nowego przedszkola, w pobliżu szkoły Fontclaire, z nową siedzibą CLAE.

2008: 8 maja, instalacja tablicy upamiętniającej Josepha Laneta w publicznym ogrodzie, który obecnie nosi nazwę „Espace Joseph-Lanet”.

2009: Mistrzostwa Francji ULM, od 31 maja do 6 czerwca, w bazie ULM w Puisserguier.

2009: piwnica spółdzielcza, wykazująca ogromny deficyt (rzędu 2 mln euro), zgadza się na włączenie do Vignerons d'Ensérune (grupa kilku piwnic spółdzielczych w zachodniej części Béziers) w celu uniknięcia całkowitej likwidacji . Wystawiono na sprzedaż rozlewnię i piwnicę handlową Roue Roure. Strona współpracy odwraca się do wioski.

2010: inauguracja nowych trybun na stadionie miejskim w obecności senatora Roberta Tropéano ; umieszczenie tablicy pamiątkowej na ratuszu, na 70 th  rocznicę wezwanie General De Gaulle; wybór miejskiej rady młodzieżowej; rozpoczęcie prac nad przyszłą oczyszczalnią z basenami z apatytem jako filtrem i obsadzonymi trzciną, jedną z największych tego typu we Francji; w chórze kościoła św. Pawła odrestaurowanie dwóch obrazów malarza z Carcassonne Jacquesa Gamelina : „Święty Paweł w drodze do Damaszku” i „Uzdrowienie św. Pawła przez Ananie ”.

2011: prace renowacyjne przy pomniku Marianny. Opracowanie nowego PLU (Miejscowy Plan Zagospodarowania Przestrzennego), który powinien zostać zakończony w kolejnych miesiącach. 27 marca burmistrz Jean-Noël Badenas został ponownie wybrany radnym generalnym kantonu Capestang. Prace konserwatorskie na fasadach kościoła św. Pawła. Odkrycie malowane sufity datowane od XV -go  wieku, porównywalną do zamku z Capestang w dawnej kawiarni wsi, przydomek „Trastet” i początkowo skazane na zagładę. DRAC ułatwił wniosek o zaklasyfikowanie tego malowanego sufitu jako pomnika historii .

2012: w lutym rozpoczęcie rozruchu nowej oczyszczalni ścieków obsadzonych trzciną.

2013: 15 października, inauguracja Zakładu Produkcji Kulinarnej obsługującej 8 uczelni w Biterrois (2000 posiłków dziennie). To PCU zaplanowano na 5000 posiłków dziennie.

Toponimia

Imię Puisserguier jest pochodzenia gallo-rzymskiego.

Polityka i administracja

Lista kolejnych burmistrzów
Kropka Tożsamość Etykieta Jakość
Przed 1990
Kropka Tożsamość Etykieta Jakość
1800 1808 Z Rouvière    
1808 1815 Od Lescure    
1815 1825 Z Rouvière    
1825 1830 Gabriel Mas    
1830 1831 Celestin Fabrier    
1831 1839 Jacques Gasc    
1839 1841 Eugene Cabrier    
1841 1848 Aime Guilhaumon    
1848 1851 Jacques Gasc    
1851 1870 Benoît Rzeka    
1870 1873 Jean Cau    
1873 1875 T. Lavigne    
1875 1884 Paweł Delaperousse    
1884 1885 Józefa Guilhaumona    
1885 1888 Lucien Bonnet    
1888 1912 Józefa Guilhaumona    
1912 1925 Charles Guilhaumon    
1925 1929 Albert Bousquet    
1929 1941 Georges pujol    
1941 1943 Dziewczęta Georges    
1943 1945 Paul Besse    
1945 1965 Edmond Garrigues SFIO Winiarz, handlarz winem
1965 1990 Lucien Dacharry   Nauczyciel
Brakujące dane należy uzupełnić.
 
