Opadów jest ocena ilościowa opadów , ich charakter ( deszcz , śnieg , deszcz ze śniegiem , mgła ) i dystrybucji. Oblicza się go różnymi technikami. Do tego celu wykorzystuje się kilka przyrządów, z których najbardziej znany jest deszczomierz / pluwiograf . Jednostka miary zmienia się w zależności od tego, czy rodzaj opadów jest stała, czy ciekła, ale dla celów porównawczych jest ona redukowana do milimetrów równoważnika wody na metr kwadratowy powierzchni. Każde wytrącenie poniżej 0,1 mm jest określane jako „ ślad ”.
Opady deszczu, wraz z rozkładem temperatury na lądzie, warunkują klimat lądowy, charakter i funkcjonowanie ekosystemów oraz ich pierwotną produktywność . Jest to jeden z czynników warunkujących rozwój społeczeństw ludzkich, a zatem kwestia geopolityczna .
Człowiek od wieków szukał lepszego przewidywania deszczy, burz i powodzi, a nawet manipulowania klimatem za pomocą środków magicznych ( tańce deszczu ) lub technologicznych ( sztuczne deszcze )
Pierwsze znane pomiary znanych ilości opadów zostały dokonane przez Greków około 500 roku pne. BC Sto lat później, w Indiach , ludność używała misek do zbierania wody deszczowej i mierzenia jej ilości. W obu przypadkach pomiaru ilości wody deszczowej te przyczyniły się do oszacowania przyszłych upraw plonów .
W książce Arthashâstra używanej w królestwie Magadha ustalono standardy produkcji zboża, a każdy spichlerz w stanie miał taki miernik deszczu do celów podatkowych. W Izraelu , od II -go wieku pne. AD , pisma religijne wspominają o mierzeniu opadów do celów rolniczych.
W 1441 roku w Korei naukowiec Jang Yeong-sil opracował pierwszy standardowy miernik deszczu z brązu, zwany „ Cheugugi ” , do użytku w ogólnokrajowej sieci. W 1639 r. Włoski Benedetto Castelli , uczeń Galileusza , przeprowadził pierwsze pomiary opadów w Europie, aby poznać udział wody w deszczowym epizodzie jeziora Trasimeno . Wykalibrował cylindryczny szklany pojemnik ze znaną ilością wody i zaznaczył odpowiedni poziom na cylindrze. Następnie wystawiał pojemnik na działanie deszczu i co godzinę zaznaczał markerem poziom osiągnięty przez wodę. W 1662 roku Anglik Christopher Wren opracował pierwszy deszczomierz kubełkowy lub pluwiograf, który w następnym roku skojarzył z meteografem, urządzeniem rejestrującym kilka parametrów meteorologicznych, takich jak temperatura powietrza, kierunek wiatru i opady. Deszczomierz składał się z lejka odbiorczego i trzech przedziałów, które na zmianę gromadziły opady co godzinę. W 1670 roku Anglik Robert Hooke użył również deszczomierza kubełkowego. W 1863 roku George James Symons został powołany do zarządu brytyjskiego towarzystwa meteorologicznego , gdzie spędził resztę życia mierząc opady deszczu na Wyspach Brytyjskich . Założył sieć ochotników, którzy przesłali mu pomiary. Symons zwrócił również uwagę na różne historyczne informacje na temat opadów deszczowych na wyspach. W 1870 roku opublikował relację z 1725 roku.
Wraz z rozwojem meteorologii rozpowszechnia się wykonywanie pomiarów różnych parametrów atmosfery ziemskiej . Deszczomierze są coraz lepsze, ale podstawowe zasady pozostają takie same. We Francji stowarzyszenie meteorologiczne utworzone przez Urbain Le Verrier rozprowadziło deszczomierz „Association”. Nowe instrumenty zostały opracowane w XX th century , którego radary, które obejmują duże obszary, a satelity, które można obserwować powierzchnię całej ziemi, zamiast punktów szczególnych. Udoskonalenie ich czujników umożliwia teraz lepsze dostrzeżenie drobnych zmian opadów deszczu bez usuwania znaczenia pomiarów in situ . W ostatnich dziesięcioleciach dokładność prognoz opadów uległa poprawie do poziomu regionalnego, a następnie lokalnego (do poziomu ulic i okolic). Obrazowania satelitarnego i postęp w modelowaniu i zarządzania dużych danych dokonały znacznego postępu, ale ze znacznymi kosztami finansowymi.
