Saint-Chiński

Saint-Chiński
Saint-Chiński
Panorama wsi
Herb Saint-Chinian
Herb
Administracja
Kraj Francja
Region Oksytania
Departament Herault
Miasto Béziers
Międzywspólnotowość Wspólnota gmin South-Hérault
Mandat burmistrza
 Katarzyna Combes
2020 -2026
Kod pocztowy 34360
Wspólny kod 34245
Demografia
Miły Saint-Chinianais
Ludność
miejska 		1688  mieszk. (2018 spadek o 6,84% w porównaniu do 2013 r.)
Gęstość 72  mieszk./km 2
Geografia
Informacje kontaktowe 43 ° 25 ′ 23 ″ północ, 2 ° 56 ′ 52 ″ wschód
Wysokość Min. Maks. 101  m
631  m²
Powierzchnia 23,29  km 2
Rodzaj gmina wiejska
Obszar atrakcji Gmina z wyłączeniem atrakcji miasta
Wybory
Oddziałowy Kanton Saint-Pons-de-Thomières
Ustawodawczy piąty okręg wyborczy
Lokalizacja
Geolokalizacja na mapie: region Occitanie
Zobacz na mapie administracyjnej regionu Oksytanie Lokalizator miasta 14.svg Saint-Chiński
Geolokalizacja na mapie: Hérault
Zobacz na mapie topograficznej Hérault Lokalizator miasta 14.svg Saint-Chiński
Geolokalizacja na mapie: Francja
Zobacz na mapie administracyjnej Francji Lokalizator miasta 14.svg Saint-Chiński
Geolokalizacja na mapie: Francja
Zobacz na mapie topograficznej Francji Lokalizator miasta 14.svg Saint-Chiński
Znajomości
Stronie internetowej święty.fr

Saint-Chinian jest francuski gmina znajduje się w dziale z Herault w regionie oksytańskiej .

Geografia

Lokalizacja

Geologia i ulga

Hydrografia

Saint-Chinian jest nawadniane przez strumień Vernazobres .

Trasy komunikacyjne i transport

Saint-Chinian przecina:

Pogoda

Gminne parametry klimatyczne w latach 1971-2000
  • Średnia roczna temperatura: 14,4  ° C
  • Liczba dni z temperaturą poniżej -5  ° C  : 1,2 dnia
  • Liczba dni z temperaturą powyżej 30  °C  : 14,1 dni
  • Roczna amplituda termiczna: 16  °C
  • Roczna akumulacja opadów: 782  mm
  • Liczba dni opadów w styczniu: 6,5 dnia
  • Liczba dni opadów w lipcu: 2,8 d

Klimat, który charakteryzuje miasto, został zakwalifikowany w 2010 roku jako „szczery klimat śródziemnomorski”, zgodnie z typologią klimatów we Francji, która wówczas miała osiem głównych typów klimatów we Francji metropolitalnej . W 2020 roku miasto wyłoniło się z typu „klimatu śródziemnomorskiego” w klasyfikacji ustanowionej przez Météo-France , która obecnie ma tylko pięć głównych typów klimatów we Francji kontynentalnej. Dla tego typu klimatu zimy są łagodne, a lata gorące, ze znacznym nasłonecznieniem i częstymi silnymi wiatrami.

Wśród parametrów klimatycznych, które pozwoliły na ustalenie typologii na rok 2010, znalazło się sześć zmiennych dla temperatury i osiem dla opadów , których wartości odpowiadają danym miesięcznym dla normy z lat 1971-2000. Siedem głównych zmiennych charakteryzujących gminę przedstawiono w ramce obok.