1990 2001 Francine Senégas   Sklepikarz
Marzec 2001 2008 Jean-Claude Jany SE pracownik banku
Marzec 2008 W trakcie Jean-Noel Badénas PS Winegrower
Regionalny radny, przewodniczący Wspólnoty Gmin

Ludność i społeczeństwo

Demografia

Ewolucja liczby mieszkańców jest znana ze spisów ludności przeprowadzanych w gminie od 1793 r. Od 2006 r. legalne populacje gmin są publikowane corocznie przez Insee . Spis opiera się obecnie na corocznym zbieraniu informacji, sukcesywnie dotyczących wszystkich terytoriów miejskich przez okres pięciu lat. W przypadku gmin liczących mniej niż 10 000 mieszkańców co pięć lat przeprowadza się badanie spisowe obejmujące całą populację, przy czym legalne populacje w latach pośrednich szacuje się przez interpolację lub ekstrapolację. Dla gminy pierwszy wyczerpujący spis ludności objęty nowym systemem został przeprowadzony w 2004 roku.

W 2018 r. miasto liczyło 2974 mieszkańców, co stanowi wzrost o 4,61% w porównaniu do 2013 r. ( Hérault  : + 6,12%, Francja z wyłączeniem Majotty  : + 2,36%).

Ewolucja populacji   [  edytuj  ]
1793 1800 1806 1821 1831 1836 1841 1846 1851
1218 1175 1266 1314 1610 1670 1,745 1850 1828
Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (1)
1856 1861 1866 1872 1876 1881 1886 1891 1896
1990 2200 2 365 2,574 2 806 2 997 3 091 3 516 3 759
Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (2)
1901 1906 1911 1921 1926 1931 1936 1946 1954
3 754 3,506 3,526 3,560 3 451 3 501 3 271 2 601 2,512
Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (3)
1962 1968 1975 1982 1990 1999 2004 2009 2014
2 387 2385 2 197 2 219 2 432 2482 2631 2 827 2820
Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (4)
2018 - - - - - - - -
2 974 - - - - - - - -
Od 1962 do 1999: ludność bez podwójnego liczenia  ; dla następujących dat: ludność gminna .
(Źródła: Ldh / EHESS / Cassini do 1999 r., następnie Insee od 2006 r.) Histogram rozwoju demograficznego

Edukacja

Wykształcenie podstawowe

Dawna szkoła prywatna Sainte-Thérèse, zamknięta po powodziach w 1996 r., została zniszczona w 2006 r. z powodu budowy nowego Place de la République.

Szkoła podstawowa typu „Jules Ferry” została przypadkowo zniszczona podczas powodzi w 1996 roku.

1998: inauguracja nowej szkoły podstawowej Font-Claire.

2008: zamknięcie starego przedszkola Les Jeunes Pousses; uczniowie są mile widziani w pomieszczeniach nowego przedszkola wybudowanego obok szkoły Font-Claire.

Wrzesień 2008: Przedszkole i szkoły podstawowe łączą się w ramach szkoły podstawowej Font-Claire. Przedszkole ma 4 klasy, szkoła podstawowa ma 7 klas.

Poza programem szkolnym

Przedszkole CLAE „Les Pitchounets”.

Sieć opiekunek do dzieci (RAM) (z inicjatywy społeczności gmin).

Wykształcenie średnie

Przed rozpoczęciem roku szkolnego 2007 uczniowie z wioski zostali przydzieleni do college'u Capestang .

Od początku roku szkolnego 2007, po modyfikacji mapy szkolnej, uczniowie przechodzą do kolegium Quarante .

Po ukończeniu studiów studenci są przypisywani do Lycée Henri IV w Béziers lub, w zależności od wyboru orientacji, do Lycée Jean Moulin w Béziers, oddalonego o 18  km oraz do Lycée d'Enseignement Professionnel Jean Mermoz w Béziers.