System klimatyczny Ziemi jest zasadniczo napędzany przez dwa elementy: atmosferę i ocean. Te dwie masy rządzą całym globalnym systemem klimatycznym, generowane przez znaczną wymianę energii między nimi. Energia bezpośrednio odbierana od Słońca, w postaci krótkich fal, jest wychwytywana w dużej części w strefach międzytropikalnych, ponieważ to tam natężenie promieni słonecznych jest najważniejsze i najbardziej regularne ze względu na oś obrotu. Ziemia, która świeci prawie prostopadle do równika i pasie się na biegunach. Wreszcie, promieniowanie jest wychwytywane przez morza i kontynenty zgodnie z albedo ich powierzchni oraz roślinnością pokrywającą kontynenty. W ten sposób kra lodowa odbija z powrotem w kosmos dużą ilość energii, podczas gdy morze znacznie ją pochłania.
Cyrkulacji atmosfery wywołane przez tych wymienników ciepła może być różny w szczegółach z dnia na dzień, ale ogólnie przemieszczenie mas powietrza jest stosunkowo stały i zależy od szerokości. Istnieją trzy strefy cyrkulacji wiatru między równikiem i Polaków . Pierwsza strefa to Hadley, która znajduje się między równikiem a 30 stopniami N i S, gdzie można znaleźć regularne wiatry wiejące z północnego wschodu na półkuli północnej i z południowego wschodu na południowej: pasaty . Na północy kojarzony jest z półtrwałymi antycyklonami, gdzie panuje dobra pogoda, ale także pustynie z niewielkimi opadami deszczu. Odwrotnie, w pobliżu równika znajduje się międzytropikalna strefa zbieżności, w której występują obfite deszcze.
Druga strefa cyrkulacji wiatru znajduje się na średnich szerokościach geograficznych. Te zagłębienia rozwijać wszędzie tam czasami w ścisłej przewidywalności teorii chaosu , ale cała droga cyrkulacji atmosferycznej jest stabilna i zależy od równowagi pomiędzy dystrybucją ciśnienia atmosferycznego oraz siły Coriolisa powodu rotacji. Systemy te poruszają się w ramach cyrkulacji wysokości na ogół od zachodu, to jest komórka Ferrela . Dają różnego rodzaju opady na przemian z pogodą. W końcu pojawia się komórka polarna, która znajduje się na północy i południu 60- tego równoleżnika z cyrkulacją powierzchniową zwykle. Powietrze jest zimne i stosunkowo suche, a zagłębienia, które na nie wpływają, powodują niewiele nagromadzeń, które przez większą część roku pojawiają się w postaci śniegu.
Jednak ukształtowanie terenu ma również duży wpływ na ilość otrzymywanych opadów, ze względu na efekt wzmocnienia, jeśli przepływ powietrza idzie w górę zbocza lub przeciwnie, zmniejsza go za przeszkodami. W związku z tym na zachodnim wybrzeżu obu Ameryk jest dużo deszczu, a cyrkulacja pochodzi z Oceanu Spokojnego, a także na pustyniach wewnętrznych poniżej masywów, takich jak pustynia Taklamakan poniżej Himalajów (patrz cień opadów ).
Opady są również organizowane na różne sposoby: na dużych obszarach, w pasmach opadów lub izolowane. Zależy to od stabilności masy powietrza , ruchów pionowych w niej i efektów lokalnych. W związku z tym, przed ciepłym frontem , opady będą w większości warstwowe i obejmą kilkaset kilometrów szerokości i głębokości. Z drugiej strony, przed zimnym frontem lub w cyklonie tropikalnym , opady utworzą cienkie pasma, które mogą rozciągać się w bok na duże odległości. W końcu ulewa spowoduje opady na kilka kilometrów kwadratowych naraz.
Wyniki badania, w oparciu o dane dotyczące dziennych opadów deszczu ze 185 wysokiej jakości stanowisk stacji obserwacyjnych Globalnego Systemu Obserwacji Klimatu, rozsianych po Ameryce Północnej, Eurazji i Australii (ale nie w Ameryce Południowej i Afryce) między 50 ° na północ a w 2018 r. opublikowano szerokość geograficzną południową (tj. między dwiema strefami polarnymi). Obserwacje zbierano przez 16 lat (od 1999 do 2014 r.), czyli okres wystarczająco długi, aby wymazać roczne wahania spowodowane El Niño i innymi krótkoterminowymi cyklami klimatycznymi.