Wraz ze zmianą klimatu zmienne te ewoluowały. Badanie przeprowadzone w 2014 r. przez Dyrekcję Generalną ds. Energii i Klimatu, uzupełnione badaniami regionalnymi, w rzeczywistości przewiduje, że średnia temperatura powinna wzrosnąć, a średni spadek opadów, przy jakkolwiek silnych zróżnicowaniach regionalnych. Zmiany te mogą być rejestrowane w stacji meteorologicznych z meteorologicznych France najbliższego „Villespassans” w miejscowości Villespassans uruchomiony w 1980et czyli 5  kilometrów w linii prostej , w którym średnia roczna temperatura wynosi od 14,4  ° C i ilość opadów 729,2  mm w latach 1981-2010. Na najbliższej historycznej stacji meteorologicznej „Carcassonne”, w miejscowości Carcassonne , w departamencie Aude , oddanej do użytku w 1948 roku i na 54  km , średnia roczna temperatura zmienia się o 13,7  °C w okresie 1971-2000, o 14,1  ° C w latach 1981-2010, następnie w 14,5  ° C w latach 1991-2020.

Planowanie miasta

Typologia

Saint-Chinian jest gminą wiejską, ponieważ wchodzi w skład gmin o małej lub bardzo małej gęstości w rozumieniu siatki gęstości gmin INSEE . Gmina jest również poza atrakcją miast.

Zagospodarowanie terenu

Podział na strefy gminy, co znalazło odzwierciedlenie w bazie danych European okupacyjnej biofizycznych gleby Corine Land Cover (CLC), jest naznaczona znaczenia gruntów rolnych (49% w 2018 roku), w 1990 (wzrost z 33,2%). Podział szczegółowy w 2018 r. przedstawia się następująco: uprawy trwałe (33,4%), tereny z roślinnością krzewiastą i/lub zielną (28,2%), lasy (18,9%), niejednorodne tereny rolnicze (15,6%), tereny zurbanizowane (3,9%).

IGN także udostępnia narzędzie online do porównywania zmian w czasie użytkowania gruntów w miejscowości (lub obszarów w różnych skalach). Kilka epok są dostępne jako map lub zdjęć lotniczych: na mapie Cassini ( XVIII th  wieku), na mapie Staff (1820-1866) oraz w bieżącym okresie (1950 do chwili obecnej).

Toponimia

Najstarszą formą jest klasztor S. Aniani , poświadczony już w 826 r. , zwany w starożytności Vernodubrus (strumień olch) . Następnie dryfowała w Occitan w Sanch Inhan, a następnie z mecoupure w Sant Chinhan . Ta nazwa zawiera nazwę, Anianus V th  century. W środku-Czerwiec 451, Hunowie oblegający Orlean , biskup Anianus (Aignan), pochodzący z doliny Rodanu , przeciwstawił im zaciekły opór. Jego taktyka polegała na przejściu procesji na wale fortyfikacji. W trzecim ataku, 23 czerwca , Ætius i jego legiony przybyli i odpędzili napastników. Na pamiątkę tego wyczynu trzydzieści dwa francuskie miasta przyjęły nazwę Saint-Aignan.

Historia

Podczas Rewolucji Francuskiej miasto nosi prowizorycznie nazwę Vernodure . Mieszkańcy gminy spotykają się w ramach społeczeństwa rewolucyjnego , ochrzczonego „ludowego społeczeństwa sankulotów”, następnie „odrodzonego społeczeństwa górskich sankulotów” i utworzonego w 1791 r .

Polityka i administracja

Administracja miejska

Lista burmistrzów

Lista kolejnych burmistrzów
Kropka Tożsamość Etykieta Jakość
przed 1790 styczeń 1790 17 Victor Herménégilde Tricou    
styczeń 1790 17 Październik 1791 Zarośla    
Listopad 1791 1795 Józef Tabouriech    
14 listopada 1795 Rok V Józefa Martina    
Rok V Listopad 1797 Syn Tricou    
30 listopada 1797 Zarodkowy rok VI Antoine Miquel    
Zarodkowy rok VI Rok VIII Mir    
Rok VIII   Vallat    
1923 1944 Józef    
1944 1945 Marceau Jalabert    
1945 1948 Louis Carpentier    
1948 1953 Georges Amans    
1953 1963 Paul Bouttes    
1964 1965 Georges Amans    
1965 1969 Camille Salveta    
Marzec 1969 Marzec 1983 Małgorzata Bayou PS Nauczyciel
Marzec 1983 marzec 2014 Robert Tropéano PS, potem DVG, potem PRG Senator Hérault (2006-2014)
Radny Generalny Kantonu Saint-Chinian (1996-2015)
Wiceprzewodniczący Rady Generalnej Hérault
marzec 2014 2020 Bruno Enjalbert płyta DVD Lekarz
2020 obecny Katarzyna Combes DVG  