Zdrowie

2 lekarzy ogólnych, 1 dentysta, 1 logopeda, 1 podiatra, 4 pielęgniarki, 2 fizjoterapeutów, 2 apteki, 1 pogotowie ratunkowe, centrum medyczne „Le Chardonnay”, 1 dom spokojnej starości „Lou Castellas”

Miejsca kultu

Kościół św. Pawła, w centrum starej wsi, stoi naprzeciwko starego zamku. Pochodzi z XIV th  wieku i neogotycka na romańskiego fundamencie. Wewnątrz tajne meble i obrazy.

Kaplica św. Krzysztofa na wzgórzu o tej samej nazwie. Co roku organizowane są targi.

Ruiny starej kaplicy św. Wincentego.

Działalność gospodarcza

Uprawa winorośli

  • Vignerons des Pays d'Ensérune (VPE), (piwnica Puisserguier została wchłonięta przez tę grupę piwnic w 2009 r.): produkcja AOC (kontrolowana nazwa pochodzenia) AOC Saint-Chinian i AOC Langwedocja (ex Coteaux du Languedoc) ), oraz wina IGP (chronione oznaczenie geograficzne, ex vins de pays), w tym niezależni plantatorzy winorośli.

Uprawa oliwek

Olejarnia „Lo Moulinet”. Niedawna instalacja tej prasy do oliwy z oliwek ożywiła uprawę oliwek w wiosce. Niektóre działki dawniej przeznaczone pod uprawę winorośli są teraz obsadzone drzewami oliwnymi.

Kultura trufli

Na niektórych terenach Pech de Saint-Christophe i wzgórza Manière des truffières zostały posadzone.

Ratować

  • Remiza strażacka: remiza strażacka znajduje się przy rue Maurice Bousquet, w kierunku Béziers.
  • Straż miejska, w ratuszu.

Rynki

  • Cotygodniowy targ na promenadzie w piątek rano.
  • Rynek na placu kościelnym we wtorek rano.
  • Wyprzedaż garażowa pchli targ w każdą pierwszą niedzielę miesiąca.
  • Lokalny rynek produktów w lipcu.

Lokalna kultura i dziedzictwo

Miejsca i zabytki

  • Klasztorze Saint-Christophe . Posąg św Sebastian wysokim drewnianym polichromia 110  cm od końca XV -go  wieku i odnowiony w ostatnich czasach została uznana za podlegającą sklasyfikowany 23 października 1974, jako ulgę od starej ambony, złotym kielichem. Kamienny ołtarz Merowingów z napisem CHILDEBERTUS PBR został wymieniony 30 stycznia 1950 r. wraz z marmurowym ołtarzem Saint Pons, posągami Dobrego Pasterza i Dziewicy z Dzieciątkiem ze złoconego drewna. Posąg św Antoniego Pustelnika z XVI -tego  wieku drewnianej polichromią został złożony 10 listopada 1980 r.
  • Pomnik Marianny wzniesiony w 1885 r. przedstawia Republikę trzymającą liktorski tobołek z piką i wymachującą piorunami praw człowieka i niedźwiedziami jako dedykację na głównej ścianie cokołu „DO REPUBLIKI MIASTO PUISSERGUIER 1885” .
  • Kościół św.
  • Ruiny kaplicy św. Wincentego.
  • Zamek, pozostałość po średniowieczu , wpisany na listę zabytków.
  • Stara wieś, zbudowana na planie obwodnicy .
  • Brama starego mostu zwodzonego.
  • Ogród publiczny.
  • Wioska La Manière.
  • Osada Milhau.
  • Gurg Fichoux.
  • Nekropolia La Rouquette.

Życie społecznośći

Stowarzyszenia sportowe
  • Piłka nożna  : klub piłkarski L'Avenir Sportif Sang et Or 34] , utworzony w czerwcu 2008 r.
  • Rugby Union  : ABB XV Rugby Club .
  • Klub pétanque „La Boule des Arts”.
  • Tenis, francuski boks, taekwon do, gimnastyka, strzelanie z łuku... zajęcia sportowe oferowane przez MJC de Puisserguier.
  • „Plein Gaz”: klub motocrossowy i quadowy.
  • Klub ULM Le Pélican du Lirou . Członkowie tego klubu zdobyli wiele tytułów, zarówno krajowych, jak i regionalnych, w różnych kategoriach oferowanych przez ten sport.
Stowarzyszenia kulturalne

We wsi istnieje pokój stowarzyszenia.