Według tego badania:
Połączone wpływy szerokości geograficznej, topografii i odległości od morza skutkują bardzo zmiennym rozkładem opadów w Europie, od mniej niż 400 mm / rok w częściach regionu Morza Śródziemnego i centralnych równinach Europy do ponad 1000 mm / rok wzdłuż Wybrzeża Atlantyku od Hiszpanii po Norwegię, Alpy i ich wschodnie przedłużenie. Znaczna część tych opadów jest tracona w wyniku ewapotranspiracji, a pozostałe „opady efektywne” nie przekraczają 250 mm / rok w większości Europy. W niektórych częściach południowej Europy rzeczywiste opady wynoszą mniej niż 50 mm / rok . Opady deszczu w Europie ogólnie wzrosła w XX th wieku, zwiększając przez 6 do 8% średnio między 1901 i 2005. Duże różnice geograficzne pojawiają się jednak, zwłaszcza w basenie Morza Śródziemnego iw Europie Wschodniej. Ponadto wystąpiły zmiany sezonowe, w tym wzrost opadów zimowych w większości Europy Zachodniej i Północnej oraz spadek w Europie Południowej i części Europy Środkowej. Modele klimatyczne przewidują ogólny przyszły wzrost opadów w Europie Północnej i spadek w Europie Południowej.
Klasyfikacja klimatów opiera się na opadach i temperaturze. Najbardziej znana jest klasyfikacja Köppena, która dzieli Ziemię na pięć głównych stref klimatycznych: tropikalny (A), suchy (B), łagodną średnią szerokość geograficzną (C), zimną średnią szerokość geograficzną (D) i polarny (E). Każdy z tych klimatów jest następnie dzielony na podklimaty w zależności od opadów. Zwróć uwagę na duże podobieństwo między obrazem po prawej stronie a obrazem przedstawiającym roczne opady deszczu z poprzedniej sekcji.
Te parametry klimatyczne określają rodzaj roślinności na danym obszarze, faunę, która będzie tam żyła, a także gęstość populacji. Ponieważ sposób życia człowieka zależy od ekosystemu i dostępności wody, można go również w dużej mierze sklasyfikować na podstawie opadów. Na przykład rolnictwo jest możliwe tylko przy regularnych dostawach wody pochodzącej bezpośrednio z opadów atmosferycznych lub z rzek, które same są zasilane przez opady. Z drugiej strony suchy klimat zachęci populacje do wędrowania po dostępnych zasobach fauny i flory lub do karmienia swoich stad.
Nadmierne opady mają również istotne konsekwencje. Cloudburst lub jeden z tropikalnego cyklonu może produkować powodzie ważne, osunięcia ziemi i błota , które przeciążają infrastrukturę przeznaczoną dla normalnych zdarzeń. Przypisuje się im wiele ofiar śmiertelnych.
Jakość powietrza może ilościowo wpływać na powstawanie opadów na kilka sposobów:
Stąd w Stanach Zjednoczonych zauważalny jest „efekt weekendu” . Prawdopodobieństwo wzrostu szczytów opadów w sobotę, po pięciu dniach kumulacji zanieczyszczeń powietrza w ciągu tygodnia, zwłaszcza na obszarach najgorętszych. Gęsto zaludnionych i położonych blisko wschodu wybrzeża, na którym w czasie badania ( 1998 ) prawdopodobieństwo wystąpienia opadów deszczu w sobotę wzrosło o 22% w porównaniu z poniedziałkiem.
Ponadto pęcherzyki ciepła tworzą się w miastach i nad nimi, ale także (od + 0,6 ° C do + 5,6 ° C) nad przedmieściami i obszarami wiejskimi. To dodatkowe ciepło modyfikuje prądy wstępne, które mogą przyczyniać się do burzowych składników pogody. Tempo opadów przed miastami (w stosunku do kierunku wiatru) wzrosło zatem z 48% do 116%. Częściowo z powodu tego ocieplenia średnie miesięczne opady są o około 28% wyższe w odległości od 32 do 64 km w dół rzeki od miasta (poniżej kierunku wiatru).
Niektóre miasta powodują wzrost sumy opadów szacowany na 51%. Zjawisko to może się mocno nasilić w Azji (ze względu na wspólny rozwój miast, motoryzację i zużycie węgla).