Ludność i społeczeństwo

Demografia

Ewolucja liczby mieszkańców jest znana ze spisów ludności przeprowadzanych w gminie od 1793 r. Od 2006 r. legalne populacje gmin są publikowane corocznie przez Insee . Spis opiera się obecnie na corocznym zbieraniu informacji, sukcesywnie dotyczących wszystkich terytoriów miejskich przez okres pięciu lat. W przypadku gmin liczących mniej niż 10 000 mieszkańców co pięć lat przeprowadza się badanie spisowe obejmujące całą populację, przy czym legalne populacje w latach pośrednich szacuje się przez interpolację lub ekstrapolację. Dla gminy pierwszy wyczerpujący spis ludności objęty nowym systemem został przeprowadzony w 2007 roku.

W 2018 r. miasto liczyło 1688 mieszkańców, co oznacza spadek o 6,84% w porównaniu do 2013 r. ( Hérault  : + 6,12%, Francja z wyłączeniem Majotty  : + 2,36%).

Ewolucja populacji   [  edytuj  ]
1793 1800 1806 1821 1831 1836 1841 1846 1851
3 223 2721 2 992 3 059 3270 3,541 3627 3 973 4059
Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (1)
1856 1861 1866 1872 1876 1881 1886 1891 1896
4246 4 339 4 284 3772 3545 3 798 3,572 3424 3 112
Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (2)
1901 1906 1911 1921 1926 1931 1936 1946 1954
3 181 3 037 2745 2,526 2550 2530 2532 2 194 2056
Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (3)
1962 1968 1975 1982 1990 1999 2006 2007 2012
2065 1 976 1886 1,735 1705 1,777 1808 1813 1813
Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (4)
2017 2018 - - - - - - -
1677 1,688 - - - - - - -
Od 1962 do 1999: ludność bez podwójnego liczenia  ; dla następujących dat: ludność gminna .
(Źródła: Ldh / EHESS / Cassini do 1999 r., następnie Insee od 2006 r.) Histogram rozwoju demograficznego

Od 1999 do 2007 roku Saint-Chinian powiększyła się o 37 mieszkańców, co stanowi wzrost o 2,1  % . Emeryci lub wcześni emeryci stanowią 38  % populacji, bezrobotni 5,2  % , aktywni 31,2  % , uczniowie i studenci 4,7  %, a pozostali nieaktywni 20,9  % .

Edukacja

Wydarzenia kulturalne i festyny

Zdrowie

Sporty

Gospodarka

Lokalna kultura i dziedzictwo

Miejsca i zabytki

Wspólnota gminy znana jako „Canal Lirou-St Chiniannais” zrzesza wsie Assignan , Babeau-Bouldoux , Capestang , Cazedarnes , Cebazan , Cessenon sur Orb , Creissan , Cruzy , Montels , Montouliers , Pierrerue, Poil -sur- , Prades Vernazobre , Puisserguier , Quarante , Saint Chinian i Villespassans .

Osobowości związane z gminą

Heraldyka

Herb Saint-Chinian

Na ramiona Saint-Chinian są zdobi następująco:

Lazur ze złotym rogiem obfitości, rozsypujące się naturalne owoce, sennestrowany krzyżem z dziurką od klucza i nakrapianym złotem wypełnionym gulesami .