  • MJC  : MJC Puisserguier utworzony w 1966 roku.
  • We wsi działa biblioteka miejska.
  • Stowarzyszenie „Los Festéjaïres”, które dobrowolnie opiekuje się wiejskimi festynami.
  • Confrérie des Chevaliers Vignerons de Saint Christophe: Bractwo Bacchic, które promuje wina z wioski, założone w 1990 roku.
  • Stowarzyszenie Weteranów Puisserguier.
  • Les MémoiRes de Puisserguier , stowarzyszenie, które ma na celu zachowanie pamięci o wiosce poprzez różne wystawy i wydarzenia, zapis słów starszych wsi, poszukiwanie starych dokumentów.
  • ARESP : Stowarzyszenie Badań, Wymiany i Ochrony Dziedzictwa utworzone w 2009 r.
  • Les ARTS DOCKS , stowarzyszenie kulturalne utworzone w 2010 roku.
  • Stowarzyszenie „Rekonstytucje Makwizarów”
  • Stowarzyszenie Atelier 4 produkuje sztuki w wiosce i poza nią
  • Taniec afrykański: Fernand Koala, mistrz djembe z Burkina Faso, organizuje lekcje i warsztaty tańca afrykańskiego w MJC w Puisserguier.
  • Puisserguier Tarot Tranquille: klub tarota .
  • Diane Powersguiéraine: firma myśliwska.

Gody

  • Przedwczesny festiwal muzyczny, pod koniec maja.
  • Letni festiwal: weekend przed ostatnim wtorkiem lipca.
  • Festiwal zimowy: ostatni tydzień stycznia.
  • Festiwal wczesnego wina: trzeci weekend października.
  • Rynek używanego sprzętu rolniczego (w tym samym czasie co festiwal primeur).
  • Szkolny karnawał.
  • Festiwal "Świętuj Cyrk" w maju.

Życie muzyczne

  • Grupa Goulamas'k opiera się na gminie.
  • Zespół ska-punkowy: Kroska.
  • Grupa sukienek: Fightorpeacemotte
  • Grupa muzyki rockowej: Faits Divers.
  • Dwie orkiestry balowe: grupa Champagne i grupa Premium z Caroline Baldoni.
  • Chór na MJC.
  • Lekcje afrykańskiej perkusji.

Szlaki górskie

  • Przez miasto przebiegają oznakowane szlaki turystyczne: ścieżka na wzgórzu Saint-Christophe (12,5  km długości ze spadkiem 106 metrów).
  • Przez teren gminy przecina droga GR 78-7 do Saint-Jacques-de-Compostelle , która łączy via Domitia z via Tolosana.
  • Centrum wsi: trasa ulicami obwodu .

Różnorodny

  • Dom Ludowy . Zbudowany pod koniec XIX -go  wieku , Dom Ludowy był używany jako teatru i sali koncertowej. Dziś w każdą niedzielę od października do kwietnia odbywa się tu wiele imprez, spektakli teatralnych, koncertów, tańców obiadowych, tańców herbacianych i lotosów. To również w tej sali odbywają się publiczne spotkania.
  • Historia muzeum, sklep wystawowy 1900-1950  : Joël Roure pokazuje amatorom swoją prywatną kolekcję (wstęp wolny po wcześniejszym umówieniu). Motocykle osadzono w kontekście swoich czasów dzięki inscenizacji i przebudowie sklepu rowerowego i motocyklowego z lat 1900-1950. Stała wystawa modeli motocykli w Meccano , z najmniejszym motocyklem na świecie. Do kolekcji motocykli dodano dwa samochody, kabriolet Citroën 5 CV (1923) i Ford T (1914). Model wędrownego Kinematografu 1900 i kamery braci Lumière.