W badaniu z 2018 r. (Sekcja Stałe ) przyjrzano się również skutkom wzrostu przewidywanych stężeń CO 2 . Przetestowano 36 różnych modeli klimatycznych, aby zasymulować trendy opadów między 2020 a końcem wieku, w szczególności dla okresu 2085-2100 w przypadku scenariusza 936 części na milion (ppm) CO 2 w 2100 r. (Wobec 408 ppm). w 2018 roku). Wyniki pokazują, że ulewne deszcze mogą być jeszcze bardziej gwałtowne: między 1985 a 2100 rokiem połowa rocznych opadów może spaść w ciągu 11 dni zamiast 12, podczas gdy całkowite roczne opady mogą również wzrosnąć.
Jeśli chodzi o temperatury, Prąd Zatokowy nie zmienia się znacząco, ale ocieplenie spowoduje proste przesunięcie geograficzne i wysokościowe stref klimatycznych. W przypadku opadów zmiana opadów w odpowiedzi na zmiany klimatu powinna być bardziej złożona. Modele nie przewidują, że wszystkie deszcze trochę wzrosną; tylko kilka ulewnych deszczy w roku powinno być jeszcze bardziej wyjątkowych. Zatem w skali rozdzielczości przestrzennej modeli z 2018 r. ( Około 100 do 200 km ), w przypadku scenariusza wysokiej emisji gazów cieplarnianych (GHG):
Na stacji pogodowej zmiana jest jeszcze bardziej widoczna: połowa zmiany opadów nastąpi w ciągu 6 najbardziej deszczowych dni w roku, a niezwykle ulewne deszcze będą stanowić coraz większą część całkowitych rocznych opadów.
Powodzie i susze mogą być poważniejsze; autorzy konkludują, że „Zamiast spodziewać się więcej deszczu w ogóle, społeczeństwo musi przez większość czasu podjąć działania, aby poradzić sobie z niewielkimi zmianami, ale z kilkoma ulewnymi deszczami bardziej niż obecnie).
Pluwiometria bada zatem roczne i dzienne zróżnicowanie ilości i rodzajów opadów, aby sklasyfikować klimat regionów. Bada również okres powrotu wyjątkowych wydarzeń, takich jak susze i ulewne deszcze powodujące powodzie. Wykorzystywane są do tego różne instrumenty, a rozdzielczość konkretnego instrumentu określa minimalną mierzalną kwotę, którą może on zgłosić.
Każde równoważne wytrącenie wody poniżej 0,1 mm jest uważane za śladowe . Dzieje się tak, ponieważ jest to wielkość większa od zera, ale mniejsza niż najmniejsza wielkość, którą można zmierzyć za pomocą standardowych urządzeń. Jest to ważne zarówno dla weryfikacji prognozy pogody, jak i ze względów klimatologicznych, ponieważ nawet ilości opadów zbyt małe, aby można je było zmierzyć, mogą mieć znaczący wpływ społeczny.
Deszczomierz to przyrząd służący do pomiaru ilości deszczu, który spadł na dany obszar. Jego zastosowanie zakłada, że woda opadowa jest równomiernie rozłożona w regionie i nie podlega parowaniu . Pomiar jest zwykle wyrażany w milimetrach lub litrach na metr kwadratowy lub w metrach sześciennych na hektar w rolnictwie (1 mm = 1 l / m 2 = 10 m 3 / ha dla wody). Składa się z dwóch ważnych części:
Kolektor powinien być umieszczony na wystarczającej wysokości, zwykle jeden metr nad ziemią oraz w odległości kilku metrów od innych obiektów, aby nie doszło do odbijania się wody od ziemi lub tych obiektów. Krawędzie kołnierza deszczomierza powinny być fazowane na zewnątrz, aby ograniczyć niepewność przed kapaniem z zewnątrz stożka zbierającego.
Do cechowania śnieg wygląda jak miernik deszczu , ale znacznie większe. Składa się z lejka (dzwonka) otwieranego do góry i wyjmowanego cylindra w środku. Kształt dzwonu pomaga zmniejszyć turbulencje nad samolotem, aby lepiej zbierać śnieg w cylindrze. Opiera się na stopie, której wysokość można regulować zimą, gdy rośnie śnieg na ziemi. Operator wyjmuje cylinder po opadach śniegu i topi go, aby zmierzyć głębokość zawartej w nim wody. Pomiar można również przeprowadzić w czasie rzeczywistym, gdy element grzejny topi śnieg, a zmiana ciężaru daje ilość spadłego równoważnika wody.