Uwagi i referencje

Notatki i karty

  1. Roczna amplituda termiczna mierzy różnicę między średnią temperaturą lipca i stycznia. Ta zmienna jest powszechnie uznawana za kryterium rozróżniania między klimatem oceanicznym a kontynentalnym.
  2. Odległość jest obliczana w linii prostej między samą stacją meteorologiczną a siedzibą miasta.
  3. Zgodnie z planem zagospodarowania przestrzennego gmin wiejskich i miejskich opublikowanym w listopadzie 2020 r., w zastosowaniu nowej definicji wsi, zatwierdzonej na14 listopada 2020 r. w międzyresortowym komitecie wsi.
  4. prawny Miejska ludność w życie z dniem 1 st  stycznia 2021, rocznik 2018, zdefiniowane granice terytorialne w życie z dniem 1 st  stycznia 2020 r statystyczny data referencyjna: 1 st  stycznia 2018.
  1. IGN , „  Ewolucja użytkowania gruntów w mieście na starych mapach i zdjęciach lotniczych.  » , Na remorerletemps.ign.fr (dostęp 14 kwietnia 2021 r . ) . Aby porównać ewolucję między dwiema datami, kliknij na dole pionowej linii podziału i przesuń ją w prawo lub w lewo. Aby porównać dwie inne karty, wybierz karty w oknach w lewym górnym rogu ekranu.