Osobowości związane z gminą

  • Ojciec Abram: urodzony w Puisserguier w 1812, zmarł w Misserghin (Algieria) w 1892, Ojciec Abram był katolickim misjonarzem w Algierii. Około 1850 założył tam sierociniec w Misserghin. Wykorzystując wodę ze źródła zbudował ogród warzywny i szkółkę. I to właśnie w tej szkółce brat Clément (ur. Vincent Rodier w 1839 r. w Puy de Dôme) wynalazł klementynki , powstałe w wyniku skrzyżowania drzewa pomarańczowego i mandarynki . Na północ od Puisserguier znajduje się miejsce zwane młynem Abram, a we wsi przejście Clémentine.
  • Louis Rouquier  :(1863-1939) jest bardzo płodnym pisarzem oksytańskim, występującym pod nazwiskiem Lo Bourret i francuskim politykiem, byłym burmistrzem Levallois-Perret w latach 1919-1939. W tym mieście na paryskich przedmieściach znajduje się pomnik Louisa Rouquiera . Został pochowany w Puisserguier.
  • Maurice Bousquet, Juliette Cauquil, Roger Cauquil i Salvador Montagne: bojownicy ruchu oporu przeciwko okupacji niemieckiej, członkowie Maquis de Fontjun , aresztowani, torturowani, a następnie rozstrzelani 7 czerwca 1944 na Polach Marsowych w Béziers . Maurice Bousquet zginął 6 czerwca 1944 r. podczas walk.
  • Edmond Garrigues  : 1886-1979, odporny i były burmistrz miasta od 1945 do 1965.
  • Joseph-Pierre Lanet  :urodzony 20 grudnia 1912 w Puisserguier i zmarł 6 września 1974 w Rivesaltes (Pyrénées-Orientales), znany we francuskim ruchu oporu pod nazwiskami Lacaze, Séverac, Guiraud, a następnie Barthès, jest politykiem francuskim. Były poseł i senator, był także sekretarzem stanu ds. edukacji technicznej, młodzieży i sportu w rządzie Pierre Mendès France . Został pochowany w Puisserguier.
  • André Herrero  : urodzony 28 stycznia 1938 w Puisserguier. Były gracz rugby w RC Toulon , międzynarodowy z 22 selekcjami do francuskiej drużyny w latach 1963-1967. Zagrał dwa finały mistrzostw Francji, w 1968 i 1971, w tym roku przeciwko AS Béziers, gdzie miał złamane kilka żeber.
  • Alain Estève znany jako „Le Grand”: urodzony 15 września 1946 w Castelnaudary rugby, który nosił wysokie barwy AS Béziers . Alain Estève był ośmiokrotnym mistrzem Francji w rugby i miał 21 selekcji do francuskiej drużyny. Obecnie mieszka w miejscowości Puisserguier.
  • Daniel Herrero  : urodzony 19 czerwca 1948 w Puisserguier. Gracz rugby w RC Toulon na trzecim rzędzie, następnie trener RC Toulon w latach 1983-1991, z którym w 1987 roku zdobył tarczę Brennusa . Daniel Herrero napisał książki o rugby: Duch gry, dusza narodów opublikowanych w 1999 i The Dictionary of Rugby Love w 2006. Został wprowadzony do Confrérie des Chevaliers Vignerons de Saint Christophe w lipcu 2003 roku.
  • Les Goulamas'k: lokalna grupa ska - rockowa (a nawet skar'Oc), powstała w 1999 roku, która nagrała trzy płyty: Le Kri des Cigales (2002), Gardarem la Tèrra ( 2005 , z prowansalskim muzykiem Miquèu Montanaro) oraz Fai Petar!  ; ich teksty są napisane w języku prowansalskim , francuskim lub katalońskim .
  • Joseph Courtés: urodzony w 1936 w Puisserguier, semiotyk

Heraldyka

Broń Puisserguier

Ramiona Puisserguier są ozdobione w następujący sposób:

Lazur do pelikana i jego krzyk Argent .

