Narodziny |
15 maja 1859 Paryż ( Francja ) |
---|---|
Śmierć |
19 kwietnia 1906(w wieku 46 lat) Paryż ( Francja ) |
Narodowość | Francuski |
Instytucje |
Wyższa Szkoła Fizyki Przemysłowej i Chemii Miasta Paryża Wydział Nauk w Paryżu |
Dyplom | Wydział Nauk w Paryżu |
Znany z |
Prace nad promieniotwórczością naturalną O magnetyzmie , O piezoelektryczności , O odkryciu radu i polonu |
Nagrody | Nagroda Nobla w dziedzinie fizyki 1903 |
Podpis
Piotra Curie (15 maja 1859w Paryżu -19 kwietnia 1906w Paryżu) jest fizykiem francuskim , znanym ze swojej pracy w dziedzinie radioaktywności , magnetyzmu i piezoelektryczności . On i jego żona Marie Curie , pionierzy w badaniach nad promieniowaniem (naturalnym promieniowaniem korpuskularnym), otrzymali w 1903 r. połowę nagrody Nobla w dziedzinie fizyki (druga połowa została przyznana Henri Becquerelowi ) „w uznaniu niezwykłych zasług, jakie 'wrócili”. dzięki wspólnemu wysiłkowi badań nad zjawiskami promieniowania odkrytymi przez profesora Henri Becquerela” .
Pierre Curie jest synem ewangelickiego lekarza , Eugène Curie (1827-1910) i Sophie-Claire Depouilly (1832/97). Ma starszego brata, Jacques Curie (1856-1941), z którym odkrył piezoelektryczność .
Dziadek Pierre Curie, Paul Curie (1799-1853), lekarz medycyny homeopatycznej, była zaangażowana Maltuzjańskim humanistą i ożenił się z Augustine Hofer, córka Jean Hofer i prawnuczka z Jean-Henri Dollfus , wielcy przemysłowcy. Mulhousian drugiej połowie z XVIII th wieku i pierwsza część XIX -tego wieku .
Przez tę babkę ze strony ojca, Pierre Curie jest również bezpośrednim potomkiem naukowca i matematyka z Bazylei, Jeana Bernoulliego (1667-1748), podobnie jak Pierre-Gilles de Gennes , nagroda Nobla w dziedzinie fizyki 1991.
Pierre Curie nie uczęszcza do szkoły ani do szkoły średniej, edukacja nie stała się obowiązkowa we Francji do 1881 roku (prawo promowe ). Jego edukację zapewniają więc rodzice, a następnie przyjaciel rodziny, pan Bazille, który uczy go matematyki elementarnej i specjalnej, rozwijającej zdolności umysłowe Pierre'a, który wyraźnie interesuje się tą nauką. W wieku 16 latListopad 1875zdał maturę z nauk ścisłych .
Zapisał się na Wydział Nauk w Paryżu i in andListopad 1877w wieku 18 lat znakomicie spędził stopień naukowy w naukach fizycznych . To wtedy nabieraStyczeń 1878stanowisko asystenta przygotowującego w laboratorium nauczania fizyki Paula Desainsa , jednego z dwóch profesorów kursu fizyki na wydziale. Dwa lata później został mianowany autorem i przeprowadził jedno z pierwszych badań promieniowania ciała doskonale czarnego .
W laboratorium Charlesa Friedla , Pierre Curie, we współpracy ze swoim starszym bratem Jacquesem , bada właściwości kryształów . W 1880 roku zademonstrowali efekt piezoelektryczny i zbadali jego charakterystykę.
W 1883 został przygotowującym, a następnie kierownikiem prac w nowej miejskiej szkole fizyki i chemii przemysłowej miasta Paryża u prof. Fernanda Dommera. Zajmuje się badaniem odwrotnego efektu piezoelektrycznego i projektuje dynamometr piezoelektryczny. Podejmuje teoretyczne badanie symetrii w krystalografii i fizyce. W swojej pracy doktorskiej z nauk fizycznych obronił6 marca 1895 rna Wydziale Nauk Uniwersytetu Paryskiego, zajmując się właściwościami magnetycznymi ciał w różnych temperaturach, określa prawo Curie i definiuje punkt Curie , czyli temperaturę, powyżej której pewne materiały tracą swoje właściwości magnetyczne.