Stół śnieg jest rodzajem białego malowane stole, zwykle mierząc 930 cm 2 , który jest zwykle umieszczona na ziemi lub powyżej poprzedniej warstwy śniegu. Idealne miejsce na ustawienie stołu śnieżnego znajduje się na dużym, płaskim terenie, z dala od budynków i drzew, gdzie wiatr ma niewielki wpływ na tworzenie się zasp śnieżnych . Większość desek snowboardowych jest nadal tradycyjna z prostą pionową linijką pośrodku do pomiaru głębokości śniegu. Niektóre uzupełniają system pomiaru głębokości śniegu o kamerę internetową do zdalnego odczytu w czasie rzeczywistym lub zmiennie aktualizowanego odczytu analogowego .
Jednym z głównych zastosowań radarów meteorologicznych jest wykrywanie opadów z dużej odległości do zastosowań hydrometrycznych . Na przykład, służb kontroli przepływu rzeki, powodzi ostrzeżenie , zapory planowania , itp wszyscy muszą znać ilość opadów deszczu i śniegu, które spadają na duże obszary. Radar idealnie uzupełnia sieć deszczomierzy, rozszerzając gromadzenie danych na dużym obszarze, którego sieć służy do jego kalibracji .
Jednak niektóre artefakty mogą zostać pomieszane z rzeczywistymi danymi podczas powrotu do radaru. Aby uzyskać dokładniejsze oszacowanie akumulacji, konieczne będzie ich przefiltrowanie przed utworzeniem tych map akumulacji.
Satelity meteorologiczne to radiometry do pomiaru temperatury atmosfery i znajdujących się w niej hydrometeorów . Działają w zakresie podczerwieni . Pierwsze instrumenty „patrzyły” tylko na kilka długości fal, podczas gdy nowe generacje dzielą to widmo na ponad 10 kanałów. Niektóre są również wyposażone w radary do pomiaru szybkości opadów.
W biednych krajach niektóre regiony są słabo objęte bezpośrednimi obserwacjami, a także systemami radarowej teledetekcji i prognozami pogody. Cierpią na to rolnicy, rybacy, hodowcy i żeglarze. Może się to wkrótce zmienić wraz z rozprzestrzenianiem się bezprzewodowych sieci telefonii komórkowej na odległe obszary, ponieważ zawartość wody w powietrzu wpływa na dyfuzję mikrofal, które są częściowo pochłaniane przez wodę. Technika okultacji radiowej umożliwiła już wydedukowanie informacji o znaczeniu meteorologicznym z powodu zakrycia części sygnału radiowego wysyłanego przez satelity w kierunku Ziemi ( Zastosowanie GPS w meteorologii ). Już w 2006 roku naukowcy wykazali, że ilość opadów na danym obszarze można ocenić, porównując zmiany siły sygnału między wieżami komunikacyjnymi. W obu przypadkach naukowcy muszą mieć dostęp do danych, które są wojskowe lub komercyjne należące do firm telekomunikacyjnych lub komórkowych, co utrudnia badania, ale ostatnie doświadczenia w Europie i Afryce pokazują z jednej strony, że meteorologia może skorzystać na analizie te dane i ich integracja z modelami prognostycznymi, az drugiej strony biedne kraje mogłyby skorzystać na mniej kosztownych prognozach dla nich.
„ Startup ” utworzony 2 kwietnia 2017 r. W Bostonie w stanie Massachusetts, ClimaCell, twierdzi, że może łączyć dane sygnału mikrofalowego z innymi danymi pogodowymi, aby tworzyć natychmiastowe prognozy o wysokiej rozdzielczości (na poziomie ulicy) z trzygodzinnym wyprzedzeniem przed upadkiem i spadające ilości. Wspomina, że być może uda jej się to zrobić sześć godzin przed końcem 2017 r., W oparciu o wciąż poufną metodę (niepublikowaną w recenzowanym czasopiśmie naukowym). Firma ta wprowadzi komercyjnie swój „produkt” w Stanach Zjednoczonych i innych krajach rozwiniętych, ale planuje szybko (do końca 2017 r.) Wprowadzić go w Indiach i innych krajach rozwijających się, potencjalnie wszędzie tam, gdzie ludzie używają telefonów komórkowych. z projektem grupy europejskich i izraelskich naukowców, którzy przetestowali systemy wieloskalowe, które opierają się na niedawnym utworzeniu konsorcjum korzystającego z oprogramowania open source . Grupa ta, koordynowana przez Aarta Overeema (hydrometeorologa z Królewskiego Instytutu Meteorologicznego w Holandii ), otrzymuje od Komisji Europejskiej wsparcie w wysokości prawie 5 mln euro na opracowanie prototypowego systemu monitorowania opadów, który mógłby zostać wdrożony w Europie i Afryce. Technologia została pomyślnie przetestowana w 2012 roku w Holandii oraz w 2015 roku w Göteborgu (gdzie Szwedzki Instytut Meteorologii i Hydrologii (SMHI) zbiera dziennie w mieście około 6 milionów danych, dzięki firmie telekomunikacyjnej Ericsson i operatorowi nadajnika ( Tower), który umożliwia szacowanie opadów z minuty na minutę z rozdzielczością 500 metrów nad miastem Göteborg.
