Pelussin | |||||
![]() Wioska Pélussin w kwietniu 2020 r. | |||||
![]() Herb |
|||||
Administracja | |||||
---|---|---|---|---|---|
Kraj | Francja | ||||
Region | Owernia-Rodan-Alpy | ||||
Departament | Loire | ||||
Miasto | Saint Etienne | ||||
Międzywspólnotowość |
Gmina gmin Pilat rhodanien ( siedziba ) |
||||
Mandat burmistrza |
Michel Devrieux 2020 -2026 |
||||
Kod pocztowy | 42410 | ||||
Wspólny kod | 42168 | ||||
Demografia | |||||
Miły | Pelusiński, Pelussinoises | ||||
Ludność miejska |
3 751 mieszk. (2018 ![]() |
||||
Gęstość | 117 mieszkańców/km 2 | ||||
Geografia | |||||
Informacje kontaktowe | 45 ° 25 ′ 09 ″ północ, 4 ° 40 ′ 54 ″ wschód | ||||
Wysokość | Min. 240 m Max. 1340 m² |
||||
Powierzchnia | 32,16 km 2 | ||||
Rodzaj | gmina wiejska | ||||
Jednostka miejska | Pélussin ( centrum miasta ) |
||||
Obszar atrakcji | Gmina z wyłączeniem atrakcji miasta | ||||
Wybory | |||||
Oddziałowy |
Kanton Pilat ( biuro centralne ) |
||||
Ustawodawczy | Czwarty okręg wyborczy | ||||
Lokalizacja | |||||
Geolokalizacja na mapie: Auvergne-Rhône-Alpes
| |||||
Znajomości | |||||
Stronie internetowej | pelussin.fr | ||||
Pélussin jest francuski gmina znajduje się w Loire departamentu w tym regionie Auvergne-Rhône-Alpes . Pélussin składa się z trzech dzielnic: Notre-Dame , Les Croix i na górze Virieu .
Na wschodnim zboczu masywu Pilat gminy tworzące kanton Pélussin są ułożone w amfiteatrze .
Miasto położone jest na skraju wschodniego płaskowyżu masywu Pilat . Wychodzi on na dolinę Rodanu i jest częścią regionalnego parku przyrody Pilat . Średnia wysokość Pélussin wynosi około 450 metrów, ale wioska opada bardzo stromo od głębokiej doliny Rodanu (140 m ) do cret de l'Œillon (1365 m ).
Pélussin jest gminą wiejską, ponieważ jest częścią gmin o małej lub bardzo małej gęstości w rozumieniu siatki gęstości gmin INSEE . Należy do jednostki miejskiej Pélussin, międzyresortowej aglomeracji skupiającej w 2017 r. 6 gmin i 8104 mieszkańców, z czego jest centrum miasta . Gmina jest również poza atrakcją miast.
Teren miasta, jak wynika z bazy danych europejskiej okupacji biofizycznej gleby Corine Land Cover (CLC), charakteryzuje się znaczeniem półnaturalnych lasów i środowiska (52,5 % w 2018 r.), w proporcji identycznej jak w 1990 r. (52,6 %). Podział szczegółowy w 2018 r. przedstawia się następująco: lasy (51,8%), niejednorodne tereny rolnicze (27%), łąki (13,1%), tereny zurbanizowane (4,6%), grunty orne (2%), uprawy trwałe (0,8%), roślinność krzewiasta i/lub zielna (0,7%).
IGN także udostępnia narzędzie online do porównywania zmian w czasie użytkowania gruntów w miejscowości (lub obszarów w różnych skalach). Kilka epok są dostępne jako map lub zdjęć lotniczych: na mapie Cassini ( XVIII th wieku), na mapie Staff (1820-1866) oraz w bieżącym okresie (1950 do chwili obecnej).
Pélussin wziął swoją nazwę od owocu tarniny , zwanego pelosą , bardzo obfitego w tym regionie.
Juliusz Cezar podczas podboju Galii wypędził Allobrogów z Wiednia, który stał się Kolonią Julią . Po zabójstwie Cezara w 44 roku Allobrogowie odebrali Rzymianom swoje miasto. Wygnani z Wiednia Rzymianie udali się, by założyć miasto Lyon ( Lugdunum ).
Rzymianie zadbali o zaopatrzenie w wodę swoich miast i szybko zostali przyciągnięci do krystalicznie czystej, czystej wody górskiej. W I st lub II -go wieku, Imperial inżynierowie zbudowany, Pilat w Lugdunum The akwedukt Gier . Ten 80-kilometrowy akwedukt zawierał wiele dzieł sztuki, a przede wszystkim to, co czyni go wyjątkowym w świecie rzymskim: cztery syfony, z których jeden przecina podziemną dolinę Durèze .
W 177 na prześladowania chrześcijan rozpoczęły się w Lugdunum . Legenda głosi, że w tym czasie niewielka grupa chrześcijan schroniła się w górach, a dokładniej w Pulicinus ultra rhodanum (Pélussin), gdzie założyli kościół Notre-Dame-sous-Terre. W 280 roku cesarz Probus zezwolił na rozszerzenie kultury winorośli poza Włochy i od tego czasu winorośl rozwijała się na dobrze ukierunkowanych zboczach Pilat, jak w Condrieu i Chavanay . Od czasów rzymskich Piłat odziedziczył także uprawę drzew śliwkowych , kasztanowych , brzoskwiniowych i wiśniowych .
Spisana historia Piłata sprzed tysiąca lat jest przede wszystkim kościelna z trzema podstawami religijnymi:
Pilat i Savoie kwestionuje narodzin Piotra z Tarentaise : Urodził się w 1124 w Tarentaise obok Bessat, stał papież pod nazwą Innocentego V . Zmarł we Włoszech w Arezzo w 1276 roku.
Oprócz kartuskiej wioski Sainte-Croix można podziwiać romańskie elementy kościoła Bourg-Argental czy kaplicę Jurieu w pobliżu Sainte-Croix.
W 1324 Malleval przeżywał swój rozkwit dzięki małżeństwu Renaud de Forez i Marguerite de Savoie. Ten najmłodszy syn Jana de Foreza , przeznaczony początkowo do stanu kapłańskiego, ale ten stan nie pozwalający mu na zaspokojenie jego ambicji, zrzekł się stanu kościelnego, by móc najpierw się ożenić, a potem cieszyć się wianom żony. Stając się bogaty, nigdy nie przestał rozszerzać swojej domeny, kupując parafie Chavanay i Pélussin oraz upiększając swój zamek i miasto Malleval, które w szczytowym momencie liczyło do 300 domów. Niestety, okres ten był krótkotrwały: Renaud nie pozostawił żadnego spadkobiercy i oszalał po tym, jak został wzięty do niewoli w bitwie pod Brignais (w bitwie tej w 1361 roku wojska królewskie przeciwstawiały się Tard-Venus , bandzie rozbójników, którzy przeszukiwali królestwo Francji pod koniec wojny stuletniej). W rzeczywistości stolica Forez-Viennois została przeniesiona do Bourg-l'Argental.
Pozostawili wiele śladów w Piłacie, który znajdował się na granicy religijnej z protestantami z Annonay od południa, a na północy z katolikami w Lyonie i Vienne.
Wśród wszystkich bitew i zdrad tego okresu przypomnimy sobie bitwę pod Bessat, która w 1572 roku stanęła w opozycji do dwóch obozów, a przede wszystkim koniec Malleval, który swój upadek zawdzięczał Jeanowi de Fay, lordowi Virieu. .
Początkowo Jean de Fay , katolik, walczył z reformą w Langwedocji. Następnie, stając się protestantem, w okresie wojennych zamieszek, wraz ze swymi oddziałami z Malleval przeczesywał region Pilat . Aby położyć kres tym wszystkim grabieżom, w 1574 r. Christophe de Saint-Chamond, gubernator Vivarais , z rozkazu królewskiego rozebrał domy, mury i zamek Malleval, a następnie musiał skłonić się po zawartym kompromisie25 kwietnia 1574 rw Château de la Condamine między katolikami, Jean de Fay, na zlecenie króla Henryka III i protestanckiego miasta Annonay . Następnie król mianował André de Harenc , protestanta i pana zamku Condamine, który sześć tygodni wcześniej poślubił córkę Jeana de Fay , komendanta odpowiedzialnego za miejsca zamku Virieu i Annonay .
Jednocześnie przemysł jedwab rozliczane w Pilat z Antoine Gayotti którego rodzina miała młyny Bolonia od połowy XV -go wieku i osiedlili we włoskim Piemoncie, a następnie w 1536 roku do La Valla-en-Gier , u źródeł Gier i wreszcie w Saint-Chamond . Gayotti był pod ochroną Justa de Tournona, barona de Tournon, hrabiego Roussillon i komornika Vivarais.
Za Gayotti podążyli jego rodacy Pierre Benay , Horace Benay w 1572 roku, a jego syn Jean-Antoine Benay osiadł w Virieu w 1586 roku, aby korzystać z ochrony zamku Virieu, który został odbudowany przez Jeana de Fay , zwrócony katolikom. religii, w imię uspokojenia i umożliwienia powrotu do spokojnego życia w tym regionie, w którym mieszkało wielu rzemieślników. Dzięki koncesji Jean de Fay był w stanie chronić bolońskiego emigranta i upoważnił go do uprawiania przędzalnictwa jedwabiu, co zostało opisane w annałach Towarzystwa Rolnictwa, Przemysłu, Nauki, Sztuki i Pisma Świętego nad Loarą. departament.
Przemysł jedwabniczy pozwolił Pélussin i jego regionowi na prosperowanie. Działalność ta różniła się od rolnictwa w mieście, Pelusyńczycy byli wtedy bardziej niezależni od złych zbiorów. W tym czasie głód był trudny do zwalczenia. Przemysł jedwabniczy pozwolił więc Pelussynom żyć lepiej niż tym, którzy polegali na kaprysach pogody. Exodus ze wsi dał się odczuć pomimo rodzącego się przemysłu. W każdym razie, jak cała populacja Pilat zmniejszone przez cały XVII -tego wieku.
W Sierpień 1769, Jean-Jacques Rousseau przyjeżdża, aby zielarznąć w okolicy, ale jego zbiory nie były zbyt szczęśliwe, ponieważ przyszły w złej porze roku.
XIX th wieku został oznaczony, w Pélussin, wojny dzwonnic. W tym czasie, ze względu na zbyt mały kościół parafialny, postanowiono wybudować nowy kościół w połowie drogi między dzielnicami Notre-Dame i Virieu. Mieszkańcy Notre-Dame próbowali sprzeciwić się tej decyzji, posunęli się nawet do stawiania straży wokół starego kościoła, ukrycia dzwonu w studni, groźby zmiany wyznania, sprowadzając pastora protestanckiego. Spokój powrócił, gdy podjęto decyzję o rozdzieleniu Pélussin na dwie parafie: Notre-Dame i Saint-Jean.
W 1883 r. liczba ludności Pilat wzrosła i nie można było użyć żadnej broni, rada regionalna Loary postanowiła utworzyć linię kolejową z Saint-Étienne do Pélussin, przyznaną w 1893 r. kolejom departamentalnym.de la Loire ( CFDL), aby umożliwić młodym ludziom pracę w fabrykach w dolinie Gier .
Osiem lat później La Galoche przybył do Pélussin. Był to raczej rustykalny pociąg, który jechał po jednym, krętym torze. Z Saint-Étienne do Grand-Croix (la Bachasse), la Galoche pojechało torem tramwajowym, a następnie, na La Terrasse , torze opisującym zakręt, konieczna była zmiana lokomotywy.
Życie pociągu naznaczone było wieloma incydentami. Należało ubolewać nad dwoma szczególnie poważnymi wypadkami:6 lutego 1910, Galoche zderzył się z tramwajem w L'Horme (opłata: 1 zabity i około 20 rannych); 1 st czerwiec 1912Na 21 godziny 15 w stacji Pélussin, pociąg opuścił szyn i wylądował 7 metrów w dół w polu ziemniaków.
Kolej przedłużono do Maclas w 1917 r. Rozbudowa ta wymagała wybudowania dwóch wiaduktów, większego o długości 170 m i wysokości 58,5 m oraz mniejszego 93 m długości i 4 m szerokości. W 1931 r. pociąg został zastąpiony przez pociągi autokarowe.
XIX th i XX th wieki wieków były przede wszystkim w przemyśle. Rzeczywiście, mieszkańcy Pilat oswoili rzeki spływające ze szczytu Oeillon, tworząc wiele fabryk młynarskich i tkackich. W 1840 r. w przędzalniach pracowało 2000 osób i rosło 16 000 drzew morwowych . W 1905 roku działalność ta zatrudniała ponad 1200 osób, głównie młodych kobiet, które przyjeżdżały budować posag. Działalność ta trwa do dziś w formie warsztatów tradycyjnych lub zaawansowanych technologicznie.
Od czasu wojny, wraz z upadkiem produkcji jedwabiu, w 1983 roku młody inżynier mleczarni z Dauphiné, Jean-Claude Guilloteau, wynalazca nowego procesu produkcji sera, wybrał Pélussin do uruchomienia produkcji swojego „ Pavé d'Affinois ”. W pełnym rozwoju branża ta daje krajowi nowy rozwój, tworząc wiele miejsc pracy i nosząc reputację jakości Pélussin we Francji i za granicą.
Kropka | Tożsamość | Etykieta | Jakość | |
---|---|---|---|---|
maj 1945 | Marzec 1959 | André Schneider | ||
Marzec 1959 | 1967 (rezygnacja) |
Pierre Jacques | CNI | Radca Generalny (1964-1967) |
1967 | Marzec 1971 | Maria Antonina Pascal | SE | Radny Generalny (1967-1970) |
Marzec 1971 | Marzec 1983 | Louis Soichey | ||
Marzec 1983 | Marzec 2001 | Maurice limonne | płyta DVD | Radny Generalny (1970-2008) |
Marzec 2001 | sierpień 2020 | Georges Bonnard | płyta DVD | Radny Generalny w stanie spoczynku (2008-2015) Przewodniczący Wspólnoty Gmin Pilat rhodanien |
sierpień 2020 | W trakcie | Michel Devrieux | DVG | Przejście na emeryturę |
Brakujące dane należy uzupełnić. |
W 2018 roku miasto liczyło 3751 mieszkańców. Ewolucja liczby mieszkańców jest znana ze spisów ludności przeprowadzanych w gminie od 1793 r. Reforma metody spisu umożliwia INSEE coroczną publikację legalnych populacji gmin od 2006 r. W przypadku Pélussin gmina licząca mniej niż 10 000 mieszkańców , spisy ludności odbywają się co pięć lat, pośrednie populacje prawne szacuje się na podstawie obliczeń. Populacje prawne za lata 2004, 2009, 2014 odpowiadają wyczerpującym spisom.
1793 | 1800 | 1806 | 1821 | 1831 | 1836 | 1841 | 1846 | 1851 |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
3 120 | 3290 | 3 034 | 3 194 | 3240 | 3 055 | 3511 | 3,651 | 3 751 |
1856 | 1861 | 1866 | 1872 | 1876 | 1881 | 1886 | 1891 | 1896 |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
4088 | 4039 | 3 504 | 3,564 | 3590 | 3 493 | 3 502 | 3244 | 3 291 |
1901 | 1906 | 1911 | 1921 | 1926 | 1931 | 1936 | 1946 | 1954 |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
3 111 | 3 381 | 3 311 | 3410 | 3 272 | 3 269 | 3005 | 2617 | 2698 |
1962 | 1968 | 1975 | 1982 | 1990 | 1999 | 2004 | 2009 | 2014 |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
2,591 | 2 608 | 2600 | 2785 | 3 132 | 3 356 | 3426 | 3 494 | 3737 |
2018 | - | - | - | - | - | - | - | - |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
3 751 | - | - | - | - | - | - | - | - |
Film Frightful Gardens , przez Jeana Beckera , został częściowo nakręcony w Pélussin, na Place des Croix.
Herb Pélussin jest opisany w następujący sposób:
Lazur do góry trzech kielichów (odizolowane z trzech kielichów ustawionych w fess) Argent, każdy zwieńczony sosną Vert. .
Herb
Widok na masyw Pilat i „les 3 dents” z Pélussin.
Dom w pobliżu zamku Virieu (dzielnica Virieu).
Domy w pobliżu zamku Virieu (dzielnica Virieu).