Bibliografia

  1. Daniel Joly, Thierry Brossard, Hervé Cardot Jean Cavailhes, Mohamed Hilal i Pierre Wavresky "  typów klimatów we Francji, konstrukcji przestrzennych  ", Cybergéo, European Journal of geografii - European Journal of Geography , n o  501 ,18 czerwca 2010( DOI  https://doi.org/10.4000/cybergeo.23155 , przeczytaj online , dostęp 20 czerwca 2021 )
  2. „  Klimat we Francji metropolitalnej  ” , na http://www.meteofrance.fr/ ,4 lutego 2020 r.(dostęp 20 czerwca 2021 )
  3. „  Definicja normy klimatycznej  ” , na http://www.meteofrance.fr/ (dostęp 16.10.2020 )
  4. „  Klimat Francji w XXI wieku – Tom 4 – Scenariusze regionalne: wydanie 2014 dla metropolii i regionów zamorskich  ” , https://www.ecologie.gouv.fr/ (dostęp 12 czerwca 2021 ) .
  5. „  Regionalne Obserwatorium Rolnictwa i Zmian Klimatu (wyrocznia) Occitanie  ” , na occitanie.chambre-agriculture.fr ,2020(dostęp 20 czerwca 2021 )
  6. „  Météo-France Villespassans – stacja metadanych  ” , na venteespubliques.meteofrance.fr (dostęp 20 czerwca 2021 r. )
  7. „  Orthodromy between Saint-Chinian and Villespassans  ” , na fr.distance.to (dostęp 20 czerwca 2021 ) .
  8. „  Stacja Météo-France Villespassans – zestawienie klimatyczne – 1981-2010 statystyki i zapisy  ” , na ogólnodostępnej stronie data.meteofrance.fr (konsultacja w miastachpassans ) .
  9. „  Orthodromy between Saint-Chinian and Carcassonne  ” , fr.distance.to (dostęp 20 czerwca 2021 ) .
  10. "  Stacja meteorologiczna Carcassonne - Normy za okres 1971-2000  " , na https://www.infoclimat.fr/ (dostęp 20 czerwca 2021 )
  11. "  Stacja meteorologiczna Carcassonne - Normy za okres 1981-2010  " , na https://www.infoclimat.fr/ (dostęp 20 czerwca 2021 )
  12. "  Stacja meteorologiczna Carcassonne - Normy za okres 1991-2020  " , na https://www.infoclimat.fr/ (dostęp 20 czerwca 2021 )
  13. „  Typologia miast / wsi  ” , na stronie www.observatoire-des-territoires.gouv.fr (konsultacja 27 marca 2021 r . ) .
  14. "  gmina wiejska - definicja  " , na tej stronie INSEE (konsultowany w dniu 27 marca 2021 ) .
  15. „  Zrozumienie siatki gęstości  ” , na stronie www.observatoire-des-territoires.gouv.fr (dostęp 27 marca 2021 r . ) .
  16. "  Baza obszarów atrakcyjności miast 2020 r.  " , na insee.fr ,21 października 2020 r.(dostęp 27 marca 2021 r . ) .
  17. Marie-Pierre de Bellefon, Pascal Eusebio, Jocelyn Forest, Olivier Pégaz-Blanc i Raymond Warnod (Insee), „  We Francji dziewięć na dziesięć osób mieszka w zlewni miasta  ” , na insee.fr ,21 października 2020 r.(dostęp 27 marca 2021 r . ) .
  18. „  CORINE Land Cover (CLC) – Podział obszarów na 15 stanowisk użytkowania gruntów (obszar metropolitalny).  » , W tym miejscu danych oraz badań statystycznych Ministerstwa Ekologicznej Transformacji. (dostęp 14 kwietnia 2021 )
  19. Fénié, B. i Fénié, JJ, toponimia prowansalska , Rennes, South West,1997, 124  s. ( ISBN  978-2-87901-215-5 ) , s. 42.
  20. Albert Dauzat i Charles Rostaing, Słownik etymologiczny nazw miejscowości we Francji , wyd. Larousse, 1968, s.  1902 .
  21. ze wsi Cassini do gmin dzisiaj na terenie École des Hautes Etudes en Sciences Sociales .
  22. Jean-François Dubost „  Sieć Stowarzyszeń Politycznych w departamencie Hérault podczas Rewolucji Francuskiej (1789-1795)  ”, Roczniki Historyczne Rewolucji Francuskiej , n o  278, 1989. str.  416 .
  23. Abbot A. Delouvrier , historii Saint-Chinian-of-the-Horn i jego otoczenia (Hérault) , Marseille, Laffitte Wydruki ( reprezentujący.  1981) ( 1 st  ed. 1896) ( czytaj online ) , II - Księga III: Saint-Chinian pod rewolucją, rozdz.  Ja ( „Gmina”).
  24. Bayou, z domu Georges, Marguerite , opublikowano1 st wrzesień 2016Olivier Dedieu, na stronie internetowej Le Maitron (konsultacja 9 lipca 2019 r.)
  25. „  Wyniki miejskie 2020 w Saint-Chinian  ” , na Le Monde.fr (konsultowane 10 czerwca 2020 r . ) .
  26. Organizacja spisu na insee.fr .
  27. Departamentalny kalendarz spisu ludności , na stronie insee.fr .
  28. Insee - Legalne populacje gminy za lata 2006 , 2007 , 2008 , 2009 , 2010 , 2011 , 2012 , 2013 , 2014 , 2015 , 2016 , 2017 i 2018 .
  29. http://www.insee.fr/fr/ppp/bases-de-donnees/recensus/resultats/chiffres-cles/n3/34/n3_34245.pdf
  30. Biografia Auguste Affre , opublikowana w dniu19 sierpnia 2009Jean-Pierre Carreyre, na stronie appl-lachaise.net (dostęp 9 lipca 2019)
  31. Narbonne: odsłonięto nowy nagrobek Charlesa Treneta , opublikowano20 maja 2019 r.na stronie Midi-Libre (konsultacja 9 lipca 2019 r.)
  32. Charles Trenet w Saint-Chinian (koniec) , opublikowano w dniu15 czerwca 2011na stronie charlestrenet.blog.lemonde.fr (dostęp 9 lipca 2019)
  33. Bayou Raoul, Camille, Joseph , opublikowano w dniu20 października 2008przez Jean Sagnes na Le Maitron stronie (konsultowany w dniu 9 lipca 2019)
  34. Didier Catarina i Jean-Paul Fernon, Herbarz gmin Hérault , Artyści w Langwedocji, ( ISSN  1264-5354 ) , s.  61 .

Zobacz również

Bibliografia

Archiwa

Powiązane artykuły

Linki zewnętrzne