W Marzec 1895, Pierre Curie zostaje mianowany na nowe stanowisko profesora odpowiedzialnego za teoretyczną część kursu z elektryczności i magnetyzmu, obok Édouard Hospitalier . Pierre Curie kierował szkolnym laboratorium fizyki od 1882 roku aż do śmierci i był odpowiedzialny za organizację nauczania fizyki. Jako profesor szkoli wielu fizyków (m.in. André-Louis Debierne , Georges Urbain , Paul Delorme i Paul Langevin ), z którymi współpracuje podczas swoich badań. Zaprzyjaźnił się ze szwajcarskim fizykiem Charlesem Édouardem Guillaume oraz z Georges Sagnac , Paul Langevin , Jean Perrin i André-Louis Debierne, którzy stali się bliskimi przyjaciółmi rodziny Curie.
W 1895 r. Pierre Curie poślubił młodą Polkę Marię Skłodowską , która w 1892 r. przyjechała na studia naukowe na paryskim Wydziale Nauk. Interesowały ją odkrycia Wilhelma Röntgena dotyczące promieni rentgenowskich i Henri Becquerela , który odkrył promieniotwórczość w 1896 roku. Dlatego Pierre Curie porzucił badania nad magnetyzmem i pracował z żoną nad uranu .
Dzięki nieoczekiwanym funduszom przywieźli do swojego laboratorium w Paryżu tonę mieszanki smolistej z Joachimsthal w Czechach. Poprzez precyzyjne i niebezpieczne etapy rafinacji sukcesywnie izolują radioaktywne sole z surowej skały. W 1898 roku opublikowali swoje pierwsze wyniki i ogłosili odkrycie dwóch nowych pierwiastków promieniotwórczych : polonu i radu . Po raz pierwszy używają terminu „ radioaktywność ”. Ich praca, w tym słynna rozprawa doktorska Marie, opiera się na dokładnym elektrometrze piezoelektrycznym zbudowanym przez Pierre'a i jego brata Jacquesa.
Pierre i Andre-Louis Debierne dokonać pierwszego odkrycia energii jądrowej , oznaczającego stałą emisję ciepła przez cząstki o rad . Bada również emisje substancji promieniotwórczych przez promieniowanie i za pomocą pól magnetycznych wykazuje, że niektóre emisje są naładowane dodatnio (promieniowanie alfa , beta+ ), inne ujemnie ( beta ), a jeszcze inne obojętne (promieniowanie gamma ).
Do 1902 r. Pierre i Marie próbowali wydobyć wystarczającą ilość radu, aby określić jego masę atomową , co zakończyło się sukcesem w 1902 r. W wyniku tych badań Pierre i Marie otrzymali wspólnie połowę nagrody Nobla z fizyki w 1903 r. "w uznaniu niezwykłych zasług, jakie odnieśli dzięki wspólnym badaniom nad zjawiskami promieniowania odkrytymi przez prof. Henri Becquerela " . W tym samym roku oboje zdobyli Medal Davy'ego .
2 marca 1900, Pierre Curie zostaje mianowany pomocniczym korepetytorem fizyki w École Polytechnique. Zrezygnował z pracy w październiku następnego roku po objęciu stanowiska na Wydziale Nauk Uniwersytetu Paryskiego jako instruktora kursu uzupełniającego z fizyki dla uzyskania świadectwa ukończenia studiów z fizyki, chemii i nauk przyrodniczych (rok przygotowawczy na studiach medycznych) wPaździernik 1900, z roczną pensją 6000 franków, zastępując Luciena Poincaré . WPaździernik 1904po uzyskaniu Nagrody Nobla został mianowany profesorem nowej katedry fizyki ogólnej na wydziale i uzyskał budowę laboratorium na dziedzińcu oficyny wydziału poświęconej certyfikatowi PCN przy 12 rue Cuvier. Marie Curie uzyskuje wListopad 1904stanowisko brygadzisty katedry z roczną pensją 2400 franków. Został wybrany na członka Akademii Nauk w 1905 roku.