Dane oparte wyłącznie na mikrofalach często zawyżają wielkość opadów (do 200 lub nawet 300%), ale konsorcjum twierdzi, że z powodzeniem skorygowało to odchylenie bez konieczności uzyskiwania danych bazowych z deszczomierzy lub mierników. . W 2012 roku zespół kierowany przez Marielle Gosset (hydrolog z Francuskiego Instytutu Badań na rzecz Rozwoju) z powodzeniem przetestował to rozwiązanie w Burkina Faso i od tego czasu rozwija je w innych krajach ( w szczególności w Nigrze ). Partnerstwo z Orange i finansowanie z Banku Światowego i Organizacji Narodów Zjednoczonych powinno umożliwić równoważny rozwój w Maroku i Kamerunie przed końcem 2017 roku.
Trwanie | Miejscowość | Przestarzały | Wysokość (mm) |
---|---|---|---|
1 minuta | Unionville, Stany Zjednoczone (według OMM) Barot, Gwadelupa (według Météo-France) |
4 lipca 1956 26 listopada 1970 |
31,2 38 |
30 minut | Sikeshugou, Hebei , Chiny | 3 lipca 1974 | 280 |
1 godzina | Holt , Missouri, Stany Zjednoczone | 22 czerwca 1947 | 305 w 42 minuty |
2 godziny | Yujiawanzi, Chiny | 19.07.1975 | 489 |
4,5 godziny | Smethport, Pensylwania | 18.07.1942 | 782 |
12 godzin | Foc-foc, Reunion | 08.01.1966 (cyklon Denise) | 1,144 |
24 godziny | Foc-foc, Reunion | od 07 do 08.01.1966 (cyklon Denise) | 1,825 |
48 godzin | Cherrapunji , Indie | od 15 do 16/06/1995 | 2,493 |
Trzy dni | Commerson , Reunion | od 24 do 26/02/2007 Cyclone Gamède | 3 929, |
4 dni | Commerson, Reunion | od 24 do 27/02/2007 Cyclone Gamède | 4,869 |
8 dni | Commerson, Reunion | od 20 do 27/02/2007 Cyclone Gamède | 5 510, |
10 dni | Commerson, Reunion | od 18 do 27.01.1980 Cyclone Hyacinthe | 5 678, |
15 dni | Commerson, Reunion | od 14 do 28/01/1980 Cyclone Hyacinthe | 6,083 |
1 miesiąc | Cherrapunji, Indie | Lipiec 1861 | 9 296,4 |
1 rok | Cherrapunji, Indie | Od sierpnia 1860 do sierpnia 1861 | 26 466,8 |
2 lata | Cherrapunji, Indie | 1860 i 1861 | 40 768, |
roczna średnia | Mawsynram , Indie | roczna średnia | 11 872, |
Z jednej strony najniższe opady na świecie odnotowano w Arica (Chile), gdzie nie spadł ani jeden spadek w ciągu 173 miesięcy od października 1903 do stycznia 1918. Na kontynencie najsuchszymi miejscami pod względem rocznej akumulacji są:
Ponadto w kilku miejscach na świecie roczne opady przekraczają 7000 mm :
Dane dotyczące opadów deszczu we Francji kontynentalnej:
Ilość nagromadzonego śniegu to ważne dane pozwalające poznać postęp lodowców, wiosenne spływy i klimat. Wyraża się go jako równoważnik wody w stopionym śniegu na potrzeby opadów, ale zapisy są zwykle podawane w centymetrach opadów śniegu na okres: