Gaston Baty

Gaston Baty Obraz w Infobox. Biografia
Narodziny 26 maja 1885
Pelussin
Śmierć 13 października 1952(w wieku 67 lat)
Pélussin
Narodowość Francuski
Zajęcia Reżyser , lalkarz
Inne informacje
Pracował dla Theatre des Champs Elysees , teatr Montparnasse
Różnica Nagroda Charlesa-Blanca (1933)

Jean-Baptiste-Marie-Gaston Baty to człowiek teatru , urodzony w Pélussin ( Loara )26 maja 1885 i zmarł w tej samej gminie dnia 13 października 1952.

Jest jednym z założycieli w 1927 roku teatralnego „  Kartelu  ” , z Louisem Jouvetem , Charlesem Dullinem i Georgesem Pitoëffem .

Biografia

Jego ojciec, Jean Baty, jest kupcem i kupcem drzewnym, mieszkającym pod adresem 217 avenue du Maréchal-de-Saxe w Lyonie . Pracował z nim od 1908 do 1914 roku.

Gaston Baty studiował w Dominican College w Oullins . Wraz z kilkoma przyjaciółmi stworzył Académie de l'Athénée , gdzie próbował swoich sił w reżyserii i pisaniu. W 1906 roku uzyskał dyplom z literatury na wydziale w Lyonie . W latach 1907–1908 studiował w Monachium , a następnie wyjechał do Rosji, gdzie interesował się wkładem Maxa Reinhardta i Constantina Stanisławskiego w reformę teatru współczesnego. W 1908 roku wrócił do Lyonu, gdzie poślubił Jeanne Laval. Jako tłumacz został zmobilizowany w 1914 r. W Bron .

W Paryżu mieszka przy 81 boulevard de Grenelle . W 1919 roku pomagał Firmin Gémier w cyrku zimowej w Paryżu i zaczął sztukach teatralnych, ze w 1921 roku L'Annonce fait Marie przez Paula Claudela i pacyfista zabaw La Grande Boucherie przez René Iché . Następnie w 1921 roku stworzył firmę Compagnons de la Chimère, która przeniosła się do drewnianej chaty, którą zbudował przy bulwarze Saint-Germain 143 , bardzo blisko Saint-Germain-des-Prés , „Baraque de the Chimera”.

Znalezienie czasu Gemier na Odéon wyreżyserował w Jacques'a Hebertot za zamówienie Studio des Champs-Élysées w28 marca 1924 w 14 kwietnia 1928, a następnie Théâtre de l'Avenue w następnym sezonie. W 1930 r. Objął kierownictwo Théâtre Montparnasse , które wyłoniło się z Théâtre libre d ' André Antoine , aw 1942 r. Pozostawił kierownictwo Marguerite Jamois , pracując tam do 1947 r. W 1936 r. Brał udział w modernizacji teatru. Comédie-Française .

Pod wpływem odkrytego w młodości niemieckiego teatru i ruchu ekspresjonistycznego jest także teoretykiem teatru. W 1920 roku opublikował Vérités premiers et paradoxales sur l'art du théâtre, aw 1927 roku wraz z Louisem Jouvetem , Georgesem Pitoëffem i Charlesem Dullinem założył Cartel des quatre . To stowarzyszenie, nie mające praktycznego znaczenia ze względu na silne różnice osobowościowe między jego twórcami, pozwoliło awangardowemu teatrowi tamtych czasów mieć etykietę naprzeciwko komercyjnego teatru bulwarowego .

Następnie opublikował Vie de l'art théâtral des origines à nos jours (1932) i Le Mettant en scene (1944), w których bronił współczesnego znaczenia reżysera, twórcy równego autorowi, znaczenia dekoru i wygląd wizualny pomieszczeń.

Germanista, odegrał ważną rolę na początku niemieckiej okupacji wraz z Charlesem Dullinem i Pierrem Renoirem na czele Stowarzyszenia Reżyserów Teatralnych w Paryżu, organizacji utworzonej w październiku 1940 roku pod niemieckim kierownictwem. Rezygnację (odrzuconą) składają w terminieListopad 1941.

W Aix-en-Provence zapoczątkował projekt Maison de la marionnette, aw 1950 roku stworzył Comédie de Provence , nazwane narodowym centrum dramatycznym w 1952 roku, roku jego śmierci. Jego zamiłowanie do lalek , które wykorzystuje do „ponownego dramatyzowania teatru, oczyszczenia go z realizmu”, prowadzi go do napisania wielu scenariuszy, zwłaszcza dla Guignola .

W swojej karierze wystawiał m.in. L'Opéra de quat'sous (1930), Comme tu me rire , Crime et Châtiment (1933), Les caprices de Marianne (1935), Madame Bovary (1936), Faust (1937), Manon Lescaut , Fèdre (1940), Tame shrew , Macbeth , La Célestine , Becket or the honour of God ...

Dyrektor

1920-1929

1930-1939

1940-1949

1950-1959

Pracuje

Daniny

Kilka miejsc we Francji nosi nazwę Gaston Baty:

Uwagi i odniesienia

  1. „  Świadectwo urodzenia od Gaston Baty (1885-1952)  ” , na bibliotekach Specjalnych Miasta Paryża (dostęp 30 lipca 2019 )
  2. „  Biography of Gaston Baty (1885-1952)  ” , on Special libraries of the City of Paris (dostęp 30 lipca 2019 )
  3. „  Wniosek o przyjęcie Gastona Baty (1885-1952) do Amicale des Régisseurs de Théâtres Français  ” , w sprawie bibliotek specjalistycznych miasta Paryża (konsultacja z 30 lipca 2019 r. )
  4. Raymond Cogniat , Gaston Baty , Les Presses Littéraires de France, Paryż, 1953 (str. 14)
  5. Serge dodane, Gaston Baty lub niejasności w walce artystycznej pod okupacją , w: Teatr i pokazuje, wczoraj i dziś, nowoczesnego i współczesnego życia , Proceedings of the 115 -go  Kongresu Narodowego towarzystw naukowych (Avignon 1990) CTHS Paryż 1991, s. 390-393, ( ISBN  2-7355-0220-1 )

Zobacz też

Dokumentacja

Bibliografia

Powiązane artykuły

Linki zewnętrzne