19 kwietnia 1906, z Paulem Langevinem i Josephem Kowalskim , bierze udział w Paryżu, u Jeana Perrina, w spotkaniu nauczycieli, z którego wychodzi o godzinie 14, aby udać się do księgarni Gauthier-Villars , quai des Grands-Augustins , aby ponownie przeczytać korekty jego ostatni artykuł. Dotarł na róg rue Dauphine , chce przejść przez ulicę, by dotrzeć do quai de Conti , ale uciekając, by uniknąć taksówki jadącej na Pont Neuf , zderza się z lewym koniem nadjeżdżającej ciężarówki. w przeciwnym kierunku, obciążony prawie czterema tonami efektów militarnych. Pierre Curie ślizga się na mokrym makadamie i upada przed ciężarówkę, której mimo natychmiastowych wysiłków kierowcy Louisa Manina, by zatrzymać konie, tylne koło śmiertelnie rani go w głowę.
Pogrzeb odbył się dwa dni później w Sceaux , w bliskości rodziny, jedyny oficjalny prezent rysunek na ceremonii stanowiącego ministrem Instrukcji Publicznej , Aristide Briand .
Pierre i Marie Curie są rodzicami dwóch córek:
Pierre Curie bada promieniowanie ciała doskonale czarnego, mierząc długość fali emitowanej przez ciała pokryte dymem o różnej temperaturze w laboratorium profesora Paula Desainsa . Praca ta zainicjowała badania empiryczne z Friedrich Paschen i pracę z Wilhelm Wien który zdobył mu Nagrodę Nobla w dziedzinie fizyki w 1911 roku.
Od 1880 roku Pierre i jego brat Jacques Curie odkryli zjawisko piezoelektryczne niektórych kryształów, takich jak kwarc , turmalin czy blenda smołowa . Ustalają warunki symetrii niezbędne do jej wytworzenia w kryształach i określają charakterystykę wyzwolenia elektrycznego. Wyjaśniają to zjawisko, a także piroelektryczność badaną przez Charlesa Friedla , zgadując istnienie pierwotnej elektrycznej polaryzacji molekuł. Zgodnie z artykułem Gabriela Lippmanna opublikowanym w 1881 roku, dwaj bracia demonstrują odwrotny efekt piezoelektryczny, zwiększając małe przemieszczenia kryształów poddanych działaniu pola elektrycznego za pomocą dźwigni wzmacniającej obserwowanej pod mikroskopem . Projektuje dynamometr piezoelektryczny do pomiaru małych mas lub wyznaczania bardzo małych ilości elektryczności statycznej .
Pierre Curie przenosi teoretyczne narzędzia opracowane w krystalografii przez Auguste Bravais i Arthura Moritza Schoenfliesa do badań fizyki. Wprowadza pojęcia symetrii obrotowej i płaszczyzn translacyjnych. Uzupełnia definicje wprowadzone Woldemar Voigt w polarnych wektorów (opisać pola elektryczne ) lub osiowe wektory (opisać pola magnetycznego ) i tensorów (opisać sprężyste naprężenia mechaniczne w ciele stałym). Stwierdza dużą liczbę ogólnych twierdzeń do badania symetrii w fizyce teoretycznej, w tym zasady Curie .
Podczas swojej pracy magisterskiej Pierre Curie badał właściwości magnetyczne ciał ferromagnetycznych i diamagnetycznych w różnych temperaturach. Zauważa, że podatność magnetyczna materiału paramagnetycznego jest odwrotnie proporcjonalna do temperatury i mierzy temperaturę przejścia fazowego Curie między jego stanem ferromagnetycznym a jego stanem paramagnetycznym kilku materiałów. Prawo Curie jest wyjaśnione teoretycznie przez pojęć fizyki statystycznej przez Paul Langevin , który był uczniem Pierre'a Curie w Wyższej Szkoły Fizyki i Chemii Przemysłowej miasta Paryża .
Po odkryciu naturalnej radioaktywności przez Henri Becquerela , Pierre i Marie Curie zbadali właściwości radiacyjne ciał radioaktywnych, takich jak uran, i we współpracy z Gustavem Bémontem udało im się oddzielić dwa bardzo radioaktywne metale, polon, a następnie rad . Wraz z André-Louis Debierne, a następnie Jacques Danne , odkrył radioaktywność indukowaną i zmierzył ładunek elektryczny promieniowania emitowanego przez ciała radioaktywne.
Pierre Curie zajmuje się głównie projektowaniem instrumentów naukowych. Udoskonalił kwarc piezoelektryczny , zaprojektował wysokosprawne elektrometry ( elektrometr kwarcowy aperiodyczny i bimetaliczny) oraz aperiodyczną wagę precyzyjną zdolną do pomiaru setnych części miligrama.