Uwagi i referencje

Notatki i karty

  • Uwagi
  1. Współrzędne stacji to: 43 ° 14 'N, 3° 03' E .
  2. Roczne normy zostały zaktualizowane 12 maja 2019 r.
  3. prawny Miejska ludność w życie z dniem 1 st  stycznia 2021, rocznik 2018, zdefiniowane granice terytorialne w życie z dniem 1 st  stycznia 2020 r statystyczny data referencyjna: 1 st  stycznia 2018.
  • Karty

Bibliografia

  1. (w) Peel, MC i Finlayson, BL i McMahon, TA, „  Zaktualizowana mapa świata klasyfikacji klimatycznej Köppena-Geigera  ” , Hydrol. Ziemia Syst. Nauka,11 października 2007 r.(dostęp 5 maja 2019 r . ) .
  2. Isabelle Veltz, „  Les climats du globe - Eduterre  ” , na eduterre.ens-lyon.fr, stronie École normale supérieure de Lyon ,7 lipca 2014(dostęp 5 maja 2019 r . ) .
  3. „  Gleby i klimaty AOC Saint-Chinian  ” na stronie internetowej apelacji Saint-Chinian (konsultacja 11 maja 2019 r. )
  4. "  Normy i zapisy za okres 1981-2010 w Cazouls-lès-Béziers  " , na stronie infoclimat.fr (dostęp 25 października 2015 )
  5. „  Poczta kartka 4902001  ” , na stronie internetowej Météo-France (konsultacja 12 maja 2019 r . ) .
  6. Sprawozdanie z działalności Inrap 2004, strona 19
  7. Fontanna, źródło w języku prowansalskim
  8. Drzwi , średniowieczny prowansalski
  9. Źródło: notatki pułkownika Girvèsa: „Histoire de Puisserguier”.
  10. Organizacja spisu na insee.fr .
  11. Departamentalny kalendarz spisu ludności , na stronie insee.fr .
  12. Od wiosek Cassini po dzisiejsze miasta na terenie École des Hautes Etudes en Sciences Sociales .
  13. Insee - Legalne populacje gminy za lata 2006 , 2007 , 2008 , 2009 , 2010 , 2011 , 2012 , 2013 , 2014 , 2015 , 2016 , 2017 i 2018 .
  14. www.lomoulinet.com
  15. Podstawa Mérimée
  16. Wskazówka n o  PA34000097 , baza Mérimée , francuski Ministerstwo Kultury
  17. http://w3.gril.univ-tlse2.fr/SEM.html
  18. Herbarz komun Hérault , Didier Catarina, Jean-Paul Fernon, z pomocą Jacky David, wyd. Artyści w Langwedocji, 2004, ( ISSN  1264-5354 ) , s. 58.

Zobacz również

Bibliografia

  • Puisserguier opowiada o swoich wspomnieniach: „Od szkoły do ​​ekomuzeum”. Kolektyw. Październik 2017.
  • Puisserguier opowiada o swoich wspomnieniach: „Cisza, kręcimy film A Corps perdue”. Kolektyw. Październik 2016.
  • Puisserguier opowiada swoje wspomnienia: „Gavachowie w wioskach Biterrois”. Patric Beziat. Wrzesień 2016.
  • Puisserguier opowiada swoje wspomnienia: "Story of peeling Le Maquis Latourette". Według notatek pułkownika Girves przedstawiony przez M me Marie Odile Calmette-Rossi. grudzień 2014.
  • Puisserguier opowiada o swoich wspomnieniach; Puisserguier i jego Osobowości”. Kolektyw. Wrzesień 2009, reedycja luty 2014.
  • Puisserguier opowiada o swoich wspomnieniach: „Święty Christophe. Historia wzgórza”. Monique Coll-Raffy. Wrzesień 2013.
  • Puisserguier opowiada swoje wspomnienia: „Trobas del meou païs”. Wiersze Edmonda Garriguesa. Czerwiec 2012.
  • Puisserguier opowiada o swoich wspomnieniach, „Tome 4”, zbiorowej pracy wydanej przez Association Les MémoiRes de Puisserguier. Puisserguier, 2011.
  • Puisserguier opowiada o swoich wspomnieniach: „Marianne, Historia pomnika”. Kolektyw. Marzec 2011.
  • Puisserguier opowiada o swoich wspomnieniach, „Tome 3”, zbiorowej pracy wydanej przez Association Les MémoiRes de Puisserguier. Puisserguier, grudzień 2010.
  • Puisserguier opowiada o swoich wspomnieniach; „Fontjun, tragedia”. Historie Antoine'a Colombiera i Pierre'a Sonniera. Kwiecień 2010.
  • Puisserguier opowiada o swoich wspomnieniach, „Tome 2”, zbiorowej pracy prezentowanej przez Monique Valdès, Serge'a Basseta, Corinne Milhet, Marie-Antoinette Bonneau i Patricka Malbouviera. Puisserguier, stowarzyszenie Gens de Lettres, czerwiec 2009.
  • Puisserguier opowiada o swoich wspomnieniach, „Tome 1”, zbiorowej pracy prezentowanej przez Monique Valdes, Serge Basset, Corinne Milhet i Marie-Antoinette Bonneau. Grudzień 2008.
  • „Zamek Puisserguier (Hérault)”, Studium budynków dla regionalnej służby archeologii Langwedocji-Roussillon. Daniel-Ange Traoré, nadzorowany przez Christiana Olive, DRAC Langwedocja-Roussillon, wrzesień 2007.
  • „Narbonne Biterrois od prehistorii do współczesności”, Abbé Giry, Octon, Esméralda, 2001.
  • "Departament Hérault. Gminy okręgów Béziers i Lodève", JM Amelin, 1827, wznowienie Éditions Res Universis, Paryż 1992.
  • „Historia Puisserguier”, z notatek pułkownika Georgesa Girvèsa (1948), przedstawionych przez Mario Zorzina, 1990.
  • „Kanton Capestang: gmina Puisserguier”, w „Popularna historia gmin departamentu Hérault” , Albert Fabre, rękopis na papierze w linie, 1881.
  • Paul Ambert , „  Puisserguier (Hérault): geomorfologiczne ograniczenia powtarzalnej katastrofy meteorologicznej, hipotezy i pewniki  ”, Bulletin de la Société languedocienne de géographie , t.  30, Bez kości  3-4,1996, s.  137-152
  • Jean Barthes-Pons "  Trzęsienie ziemi 350 lat temu w Puisserguier  ," Biuletyn Towarzystwa Archeologicznego, Beziers naukowe i literackie , 10 th serii n o  5, 2008-2009, s.  102
  • Michel Demorest , Dynastia Caylar: Puisserguier, Restinclières itp. , Paryż, wyd. Genealogia Krypty, coll.  „Szlachetni Przodkowie”,2009, 26  pkt.
  • Jacques Gatorze „  Nekropolia Cadillaca w Puisserguier (Hérault)  ”, Bulletin Towarzystwa Badań Naukowych Ste i regionu , n O  41972, s.  81-86
  • Mission Archives 34, Szczegółowy cyfrowy katalog archiwów Puisserguier , Montpellier,2015, 192  pkt.
  • D. Rouquette "  Przykładem strumienia płaskiego: Uwaga na powodzi Puisserguier (Hérault) z dnia 6 grudnia 1953 r  " Biuletyn Languedocian Geographical Society , 2 nd szeregowo, t.  26,1955, s.  131-133
  • Jean Segondy , Puisserguier XVI th  century , SL, SN,1952, 16  pkt.

Archiwa

Powiązane artykuły

Linki zewnętrzne