| Języki | arabski, chiński, angielski, francuski, rosyjski i hiszpański |
|---|
| Podpisać |
25 maja 2000 Nowy Jork |
|---|---|
| Efekt |
18 stycznia 2002 (10 ratyfikacji) |
| 176 | |
|---|---|
| Sygnatariusze | 121 |
Protokół fakultatywny w sprawie handlu dziećmi, dziecięcej prostytucji i dziecięcej pornografii jest protokół do Konwencji o prawach dziecka i zobowiązuje stron do zakazania sprzedaży dzieci , prostytucji dzieci. Dzieci i dziecięcej pornografii .
Protokół został przyjęty przez Zgromadzenie Ogólne Narodów Zjednoczonych w 2000 roku i wszedł w życie.18 stycznia 2002 r.. wgrudzień 2019176 stanów było stronami protokołu.
Zgodnie z preambułą, protokół ma na celu osiągnięcie celów określonych artykułów Konwencji o prawach dziecka, gdzie prawa są definiowane z zastrzeżeniem, że strony powinny podjąć „odpowiednie środki” w celu ich ochrony. Artykuł 1 protokołu wymaga od stron ochrony praw i interesów dzieci będących ofiarami handlu ludźmi , prostytucji dziecięcej i dziecięcej pornografii , pracy dzieci, aw szczególności najgorszych form pracy dzieci .
Pozostałe artykuły protokołu opisują międzynarodowe standardy egzekwowania prawa obejmujące różne kwestie, takie jak czynniki jurysdykcyjne, ekstradycja, wzajemna pomoc prawna w dochodzeniach, postępowanie karne lub ekstradycyjne oraz zajęcie i konfiskata mienia.
Zobowiązuje również strony do stanowienia prawa na własnym terytorium przeciwko tym praktykom „podlegającym odpowiednim karom uwzględniającym ich wagę”.
Protokół wymaga od stron zakazu sprzedaży dzieci, dziecięcej prostytucji i dziecięcej pornografii. Artykuł 2 definiuje zakaz:
Konwencja ogólnie definiuje dziecko jako każdą istotę ludzką w wieku poniżej 18 lat, chyba że prawo danego kraju uznaje wcześniejszy wiek pełnoletności.
Ponieważ w grudzień 2019, stronami protokołu są następujące kraje:
Afganistan ; Albania ; Algieria ; Andora ; Angola ; Antigua i Barbuda ; Argentyna ; Armenia ; Australia ; Austria ; Azerbejdżan ; Bahamy ; Bahrajn ; Bangladesz ; Białoruś ; Belgia ; Belize ; Benin ; Bhutan ; Boliwia ; Bośnia i Hercegowina ; Botswana ; Brazylia ; Brunei ; Bułgaria ; Burkina Faso ; Burundi ; Republika Zielonego Przylądka ; Kambodża ; Kamerun ; Kanada ; Republika Środkowoafrykańska ; Czad ; Chile ; Chiny ; Kolumbia ; Komory ; Republika Konga ; Kostaryka ; Wybrzeże Kości Słoniowej ; Chorwacja ; Kuba ; Cypr ; Czechy ; Korea Północna ; Demokratyczna Republika Konga ; Dania ; Dżibuti ; Dominika ; Dominikana ; Ekwador ; Egipt ; Salwador ; Gwinea Równikowa ; Erytrea ; Estonia ; Eswatini ; Etiopia ; Fidżi ; Finlandia ; Francja ; Gabon ; Gambia ; Gruzja ; Niemcy ; Ghana ; Grecja ; Grenada ; Gwatemala ; Gwinea ; Gwinea Bissau ; Gujana ; Haiti ; Stolica Apostolska ; Honduras ; Węgry ; Islandia ; Indie ; Indonezja ; Iran ; Irak ; Izrael ; Włochy ; Jamajka ; Japonia ; Jordania ; Kazachstan ; Kenia ; Kiribati ; Kuwejt ; Kirgistan ; Laos ; Łotwa ; Liban ; Lesoto ; Liberia ; Libia ; Liechtenstein ; Litwa ; Luksemburg ; Madagaskar ; Malawi ; Malezja ; Malediwy ; Mali ; Malta ; Wyspy Marshalla ; Mauretania ; Mauritius ; Meksyk ; Mikronezja ; Monako ; Mongolia ; Czarnogóra ; Maroko ; Mozambik ; Birma ; Namibia ; Nauru ; Nepal ; Holandia ; Nowa Zelandia ; Nikaragua ; Niger ; Nigeria ; Macedonia Północna ; Norwegia ; Oman ; Pakistan ; Panama ; Paragwaj ; Peru ; Filipiny ; Polska ; Portugalia ; Katar ; Irlandia ; Korea Południowa ; Mołdawia ; Rumunia ; Rosja ; Rwanda ; Samoa ; San Marino ; Arabia Saudyjska ; Senegal ; Serbia ; Seszele ; Sierra Leone ; Słowacja ; Słowenia ; Wyspy Salomona ; Afryka Południowa ; Sudan Południowy ; Hiszpania ; Sri Lanka ; Św. Łucja ; Saint Vincent i Grenadyny ; Palestyna ; Sudan ; Surinam ; Szwecja ; Szwajcaria ; Syria ; Tadżykistan ; Tajlandia ; Timor Wschodni ; Togo ; Tunezja ; Turcja ; Turkmenistan ; Uganda ; Ukraina ; Zjednoczone Emiraty Arabskie ; Wielka Brytania ; Tanzania ; Stany Zjednoczone ; Urugwaj ; Uzbekistan ; Vanuatu ; Wenezuela ; Wietnam ; Jemen ; Zambia ; Zimbabwe
Po ratyfikacji przez Chiny Specjalny Region Administracyjny Hongkong został wykluczony, ale Specjalny Region Administracyjny Makau został włączony.
DaniaPo ratyfikacji dnia 24 lipca 2003 r.Dania wykluczyła terytoria Wysp Owczych i Grenlandii . To wykluczenie zostało zniesione w dniu10 października 2016.
HolandiaPoczątkowo ratyfikacja dotyczyła tylko europejskiej części Holandii. ten17 października 2006, został rozszerzony na Arubę i10 października 2010, do karaibskiej części Holandii ( Bonaire , Saint-Eustache i Saba ). Konwencja nie dotyczy Sint Maarten na Curaçao.
Nowa ZelandiaRatyfikacja Nowej Zelandii wykluczyła Wyspy Tokelau .
KatarKatar dodał w swojej deklaracji podpisującej, że „podlega ogólnemu zastrzeżeniu dotyczącemu jakiegokolwiek postanowienia protokołu, które byłoby sprzeczne z islamskim szariatem ”. Zastrzeżenia wobec tego zastrzeżenia zostały odnotowane w oświadczeniach o podpisaniu przez Austrię, Francję, Niemcy, Norwegię, Hiszpanię i Szwecję. Katar wycofał rezerwację dnia18 czerwca 2008 i obecnie nie ma zastrzeżeń do Protokołu.
Wielka BrytaniaPoczątkowa ratyfikacja Wielkiej Brytanii dotyczyła tylko Wielkiej Brytanii, a nie zależności od Korony lub terytoriów zależnych. ten29 kwietnia 2014uwzględniono Bailiwick of Jersey .
WietnamPo ratyfikacji Wietnam zgłosił zastrzeżenia dotyczące artykułu 5 ustęp 1, 2, 3 i 4 Protokołu, które dotyczą ekstradycji osób, które popełniły przestępstwa objęte Protokołem. 26 marca 2009.
Belgia i Stany Zjednoczone zdefiniowały pornografię dziecięcą w odniesieniu do protokołu jako „wizualne przedstawienie dziecka angażującego się w rzeczywistą lub symulowaną aktywność seksualną lub genitaliów dziecka, gdzie dominującą cechą jest przedstawienie w celach seksualnych” .
Definicja Danii i Malezji w ich deklaracjach protokolarnych brzmi „dowolna reprezentacja wizualna.
Szwecja doprecyzowała swoją interpretację pornografii dziecięcej jako odnoszącą się wyłącznie do wizualnego przedstawiania aktów seksualnych z dzieckiem lub nieletnimi i nie mającą zastosowania do dorosłych zachowujących się, pozujących lub ubierających się jak dziecko.