Rue Dauphine
6 th arr t
Rue Dauphine
| |||
 Rue Dauphine widziana w kierunku rue de l'Ancienne-Comédie . | |||
| Sytuacja | |||
|---|---|---|---|
| Miasto | 6 th | ||
| Dzielnica | Zmiana | ||
| Początek | 57, quai des Grands-Augustins i 1, quai de Conti |
||
| Koniec | 72, rue Saint-André-des-Arts i 51, rue Mazarine |
||
| Morfologia | |||
| Długość | 268 m | ||
| Szerokość | 16 m | ||
| Historyczny | |||
| kreacja | 1607 | ||
| Dawna nazwa | Rue de Thionville rue Neuve Dauphine petite-rue Dauphine |
||
| Geokodowanie | |||
| Miasto Paryż | 2593 | ||
| DGI | 2595 | ||
Geolokalizacja na mapie: 6. dzielnica Paryża
| |||
 Zdjęcia na Wikimedia Commons
|
|||
Rue Dauphine jest ścieżka w obszarze Mennicy w 6 th dzielnicy z Paryża .
Lokalizacja i dojazd
Rue Dauphine jest obsługiwana przez linię 
na stacji Odéon , a także przy linii 
na stacji Pont-Neuf i na liniach autobusowych RATP 24 27 58 86 87 .
Pochodzenie nazwy
Został nazwany na cześć Delfina , syna Henryka IV .
Historyczny
Rue Dauphine została otwarta w 1607 roku za Henryka IV między Sekwaną a klauzurą Philippe Auguste w ogrodach klasztoru Grands-Augustins . Mnisi sprzeciwiali się przejęciu ich ziemi, ale Henryk IV przekonałby ich, grożąc, że otworzą ulicę dla armat.
Jest to pierwsza ulica w Paryżu z trasą , a więc prostoliniową. Został zaprojektowany w tym samym czasie co Place Dauphine - stąd jego nazwa - i Pont Neuf, który jest jego przedłużeniem.
Jest cytowany pod nazwą „rue Neufve Dauphine”, z jednej strony, i „Grand rue Dauphine”, z drugiej strony, w rękopisie z 1636 roku, z którego sprawozdanie z wizyty datowane jest na30 kwietnia 1636, wskazuje, że „został znaleziony całkowicie zaniedbany, zabłocony i pełen śmieci” .
W 1639 r. Rue Dauphine została przedłużona poza wały do skrzyżowania Buci . Ta część nosiła nazwę „rue Neuve Dauphine” lub „petite-rue Dauphine”.
Była częścią parafii Saint-André-des-Arts .
Od 1729 do 1739 roku, na rogu rue Dauphine i rue de Buci, u firmy cateringowej Nicolas Landelle spotkał się ze słynnym goguette du Caveau , pierwszym z nazwiska. Niższe pomieszczenie, w którym odbywają się zgromadzenia, dało nazwę firmie. Będzie trwał do 1939 roku, poprzez cztery kolejne różne firmy.
W 1763 r. Pierwsze latarnie zostały zainstalowane na rue Dauphine przez generała policji Antoine de Sartine . Uruchamianie27 października 1792, Podczas rewolucji , cała ulica została zmieniona na „rue de Thionville”, przed ponownym jej nazwę „rue Dauphine” w 1814 roku.
W 1906 roku Pierre Curie zmarł przy wejściu na ulicę, obok Pont Neuf, przejechany przez konną ciężarówkę.
27 czerwca 1918 , w czasie pierwszej wojny światowej , a bomba exploseau n ° 53 Rue Dauphine podczas nalotu przeprowadzonego przez samoloty niemieckie.
Niezwykłe budowle i miejsca pamięci
- N o 16: dwór Karola Bruslart , zwykłym doradcą króla w 1644 roku.
- Nr . 16 i 18: Były siedziba apollińskiej Society , uczonego społeczeństwa, która stała Muzeum w roku 1782. The Paris28 maja 1791, Cordeliers Club , znane jako Towarzystwo Przyjaciół Praw Człowieka i Obywatela , wynajmuje Muzeum rue Dauphine (przemianowane w 1792 r. rue de Thionville, n ° 105).
- N O 30: Fragment Dauphine łączącej rue Dauphine do rue Mazarine , rozciągający rue Christine .
- N o 31: KREO galeria , specjalizujący się w oryginalnych kreacjach współczesnych projektantów.
- N o 33: na rogu rue Christine , w miejscu obecnego Café Laurent , był Le Tabou , słynny taniec i piwnica jazzowa otwarta od 1947 do 1948 roku Le Tabou szybko stał się miejscem będzie pan ulubieńcem. Nocnych marków zazous ; pamiątkowa tablica poświadcza to na rogu rue Dauphine i rue Christine. Jest również obecna lokalizacja Hotel d'Aubusson (5 gwiazdek) dwór z XVII -tego wieku, zbudowany na miejscu dawnego klasztoru Grands Augustins; nadal można zobaczyć kominek i oryginalne belki, pijąc herbatę w dużym salonie; ponadto, zgodnie z Tabou , hotel programuje koncerty jazzowe od poniedziałku do soboty wieczorem otwarte dla klientów zewnętrznych.
Uwagi i odniesienia
- Jacques Hillairet , słownik historyczny ulic Paryża , Paryż , Les Éditions de Minuit , 1972, 1985, 1991, 1997 itd. ( 1 st ed. 1960), 1476 , str. , 2 obj. [ szczegóły wydań ] ( ISBN 2-7073-1054-9 , OCLC 466966117 ), lot. I, str. 417 .
- Brigitte Level , Poets and Musicians from the Cellar , komunikat do Międzynarodowego Kongresu Studiów Francuskich, 1988 ( online na persee.fr ).
- " przedwczesna śmierć z M. Curie " Le Matin , n O 8090,20 kwietnia 1906, s. 1 ( czytaj online ).
- Excelsior z 8 stycznia 1919 r .: Oficjalna mapa i lista bomb samolotów i zeppelinów zrzuconych na Paryż i przedmieścia, ponumerowanych zgodnie z kolejnością i datą upadku
- „ Historia Lehon ” .
- „ Revolutionary Paris: rue Dauphine ” , o rewolucyjnym Paryżu .
- Jacques de Cock ( red. ), The Cordeliers in the French Revolution , vol. 1 i 2: Linéaments (tom 1) Teksty i dokumenty (tom 2) , Lyon, Fantasques Éditions,1 st październik 2002, 216 stron (tom 1) 1677 stron (tom 2) s. ( ISBN 978-2-91384-608-1 , czytaj online ) , str. 856 (tom 2).
- Boris Vian i Noël Arnaud , Manuel de Saint-Germain-des-Prés , Éditions du Chêne, 1974, s. 128 .
- Anne Regent-Nataf, „ Chcą ożywić Saint-Germain-des-Prés ”, Le Parisien ,21 czerwca 2015( ISSN 0767-3558 , czytaj online ).
- „ Programowanie Café Laurent ” , na http://www.hoteldaubusson.com ,17 sierpnia 2016 r(dostęp na 1 st sierpnia 2016 ) .